صفحه 13 از 14: « پیشین 1 ... 11 12 13 14 پسین »

There Is Always Somebody | همیشه یکی هست

King05

کاربر

ارسالها: 7673

#121 Posted: 28 May 2012 03:40

هيچي نگفتم فقط لبخندي بهش زدم كه بيشتر معنيش اين ميشد كه راهت و بكش وبرو . در كمال تعجب انگار يه بار هانيه فهميده بود كه بد موقع اومده و سريع رفت .آخرم نفهميدم چيكار داشت . انگار فقط ميخواست يه سرك بكشه تو خونه .
در و محكم بستم . دوباره نگاه به ساعت كردم 9:30 بود . سر خورده روي مبل ولو شدم و تلويزيون و روشن كردم . از حرص مدام كانالارو عوض ميكردم . بالاخره خسته شدم و خاموشش كردم . از جام بلند شدم . نگاهي به گوشيم انداختم نه خبري از زنگ بود نه اس ام اس . انگار اصلا قرار نبود كه بياد اينجا !حتي به خودش زحمت نداده بودكه يه خبر بده بگه نميام .
دلم از گرسنگي مالش ميرفت . از ظهر هيچي نخورده بودم . انقدر براي اين تولد هيجان زده بودم كه هيچي از گلوم پايين نميرفت .
دوباره نگاهم به ساعت افتاد 10 بود . ديگه حسابي كُفري شده بودم . با زنگ گوشيم سريع به سمتش رفتم . هيراد بود جواب دادم :
- الو ؟
- الو سرمه .
- بله ؟ سلام .
- سلام . ببخشيد دير تماس گرفتم . من كارم يه مقدار طول كشيد . الانم دارم ميرم سمت خونه . اگه اشكالي نداره يه روز ديگه بيام پيشت براي عربي .
بغض كردم . هر چي رشته بودم پنبه شد . اصلا من و چه به اين كارا . همينجوري كه بهسمت شمعهايي كه روشن كرده بودم ميرفتم با صدايي كه سعي ميكردم از بغض نلرزه گفتم :
- باشه اشكال نداره .
با نفسم اولين شمع و خاموش كردم و به سمت دومي رفتم . دوباره صداي هيراد و شنيدم :
- واقعا نميتونستم زودتر از اين زنگ بزنم . شرمنده كه دير وقت شد .
دومين شمع رو هم فوت كردم و با صداي گرفته گفتم :
- خواهش ميكنم .
- قول ميدم جبران كنم . خوب ديگه برو بخواب . دير وقته . شب بخير.
آروم شب بخيري گفتم و گوشي رو قطع كردم . تازه اشكم راهي روي گونم باز كرد . نگاهي به اطراف انداختم . همه چي بهم دهن كجي ميكرد . حتي اون لباس سفيد رنگي كه تنم بود . توي سرم چه روياهايي كه نساخته بودم . بقيه ي شمعهارو هم خاموش كردم و بدون توجه به گرسنگيم به سمت اتاق رفتم . با همون پيرهن سفيدم زير پتو رفتم و چشمام و بستم . از زير پلكاي بستمم قطره هاي اشك پايين ميومدن . حسابي از درون داشتم حرص ميخوردم . بالشي كه كنارم بود و برداشتم و حسابي بهش مشت كوبيدم . دلم ميخواست جاي اين بالش صورت هيراد بود . آخر سر بالش و پرت كردم يه گوشه و دوباره چشمام و بستم .
*****
ساعت زنگ زد . يكم به بدنم كش و قوس دادم و آروم يكي از چشمام و باز كردم . ساعت 8 بود . پوفي كردم . پتو رو يكم كنار زدم . نگاهم به پيرهن سفيدم افتاد . دوباره ياد اتفاق ديشب افتادم . سرم و چرخوندم بالشي رو كه پرت كرده بودم هنوز گوشه ي اتاق بود . بي توجه بهش از جام بلند شدم و به سمت گوشيم رفتم . اصلا دلم نميخواست امروز برم دفتر . سريع شماره ي دفتر و گرفتم . مطمئن بودم مش حيدر الان رسيده . وقتي گوشي رو برداشت بهش گفتم كه امروز دفتر نميام . به هيرادمبگه . گوشي رو قطع كردم . دوست نداشتم به خود هيراد زنگ بزنم . امكان داشت از اينكارم ناراحت شه ولي اصلا برام مهم نبود . چطور اون قرارش با من براش مهم نبود. منم ميشدم مثل خودش .
دوباره برگشتم تو اتاق و سر جام دراز كشيدم . سعي كردم بخوابم ولي فكراي آزار دهنده اذيتم ميكرد . طاق باز دراز كشيدم و به سقف خيره موندم . يعني ديشب هيراد كجا كار داشته كه تا ساعت 10 طول كشيده ؟
اين سوال عين خوره از تو داشت من و ميخورد . غلتي زدم دوباره چشمم به بالش افتاد . از جام بلند شدم و از گوشه ي اتاق بر داشتمش . نشستم رو تخت و بالش و رو به روم گرفتم . انگار واقعا هيراد جلوم وايساده بود گفتم :
- ديشب كجا بودي كه من و يادت رفت ؟ چرا شب روياييمون و خراب كردي ؟ من ميخواستم همه چي و بهت بگم . ميخواستم بگم كه دوستت دارم . واسه ديشب كلي زحمت كشيده بودم . خودم و براي تو خوشگل كرده بودم . ولي تو با كار ديشبت قلبم و شكستي . ميفهمي ؟
مطمئن بودم اگه هيراد جاي بالش بود از خودش دفاع ميكرد . پوفي كردم و دوباره گفتم :
- ببخشيد ديشب زدمت . نميخواستم اونجوري بشه . ازت ناراحت بودم . فقط همين .
دستم و روي بالش كشيدم و سعي كردم صورت هيراد و جاش تصور كنم . توي بغلم گرفتمش و زير لب گفتم :
- خيلي دوستت دارم . بيشتر از اون چيزي كه حتي فكرش و بكني .
بعد از چند ثانيه بالش و از بغلم در آوردم . انگار به خاطر بي احترامي كه ديشب بهش كرده بودم ناراحت بودم . ديگه كم كم كاراي هيراد داشت ديوونم ميكرد . نشسته بودم داشتم با بالش حرف ميزدم .
بي توجه به فكر و خيالام . بالش و مثل يه شي مقدس روي تخت گذاشتم و بوسه ايبهش زدم . بعد به سمت حموم رفتم . باز خوبه يه جايگزين براش پيدا كرده بودم !
*****
فكر كنم 1 ساعتي توي حموم بودم . وقتي اومدم بيرون نگاهي به گوشيم انداختم 5 تا ميس كال از هيراد داشتم . نيشخندي زدم و به سمت كمد لباسام رفتم . تاپ و شلوارك سفيدي رو از بين لباسام انتخاب كردم و انداختمش رو تخت . بعد از اينكه پوشيدمشون به سمت آشپزخونه رفتم . بايد يه چيزي ميخوردم .
در يخچال و كه باز كردم چشمم به كيك شكلاتي خوشگلي كه توش بود افتاد . لعنتي همه چي توي اين خونه من و ياد ديشب مينداخت .
كيك و از يخچال آوردم بيرون . چاي درست كردم و يه برش گُنده از كيك و گذاشتم توي پيش دستي و با چاي مشغول خوردن شدم .
انگار با خوردن كيك ميخواستم حال هيراد و بگيرم . كيك به اين خوشمزگي از دستش رفته بود . اصلا هم مهم نيست كه ديشب كجا بوده . من خيليم الان آرومم .
سعي ميكردم با اين حرفا خودم و آروم كنم . ولي وقتي دوباره گوشيم زنگ خورد و اسم هيراد و ديدم فهميدم كه زيادم توي آروم كردن خودم موفق نبودم . جواب دادم :
- بله ؟
صداش پر از عصبانيت و نگراني بود . گفت :
- هيچ معلومه كجايي ؟ 10 بار به گوشيت زنگ زدم . ديگه داشتم الان ميومدم سمت خونه . چرا جواب نميدادي ؟
با خونسردي گفتم :
- حموم بودم متوجه نشدم .
- 1 ساعت حموم بودي ؟
با حالتي طلبكار گفتم :
- براي حموم رفتنم بايد اجازه بگيرم ؟
انگار انتظار اين جواب و نداشت . يكم آروم تر شد و گفت :
- چرا نيومدي دفتر ؟

از چی بگم از حالم خودم از فردام بگم دست بردار
منو توو این حاله خودم بذارو برو دست بردار
از تو نه از خودم پرم تو این حال خوبم ترکم کن
دنیا خارم کرد دنیا قانعم کردم دنیا درکم کن

