صفحه 2 از 4: « پیشین 1 2 3 4 پسین »

یکم اردیبهشت ماه بزرگداشت استاد سخن سعدی شیرازی گرامی باد

Princess

ارسالها: 9925

#11 Posted: 21 Apr 2013 12:50

در نقد سعدی

ذبیح الله منصوری شبههٔ عدم اصالت اشعار سعدی را مطرح ساخته و اشعار وی را اقتباس دانسته است. احمد کسروی تیر نقد را به سمت گرایش‌های جنسی سعدی نشانه گرفته و او را از این منظر مورد سرزنش قرار داده است. میرزا آقاخان کرمانی ابیات عاشقانهٔ سعدی را مورد نقد اخلاقی قرار داده است. نیما یوشیج بیشتر از منظر خلاقیت معنایی و مفهومی، اشعار سعدی را قابل نقد می‌بیند. اسماعیل خویی بر گرایش‌های سازشکارانه و محافظه‌کارانهٔ سعدی انگشت گذاشته و از این لحاظ، وی را شایستهٔ نقد می‌بیند.

عشق من عاشقتم!
≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈
پرنسس

Princess

ارسالها: 9925

#12 Posted: 21 Apr 2013 12:51

آرامگاه

آرامگاه سعدی شیراز.

سعدی در خانقاهی که اکنون آرامگاه اوست و در گذشته محل زندگی او بود، به خاک سپرده شد که در ۴ کیلومتری شمال شرقی شیراز، در دامنه کوه فهندژ، در انتهای خیابان بوستان و در کنار باغ دلگشا است. این مکان در ابتدا خانقاه شیخ بوده که وی اواخر عمرش را در آنجا می‌گذرانده و سپس در همان‌جا دفن شده‌است. برای اولین بار در قرن هفتم توسط خواجه شمس الدین محمد صاحب‌دیوانی وزیر معروف آباقاخان، مقبره‌ای بر فراز قبر سعدی ساخته شد. در سال ۹۹۸ به حکم یعقوب ذوالقدر، حکمران فارس، خانقاه شیخ ویران گردید و اثری از آن باقی نماند. تا این که در سال ۱۱۸۷ ه. ق. به دستور کریمخان زند، عمارتی ملوکانه از گچ و آجر بر فراز مزار شیخ بنا شد که شامل ۲ طبقه بود. طبقه پایین دارای راهرویی بود که پلکان طبقه دوم از آنجا شروع می‌شد. در دو طرف راهرو دو اتاق کرسی دار ساخته شده بود. در اتاقی که سمت شرق راهرو بود، گور سعدی قرار داشت و معجری چوبی آن را احاطه کره بود. قسمت غربی راهرو نیز موازی قسمت شرقی، شامل دو اتاق می‌شد، که بعدها شوریده (فصیح الملک) شاعر نابینای شیرازی در اتاق غربی این قسمت دفن شد. طبقه بالای ساختمان نیز مانند طبقه زیرین بود، با این تفاوت که بر روی اتاق شرقی که قبر سعدی در آنجا بود، به احترام شیخ اتاقی ساخته نشده بود و سقف آن به اندازه دو طبقه ارتفاع داشت. بنای فعلی آرامگاه سعدی از طرف انجمن آثار ملی در سال ۱۳۳۱ ه-ش با تلفیقی از معماری قدیم و جدید ایرانی در میان عمارتی هشت ضلعی با سقفی بلند و کاشیکاری ساخته شد. روبه‌روی این هشتی، ایوان زیبایی است که دری به آرامگاه دارد.

سکه‌های پانصد ریالی برنزی ایران از سال ۱۳۸۷ خورشیدی به نقش آرامگاه سعدی مزین شده‌است. همچنین طرح پشت اسکناس ده هزار تومانی(یکصد هزار ریالی) نمایی از مقبره سعدی در شیراز می‌باشد.

