صفحه 4 از 6: « پیشین 1 2 3 4 5 6 پسین »

قدر دانی از پیشكسوتان فوتبال

hati

کاربر

ارسالها: 318

#31 Posted: 25 Jun 2011 08:46

ابراهیم آشتیانی
چهارمین کاپیتان تاریخ پرسپولیس آذرماه 1325 در تهران به دنیا آمد و از شاهین راهی پرسپولیس شد.در سال 1350 و در سن 25 سالگی به عنوان مرد سال فوتبال ایران انتخاب شد.37 بازی برای تیم ملی انجام دادو دوبار قهرمان جام ملتهای آسیا را با این تیم بدست آورد و یک بار بهترین بازیکن جام ملتهای آسیا شد.سال 53 در دیدار با کره جنوبی از تیم ملی خداحافظی کرد و سال 55 هم پیراهن پرسپولیس را از تن بیرون آورد.

This is alone girl...

hati

کاربر

ارسالها: 318

#32 Posted: 25 Jun 2011 08:47

مهراب شاهرخی
1322 در اهواز متولد شد و به عمو مهراب و بمب سیاه فوتبال ایران شهرت یافت.او هم یک شاهینی بود که از دارایی به پرسپولیس آمد.از سال 56 به مدت چهار سال مربی پرسپولیس شد.شانزده بازی ملی در کارنامه اش داشت.با بازی در فیلم علفهای هرز به دومین هنرپیشه سینمایی پرسپولیس بعد از عزیز اصلی تبدیل شد و در سال 71 درگذشت.

This is alone girl...

hati

کاربر

ارسالها: 318

#33 Posted: 25 Jun 2011 08:50

عزيز اصلی، دروازه بان سابق تيم ملی ايران، که در آلمان به سر می برد، در گفت و گو با شبکه خبری فارسی صدای آمريکا به تشريح فعاليت های خود در ايران پرداخت و در مورد نحوه انتخاب شدن خود به عنوان دروازه بان تيم ملی سخن گفت.عزيز اصلی گفت که در بیستم فروردینماه سال 1321 در شهر تبريز و در يک خانواده پرجمعيت به دنيا آمده و از همان دوران کودکی به ورزش روی آورده است."برادر بزرگترم فوتباليست بود و من هم از بچگی فوتبال بازی می کردم، کشتی می گرفتم، می دويدم."دروازه بان سابق تيم ملی ايران به صدای آمريکا گفت در کلاس هفتم در مسابقات دو صحرانوردی عنوان سوم را به دست آوردم و در کلاس نهم برای قهرمانی کشوری در رشته های دو سرعت، پرش طول و ارتفاع، چهارصد متر و چهارصد متر با مانع از تيم تبريز انتخاب شدم. او همچنين در کشتی نيز دارای عنوان است.عزيز اصلی اگرچه دروازه بان سابق تيم ملی ايران بود اما اظهار داشت که به دروازه بانی علاقه ای نداشته و بيشتر دوست داشت در پست های ديگر بازی کند.او گفت که در زمان تحصيل در دانشسرای تربيت بندی مجبورا دروازه بان تيم دانشسرا شد و به همين ترتيب با اين پست آشنا شده و در آن بازی کرد.

مروري بر كتاب خاطرات من عزیز اصلی
خاطرات هميشه مجموعه هاي تلخ و شيرين هستند كه آدمي بر آن است تا شيريني را در سينه مانند گنجينه اي حفظ و تلخي را به شيريني تبديل نمايد. وقتي كه بر مي گردم و صحنه هاي زندگي ام را مانند يك فيلم سينمايي نظاره مي كنم لحظاتي در آن مي بينم كه چندان خوش آيند نيستند و در زمان خود چنان مرا آزرده اند كه آرزو مي كردم كاش مي توانستم دنيا را زير و رو كنم و همچنين روزهايي كه از شادي و خوشبختي غرق در غرور و سر افرازي بوده ام و امروز به تمامي آنها مي خندم زندگي كوله باري از تجر به است و من تجربيات خود را هر چند كه نا چيز است مي نويسم ، شايد همانند گذشته قره اي باشم در مقابل درياي پر مهر و محبت ملت خون گرم و ورزش دوست ايران.