King05

کاربر

ارسالها: 7673

#122 Posted: 28 May 2012 03:41

- براي حموم رفتنم بايد اجازه بگيرم ؟
انگار انتظار اين جواب و نداشت . يكم آروم تر شد و گفت :
- چرا نيومدي دفتر ؟
- حال نداشتم .
- يعني چي حال نداشتم ؟ مريض شدي ؟
- نه فقط امروز حوصله ي كار كردن نداشتم .
- نبايد به من زنگ ميزدي ؟ مش حيدر بايد به من بگه ؟!
- شرمنده نتونستم شماره ي شما رو بگيرم .
انگار فهميد از دستش عصبانيم . با لحن جدي و محكم گفت :
- چرا اينجوري جواب من و ميدي ؟
- جور خاصي حواب ندادم .
كلافه گفت :
- اگه حالت خوب نيست بيام ببرمت دكتر ؟
- نه خوبم .
- از دستم عصباني ؟
زده بود وسط خال ! ولي به روي خودم نياوردم گفتم :
- چرا بايد عصباني باشم ؟
- به خاطر ديشب
- نه اصلا برام مهم نبود .
نفس عميقي كشيد و گفت :
- كاملا واضحه ! من تا 45 دقيقه ي ديگه ميام اونجا حرف بزنيم .
دستپاچه شدم گفتم :
- نه نه لازم نيست . براي چي ؟
- گفتم ميام يعني ميام . تا به چشم خودم نبينم كه خوبي باورم نميشه .
سعي كردم منصرفش كنم گفتم :
- من خوبم . نميخواد بياين . امروز كلي قرار ملاقات دارين .
انگار با اين حرفم يه جورايي تونستم راضيش كنم . قبول كرد كه نياد . ولي گفت شب شايد يه سر بهم بزنه . گوشي و قطع كردم و دعا كردم كه نخواد بياد . وگرنههر چي حرص از ديشب داشتم سرش خالي ميكردم .
بقيه ي كيك و توي يخچال گذاشتم . خواستم برم سر درسم بشينم كه نگاهم به كادوي هيراد افتاد كه هنوز روي ميز بود . من و باش چقدر براي خريدن همچين كادوي گروني ذوق زده شده بودم .
نگاهم و از كادو گرفتم و از كنارش رد شدم . حدوداي ساعت 10:30 بود كه كسي در زد. حدس زدم بايد هانيه باشه . حتما ميخواست آمار ديشب و بگيره . خداي من چقدر اين زن فضول بود .
با بي حالي از جام بلند شدم و به سمت در رفتم و بازش كردم . انتظار داشتم هانيه عينجت خودش و بندازه تو خونم ولي با ديدن هيراد پشت در كم مونده بود از تعجب شاخ در بيارم .
با بي حالي از جام بلند شدم و به سمت در رفتم و بازش كردم . انتظار داشتم هانيه عينجت خودش و بندازه تو خونم ولي با ديدن هيراد پشت در كم مونده بود از تعجب شاخ در بيارم .
همينجوري كه جلوي در وايساده بودم با تعجب گفتم :
- تو اينجا چيكار ميكني ؟
هيراد به خنده افتاد و گفت :
- دعوتم نميكني بيام تو ؟
مسخ شده از جلوي در رفتم كنار . هيراد اومد تو و يه نگاه به سر تا پاي من انداخت چشماش از تعجب گرده شده بود . تازه نگاهم به تاپ و شلوارك سفيد رنگم افتاد . با خجالت همينجوري كه به سمت اتاقم ميدويدم گفتم :
- الان ميام .
صداي خنده ي آروم هيراد و پشت سرم ميشنيدم ولي ترجيح دادم خندش و بي جواب بذارم ! عجب استقبال پر شوري ازش كرده بودم ! سريع لباسام و با يه شلوار لي و بلوز آستين كوتاه عوض كردم و يه چند تا نفس عميق كشيدم كه به خودم مسلط بشم بعد از اتاق رفتم بيرون .
نگاهم به هيراد افتاد كه كنار ميز پذيرايي وايساده بود و جعبه ي كادوييش دستش بود ونگاهش ميكرد . خشكم زده بود . هيراد نبايد هيچي از ديشب ميفهميد . چقدر من احمقم . اصلا حواسم نبود كه بايد كادو رو از اونجا بردارم .
هيراد نگاه متعجبش و به من دوخت و گفت :
- اين كادو براي كيه ؟
به خودم اومدم . با دستپاچگي جلو رفتم و كادو رو از دستش گرفتم گفتم :
- مال يكي از دوستامه . براي تولدش خريدم .
هيراد كه انگار باورش نشده بود گفت :
- چه جالب . فكر كردم براي من خريدي . آخه تولدم ديروز بود !
كادو رو دوباره روي ميز گذاشتم و دستام و روي سينم قلاب كردم . خودم و به اون راه زدم گفتم :
- جدي ؟ نميدونستم . تولدتون مبارك !
لبخندي زد . انگار داشت بهم ميگفت " خودتي ! " ولي من به روي خودم نياوردم . گفت :
- ممنون .
نگاهش داشت ذوبم ميكرد . انگار همه ي ناراحتيام دود شد رفت هوا . همين كه توي اون لحظه اونجا بود برام كافي بود . به خاطر من از كارش زده بود . واقعا بايد ميبخشيدمش . ميتونستم ببخشمش .
دوباره صدايي توي سرم پيچيد " انتظاراي ديشب و يادت رفته ؟ با هر صدايي از جا ميپريدي فكر ميكردي هيراده ! گريه ي شبونت و چي ؟ اونم يادت رفته ؟ معلوم نيست ديشب كجا داشته خوش ميگذرونده . همين الان سرت و برگردون و ازش دور شو . "
با اين فكر اخمام دوباره تو هم رفت گفتم :
- چاي ميخورين ؟
بهش پشت كردم و خواستم به سمت آشپزخونه برم . سريع يه قدم به سمتم برداشت و دستم و گرفت . با تماس دستش ضربان قلبم تند شد . گفتم :
- چيكار ميكني ؟
بهم نزديك تر شد توي چشماي عسليش نگاه كردم . نزديك بود خودم و ببازم و به همه چي اعتراف كنم . ولي جلوي خودم و گرفتم . گفت :
- ازم بابت ديشب ناراحتي ؟
همينجوري كه سعي ميكردم دستم و از توي دستش در بيارم گفتم :
- نه چرا بايد باشم ؟
يه لحظه دستم و ول كرد . كمرم و گرفت . حالا فاصلمون به زحمت به چند سانت ميرسيد . گفت :
- دروغ نگو . چشمات داره همه چي و بهم ميگه .
اخم كردم و گفتم :
- تو اصلا برام مهم نيستي . مطمئن باش برام اهميتي نداشت كه ديشب نيومدي . اصلا منتظرت نبودم . حتي يه بارم به ساعت نگاه نكردم .
حس كردم اگه بيشتر ادامه بدم بغضي كه تو گلوم نشسته دوباره ميشكنه . سرم و انداختم پايين و ساكت شدم . من و به خودش نزديك تر كرد . حالا سرم روي شونش بود و اون آروم كنار گوشم داشت باهام حرف ميزد .
- ببخشيد كه ديشب نيومدم عزيزم ! باور كن دست خودم نبود . ديشب بدترين تولد زندگيم بود . يعني اصلا حس نكردم كه تولدمه . ديشب از ساعت 5 تا 10 شب بيمارستان بودم . بهم حق بده كه نتونم هيچ جوري بهت خبر بدم .
سرم و از روي شونش با نگراني بلند كردم و دستم و كنار صورتش گذاشتم گفتم :
- الان بهتري؟ بيمارستان براي چي ؟ تو كه تا 5 حالت خوب بود .
انقدر نگران شده بودم كه اصلا نفهميدم بيش از حد بهش نزديك شدم . خواستم دستام و بكشم كه لبخندي نشست رو لبش و دستاش و روي دستام گذاشت و به لباش نزديك كرد . توي چشمام خيره شده بود . بوسه اي به دستام زد . كم مونده بود از خجالت آب بشم .

