صفحه 1 از 6: 1 2 3 4 5 6 پسین »

تاریخچه باشگاه های فوتبال

julien

کاربر

ارسالها: 1373

#1 Posted: 17 Jan 2012 17:41

تاریخچه ورزش فوتبال

اگرچه اطلاعاتی در مورد ریشه اصلی و حقیقی این ورزش در دست نیست ولی از مطالب جالب و شخصی در مورد تاریخچه آن اطلاع داریم. فوتبال امروزی به تدریج رشد کرده‌است ولی گفته می‌شود که نوعی از آن قبل از مسیح بازی می‌شد. در چین نیز نوعی بازی شبیه به فوتبال در ۲۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح وجود داشت. عکس‌های مصریان نیز نوعی بازی شبیه به فوتبال را نشان می‌دهد ولی در یونان یک بازی به نام اسپیشکیروز به طرز جالبی به فوتبال امروزی شبیه‌است. فوتبال در برزیل از سال ۱۸۹۴ شروع شد. این ورزش به وسیله چارلز میلر برزیلی که اجداد او بریتانیایی بودند به مردم برزیل معرفی شد. در سال ۱۹۷۰ مسابقه‌ای بین ایتالیا و برزیل برگزار شد و هیچ کس تصور نمی‌کرد که ۸۰۰ میلیون نفر از مردم جهان ناظر بر اجرای مسابقه باشند. امروزه اکثر مردم جهان به فوتبال بیشتر از سایر ورزش‌ها می‌پردازند.

فوتبال مدرن از کشور بریتانیا سرچشمه گرفته‌است. در ابتدا اختلافات عقیده‌ای بسیاری میان علاقمندان راگبی و فوتبال وجود داشت زیرا راگبی با دست و فوتبال با پا اجرا می‌شد. این مسئله در سال ۱۸۶۳ زمانی که طرفداران فوتبال شروع به اجرای این ورزش توسط پاها کردند اتفاق افتاد. گروه دیگر انجمن راگبی را تأسیس کردند و بالاخره در سال ۱۸۷۱ این دو رشته ورزشی کاملاً از یکدیگر جدا شدند. از آن زمان به بعد هر دو رشته پیشرفت‌های شایانی نموده و طرفداران بسیاری پیدا کردند. فدراسیون بین‌المللی فوتبال در سال ۱۹۰۴ بنیان گزاری شد. این فدراسیون وظیفه دارد که به نحوه اجرای مسابقات نظارت داشته باشد. قوانین فوتبال بدون موافقت و تصویب سایر کشورهای عضو فدراسیون تغییر نمی‌کند. ((منبع ویکیپدیا))

اولین مسابقه بین‌المللی فوتبال جهان در سال ۱۸۷۲ بین تیمهای انگلیس و اسکاتلند در شهر گلاسگو انجام شد، که با نتیجه صفر-‌صفر پایان یافت. در سال ۱۹۲۰ بازیکنان فوتبال در مسابقات المپیک بلژیک شرکت کردند و در سال ۱۹۳۰ اولین جام جهانی فوتبال در کشور اروگوئه برگزار شد.

امروزه رقابت بین باشگاه های فوتبال در کشورهای مختلف بر جذابیت فوتبال افزوده است.میخواهیم مختصر نگاهی به تاریخچه موفق ترینهای آنها از گذشته تا به امروز بیاندازیم.

----------------------

کلمات کلیدی:
باشگاه های فوتبال/تیمهای فوتبال/رئال مادرید/بارسلونا/منچستر یونایتد/لیورپول/آرسنال/آث میلان/اینتر میلان/آژاکس/بایرن مونیخ/بو کاجونیورز/ریور پلاته/سلتیک گلاسکو/سلتیک رنجرز/چلسی/یوونتوس/آ اس رم/لاتزیو/افتخارات/قهرمانی/ستاره ها/طرفداران/ورزشگاه ها/رقابت های داخلی/رقابت های بین المللی/مربیان/ورزشگاه ها/شهر آوردها/

julien

کاربر

ارسالها: 1373

#2 Posted: 17 Jan 2012 18:12

قدیمی ترین باشگاه های فوتبال دنیا
در اولین پست این تاپیک قصد دارم ابتدا اولین باشگاه های فوتبال رو معرفی کنم.یالطبع همون طور که انتظار داریم اولین باشگاه ها در شبه جزیره بریتانیا به وجود اومدند.
اولین باشگاه از حیث قدیمی بودن باشگاه فوتبال ادینبورگ اسکاتلند به حساب میاد که دز سال ۱۸۲۴ تاسیس شده و هنوز به فعالیت خودش در فوتبال حرفه ای ادامه میده.
البته از نظر فیفا قدیمی ترین باشگاه فوتبالد باشگاه شفیلد انگلستان به حساب میاد که در سال ۱۸۵۷ تاسیس شده یعنی ۳۳ سال بعد از تیم اسکاتلندی.
از دیگر باشگاه های اولیه دنیا باید به تیم های مشهور لیورپول و منچستر یونایتد اشاره کرد.که لیورپول دو سال زودتر نسبت به منچستر یونایتد آغاز به کار کرد یعنی دز سال ۱۸۵۸.البته لیورپول در سال ۱۹۱۹ با تیم دیگری ادغام شد.
در ادامه سعی خواهم کرد مطالبی ابتدا در مورد نحوه پیدایش این دو دشمن قدیمی و دو غول بزرگ فوتبال جزیره در اینجا قرار بدم و سپس در مورد علل اختلاف شدید بین این دو تیم و ریشه اون و سابقه اختلاف مطالب خواندنی و جالبی قرار بدم.

ویرایش شده توسط: julien

julien

کاربر

ارسالها: 1373

#3 Posted: 17 Jan 2012 18:40

لیورپول

باشگاه فوتبال لیورپول، باشگاه فوتبال حرفه‌ای است که مرکز آن در لیورپول انگلستان مستقر است. این باشگاه در لیگ برتر این کشور حضور دارد و بیش از هر باشگاه دیگر انگلیسی افتخارات کسب کرده است. لیورپول با بطور مشترک هجده بار عنوان قهرمانی در (بالاترین سطح) لیگ، هفت جام حذفی، هفت جام اتحادیه و پنج جام قهرمانی باشگاه‌های اروپا که رکوردی برای یک باشگاه انگلیسی محسوب می شود، کسب کرده است.
این باشگاه در سال ۱۸۹۲ تأسیس گردید و به سرعت در فوتبال انگلستان به تیم قدرتمندی بدل شد که بین سال‌های ۱۹۰۰ و ۱۹۴۷، پنج بار قهرمان لیگ شد. با این وجود، لیورپول طی اواخر دهه ۱۹۵۰ میلادی هفت سال را در لیگ دسته دوم سپری کرد و تا سال ۱۹۵۹ که بیل شنکلی به مربیگری این تیم منصوب شد نتوانست به دسته بالاتر صعود کند. بازیکنان تیم در زمین به طور سنتی پیراهنهای سفید و قرمز می پوشیدند اما در دهه ۱۹۶۰ لباس تیم کاملاً قرمز رنگ شد.
تحت مدیریت بیل شنکلی، لیورپول سه جام قهرمانی در لیگ، دو جام حذفی و یک جام یوفا، که اولین جام اروپایی تاریخ باشگاه محسوب می شد، بدست آورد. طی ۳۰ سال گذشته لیورپول یکی از موفق‌ترین باشگاه‌های فوتبال در سطح انگلستان و اروپا بوده است. آنها بین سال‌های ۱۹۷۷ و ۱۹۸۴ چهار بار به مقام قهرمانی باشگاههای اروپا دست یافته اند. باشگاه طی دهه ۱۹۹۰ دچار افت شد اما با کسب سه جام قهرمانی در سال ۲۰۰۱ و پنجمین جام قهرمانی باشگاه‌های اروپا دوباره مطرح گردید.
فاجعه ورزشگاه هیسل نام باشگاه را در اروپا کمی بدنام کرد چرا که در آن حادثه ۳۹ هوادار یوونتوسی به دنبال فرار از دست هواداران لیورپولی کشته شدند. چهار سال دیگر باشگاه فاجعه دیگری را تجربه کرد. در فاجعه هیلزبورو ۹۶ هوادار لیورپول تحت فشار هجوم تماشاگران بین حصار ورزشگاه کشته شدند. به یاد قربانیان جان باختگان حادثه هیلزبورو دو شعله فروزان به علامت باشگاه اضافه شد. هر دو فاجعه اثرات و واکنش‌های وسیعی بر فوتبال انگلستان و اروپا و خود باشگاه تا به امروز در پی داشت.
باشگاه فوتبال لیورپول از زمان تشکیل آن در ورزشگاه آنفیلد بازی کرده است اما برنامه‌هایی در دست است که ورزشگاه جدیدی در استنلی پارک ساخته شود که قرار بود تا سال ۲۰۱۱ ساخته شود اما به دلیل شرایط نامساعد اقتصادی ساخت آن به تعویق افتاده است. لیورپول پایگاه هواداری بزرگ و وسیعی در سراسر جهان دارد که در مقابل چند باشگاه دیگر رقابت قدیمی دارد. لیورپول شدیدترین رقابت‌ها را با باشگاههای فوتبال منچستر یونایتد و اورتون، که معمولاً با این تیم دربی مرزی ساید را برگزار می کند، دارد.