در تاریخ آل یاسر آمده‌است که سعدی با حکیم نزاری قهستانی مرواداتی داشته‌است وسعدی برای دیدن نزاری به بیرجند آمده‌است

عشق من عاشقتم!
≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈
پرنسس

Princess

ارسالها: 9925

#13 Posted: 21 Apr 2013 12:52

روز سعدی

مرکز سعدی شناسی، از سال ۱۳۸۱ خورشیدی، روز نخست اردیبهشت را روز سعدی، اعلام نمود و در اول اردیبهشت ۱۳۸۹ خورشیدی، در اجلاس شاعران جهان، در شیراز، نخستین روز اردیبهشت، از سوی نهادهای فرهنگی داخلی و خارجی، به عنوان روز سعدی، نامگذاری شد.

عشق من عاشقتم!
≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈
پرنسس

andishmand

ارسالها: 24568

#14 Posted: 21 Apr 2013 13:55

یکم اردیبهشت ماه بزرگداشت استاد سخن سعدی شیرازی بر عاشقان سرزمین شعر و ادب گرامی باد

وقتی دل سودایی می‌رفت به بستان‌ها
بی خویشتنم کردی بوی گل و ریحان‌ها

گه نعره زدی بلبل گه جامه دریدی گل
با یاد تو افتادم از یاد برفت آن‌ها

ای مهر تو در دل‌ها وی مهر تو بر لب‌ها
وی شور تو در سرها وی سر تو در جان‌ها

تا عهد تو دربستم عهد همه بشکستم
بعد از تو روا باشد نقض همه پیمان‌ها

تا خار غم عشقت آویخته در دامن
کوته نظری باشد رفتن به گلستان‌ها

آن را که چنین دردی از پای دراندازد
باید که فروشوید دست از همه درمان‌ها

گر در طلب رنجی ما را برسد شاید
چون عشق حرم باشد سهلست بیابان‌ها

هر تیر که در کیشست گر بر دل ریش آید
ما نیز یکی باشیم از جمله قربان‌ها

هر کو نظری دارد با یار کمان ابرو
باید که سپر باشد پیش همه پیکان‌ها

گویند مگو سعدی چندین سخن از عشقش
می‌گویم و بعد از من گویند به دوران‌ها

بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند

shakaat

کاربر

ارسالها: 6350

#15 Posted: 21 Apr 2013 16:25

Princess: ذبیح الله منصوری شبههٔ عدم اصالت اشعار سعدی را مطرح ساخته و اشعار وی را اقتباس دانسته است

حیف این تایپیک جاش نیست وگرنه به همتون ثابت میکردم
که با اصالت تر از شعر سعدی وجود نداره

شیرین سخن ترین شاعر ایران بدون شک سعدیه هزلیاتش بی نظریه
هیچ شاعری به اندازه سعدی مسلط رو زبان پارسی نیست
که هم دیوان بسیار وزینی از شعر داشته باشه و هم نثر شیوایی