King05

کاربر

ارسالها: 7673

#123 Posted: 28 May 2012 03:41

يه قدم ازش فاصله گرفتم ولي اون دستام و رها نكرد . گفت :
- حال خودم بد نبود . ساعت 5 مريم جون بهم زنگ زد گفت حال برادرش خوب نيست . اين برادرش خيلي تنهاست . نه زن داره نه بچه . مريم جونم دست تنها بود . بايد ميرفتم اونجا . خلاصه تا توي بيمارستان بستريش كرديم طول كشيد . تا حدوداي ساعت 10 اونجا معطل بودم . بعدش تازه تونستم برگردم خونه . البته اگه به من بود كه ميخواستم همون موقع بيام اينجا ولي خوب دير وقت بود . نميشد .
يكم مكث كرد و دوباره گفت :
- يعني هنوز نميدوني كه من اينجارو با هيچ جاي ديگه عوض نميكنم ؟
تحت تاثير حرفاش قرار گرفتم . به نظر منطقي ميومد . ولي وقتي به ديشب فكر ميكردم ميديدم هنوز ازش ناراحتم . شونه هام و بالا انداختم و دستام و آزاد كردم . گفتم :
- خوب اينا به من چه ربطي داره ؟ ميرم چاي بيارم .
سريع ازش فرار كردم . توي آشپزخونه مدام همه چي از تو دستم ميفتاد . حسابي كلافه بودم .
هيراد اومد تو آشپزخونه . دوباره كادو تو دستش بود . انگار بو برده بود كه براي خودش خريدم . اين بار هيچي نگفتم . چقدر ديشب دوست داشتم عكس العملش و ببينم . ولي حالا . . . !
چاي ريختم و روي ميز آشپزخونه گذاشتم . يادم افتاد كيك ديشب هنوز هست . از توي يخچال در آوردمش . نگاه هيراد روي كيك خشك شد . حس كردم يكم پليد شدم ! داشتمهمه ي چيزايي رو كه ديشب براش تدارك ديده بودم و امروز به رُخِش ميكشيدم .
ميخواستم كيك و ببرم كه بهم نزديك شد . از پشت من و تو بغلش گرفت . يهو شوكه شدم .
قبل از اينكه چيزي بگم يا كاري بكنم شروع به حرف زدن كرد :
- ديشب من نبودم اينجا خبري بوده ؟
نفس عميق كشيدم . " خونسرد باش سرمه هيچي رو لو نده . " خونسرد گفتم :
- نه چه خبري مثلا ؟
من و به سمت خودش برگردوند و گفت :
- مثلا تولد ؟
نگاهم و ازش دزديدم گفتم :
- نه .
- من و نگاه كن و بگو نه .
نگاهش كردم ولي نه تو دهنم خشكيد . حتي نتونستم چيز ديگه اي بگم . لبخندي زد و گفت :
- من واقعا نميدونم چجوري معذرت خواهي كنم . واقعا نميخواستم منتظرت بذارم .
بعد دستي توي موهاش كشيد لبخند تلخي زد و گفت :
- كاش ديشب ميتونستم بيام اينجا . همه چي رو از دست دادم . حتي تورو دلخور كردم .
قيافش خيلي مظلوم شده بود . يه لحظه قلبم فشرده شد . ميخواستم بوسش كنم و بگم بازم برات از اين جشنا ميگيرم . ولي جلوي خودم و گرفتم . به جاش گفتم :
- خوب هنوزم دير نشده ميتونيم جشن بگيريم .
- چجوري ؟
كيكي كه حالا فقط نصفش مونده بود و رو ميز گذاشتم . شمع هايي رو هم كه ديشب روي كيك گذاشته بودم و آوردم و روش گذاشتم و روشنشون كردم . با خنده گفتم :
- اينم از تولد . شمعهارو فوت كنه .
صورتش از خوشحالي برق ميزد . منم خوشحال بودم . ديگه بيشتر از اين نبايد قهر ميموندم . همون جا بخشيدمش . هيراد با خنده گفت :
- ميخواي آرزوم و بلند بگم ؟
خودم و زدم به بي خيالي و گفتم :
- اگه دوست داري ميتوني بلند بگي .
با شيطنت خنديد و گفت :
- نميگم .
حرصم گرفت ولي به روي خودم نياوردم . هيراد خنده ي بلندي كرد و گفت :
- الان معلومه ميخواي بزني لهم كني .
- نخير .
- تابلويي .
- فوت كن شمعا آب شد .
هيراد بدون اينكه آرزوش و بهم بگه شمعهارو فوت كرد . براش دست زدم و دوباره بهش تبريك گفتم . بعد كادو رو به سمتش گرفتم و با خجالت گفتم :
- اين كادوي تو بود .
- حدس ميزدم .
كادو رو ازم گرفت و با ذوق و شوق بازش كرد . حتي پلكم نميزدم . ميخواستم تك تكعكس العملاش و تو ذهنم ثبت كنم .
هيراد متعجب و غافلگير نگاهي به ساعت كرد و بعد سرش و بالا گرفت گفت :
- سرمه اين خيلي قشنگه . ممنون .
لبخند زدم . ساعت و به سمتم گرفت و گفت :
- خودت دستم كن .
ساعت خودش و از دستش در آوردم و دستش و به سمت من گرفت . با دستايي كه از هيجان ميلرزيد ساعت و برداشتم و روي دستش بستم .
هيراد با لذت به ساعت نگاه كرد . منم نگاهم به ساعت افتاد . تازه داشت خودش و توي دستاي هيراد نشون ميداد . با صداي هيراد نگاهم و از ساعت گرفتم و به چشماش دوختم :
- من يه پيشنهادي دارم .
- چه پيشنهادي ؟
- به عنوان تنبيه شام امشب با من .
لبخندي بهش زدم و گفتم :
- قبول .
به سمت پذيرايي رفت و گفت :
- پس من برم يه سري كارام و انجام بدم راس ساعت 8 ميام دنبالت باشه ؟
- اگه كاري پيش اومد يادت نره زنگ بزني .
به سمتم اومد . لبخند زد و گفت :
- قول ميدم امشب حتما بيام .
يهو بوسه اي روي گونم كاشت و گفت :
- از كادوي قشنگتم ممنونم . ميبينمت .
مات كارش بودم نفهميدم چجوري ازش خداحافظي كردم . هيراد سريع رفت . منم يكم خونه رو جمع و جور كردم .
وقتي كه كنارم بود همه چي خوب بود . احساس كمبود نميكردم . حتي فكراي آزار دهنده هم سراغم نميومد . حالا ميفهميدم كه چقدر دوستش دارم .
يكم خونه رو مرتب كردم . بعدش نشستم سر درسم . حدوداي ساعت6بود كه دست از خوندن كشيدم .
سمت كمد لباسام رفتم . با وسواس خاصي تك تك لباسام و زير و رو ميكردم . هر لباسي به نظرم يه عيبي داشت . بالاخره بعد از كلي گشتن مانتوي طوسي رنگي توجهم و به خودش جلب كرد . جلوي خودم گرفتمش و رو به روي آينه وايسادم . بدك نبود . انداختمش روي تخت و يه شال طوسي رنگم از بين شالام كشيدم بيرون .
شلوار لي پوشيدم و جلوي ميز آرايش نشستم . هنوز وقت براي حاضر شدن داشتم . با دقت آرايش كردن و شروع كردم . توي اين مدت انقدر تمرين كرده بودم كه سها ميگفت حتي از اونم بهتر خودم و آرايش ميكنم !

King05

کاربر

ارسالها: 7673

#124 Posted: 28 May 2012 03:42

سمت كمد لباسام رفتم . با وسواس خاصي تك تك لباسام و زير و رو ميكردم . هر لباسي به نظرم يه عيبي داشت . بالاخره بعد از كلي گشتن مانتوي طوسي رنگي توجهم و به خودش جلب كرد . جلوي خودم گرفتمش و رو به روي آينه وايسادم . بدك نبود . انداختمش روي تخت و يه شال طوسي رنگم از بين شالام كشيدم بيرون .
شلوار لي پوشيدم و جلوي ميز آرايش نشستم . هنوز وقت براي حاضر شدن داشتم . با دقت آرايش كردن و شروع كردم . توي اين مدت انقدر تمرين كرده بودم كه سها ميگفت حتي از اونم بهتر خودم و آرايش ميكنم !
ساعت حدوداي 7 بود كه كار آرايشم تموم شد . مانتو و شالمم پوشيدم كيفم و دستم گرفتم و جلوي آينه از زواياي مختلف به خودم نگاه كردم . خوب شده بودم .
دوباره نگاهي به ساعت كردم 7:30 بود . توي پذيرايي نشستم و منتظر موندم كه بياد . هر چي ساعت به 8 نزديك تر ميشد استرس منم بيشتر ميشد . با ياد آوري ديشب مدام دلم شور ميزد كه نكنه امشبم نياد . ولي وقتي راس ساعت 8 هيراد به گوشيم زنگ زد و گفت برم پايين خيالم راحت شد .
با وسواس شالم و صاف كردم و نگاه آخر و تو آينه به خودم انداختم . رضايت دادم كه از خونه بيام بيرون . خدا خدا ميكردم كه هانيه تو راهرو دوباره بهم گير نده . انگار خدا صدام و شنيد چون خبري ازش نبود .
سريع خودم و به آسانسور رسوندم و رفتم پايين . ماشين هيراد و ديدم . قلبم بي قراري ميكرد . به خودم نهيب ميزدم كه آروم باش . ولي چندان موفق نبودم .
سوار شدم سلام كردم . هيراد چند لحظه نگاهم كرد و بعد جوابم و داد . ماشين و به حركت در آورد .
جفتمون ساكت بوديم فقط صداي آهنگي كه از ضبطش پخش ميشد سكوت بينمون و ميشكست :
بهت نگفتم تا حالا اينکه چقد دوست دارم
اما حالا بهت مي گم بي تو دارم کم ميارم
بهت نگفتم تاحالا که بدجوري عاشقتم
بهت نگفتم تا حالا اما حالا بهت مي گم
بهت نگفتم تا حالا اينکه چقد دوست دارم
اينکه چقد آرزومه پيش چشات کم نيارم
دلم مي خواد باور کني از ته دل مي خوام تو رو
وقتي مي گم بمون , بمون وقتي مي گم نرو , نرو
خودت مي دوني که تورو از دل و از جون ميخوامت
ليلي عشق من شدي من مثه مجنون مي خوامت
داشتم فكر ميكردم عجب آهنگ محشريه . احساسات آدم و زير و رو ميكنه مخصوصا كه از ضبط ماشين هيراد پخش بشه .
توي روياهاي دخترونه ي خودم بودم كه هيراد با صداي آرومي گفت :
- چرا ساكتي ؟
سرم و به سمتش برگردوندم . چشماش آرامش خاصي داشت . نگاهش مهربون تر از هميشه بود . ولي هنوزم تَهِ چشماش غرورش خودنمايي ميكرد . همون غرور خواستني كه به مرز جنون ميكشوندم . ناخود آگاه لبخندي روي لبم نشست كه جوابش و با لبخند گرفتم . به تقليد از خودش آروم گفتم :
- چي بگم ؟
هنوزم تو چشمام داشت نگاه ميكرد گفت :
- نميدونم . وقتي ساكتي دلم ميگيره . حرف بزن . شلوغ كن . دلم ميخواد صدات و بشنوم .
خجالت زده سرم و انداختم پايين و با انگشتام بازي كردم . براي اينكه از اون حالت سكوت در بيايم گفتم :
- داريم كجا ميريم ؟
- يه جاي خاص .
- اين جاي خاص كجاست ؟
- اگه بگم كه نميشه . بايد صبر كني خودت ببيني .
كنجكاو شده بودم ولي جلوي خودم و گرفتم . نگاهم به خيابونا بود . حس كردم داريم از شهر خارج ميشيم و مسير حالت جاده مانند به خودش ميگيره . با تعجب گفتم :
- كجا ميري؟ داريم ميريم سمت جاده .
نگاهم كرد . حس ميكردم توي اين چشماي عسلي يه دنيا حرفه . گفت :
- تا 1 ساعت ديگه ميرسيم خودت ميفهمي .
بهش اعتماد داشتم . نميدونستم اين اعتماد چجوري و از كجا اومده ولي ميدونستم كه جايي نميبرتم كه بد باشه . اين همه مدت باهام تنها بود اگه ميخواست كاري بكنه ميكرد . حتما لازم نبود كه من و از شهر خارج كنه !
جاده هاي پر پيچ و خم و گذرونديم . انگار بالاخره به جايي كه ميخواست رسيد . نگاهي به اطراف كردم . گفتم :
- اينجا كجاست ؟
- لواسون .
هراسون به سمتش برگشتم و گفتم :
- لواسون ؟!
سر تكون داد گفتم :
- اينجا چيكار ميكنيم ؟
لبخند شيطنت آميزي زد و گفت :
- ميخوايم يه شب رويايي رو با هم بسازيم .
آب دهنم و با ترس قورت دادم . ميتونستم اعتراف كنم كه توي اون لحظه همه ي اعتمادم دود شد رفت هوا ! ولي به روي خودم نياوردم . سعي كردم آروم باشم .