ویرایش شده توسط: julien

julien

کاربر

ارسالها: 1373

#4 Posted: 17 Jan 2012 18:47

تاریخچه ی باشگاه

تاریخچه تاسیس باشگاه لیورپول، کاملا در ارتباط با رقیب محلی‌اش اورتون ،‌ و یک کارخانه‌دار ثروتمند به نام جان هولدینگ است. او در "آنفیلد رود" زمینی را به اورتون اجاره داد که این باشگاه از آن به بعد در آن، بازی‌های خانگی‌اش را برگزار می‌کرد. وقتی در سال 1888 لیگ فوتبال انگلستان آغاز به کار کرد،‌ بیش از ده‌هزار نفر در ورزشگاه آنفیلد حضور می‌یافتند. با قهرمانی در لیگ در سال 1891 و هم‌چنین کسب اولین موفقیت‌های بزرگ، به وجهه و محبوبیت تیم،‌ به میزان زیادی افزوده شد. در سال 1892 هولدینگ اجاره زمین را بالا برد. او تصمیم گرفت آنفیلد رود را ترک کند و یک زمین در آن نزدیکی بخرد تا از آن پس بازی‌های خانگی‌شان را در آن انجام دهد. پس از آن،‌ جان هولدینگ باشگاه لیورپول اف.سی را تاسیس کرد که در ورزشگاه آنفیلد بازی می‌کرد. اولین تیم لیورپول که در سال 1892 بنیاد نهاده شد، ‌فقط از بازینکنان اسکاتلندی تشکیل شده بود که با پیراهن‌های آبی – سفید بازی می‌کردند، و تازه در سال 1894 رنگ پیراهن آنها به قرمز تغییر کرد. اولین رویارویی با اورتون نیز پس از صعود لیورپول از دسته سوم به یکم در دو سال بعد اتفاق افتاد. لیورپول اولین فصل بازی در لیگ دسته اول را با ایستادن در انتهای جدول به پایان برد و دوباره به دسته دوم صعود کرد، برخلاف اورتون که در آن فصل، نایب قهرمان لیگ شد. در سال بعد، لیورپول در رقابتی تنگاتنگ با منچستر سیتی که با آن هم‌امتیاز بود،‌ این تیم را پشت سر گذاشت و یک‌بار دیگر به دسته اول راه یافت. لیورپول از آن پس جای خود را در این لیگ تثبیت کرد و توانست در سال 1901 برای اولین مرتبه قهرمان انگلیس شود. بعد از سقوط به دسته دوم، این تیم یک بار دیگر درسال 1906 به عنوان تیم صعود‌کننده به دسته یک،‌ قهرمان این لیگ شد. در شروع فصل، اورتون بیشترین شانس قهرمانی را داشت،‌ و همگان انتظار داشتند تا لیورپول در جام حذفی به قهرمانی برسد. همه چیز دقیقا برعکس شد،‌ لیورپول قهرمان لیگ شد و جام حذفی به اورتون رسید. این دو باشگاه همشهری، سه بار موفق شده‌اند که در یک فصل، هردو جام را به شهر خود ببرند، موفقیتی که یک بار نیز نصیب منچستر یونایتد و منچستر سیتی، و یک بار نیز نصیب دو تیم همشهری آرسنال و تاتنهام هاتسپر شده است. لیورپول پس از دومین قهرمانی، پایه‌هایش را در لیگ برتر محکم کرد، بدون این‌که در سال‌های بعد به موفقیت چشمگیری دست پیدا کند. آنها تا بروز ناگهانی جنگ جهانی اول، نقش متوسطی در لیگ برتر ایفا می‌کردند، اما به هرحال توانستند درسال 1914 برای اولین بار به فینال جام اتحادیه برسند. جالب توجه،‌ پیروزی‌های بزرگ لیورپول بعد از صعود ( مانند سال 1906)، یا به عبارتی بعد از آغاز به کار دوباره لیگ پس از دو جنگ جهانی است. این تیم بعد از جنگ اول جهانی، ابتدا دوبار در لیگ چهارم شد، قبل از این‌که درسال 1922 و 1923 عنوان قهرمانی را به دست آورد. بلافاصله پس از جنگ دوم جهانی، پنجمین عنوان، و در دومین سال بعد از صعود دوباره ( در سال 1962)، ششمین عنوان قهرمانی خود را کسب کرد. از آن پس، قرمزپوش‌ها همواره در لیگ برتر بازی کرده‌، دوازده عنوان قهرمانی دیگر به دست آورده و تنها پنج مرتبه در مکانی بعد از رده پنجم جدول قرار گرفته‌اند. مربی این تیم در دهه 1960، بیل شنکلی،‌اسطوره فوتبال انگلیس بود که باشگاه به شکل یک تیم قهرمان درآورده و یک بار گفته بود: " بعضی‌ها فوتبال را نبرد مرگ و زندگی می‌دانند. من این نظریه را نمی‌پسندم. من به شما اطمینان می‌دهم که فوتبال خیلی جدی‌تر از اینها است." در سرلوحه فلسفه او نیز گروه قرار داشت. برای او نظم و انضباط، روحیه جنگندگی و یکی بودن با باشگاه مهم بود.
موفقیت آمیزترین سال‌ها در تاریخ باشگاه لیورپول، سال‌های 1964 تا 1985 بود که بهترین آن تحت هدایت باب پیسلی بود که نمایش‌های او با این تیم، دوران بیل شنکلی را تداعی می‌کرد. بازیکنان معروف آن زمان این تیم عبارت بودند از مارک لارنسن ،‌ گرام سونس، یان کالاگان،‌فیل نیل،‌ کوین کیگان،‌ جان توشاک،‌ کنی دالگلیش و یان راش . لیورپول در رقابت‌های ملی در 18 سال،‌ 12 بار قهرمان شد. این مسیر قهرمانی در سال 1973 با غلبه بر بوروسیا مونشن گلادباخ و قهرمانی در جام یوفا، به تمام اروپا گسترش یافت. اتفاقا در سال 1977 در رم هم که لیورپول برای اولین بار قهرمانی در جام باشگاه‌های اروپا را به دست آورد، همین تیم آلمانی حریفش در فینال بود. لیورپول در سال‌های 1978 در مقابل بروژ،‌ 1981 در مقابل رئال مادرید، 1984 برابر آ. اس. رم و 2005 برابر آث میلان هم قهرمان اروپا شد. نقطه اوج برتری لیورپول در تمام اروپا درتاریخ 29 مه سال 1985 به پایان خود رسید. وقتی در دیدار فینال جام باشگاه‌های اروپا در ورزشگاه هیسل شهر بروکسل بلژیک، هواداران این تیم به طرفداران تیم یوونتوس تورین حمله کردند و در آن آشفتگی و دستپاچگی،‌ 39 نفر کشته شدند،‌ لیورپول به مدت هفت سال اجازه حضور در رقابت‌های بین‌المللی را از دست داد.
لیورپول در یک فاجعه دیگر نیز در سال 1989 دخیل بود. در جام اتحادیه انگلیس در دیدار مقابل ناتینگهام فارست، بیش از گنجایش ورزشگاه بلیت‌ فروخته شده بود.
به علت تراکم بیش از حد تماشاگران در ورزشگاه هیلزبورو شفیلد، هواداران لیورپول مایوسانه سعی کردند خود را از ازدحام نجات دهند. به همین سبب راه خروج که تنها از یک تونل تشکیل می‌شد، به سرعت و به طور کامل مسدود شد. در همین اثنا،‌ واکنش پلیس برای جلوگیری از ازدحام، باعث شد تا عده‌ای از مردم زیر دست و پا له شده و کشته شوند. در این ماجرا 96 هوادار لیورپول جان باختند. در ورزشگاه آنفیلددر آنفیلد رود،‌ تابلوی یادبودی برای قربانیان این حادثه قرار داده شده و سازمانی هم برای رسیدگی به امور بازماندگان آن تاسیس شده است. بدین ترتیب لیورپول در یکی از دشوارترین مراحل تاریخ خود قرار گرفت و در لیگ انگلیس هم به زمین خورد. آنها پس از سال 1990 دیگر هرگز قهرمان انگلیس نشدند، و تازه در ماه مه سال 2001 در جام یوفا در دورتموند با پیروزی 5 بر 4 در مقابل دپورتیوو آلاوز دوباره یک موفقیت بزرگ در سطح اروپا به دست آوردند. این تیم در مسابقات بین المللی با مربی جدید خود، رافائل بنیتز اسپانیایی روند رو به بهبودی را تجربه کرد. این تیم در لیگ قهرمانان اروپا در فصل 05-2004 در 25 ماه مه سال 2005 به فینال رسید و در یک دیدار تماشایی درمقابل آث میلان ،‌پس از تساوی 3 بر 3 در وقت قانونی و اضافی بازی،‌ توانست این تیم را در ضربات پنالتی با نتیجه 6 بر 5 مغلوب کرده و به طرزی باورنکردنی، جبران سال‌های بی‌فروغش را بنماید. اما برخلاف این جام، در همان فصل در لیگ برتر انگلیس،‌ به مقامی بالاتر از رده پنجم دست نیافت. به دلیل یک تغییر قانون کوتاه مدت در یوفا، لیورپول اجازه یافت در فصل 06-2005 بعد از پشت سر گذاشتن سه مرحله مقدماتی،‌در لیگ قهرمانان بازی کند. اما نتوانست در این جام موفق شود. البته در همان سال عنوان قهرمانی جام حذفی انگلیس را به دست آورد.

julien

کاربر

ارسالها: 1373

#5 Posted: 17 Jan 2012 19:00

رنگ و نماد باشگاه

در طول تاریخ لیورپول، رنگ لباس خانگی این تیم، اغلب قرمز بوده اما در بدو تاسیس باشگاه، لباس آبی و سفیدی که بازیکنان بر تن می کردند که به لباس باشگاه اورتون شباهت داشت. اما از سال 1894، رنگ لباس خانگی این تیم، به قرمز تغییر یافت.
نماد باشگاه لیورپول از نماد شهر لیورپول که به Liverbird مشهور است و بر روی یک سپر قرار گرفته، تشکیل شده است. در بالای آن شکلی از دروازه ی شنکلی که روی آن شعار معروف لیورپول "You'll Never Walk Alone" نوشته شده، به چشم می خورد. دو شعله نیز برای یادآوری فاجعه ی هیلزبورو در اطراف آن قرار دارد.

ورزشگاه:آنفیلد

آنفیلد یکی از ورزشگاه های فوتبال در ناحیه آنفیلد واقع در شهر لیورپول می باشد . ورزشگاه چهار ستاره آنفیلد خانه تیم لیورپل، قهرمان 18 بار لیگ انگلستان و 5 بار جام باشگاه های اروپا است که علاوه بر بازی های لیورپول، بعضی از بازیهای ملی انگلیس و اکثر بازی های باشگاه های معروف بریتانیا در این ورزشگاه برگزار می شود . استادیوم به خاطر جایگاه معروف کپ در ناحیه جنوب غربی زمین در انگلستان و اروپا معروف است . هواداران پرشور و دو آتشه لیورپول در این قسمت از زمین مستقر می شوند که با سرو صداها ی فراوان و سرود های مهیج و با نشاطی که می خوانند باعث ترس و اضطراب در روحیه حریفان لیورپول می شوند، در واقع هواداران جایگاه کپ مظهر تعصب و غیرت تیم به حساب می آیند که در سخت ترین و بحرانیترین شرایط، تیم محبوب خود را تنها نمی گذارند . آنها همواره با سرود معروف خود (هرگز تنها نخواهی رفت...) به تیم در هنگام مسابقه روحیه می دهند ...

یادبودها

آنفیلد دارای دو دروازه ورودی است که این دروازه ها به احترام دو مربی بزرگ باشگاه، باب پیسلی و دیگری بیل شنکلی نامگذاری شده است . باب پیسلی موفق شد لیورپول را به سه قهرمانی در جام باشگاه های اروپا و 6 قهرمانی در لیگ اول انگلستان در دو دهه 70و 80 برساند و بیل شنکلی که در دهه 50 به یکباره تیم را از بحران خارج نمود وبه اوج موفقیت در دهه 60 رساند.به روی سر در دروازه شنکلی جمله معروف هرگز تنها نخواهی رفت آورده شده که در مدخل ورودی این دروازه، بیرون ازفروشگاه باشگاه مجسمه ای از بیل شنکلی وجود دارد و همچنین در تونلی که بازیکنان به سوی میدان می روند، لوحی یادبود از شنکلی است که این جملات به روی آن حک شده است : « این آنفیلد است یاد آور جوانانی که برای ما بازی می کردند و نیز یاد آور موقعیتی است که آن ها برای ما فراهم ساختند» .
یکی از معروفترین قسمت های آنفیلد، The Boot Room به شمار می آید به این خاطر که مربیان معروفی از جمله شنکلی، باب پیسلی، فاگان و دالگلیش در این اتاق مدت ها به صرف چای و بحث راجع به تیم، نقشه کشیدن برای شکست رقبا و همچنین برنامه ریزی برای تیم می پرداختند . ضمناً لوح یادبودی برای زنده نگه داشتن خاطره کشته شدگان هیلزبورو در این مکان وجود دارد که هواداران تیم و رقیب با گذاشتن گل، خاطرات آن واقعه تلخ را یاد آوری میکنند .