وقتی دل سودایی می‌رفت به بستان‌ها
بی خویشتنم کردی بوی گل و ریحان‌ها

گه نعره زدی بلبل گه جامه دریدی گل
با یاد تو افتادم از یاد برفت آن‌ها

ای مهر تو در دل‌ها وی مهر تو بر لب‌ها
وی شور تو در سرها وی سر تو در جان‌ها

تا عهد تو دربستم عهد همه بشکستم
بعد از تو روا باشد نقض همه پیمان‌ها

تا خار غم عشقت آویخته در دامن
کوته نظری باشد رفتن به گلستان‌ها

آن را که چنین دردی از پای دراندازد
باید که فروشوید دست از همه درمان‌ها

گر در طلبت رنجی ما را برسد شاید
چون عشق حرم باشد سهلست بیابان‌ها

هر تیر که در کیشست گر بر دل ریش آید
ما نیز یکی باشیم از جمله قربان‌ها

هر کو نظری دارد با یار کمان ابرو
باید که سپر باشد پیش همه پیکان‌ها

گویند مگو سعدی چندین سخن از عشقش
می‌گویم و بعد از من گویند به دوران‌ها

akhavan

کاربر

ارسالها: 2517

#16 Posted: 21 Apr 2013 22:25

شرحی بر غزل سعدی:
از مهمترین خصیصه های غزل سعدی که غزلش را نسبت به دیگر غزلسرایان از جمله حافظ بزرگ ممتاز کرده حرکت و بسط حکیمانه معنا آنهم باشیوه سهل و ممتنع در پیکره اکثر غزلهاست و لیکن در خور توجه است که این حرکت معنایی متفاوت از حرکت عمودی در قصیده و مثنوی سبک خراسانی است که ازین دیدگاه چندی از بزرگان بر شیخ اجل خرده گرفته اند که بر خلاف حرکت تکوینی غزل از شهید بلخی در قرن چهارم تا حافظ بزرگ در قرن هشتم است توضیح اجمالی اینکه حرکت تکوینی غزل در تقابل با عمدتا قصیده و حرکت از سبک خرد گرای خراسانی به سبک غنایی و ذهن گرای عراقی صورت گرفته و طبق گفته های اهل فن در غزل حافظ بزرگ به اوج خود رسیده و اگر در غزلیات خواجه رندان دقت کنیم میبینم که در اکثر غزلها تنها عامل پیوند دهنده ابیات قالب شعر و قافیه است و هر بیت معمولا معنای جدا از ابیات دگر داشته و خود شاهکاری است و ازین حیث بله حافظ بزرگترین غزلسراست...لیکن غزل شیخ اجل سعدی خود لطفی دگر دارد ازین جهت که علاوه بر این که هر بیت جداگانه معانی بلندو نغز را داراست و اگر از غزل حذف شود خدشه ای بر پیکره غزل وارد نمیشود تمامی ابیات در طول غزل نیز باهم پیوند معنایی شگرف داشته و همچون نمایشنامه ای مدون ذهن خواننده را در طول دریای بیکران معانی و زیبایی لفظی و معنوی حرکت داده و در بیت پایان که معمولا تخلص شیخ اجل را همراه دارد به سرمنزل مقصود و قاف سیمرغ رسانده و اشک را بر دیدگان هر اهل دلی جاری که با دقت در اکثر غزلیات قابل فهم است (برای مثال مراجعه به سعدی در غزل ناب 1) از دیگر خصوصیات غزل سعدی شیوه سهل و ممتنع یعنی استفاده از تعبیرات ساده و در عین حال غیر قابل تقلید است که شیوه غالب سعدی بخصوص در گلستان و بوستان است و باالطبع در غزلیات.
((با نظری به کتاب تکوین غزل و نقش سعدی نوشته دکتر محمود عبادیان))
=====================================
یکم اردیبهشت ماه بزرگداشت استاد سخن سعدی شیرازی گرامی باد

هی زمان داره میره
منم یه پسر جوون که حسابی پیره
یه عاشق که از عشقش سیره
__________________
alinumber7

behnaz1989

کاربر

ارسالها: 489

#17 Posted: 21 Apr 2013 22:57

ای ساربان آهسته رو کآرام جانم می‌رود
وآن دل که با خود داشتم با دلستانم می‌رود

من مانده‌ام مهجور از او بیچاره و رنجور از او
گویی که نیشی دور از او در استخوانم می‌رود

گفتم به نیرنگ و فسون پنهان کنم ریش درون
پنهان نمی‌ماند که خون بر آستانم می‌رود

محمل بدار ای ساروان تندی مکن با کاروان
کز عشق آن سرو روان گویی روانم می‌رود

او می‌رود دامن کشان من زهر تنهایی چشان
دیگر مپرس از من نشان کز دل نشانم می‌رود

برگشت یار سرکشم بگذاشت عیش ناخوشم
چون مجمری پرآتشم کز سر دخانم می‌رود

با آن همه بیداد او وین عهد بی‌بنیاد او
در سینه دارم یاد او یا بر زبانم می‌رود

بازآی و بر چشمم نشین ای دلستان نازنین
کآشوب و فریاد از زمین بر آسمانم می‌رود

شب تا سحر می‌نغنوم و اندرز کس می‌نشنوم
وین ره نه قاصد می‌روم کز کف عنانم می‌رود

گفتم بگریم تا ابل چون خر فروماند به گل
وین نیز نتوانم که دل با کاروانم می‌رود

صبر از وصال یار من برگشتن از دلدار من
گر چه نباشد کار من هم کار از آنم می‌رود

در رفتن جان از بدن گویند هر نوعی سخن
من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم می‌رود