King05

کاربر

ارسالها: 7673

#125 Posted: 29 May 2012 01:31

فصل آخر
همیشه یکی هست(12)
جلوي يه خونه ي ويلايي نگه داشت و دو تا بوق پشت سر هم زد . پسر نسبتا جووني در و باز كرد و هيراد ماشين و برد تو .
ساختمون بزرگي رو به روم بود . دور تا دور ساختمون فضاي سبز بود . كلا هيراد و فراموش كردم . محو اون فضاي رويايي شدم . انگار هيراد راست ميگفت . واقعا قرار بود يه شب رويايي بشه .
بي اراده از ماشين پياده شدم . هيراد داشت با پسر جوون حرف ميزد ولي من محو زيبايي ويلا بودم . صداي هيراد كه من و به اسم صدا ميكرد باعث شد به خودم بيام . كنارم وايساده بود و بازوش و به سمتم گرفته بود . نگاهي بهش كردم . نميدونستم بايدچيكار كنم . انگار فهميد چون دستم و گرفت و دور بازوش حلقه كرد . بعد نگاهي بهم انداخت و گفت :
- بريم ؟
فقط سر تكون دادم . شونه به شونه ي هيراد با قدماي آهسته به سمت ساختمون ميرفتيم .ذوق داشتم كه توي ساختمون و ببينم . بيرونش كه فوق العاده بود .
بر خلاف فكرم هيراد داخل خونه نرفت و مسير پشت خونه رو در پيش گرفت . يه راه پر از درخت و بوته هاي گل بود . انقدر خوشگل بود كه زمان و فراموش كردم . مطمئن بودم كه دهنم از تعجب باز مونده .
يكم كه جلوتر رفتيم . ميز خوشگلي رو به رومون قرار داشت دور تا دور ميز شمعهاي روشن قرار داشت كه فضاي تاريك اونجارو حسابي روشن كرده بود . دو تا صندلي كنار ميز بود . هيراد يكي از صندليارو بيرون كشيد و من و دعوت به نشستن كرد . اصلاباورم نميشد كه اينا توي واقعيت داره برام اتفاق ميفته . هنوزم احساس ميكردم كه خوابم.
آروم روي صندلي نشستم . هيراد هم رفت و روي صندلي رو به روي من نشست . بالاخره به حرف اومد :
- قشنگه ؟
با هيجان گفتم :
- خيلي . كي وقت كردي اين كارا رو بكني ؟
هيراد خنديد و گفت :
- من فقط طرحش و دادم . بقيش كار سرايدار اينجاست .
- من شوكه شدم . اينجا خيلي خوشگله .
جواب هيراد به ذوق پچه گانه ي من فقط لبخند بود . كي فكرش و ميكرد بلبل قديم بشينه جلوي هيراد . اونم توي همچين باغ رويايي .
نگاهم و از باغ گرفتم و به هيراد خيره شدم . هيراد لبخند زد . زير نور شمع چهرش خواستني تر شده بود . گفت :
- من كه گفتم امشب يه شب رويايي ميشه .
بعد از چند دقيقه همون پسر جووني كه جلوي در ديده بودم با ديس هاي غذا اومد پيشمون . هيراد بلند شد و كمكش كرد تا همه چي رو روي ميز بچينه . پسره رفت و دوباره تنها شديم . هيراد چشم ازم بر نميداشت . منم سر به زير مقابلش نشسته بودم . حتي نميتونستم بهش نگاه كنم . ولي توي دلم غوغايي به پا بود . از اينكه همه ي توجه و نگاهش به منه احساس خوبي بهم دست ميداد . هيراد ديس كباب و به سمتم گرفت . با دستايي لرزون يه تيكه جوجه برداشتم و توي بشقابم گذاشتم . هيراد ديس و روي ميز گذاشت و خودش يه سيخ برگ هم به بشقابم اضافه كرد . خواستم اعتراض كنم كه سريع گفت :
- اگه نخوري اشتهاي منم كور ميشه .
هيچي نگفتم . انگار به دهنم قفل زده بودن . نميدونستم چرا در مقابل هيراد مثل يه بچه ي دست و پا چلفتي ميشدم كه حتي حرف زدنم بلد نيست !
جفتمون مشغول خوردن شديم . غذاش واقعا محشر بود . اگه خودم تنها بودم مطمئنا با سر توي ديس غذا فرود ميومدم ! ولي اينجا جاي اين كارا نبود و منم تنها نبودم . نگاهش همچنان بهم بود . معذبم ميكرد . انگار خودشم فهميد چون نگاهش و به بشقابش دوخت و تا آخر غذا سرش و بلند نكرد .
نگاهي به ساعت انداختم 10 بود ! پس كي ميخواستيم برگرديم ؟ترسيدم نكنه هيراد بخواد شبو همون جا بمونه !مطمئنا با مخالفت سفت و سخت من روبرو ميشد! فقط همينم مونده بود كه شب رو باهاش توي يه خونه بخوابم!
شام و توي سكوت خورديم. ليوان نوشابم و به لبام نزديك كردم هوا عالي بود. ياد خونه ي اكبر اينا افتادم.با اينكه اينجا هيچ تشابهي با خونه خرابه ي اونا نداشت ولي منو برد به قديما.وقتايي كه شباي تابستون توي حياطتشون جمع مي شديم و قليون دو سيب مي كشيديم. تا نصفه هاي شب دور هم جمع مي شديم و با قليونشون صفا مي كرديم.يهو افكارم به زبونم اومد:
- جون ميده توي اين هوا قليون بچاقي!
وقتي چشماي متعجب هيراد و ديدم تازه فهميدم چه گاف بزرگي دادم " دختر يكم متين باش" انگار واسه ماست مالي دير شده بود.هيراد سريع گفت:
- واقعا اهلش هستي؟
سرم و پايين انداختم و گفتم:
- خب ياد قديما افتادم.قبلا اهلش بودم.
خنديد و گفت:
- چند لحظه صبر كن.
هيراد رفت و چند دقيقه بعد با همون پسره اومد.ميزو جمع كرد و بعد هيراد رو به من با خنده گفت:
- سفارش تور رو هم گفتم رديف كنه.
خجالت زده شدم .هيراد كنار صندليم وايساد و گفت:
- مياي يكم قدم بزنيم؟
سريع از جام بلند شدم و كنار هيراد به سمت باغي كه پشت ويلا بود راه افتاديم.اولش به سكوت گذشت .دوباره هيراد بود كه سكوت بينمون و شكست:
- تو هيچ سوالي از من در باره زندگيم ، اخلاقم ،علايقم نداري؟
نگاهش كردم.واقعا سوال داشتم ولي نمي خواستم فكر كنه كه مي خوام تو زندگيش سرك بكشمو فضولي كنم .دوباره خودش گفت:
- براي اينكه بيشتر بشناسيم شايد لازم باشه بيشتر تر از زندگيم بدوني.شايد شناختت باعث شدزودتر از اين بلاتكليفي در بياريم.
لبخندي روي لبش نشسته بود . اون نمي دونست كه من براي گفتن همه چي بهش بي تاب تر از خودشم.گفتم:
- خوب برام از زندگيت بگو.
سرم و انداختم پايين و با خجالت گفتم :
- البته من يكم فوضولي كردم و يه چيزايي مي دونم . ولي مي خوام از زبون تو بشنوم.
- حداقل انقدر برات مهم بودم كه توي زندگيم كنكاش كني . باز جاي اميدواريه.
سرم و بالا گرفتم .نگاهش مظلوم بود و حس مي كردم از اينكه هيچي از احساس من نمي دونه داره عذاب مي كشه. حق داشت پسر به اون مغروري اين همه مدت صبر كرده بود . دوست نداشتم فكر كنه احساساتش برام مهم نيست . همونجا با خودم عهد بستم كه هر جور شده همه چي رو بهش بگم.
هيراد ساكت بود . انگار داشت اتفاقاي گذشته رو توي ذهنش دسته بندي مي كرد . ميدونستم شايد براش سخت باشه .پس بهش فرصت دادم تا آماده ي گفتن بشه.
يكم به سكوت گذشت نفس عميقي كشيد و گفت:
- خوب آماده ي شنيدني؟
فقط سر تكون دادم و اون شروع كرد:
- وقتي بچه بودم زندگي جالبي نداشتم .
نفس عميقي كشيد و دوباره گفت:

King05

کاربر

ارسالها: 7673

#126 Posted: 29 May 2012 01:31

- اطرافيانم مي گفتن پا قدمم خوب نبود . نمي دونم چقدر خرافاته يا چقدر راسته ولي انقدر اين حرفشون برام سنگين بود كه به يه بچه ي گوشه گير تبديلم كنه ! ميگفتن مادرم و پدرم زندگي عاشقونه اي با هم داشتن . فقط حضور يه بچه كم بود كه اين خوشبختي رو تكميل كنه . وقتي مادرم حامله شده بود جفتشون از خوشحالي سر از پا نميشناختن . همه ي فاميل براشون خوشحال بودن . يه جورايي انگار به همه ثابت شده بود كه اين بچه اي كه تو راهه قراره توي آرامش و خوشبختي بزرگ شه . با اينكه بابام مال و اموال درست و حسابي نداشت ولي تا دلت بخواد تو خونش عشق و خوشبختي موج ميزده . مادرم ماهاي آخر بارداريش و ميگذرونده كه ميفهمن بابام سرطان خون داره .
هيراد كلافه دستي به موهاش كشيد . نگاهش و به آسمون دوخت و دوباره گفت :
- انگار با سرطان گرفتن پدرم مادرمم روز به روز مريض تر ميشد . پدرم جسمي و مادرم روحي ! ميگفتن پدرم فقط ميخواسته من و ببينه بعد بميره . كارش اين شده بوده كه شبانه روز بشينه و با مادرم حرف بزنه . بهش اميد زندگي بده . ولي مادرم نميتونسته بشينه و ببينه كسي كه دوستش داره روز به روز جلوي چشمش آب ميشه .
بالاخره زمان وضع حمل مادرم ميرسه . ميگن وقتي من و جلوي پدرم ميگيرن از ته دل خدارو شكر ميكنه كه قبل از اينكه بميره من و ديده . ولي اين خوشحاليشون چندان دوامي نداشت . چند روز بعد از تولد من پدرم فوت ميكنه . در واقع راحت ميشه . همه ميگفتن اواخر عمرش درد زياد ميكشيده . البته سعي ميكرده جلوي مادرم تظاهر كنه كه خوبه ولي همه ميدونستن كه حالش رو به راه نيست .
با مرگ پدرم زندگيمون تيره و تار تر از قبل شده بود . حتي مادرم كه عاشق بچه بوده من و پس ميزنه . ميگفتن دچار افسردگي شده بوده . شبانه روز دعا ميكرد كه خدا بكشتش . كه اونم بره پيششوهرش .
اطرافيان سعي ميكردن من و بيشتر پيش مادرم ببرن . تا شايد مهر مادريش وادارش كنه كه من و دوست داشته باشه ولي اون همش پسم ميزده . حتي بهم شيرم نميداده . لب به غذا نميزده . عين مرده ي متحرك بوده . ميگفتن توي چشماش هيچ اميدي براي زندگي نبوده .
زمان ميگذشت به جاي اينكه مادرم بهتر بشه روز به روز بدتر ميشد . 3 سالم شده بود . كسي كهمادرم بود تا اون سن برام مادري نكرده بود . همش توي خونه ي فاميلامون بزرگ شده بودم . حتي نميدونستم كه اون زني كه همش يه گوشه ميشينه و با موهاي ژوليده و نگاه مرده تماشام ميكنه مادرمه .
نفساش و تند و محكم بيرون داد . انگار خلاء مهر مادري رو الان داشت حس ميكرد . دوباره برگشته بودبه زماني كه يه پسر بچه ي سه ساله بود . دستش و گرفتم و فشار خفيفي بهش دادم . ميخواستم به خودش مسلط بشه . نگاهم كرد لبخندي به روم زد و اونم فشار خفيفي به دستم وارد كرد . دوباره گفت :
- بالاخره بعد از سه سال دعا كردن مادرم مرد . راحت شد . با اون زندگي كه در پيش گرفته بود مثل مرده اي بود كه نفس ميكشيد . بود و نبودش حداقل براي من كه فرقي نداشت . يه عده ميگفتن از غصه دق كرد . ولي انگار آروم تر از هر آدمي مرد . انگار مرگش طبيعي تر از تصور ماها بود .
كوچيك بودم . نميفهميدم كه چرا مردم دور يه كُپه خاك جمع شدن و اشك ميريزن . نگاهاي ترحم انگيزشون و ميديدم ولي بازم نميفهميدم كه چرا نگاهشون بهم عوض شده . البته از بچگي هم تك و توك اين نگاهارو ميديدم ولي سر خاك مادرم بيشتر از قبل شده بود .
بعد از مرگ مادرم عمه ي بزرگم گفت كه چون من ثمره ي برادرشم خودش مسئوليت نگهداريم و به عهده ميگيره . هر كسي كه اين و ميشنيد ميگفت چه عمه ي خوبي . خدا بهش خير بده . بالاخره دست يه بچه يتيم و گرفته .
اين عمم 5 تا بچه داشت . 4 تا پسر و 1 دختر . پسراش كه خيلي بزرگ بودن و هم بازي من نبودن .فقط دخترش كه 1 سال ازم بزرگتر بود هم بازيم به حساب ميومد . اونم چه هم بازي ! اوايل سر بازي كردن بلاهاي مختلف سرم مياورد . منم نميدونستم كه واقعا اينا بازي نيست . ولي اونقدرم عاقل نبودم كه بفهمم دختر عمم داره در حقم بدجنسي ميكنه !
بماند كه چه بلاهايي سرم اومد . يا وقتي كه بزرگ تر شدم به چه اتهاماتي زير باد كتك گرفته شدم . هنوزم كه بهشون فكر ميكنم احساس ضعف ميكنم . من يه بچه ي يتيم بودم . ولي اونا باهام بد رفتار كردن .
از بچگي درس خوندن و دوست داشتم . حداقل همين كه ميذاشتن درسم و بخونم راضيم ميكرد . حدوداي 10 سالم شده بود . يه روز مريم جون كه زن عمو بزرگم ميشه اومد خونه ي عمم . اتفاقا روز قبلشم كتك حسابي از عمم خورده بودم . دستش و آروم گذاشت پشت كمرم كه ديد من از درد به خودم ميپيچم . هي ميگفت بذار ببينم پشتت چي شده ولي نگاهاي وحشتناك عمم نميذاشت نشونش بدم. بالاخره هر جوري شد ته و توي قضيه رو در آورد .
مريم جون خيلي مهربون بود . از همون اول كه به دنيا اومدم ازش خاطره دارم . تنها كسي بود كه با محبت بهم نگاه ميكرد . نه از سر دلسوزي يا ترحم . آخه خودش بچه دار نميشد . بعد از فوت عمومم ازدواج نكرده بود و يه زن تنها بود . ديگه از بعد اون جريان من و برد پيش خودش . عمم تهديدش كرد . گفت شكايت ميكنه كه من و دزديده . ولي مريم جون زرنگ تر بود . خلاصه با كلي دوندگي ثابت كرد من توي اون خونه امنيت ندارم . من و برد پيش خودش .
اوايل با هر صدايي ميترسيدم . حس ميكردم يكي ميخواد سمتم حمله كنه . ولي مريم جون كاري كرد كه مثل يه مرد بار بيام . بزرگتر از اون چيزي بودم كه بتونم خودم و عادت بدم تا مادر صداش كنم . البته اونم اصراري رو اين قضيه نداشت . خودش ميدونست كه حتي از مادر واقعيمم بيشتر دوستشدارم . ولي همش مريم جون صداش ميكردم . تا سن 13 سالگي مريم جون خرجم و ميداد . البته وضع اونم چندان خوب نبود . يه خونه ي كلنگي توي كوچه پس كوچه هاي پايين شهر داشت . زندگيشم از حقوق بازنشستگي عموم ميگذشت . از 13 سالگي به بعد تصميم گرفتم روي پاي خودم وايسم . زندگيمون سخت ميگذشت . خونه هزار جاي خراب داشت . وقتي بارندگي ميشد سقفش چكه ميكرد . نميشد با حقوق عمو زندگي رو گذروند . مريم جون مخالف كار كردنم بود . ميگفت كوچيكم هنوز برامزوده . ولي توي عوالم بچگي انگار غيرت خاصي داشتم . نميتونستم قبول كنم كه مريم جون بره سر كار . از پادويي مغازه ها شروع كردم .
حسابي پول پس انداز ميكردم . هر كاري بگي كردم . ولي به راه خلاف كشيده نشدم .
نگاهش و به من دوخت . انگار ميخواست بهم بفهمونه كه ميتونستم بدون جيب بري هم زندگي كنم . سرم و انداختم پايين . بوسه اي به انگشتام زد و گفت :
- خورد خورد اون خونه ي كلنگي رو سر پاش كردم . وقتي بهش نگاه ميكردم ميتونستم با افتخار بگم كه كار خودم بوده . سال كنكورم حسابي درس خوندم . دلم ميخواست براي خودم كسي بشم . دوست داشتم براي مريم جون يه خونه ي خوب بخرم . براش ماشين بخرم . حسابي تامينش كنم . بهش خيلي مديون بودم .