جایگاه معروف KOP

این جایگاه در جنوب غربی ورزشگاه قرار دارد وجایگاه پر شورترین هواداران در سراسر دنیاست .نام KOP از کوههای Spion kop واقع در آفریقای جنوبی گرفته شده است که ارتش انگلستان در آنجا تلفات سنگینی را در جنگ بوئر دوم داد به همین خاطر بسیاری از تیم های انگلیسی جایگاهی به نام kop در ورزشگاه های خود به یاد کشته شدگان آن جنگ بوجود آردند مانند بلکپول، شفیلد یونایتد، ولور همپتون و ... که از بین آنها جایگاه kop در ورزشگاه آنفیلد مشهورتر است .این جایگاه در سال ۱۹۰۶ ساخته شد . هواداران جایگاه kop حامیان اصلی باشگاه به حساب می آیند که نقش بسزایی در پیروزی های تیم به عهده دارند و نیز همواره به عنوان طرفداران باوفا ی باشگاه تلقی می شوند .این جایگاه در ابتدا می توانست در برگیرنده 30000 نفر شود اما برای امنیت تماشاگران گنجایش این جایگاه در سال 1975 ، 22000 نفر شد که در سال 1989 پس از رخ دادن فاجعه هیلزبورو تا حدی برای امنیت ورزشگاه، ظرفیت این جایگاه باز هم کاهش پیدا کرد . در سال 1994 جایگاه kop بازسازی شد و اکنون ظرفیت رایج آن 12409 نفر می باشد.هواداران kopشعار های مهیجی را در هنگام بازی زمزمه می کنند زمانی که لیورپول به طرف آن ها بازی می کنند، هواداران با سر دادن یک شعار قدیمی و محلی ( توپ را بچسبان به گل ) تیم را برای گلزنی تشویق می کنند .
جایگاه اصلی و زمینی برای گرم کردن بازیکنان ذخیره
این جایگاه در سال 1973 بازسازی شد و کمترین تغییر را تا به امروز داشته که گنجایش آن به 12277 نفر می رسد . در این قسمت بازیکنان ذخیره دو تیم نزدیک زمین مسابقه مستقر می شوند که زمینی کوچک نیز برای گرم کردن بازیکنان ذخیره وجود دارد .

جایگاه صد سالگی

این جایگاه در سال 1963 ساخته شد که قبلا به نام جایگاه جاده کملین معروف بود و گنجایش 6600 نفر را داشت . در دهه 70 نقشه باشگاه این بود که تمام خانه های اطراف جاده کملیش را بخرد و با ویران کردن آن ها این جایگاه را گسترش دهد.در سال 1981 باشگاه تقریباً تمام خانه ها در این جاده را خرید اما نقشه گسترش جایگاه دقیقاً یک دهه به تأخیر افتاد زیرا آغای جان و خانم نورا میسون حاضر به فروش خانه خود نبودند تا اینکه سرانجام در سال 1990 خانه خود را ترک گفتند و کار توسعه جایگاه شروع شد که اکنون گنجایش این جایگاه به 11762 نفر رسیده است . در این جایگاه، مسئولان باشگاه و افراد برجسته فوتبال و نیز کارگردان تلویزیونی مستقر می شوند . جایگاه جدید در جشن صد سالگی باشگاه در سال 1992 افتتاح شد که به همین خاطر به آن جایگاه صد سالگی(Centenary) می گویند.

جایگاه خیابان آنفیلد

این جایگاه در سال 1998 بازسازی شد که گنجایش 9074 نفر را دارد و شامل قسمت هواداران خارجی می شود که در طبقه پایین قرار می گیرند و تنها 2000 صندلی برای آن ها درنظر گرفته شده است . از این جایگاه، هواداران خانگی نیز سهم می برند و تعدادی از هواداران نیز در بالای قسمت مهمان جای می گیرند .

julien

کاربر

ارسالها: 1373

#6 Posted: 17 Jan 2012 19:04

لیورپول یکی از پرطرفدارترین باشگاه های فوتبال در جهان است. از طرفداران مشهور لیورپول میتوان به لبرون جیمز، کارولین وزنیاکی بانوی شماره 1 تنیس جهان، دنیل کریگ بازیگر انگلیسی، ساموئل ال. جکسون، کریس دی برگ، لیام نیسون، کلایو اوون، کوبی برایانت دیگر بسکتبالیست مشهور ان بی ای ، آنجلینا جولی، روسانا دیویدسون، پاپ ژان پل دوم، نلسون ماندلا، اسون گوران اریکسون، کریستی گالاچر، دکتر دره، و حتی عادل فردوسی پور و رضا جاودانی، عنایت فانی سردبیر بی بی سی فارسی و پیمان یوسفی گزارشگر فوتبال در ایران و نمونه های دیگری از این قبیل اشاره کرد.
در سال 2008 گروهی از طرفداران این تیم، تصمیم گرفتند تیمی به اسم ای.اف.سی لیورپول تشکیل دهند تا برای هوادارانی که از لحاظ مالی برای دیدن بازی های تیم محبوبشان مشکل داشتند، بازی کنند. آهنگ "تو هیچ وقت تنها قدم نخواهی زد"، سرود باشگاه هست.
قدیمی ترین رقیب تیم لیورپول، همشهری این تیم یعنی اورتون می باشد. بازی های این دو تیم به دربی مرسی ساید مشهور است. دربی مرسی ساید به دربی دوستانه نیز مشهور است. زیرا یکی از معدود دربی هایی است که در آن طرفداران با هم درگیری شدید پیدا نمی کنند. رقیب دیگر لیورپول، منچستر یونایتد می باشد. دو شهر منچستر و لیورپول از همه ی جهات با هم رقابت دارند. رقابت این دو تیم از دهه ی 1960 تشدید شد. این دربی، به دربی شمال غربی انگلستان نیز معروف است.

ویرایش شده توسط: julien

julien

کاربر

ارسالها: 1373

#7 Posted: 17 Jan 2012 19:32

افتخارات لیورپول

داخلی
قهرمان لیگ دسته اول:۱۸ بار
۱۹۰۰-۰۱، ۱۹۰۵-۰۶، ۱۹۲۱-۲۲، ۱۹۲۲-۲۳، ۱۹۴۶-۴۷، ۱۹۶۳-۶۴، ۱۹۶۵-۶۶، ۱۹۷۲-۷۳، ۱۹۷۵-۷۶، ۱۹۷۶-۷۷، ۱۹۷۸-۷۹، ۱۹۷۹-۱۹۸۰، ۱۹۸۱-۸۲، ۱۹۸۲-۸۳، ۱۹۸۳-۸۴، ۱۹۸۵-۸۶، ۱۹۸۷-۸۸، ۱۹۸۹-۹۰

قهرمان دسته دوم:۴ بار
۱۸۹۳-۹۴، ۱۸۹۵-۹۶، ۱۹۰۴-۰۵، ۱۹۶۱-۶۲
لانکشایر لیگ: ۱
۱۸۹۲-۹۳

جام اتحادیه: ۷
۱۹۶۵، ۱۹۷۴، ۱۹۸۶، ۱۹۸۹، ۱۹۹۲، ۲۰۰۱، ۲۰۰۶

جام حذفی: ۷
۱۹۸۱، ۱۹۸۲، ۱۹۸۳، ۱۹۸۴، ۱۹۹۵، ۲۰۰۱، ۲۰۰۳

جام خیریه: ۱۵ (۱۰ بار مستقل - ۵ بار به طور مشترک)
۱۹۶۴ (مشترک)، ۱۹۶۵ (مشترک)، ۱۹۶۶، ۱۹۷۴، ۱۹۷۶، ۱۹۷۷ (مشترک)، ۱۹۷۹، ۱۹۸۰، ۱۹۸۲، ۱۹۸۶ (مشترک)، ۱۹۸۸، ۱۹۸۹، ۱۹۹۰ (مشترک)، ۲۰۰۱، ۲۰۰۶

اروپایی:

لیگ قهرمانان اروپا: ۵
۱۹۷۷، ۱۹۷۸، ۱۹۸۱، ۱۹۸۴، ۲۰۰۵

لیگ اروپا
۱۹۷۳، ۱۹۷۶، ۲۰۰۱

سوپر جام اروپا:۳بار
۱۹۷۷، ۲۰۰۱، ۲۰۰۵

julien

کاربر

ارسالها: 1373

#8 Posted: 18 Jan 2012 12:06

منچستر یونایتد

باشگاه فوتبال منچستر یونایتد یکی از باشگاه‌های حرفه‌ای فوتبال در لیگ برتر انگلستان است. این باشگاه در سال ۱۸۷۸، با نام باشگاه فوتبال نیوتون هیث (به انگلیسی: Newton Heath LYR Football Club) تأسیس شد. در سال ۱۹۰۲، نام این باشگاه به منچستر یونایتد تغییر یافت و در سال ۱۹۱۰، ورزشگاه الدترافورد به عنوان ورزشگاه خانگی این تیم انتخاب شد.در سال ۱۹۶۸، منچستریونایتد با سرمربیگری مت بازبی به عنوان اولین تیم انگلیسی در لیگ قهرمانان اروپا به قهرمانی رسید. این اتفاق ۱۰ سال پس از حادثه مونیخ رخ داد. در این حادثه ۸ تن از بهترین بازیکنان تیم فوتبال منچستریونایتد جان خود را از دست دادند. سرمربی کنونی این تیم، سر الکس فرگوسن می‌باشد که از نوامبر ۱۹۸۶ سرمربیگری این تیم را بر عهده داشته و با به ارمغان آوردن ۳۷ جام مختلف برای باشگاه، پرافتخارترین مربی تاریخ فوتبال انگلیس محسوب می‌شود.
منچستر یونایتد با داشتن ۱۹ عنوان قهرمانی در لیگ برتر،۴ قهرمانی در جام اتحادیه، ۱۱ قهرمانی در جام حذفی و هم‌چنین سه عنوان قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا پرافتخارترین باشگاه فوتبال انگلیسی به‌شمار می‌آید. آن‌ها تنها تیم انگلیسی هستند که توانستند در فصل ۹۹–۱۹۹۸ هر سه‌جام لیگ برتر، جام حذفی و لیگ قهرمانان اروپا را به دست آورند.
منچستر یونایتد یکی از ثروتمندترین و پرطرفدارترین تیم‌های دنیا به حساب می‌آید.طبق فهرست مجله فوربز باشگاه منچستر یونایتد با ارزش ۱٫۸۶ میلیارد پوند، ارزشمندترین باشگاه ورزشی در دنیاست.مالک فعلی این باشگاه، مالکوم گلیزر می‌باشد که در ماه مه سال ۲۰۰۵، با مبلغی بالغ بر ۸۰۰ میلیون پوند باشگاه منچستر یونایتد را خرید.

ویرایش شده توسط: julien

julien

کاربر

ارسالها: 1373

#9 Posted: 18 Jan 2012 15:03

تاریخچه

سال‌های ابتدایی (۱۹۴۵–۱۸۷۸)
باشگاه فوتبال منچستر یونایتد در سال ۱۸۷۸ توسط شرکت راه‌آهن لانکشایر و یورکشایر و با نام نیوتون هیث شکل گرفت. در ابتدا این تیم فقط با تیم‌های شرکت‌های راه‌آهن دیگر بازی می‌کرد، ولی در ۲۰ نوامبر ۱۸۸۰ اولین بازی رسمی خود را در برابر بولتون واندررز انجام داد. بازیکنان تیم نیوتون هیث در این بازی لباس سبز و طلایی پوشیده بودند و بازی را نیز با نتیجه ۶ بر صفر واگذار کردند. این تیم از سال ۱۸۸۸ به عضویت یک لیگ محلی کوچک درآمد. این لیگ محلی پس از یک سال منحل شد و آن‌ها به لیگ دیگری به نام اتحاد فوتبال پیوستند. سه فصل بعد این لیگ با لیگ برتر فوتبال ادغام شد. این تیم از فصل ۹۳–۱۸۹۲ کار خود را در لیگ دسته اول شروع کرد. در آن موقع تیم از شرکت راه‌آهن استقلال یافته بود و پسوند LYR (مخفف Lancashire and Yorkshire Railway) از نام این تیم حذف شد. بعد از فقط دو فصل، باشگاه به دستهٔ دوم سقوط کرد.
در ژانویه ۱۹۰۲، باشگاه با بدهی ۲،۶۷۰ پوند (معادل ۲۱۰،۰۰۰ پوند در سال ۲۰۱۱ میلادی) ورشکسته شد. هری استفورد، کاپیتان تیم ۴ تاجر از جمله جان هنری دیویس (که رئیس باشگاه شد) را یافت که حاضر شدند هر کدام ۵۰۰ پوند در باشگاه سرمایه‌گذاری کنند و تیم را نجات دهند. در آن موقع نام تیم نیز تغییر کرد و در ۲۴ آوریل ۱۹۰۲ باشگاهی با نام منچستر یونایتد به صورت رسمی شکل گرفت.با سرمربیگری ارنست منگنال که تیم را در سال ۱۹۰۳ تحویل گرفت، آن‌ها موفق به نایب قهرمانی در لیگ دسته دوم در سال ۱۹۰۶ شدند و به لیگ دسته اول راه یافتند. هم‌چنین منچستر یونایتد در سال ۱۹۰۸، برای اولین بار توانست لیگ دسته اول را فتح کند که اولین قهرمانی منچستر یونایتد در لیگ به حساب می‌آید. در شروع فصل بعد، منچستر یونایتد عنوان قهرمانی در جام خیریه انگلیس را به‌دست آورد. و در پایان فصل نیز برای اولین بار، به عنوان قهرمانی جام حذفی انگلیس رسید. منچستر یونایتد در سال ۱۹۱۱، بار دیگر در لیگ دسته اول قهرمان شد، ولی در پایان آن فصل، منگنال منچستر یونایتد را ترک کرد و به منچستر سیتی پیوست.
در سال ۱۹۲۲، بعد از شروع دوباره لیگ‌های فوتبال پس از توقف سه ساله به علت جنگ جهانی اول، باشگاه به دسته دوم سقوط کرد. منچستر یونایتد در سال ۱۹۲۵، دوباره به لیگ دسته اول بازگشت، ولی در سال ۱۹۳۱ دوباره به دسته دوم رفت و به باشگاه یو-یویی تبدیل شد. در آن سال، منچستر یونایتد ضعیف‌ترین نتیجهٔ تاریخ خود را گرفت و در لیگ دسته دوم در رتبهٔ بیستم قرار گرفت. در اکتبر ۱۹۲۷، جان هنری دیویس درگذشت. باشگاه بار دیگر در آستانهٔ ورشکستگی قرار گرفت، ولی در دسامبر ۱۹۳۱، جیمز گیبسون در باشگاه سرمایه‌گذاری کرد و اداره باشگاه را در دست گرفت. در فصل ۳۹–۱۹۳۸ و در فاصله یک سال قبل از شروع جنگ جهانی دوم، باشگاه کار خود را در لیگ دسته اول در رتبه چهاردهم به پایان رساند.