This is alone girl...

hati

کاربر

ارسالها: 318

#34 Posted: 25 Jun 2011 09:06

بهرام مودت

پنج دروازه‌بان برتر تاريخ فوتبال ايران جزو ركوردداران فوتبال جهان هستند. فدراسيون بين‌المللي تاريخ و آمار فوتبال فهرستي از دروازه‌بان‌هايي را منتشر كرده كه ركورددار بسته نگه داشتن دروازه هستند. در اين فهرست نام بهرام مودت، ناصر حجازي،احمدرضا عابدزاده، رضا قفل‌ساز و محمدرضا مهرباني از ايران مشاهده مي‌شود. بهرام مودت با 844 دقيقه بسته نگه داشتن دروازه‌اش بهترين ركورد دروازه‌بانان ايراني را دارد. پس از آن حجازي، عابدزاده، قفل‌ساز و مهرباني به ترتيب با 837، 802، 754 و 685 دقيقه در رده هاي دوم تا پنجم قرار دارند. در ميان دروازه‌بانان تاريخ فوتبال جهان "ماز اروپي" از برزيل با هزار و هشتصد و شانزده دقيقه بسته نگه داشتن دروازه‌اش ركورددار به حساب مي‌آيد.

This is alone girl...

hati

کاربر

ارسالها: 318

#35 Posted: 25 Jun 2011 09:08

محمود بياتي

تربيت يافتگان دانشکده افسري

محمود بياتي دو دوره هدايت تيم ملي ايران را برعهده داشت. در سال 1347 تيم ايران را براي اولين بار قهرمان جام ملت هاي آسيا کرد و در سال 1351 به همراه تيم ملي در بازي هاي المپيک مونيخ شرکت کرد. بياتي فن بيان بسيار قوي داشت و با همين فن بيان بازيکنان را اداره مي کرد. او تحصيلکرده دانشکده افسري بود. در سال هاي بعد هم بودند مربياني که با داشتن تحصيلات در دانشکده افسري روي نيمکت تيم ملي نشستند، در واقع حضور در تيم پاس بازيکنان آن دوره را در اين ميسر قرار مي داد که در دانشکده افسري مشغول تحصيل شوند و مربياني چون حشمت مهاجراني و حسن حبيبي که در دهه هاي 50 و 60 روي نيمکت ملي نشستند از اين امتياز بهره مند بودند. در اين ميان مهاجراني يک ويژگي برجسته داشت آن هم روابط عمومي عالي او بود.
او مثل يک روانشناس متبحر عمل مي کرد و با رفتار و گفتار معقولانه خود از يک جايگاه قابل تحسين در جامعه فوتبال برخوردار بود. در واقع هيچ گاه حرف نسنجيده و رفتار زننده يي از اين مربيان ديده نشده، حتي اگر بعضي از آنها مثل مرحوم فکري در برخوردهايش با بازيکنان تندي هم مي کردند و گهگاه چند کلمه درشت هم نثار شاگردانشان مي کردند اما در رفتار اجتماعي آنها هيچ ايرادي ديده نمي شد.
از مرحوم رنجبر و ديگر مربيان آن سال هاي تيم ملي هم کسي رفتار يا کلام زشتي به ياد ندارد که در اين ميان بايد به پرويز دهداري اشاره کرد؛ او به راستي معلم اخلاق بود.