King05

کاربر

ارسالها: 7673

#127 Posted: 29 May 2012 01:32

خلاصه اينكه كنكور با رتبه ي خوب قبول شدم . انگار با دانشگاه رفتنم يه دري به روم باز شد . با فريد آشنا شدم . از نظر خانوادگي به هم نميخورديم . فريد اون بالا بالا ها ميپريد ولي من پسري بودم كه دلم به پدر پولدارم گرم نبود . هر چي بودم خودم بودم . خلاصه تونستم با پس اندازايي كه تو اين مدت كرده بودم يه زمين بخرم . بدجور تو مخم رفته بود كه اين زمين و بسازم . با هر كي حرف ميزدم سرمايه ي كلون ميخواست . خلاصه يكي حاضر شد كه خونه رو بسازه . با هزينه ي خودش . به شرطي كه نصف واحداي ساخته شدش مال اون باشه . منم راضي بودم . قبول كردم .خونه رو ساختيم . نصف نصف خونه رو تقسيم كرديم . اون واحدايي كه سهم من بود و فروختم . باهاش يه زمين ديگه خريدم . اين بار خودم سرمايه داشتم و ساختمش . دوباره اون واحداي ساخته شده رو فروختم . پول خوبي به جيب زده بودم . خلاصه واسه مريم جون يه خونه خريدم . با مابقي پول ساخت و سازم دوباره زمين خريدم و خونه ساختم . يه جورايي تو اين كار خِبره شده بودم . همه با تعجب بهم نگاه ميكردن . يه پسر 20 - 21 ساله چجوري تونسته بود به اينجا برسه .
انقدر اين كار و ادامه دادم كه حسابي از كنارش پول در آوردم بعد ديگه بيخيالش شدم . درسم تموم شده بود . به فريد پيشنهاد دادم يه دفتر وكالت بزنيم . اونم قبول كرد . البته اگه به خودش بود عمرا به هيچ جا نميرسيد . ولي راضيش كردم كلي رو مخش كار كردم تا رضايت داد . خلاصه بعدشم كه خودت ميدوني .
از اين همه تلاش و پشتكار به وجد اومده بودم . لبخندي بهم زد و گفت :
- سوال ديگه اي نداري ؟
يه عالمه سوال داشتم ولي هنوزم توي سرنوشتش گير كرده بودم . فشار خفيفي به دستم آورد و گفت :
- برگرديم خيلي راه رفتيم .
قبول كردم . دوباره برگشتيم سر جاي قبلمون . پسر جوون همزمان با ورود ما قليون به دست به سمتمون اومد . هيراد خنديد و گفت :
- اينم از سفارش جناب عالي . امشب شب توئه . هر چي بخواي بدون چون و چرا انجام ميشه .
سرش كنار گوشم بود . لبخندي بهش زدم و قليون و به دستم گرفتم . وقتي چاقش كردم دود و تو دهنم نگه داشتم و مدل حلقه بيرون دادم . هيراد با چشماي گرد شده نگاهم ميكرد . دوباره يادم افتاد اينجا خونه ي اكبر نيست و هيرادم بچه هاي محلمون نيست . خجالت زده گفتم :
- بالاخره يه يادگاريايي از قديم برام مونده .
هيراد خنديد و گفت :
- به منم ياد بده .
سعي كردم يادش بدم انگار هر چقدر مغز اقتصادي داشت ولي تو اين زمينه چندان استعداد نداشت . آخرشم گفتم :
- تو اين كاره نيستي .
با اين حرفم دوباره خنديد . گفت :
- كم مونده بود خفه شم . نكن از اين كارا يه بلايي سرت مياد .
خنديدم و گفتم :
- نميشم . نگران نباش .
هيراد با لبخند و لذت به من نگاه ميكرد . يه لحظه نگاهش خيره روي لبام موند . سر شلنگ قليون و روي لبام گذاشته بودم كه يهو گفت :
- كاش من جاي اون شلنگ بودم .
يهو با شنيدن اين حرف دود پريد تو گلوم و سرفم گرفت .
هيراد به خنده افتاد گفت :
- چرا هول ميكني حالا ؟ شوخي كردم .
به خودم اومدم سعي كردم نخندم ولي حرفش واقعا خنده دار بود . داشتم تصور ميكردم كه هيراد جاي شلنگ قليون باشه . چه خنده بازاري ميشه . با هم خنديديم . انگار ديگه از ناراحتي كه چند دقيقه قبل به خاطر ياد آوري خاطراتش دچارش شده بود خبري نبود .
نگاهي به ساعت كردم 12 شب بود . با نگراني گفتم :
- هيراد دير شد نميريم ؟
نگاهم به چشماش افتاد . لبخند مهربوني زد و گفت :
- چرا ميريم عزيزم .
اين بار سرم و از خجالت ننداختم پايين . لبخندي بهش زدم و جفتمون به سمت ماشين حركت كرديم. سراسر ويلا رو سكوت گرفته بود . سوار ماشين شديم و هيراد راه افتاد . دوباره افتاديم تو جاده .
غرق افكارم بودم . ديگه از زندگي هيراد كامل خبر داشتم . ميدونستم كه اونم مثل من سختي كشيده . ميدونستم كه ميتونم بهش اعتماد كنم . نگاهم به صورتش افتاد متفكر بود . من اين بار سكوت و شكستم و گفتم :
- ميشه همون آهنگي كه خيلي وقت پيش توي ماشينت گوش دادم و بذاري ؟
نگاهم كرد گفت :
- كدوم ؟
سعي كردم يادش بيارم . اونم لبخندي زد و آهنگي كه ميخواستم و برام گذاشت . صداي جادويي خواننده تو ماشين پيچيد . سرم و به شيشه تكيه دادم و بهش گوش كردم :
هميشه يكي هست بفهمه چي ميگي غمات و ببينه
هميشه يكي هست كنار غروب غريبيت بشينه
*****
ياد زندگي خودم ميفتادم . انگار براي من خونده بود .
*****
هميشه يكي هست كه از كوله بارت بگيره غبار و
چشات و بگيره نذاره ببيني بد روزگار و
هميشه يكي با دو تا چشم معصوم حواسش بهت هست
يكي مثل آيينه مثل سايه آروم حواسش بهت هست
*****
نگاهم به هيراد افتاد . اونم داشت با آرامش به آهنگ گوش ميداد . انگار جفتمون سرنوشتمون يه جور بود . حالا يكي بدتر يكي بهتر .
*****
هميشه يه جايي كه پات و بريدن كه دستات و بستن
يه جايي كه دردا با ديوار و زنجير سر رات نشستن
هميشه يه جايي كه هيچ حرف و راهي جز افسوس نداري
يه جايي كه هيچي نه عشق و نه شعر و ديگه دوست نداري
يكي با يه قلب هراسون و لرزون حواسش بهت هست
يكي مثل ابرا پريشون و گريون حواسش بهت هست
هميشه يكي با دو تا چشم معصوم حواسش بهت هست
يكي مثل آيينه مثل سايه آروم حواسش بهت هست .
آهنگ تموم شد . هيراد با لبخند نگاهي بهم انداخت و گفت :
- توام مثل من از اين آهنگ خوشت اومده ؟
- آره انگار يه جوري داره از زندگيم ميگه . بعضي وقتا بود كه از زندگي و عالم و آدم بريده بودم . ولي هميشه يكي بود كه دستم و بگيره و دوباره اميدوارم كنه به زندگي .
هيراد نگاهم كرد گفت :
- مطمئن باش كه هميشه يكي هست .
لبخندي بهش زدم و با خودم زمزمه كردم :
- هميشه يكي هست .
واقعا انگار زندگي من بر پايه ي همين جمله بود . آدما تو زندگيم ميومدن و ميرفتن . بعضيا پررنگ بودن بعضيا كم رنگ . ولي بالاخره يه نقشي تو زندگيم داشتن . شايد همين آدما باعث شدن كه منالان به اينجا برسم و كنار هيراد بشينم .
جاده خيلي خلوت بود . سريع رسيديم دم خونه . هيراد ترمز كرد و گفت :
- خيلي امشب بهم خوش گذشت .
- به منم همينطور .
- خوشحالم .
يكم مكث كردم . دلم ميخواست بهش بگم . امشب بايد همه چي رو تموم ميكردم . بهش گفتم :
- ميشه چند لحظه بياي بالا ؟
هيراد با چشماي متعجب گفت :
- بالا ؟ چرا ؟
خندم گرفت . واقعا فكر كرده بود دختر 14 سالست ؟ يا من ميخوام بلايي سرش بيارم ؟ سعي كردمخندم و كنترل كنم گفتم :
- كارت دارم مياي ؟
سري تكون داد و گفت :
- باشه .

King05

کاربر

ارسالها: 7673

#128 Posted: 29 May 2012 01:32

سريع ماشين و پارك كرد . كنار در منتظرش موندم . از ماشين پياده شد و با هم وارد ساختمون شديم . براي كاري كه ميخواستم بكنم دل تو دلم نبود . ولي مدام با خودم زمزمه ميكردم كه تو ميتوني . قدمات و محكم بردار . تصميمت درسته .
در خونه رو باز كردم و جفتمون وارد شديم . به سمت چراغا رفتم و آروم تك تكشون و روشن كردم . انگار ميخواستم وقت بيشتر تلف شه تا به كاري كه ميخواستم بكنم مطمئن شم .
هيراد وسط پذيرايي وايساد و گفت :
- خوب من در خدمتم .
نگاهش كردم و گفتم :
- چند لحظه صبر ميكني تا من برگردم ؟
سر تكون داد و من به سرعت به سمت اتاقم رفتم . در كمدم و باز كردم . كاملا مصمم بودم . لباسام و عوض كردم و با قدماي آهسته به سمت پذيرايي رفتم . هيراد پشتش به من بود و داشت نگاهي به خونه مينداخت . وايسادم نفس عميقي كشيدم و گفتم :
- هيراد .
هيراد برگشت سمتم . ولي از چيزي كه ميديد متعجب بود . كاش يه دوربين اونجا بود و از اين قيافه يمتعجبش عكس ميگرفت . همون جا وايسادم تا با خودش و افكارش كنار بياد . جفتمون ساكت بوديم .
نگاهش و گنگ و متعجب بهم دوخت . گفت :
- سرمه . . .
ادامه ي حرفش و خورد . اشاره اي به لباسام كردم و گفتم :
- بلبل .
نميدونم چند وقت بود كه دست به لباساي قديمم نزده بودم . همش پيش خودم فكر ميكردم كه اين لباسا به چه دردم ميخوره ؟ چرا نميريختمشون دور ؟ ولي انگار خاطراتم با اين لباسا مانعم ميشد .
با اون شلوار گشاد مشكي و پيرهن مردونه و اون كلاهي كه حالا به زور موهاي بلندم و تو خودش جاداده بود واقعا قيافم ديدني شده بود .
هيراد هنوزم نگاهم ميكرد . انگار ميخواست خودم دليل كارم و بهش بگم .
لبخند زدم و گفتم :
- تو روز اولي كه من و ديدي اينجوري بودم . با اين سر و وضع . لحن و مدل حرف زدنم كه جاي خودشو داشت .
يكم مكث كردم . ميخواستم حرفام و توي سرم سبك سنگين كنم . براي آخرين بار تصميمم و گرفتم .
- ميخوام امشب باهات حرف بزنم . خيلي چيزارو بهت بگم . ولي لازم بود با چشم باز همشون و قبول كني .
دوباره نفسي تازه كردم و گفتم :
- اسمم سرمه است . سرمه راد . اسم مامانم پريچهر بود . بعد از اينكه من و به دنيا آورد انقدر از بابام كتك خورد كه مرد . اسم بابام كريم بود . همه بهش ميگفتن كريم عملي . خودشم چند سال پيش به خاطر مصرف زياد مواد مرد . يه دختر تنها بودم . هميشه خودم بايد گليمم و از آب ميكشيدم بيرون . پس ديدم با ناز كردناي دخترونه نميتونم به هيچ جا برسم . كم كم تيپ و قيافم پسرونه شد . مرامم پسرونه شد . تفريحات و دوستامم پسرونه شدن . از بچگي با مهدي جيب بري ميكردم. خيلي آوارگي ها كشيدم . خيلي اتفاقاي بد و خوب واسم افتاد . يه مدتم جيب بري رو گذاشتم كنار . ولي نه از روي خواسته ي قلبيم . يعني نميخوام بگم كه سريع سر به راه شدم . چون نشده بودم . پول بدون زحمت زير دندونم مزه كرده بود . يه مدت سر يه كاري رفتم كه پولش حلال باشه . ولي فشار زندگي نذاشت كه ادامه بدم . دوباره زدم تو كار خلاف . يه مدت ديگه اينجوري گذشت تا اينكه كيف تورو زديم و اون اتفاقا افتاد . اونجا واقعا ترسيدم . انگار براي يه لحظه دوباره شده بودم يه دختري كه از عاقبت كارش ترسيده .
سرم و انداختم پايين . يكم مكث كردم و دوباره گفتم :
- اون روز حرفايي كه بهم زدي بدجور تكونم داد . يه جورايي بهم بر خورد . تصميم گرفتم مسير زندگيم و درست كنم . پس دست از جيب بري برداشتم .
توي چشماش نگاه كردم و گفتم :
- نگاه نكن كه الان چقدر دخترونه شدم . هنوزم بعضي وقتا بلبل ميشم .
سرم و انداختم پايين :
- به اينكه بلبل ميشم افتخار نميكنم ولي دست خودم نيست 20 سال باهاش زندگي كردم . سخته كه بتونم عادتام و ترك كنم . من زياد با كلاس نيستم . خانواده اي ندارم . پول و اينا هم كه ديگه اصلاندارم . گذشتم چنگي به دل نميزنه . از نظر دسي هم فعلا ديپلم دارم . معلومم نيست بتونم دانشگاه قبول بشم يا نه .
هنوزم بعضي وقتا از كلمه هاي كوچه بازاري استفاده ميكنم . شايد بعضي وقتا بد لباس بشم . البته نه مثل بلبل .
نفس عميقي كشيدم و گفتم :
- اينارو دارم الان ميگم كه بعدا اگه پشيمون شدي نگي كه اين حرفارو بهت نزدم . نميخواستم هيچكدوم از اينارو بهت بگم . ولي حالا كه تصميم گرفتي خودت و بدبخت كني من مانع نميشم .
سرم و گرفتم بالا و دوباره تو چشماش زل زدم . ديگه متعجب نبود . اين بار نگاهش مهربون بود . با خجالت گفتم :
- منم دوستت دارم . دلم ميخواد از اين به بعد يه دختر باشم . دوست دارم به يكي ديگه تكيه كنم . نميخوام همش خودم باشم . بعضي وقتا تصميم گرفتن برام سخته . دوست دارم بدون اينكه دغدغه يخيلي چيزارو داشته باشم زندگي كنم . ميدونم كه تو ميتوني حمايتم كني .
لبخند تلخ زدم . اشكي از گوشه ي چشمم افتاد پايين . گفتم :
- نميدونم ديگه چي بايد بگم . تا حالا از اين حرفا به كسي نزدم . شايد يه روزي پشيمون بشم از گفتن اينا . شايد يه روزي بفهميم كه به درد هم نميخوريم . شايد . . .
هيراد جلو اومد و با لباش مهر سكوت به لبام زد . هنوزم اشكام از گوشه ي چشمم ميريختن پايين . چشمام و بسته بودم . دلم ميخواست تا ابد اين لحظه ادامه داشته باشه .
هيراد سرش و عقب كشيد . تو چشمام نگاه كرد و گفت :
- دوستت دارم . نميخوام به اين چيزاي ناراحت كننده فكر كني .
دستش و روي گونم كشيد و گفت :
- ديگه نميخوام اشكات و ببينم . حالا ديگه من و داري . ميتوني بهم تكيه كني . حتي اگه الان بلبلم جلوم وايساده بود بازم حاضر بودم بهش بگم دوست دارم . من و ببخش سرمه اون اوايل اصلا برخورد درستي باهات نداشتم . يعني اصلا نميشناختمت . ولي الان ميشناسمت و به خاطر اخلاقت دوست دارم .