سال‌های بازبی (۱۹۶۹–۱۹۴۵)
در اکتبر ۱۹۴۵، پس از از سرگیری دوبارهٔ مسابقات فوتبال بعد از جنگ جهانی دوم، مت بازبی با قراردادی ۵ ساله به منچستر یونایتد پیوست. او کارش را با جذب پنج بازیکن شروع کرد. بازبی در سال‌های ۱۹۴۷، ۱۹۴۸ و ۱۹۴۹ با تیم نایب قهرمان لیگ دسته اول شد و در سال ۱۹۴۸ نیز قهرمان جام حذفی انگلیس شد. در سال ۱۹۵۲، باشگاه پس از ۴۱ سال قهرمان لیگ دسته اول شد. با میانگین سنی ۲۲ سال، تیم سر مت بازبی در آن سال‌ها توسط رسانه‌ها «بچه‌های بازبی» (به انگلیسی: Busby Babes) خوانده می‌شد. در سال ۱۹۵۷، منچستر یونایتد به عنوان اولین تیم انگلیسی به لیگ قهرمانان اروپا راه یافت. آن‌ها در این مسابقات، در نیمه‌نهایی بازی را به رئال مادرید واگذار کردند و حذف شدند. در همان مسابقات، منچستر یونایتد با نتیجه ۱۰ بر صفر باشگاه بلژیکی اندرلشت را شکست داد. این پیروزی، به عنوان پرگل ترین بُرد منچستر یونایتد در تاریخ این باشگاه محسوب می‌شود.
در سال بعد و در همین مسابقات، در راه برگشت به خانه پس از برد مقابل ستاره سرخ بلگراد، هواپیمایی که بازیکنان منچستر یونایتد، تعدادی خبرنگار و مقامات باشگاه را به انگلیس انتقال می‌داد، در حالی که در مونیخ آلمان سوخت‌گیری کرده بود، درحال بلند شدن از زمین دچار سانحه شد. فاجعه هوایی مونیخ در ۶ فوریه ۱۹۵۸ رخ داد و جان ۲۳ نفر را گرفت، از جمله ۸ تن از بازیکنان منچستر یونایتد. جئوف بنت، راجر بایرن، ادی کولمن، دانکن ادواردز، مارک جونز، دیوید پگ، تامی تیلور و بیلی ولان بازیکنانی بودند که در این حادثه جان باختند و چندی دیگر از بازیکنان در این حادثه به شدت مجروح شدند.
مت بازبی در این حادثه مجروح شد و در دوران درمانش، جیمی مورفی هدایت تیم را بر عهده گرفت. در آن سال آن‌ها به فینال جام حذفی رسیدند، اما در مقابل بولتون واندررز مغلوب شدند. با به رسمیت شناختن این فاجعه، یوفا از باشگاه دعوت کرد تا در فصل ۵۹–۱۹۵۸ لیگ قهرمانان اروپا درکنار ولورهمپتون شرکت کند. با وجود تصویب اتحادیه فوتبال انگلیس، سازمان لیگ تشخیص داد به علت این که منچستر یونایتد به این مسابقات راه پیدا نکرده‌است، نمی‌تواند در آن شرکت کند.بازبی با خریدن بازیکنانی هم‌چون دنیس لا و پت کرراند تیم دههٔ ۶۰ منچستر یونایتد را دوباره ساخت. این تیم همراه با بازیکنانی هم‌چون جرج بست در سال ۱۹۶۳ در جام حذفی قهرمان شد.
در فصل بعدی در لیگ نایب قهرمان شدند و در سال ۱۹۶۵ و ۱۹۶۷ توانستند در لیگ به مقام قهرمانی برسند.در سال ۱۹۶۸، منچستر یونایتد در فینال لیگ قهرمانان اروپا با نتیجهٔ ۴ بر ۱ تیم بنفیکا را شکست داد و به عنوان اولین تیم انگلیسی، در لیگ قهرمانان اروپا، قهرمان شد.در آن تیم، سه برندهٔ توپ طلای اروپایعنی بابی چارلتون، دنیس لا و جرج بست حضور داشتند.مت بازبی در سال ۱۹۶۹ از سِمَت خود استعفا دادو ویلف مک‌گینس، بازیکن سابق منچستر یونایتد، جانشین وی شد.

۱۹۸۶–۱۹۶۹
به دنبال کسب رتبهٔ هشتم در فصل ۷۰–۱۹۶۹ و شروع ضعیف در فصل ۷۱–۱۹۷۰، بازبی پذیرفت تا به صورت موقت سرمربی تیم بشود و ویلف مک‌گینس نیز به عنوان کمک مربی در تیم مشغول شد.در ژوئن ۱۹۷۱، فرانک اوفارل، به عنوان سرمربی برگزیده شد.[ولی ۱۸ ماه بعد و در دسامبر ۱۹۷۲ تامی دوچرتی جانشین وی شد. دوچرتی منچستر یونایتد را از سقوط به دستهٔ پایین‌تر نجات داد. ولی در سال ۱۹۷۴ آن‌ها به دستهٔ پایین‌تر سقوط کردند. مثلث خط حملهٔ یونایتد یعنی بست، لا و چارلتون باشگاه را ترک کردند.باشگاه سال بعد به دسته اول بازگشت و در سال ۱۹۷۶ به بازی نهایی جام حذفی رسید. اما در آن‌جا مغلوب ساوت‌همپتون شد.منچستر یونایتد در سال ۱۹۷۷ باز هم به فینال رسید و این بار ۲ بر ۱ مقابل لیورپول به برتری رسید. دوچرتی پس از مدت کوتاهی و به دنبال افشای رابطه‌اش با همسر فیزیوتراپیست باشگاه، برکنار شد.
دیو سکستون در سال ۱۹۷۷، جانشین دوچرتی شد. با وجود خرید بازیکنان بزرگی هم‌چون جو جردن، گوردون مک‌کوئین، گری بیلی و رای ویلکینز، باشگاه در آن سال به نتیجهٔ قابل توجهی دست نیافت. آن‌ها در فصل ۸۰–۱۹۷۹ در لیگ و جام حذفی نایب قهرمان شدند.سکستون در سال ۱۹۸۱ برکنار و ران اتکینسون جانشین وی شد.او رکورد نقل‌وانقالات انگلیس را شکست و برایان رابسون را از وست برومویچ با مبلغ ۱٫۵ میلیون پوند به منچستر یونایتد آورد. با هدایت اتکینسون، منچستر یونایتد دو بار در سال‌های ۱۹۸۳ و ۱۹۸۵، قهرمان جام حذفی شد.در فصل ۸۶–۱۹۸۵ منچستر یونایتد، در حالی که به قهرمانی خیلی نزدیک بود، لیگ را با رتبه چهارم به پایان رساند. سال بعد منچستر یونایتد خطر سقوط را از سر گذراند و اتکینسون برکنار شد.

سال‌های فرگوسن (تاکنون–۱۹۸۶)
الکس فرگوسن و دستیارش آرچی ناکس در روز برکناری اتکینسون از تیم آبردین به منچستر یونایتد آمدندو با هدایت آن‌ها، باشگاه در آن فصل به رتبهٔ یازدهم لیگ دست یافت. با وجود این که فرگوسن منچستر یونایتد را در فصل ۸۸–۱۹۸۷ در لیگ به مقام دوم رساند، ولی در فصل بعدی دوباره منچستر یونایتد یازدهم شد.فرگوسن در آستانهٔ برکناری بود، ولی با شکست دادن کریستال پالاس، آن‌ها قهرمان جام حذفی سال ۱۹۹۰ شدند و فرگوسن در سمت خود باقی ماند.در فصل بعد منچستر یونایتد برای اولین بار در جام در جام اروپا قهرمان شد و در بازی سوپر جام اروپا با یک گل، ستاره سرخ بلگراد، قهرمان لیگ قهرمانان اروپا را شکست داد و سوپر جام اروپا را نیز به دست آورد.در فصل بعدی منچستر یونایتد در ومبلی تیم ناتینگهام فارست را یک بر صفر شکست داد و عنوان قهرمانی جام اتحادیه را به دست آورد.در سال ۱۹۹۳ باشگاه برای اولین پس از سال ۱۹۶۷، قهرمان لیگ برتر شد و در فصل بعدی نیز منچستر یونایتد جام حذفی و لیگ برتر را فتح کرد.
در فصل ۹۹–۱۹۹۸ منچستر یونایتد به نخستین تیم انگلیسی تبدیل شد که هر سه جام لیگ برتر، جام حذفی و لیگ قهرمانان اروپا را در یک فصل به دست می‌آورد. در حقیقت منچستر یونایتد تنها تیم انگلیسی است که سه‌گانه را در کارنامهٔ خود ثبت کرده‌است. آن‌ها در فینال لیگ قهرمانان سال ۱۹۹۹ در حالی که از بایرن مونیخ با یک گل عقب بودند، در وقت‌های اضافه با گل‌های اوله گانر سولسشیر و تدی شرینگهام به پیروزی رسیدند. هم‌چنین با شکست دادن تیم پالمیراس در توکیو، جام بین قاره‌ای را نیز به دست آوردند.پس از آن، فرگوسن به خاطر خدمات خود به فوتبال لقب «سر» را از ملکه بریتانیا دریافت کرد.
در سال ۲۰۰۰، منچستر یونایتد به جام باشگاه‌های جهان راه یافت و لیگ برتر را نیز دوباره در فصل‌های ۲۰۰۰–۱۹۹۹ و ۲۰۰۱–۲۰۰۰ فتح کرد. آن‌ها در فصل ۲۰۰۲–۲۰۰۱ نایب قهرمان لیگ شدند و در فصل بعد، دوباره عنوان قهرمانی را به دست آوردند. قهرمانی جام حذفی فصل ۲۰۰۴–۲۰۰۳ نیز نصیب منچستر یونایتد شد. در فصل ۲۰۰۶–۲۰۰۵ منچستر یونایتد برای اولین بار در تاریخ خود، از راه‌یابی به مرحله حذفی لیگ قهرمانان اروپا بازماند. اما با نایب قهرمانی در لیگ برتر و قهرمانی در جام اتحادیه، این امر را جبران کرد. منچستر یونایتد در فصل‌های ۰۷–۲۰۰۶ و ۰۸–۲۰۰۷ قهرمان لیگ برتر شد و در سال ۲۰۰۸ با شکست ۶ بر ۵ تیم چلسی در ضربات پنالتی (۱ بر ۱ مساوی در وقت قانونی و اضافه) قهرمان اروپا شد. در این بازی، رایان گیگز برای ۷۵۹مین بار برای منچستر یونایتد به میدان رفت و رکورد بابی چارلتون را شکست. در دسامبر همان سال، منچستر یونایتد قهرمان باشگاه‌های جهان شد و در فصل ۰۹–۲۰۰۸ در جام اتحادیه عنوان قهرمانی را کسب کرد. در تابستان آن سال، کریستیانو رونالدو با مبلغ ۸۰ میلیون پوند به رئال مادرید فروخته شد که وی را به گران‌ترین بازیکن تاریخ فوتبال تبدیل کرد.در سال ۲۰۱۰ منچستریونایتد ۲ بر ۱ استون ویلا را در بازی نهایی جام اتحادیه شکست داد و توانست برای اولین بار در این جام، از مقام قهرمانی خود دفاع کند.
منچستر یونایتد در فصل ۱۰–۲۰۰۹ به مقام نایب قهرمانی رسید. اما در فصل ۱۱–۲۰۱۰، برای نوزدهمین بار در لیگ برتر قهرمان شد. منچستر یونایتد با کسب این عنوان، رکورد ۱۸ قهرمانی تیم لیورپول در لیگ را شکست و به پرافتخارترین تیم باشگاهی در لیگ برتر انگلستان تبدیل شد.

julien

کاربر

ارسالها: 1373

#10 Posted: 18 Jan 2012 17:10

آرم و لباس تیم

آرم باشگاه منچستر یونایتد، از آرم شورای شهر منچستر گرفته شده‌است. اگرچه تغییرات بسیاری در آن دیده می‌شود و از آن آرم، فقط کشتی آن باقی مانده‌است. در دههٔ ۶۰ میلادی، به منچستر یونایتد لقب شیاطین سرخ داده شد. در آن زمان این لقب به صورت رسمی وارد برنامه‌های باشگاه شد و در دههٔ ۷۰ میلادی، نشان یک شیطان به آرم باشگاه اضافه شد.

لباس تیم نیوتون هیث در ابتدا، پیراهن‌های سبز و زرد به همراه جوراب و شورت ورزشی آبی بود.بین سال‌های ۱۸۹۴ تا ۱۸۹۶ پیراهن باشگاه رنگ سبز و طلایی بود تا این‌که در سال ۱۸۹۶، پیراهن باشگاه یک دست سفید شد و بازیکنان جوراب‌های آبی‌رنگ پوشیدند.بعد از آن که نام باشگاه در سال ۱۹۰۲ به منچستر یونایتد تغییر یافت، رنگ لباس تیم نیز عوض شد. از آن زمان به بعد بازیکنان پیراهن قرمز، شورت ورزشی سفید و جوراب سیاه می‌پوشیدند. تا سال ۱۹۲۲، تغییرات چندانی در لباس تیم صورت نگرفت تا این که در آن سال یک علامت V قرمز تیره به قسمت اطراف یقه پیراهن تیم اضافه شد. لباس خانگی تیم تا سال ۱۹۲۷ به همین شکل بود.در سال ۱۹۳۴، بازیکنان پیراهن‌های آلبالویی و سفید رنگ پوشیدند، ولی در فصل بعدی پیراهن تیم به همان قرمز یکدست تغییر یافت. از سال ۱۹۵۹ تا ۱۹۶۵، جوراب‌های بازیکنان از رنگ مشکی به رنگ سفید تغییر کرد و از سال ۱۹۶۵ تا ۱۹۷۱، جوراب‌های تیم، قرمزرنگ شد. در آن سال دوباره جوراب‌های تیم به رنگ مشکی در آمد. لباس تیم در فصل ۱۱–۲۰۱۰، قرمز رنگ با یقه‌های سفید، شورت ورزشی سفید و جوراب‌های مشکی بود.
لباس دوم تیم اغلب فصل‌ها پیراهن و شورت ورزشی سفید و جوراب‌های سیاه بوده‌است، ولی چندین استثنا هم وجود داشته‌است. مثلا در فصل ۲۰۰۰–۱۹۹۹ پیراهن دوم تیم، آبی نفتی به همراه‌های راه‌راه‌های باریک نقره‌ای رنگ بود و در فصل ۱۱–۲۰۱۰ لباس دوم تیم، پیراهن سفید به همراه خط‌های آبی و قرمز رنگ و شورت ورزشی سیاه و جوراب سفید رنگ بود. در فصل ۹۶–۱۹۹۵، آن‌ها برای دو بازی پیراهن تمام خاکستری پوشیدند، ولی به دلیل شکایت بازیکنان از این که در زمین نمی‌توانند یکدیگر را پیدا کنند، پیراهن دوم تیم تغییر کرد. از سال ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۶، پیراهن دوم تیم آبی و سفید رنگ بود. در سالی که منچستر یونایتد هر سه جام را به دست آورد، پیراهن دوم تیم یک‌دست سیاه‌رنگ بود. از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۵، پیراهن دوم تیم سفید به همراه خطوط آبی و قرمز رنگ و جوراب‌ها و شورت‌های ورزشی آبی رنگ بود.در فصل ۰۹–۲۰۰۸، به مناسبت چهلمین سالگرد فتح لیگ قهرمانان اروپا برای نخستین بار، باشگاه پیراهن دوم تیم را به یک‌دست آبی تغییر داد.

ورزشگاه

نیوتون هیث در ابتدا در زمین نورث وود که زمینی نزدیک حیاط راه‌آهن بود، بازی می‌کرد.گنجایش اصلی آن ورزشگاه ۱۲،۰۰۰ نفر بود. مقامات باشگاه تصمیم گرفتند تا برای پیوستن به لیگ برتر بر امکانات این ورزشگاه بیفزایند. در سال ۱۸۸۷، تغییرات کوچکی در ورزشگاه صورت گرفت و در سال ۱۸۹۱، باشگاه از حداقل ذخایر مالی خود برای نصب دو جایگاه جدید در ورزشگاه و اضافه شدن ۲٬۰۰۰ نفر به ظرفیت ورزشگاه استفاده کرد.
در ماه ژوئن ۱۸۹۳ که باشگاه به تازگی تحویل صاحبان جدیدش داده شده بود، زمین نورث وود برای باشگاه نامناسب تشخیص داده شد. ای. اچ آلبوت زمینهٔ استفاده از زمین بانک استریت در کلیتون را فراهم کرد.
در زمانی که بانک استریت به دلیل مشکلات مالی باشگاه تعطیل شد، هری استفورد توانست پول کافی جمع‌آوری کند و یک زمین موقت برای بازی‌های تیم در هارپورهی فراهم آورد. به دنبال سرمایه‌گذاری‌های جدید در باشگاه، جی. اچ دیویس ۵۰۰ پوند پرداخت و علاوه بر احیای زمین بانک استریت، یک جایگاه ۱،۰۰۰ نفری جدید نیز به آن افزود. در عرض چهار سال، چهار طرف ورزشگاه دارای جایگاه شد و ظرفیت ورزشگاه به ۵۰،۰۰۰ نفر رسید.
بعد از کسب عنوان قهرمانی لیگ در سال ۱۹۰۸ و قهرمانی در جام حذفی در سال بعد، بانک استریت برای جاه‌طلبی‌های بزرگ دیویس کافی نبود. در فوریه ۱۹۰۹، شش هفته قبل از فینال جام حذفی، الدترافورد به عنوان نام ورزشگاه جدید منچستر یونایتد تصویب شد.باشگاه، زمین ورزشگاه را به قیمت ۶۰،۰۰۰ پوند خرید. بودجه‌ای ۳۰،۰۰۰ پوندی به آرچیبالد لیچ (معمار)‌ داده شد تا کار ساخت را شروع کند. در ابتدا قرار بود تا ورزشگاه ۱۰۰،۰۰۰ نفری باشد، ولی با توجه به بودجه، به ۷۷،۰۰۰ نفر کاهش یافت.ورزشگاه توسط آقایان براملد و اسمیت در شهر منچستر ساخته شد. رکورد حضور بیشترین تماشاگر در این ورزشگاه، در ۲۵ مارس ۱۹۳۹ ثبت شد. در آن بازی که نیمه‌نهایی جام حذفی بود،۷۶٬۹۶۲ تماشاگر به ورزشگاه آمدند.
در طول جنگ جهانی دوم و به دلیل بمباران، بخش زیادی از ورزشگاه تخریب شد. تونل ورودی جنوب ورزشگاه، تنها قسمت باقی‌مانده از آن بود. بعد از جنگ باشگاه از کمیسیون خسارت جنگ ۲۲٬۲۷۸ پوند دریافت کرد تا ورزشگاه را بازسازی کند. در طول بازسازی ورزشگاه، منچستر یونایتد بازی‌های خانگی‌اش را در ورزشگاه خانگی منچسترسیتی برگزار می‌کرد. منچستر یونایتد سالانه ۵،۰۰۰ پوند و به علاوه قسمتی از سود باشگاه را صرف کرد تا استرتفورد اند، جایگاه‌های غربی و شرقی ورزشگاه بازسازی شد. در مارس ۱۹۵۷، ۴۰،۰۰۰ پوند صرف شد تا سیستم نور ورزشگاه برقرار شود. در سال ۱۹۸۷، سیستم روشنایی جدیدی در ورزشگاه نصب شد. سیستمی که تا امروز باقی مانده‌است.
بعد از ابلاغ گزارش تیلور، ظرفیت الدترافورد به ۴۴،۰۰۰ نفر کاهش پیدا کرد. در سال ۱۹۹۵، جایگاه شمالی ورزشگاه، بازسازی شد و ظرفیت ورزشگاه به ۵۵،۰۰۰ نفر افزایش یافت. در پایان فصل ۹۹–۱۹۹۸، جایگاه‌های شرقی و غربی نیز بازسازی شد و ظرفیت ورزشگاه به ۶۷،۰۰۰ نفر افزایش یافت. از ژوئیه ۲۰۰۵ تا مهٔ ۲۰۰۶، با اضافه شدن جایگا‌ه‌های شمال غربی و شمال شرقی، ۸،۰۰۰ نفر دیگر به ظرفیت ورزشگاه افزوده شد. در ۲۶ مارس ۲۰۰۶، یک رکورد برای بیشترین حضور تماشاگر در یک بازی ثبت شد و ۶۹٬۰۷۰ نفر در ورزشگاه الدترافورد حضور یافتند. در ۳۱ مارس ۲۰۰۷، این رکورد شکسته شد، چرا که ۷۶٬۰۹۸ نفر بازی منچستر یونایتد و بلکبرن را از نزدیک تماشا کردند.یعنی فقط ۱۱۴ صندلی در این بازی خالی مانده بود (۰٫۱۵ ٪ از ظرفیت ورزشگاه). در سال ۲۰۰۹، به دلیل تعمیرات مختلف بر روی جایگاه‌ها، ۲۵۵ نفر از ظرفیت ورزشگاه کم شد و ظرفیت کل به ۷۵٬۹۵۷ کاهش یافت.

هواداران

منچستر یونایتد با داشتن بیشترین هوادار، باشگاه‌های هواداری و بیشترین میانگین تماشاگر برای هر بازی خانگی، پرطرفدارترین تیم جهان به حساب می‌آید. این باشگاه بالغ بر ۲۰۰ باشگاه هواداری رسمی را در ۲۴ کشور دنیا اداره می‌کند. باشگاه منچستر یونایتد به خاطر تورهای تابستانی خود و سفر به نقاط مختلف جهان در تعطیلات، محبوبیت ویژه‌ای در نزد مردم جهان دارد.دیلویت تخمین می‌زند که منچستر یونایتد در سرتاسر دنیا ۷۵ میلیون هوادار دارد، در حالی که برخی دیگر این رقم را نزدیک به ۳۳۳ میلیون نفر می‌دانند.

رقیبان سنتی

منچستر یونایتد سه رقیب سنتی دارد:لیورپول، لیدز یونایتد و منچستر سیتی
حساسیت بازی دو تیم منچستر یونایتد و منچستر سیتی، ه خاطر آن است که هر دو از یک شهر هستند و منچستر سیتی سال‌هاست سعی می‌کند تا جای منچستر یونایتد را به عنوان تیم اول شهر منچستر بگیرد.
رقابت دو تیم منچستر یونایتد و لیورپول، به دوران انقلاب صنعتی باز می‌گردد. در آن زمان منچستر یک شهر مهم در صنعت نساجی بود و لیورپول نیز بندر مهمی به حساب می‌آمد.
به بازی بین دو تیم منچستر یونایتد و لیدز یونایتد جنگ گل‌ها هم گفته می‌شود. زیرا لیدز یونایتد نمایندهٔ منطقهٔ یورکشایر و منچستر یونایتد نمایندهٔ منطقهٔ لانکشایر می‌باشد.

صفحه 1 از 6: 1 2 3 4 5 6 پسین »

ورزش /

تاریخچه باشگاه های فوتبال

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا