ارسالها: 3291
#24
Posted: 14 Jun 2012 14:26
bedonbaletanhay: ای کاش ما ایرونیها مرده پرست نبودیم تا وقتی زنده بود کسی ازش یاد نمیکرد ولی وقتی که از دنیا رفت همه ازش یاد میکردن بچه ها هنرمندامون همه دارن میرن ای کاش وقتی زنده هستن براشون جشن بگیریم
این هنرمندان همیشه بزرگ بودن و زادروزشون جشن گرفته شده.. ولی وقتی یکی از این دنیا میره باید بیشتر یادش کرد که از یاد نره چون تا زمانی که زنده هست و خودشم هست ولی وقتی زنده نباشه کلا از یاد میرن.. با اینکار یادشون برای همه زنده خواهد شد و این مرده پرستی نیست بلکه همه جای دنیا هست و به نظر من باید باشه تا نسل های دیگه هم این اشخاص رو بشناسند 
عشق من عاشقم باش!≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈
دل نه اجبار میفهمد نه نصیحت...
آنکه لایق دوست داشتن است را دوست می دارد.
ارسالها: 3650
#26
Posted: 15 Jun 2013 17:16
«آن شب که امید در یک لحظه بیـک ایمانوردی را ۲۰ سال جوان تر کرد»
امید روی صحنه می خواند، خواننده ای که به هنرمند محجوب و مودب معروف است
وقتی فهمید زنده یاد رضا بیک ایمانوردی بازیگر قدیمی سینما در میان مردم نشسته است، با احترام در برابرش کرنشی کرد و گفت افتخار دارم مهمان هنرمند و پیشکسوت مان آقای بیک ایمانوردی را در میان خود داریم
ناگهان سالن تکان خورد صدای کف زدن ها همه جا پیچید حاضرین به هر سویی سرک می کشیدند،تا این چهره ماندگار سینمای دیروز ایران را ببینند
درهمان لحظه امید بلافاصله از بیک ایمانوردی خواست روی صحنه بیاید.
بیک روی صحنه آمد، امید را بغل کرده وبوسید و ضمن سپاس از مردم حاضر، از امید بعنوان خواننده مورد علاقه خود ومیلیونها ایرانی گفت و او را جوانی محجوب و تحصیلکرده و جنتلمن معرفی کرد
و همه دیدند که بیک ایمانوردی انگار کمرش راست شده بود، انگار ۲۰ سال جوان شده بود.
یادش گرامی باد
شب است و ماه می‌رقصد
ستاره نقره می پاشد
من اما
ساکت و خاموشم
ارسالها: 5428
#28
Posted: 15 Jun 2014 11:17
زادر روز رضا بیک ایمانوردی هنرپیشه سالهای دور سینمای ایران زمین را به همه هموطنان و هنردوستان عزیز تبریک میگم . آقا رضا منو به یاد فردین و ناصر ملک مطیعی هم میندازه .. با فردین عزیز هم خیلی فیلم بازی کرده . تکیه کلامهایی داشته که خب احتمالا مربوط می شده به دوبلورش ولی هرچه بود خیلی شیرین و جذاب بود .. به غیر از دو سه تا از فیلماش که تمی غم آلود داشت بقیه از یه شادابی خاصی بر خوردار بود . صحبت از جوانمردی و مردی و مردانگی زمینه بیشتر سناریوهاش بود .. هر چند در چند فیلم هم نقش منفی داشت . اون یک هنرپیشه شش دانگ و حرفه ای بود و هر نقشی رو که بهش می دادن به خوبی بازی می کرد .. درسته ...ما هنر مندان خودمونو وقتی که از میان ما میرن بیشتر به یاد میاریم .. قدر اونا رو اون موقع بیشتر درک می کنیم و می دونیم . آقا رضا از یه نظر منو به یاد سوسن خانوم هم میندازه .. اونم اون جوری که حقش بود ازش قدر دانی نشد و خیلی ساده از میان ما رفت .. ولی یک چیزی رو هم نباید فراموش کنیم که حکومت ایران که دیگه نمیاد از این افراد از این هنر مندان شایسته قدر دانی کنه .. حداقل سه چهارم ایرانیان داخل و خارج کشور رو افرادی تشکیل میدن که بعد از انقلاب به دنیا اومدن ..و در هر حال به هرصورتی که از این عزیزان یاد بشه و هر قدر هم که ازشون بگیم بازم کم گفتیم . چون هنوزهم خیلی ها به امکانات رسانه ای و اینترنتی دسترسی ندارند .. یادم میاد حمیذ شب خیز از خیلی از این هنرمندان تجلیل می کرد وقتی بیمار بودن به سراغشون می رفت .. یه نکته دیگه این که گاهی عشق و علاقه و حرکت بستگان یا گروهی از علاقه مندان به هنر مندی سبب میشه که حتی پس از مرگ هنر مندی شاهد این باشیم که تفاوتهایی بین بزرگداشت اون هنر مند با سایرین مشاهده میشه .. علاوه بر شایستگی و محبوبیتی که اون هنر مند داره گاهی به جنبه تبلیغاتی هم پرداخته میشه .. مثلا من خودم از مرحوم مهستی و صدای دلنشینش خیلی خوشم میومد و میاد .هرچند هایده خواننده محبوب شماره یک من بوده ............یکی از این مجریان تلویزیونی کانالهای ماهواره ای ایران داشت خودشو واسه انحصاری کردن مراسم بزرگداشت مهستی می کشت .و امتیازشم گرفت . دیگه اصل قضیه رو فراموش کرده بود که چی ؟ آخرشم ورشکست شد .... ولی شما مراسم بزرگداشت مهستی رو با خیلی از هنر مندان مقایسه کنید می بینید که ما حتی بعد از فوت این عزیزان هم تفاوت قائل میشیم .البته بازم جا داشت که این مراسم با شکوه تر بر گزار شه ..هدفم اینه که چرا در قبال سایر هنر مندانمون وقتی که زنده اند سهل انگاری می کنیم و با نشون دادن تفاوتها ی بعد از مرگ بازم اینو براشون تداعی می کنیم که ما مردم به خیلی از نکات اهمیتی نمیدیم . . فرض رو بر این میذاریم که صد ها ترانه به یاد ماندنی و اخلاق نیکو ی این خواننده محبوب و فروتن و دوست داشتنی و کم نظیر یعنی خانوم مهستی سبب این همه شور و نشاط حتی پس از مرگش شده ...منوچهر سخایی چی ؟ اگه به ترانه هاش دقت کنیم اون شور و حالی رو که اون ترانه هاش داره .. اون معنایی که داره دست کمی از ترانه های مهستی نداره .و در بعضی موارد و ترانه ها ش واقعا اشعار بی نظیری میشه یافت که با سوز و تمام وجود و احساس خواننده خونده شده . بزرگداشت او حتی یاد آوری از او وقتی که زنده بود در چه حدی بود ؟ . خلاصه ما در اینجا باید کمی همت به خرج بدیم و اگه واقعا به هنر مندی کمتر علاقه مندیم حداقل به زحمات این عزیزان ارج نهاده و نشون بدیم که در هر شرایطی به یاد اونا هستیم . هنر مندانی که برای هنر ایران زمین و اعتلای اون زحمت کشیدند .. اگه چند برهنگی هم در فیلمهاشون مشاهده می شد به یکباره اونا رو زیر تیغ کفر و بی دینی نبریم .. بی دین بودن فقط به اینا نیست . دین رو باید در اعمال نیک و پاک مهوش ..سوسن و بسیاری از هنر مندان دیگر جست . بی منت می بخشند .. هیاهو نمی کنند . بهشت زیر پای ایناست .. هنر مندند .. اخلاقشون نیکه .. یعنی بود حالا من اگه به زبان حال صحبت می کنم به خاطر اینه که نزد ما زنده اند .. اونا با عشق به نیکی ..با عشق به مردم زنده بودند .. هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق ..ثبت است بر جریده عالم دوام ما ...دین و ایمان داشتن اون نیست که کمرمونو دولا و راست کنیم و تسبیح بزنیم خدا رو چه دیدی ......بگذریم . آقا رضا خیلی دوستت داریم . فیلماتو .. تکیه کلاماتو .. با احساس بازی کردناتو ..داش رضا خیلی موخلصیم سوعلک نه اوفتم (نگفتم ) ولی خودافس شوما روحت شاد باد ..یادت را گرامی می داریم ..برادرکوچکت : ایرانی
ویرایش شده توسط: shahrzadc
ارسالها: 10767
#29
Posted: 15 Jun 2014 14:08
همیشه عاشق صداش بودم وقتی صحبت میکرد اگر چهرشو هم نمیدیدی میفهمیدی بیک هست
یاد و خاطرش گرامی باد اینم عکسهایی از او
kostenlose bilder
bilder upload
bilder hochladen kostenlos
bilder kostenlos
bilder hochladen kostenlos
kostenlos bilder hochladen
خوش به حال مسافرکشان میدان آزادی که آزادانه فریاد میزنند: آزادی...
آزادی... آزادی... و عابران خسته میپرسند آزادی چند؟
و من عابری را دیدم که از راننده سوال کرد آزادی کجاست؟
راننده گفت: رد کردی... آزادی قبل از آنقلاب بود...
ویرایش شده توسط: rajkapoor
ارسالها: 10767
#30
Posted: 15 Jun 2014 14:11
عکسهای دیده نشده از بیک
خوش به حال مسافرکشان میدان آزادی که آزادانه فریاد میزنند: آزادی...
آزادی... آزادی... و عابران خسته میپرسند آزادی چند؟
و من عابری را دیدم که از راننده سوال کرد آزادی کجاست؟
راننده گفت: رد کردی... آزادی قبل از آنقلاب بود...
ویرایش شده توسط: rajkapoor
صفحه 3 از 5