King05

کاربر

ارسالها: 7673

#129 Posted: 29 May 2012 01:33

چقدر عجيب بود شنيدن اين حرفا اونم از زبون هيراد . لبخندي روي لبم نشست . اونم خنديد گفت :
- با من ازدواج ميكني ؟
نگاهش كردم . لبخندم عميق تر شد . احساس آرامش ميكردم . دستام و دور گردنش حلقه كردم و همونجوري كه تو چشماش زل زده بودم گفتم :
- بله .
هيراد دستاش و دور كمرم حلقه كرد . صورتش دوباره به صورتم نزديك شد . چشمام و بستم و دوباره گرماي لباش و حس كردم .
بعد از چند ثانيه ازش جدا شدم و گفتم :
- نميخواي بري ؟ دير وقته ها .
خنديد و گفت :
- نه حالا هستم .
خودم و كشيدم كنار و با خنده گفتم :
- برو . فردا ميبينمت .
پوفي كرد و گفت :
- نميشه امشب ازدواج كنيم ؟
خندم گرفت . گفتم :
- هيراد با زبون خوش برو .
دوباره بهم نزديك شد و با شيطنت گفت :
- مثلا نرم چي ميشه ؟
با خنده گفتم :
- روت تيزي ميكشم دكور قيافت و ميارم پايين . حله ؟
هيراد از اينكه يهو كانال عوض كرده بودم از خنده كف زمين ولو شده بود . خودمم به خنده افتادم گفت :
- با تو نميشه شوخي كرد . من رفتم . فردا صبحم خودم ميام دنبالت .
دم در وايسادم و با خنده گفتم :
- باشه . منتظرم .
دستم و تو دستش گرفت و به لباش نزديك كرد . بوسه اي بهشون زد و گفت :
- خداحافظ .
هيراد رفت من هنوزم به رفتنش نگاه ميكردم . لبخندي روي لبم بود . واقعا همه ي اتفاقاي بد تموم شده بود ؟
اومدم تو . نگاهي به لباسام انداختم . خندم گرفت . سريع عوضشون كردم و پريدم تو تخت . نگاهي به بالش كنارم انداختم برداشتمش و تو بغلم فشارش دادم . زير لب زمزمه وار گفتم :
- هنوز نرفته دلم برات تنگ شد .
بوسه اي به بالش زدم و چشمام و بستم . نه به ديشب كه حسابي پكر خوابيدم نه به امشب كه حسابي شب رويايي برام شده بود .
فصل سيزدهم
خبر بله گفتن من عين بمب همه جا پيچيد . فكر ميكردم اگه مريم جون بفهمه پسرش از من خواستگاري كرده چه حالي ميشه . يه جورايي احساسم بهم ميگفت تو از اون دختراي مامان پسند نيستي ! بدجور استرس داشتم .
طبق خواسته ي مريم جون قرار بر اين شده بود كه يه روز من برم خونشون تا باهام بيشتر آشنا شه . اون روز از صبحش سها اومده بود پيشم و مدام بهم ميگفت چي بگم و چي نگم . يه دستشتو كمد لباسام بود و يه دستش به موهام . هيجان سها به منم استرس وارد ميكرد . به نظر خودم مريم جون زن مهربوني بود ولي سها ميگفت هر چي باشه طرف ميخواد واسه پسرش زن بگيره . مطمئنا حسابي سبك سنگينم ميكنه .
خلاصه تا وقتي كه هيراد بياد دنبالم هر جوري كه ميتونست تو دلم و خالي كرد . كل مسير هيراد دستم و تو دستش گرفته بود و سعي ميكرد آرومم كنه . وقتي ميديد انقدر استرس دارم خندش ميگرفت . مدام ميگفت مريم جون اونجوري كه من فكر ميكنم نيست ولي نميدونم چرا نميتونستم خودم و آروم كنم . وقتي ديد هيچ جوري نميتونه آرومم كنه ترجيح داد ساكت باشه تا خودم بتونم به رفتارم مسلط بشم.
وقتي با هيراد وارد خونه ي ويلاييشون شديم فضاي اونجا بدتر استرس و به دلم انداخت . ولي وقتي ديدم مريم جون با لبخند به استقبالم اومده يه كم آروم تر شدم .
برام سخت بود زير ذره بين نگاه مريم جون قرار بگيرم . ولي برخلاف تصوراتم مريم جون خيلي راحت بود . كنارم نشست و يكم باهام گپ زد . كم كم به حال عادي برگشتم و تونستم خونسرد باشم .
مريم جون از همه چي برام گفت . از هيراد و بچگياش . از خودش و زندگيش . وقتي كه از هيراد حرف ميزد ميتونستم ببينم كه چقدر با افتخار اسمش و به زبون مياره .
اصلا حرفي از پدر و مادر و گذشتم نزد . يه لحظه فكر كردم نكنه هيراد چيزي بهش نگفته . دوست نداشتم نقطه ي مبهمي براش به جا بذارم . خواستم چيزي بگم كه خودش بهم فهموند كه از همه چي خبر داره . چقدر ازش ممنون شده بودم كه نذاشته بود بيشتر از اين به خاطر گذشتم خجالت زده بشم .
ملاقات با مريم جون آسون تر از اون چيزي كه فكر ميكردم بود . انقدر اين زن آروم بود كه ناخود آگاه همه ي نگراني هاي من و از بين برد .
قرار شده بود كه يه روز به صورت رسمي بيان خواستگاريم . با سها هماهنگ كرده بودم كه اون روز خودش و فريد بيان خونم كه تنها نباشم .
وقتي روز خواستگاري هيراد و توي كت و شلوار خوش دوخت نوك مداديش ديدم ته دلم قند آب شد . منم يه پيرهن نسبتا بلند نوك مدادي تنم كرده بودم . حسابي رنگامون با هم سِت شده بود . هيراد يه لحظه هم لبخند از رو لبش كنار نميرفت . حتي چند بار مريم جون بهش تيكه انداخت ولي بازم توي صورتش تغييري ايجاد نشد . حتي اين حالتش سوژه دست فريد داده بود كه حسابي دستش بندازه . ولي هيراد نگاهش روي من مونده بود و هيچ جوابي به فريد نميداد .
مريم جون همون شب انگشتر ظريف و قشنگي رو به عنوان نشون به دستم كرد . قرار گذاشتيم كه آخر همون هفته عقد كنيم . البته اونم بنا به اصراراي هيراد بود .
آخر شب هيراد مريم جون و با سها و فريد راهي كرد و خودش موند . گفت دير تر مياد . من از اين كارش جلوي مريم جون خجالت كشيدم ولي انقدر اين زن فهميده بود كه با لبخند مهربونش سعي كرد خجالت و ازم دور كنه .
1 ساعتي ميشد كه همه رفته بودن . فقط من مونده بودم و هيراد . سيني قهوه اي رو كه درست كرده بودم روي ميز گذاشتم و روي مبل كنار هيراد نشستم . گفتم :
- هيراد چرا جلو مريم جون گفتي بعدا مياي ؟ داشتم از خجالت آب ميشدم . خوب ميرفتي ميرسونديش و به يه بهانه ي ديگه برميگشتي .
هيراد با لبخند به سمتم برگشت و گفت :
- مريم جون الان من و ميفهمه . نديدي بهت لبخند زد ؟ سخت نگير . از الان من شوهرتم . خجالت نداره كه .
مشتي تو بازوش زدم و گفتم :
- از آخر هفته شوهرم ميشي .
- پس الان نقشم چيه ؟
- الان فقط هيرادي . نسبتي باهام نداري .
خودش و به سمتم كشيد و گفت :
- ميدوني اصلا من به عقد و اينا اعتقاد ندارم . ميخوام همين الان نسبتم و نشونت بدم .
پسش زدم و با خنده گفتم :
- لوس نشو هيراد . فقط بايد 3 روز ديگه صبر كني .
- اووووووووووووه . 3 روز ! واقعا چه انتظاراتي داريا .
دوباره خودش و به سمتم كشيد گفتم :
- هيراد تيزي و اينا كه يادت نرفته ؟
با شيطنت گفت :
- تيزيت كو الان ؟