This is alone girl...

hati

کاربر

ارسالها: 318

#36 Posted: 25 Jun 2011 09:22

حسين فکري

فکري؛ ليسانسه ادبيات

استاد حسين فکري که در دهه 40 به طور متناوب سرمربيگري تيم ملي را برعهده داشت ليسانسه ادبيات از دانشگاه تهران بود. در واقع شغل اصلي او معلمي محسوب مي شد. مرحوم فکري بسيار ساده و متين حرف مي زد و رفتار مي کرد و در صحبت کردنش هم عادت داشت که با همان لهجه تهراني و به طور ساده و شيرين حرف بزند. اردشير لارودي روزنامه نگار قديمي خاطره جالبي از نوع صحبت کردن فکري نقل مي کند؛ «پس از حضور تيم ملي در المپيک توکيو جشني براي اين تيم ترتيب داده شد بسياري از بزرگان کشور و دستگاه ورزشي در مراسم حاضر بودند و از مرحوم فکري خواستند که بالا بيايد و صحبت کند، او اول معذب بود. در ابتدا از همه خواست که اجازه بدهند او آنطور که بلد است حرف بزند. فکري يک ساعت با همان ادبيات محاوره يي اش صحبت کرد حرف هايش آنقدر شيرين بود که همه مجذوب شدند. بعدها مرحوم فکري سال ها در کيهان ورزشي قلم زد و نويسنده بسيار خوبي بود او در مربيگري هم يک معلم بود و در مجموع به «مربي محوري» اعتقاد داشت.»

This is alone girl...

hati

کاربر

ارسالها: 318

#37 Posted: 25 Jun 2011 09:23

حسين صدقياني

صدقياني؛ تحصيلکرده در بلژيک و ترکيه

حسين صدقياني اولين مربي تيم ملي ايران بين سال هاي 1320 تا 1337 هدايت تيم ملي را برعهده داشت و بعد هم به عنوان سرپرست و مدير در کنار تيم ملي بود. پدرش حاج رسول صدقياني از سران نهضت مشروطه در تبريز بود و صدقياني سال ها در بلژيک فوتبال بازي کرد و در اين کشور و ترکيه تحصيلات عاليه را پشت سر گذاشت، او ترکي و فرانسوي را به خوبي بلد بود و با انگليسي و آلماني هم آشنايي داشت. صدقياني استاد تربيت بدني بود و به همين علت او را استاد صدا مي زدند و در مجموع طرز سلوک را به خوبي بلد بود. از صراحت لهجه صدقياني هم خاطرات جالبي به جا مانده.هنگامي که او سرپرستي تيم ملي را بر عهده داشت و اعضاي تيم ملي ميهمان سفير ايران در هنگ کنگ بودند او براي اينکه از بي توجهي سفارتخانه به تيم ملي فوتبال به نحوي انتقاد کند تا کسي هم دلخور نشود با همان لهجه ترکي شيرين اش خاطره يي از هيتلر و نوع برخوردش با ورزشکاران تعريف کرد و با شوخي و خنده به سفير فهماند که ارزش ورزشکاران از سياستمداران بيشتر است و او را شرمنده کرد.

This is alone girl...

hati

کاربر

ارسالها: 318

#38 Posted: 25 Jun 2011 09:32

پرویز دهداری بازیکن/مربی سابق فوتبال می باشد که در ۱ آوریل ۱۹۳۳ در تهران به دنیا آمد و در تاریخ ۲۳ نوامبر ۱۹۹۲ نیز درگذشت.او در دوران بازیکنی برای تیم شاهین تهران ، جم آبادان و شاهین آبادان بازی می کرد .و در دوران مربیگری او اولین مربی باشگاه پرسپولیس تهران بود.پرویز دهداری متولد ابادان و اصالتش هم اجدادا به شیراز می رسد.

معلم اخلاق واقعي

آنهايي که از نزديک با پرويز دهداري سروکار داشتند همگي بر اين باورند که دهداري انساني بود از جنس ديگر و کاملاً با بقيه فرق مي کرد. هيچ گاه يک کلمه تند و سخيف از او شنيده نشد. او بيشتر يک مربي ذهني بود تا ضمني. با قدرت سخنوري و شخصيت بالايي که داشت تيمش را اداره مي کرد. مانوس بودن با حافظ و مولوي موجب شده بود که پرويز دهداري به يک سخنور ماهر تبديل شود. او دو دوره مربيگري تيم ملي را بر عهده داشت و در هر دوره هم سياست کاري اش بر پايه نظم و احترام استوار بود. او بيشتر از اينکه بخواهد با مسائل فني تيمش را تجهيز کند با شيريني گفتارش روي بازيکنانش تاثير مي گذاشت و نتيجه هم مي گرفت. دهداري در دوره اول در سال هاي 50 و 51 سرمربي تيم ملي بود و در دوره دوم در دهه 60 اين سمت را بر عهده گرفت. در دهه 60 به دفعات از دهداري خواسته شد که سرمربي تيم ملي شود اما او نپذيرفت تا اينکه در سال 1365 اصرار مسوولان فدراسيون دهداري را مجاب کرد روي نيمکت تيم ملي بنشيند.

او بر اين باور بود که جوان هاي امروزي نمي توانند پيرمردي مثل او را تحمل کنند اما مسوولان فدراسيون اعتقاد داشتند که قدرت جادويي صحبت هاي دهداري باعث خواهد شد که او در يک ملاقات تمامي اين جوان ها را مسحور کند. دهداري بر نظم بسيار تاکيد داشت و همين مورد موجب شد که بين او و بعضي از بازيکنان اختلافاتي هم به وجود بيايد و در آن سو اخلاق و نظم او بستري را فراهم کرد تا بسياري از بازيکنان جوان بتوانند خود را به فوتبال ايران معرفي کنند، بي دليل نيست که تمامي شاگردان دهداري از او به نيکي ياد مي کنند و همواره نام مرد اخلاق به وي اطلاق مي شود؛ مردي که براي اداره تيم ملي بر اين اصول پايبند بود، اول نظم و دوم نظم.

This is alone girl...

hati

کاربر

ارسالها: 318

#39 Posted: 25 Jun 2011 09:35

گفت و گو با حسن حبیبی بازیكن قدیمی و مربی فوتبال

آقای حبیبی، اصلیت شما كجایی است؟
اصلیت ما كرمانی است.

چه موقعی آمدید تهران؟
من چهارساله بودم كه با خانواده آمدیم تهران. پدرم كارمند وزارت بهداری بود، منتقل شد تهران و ما هم كوچ كردیم آمدیم تهران، ولی بستگان ما آنجا بودند.

كجا ساكن شدید؟
طرف چهار راه گلكار، كوچه بنا، یادم است، چهار راه گلكار می خورد به مرتضوی و لشگر، طرف سلسبیل .

چه سالی بود كه آمده بودید؟
من متولد سال 1318 هستم، قاعدتاً سال 22 یا 23 بوده است.

فوتبال را كی شروع كردید؟
آن زمان كه اصلاً فوتبالی نبود . در آن محله بیشتر والیبال بازی می كردیم. من دبستان كاخ می رفتم، در میدان رشدیه، تا كلاس پنجم. بعد از كلاس پنجم ما از آن محل هم بلند شدیم آمدیم چهارصد دستگاه ژاله. ششم را هم مدرسه روزبه بودم.

This is alone girl...

hati

کاربر

ارسالها: 318

#40 Posted: 25 Jun 2011 09:45

آندرانیک اسکندریان

آندرانیک اسکندریان (به ارمنی: Անդրանիկ Իսքանտարեան) (متولد ۳۱ دسامبر ۱۹۵۱ در شهر تهران) یکی از بازیکنان تیم ملی فوتبال ایران بود. اسکندریان تبار ارمنی دارد و عضو باشگاه‌های آرارات و کاسموس نیویورک بوده است و در جام جهانی ۱۹۷۸ عضو تیم ملی فوتبال ایران بود. او اکنون ساکن آمریکا است.

This is alone girl...

صفحه 4 از 6: « پیشین 1 2 3 4 5 6 پسین »

ورزش /

قدر دانی از پیشكسوتان فوتبال

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا