سی خرداد ماه زادروز امین الله آندره حسین گرامی باد

Princess

ارسالها: 9925

#1 Posted: 20 Jun 2014 10:05

امین‌الله آندره حسین

امین‌الله آندره حسین (زادهٔ ۳۰ خرداد ۱۲۸۵ خورشیدی در سمرقند - درگذشتهٔ ۱۸ مرداد ۱۳۶۲ خورشیدی در پاریس). آهنگساز ایرانی‌تبار ساکن فرانسه بود.

وی پدر کارگردان معروف فرانسوی، روبر حسین است.

«امین‌الله» فرزند یک خانوادهٔ ایرانی بود که به علت شرایط نابسامان سیاسی و اجتماعی آن روز ایران، به شهر «عشق‌آباد» که یکی از شهرهای ترکستان بود، کوچ کردند. او در همان شهر، زاده شد. زبان مادری «امین الله حسین» فارسی بود. اما ته‌لهجهٔ آذری نیز داشت.

عشق من عاشقتم!
≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈
پرنسس

Princess

ارسالها: 9925

#2 Posted: 20 Jun 2014 10:07

زندگی

امین‌الله آندره حسین به سال ۱۹۰۵ در عشق‌آباد متولد شد، در خانواده‌ای بازرگان و متعین که از «امیری» به «حسین» تغییر نام داده بود و اصل ایرانی داشت. نخستین کسی که گوش امین‌الله را به موسیقی سپرد مادرش بود، که با صفحه‌های گرامافون از استادان آواز و تار ایرانی، فضای خانه را از آوای فرشتگان می‌آکند.

به زودی خانواده به مسکو کوچ کرد تا امکان تحصیل منظم امین‌الله فراهم شود. همان جا بود که در سال ۱۹۱۷ انقلاب بلشویکی روی داد و پدر ناگزیر او را برای ادامه تحصیل به آلمان فرستاد، تا پس از پایان دبیرستان علاقه پدر را به داشتن فرزندی طبیب تامین کند. اما سرنوشت که چون چرخی دائم در گردش است (آغازین مصراع ترانه کارمینا بورانا اثر کارل ارف) موسیقی‌دوست جوان را از آلمان به فرانسه رهنمون شد، تا نخستین ایرانی یا ایرانی‌تبار شود که به کنسرواتوار پاریس قدم نهاد. در آلمان هم البته همزمان با طب، از محضر استادان کنسرواتوار اشتوتگارت، آرتور اشنابل در پیانو و کلات در آهنگسازی بهره برد. به نظر می‌رسد پدر کمکهای مالی را بعد از این داستان قطع کرد، چرا که پس از آن امین‌الله همیشه با تهیدستی مواجه بود. می‌گفت بعد از نخستین اجرای جهانی سمفونی پرسپولیس که با اقبال شنوندگان پاریسی روبه‌رو شد، وقتی با همسر فرانسوی به طرف منزل می‌رفت، پشیزی برای صرف شام نداشت.

او در فرانسه با آنا مینِوسکایا بازیگری یهودی روس‌تبار اهل کیف ازدواج کرد. روبر حسین، کارگردان فرانسوی پسر آنهاست.

در واقع تنها منبع درآمد حسین تصنیف موسیقی فیلم بود و اکثر آثارش در این زمینه به فیلمهای به کارگردانی فرزندش روبر حسین مربوط می‌شود. بعدها در سالهای دهه ۱۹۷۰ از کمک‌های مالی فرح پهلوی هم بهره‌مند شد.

موسیقی حسین آکنده‌است از نغمه‌های ایرانی. تار را در حد استادی می‌نواخت. فارسی را به خوبی صحبت می‌کرد و می‌نوشت. بهترین آثار او که اکثرشان برنامه‌ای هستند، یا تم ایرانی دارند، یا داستان ایرانی، یا هر دو. دو سمفونی حسین، آریا و پرسپولیس، از کوچ آریاییها به سرزمین پارس و بعد شکوه و عظمت هخامنشیان حکایت دارد اثر حسین مینیاتورهای ایرانی و سوئیت شهرزاد که بعد با هم موسیقی باله شهرزاد را تشکیل دادند، در سال ۱۹۷۵ تصنیف شد. برای اجرای همین باله بر صحنه تالار رودکی بود که حسین در پاییز ۱۹۷۷ برای اولین و آخرین بار به ایران سفر کرد.

چهار قطعه برای تار سلو با مایه ایرانی، از زیباترین کارهای حسین به شمار می‌آیند؛ راپسودیهای ایرانی نمره ۱ و ۲ که اولی در شور است و دومی در چهارگاه که با چهار مضرابی به راستی زیبا پایان می‌یابد؛ قطعه «تو را دوست دارم وطنم» و قطعه «عبادت زردشت». البته حسین تغییراتی در پرده‌های تار داده بود که سازش را منحصربه‌فرد ساخته‌بود و تا جایی که نگارنده اطلاع دارد بعد از او کسی آن را دنبال نکرد.

تصنیفات امین‌الله حسین برای دیگر سازها غیر از تار منحصر است به آثاری برای پیانو که ساز اصلی او محسوب می‌شد. قطعاتی کوتاه برای پیانو سلو بر اساس رباعیات خیام و سه کنسرتو برای پیانو و ارکستر آثار او در این زمینه هستند.

اکثر آثار حسین بر روی صفحه‌های موسیقی از شرکتهای بزرگ صفحه پرکنی از قبیل فیلیپس ضبط شده و موجود است. برگزیده‌ای بازاری از این آثار بر روی دو کاست جمع‌آوری شده و در بازار تهران در دسترس علاقه‌مندان است.

وی در سال ۱۹۸۳ درگذشت.

عشق من عاشقتم!
≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈
پرنسس

Princess

ارسالها: 9925

#3 Posted: 20 Jun 2014 10:08

آثار

مهم‌ترین آثار او عبارتند از:

سمفونی پرسولیس
سمفونی آریا
کنسرتوهای پیانو
مینیاتورهای ایرانی
سوئیت شهرزاد
تو را دوست دارم وطنم (تار)
عبادت زردشت (تار)
راپسودیهای ایرانی (تار)
ستایش عمر خیام (پیانو)

عشق من عاشقتم!
≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈
پرنسس

shaya1368

کاربر

ارسالها: 4129

#4 Posted: 20 Jun 2014 14:00

امین‌ الله آندره حسین
موسیقیدان و آهنگساز برجسته ایرانی

۱۹۸۳ - ۱۹۰۵

امین الله حسین را شاید بتوان نخستین آهنگساز پیشروی ایران دانست که آفریده هایش در رپرتوار ارکسترهای بین المللی قرار گرفته و به دفعات به اجرا
در آمده است. آندره حسین در سمرقند (ازبکستان امروزی) از مادری ایرانی و پدری از مهاجران قفقازی به ایران زاده شد و در خردسالی با خانواده خود به روسیه مهاجرت کرد و تحصیلات مقدماتی را تا سال ۱۹۱۷، سال انقلاب اکتبر، در "پتروگراد" گذرانید.

با برپایی دولت سوسیالیستی، حسین روسیه را ترک کرد و برای تحصیل در رشته پزشکی به آلمان رفت ولی از آنجا که نزد مادر خود با موسیقی آشنا شده و به آن دل بسته بود به زودی رشته پزشکی را رها کرد و بر خلاف میل پدر در اشتوتگارت و برلین به فراگیری جدی موسیقی پرداخت. چندی پس از آن آلمان را نیز ترک کرد و به فرانسه رفت و در کنسرواتوار معروف پاریس به ادامه تحصیل پرداخت. او در واقع نخستین ایرانی است که از این کنسرواتوار در رشته آهنگسازی فارغ التحصیل شده است.

حسین یکی دو سفر تحصیلی دیگر نیز به ایتالیا و لبنان داشت ولی سرانجام پاریس را به عنوان اقامتگاه اصلی خود برگزید. نخستین آفریده وی موسیقی باله ای است که "به سوی روشنایی" نام دارد و آن را در سال ۱۹۳۵ میلادی نوشته و سه سال بعد شاهد اجرای آن در اپرای پاریس بوده است. در فاصله میان سال های ۳۹-۱۹۳۶ قطعات زیادی برای پیانو نوشته که از میان آنها "راپسوری ایرانی" هومورسک و آهنگ های لزگی و چرکسی، اجراهای بسیار پیدا کرده است.

حسین در سال ۱۹۴۷ کار یک منظومه سمفونیک بزرگ را با عنوان "خرابه های تخت جمشید" به پايان برد که در همان سال به وسیله ارکستر سمفونیک لندن به رهبری "بازیل کامرون" به اجرا در آمد و سبب شهرت او شد. چهار سال بعد یعنی در سال ۱۹۵۱ منظومه سمفونیک دیگری را بر روی رباعیات خیام ساخت که آن نیز نخستین اجرای خود را در پاریس پیدا کرد و بر شهرت آفریننده اش افزود. آفرینش چند باله دیگر چون "قصه ها و مینیاتورهای ایرانی" و "سوئیت سمفونیک شهرزاد" در این شهرت یابی نقش ایفا کرده است.

✣ ✣ ✣ ✣ ✣ ✣ ✣ ✣ ✣ ✣ ✣ ✣ ✣ ✣ ✣ ✣ ✣ ✣ ✣ ✣ ✣ ✣

آثار " امین الله آندره حسین "

قطعات برای آواز : ای ساربان / زرمه / گل و بلبل
سمفونی ها : سمفونی شن ها / سمفونی پرسپولیس / سمفونی آریا
قطعات برای تار : راپسودی ایرانی شماره ۱ و ۲ / ای وطن ترا دوست دارم / نیایش زرتشت
موسیقی متن برای سینما و تئاتر : فیلم راسپوتین / کینه توز / طعم خشونت / یک طناب، یک کل
باله ها : به سوی نور / مینیاتورهای ایرانی/ باله‌ معروف شهرزاد / رقص سمرالدا / تعطیلات بر روی یخ
قطعات برای پیانو : بزرگداشت عمر خیام/ رقص چرکسی / افسانه ایرانی / آرزوها / دلقک
قطعات برای پیانو : صدای پای مغول / سوداگر پروانه نم‌نم پاییز / تابلوی تابستان

✣ ✣ ✣ ✣ ✣ ✣ ✣ ✣ ✣ ✣ ✣ ✣ ✣ ✣ ✣ ✣ ✣ ✣ ✣ ✣ ✣ ✣

موسیقی " حسین "

موسیقی وی را می توان موسیقی رومانتیک ملی به شمار آورد، نیمه دوم قرن ۱۹ و نیمه اول قرن ۲۰ در همه جای دنيا دوره شکوفایی رومانتیسیسم با رنگ و بوی ملی است که زیر تاثیر جنبش های ملی و استقلال طلبانه پدید آمده است. در روسیه گروه پنج نفری به سرپرستی "بالاکيرف"، در فنلاند "یان سیبلیوس" در اسپانیا، "امانوئل اوفایا" و در چکسلواکی "بدریخ اسمتانا"را می توان در رده آهنگسازان رومانتیک ملی قرار داد که احساسات میهن پرستانه در آفریده هایشان، دست بالا را دارد.

او نیز با آنکه چندان در ایران نزیسته بود، ولی دورادور به ایران عشق می ورزید و این عشقش را در آفریده های خود باز می تابانید. با این ویژگی که به دلیل اقامت دوره جوانی در روسیه موسیقی ملی گرای آن دیار بر او تاثیر می گذاشت. از آن گذشته موسیقی کمابیش پیشرفته در جمهوری آذربایجان نیز توجه او را به سوی خود جلب می کرد. بر همه این ها بايد شیوه های آهنگ نویسی فرانسویان را نیز افزود. ترکیب متوازنی از این تاثیرات، در واقع محتوای ملی رومانتیک آثار حسین را به وجود می آورد.

تکنیک آهنگسازی امین الله حسین بسیار ساده و روان است و شنیدن آثار او برای کسانی که سال ها از وطن دور افتاده اند آرامش نوستالژیک و غمگینانه فراهم می آورد. آفریده های عمده وی جز آن ها که پیش از این یاد کردیم عبارت است از سه کنسرتو برای پیانو و ارکستر، دو سمفونی، اتودهای بی شمار و سمفونیک و قطعاتی برای پیانو، تئاتر و فیلم.

همه آفریده های این موسیقیدان ایرانی پس از اجرا با تحسین جمع شنوندگان و نیز نامداران روبرو شده است. اجرای آن ها بارها تکرار شده و بعضی از آن جایی دائمی در رپرتوار های بزرگ پیدا کرده است. از آن گذشته تاکنون بسیاری از آثار حسین بر روی صفحه و دیسک ضبط شده است. به این ترتیب او را باید در صدر فهرست موسیقی دانان پیشرو ایران جای داد که راه هایی برای عرصه موسیقی ملی در عرصه های جهانی پیدا کرده اند.

شاید برای او اهمیتی نداشت که از کجا آمده و متعلق به کدام ملت و سرزمين است. برای او آنچه اهمیت داشت هنر انسانی وی بود که به هیچ نژاد و سرزمینی وابسته نبود و نمی توانست باشد. هنر او می توانست و می تواند به همه‌ انسان های ساکن کره‌ زمین تعلق داشته باشد و بیانگر تپش ها، عطش های روحی و آرزومندی های انسانی آنان باشد.

گفتم ز کجایی تو؟
تسخر زد و گفت ای جان
نیمیم ز ترکستان، نیمیم ز فرغانه
نیمیم ز آب و گل، نیمیم ز جان و دل
نیمیم لب دریا، نیمی همه دُردانه

" زاد روز و یادش گرامی باد "