هشتم اسپند ماه یادبود غلامحسین بنان گرامی باد - صفحه 3

Andisheh

کاربر

ارسالها: 350

#21 Posted: 27 Feb 2014 13:59

آهنگ به یاد موندنی ای ایران در تاریخ ثبت شد .. یادش گرامی

در حیرتم از مرام این مردم پست
این طایفه زنده کش مرده پرست
تا هست به ذلت بکشندش به جفا
چون مرد به عزت ببرندش سر دست

Alijigartala

کاربر

ارسالها: 6561

#22 Posted: 28 Feb 2014 13:12

غلامحسین بنان، (اردیبهشت۱۲۹۰، تهران - ۸/۱۱/۱۳۶۴، تهران) خواننده ایرانی است که از سالهای ۱۳۲۱
تا دهه ۵۰ در زمینه موسیقی ملی ایران فعالیت داشت. او عضو شورای موسیقی رادیو، استاد آواز هنرستان

موسیقی تهران و بنیان‌گذار انجمن موسیقی ایران بوده‌است.

پدرش کریم خان بنان الدوله نوری(استان مازندران –شهرستان نور) و مادرش دختر شاهزاده رکن‌الدوله (برادر

ناصرالدین شاه) بود. از شش سالگی به خوانندگی و نوازندگی ارگ و پیانو پرداخت و در این راه از راهنمایی‌های

مادرش که پیانو را بسیار خوب می‌نواخت بهره‌ها گرفت، اولین استاد او پدرش بود و دومین استاد، مرحوم میرزا طاهر

ضیاءذاکرین رثایی و سومین استادش مرحوم ناصر سیف بوده‌اند

فعالیت حرفه ای

از سال ۱۳۲۱ صدای غلامحسین بنان، همراه با همکاری عده‌ای از هنرمندان دیگر از رادیو تهران به گوش مردم ایران

رسید و دیری نگذشت که نام بنان زبانزد همه شد. روح‌الله خالقی او را در ارکستر انجمن موسیقی شرکت داد و با

ارکستر شماره یک نیز همکاری را شروع کرد و از بدو شروع برنامه همیشه جاوید «گلهای رنگارنگ» بنا به دعوت استاد

داود پیرنیا همکاری داشت. بنان در طول فعالیت هنری خود، حدود ۳۵۰ اهنگ را اجرا کرد و انچه که امتیاز مسلم صدای

او را پدید می‌اورد، زیر و بم‌ها و تحریرات صدای او است که مخصوص به خودش می‌باشد. بنان نه تنها در اواز قدیمی و

کلاسیک ایران استاد بود، بلکه در نغمات جدید و مدرن ایران نیز تسلط کامل داشت. تصنیف زیبا و روح پرور «الهه ناز» او

بهترین معرف این ادعا می‌باشد. بنان را می‌توان به حق بزرگترین اجرا کننده آهنگ‌های سبک وزیری-خالقی دانست.

او همچنین در کنار ادیب خوانساری از بهترین اجراکنندگان آثار صبا و محجوبی محسوب می‌شود. استعداد شگرف او

در مرکب‌خوانی و تلفیق شعر و موسیقی بارها ستایش موسیقی‌دانان معاصرش را بر انگیخته‌است.

ارکستر رادیو، رهبر:روح الله خالقی، خواننده:بنان، با شرکت پرویز یاحقی، علی تجویدی، مرتضی محجوبی

در سال ۱۳۳۲ به پیشنهاد شادروان خالقی به اداره کل هنرهای زیبای کشور منتقل شد و به سمت استاد آواز

هنرستان موسیقی ملی به کار مشغول گردید و در سال ۱۳۳۴ ریئس شورای موسیقی رادیو شد. غلامحسین بنان از

ابتدا در برنامه‌های گلهای جاویدان و گلهای رنگارنگ و برگ سبزشرکت داشته و برنامه‌های متعدد و گوناگون دیگری که

از این خواننده بزرگ و هنرمند به یادگار مانده‌است.

در این برنامه‌ها، استادان تراز اول موسیقی سنتی چون روح الله خالقی، ابوالحسن صبا، مرتضی محجوبی، احمد

عبادی، حسین تهرانی، علی تجویدی، و... با او همکاری داشته‌اند.

