صفحه 9 از 14: « پیشین 1 ... 8 9 10 ... 14 پسین »

هفتم آبان روز ایران و روز كوروش بزرگ گرامی باد

shahrzadc

کاربر

ارسالها: 5428

#81 Posted: 29 Oct 2014 00:00

خداوندا دستهایم خالی است ودلم غرق در آرزوها.... .یا به قدرت بیکرانت دستانم را توانا گردان یا دلم را ازآرزوهای دست نیافتنی خالی کن...
دستانی که کمک می کنند پاکتر از دستهایی هستند که رو به آسمان دعا می کنند
آفتاب به گیاهی حرارت می دهد که سر از خاک بیرون آورده باشد
وقتی زندگی چیز زیادی به شما نمی دهد، به خاطر این است که شما چیز زیادی از آن نخواسته اید .
فرمان دادم تا بدنم را بدون تابوت و مومیایی به خاک بسپارند تا اجزاء بدنم ذرات خاک ایران را تشکیل دهد
آنان كه با افكاري پاك و فطرتي زيبا در قلب ديگران جاي دارند را هرگز هراسي از فراموشي نيست چرا كه جاودانند
آن چه در بالا اورده ام فراز هایی از سخنان منتسب به کوروش کبیر است .. باز هم به روز مقدس تولد او رسیده ایم . وما آغاز پادشاهی در ایران زمین از نسل پارسیان را با کوروش می شناسیم . با او که آمد و جهان را در سیطره خود گرفت آمد آمد تا ازعشق و محبت و انسانیت بگوید .. آمد تا بگوید که پیروزی به معنای غرور نیست .آمد تا بگوید که می توان آن سوی جنگ و ستیز ها عشق را باور داشت صلح را باور داشت .. او آمد تا به جهان روشنی ببخشد تا به جهانیان بگوید که می توان در سایه عدل و داد الهی حکومت کرد و انسان بود .. او آمد تا به آیندگان نشان دهد که ملت فقط آنی نیست که دورش را محاصره کنند و با فریاد های روح منی فلانی بت شکنی فلانی از او یک بت بسازند . او نیامد که آرمان گرایی های خود را در صندوقچه ای آهنین بگذارد و بر سر ملت خود بکوباند . او مرد عمل بود . او تنها خود را یک پاد شاه نمی دانست . او یک دیکتاتور نبود . گفتن و نوشتن از کوروش ..گفتن و نوشتن آن چه است که می دانید .. چه کسی نمی داند که کوروش با شکست خوردگان و ساکنین سرزمین شکست خورده آن گونه رفتار می کرد که احساس سربلندی کنند . و من ایرانی امروز با کوروش زرتشتی یهودی مسیحی مسلمان بودایی و کوروش انسانی ست که به ایرانی بودن خود می بالم . و من امروز با یاد و نازیدن به کوروش کبیر است که بذر حقارت کاشته شده از خمینی صغیررا به هیچ می نگارم ,واین هم نوشته ای فعلا خیالی از توقف کوناه شاهزاده رضا پهلوی به عنوان رئیس جمهور و شهبانو فرح به عنوان رئیس مجلس شورای ملی ایران در سال نود و چهارخورشیدی در پاسارگاد بر سر مزار کورش شاه شاهان به زبان بزرگ بانو ..مهربان بانوی گرامی و دوست داشتنی با کلام دلنشینش و به روایت آن ملکه نیکو کردار ...بر گرفته از قسمت 51 داستان من آمده ام ..........
نمی دونستم احساس خودمو . چطور توصیف کنم وقتی که خودمو در پاسار گاد می دیدم . به یاد سخنرانی تاریخی پادشاه افتادم . چهل و چهار سال پیش .. زمانی که سی و سه سالم بود . حالا سال هزار و سیصد و نود و چهار خورشیدیه . چقدر همسرم به تاریخ و افتخارات تاریخی ایران عزیزش اهمیت می داد . خیلی ها فکر می کردند که هدف از برگزاری جشنهای دو هزارو پانصد ساله تحکیم حکومت پادشاهی خود می باشد اما این ایران عزیز بود که برای پادشاه اهمیت داشت . کشوری که او را به رده بالای چند قدرت نظامی جهان رسانده بود . آن سخنرانی تاریخی او که از کوروش شاه شاهان یاد می کرد و در پایان اشاره کرده بود که کوروش آسوده بخواب زیرا که ما بیداریم و همیشه بیدار خواهیم بود ... انگار همین دیروز بود . هرچند این محوطه را برای سخنرانی کوتاه من و رضا آماده کرده بودند ولی من دلم گرفته بود . این احساس که در حق همسرم ستم شده بیشتر مرا می رنجاند . نمی توانستم خود را کنترل کنم .. حس کردم حالم خوش نیست . شاهزاده متوجه این مسئله شده بود .. رئیس جمهور برای حاضرین در آن محوطه از افتخارات تاریخی ایران سخن گفت از این که عده ای می گویند چقدر از تاریخ می گویید چقدر به گذشته هایی که دیگر نمی آید دل خوش کرده اید ... در پاسخ باید گفت اگر ما به تاریخ اشاره می کنیم اگر از گذشته درخشان خود می گوییم به این خاطر است که این انگیزه ای باشد برای این که باز هم بکوشیم نشان دهیم که ما ملتی بوده ایم که هر گاه خواسته ایم توانسته ایم فعل خواستن را به توانستن برسانیم . آری ما توانسته ایم چون خواسته ایم . می توانیم اگر که بخواهیم . ما از رگ و ریشه همان ملتیم . ما پیروز خواهیم شد .. هر جند ایران به وسعت آن روز گار نیست . اما وسعت دلهای شما به بزرگی دنیای عشق و محبت و تلاش است . تلاش برای رسیدن به خواسته های بر حقی که صد ها سال است برای آن می جنگید . .....بعد از رضا من هم دقایقی را برای جمعیت که بیشتر آنان را مسئولین مملکتی تشکیل می دادند سخنرانی کرده و از آنان خواستم که برای توسعه چنین مناطقی که ملت ایران را با مفاحر گذشته خود بیشتر آشنا نماید همت بیشتری بگمارند ......نقل از قسمت 51 داستان من.آمده ام مندرج در تالار خاطرات و داستانهای ادبی سایت لوتی به نویسندگی این حقیر ..ایرانی .
امید وارم نوشته های من.. آرزو های من حداقل این ویژگی نوشته ها و تصورات ژول ورن بزرگ را داشته باشد که بسیاری از نوشته ها و آرزو هایش به واقعیت پیوست . حالا کمی دیر تر باز هم صبر خواهیم کرد . باید بخواهیم . باید اراده کنیم . به فرموده کوروش وقتی زندگی چیز زیادی به شما نمی دهد به خاطر این است که شما چیز زیادی از آن نخواسته اید . و یا آفتاب به گیاهی حرارت می دهد که سر از خاک بیرون آورده باشد . درست است که آفتاب به ما حرارت و نیرو می بخشد . اما باید که بخواهیم . باید که حرکت کنیم . باید که نشان دهیبم از نسل کوروش کبیریم . از نسل شجاعان . از نسل قهرمانان .باید که نشان دهیم سر فرازانه پای و ریشه در خاک ایران زمین داریم .. چو ایران نباشد ..تن من مباد ..بدین بوم و بر زنده یک تن مباد ...و با هم یک صدا بخوانیم اگر سر به سر تن به کشتن دهیم ..از آن به که کشور به دشمن دهیم . بتاب ای آفتاب! .ای خورشید خوشبختی !.ای ایران کوروش ! بتاب بر سر زمین من ! بر سرزمینی که ندای خونینش از آزادی می گوید ..بتاب بر سرزمینی که غنچه های آزادی آن سر از خاک بر آورده اند و منتظر مهر اهورایی اند . بتاب بر کوهساران بر چشمه ساران و بر دشتهای سر زمین من ! سر زمین ما ! سرزمین رویایی رویا ها ! سرزمین شادیها .. بتاب ای خورشید مه پیکر که ماه خاموش و دماوند آن قله پر افتخار از درون پر خروش است . بتاب که خون گرم میهن پرستی به جوش است وملت به هوش ... این جا سرزمین من سرزمین اهورای پاک است .. و کوروش ! ستاره ای که همچنان می درخشد . و خواهد آمد آن روزی که زمین و آسمان پاساگاد پرستاره گشته جهان سراسر نور و شادی گردد و ما از شادی بر خود بلرزیم ..کوروش ! سوگند به اهورا که ما آن روز سخنت را خواهیم شنید که بر بام خفتنگاه خود فریاد بر می آوری آن چنان که هزاران سال پیش فرموده ای ما برای آزادی مردمان آمده ایم .. تباهی و تیرگی از ما نیست ..وحشت و شقاوت از ما نیست ..تازیانه و تجاوز از ما نیست ..و ما آورندگان آزادی مردمان هستیم ..تنها ترانه و شاد مانی باشد ..همین و دیگر هیچ ..............و آن روز کوروش بیدار است تا شریک شادیهایمان گردد چون آن گاه که شریک غمهایمان بود .. کوروش ! آن روز مزارت را گل افشان می کنیم و بر سنگفرشهای طلایی آن بوسه می دهیم . و چه زیباست آن لحظه با شکوهی که ملتی رهبر راستین خود را می بیند که آسوده و خوشنود دیده بر هم می نهد تا دمی بیارامد . فریاد خواهیم زد ..کوروش همیشه نگران ! حالا دیگر می توانی آسوده بخوابی زیرا که ما بیدار شده ایم حتی خورشید به میهمانی شبانه ما آمده است . شبانگاهان همه جا را آفتاب عاالمتاب فرا گرفته است . و این صدای خنده های مام وطن .. ایران مقدس ماست که به کوروش و کورش زادگان خود می بالد .تولدت مبارک ای پهلوانی از نسل شجاعان , از نسل قهرمانان , از نسل آزادگان .. پاینده باد میراث کوروش کبیر ! ..بر قرار باد همبستگی و همدلی ایرانیان اهریمن ستیز ... با درود : یک مــــــرد ایرانی از نسل آریا , ازنوادگان کوروش پارسی .....

sepanta_7

کاربر

ارسالها: 23330

#82 Posted: 29 Oct 2014 00:28

هفتم آبان روز ایران و روز كوروش بزرگ گرامی باد

ای قهرمان خسته تن و خسته جان من !

دانم تو کیستی

دانم تو چیستی

یک عمر در سراچه دلتنگ زندگی ـ

مردانه زیستی

در پیش خلق، خنده به لب داشتی ولی ـ

پنهان گریستی .

در چشم من مسیح بزرگ زمانه ای

ای مرد پاکزاد

بر جان پاک تو ـ

از من درود باد ـ

از من درود باد

این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.

sepanta_7

کاربر

ارسالها: 23330

#83 Posted: 29 Oct 2014 00:34

شعری از شاعر باذوق "صادق علی حق پرست" که منشور کوروش را به نظم کشیده است.
جهان در سیاهی فرو رفته بود
به بهبود گیتی امیدی نبود

نه شایسته بودی شهنشاه مرد
رسوم نیاکان فراموش کرد

بناکرد معبد به شلاق و زور
نه چون ما برای خداوند نور

پی کار ناخوب دیوان گرفت
خلاف نیاکان به قربان گرفت

نکرده اراده به خوبی مهر
در اویخت با خالق این سپهر

در آواز مردم به جایی رسید
که کس را نبودی به فردا، امید

به درگاه مردوک یزدان پاک
نهادند بابل همه سر به خاک

شده روزمان بدتر از روز پیش
ستمهای شاهست هر روز بیش

خداوند گیتی و هفت آسمان
ز رحمت نظرکرد بر حالشان

برآن شد که مردی بس دادگر
به شاهی گمارد در این بوم وبر

چنین خواست مردوک تا در جهان
به شاهی رسد کوروش مهربان

سراسر زمینهای گوتی وماد
به کوروش شه راست کردار داد

منم کوروش و پادشاه جهان
به شاهی من شادما ن مردمان

منم شاه گیتی شه دادگر
نیاکان من شاه بود و پدر

روان شد سپاهم چو سیلاب و رود
به بابل که در رنج و آزار بود

براین بود مردوک پروردگار
که پیروز گردم در این کارزار

سرانجام بی جنگ و خون ریختن
به بابل درآمد ، سپاهی ز من

رها کردم این سرزمین را زمرگ
هم امید دادم همی ساز وبرگ

به بابل چو وارد شدم بی نبرد
سپاه من آزار مردم نکرد

اراده است اینگونه مردوک را
که دلهای بابل بخواهد مرا

مرا غم فزون آمد از رنجشان
ز شادی ندیدم در آنها نشان

نبونید را مردمان برده بود
به مردم چو بیدادها کرده بود

من این برده داری برانداختم
به کار ستمدیده پرداختم

کسی را نباشد به کس برتری
برابر بود مسگر ولشکری

پرستش به فرمانم آزاد شد
معابد دگر باره آباد شد

به دستور من صلح شد برقرار
که بیزار بودم من از کارزار

به گیتی هر آن کس نشیند به تخت
از او دارد این را نه از کار بخت

میان دو دریا در این سرزمین
خراجم دهد شاه و چادر نشین

ز نو ساختم شهر ویرانه را
سپس خانه دادم به آواره ها

نبونید بس پیکر ایزدان
به این شهر آورده از هر مکان

به جای خودش برده ام هر کدام
که دارند هر یک به جایی مقام

ز درگاه مردوک عمری دراز
بخواهند این ایزدانم به راز

مرا در جهان هدیه آرامش است
به گیتی شکوفایی دانش است

غم مردمم رنج و شادی نکوست
مرا شادی مردمان آرزوست

چو روزی مرا عمر پایان رسید
زمانی که جانم ز تن پر کشید

نه تابوت باید مرا بر بدن
نه با مومیایی کنیدم کفن

که هر بند این پیکرم بعد از این
شود جزئی از خاک ایران زمین

این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.

ویرایش شده توسط: sepanta_7

sepanta_7

کاربر

ارسالها: 23330

#84 Posted: 29 Oct 2014 00:43

من

من که کوروشم می گویم

هرچه از آسمان بلند ببارد

هرچه بر این زمین بروید

از آن مردمان من است .

امیران و آیندگان بدانند

رهبر رستگاران اوست

که بی نیاز بیاید

و

بی نیاز بگذرد

ورنه هرگز بخشوده نخواهد شد

ورنه هرگز درست نخواهد شد

ورنه هرگز دوست نخواهد داشت

ورنه هرگز دوست داشته نخواهد شد ...

واسه این شرقی تن داده به باد

تو گوارایی حس وطنی

در شقاوت شب قرن یخی

تو شکوفایی تاریخ منی

پدر ایران زمین

افسوس که خنده هایم را کشتند

و

شادی هایم را ربودند

وگرنه ایران را برایت آذین می بستم

ماندنی ترین ما

این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.