صفحه 2 از 6: « پیشین 1 2 3 4 5 6 پسین »

تاریخچه باشگاه های فوتبال

julien

کاربر

ارسالها: 1373

#11 Posted: 18 Jan 2012 17:21

افتخارات

داخلی:

فهرمانی لیگ دسته اول و لیگ برتر انگلستان ۱۹ بار

قهرمانی جام حذفی انگلستان ۱۱ بار

قهرمانی جام خیریه :۱۹ بار

قهرمانی جام اتحادیه ۴بار

قهرمانی دسته دوم:۲بار

افتخارات اروپایی و بین المللی:

قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا:۳بار

قهرمانی سوپر کاپ اروپا:۱بار

قهرمانی جام در جام اروپا:۱بار

قهرمانی جام بین قاره ای:۱بار

قهرمانی جام باشگاه های جهان:۱ بار

ویرایش شده توسط: julien

julien

کاربر

ارسالها: 1373

#12 Posted: 18 Jan 2012 17:31

تا اینجا مختصری از تاریخچه لیورپول و یونایتد رو خوندیم.حالا بایستی ریشه های اختلاف شدید و کینه ی قدیم این دو رو بررسی کنیم که به زودی بهش میپردازم.

julien

کاربر

ارسالها: 1373

#13 Posted: 20 Jan 2012 06:10

علل رقابت لیورپول و منچستر یونایتد

آنفیلد و اولدترافورد نزدیک به 33 مایل باهم فاصله دارند . هر دو باشگاه در شهرهای خودشان رقبیان محلی دارند ، لیورپول بااورتون و در شهر منچستر میان یونایتد و سیتی ولی دشمنی این دوتیم و نفرت هواداران این دوتیم كاملا متفاوت تر از نفرت نسبت به رقبای محلیشان است هواداران لیورپول در کنار هواداران اورتون مشغول به زندگی و کار هستند . آنها درطول هفته در کنار هم کار می کنند ، اغلب دوست هستند یا با هم رابطه خویشاوندی دارند . در شهر منچستر هم به همین شکل است .اما قضیه رابطه با یونایتدی ها متفاوت است. لیورپولی ها هیچ اختلاطی با یونایتدی ها ندارند ، هرگز نمی بینم در کنار هم کار کنند. بعضا در دیگر کشورها هم همین وضعیت است ، ولی خب بعضا در برخی نقاط جهان هم شرایط متفاوت است . گویش متفاوت ، لهجه متفاوت و فاصله ی شهرها همه و همه زمانیکه فوتبال در میان است باعث نفرت هواداران دو باشگاه می شود . لیورپول پر افتخارترین باشگاه فوتبال انگلستان است . البته ، منچستر ممکن است به 19 قهرمانی در لیگ رسیده باشد ، ولی لیورپول بهترین تیم کشوراست که توانسته 5 بار در رقابتهای اروپایی قهرمان شود و همینطور سه مرتبه جام یوفا را فتح کرده است. رقابت و چشم و هم چشمی بین لیورپول و منچستر قبلا با بوجود آمدن موفقیت های منچستر یونایتدی یا لیورپول در عرصه فوتبال و باشگاهی بود . در واقع از زمان انقلاب صنعتی این وضعیت صورت گرفت . در سال 1800 ، لیورپول و منچستر بر شمال غرب انگلستان به دلایل مختلفی حکمفرما بودند ، لیورپول با وجود رودخانه مرسی موقعیت زیاد شغلی و مالی را برای اهالی شهر بوجود آورده بود . منچستر ، در 40 مایلی دریای ایرلند قرار دارد ، که در صنعت پارچه بسیار مشهور است چراکه صدها کارخانه پارچه در اطراف این شهر وجود دارد . تجارت در این عرصه صادرات و واردات آن و همه چیز از طریق لیورپول صورت می گیرد ، در قرن گذشته این کار از طریق کشتی و کانال منچستر صورت می گرفت . در آغاز سال 1894 ، از طریق این کانال کشتی ها به جای عبور از گذرگاه لیورپول مستقیم تجارت خود را با منچستر صورت می دادند ، در آن زمان منچستر که شهری محصور به خشکی بود ، به سومین بندر شلوغ انگلستان تبدیل شد .این کانال در زمینه دشمنی مردمان لیورپول و منچستر نقش داشت و سبب شد این دشمنی میان هواداران دو باشگاه نیز جاری شود و این داستان مدت زمان زیادی هست که بین اهالی جريان دارد.

julien

کاربر

ارسالها: 1373

#14 Posted: 20 Jan 2012 12:36

اختلاف میان منچستر یونایتد و لیورپول

منچستر یونایتد در سال 1878 با نام نیوتن هیت (Newton Heath) و برای هدفی معین تاسیس شد . این تیم برای سرگرمی کارکنان راه آهن بود ، برای دور کردن کارکنان از مشکلات و سختی های کار و زندگی و این به تنهایی دلیلی بسیار پیشرفته و بسیار عمیق بود و این اصل فوتبال را بیان میکند که ورزشی جالب برای لذت بردن از آن است . این سرگرمی در آن زمان در رتبه اول قرار داشت و یونایتد معنی حقیقی و واقعی را در مورد فوتبال درک کرد . این بحث را با بحث پایینی مقایسه کنید ...

سبب اصلی که تیم لیورپول (Liverpool) در سال 1882 تاسیس شد ، به این دلیل تاسیس شد که اورتون (Everton) ورزشگاه آنفیلد (Anfield) را ترک کرد به دلیل اینکه مالک ورزشگاه قیمت اجاره را برای سود بیشتر شخصی بیشتر کرد . و در نتیجه مالک ورزشگاه آنفیلد (Anfield) تصمیم گرفت تیم لیورپول (Liverpool) را تاسیس کند تا تیم هایی که آنفیلد (Anfield) را ترک کردند از آنها انتقام بگیرد و درس عبرتی برای آنها شود .

تفاوت وسیع موجود میان دو باشگاه در زمان و نحوه تاسیس آنها مشاهده کردیم که گواه فاصله موجود میان دو باشگاه است ...

ورزشگاه

در آنجا واقعا فرق بسیار بزرگی بین ورزشگاه اولدترافورد و آنفیلد است و مطمئنم افراد زیادی سوال خواهند کرد که این فرق بزرگ در اینجا چیست !