آذر ماه ۱۳۳۶ وقتی بنان با اتومبیل شخصی در جاده کرج مشغول رانندگی بود با کامیونی که فاقد چراغ ایمنی عقب

بود تصادف کرد و در این سانحه چشم راست خود را از دست داد و به همین خاطر همیشه از عینک دودی استفاده

می‌کرد، شادروان ابوالحسن ورزی، دوست نزدیک بنان شعر زیر را تحت تاثیر این واقعه سرود:

بنان بعد از از دست دادن یک چشم، از عینک دودی استفاده می‌کرد.

دیدیم چو بازیگری دور زمـان را

بازیچه گرفتیم همه کار جهان را

مااز گذر عمر به جز درد چه دیدیم

تا دل بسپاریم جهان گذران را

باریست گران محنت این عمر به دوشم

تا چند کشم زحمت این بار گران را

از بهر نمایاندن غم‌های نهان بود

روزی که دمیدند به تن پرتو جان را

در خرمن صاحب‌نظران برق بلا شد

آن شعله که افروخت چراغ دگران را

آماج بلا جز دل ارباب هنر نیست

سر خط امان داده قضا بی‌هنران را

می‌خواست که در چشم هنر نور نماند

آسیب رسانید اگر چشم بنان را

افسوس که تاریک شد آن دیده که می‌دید

با برق نگاهی همه اسرار نهان را

بنان، برای معالجه به خارج از کشور مسافرت کرد و بعد از برگشت از این سفر تصمیم گرفت در مواضع هنری خود

بازنگری کند. او می‌گفت: "من از این پس کوشش می‌کنم آثاری اجرا کنم که واجد وزنی شاد و شعری امیدوار

کننده‌است. من جداً از ادامهٔ شیوهٔ قدیم که شباهت به مرثیه خوانی دارد خسته شده‌ام، البته در این زمینه سازندگان

آهنگ باید با من یاری و همکاری کنند". حاصل این تصمیم اجرای ترانه‌های دلنشین و ساده‌ای است که اتفاقاً از خیلی

از تصانیف آن دورهٔ رادیو استوارتر و برازندهٔ خوانندهٔ عالی مقامی چون او می‌باشد.

غلامحسین بنان در ساعت ۶:۴۵ غروب ۸ اسفندماه ۱۳۶۴، پس از اذان مغرب در بیمارستان ایرانمهرتهران درگذشت و

بر خلاف وصیتش که مایل بود در گورستان ظهیرالدوله به خاک سپرده شود، در امام زاده طاهر کرج به خاک سپرده

شد. او مدت‌ها از بیماری دستگاه گوارش و افسردگی رنج می‌برد.در پی این رویداد، مرکز سرود و آهنگ‌های انقلابی

وزارت ارشاد، هنرستان سرود و آهنگهای انقلابی، دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، بیمارستان ایرانمهر و از

هنرمندان برجسته محمدرضا شجریان، کاوه دیلمی، هنگامه اخوان، شهرام ناظری، ابوالحسن ورزی، کامکار، تورج

نگهبان، جمشید مشایخی، عماد رام و بسیاری از هنرمندان، دوستان و یاران وی پیام‌های تسلیتی به طور جداگانه

صادر کردند.

"حیف نمیشه به عقب برگردیم به شبای پرسه و در به دری

کافه چی دکمه ی برگشتو بزن به روزای خوب کافه لوتی "

nisha2552

کاربر

ارسالها: 3525

#23 Posted: 27 Feb 2015 12:27

درود بر بنان...
یادش تا ابد در قلب ایرانیان جاویدان است

shakaat

کاربر

ارسالها: 6350

#24 Posted: 27 Feb 2015 12:31

عرض شود که لطیفی!میگفت:
دهه ۴۰ و ۵۰ اوج شکوفایی موسیقی سنتی تو ایران هستش...ینی تو این دهه به اوج رسید
واسه حرفش هم یه مثال جالب میاورد
میگفت که:آهنگی رو مثلا استاد صبا میساختن...این آهنگ رو میداد به رهی...از رهی میخواست روی این آهنگ ترانه ای شعری چیزی بگه...استاد رهی معیری یه شاهکار تحویل صبا میداد...اونوقت میدونین کی این شاهکار به حد اعلاء و کمال خودش میرسید...وقتی که این آهنگ با این ترانه رو میدادن استاد بنان با صدای مخملیش بخونه...
چی میشد....
خدا رحمتشون کنه...
یاد استاد بنان همیشه در خاطرمون زندست