King05

کاربر

ارسالها: 7673

#130 Posted: 29 May 2012 01:33

ديدم راست ميگه . سريع از جام بلند شدم و با خنده به سمت اتاقم دويدم . هيرادم پشتم ميدويد . ميخواستم در اتاق و ببندم كه سريع خودش و بهم رسوند و بلندم كرد از رو زمين . با خنده گفت :
- از دست من در ميري ؟
- هيراد ولم كن . اشتباه كردم در رفتم .
- پشيموني سودي نداره .
من و روي تخت انداخت و قلقلكم داد . به خودم ميپيچيدم از خنده . مقطع مقطع گفتم :
- هيراد . . . ببخشيد . . . آخ دلم . . . هيراد .
هيراد دست از قلقلك دادنم كشيد و گفت :
- جان هيراد ؟ اسمم و صدا ميكني جون ميگيرم .
با لبخند تو صورتش نگاه كردم . بوسه اي روي پيشونيم زد . ناخود آگاه گفتم :
- خيلي دوستت دارم .
- منم دوستت دارم عزيزم .
يه لحظه ترسيدم . اگه يه روزي نداشته باشمش چي ؟ بايد چيكار ميكردم ؟ با نگراني گفتم :
- هميشه كنارم ميموني ؟ قول ميدي تنهام نذاري ؟
با انگشتش رو بينيم زد و گفت :
- من هميشه كنارتم عزيزم . هميشه ي هميشه .
چقدر خوب بود كه هيراد و كنار خودم داشتم . ديگه احساس تنهايي نميكردم .
*****
با بله گفتن من صداي دست همه بلند شد . اشك تو چشمام جمع شد . هر كسي آرزو داشت توي همچين موقعي يه فاميل و هم خون كنارش باشه . اما دور و اطراف من و فقط دوستام گرفته بودن. نگاهم و چرخوندم دور اتاق . چشمام روي اكبر ثابت موند . با اون هيكل گرد و قلمبش كت شلوار پوشيده بود . دكمه ي كتش داشت از جا كنده ميشد . با ديدن اين صحنه ميون اشك خنديدم . هيراد كنار گوشم گفت :
- مرسي كه اومدي تو زندگيم .
با پشت دست اشكام و پاك كردم و بهش خيره شدم . با ديدن چشماي خيسم اخماش و تو هم كشيد من بهش لبخند زدم اونم فشار خفيفي به دستم آورد .
حلقه هايي كه با هم خريده بوديم و دستمون كرديم و دوباره صداي دست زدن جمعيت بلند شد .
بعد از امضا كردن دفتر بزرگي كه جلومون گذاشتن از دفتر خونه اومديم بيرون . هيراد يه لحظه هم دستم و ول نميكرد .
مريم جون كنارم اومد و گفت :
- خوشبخت بشين . از اين به بعد توام دختر خودمي .
لبخندي بهش زدم و صورتش و بوسيدم . حقيقتا مثل مادري كه هيچ وقت نداشتمش دوستش داشتم .
اكبر و حسن با زنش حنانه به طرفمون اومدن . فرصت پيدا كردم كه نگاه دقيق تري به زن حسن بندازم . دختر محجوبي بود . چهره ي دوست داشتني هم داشت . چادرش و محكم گرفته بود و بعضي وقتا هم نگاهي به حسن مينداخت و ميخنديد . حس ميكردم همديگه رو خيلي دوست دارن . اكبر بهم نزديكشد با هيراد دست داد حسن هم همينطور . اكبر با بغض گفت :
- راستي راستي داري عروس ميشي ؟
حسن آروم اكبر و زد و گفت :
- مگه نديدي بله رو گفت ؟ كور بودي ؟
خنديدم و گفتم :
- خيلي همه چي زود گذشت .
اكبر گفت :
- آره زود گذشت . ولي همون بهتر كه گذشت . وقتي ميديدم آلاخون والاخوني جيگرم آتيش ميگرفت .
هميشه مهربون و سنگ صبور بود . گفتم :
- اكبر رژيم بگير . خداي نكرده سكته ي قلبي ميكنيا . نميخوام دوست جون جونيم و از دست بدم .
حسن خنديد و گفت :
- خودم هواش و دارم . قراره از اين به بعد با هم بريم ورزش يكم رو فرم بيايم .
نگاهي به حسن كردم با خنده گفتم :
- آقا ما چاكر شمام هستيما . نبينم عروسيت بشه دعوتم نكني ؟
حسن نگاه شبفته اي به حنانه انداخت و گفت :
- ايشالله يكم پول و پَله دستم بياد فوري بساط عروسي رو راه ميندازم . تو نباشي اصلا به موت قسم عروسي به ما نميچسبه .
لبخندي بهش زدم و رو به حنانه گفتم :
- حنانه خانوم اين حسن ما خيلي با معرفته . هواش و داشته باش .
حنانه سرش و پايين انداخت و گفت :
- حتما . شما هم ايشالله خوشبخت بشين .
تشكر كردم . هيراد تمام مدت ساكت بود و به مكالمه ي من و دوستام گوش ميكرد . بالاخره تبريكاتشون تموم شد و رفتن . حالا نوبت سها و فريد بود . سها دست دور گردنم انداخت و بوسه ايروي گونم كاشت گفت :
- بار اولي كه تو دفتر ديدمت با خودم گفتم اين ديگه كيه . ولي الان ميگم خيلي خانوم شدي . خوشبختي حق توئه سرمه .
- مرسي عزيزم . من هر چي كه شدم حاصل سر و كله زدن تو با منه .
- ديوونه نشو . خودت خواستي كه اين شدي . وگرنه كي ميتونه يه دختر 20 ساله رو اينجوري عوض كنه ؟
فريدم جلو اومد و با خنده رو به هيراد گفت :
- اگه ما وارد عمل نشيم اين خانوما حرفاشون ادامه داره ها .
همه خنديديم . فريد به هيراد دست داد و صورتش و بوسيد و گفت :
- داداش خوشبخت شين .
هيراد هم ليخند زد و گفت :
- ممنون فريد .
بالاخره سها هم رفت . دوباره من موندم و هيراد . سوار ماشينش شديم گفت :
- مريم جون براي شب همه رو دعوت كرده خونمون . من الان ميبرمت خونه بعد ساعت 4 - 5 ميام دنبالت ميبرمت خونه ي مريم جون . باشه ؟
- باشه .
نگاهي بهم كرد ساكت و غرق فكراي خودم بودم . گفت :
- چرا انقدر ساكتي ؟
لبخند زدم و گفتم :
- امروز كه اكبر و حسن و ديدم ياد قديمامون افتادم .
- ولي خودمونيما داشتي باهاشون حرف ميزدي كم مونده بود دوباره بري تو جلد بلبليت .
خنديدم گفتم :
- نترس قول ميدم بلبل نشم .
- تو اگه بلبلم بشي من قبولت دارم .
نگاهش كردم . چقدر چشماش و دوست داشتم . لبخند زدم و سرم و به سمت پنجره گردوندم . نفسعميقي كشيدم . كاش خدا هيچ وقت اين خوشبختي و ازم نگيره .
*****
نگاهي به ساعت انداختم 5 بود دعا كردم هيراد به اين زودي نياد . كلي كار داشتم و هنوزم حاضر نبودم . تند تند از اين ور اتاق ميرفتم اون ور . يا يه تيكه لباس ميپوشيدم يا يه كم آرايش ميكردم .
ساعت 5:30 بود كه بالاخره حاضر شدم . كت و شلوار سفيد رنگ خوش دوختي رو كه هيراد برام خريده بود و پوشيده بودم . نگاه آخر و تو آينه به خودم انداختم . راضي بودم . لبخندي رو لبم نشست . گوشيم و در آوردم و شماره ي هيراد و گرفتم ولي جواب نداد . با خودم گفتم داره رانندگي ميكنه . نشستم رو مبل و منتظر شدم بياد . حوصلم سر رفته بود . از پنجره بيرون و نگاه ميكردم . خبري از هيراد نبود . دوباره نگاه به ساعت انداختم 6 شده بود . دوباره باهاش تماس گرفتم . اين دفعه صداي يه آقايي رو شنيدم . گفتم :
- الو . ببخشيد مثل اينكه اشتباه گرفتم .
خواستم قطع كنم كه مرد گفت :
- نه خانوم . فكر كنم درست گرفتيد .
نگران گفتم :
- گوشي هيراده ؟
- نميدونم اسمشون چيه . ما ايشون و الان به بيمارستان . . . داريم منتقل ميكنيم . اگه بستگانشون و ميشناسين بهشون اطلاع بدين .
شُل شدم . با دستپاچگي گفتم :
- آقا شما مطمئنين كه هيراده ؟
مرد كلافه گفت :
- خانوم بنده گفتم اطلاعي ندارم . تشريف بيارين بيمارستان خودتون شناساييشون كنين .
گوشي از دستم افتاد . يعني چي شده بود ؟ سريع مانتوم و پوشيدم و از خونه زدم بيرون . تا سر كوچه دويدم . جلوي يه تاكسي رو گرفتم :
- دربست .
وايساد . سريع پريدم توش . گفتم :
- آقا برو بيمارستان . . .

صفحه 13 از 14: « پیشین 1 ... 11 12 13 14 پسین »

خاطرات و داستان های ادبی /

There Is Always Somebody | همیشه یکی هست

این تاپیک بسته شده. شما نمیتوانید چیزی در اینجا ارسال نمائید.

↑ بالا