ورزشگاه اولدترافورد توسط طراح و هنرمند اسکاتلندی آرچيبالد ليتش (Archibald Leitch) که کار او معماری است به صورت اختصاصی تاسیس شد تا این ورزشگاه یکی از زیباترین معماری را داشته باشد تا بتواند قدرت منچستر یونایتد را نشان دهد و تئاتر رویاها (Theatre of Dreams) اختصاصی برای منچستر یونایتد ساخته شد تا لیاقت تیمی ریشه دار همچون منچستر یوناتید را داشته باشد .

اما در آن سو ، دلیل تاسیس لیورپول را ذکر کردیم تیمی که برای پر کردن ورزشگاه و سودجویی تاسیس شد و این به طور قطع ارزش بسیار کمی دارد زیرا ورزشگاه برای لیاقت این تیم تاسیس نشد .

بنابراین تفاوت بین این دو برای ذهن ها واضح تر شد ، و فرق وسیع بین اینکه ورزشگاه اختصاصی خود را تاسیس کنید یا اینکه تیمی را تاسیس کنید تا بتواند ورزشگاه خالی را پر کند مشخص شد ... !

حوادث

هر کدام از این تیم ها منچستر یونایتد و لیورپول حوادث ناگواری را در طول تاریخ خود داشتند ...

ابتدا از منچستر یونایتد شروع میکنم ، این تیم با حادثه ای واقعا سخت روبرو شد، زمانی که نیروی هوایی هیتلر ورزشگاه اولدترافورد را بمباران کرد به طوری که این ورزشگاه به طور کامل نابود شد این امر باعث تهدید ادامه ندادن مسابقات از سوی تیم منچستر یونایتد در رقابت ها شد ولی منچستر یونایتد با پولی که در اختیار داشت تقریبا به مدت سه سال در ورزشگاه همشهری خود یعنی منچستر سیتی بازی کرد تا ورزشگاه اولدترافورد بازسازی شد و تیم به خانه خود بازگشت ... و اما حادثه دوم و بدون شک سخت ترین و بزرگترین حادثه در طول تاریخ فوتبال یعنی حادثه مونیخ (Munich Air Disaster)که در 6 فوریه 1958 اتفاق افتاد ، هنگامی که هواپیما سقوط کرد در حالی که بازیکنان و کادر فنی تیم در آن حضور داشتند ، اشخاص مجرب و بازیکنان مهمی در آن حادثه درگذشتند و این امر نیز ادامه حضور یونایتد در مسابقات را تهدید کرد .

اما در سمت مقابل ، با یکی از مهمترین حوادث تاریخ باشگاه لیورپول آشنا خواهیم شد . با حادثه هیسل (Heysel Disaster) شروع میکنم ، حادثه ای که در فینال جام قهرمانان در سال 1958 بین دو تیم لیورپول و یوونتوس اتفاق افتاد . در اینجا خواهیم فهمید که این اتفاق به دلیل شورش تماشاگران لیورپول به یوونتوس اتفاق افتاد، تماشاگران لیورپول به تماشگران یوونتوس حمله کردند و سه نفر از تماشگران ایتالیایی بر اثر شورش لیورپولی ها بر علیه آنها در گذشتند و در این جریان آسیب دیدن حدود 600 نفر دیگر نیز وجود داشت ، تماشاگران لیورپول از اسلحه های سردی همچون چاقو و بطری های شکسته شیشه ای استفاده کردند . اما حادثه دوم تیم لیورپول حادثه هيلزبرو (Hillsborough Disaster) است که در ورزشگاه شيفيلد وينزدی (Sheffield Wednesday) در سال 1989 اتفاق افتاد و باعث کشته شدن 96 طرفداران لیورپول شد ، این اتفاق به دلیل هل دادن به سمت حصار جدا ساز بین زمین بازی بود . و نکته قابل ذکر این است که قربانیان شعارهایی مسخره و توهین آمیز به قربانیان حادثه مونیخ در دست داشتند و صدای خود را با خواندن سرودهایی در این رابطه بلندتر کردند و در آخر جزای کار خود را بعد از هل دادن هایی مکرر که در ورزشگاه انجام میدادند را دیدند ...

و در اینجا اختلاف واضح تر شد و فرق بزرگ اتقاقاتی که بین منچستریونایتد و لیورپول اتفاق افتاد و تراژدی حادثه های منچستر یونایتد به دلیل شرایط خارجی به وجود آمدند نه از طریق شورش و قلدری.

سرود ها

قصد داریم کمی در رابطه با سرود منچستر یونایتد (We Will Never Die) صحبت کنیم ، این سرود بعد از حادثه مونیخ و از دست دادن تعداد زیادی از بازیکنان تیم در بین هواداران ظهور کرد و این سرود میگوید که این تیم هرگز نخواهد مرد هر اتفاقی که رخ بدهد ، را به طور قاطعی بیان میکند و این سرود (Glory Glory Man United) اسم منچستر یونایتد را ذکر میکند .

و در آن سو ترانه یا همان سرود (You Will Never Walk Alone) را پیدا میکنیم ، ترانه اختصاصی گروه بیتلز (The Beatles) است و حقیقت ترانه این است که به سادگی میتوان فهمید ترانه ای است از البومی که یک گروه جهانی آن را ساخته است و آن را روی در ورودی گذاشته اند . میتوان به دلایلی که این ترانه مختص لیورپول نیست پی برد ، طرفداران تیم بروسیا دورتموند (Borussia Dortmund) آلمان و همچنین طرفداران تیم سلتیک (Celtic) اسکاتلند نیز این ترانه را میخوانند و مسئله عجیب و شگفت انگیز این است که طرفداران سلتیک (Celtic) این ترانه را بهتر از طرفدران لیورپول میخوانند و نکته ای را که نباید فراموش کرد این است که ، اسم منچستر یونایتد در این سرودها تکرار میشود ولی در ترانه باشگاه رقیب چنین چیزی دیده نمیشود .

بیل شانكلي

در مورد مربی و پدر معنوی لیورپول یعنی بیل شانکلی (Bill Shankly) به دو نکته اشاره خواهم کرد نکته سومی وجود ندارد ، نکته اول این است که در نابغه و اسطوره بودن او شکی نیست ، ولی او در شهر لیورپول در دربی مرسی ساید (Merseyside) تعصب و گرایش های نفرت در بین این دو تیم را به وجود اورد . در صورتی که او سخنانی بحث برانگیز بر علیه اورتون میزد و جوی بیش از حد تعصبی به وجود آورد که این اولین بار بود در شهر و دربی لیورپول این اتفاق می افتاد .

اما نکته دوم این است که قبل از اینکه این مربی سکان هدایت لیورپول را به دست بگیرد، یکبار با ماشین خودش همراه یکی از همراهانش از کنار ورزشگاه اولدترافورد عبور کرد ، اولدترافورد در آن صحنه در زیر بمباران هوایی ارتش آلمان خراب شده بود وی ان زمان گفت : <این باشگاه دیگر به وجود نخواهد امد> ولی این تیم با ورزشگاه خراب شده خود ،بعد از 7 سال توانست قهرمان لیگ انگلیس شود و این توانست یک سیلی بر صورت بیل شانکلی (Bill Shankly) بزند ...

در مقایسه ، سر مت بازبی و سر الکس فرگوسن که هر دو هیچ وقت مشکلاتی بین همشهری آبی خود به وجود نیاوردند ، این دو به دلیل کسب موفقیت های زیاد از جانب همشهری خود یعنی سیتی مورد نفرت قرار دارند ، نه به خاطر حرف های بیهوده و جنجال های ایجاد شده !

julien

کاربر

ارسالها: 1373

#15 Posted: 20 Jan 2012 18:05

باشگاه اینتر میلان

اینتر میلان یکی از مطرح‌ترین باشگاه‌های جهان است که تا سال گذشته قهرمان بلامنازع کشور ایتالیا محسوب می‌شد. اینتر را در دنیای فوتبال با لقب پاتزا اینتر (به معنای اینتر دیوانه) می‌شناسند. دلیل این لقب نتایج عجیب و غریب و شگفت آوریست که اینتر بدست می‌آورد. این باشگاه در میان طرفداران تیفوسی فوتبال در ایتالیا و جهان از محبوبیت جالب توجهی برخوردار است. این تیم تا امروز تنها باشگاه کشور ایتالیاست که تا کنون به دسته پائین تر سقوط نکرده و در تمامی ادوار سری آ حاضر بوده است.

ویرایش شده توسط: julien

julien

کاربر

ارسالها: 1373

#16 Posted: 20 Jan 2012 18:21

تاریخچه

چگونگی تاسیس باشگاه

سال ۱۸۹۹ در شهر میلان باشگاه کریکت و فوتبال میلان تاسیس شد. این تیم تا سال ۱۹۰۸ توانست سه بار قهرمانی ایتالیا را جشن بگیرد. در این سال، بین سران اصلی باشگاه بر سر استفاده از بازیکنان خارجی اختلاف افتاد تا اینکه طی یک جلسه رسمی، گروهی که اعتقاد به استفاده از بازیکنان خارجی داشتند از این باشگاه جدا شده و نام اینترنازیوناله (به معنای بین‌المللی) را برای باشگاه خود انتخاب کردند. سیاست اصلی باشگاه از همان ابتدا مبارزه با نژاد پرستی بود. تیم اینتر نازیوناله برای قهرمانی در لیگ ایتالیا تنها ۲ سال صبر کرد و در سال ۱۹۱۰ اولین قهرمانی این باشگاه به ثبت رسید.

روزهای پر فراز و نشیب اینتر

سالهای آغازین برای اینتر بسیار موفق بود. تیم دیگر شهر میلان (آث میلان)، پس از جدایی اینتری‌ها افت وحشتناکی کرد و بیش از ۴۰ سال در حسرت قهرمانی ایتالیا بود تا اینتر چند دهه بدون مزاحمت تیم اول شهر میلان باشد. اما اینتر نیز پس از کسب قهرمانی دوم در سال ۱۹۲۰ دچار افت شد و تا اواخر دهه بیست از کورس قهرمانی دور بود.

ظهور جوزپه مه آتزا

سال ۱۹۲۷ ستاره‌ای به نام جوزپه مه آتزا در اینتر متولد شد. اینتر با اتکا به این فوق ستاره خود دوباره به اوج بازگشت و توانست بار دیگر قهرمانی ایتالیا را از آن خود کند. وی توانست در اولین دوره برگزاری لیگ کشور ایتالیا با نام سری آ، قهرمانی را به اینتر هدیه کند و خود نیز با زدن ۳۱ گل آقای گل اولین دوره برگزاری سری آ شود. مه آتزا بین سالهای ۱۹۲۸ تا ۱۹۳۶ توانست ۴ بار آقای گل کشور ایتالیا شود. همچنین در دو جام جهانی ۱۹۳۴ ایتالیا و ۱۹۳۸ فرانسه، جوزپه مه آتزا قهرمانی جهان را برای کشورش ایتالیا به ارمغان آورد. این بازیکن بزرگ در سالهای آخر بازیگری خود از اینتر جدا شد و بازی در چند تیم دیگر ایتالیا را نیز تجربه کرد ولی در سال آخر دوران بازی خود به اینتر بازگشت تا با پیراهن این تیم از دنیای فوتبال خداحافظی کند. جوزپه مه آتزا در ۴۰۸ بازی ۲۸۸ گل برای اینتر به ثمر رساند که رکوردی دست نیافتنی برای او محسوب می‌شود. وی در مقاطع مختلفی سرمربیگری اینتر را نیز بر عهده گرفت و در سال ۱۹۷۹ پس از مرگ وی، شهرداری میلان نام بزرگترین ورزشگاه کشور ایتالیا را از سن سیرو به جوزپه مه آتزا تغییر داد.

دهه چهل و آغاز دهه پنجاه

اینتر بین سالهای ۱۹۴۰ تا ۱۹۵۰ همیشه یکی از مدعیان قهرمانی سری آ بود اما همیشه در رتبه‌های دوم و سوم قرار می‌گرفت و نمی‌توانست قهرمانی ایتالیا را از آن خود کند. تا اینکه در سال ۱۹۵۲ آلفردو فونی به عنوان سرمربی اینتر برگزیده شد و با متحول کردن تیم توانست دوباره اینتر را به قدرت اول ایتالیا تبدیل کند. او در همان دو سال اول حضور خود دو بار اینتر را صاحب اسکودتو کرد و نتایج جالبی را با اینتر رقم زد. اینتر در مقابل تمامی بزرگان ایتالیا با تعداد گل‌های فراوان پیروز می‌شد که از بین آنها می‌توان به پیروزی ۶-۰ مقابل یوونتوس اشاره کرد. دوران نسبتا کوتاه فونی با موفقیت‌های چشمگیری برای اینتر همراه بود.

دوران طلایی

در سال ۱۹۵۵، آنجلو موراتی که از مردان سرشناس ایتالیا بود اینتر را خریداری کرد و ریاست این تیم را بر عهده گرفت. حضور موراتی در اینتر با پایان دوران آلفردو فونی همراه بود. موراتی در ابتدای حضور خود چند مربی عوض کرد تا سرانجام تصمیم گرفت هدایت باشگاه را به یک نابغه و تئوریسین آرژانتینی به نام هلنتینو هرارا بسپارد. هرارا در سال ۱۹۶۰ اینتر را تحویل گرفت و شروع به ساختن تیمی جوان و منسجم کرد. تیم او سال اول در رتبه سوم ایتالیا ایستاد، سال دوم نایب قهرمان شد و در سال سوم اسکودتو رو بدست آورد تا نشان دهد تفکراتش در حال به بار نشستن هستند. پس از اولین قهرمانی در سری آ، اینتر سال بعد جام باشگاه‌های اروپا را به دست آورد. فصل بعد هم هرارا برترین سال تاریخ اینتر را رقم زد و تمامی جامهای ممکن را به ارمغان آورد. در آن سال اینتر قهرمان اسکودتو، جام باشگاه‌های اروپا و جام بین قاره‌ای شد. در سال ۱۹۶۶ نیز هرارا دهمین اسکودتوی اینتر را برای این باشگاه به ارمغان آورد. در کشور ایتالیا هر تیمی ۱۰ بار قهرمان این کشور شود یک ستاره روی پیراهن خود درج می‌کند. اینتر در سال‌های طلایی خود با بازیکنانی نظیر فاکتی، ماتزولا، سوارز و کورسو از بام ایتالیا و اروپا پایین نیامد و دهه شصت میلادی را به عنوان دهه اینتر رقم زد. اینتر در آن سالها ۳ اسکودتو و ۴ جام بین‌المللی را بدست آورد و همان زمان بود که به اینتر هرارا لقب اینتر بزرگ (Grande Inter) داده شد. لقبی واقعا برازنده این باشگاه و بازیکنان افسانه‌ای آن بود. دوران طلایی هرارا دو سال بعد یعنی در سال ۱۹۶۸ با جدایی آنجلو موراتی پایان پذیرفت.

پاتزا اینتر

سال ۱۹۷۰ اینتر به نایب قهرمانی ایتالیا دست یافت و نقشه‌های زیادی برای فتح جام در فصل آینده کشید، ولی فصل ۱۹۷۰-۱۹۷۱ برای اینتر وحشتناک آغاز شد. شکست‌های پیاپی ابتدای فصل و بازی‌های کابوس وار اینتر باعث شد تمامی هوادارن این تیم از قهرمانی نا امید شده و نگران سقوط به دسته پائین تر باشند. اما ورق برگشت و اینتر بردهای خود را آغاز کرد. پیروزی‌های پیاپی تیم انتهای جدولی ابتدای فصل را تبدیل به قدرت اول ایتالیا کرد. در پایان فصل، اینتر قهرمان لیگ شد تا نشان دهد به چه دلیل لقب اینتر دیوانه را یدک می کشد. پس از آن سال بار دیگر اینتر دوران بسیار پر فراز و نشیبی را پشت سر گذاشت، تا اینکه جیووانی تراپاتونی به عنوان سرمربی اینتر انتخاب شد. تراپاتونی با داشتن بازیکنانی بی نظیری همچون لوتار ماتئوس، جوزپه برگومی، آندریاس بره مه، والتر زنگا و نیکولا برتی توانست برترین قهرمانی تاریخ سری آ را با ۵۸ امتیاز(در آن دوران هر برد ۲ امتیازی داشت) رقم بزند و سیزدهمین اسکودتو را نصیب اینتر کند. یک سال بعد تیم ملی آلمان به لطف بازیکنان اینتری خود یعنی لوتار ماتئوس، یورگن کلینزمن و آندریاس بره مه توانست یاران مارادونا را فینال جام جهانی شکست دهد و قهرمان جهان شود. در آن بازی‌ها لوتار ماتئوس کاپیتان و مؤثرترین بازیکن تیم ملی آلمان در جام جهانی بود. همان سال فیفا تصمیم گرفت هر ساله بهترین بازیکن جهان راانتخاب کند. لوتار ماتئوس از اینتر اولین کسی بود که جایزه بهترین بازیکن سال جهان را از آن خود کرد.

سالهای سیاه اینتر

اسکودتوی سیزدهم برای اینتر بسیار نحس بود. پس از آن قهرمانی اینتر تا سالیان زیادی نتوانست قهرمانی ایتالیا را بدست آورد. نفوذ سیاست و مسائل پشت پرده چهره ی فوتبال ایتالیا را بسیار زشت کرده بود، تا جایی که نتایج بسیاری از بازیها پیش از شروع مسابقه تعیین می‌شد. بدترین دوران اینتر طی این سالها رقم خورد و اینتر در سال ۱۹۹۳-۱۹۹۴ با کسب عنوان سیزدهم در سری آ، بدترین رتبه ی تاریخ خود را بدست آورد و فقط ۱ امتیاز تا سقوط به دسته پایین تر فاصله داشت. البته اینتر در دهه ۹۰ سه بار جام یوفا را بدست آورد، ولی کسب این جام نمی‌توانست طرفداران مشتاق اینتر را راضی نگه دارد. ماسیمو موراتی، فرزند پر افتخارترین رئیس تاریخ اینتر باشگاه را خریداری کرد و سعی نمود با جمع کردن انبوهی از ستارگان دنیای فوتبال نظیر رونالدو، ویری، باجو، زامورانو، باتیستوتا، تولدو، بلان، کاناوارو و ... اینتر را به دوران با شکوه خود بازگرداند. اما اشتباهات داوری فضای مسمومی را در کشور ایتالیا به وجود آورده بود. جالب‌ترین داوری ایتالیا در سال ۱۹۹۸ و در مصاف اینتر و یوونتوس رخ داد که داور مسابقه با تصمیماتی عجیب پیروزی را به یوونتوس هدیه کرد. این اشتباهات در دیگر بازی‌های نیز تکرار شد تا تیم رویایی اینتر در آن فصل با وجود قهرمانی در جام یوفا نتواند بر بام ایتالیا بایستد. هر ساله این اتفاقات تکرار می‌شد و در سال ۲۰۰۲ نیز همین مسائل مانع قهرمانی اینتر در سری آ شد. این شرایط تا سال ۲۰۰۶ ادامه یافت.

شروعی دوباره

پس از پایان سال ۲۰۰۶، دادگاه ایتالیا که ۲ سال به صورت مخفی مکالمات سران باشگاهای سری آ را ضبط می‌کرد به تحقیق در مورد فساد و تبانی در فوتبال ایتالیا پرداخت. مکالمات لوچانو موجی مدیر باشگاه یوونتوس با رئیس کمیته داوران و مدارک به دست آمده از باشگاه‌های متقلب ایتالیا تبانی آنها را برملا کرد. در نهایت یوونتوس به جرم فساد و تبانی با داوران به دسته پائین تر سقوط کرد و ۲ قهرمانی آخر این تیم پس گرفته شد. باشگاه‌های میلان، لاتزیو و فیورنتینا هم با کسر امتیاز روبرو شدند. جدول ایتالیا در سال ۲۰۰۶ تغییر کرد و یوونتوس به قعر جدول سقوط کرد. اسکودتوی سال ۲۰۰۶ نیز به تیم اول جدول جدید یعنی اینتر داده شد. شاید این حکم برای چند دهه تبانی در فوتبال کم بود، اما حداقل باعث شد تا بار دیگر فوتبال ایتالیا در فضایی سالم تنفس کند. این اسکودیو برای اینتر حرام است و جایی در قلب اینتری ندارد.

پرواز نراتزوری

پس از پاک شدن فوتبال ایتالیا از فساد و تبانی، ماسیمو موراتی که میخواست جا پای پدر بگذارد، با کمک برترین بازیکن تاریخ اینتر(جاچینتو فاکتی) بار دیگر بسیاری از فوق ستاره‌های دنیای فوتبال را در اینتر جمع آوری کرد تا اینتر را دوباره به اینتر دهه شصت تبدیل کند. فاکتی بزرگ همان سال درگذشت، ولی حاصل زحمات او و موراتی شکستن تمام رکوردهای تاریخ اروپا توسط اینتر بود. ثبت رکورد ۱۷ پیروزی پیاپی و کسب ۹۷ امتیاز در یک فصل، ارزشمندترین رکوردهای تاریخ اروپا را به نام اینتر کرد و نراتزوری‌ها توانستند با ۲۲ امتیاز اختلاف نسبت به تیم دوم قهرمانی ایتالیا را جشن بگیرند. یک فصل بعد هم اینتر در آستانه صد صالگی با پشت سر گذاشتن تمامی رقبا برای سومین سال پیاپی قهرمانی ایتالیا را از آن خود کرد تا همه چیز برای نراتزوری‌ها کامل شود. اینتر بار دیگر در دنیای فوتبال یکه تازی می‌کرد و خود را به عنوان قدرت اول فوتبال در ایتالیا مطرح کرده بود، اما هنوز طرفداران اینتر عطش فتح جام باشگاه های اروپا را داشتند. پس از پایان سال ۲۰۰۸ ماسیمو موراتی سرشناس‌ترین مربی جهان یعنی ژوزه مورینیو را به اینتر آورد تا این مربی سرشناس بار دیگر قهرمانی اروپا را برای اینتر و موراتی به ارمغان بیاورد.

دوران طلایی آقای خاص

ژوزه مورینیو در همان سال اول ورود به ایتالیا توانست اینتر را برای چهارمین بار به قهرمانی سری آ باشگاه‌های ایتالیا برساند، اما در لیگ قهرمانان ناموفق بود و در مرحله یک هشتم نهایی با شکست برابر منچستر یونایتد از دور رقابت‌ها کنار رفت. در پایان فصل بهترین بازیکن اینتر و یکی از برترین مهاجمین جهان یعنی زلاتان ابراهیموویچ در ازای ساموئل اتوئو به همراه چهل و نه میلیون یورو از اینتر جدا شد و به بارسلونا پیوست. علاوه بر ساموئل اتوئو، اینتر با پول بدست آمده از فروش ابراهیموویچ تعدای بازیکن نظیر دیگو میلیتو، وسلی اسنایدر، لوسیو، تیاگو موتا، گوران پاندف و مک دونالد ماریگا را به خدمت گرفت. عملکرد اینتر در فصل ۲۰۱۰-۲۰۰۹ فوق العاده بود. شاگردان مورینیو با وجود حاشیه‌ها و محرومیت‌های فراوان توانستند قهرمانی لیگ ایتالیا را بدست آورند. اینتر در بازی رفت با آث میلان این تیم را با ۴ گل در هم کوبید و در بازی برگشت با وجود اخراج دو بازیکن اصلی خود این تیم را ۲-۰ شکست داد. مورینیو طی دو فصل حضور خود در ایتالیا رکورد شکست ناپذیری خود در بازیهای خانگی را حفظ کرد و نراتزوری‌ها هرگز در مسابقات خانگی طعم شکست را نچشیدند. در رقابت‌های جام حذفی نیز اینتر با شکست لیورنو، یوونتوس و فیورنتینا به فینال رسید و در بازی فینال با تک گل دیگو میلیتو از سد رم گذشت و قهرمانی جام حذفی را نیز به افتخارات خود اضافه کرد. اما اوج قدرتنمایی اینتر در لیگ قهرمانان باشگاه‌های اروپا بود. نراتزوری‌ها در مرحله یک هشتم نهایی چلسی، قهرمان انگلستان را در هر دو بازی رفت و برگشت مغلوب کردند. در مرحله نیمه نهایی با نتیجه ۳-۲ از سد بارسلونا قهرمان اسپانیا و مدافع عنوان قهرمانی اروپا گذشتند و در مسابقه فینال نیز با پیروزی ۲-۰ برابر بایرن مونیخ قهرمان آلمان بار دیگر بر بام اروپا ایستادند. اینتر ۲۰۱۰-۲۰۰۹ با کسب هر سه قهرمانی ممکن، اولین تیم تاریخ ایتالیا لقب گرفت که توانست سه گانه (Treble) کند. پس از پایان فصل ژوزه مورینیو از اینتر جدا شد و رافائل بنیتز سرمربی اسبق لیورپول جای او را بر روی نیمکت اینتر پر کرد. وی اولین جام خود را را با اینتر با پیروزی ۱-۳ اینتر در برابر رم بدست آورد و توانست سوپر جام باشگاه‌های ایتالیا را برای اینتر به ارمغان بیاورد هر چند در کسب سوپر جام اروپا ناکام ماند. بنیتز پس از فتح جام باشگاه های جهان از اینتر جدا شد و لئوناردو برزیلی جای او را رو نیمکت اینتر گرفت. در پایان فصل لئوناردو که کوپا ایتالیا را بهمراه نرآتزوری فتح کرده بود، اینتر را به قصد تصدی پست مدیریت فنی تیم پاریس سن ژرمن ترک کرد و جیان پیرو گاسپرینی جای او را بعنوان سرمربی اینتر گرفت.

julien

کاربر

ارسالها: 1373

#17 Posted: 20 Jan 2012 18:26

ورزشگاه جوزپه مه آتزا

تاریخچه ورزشگاه

ورزشگاه جوزپه مه آتزا شهر میلان، بزرگترین ورزشگاه این کشور و یکی از بزرگترین ورزشگاه های اروپاست. در سال ۱۹۲۵ شهرداری میلان شروع ساخت این ورزشگاه را آغاز کرد و کار ساخت آن یک سال به طول انجامید. گنجایش ابتدایی این ورزشگاه ۷۰ هزار نفر بود و سن سیرو نام داشت. تیم‌های اینتر میلان و آث میلان از همان ابتدا اجاره‌نشین این ورزشگاه بودند و بازیهای خود را در آنجا برگزار می‌کردند. در سال ۱۹۷۲ برترین گلزن تاریخ باشگاه اینتر میلان یعنی جوزپه مه آتزا درگذشت. شهرداری میلان برای تجلیل از این ستاره ورزشگاه سن سیرو را به ورزشگاه جوزپه مه آتزا تغیر نام داد. در سال ۱۹۸۹ این ورزشگاه برای نوسازی مدت کوتاهی تعطیل شد و پس از بازگشایی ظرفیت آن به حدود ۸۳ هزار نفر رسید. بیشتر بازیهای تیم ملی ایتالیا در همین ورزشگاه برگزار می‌شود. یوفا به تمامی ورزشگاه‌های اروپا بر اساس کیفیت آنها امتیاز می‌دهد. ورزشگاه جوزپه مه آتزا نمره ۵ از ۵ را دریافت کرده است.

تیفوسی‌های اینتر

در سال ۱۹۶۹، اولین گروه رسمی تیفوسی‌های اینتر به نام پسران سن سیرو (Boys San) شکل گرفت. این گروه یکی از قدیمی‌ترین گروه‌های رسمی طرفداران فوتبال در دنیاست. در تمامی بازیهای اینتر، این گروه و دیگر تیفوسی‌های این تیم به ورزشگاه می‌روند و تیم خود را تشویق می‌کنند. اینتر هر ساله در زمینه تعداد تماشاگران در هر بازی رتبه اول یا دوم را در ایتالیا از آن خود می‌کند. در اغلب بازیهای حساس اینتر، همه ۸۳ هزار نفر گنجایش ورزشگاه پر می‌شود.

کمپ آپیانو جنتیله

کمپ ورزشی آپیانو جنتیله در دهکده آپیانو جنتیله واقع شده است. این کمپ به صورت اختصاصی به باشگاه اینتر تعلق دارد و تاسیس کمپ نیز به دست همین باشگاه بوده است. دهکده آپیانو جنتیله شامل چندین زمین تمرین، باشگاه بدنسازی، اتاق ویژه کنفرانس مطبوعاتی، چندین سالن سر پوشیده ورزشی و ... می‌باشد. قسمتهای مرتفع این دهکده نیز برای بالا بردن توان جسمی بازیکنان به کار گرفته می‌شود.

julien

کاربر

ارسالها: 1373

#18 Posted: 20 Jan 2012 18:31

افتخارات

ایتالیا

سری آ:

قهرمانی (۱۸ بار): ۱۰-۱۹۰۹؛ ۲۰-۱۹۱۹؛ ۳۰-۱۹۲۹؛ ۳۸-۱۹۳۷؛ ۴۰-۱۹۳۹؛ ۵۳-۱۹۵۲؛ ۵۴-۱۹۵۳؛ ۶۳-۱۹۶۲؛ ۶۵-۱۹۶۴؛ ۶۶-۱۹۶۵؛ ۷۱-۱۹۷۰؛ ۸۰-۱۹۷۹؛ ۸۹-۱۹۸۸؛ ۰۶-۲۰۰۵؛ ۰۷-۲۰۰۶؛ ۰۸-۲۰۰۷؛ ۰۹-۲۰۰۸؛ ۱۰-۲۰۰۹
نایب قهرمانی (۱۴ بار): ۳۳-۱۹۳۲؛ ۳۴-۱۹۳۳؛ ۳۵-۱۹۳۴؛ ۴۱-۱۹۴۰؛ ۴۶-۱۹۴۵؛ ۴۹-۱۹۴۸؛ ۵۱-۱۹۵۰؛ ۶۲-۱۹۶۱؛ ۶۴-۱۹۶۳؛ ۶۷-۱۹۶۶؛ ۷۰-۱۹۶۹؛ ۹۳-۱۹۹۲؛ ۹۸-۱۹۹۷؛ ۰۳-۲۰۰۲

کوپا ایتالیا:

قهرمانی (۶ بار): ۳۹-۱۹۳۸؛ ۷۸-۱۹۷۷؛ ۸۲-۱۹۸۱؛ ۰۵-۲۰۰۴؛ ۰۶-۲۰۰۵؛۱۰–۲۰۰۹
نایب قهرمانی (۶ بار): ۵۹-۱۹۵۸؛ ۶۵-۱۹۶۴؛ ۷۷-۱۹۷۶؛ ۰۰-۱۹۹۹؛ ۱۷-۲۰۰۶؛ ۰۸-۲۰۰۷

سوپر جام ایتالیا:

قهرمانی (۵ بار): ۱۹۸۹؛ ۲۰۰۵؛ ۲۰۰۶؛ ۲۰۰۸؛ ۲۰۱۰
نایب قهرمانی (۳ بار):۲۰۰۱؛ ۲۰۰۷؛ ۲۰۰۹

بین‌المللی

لیگ قهرمانان اروپا:

قهرمانی (۳ بار): ۶۴-۱۹۶۳؛ ۶۵-۱۹۶۴؛ ۲۰۱۰-۲۰۰۹
نایب قهرمانی (۲ بار): ۶۷-۱۹۶۶؛ ۷۲-۱۹۷۱

جام یوفا:

قهرمانی (۳ بار): ۹۱-۱۹۹۰؛ ۹۴-۱۹۹۳؛ ۹۸-۱۹۹۷
نایب قهرمانی (۱ بار): ۹۷-۱۹۹۶

جام میتروپا:

نایب قهرمانی (۱ بار): ۳۳-۱۹۳۲

بین قاره‌ای

جام کنفدراسیون‌ها (جام باشگاه‌های جهان):

قهرمانی (۳ بار): ۱۹۶۴؛ ۱۹۶۵؛ ۲۰۱۰

julien

کاربر

ارسالها: 1373

#19 Posted: 20 Jan 2012 18:40

بازیکنان تاریخی
بازیکنان بزرگ زیادی در تاریخ برای اینتر به میدان رفته اند. جاچینتو فاکتی، جوزپه مه آتزا، لوتار ماتئوس، رونالدو، روبرتو باجو، لوئیز سوارز، ساندرو ماتزولا، روبرتو کارلوس، لوئیس فیگو، خاویر زانتی و... تنها بخشی از این بازیکنان را تشکیل می‌دهند.

julien

کاربر

ارسالها: 1373

#20 Posted: 21 Jan 2012 07:27

خاویر زانتی

اسطوره ی باشگاه اینتر

خاویر آدلمار زانتی در حال حاضر مدافع و هافبک تیم اینتر میلان ایتالیا می‌باشد.

وی در سال ۱۹۹۵ به این تیم ایتالیایی پیوست و از سال ۱۹۹۹ بازوبند کاپیتانی این تیم سرشناس را بر بازو می‌بندد. زانتی همچنین با ۱۴۰ بازی ملی رکورد دار بازی ملی در تاریخ کشور آرژانتین محسوب می‌شود و کاپیتان تاریخ آرژانتین به حساب می‌آید.

در اینتر به زانتی لقب تراکتور داده اند . این لقب به واسطه قدرت بدنی، جسارت و استقامت کاپیتان زانتی به وی داده شده است. پست تخصصی زانتی دفاع و هافبک راست است ولی بخاطر توانایی‌های بالای او مربیان در بسیاری از پست‌های گوناگون از او استفاده می‌کنند.

زانتی چندی پیش هفتصدمین بازی خود را با پیراهن اینتر انجام داد . وی پس از جوزپه برگومی بیشترین بازی را در تاریخ باشگاه اینتر با پیراهن این تیم انجام داده است. با توجه به آمادگی بالای زانتی احتمالا وی با شکستن رکورد جوزپه برگومی لقب اولین بازیکن تاریخ اینتر را به خود اختصاص دهد.

یکی از دلایل شهرت زانتی اقدامات خیر خواهانه این بازیکن و همسرش می‌باشد . خاویر و همسرش مسئولیت چندین مرکز نگهداری از کودکان بی سرپرست را بر عهده دارند. همچنین خاویر مدرسه فوتبال ویژه‌ای برای کودکان بی سرپرست در کشور آرژانتین دایر کرده است.

خاویر آدلمار زانتی در روز ۱۰ آگوست سال ۱۹۷۳ در منطقه ساحلی شهر بوئنوس آیرس آرژانتین متولد شد. وی در دوران کودکی علاوه بر درس خواندن به پدر خود در بنایی کمک می‌کرد . با این وجود عشق به فوتبال زانتی را به سمت این ورزش کشاند و وی بازی را در تیم محلی منطقه خود آغاز کرد.

باشگاه‌های حرفه‌ای
اتکلتیکو تالرز

زانتی پس از جدا شدن از تیم جوانان شهر خود، به تیم اتلتیکو تالرز پیوست. تالرز اولین تیم حرفه‌ای خاویر جوان به حساب می‌آمد. زانتی تنها یک فصل در تیم تالرز توپ زد و در سال ۱۹۹۳ به تیم بانفیلد در لیگ سطح اول فوتبال آرژانتین پیوست.

بانفیلد

زانتی اولین بازی رسمی خود را با پیراهن بانفیلد ۱۲ سپتامبر سال ۱۹۹۳ و در بازی خانگی این تیم مقابل تیم مطرح ریورپلاته انجام داد. اولین گل زانتی هم در ۲۹ سپتامبر همان سال مقابل تیم نیوولز اولد بویز به ثمر رسید. بازی‌های درخشان خاویر در تیم بانفیلد خیلی زود او را به یک چهره مطرح در فوتبال آرژانتین تبدیل کرد و زانتی در سال ۱۹۹۴ برای اولین بار به تیم ملی آرژانتین دعوت شد. همان سال زانتی پیشنهادات جالبی از ریور پلاته و بوکاجونیورز دریافت کرد، ولی زانتی در سال ۱۹۹۵ و در اولین سال حضور ماسیمو موراتی در اینتر، به این تیم سرشناس کشور ایتالیا پیوست.

اینتر میلان

زانتی در روز ۲۷ آگوست سال ۱۹۹۵ در ورزشگاه جوزپه مه آتزای شهر میلان، برای اولین بار پیراهن اینتر را بر تن کرد. پیراهنی که پس از ۱۳ سال همچنان به آن وفادار مانده‌است. وی در این سالها انواع و اقسام جام های معتبر را همراه اینتر بدست آورده‌است که اکثر آنها را زانتی به عنوان کاپیتان بالای سر برده‌ است. جام یوفا سال ۹۸ (زانتی در دیدار فینال گل دوم اینتر را با یک شوت زیبا از پشت محوطه جریه به ثمر رساند)، کوپا ایتالیا در سالهای ۲۰۰۵ ، ۲۰۰۶ و ۲۰۱۰؛ سوپر کاپ ایتالیا در سالهای ۲۰۰۵ ، ۲۰۰۶ ، ۲۰۰۸ و ۲۰۱۰؛ پنج قهرمانی لیگ ایتالیا در سالهای ۲۰۰۶ ، ۲۰۰۷ ، ۲۰۰۸ ، ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰؛ لیگ قهرمانان اروپا در سال ۲۰۱۰ و جام باشگاههای جهان ۲۰۱۰ جامهایی بوده‌اند که زانتی همراه اینتر موفق به کسب آن شده‌است. زانتی آخرین پنالتی بازی در فینال سوپر کاپ ایتالیا در سال ۲۰۰۸ را وارد دروازه رم کرد که موجب پیروزی و قهرمانی اینتر در آن دیدار شد.

زانتی یکی از برترین بازیکنان تاریخ جهان به شمار می‌آید. کمتر بازیکنی در تاریخ جهان یافت می‌شود که همانند خاویر همیشه در اوج بوده و هیچ گاه یک بازی نا امید کننده انجام ندهد. پس از ۱۷ سال حضور در اینتر زانتی همچنان با طراوت و شاداب فوتبال بازی می‌کند و هیچ نشانی از خستگی در بازی وی یافت نمی‌شود. در بازی فصل پیش مقابل بایرن زانتی هفتصدمین بازی خود را با پیراهن اینتر انجام داد و فقط جوزپه برگومی (۷۵۸ بازی) بیشتر از وی برای اینتر به میدان رفته‌است. پیش از برگزاری بازی اینتر-بایرن لوح یابودی از طرف باشگاه اینتر به پاس قدردانی از زانتی به وی اهدا شد و در پایان دیدار نیز زانتی با کسب لیگ قهرمانان اروپا شبی به یاد ماندنی را سپری کرد.

زانتی با آنکه معمولاً در دفاع بازی می‌کرد، ولی آخرین اخراج وی از زمین مسابقه به ۹ سال قبل برمی‌گردد. زانتی مقابل تیم پارما در رقابت‌های کوپا ایتالیا، به علت اعتراض به تصمیم داور اولین و آخرین کارت قرمز دوران بازیگری خود را دریافت کرد. زانتی بخاطر پست و نوع بازی اش بسیار کم گل می‌زند و سال ۲۰۰۷ در بازی مقابل آسکولی توانست پس از ۴ سال گلزنی کند. همچنین وی در سال ۲۰۰۷ در آخرین دقیقه بازی با رم با یک شوت از راه دور دروازه این تیم را گشود و اینتر را از شکست در آن دیدار نجات داد. شکستی که اگر رقم می‌خورد شاید هرگز اینتر سومین اسکودتوی پیاپی را در کارنامه خود نمیدید.

قرارداد کاپیتان زانتی با اینتر تا سال ۲۰۱۲ اعتبار دارد. کاپیتان اعلام کرده می‌خواهد با پیراهن اینتر از دنیای بازیگری خداحافظی کند.
بازی‌های ملی

دانیل پاسارلا، اولین سرمربی تیم ملی آرژانتین بود که زانتی را به تیم ملی فرا خواند. زانتی اولین بار ۱۶ نوامبر سال ۱۹۹۴ در بازی مقابل شیلی پیراهن آرژانتین را بر تن کرد. پیراهنی که تا کنون ۱۴۰ بار آن را پوشیده است و کاپیتان تاریخ کشورش محسوب می‌شود. زانتی در دو جام جهانی ۱۹۹۸ و ۲۰۰۲ نیز به میدان رفته است ولی در جام جهانی ۲۰۰۶ و ۲۰۱۰ با تصمیم عجیب مربیان آرژانتین به تیم ملی دعوت نشد تا شانس حضور در ۴ جام جهانی پیاپی را از دست بدهد. وی در المپیک ۱۹۹۶ آتلانتا نیز با تیم ملی کشورش شرکت داشت و به مدال نقره رسید.

حساس‌ترین گل زانتی با پیراهن آرژانتین به جام جهانی ۱۹۹۸ و بازی حیثیتی آرژانتین-انگلستان برمی‌گردد. آرژانتین ۲-۱ از حریف خود عقب بود که زانتی پاس کوتاه ورون از روی ضربه آزاد را دریافت کرد و با چرخش ۱۸۰ درجه توپ را به گوشه دروازه انگلستان کوبید. بازی با نتیجه ۲-۲ خاتمه یافت و آرژانتی توانست در ضربات پنالتی با پیروزی بر انگلستان بر مرحله بعد راه یابد.

زانتی همچنان در تیم ملی آرژانتین به میدان می‌رود و رکورد وی در پوشیدن پیراهن ملی دست نیافتنی تر می‌شود.
زندگی شخصی

در سال ۱۹۹۲ خاویر زانتی و پائولا با یکدیگر ازدواج کردند. پائولا، دختر یک استاد دانشگاه در کشور آرژانتین بود و خود نیز در رشته عکاسی مشغول به کار است. سال ۲۰۰۵ اولین فرزند خاویر و پائولا به نام سل زانتی متولد شد تا با ورود دختر خاویر و پائولا زندگی این زوج سالم گرمتر شود.

افتخارات
اینتر میلان

سری آ: ۰۶-۲۰۰۵؛ ۰۷-۲۰۰۶؛ ۰۸-۲۰۰۷؛ ۰۹-۲۰۰۸؛ ۱۰-۲۰۰۹
جام یوفا: ۹۸-۱۹۹۷
کوپا ایتالیا: ۰۵-۲۰۰۴؛ ۰۶-۲۰۰۵؛ ۱۰-۲۰۰۹؛ ۱۱-۲۰۱۰
سوپر کاپ ایتالیا: ۲۰۰۵؛ ۲۰۰۶؛ ۲۰۰۸؛ ۲۰۱۰
جام باشگاه‌های اروپا: ۱۰-۲۰۰۹
جام باشگاه‌های جهان: ۲۰۱۰

تیم ملی

مسابقات کشورهای آمریکا ۱۹۹۵: مدال طلا
المپیک ۱۹۹۸ آتلانتا: مدال نقره

افتخارات شخصی

۱۰۰ بازیکن برتر تاریخ جهان

صفحه 2 از 6: « پیشین 1 2 3 4 5 6 پسین »

ورزش /

تاریخچه باشگاه های فوتبال

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا