صفحه 1 از 4: 1 2 3 4 پسین »

روز جهانی مبارزه با همجنسگرا ستیزی، دوجنسگرا ستیزی و تراجنسی ستیزی گرامی باد

Princess

ارسالها: 9925

#1 Posted: 17 May 2014 10:10

روز جهانی مبارزه با همجنسگرا ستیزی،دوجنسگرا ستیزی و تراجنسی ستیزی

۱۷ مه می یا روز جهانی مبارزه با هراس،ستیز از/با همجنسگرایان،دوجنسگرایان و دگرجنس گونگان به صورت گسترده و شناخته شده هست و در روز شمار بین المللی به عنوان روزی جهت پاس داشت حقوق جامعه ی دگرباش (جامعه ی کوئیر) به رسمیت شناخته شده است،در نهمین سالگرد این روز در سال ۲۰۱۳ نزدیک به ۱۲۰ کشور این روز را گرامی داشتند.

هدف این روز،بالا بردن آگاهی در مورد نقض حقوق دگرباشان جنسی و همچنین ایجاد علاقه به رعایت حقوق دگرباشان جنسی در سراسر جهان می باشد،دلیل نامگذاری این روز به خاطر گرامیداشت ۱۷ می ۱۹۹۰ می باشد،که در این روز سازمان جهانی بهداشت تصمیم به حذف همجنسگرایی از طبقه بندی بین المللی بیماری ها گرفت و همجنسگرایی را یکی از گرایشات طبیعی جنسی اعلام کرد.

فعالین LGBT در ایران به مناسبت ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۳

عشق من عاشقتم!
≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈
پرنسس

Princess

ارسالها: 9925

#2 Posted: 17 May 2014 10:12

تاریخچه

نامگذاری این روز در سال ۲۰۰۴ صورت گرفت،کمپین مبارزه با هموفوبیا در اولین سال خود در ۱۷ ماه می ۲۰۰۵ با حضور ۲۴ هزار نفر شرکت کننده و همچنین حضور سازمان های مانند : سازمان بین المللی لزبین و گی (ILGA)،کمیسیون بین المللی حقوق بشر گی و لزبین (IGLHRC)،کنگره جهانی یهودیان دگرباش و نیروهای ائتلاف از لزبین های آفریقایی که درخواست تجدید نظر برای حمایت از این روز را امضا کردند،به اوج خود رسید،در بسیاری از کشورها همانند : کنگو، چین، و بلغارستان به اتفاق اولین رویدادی فعالیت برای این روز صورت گرفت.

در سال ۲۰۰۹ کمپین مبارزه با ترنس فوبیا (مبارزه با خشونت و تبعیض علیه مردم فراجنسیتی) به این مجموعه اضافه شد و درخواست جدیدی در همکاری با سازمان LGBT را تنظیم کرد که ۳۰۰ سازمان غیر انتفاعی از ۷۵ کشور جهان و همچنین سه برنده جایزه صلح نوبل به نام های : (Elfriede Jelinek, Françoise Barré-Sinoussi, and Luc Montagnier) از آن حمایت کردند.در آستانه هفدهم ماه می ۲۰۰۹ فرانسه اولین کشوری در جهان بود که مسائل تغییر جنسیت را از لیست بیماریهای روانی به طور رسمی حذف کرد.

Elfriede Jelinek

Françoise Barré-Sinoussi

Luc Antoine Montagnier

Louis-Georges فرانسوی یکی از بنیانگذاران این روز بود که به عنوان رئیس کمیته International Day Against Homophobia به اختصار (IDAHO) بود که در سپتامبر ۲۰۱۳ استعفا داد،در موفقیت های وی تامارا آدریان فعال شناخته شده بین المللی حقوق ترنس،وکیل و استاد حقوق ونزوئلایی تاثیرگذار بود.

تامارا آدریان

Louis-Georges و دو تن دیگر از اعضای کمیته IDAHO با اعتصاب غذا در ژوئن ۲۰۱۲ رئیس جمهور وقت فرانسه آقای اولاند را به پذیرش قطنامه سازمان ملل در خصوص همجنسگرایان مجبور کردند. (ازدواج قانونی همجنسگرایان در فرانسه از ۱۸ می ۲۰۱۳ شروع شد.)

Louis-Georges در پنجمین کنفرانس دگرباشان
۲۶ سپتامبر ۲۰۰۹ در بلاروس

عشق من عاشقتم!
≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈
پرنسس

Princess

ارسالها: 9925

#3 Posted: 17 May 2014 10:14

اهداف و فعالیت ها

هدف اصلی روز ۱۷ ماه می بالا بردن آگاهی در جهت جلوگیری از خشونت،تبعیض و سرکوب جوامع همجنسگرایان در سراسر جهان است،که به نوبه ی خود یک فرصت برای اقدام و شرکت در گفت و گو با رسانه ها، سیاست گذاران، افکار عمومی و جامعه مدنی را فراهم می کند.

یکی از اهداف اعلام شده در این روز ایجاد یک رویداد است که می تواند در سطح جهانی بدون نیاز به مطابقت با نوع عملی خاص قابل مشاهده باشد.این رویکرد غیر متمرکز با توجه به تنوع نیاز اجتماعی،مذهبی،فرهنگی و زمینه های سیاسی که در آن نقض حقوق جامعه ی کوئیر رخ می دهد،صورت می گیرد.

دبیر کل سازمان ملل متحد بان کی مون در حمایت از روز مبارزه با همجنس گرا ستیزی و ترنس ستیزی سال ۲۰۱۴

"حقوق بشر برای همه است،مهم نیست که هستید یا به چه کسی عشق می ورزید."

عشق من عاشقتم!
≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈
پرنسس

Princess

ارسالها: 9925

#4 Posted: 17 May 2014 10:16

۱۷ می در سراسر جهان

در سال ۲۰۱۳ در این روز،اروپا و امریکا لاتین و نیز در چندین کشور در تمام مناطق جهان به خصوص در 32 کشور از 76 کشوری از جهان که در آنها روابط همجنس جرم است،فعالین حقوق جامعه ی دگرباش این روز را جشن گرفتند و گرامی داشتند.

اقدامات معمول در این روز شامل : رژه های خیابانی در مقیاس بزرگ و راهپیمایی ها و همچنین برگزاری جشنواره می باشد.به عنوان مثال در کوبا : Mariela Castro باعث شده که شاهد یک رژه خیابانی بزرگ به افتخار ۱۷ ماه می برای 3 سال گذشته باشیم و همچنین در سال ۲۰۱۳ در شیلی به مناسبت این روز ۵۰۰۰۰ نفر به خیابان ها آمدند.

ماریلا کاسترو

هنر و رویدادهای مبتنی بر فرهنگ نیز رایج است. به عنوان مثال : در سال ۲۰۱۳ فعالان بنگلادشی جشنواره موسیقی سازمان یافته " Love Music Hate Homophobia " را ترتیب دادند،فعالان LGBT آلبانی ، در سال ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳ رژه غرور سازماندهی شده سالانه دوچرخه سواری برای این روز را از طریق خیابان های پایتخت تیرانا به راه انداختند. در سال ۲۰۱۳ ، کمیته IDAHO خواستار اقدامات هماهنگ برای این روز شد،رنگین کمان مردمی به مناسبت این روز (استفاده از رنگ ها در جمعیت برای تزئین) . فعالان کوئیر در این روز در 100 شهر از 50 کشور جهان با بالون های رنگی،رقص،رویدادهای موسیقی،هنر و شرکت در مراسم خیابانی این روز را گرامی داشتند.

عشق من عاشقتم!
≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈
پرنسس

Princess

ارسالها: 9925

#5 Posted: 17 May 2014 10:17

به رسمیت شناختن این روز

سازمان کانادایی بنیاد ظهور (Fondation Émergence) یک رویداد مشابه را در ۱ ژوئن ۲۰۰۳ برگزار کرده بود،که در سال ۲۰۰۶ به منظور پیوستن به جنبش بین المللی روز ملی مبارزه با هوموفوبیا به ۱۷ ماه می تغییر کرد.

در سال ۲۰۰۶ : اعلامیه مونترال توسط بازی های جهانی 2006 ایجاد گردید و به تصویب رسید.در اعلامیه خواستار آن بودند که سازمان ملل متحد و تمامی کشورها ۱۷ می را به عنوان روز مبارزه با هموفوبیا بپذیرند.

در سال 2010 : لولا رئيس جمهور برزیل (Luiz Inácio Lula da Silva) هفده می را به عنوان روز ملی مبارزه با هوموفوبیا در کشور خود امضا و تصویب کرد.

روز بین المللی مبارزه با هوموفوبیا و ترنس فوبیا نیز به صورتی رسمی در مجلس شورای اتحادیه اروپا ، اسپانیا، بلژیک ، انگلستان ، مکزیک،کاستاریکا،کرواسی،فرانسه،هلند و لوکزامبورگ شناخته شده است. این امر نیز توسط مقامات متعدد محلی،از جمله استان کبک یا شهرستان بوینس آیرس شناخته شده است.

در سال 2012 : شهر لیورپول از انگلستان یک برنامه پیشرو از حوادث در ارتباط با سازمان هموفوبیا ، به نام IDAHO 50 ایجاد شده کرد این رویداد توسط 50 سازمان پیشرو مستقر در لیورپول انجام شد.

در چند کشور دیگر (برای نمونه : آرژانتین،بولیوی،استرالیا و کرواسی) ۱۷ ماه می را در ائتلاف های جامعه ملی مدنی به رسمیت شناختند.

عشق من عاشقتم!
≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈
پرنسس

Princess

ارسالها: 9925

#6 Posted: 17 May 2014 10:18

تاثیرات اساسی

از سال ۲۰۱۲ چند کشور قوانینی در سطح فدرال شامل : به رسمیت شناختن قانونی تمام عیار برای زوج های دگرباش مانند : ازدواج، فرزند خواندگی، ارث و حقوق بیمه تصویب کردند، با وجود تلاش های جنبش ۱۷ می،در برخی از کشورها همچنان به جرم همجنس گرایی و هویت فراجنسیتی افراد دگرباش در معرض خشونت سازمان یافته و دولتی و یا جنایات و تنفر،فردی قرار می گیرند.

بنا به گزارش ILGA برای روز جهانی مبارزه با هوموفوبیا و ترنس فوبیا که در سال ۲۰۰۹ صادر شده تایید کرد که در 76 کشور هنوز هم روابط هم جنس غیر قانونی است. در هفت کشور از این کشورها،اعمال همجنسگرایانه مجازات مرگ را به دنبال دارد.تقریبا در همه کشورها،قوانین آزادی عمل برای افراد ترنس فوبیک در راه های محدود کردن افراد ترنس به نقش ها و انتظارات که از نظر فرهنگی با جنس یک فرد در هنگام تولد تعیین شده مطابقت ندارد.

عشق من عاشقتم!
≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈
پرنسس

Princess

ارسالها: 9925

#7 Posted: 17 May 2014 10:19

تصاویری از فعالین کوئیر در ایران به مناسبت ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۱

عشق من عاشقتم!
≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈
پرنسس

bamdad_2014

کاربر

ارسالها: 2546

#8 Posted: 17 May 2014 10:47

همجنسگراستیزی بیماری ست ولی قابل درمان است :

آن‌چه تو به خاطر آن با من سر ستیز داری،
آن‌چه تو به واسطه‌ی آن سال‌هاست حقوق اولیه‌ی انسانی مرا نادیده انگاشتی،
آن‌چه تو به دلیل آن مرا مجرم قلمداد کردی،
آن‌چه تو به خاطر آن بین من و خودت، بین ۲ انسان فاصله انداختی،
بخشی از وجود من است و مهم‌تر از آن بخشی از حق من است برای زنده‌گی کردن.
تغییرپذیر نیست.
من نمی‌خواهم همین که اکنون هستم نباشم هم‌چنان که نمی‌خواهم تو هم همان که هستی نباشی.
با تکیه بر آن‌چه تجربه‌ای تاریخی از توان انسان برای کسب حق خویش است، تو نمی‌توانی بخواهی که من نباشم اما می‌توانی تلاش کنی مرا با همه‌ی تفاوت‌هایم بپذیری؛ تو خواهی توانست از سد انکار من عبور کنی و به باور حق من برسی.
تو خواهی توانست ذهن‌ات را بگشایی و زیبایی تنوع و تفاوت در میان انسان‌ها را درک کنی.
در نتیجه‌ی تلاش‌ها و مبارزه‌های من امروز بسیاری فهمیده‌اند که گرفتن حق حیات از کسی بیماری است؛ یک بیماری خطرناک.
امروز بسیاری فهمیده‌اند ستیز با حق زیستن انسان‌ها بیماری‌ای است که نیاز به درمان دارد
کسی مرا جامعه‌ستیز و بیمار نمی‌داند؛ امروز خیلی‌ها مرا با آغوش باز پذیرفته‌اند
امروز بودن من به جامعه‌ای سالم معنای زندگی برابر و انسانی می‌دهد
تو اما اگر دیر بجنبی و در دیروزها بمانی، در بیماری انسان‌ستیزی خود درجا خواهی زد
جامعه‌ی سالم تو را بیمار تلقی خواهد کرد
دست بجنبان... دست‌ات را به من بده
پلک بر هم بزنی برای من، برای تو فردایی از برابری و آزادی رقم خواهد خورد
برای نجات خودت از بیماری همجنسگراستیزی تلاش کن.

خوندنش خالی از لطف نیست

ویرایش شده توسط: bamdad_2014

bamdad_2014

کاربر

ارسالها: 2546

#9 Posted: 17 May 2014 10:48

انتظار من به عنوان یک همجنس گرا از اکثریت جامعه ایران:
1- پذیرفتن واقعیتی به عنوان همجنس گرایان در ایران:

از نظر مجامع علمی و پزشکی معتبر (برای مثال APA) همجنس گرایی یک بیماری روانی و اختلال نیست، همجنس گرایی یک پدیده مدرن نیست، همجنس گرایان به عنوان یک اقلیت در طول تاریخ و در سراسر زمین و در جوامع و فرهنگ های مختلف وجود داشتند، ایران هم از این قاعده جدا نیست، اکثرت باید قبول کند که حضور همجنس گرایان واقعی است و نمی توان آن را انکار کرد.

چرا لازم است همجنس گرایان به عنوان یک واقعیت اجتماعی پذیرفته شوند؟

انکار کردن واقعیت های اجتماعی در هر زمینه ای (از تغییر شرایط اجتماعی و سطح سواد زنان گرفته، تا اعتیاد و پیشرفت اجتماعی فرهنگی و وجود همجنس گرایان) توان جامعه را در بررسی موقعیت ها و توان رویارویی با مسائل و نیازها و توان انعطاف پذیری از بین خواهد برد، برای حفظ پویایی و سلامت جامعه چشم پوشی بر روی حقایق راه کار مناسبی نیست.

۲- پذیرفتن ظرفیت نقش مثبت همجنس گرایان:

ما به عنوان یک شهروند اقلیت می توانیم از ظرفیت های فردی و اجتماعی خود در جهت فعالیت های مثبت در جامعه برای مثال کار، مسئولیت پذیری اجتماعی، تعهد به قوانینی که منصفانه نوشته شده باشند و مشارکت در پاسداری از آن، مشارکت در امور ملی برای مثال دفعاع از کشور و غیره استفاده کنیم، لازم است که این ضرفیت ها جدی گرفته شود و به آن بها داده شود.

چرا باید ظرفیت نقش مثبت همجنس گرایان پذیرفته شود؟

در این صورت می توان از این ظرفیت استفاده کرد، در غیر این صورت همیشه این امکان وجود خواهد داشت که همجنس گرایان به عنوان یک اقلیت سرخورده و منزوی از ظرفیت های خود بر علیه منافع عمومی استفاده کنند، بنابر این منافع اکثریت و اقلیت در این جهت است که نیروی فردی و اجتماعی همجنس گرایان در جهتی قرار گیرد که برای همه سودمند باشد.

۳- دست برداشتن از سرکوب همجنس گرایان:

قوانین همجنس گرا ستیز باید برچیده شود، دیدگاه های منفی اجتماعی به همجنس گرایان می تواند و باید اصلاح شوند، فشار بر همجنس گرایان و تلاش های بی فایده برای تغییر اقلیت همجنس گرا و به بردگی کشاندن ما باید متوقف شود، هیچ گونه تبعیضی در جامعه در قوانین در خانواده در محیط کار نباید بر اساس جنسیت و گرایش جنسی وجود داشته باشد.

چرا باید از سرکوب همجنس گرایان دست برداشت؟

حمله و سرکوب و زیر فشار گذاشتن همجنس گرایان عمدتا با دو هدف انجام می شود، یکی حذف همجنس گرایان است و دیگری تلاش برای تغییر همجنس گرایان، حذف همجنس گرایان ممکن نیست به این دلیل که ما فرزندان مردم دگرجنس گرا هستیم، ما محصول جامعه و سبک زندگی اکثیرت هستیم، همجنس گرایان تا زمانی که نسل بشر ادامه داشته باشد و راه حل پزشکی برای تعیین گرایش جنسی جنین پیدا نشود وجود خواهند داشت و فعلا راه حل عملی برای حذف کامل همجنس گرایان وجود ندارد نتیجتا این تلاش بیهوده است، تغییر گرایش جنسی هم بنا به نظر مجامع علمی ناممکن است و تلاش های نافرجام در این زمینه نتیجه ای جز ایجاد اختلالات روانی شدید در همجنس گرایان نداشته، این تلاش های بیهونده نتیجه ای جز صرف انرژی فردی و اجتماعی دوطرف دعوا نخواهد داشت.

خوندنش خالی از لطف نیست

IDin

کاربر

ارسالها: 68

#10 Posted: 17 May 2014 18:55

منم به نوبه خودم بار دیگه این روز رو به همه همجنسگرایان و دیگر اقلیت های جنسی تبریک میگم..

به امید بارش قطرات باران تحول در ایران و طلوعی به رنگ رنگین کمون

روزاتون رنگارنگ

:::::: >>>>> چترها را باید بست <<<<< ::::::
::::: <<<<<< زیر باران باید رفت >>>>>> :::::

صفحه 1 از 4: 1 2 3 4 پسین »

مناسبتها /

روز جهانی مبارزه با همجنسگرا ستیزی، دوجنسگرا ستیزی و تراجنسی ستیزی گرامی باد

این تاپیک بسته شده. شما نمیتوانید چیزی در اینجا ارسال نمائید.

↑ بالا