سعدی فغان از دست ما لایق نبود ای بی‌وفا
طاقت نمیارم جفا کار از فغانم می‌رود

یکم اردیبهشت ماه بزرگداشت استاد سخن سعدی شیرازی گرامی باد

تمام مشكل دنیا این است كه :

احمق های متعصب كاملا از حرفشان مطمئن هستند ،

اما آدمهای عاقل همیشه شك دارند...

" برتراند راسل "

aredadash

کاربر

ارسالها: 3650

#18 Posted: 22 Apr 2013 06:30

مــــــــــــــــــــــــــــــــردی برای همیشه

بنی آدم اعضای یکدیگرند ... که در آفرینش زیک گوهرند .... نمی دانم از کدامین کلام شیخ اجل بگویم . این که بگوییم کدامین ادیب و شاعر و سخن پرور ایران بهتر است و آثار به جا مانده از او غنی تر, صحیح به نظر نمی رسد . هریک از بزرگان ما جایگاه خود را دارند . فردوسی با کلام گهر بار خود زنده کننده زبان شیرین پارسی و به بیان بهتر حافظ و نگهبان این زبان بوده است . حافظ با زیبا ترین اشعار و کلامی نغز جامه ریا و تزویر را به آتش کشیده گویی که ملایان دوروی امروز ایران را به تصویر کشیده است و اما سعدی .. شاعر , نویسنده , ادیب وجهانگرد بزرگ , گلستانی از خود بر جای نهاده که وقتی آن را می گشایی و هر کلامش را می خوانی گویی که برای تمام فصلها و نسلها نوشته شده است . به زبانی سهل و ممتنع . روان می گوید و چون او کسی نگوید . فرق سعدی با دیگربزرگان در این است که سعدی نه تنها می نویسد بلکه می گوید . وقتی که خاطراتش را می نویسد و از سفر هایش می گوید گویی که درکنار ماست و از زمان حاضر می گوید . انگار گذشته را به آینده پیوند می دهد . انسان همان انسان است گویی که تغییری نکرده. نیاز ها و خواسته ها و عکس العملهایش همان است .. زمانه همان زمانه است . فقط ماشین جای اسب نشسته است . بسیار سفر باید تا پخته شود خامی .. صوفی نشود صافی تا در نکشد جامی . و او رنج سفر را به جان خریده با تجربه خود آثاری نفیس و گرانبها از خود بر جای نهاده است . در رفتن جان از بدن , گویند هر نوعی سخن , من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم می رود .. چه زیبا پرواز مرغ جان را به آینه خیال سپرده است . خیالی که برای او یک واقعیت بود . ... ای هنرها نهاده بر کف دست ..عیبها را گرفته زیر بغل.. تا چه خواهی خریدن ای مغرور.. روزدرماندگی به سیم دغل . هنوز هم هستند و خواهند بود انسانهایی که با غرور و خود خواهی و ریاکاری و حسد و خود بر تر بینی تنها خود را در آینه زندگی می بینند غافل از آن که سعدیها نیز رفته اند از آنان چه بر جای خواهد ماند .؟!.. سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز مرده آنست که نامش به نکویی نبرند . بر پشت دست پادشاهان و شیوخ بوسه زدن چه فایده ای دارد که امروز حتی به عنوان مردگان از آنان یاد نمی گردد . نبیند مدعی جز خویشتن را .. که دارد پرده پندار در پیش . گرت چشم خدا بینی ببخشند .. نبینی هیچ کس عاجز تر از خویش . سعدی نغز و طنز را به گونه ای در کنار هم قرار داده که به نظر من او را مشهور ترین شاعر و نویسنده مردمی نموده .. به زبان مردم و از درددل آنها می گوید . از احساسات و خواسته های آنها . سعدی یک روان شناس است . به خوبی می داند با هر کس چه بر خوردی داشته باشد و خصلت او چگونه است و در موردش چه بگوید . .. میان دوکس جنگ چون آتش است .. سخن چین بد بخت هیزم کش است .. کنند این و آن خوش دگر باره دل .. وی اندر میان کور بخت وخجل .... باران رحمت بی حسابش همه را رسیده وخوان نعمت بی دریغش همه جا کشیده پرده ناموس بندگان به گناه فاحش ندردووظیفه روزی خواران به خطای منکر نبرد . آری خداوند می بخشد حتی بارها و سالها آبروی گنه کاران را محفوظ می دارد اما بندگان پند نمی گیرند و در پی هتک حرمت یکدیگرند و در پی لقمه ای نان شرف خود را می فروشند و بر انسانیت پای می گذارند . سعدیا ! تو بزرگی . تو نکونامی مردان نیک هرگز نمی میرند . بیایید تا تنها به این نبالیم که بر سر در سازمان ملل نوشته شده بنی آدم اعضای یکدیگرند .. بیایید به این ببالیم که می توانیم اعضای یک پیکر باشیم و درد های دیگران را درد های خود بدانیم . . احساس کنیم که تنها نیستیم وتنها نیستند .. سعدیا!روانت شاد . یادت گرامی باد ! ما می میریم و تو همچنان زنده خواهی بود زنده خواهی ماند . وباز هم با گلستان گل آذین بهشتی گونه خود , گلستانه برای گلهای زندگی خواهی خواند تا به جاودانگی رسند ... آری گلهای گلستان تو هرگز پر پر نخواهد شد آن چنان که طراوت بوستان تو هرگز اسیر طوفان زمانه نمی گردد . ... پایان .. نویسنده ... ایرانی

شب است و ماه می‌رقصد
ستاره نقره می پاشد
من اما
ساکت و خاموشم

paridarya461

کاربر

ارسالها: 2333

#19 Posted: 21 Apr 2014 09:47

مشنو ای دوست که غیر از تو مرا یاری هست
یا شب و روز بجز فکر توام کاری هست

یکم اردیبهشت ماه بزرگداشت استاد سخن سعدی شیرازی گرامی باد

ویرایش شده توسط: paridarya461

nazi220

کاربر

ارسالها: 14491

#20 Posted: 21 Apr 2014 10:52

یکم اردیبهشت ماه بزرگداشت استاد سخن سعدی شیرازی گرامی باد

سلسله موی دوست حلقه دام بلاست
هر که در این حلقه نیست فارغ از این ماجراست

گر بزنندم به تیغ در نظرش بی‌دریغ
دیدن او یک نظر صد چو منش خونبهاست

گر برود جان ما در طلب وصل دوست
حیف نباشد که دوست دوست‌تر از جان ماست

دعوی عشاق را شرع نخواهد بیان
گونه زردش دلیل ناله زارش گواست

مایه پرهیزگار قوت صبرست و عقل
عقل گرفتار عشق صبر زبون هواست

دلشدهٔ پای بند گردن جان در کمند
زهرهٔ گفتار نه کاین چه سبب وان چراست

مالک ملک وجود حاکم رد و قبول
هر چه کند جور نیست ور تو بنالی جفاست

تیغ برآر از نیام زهر برافکن به جام
کز قبل ما قبول وز طرف ما رضاست

گر بنوازی به لطف ور بگدازی به قهر
حکم تو بر من روان زجر تو بر من رواست

هر که به جور رقیب یا به جفای حبیب
عهد فرامش کند مدعی بی‌وفاست

سعدی از اخلاق دوست هر چه برآید نکوست
گو همه دشنام گو کز لب شیرین دعاست

آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟

صفحه 2 از 4: « پیشین 1 2 3 4 پسین »

مناسبتها /

یکم اردیبهشت ماه بزرگداشت استاد سخن سعدی شیرازی گرامی باد

این تاپیک بسته شده. شما نمیتوانید چیزی در اینجا ارسال نمائید.

↑ بالا