صفحه 9 از 32: « پیشین 1 ... 8 9 10 ... 31 32 پسین »

مقالات ورزشی

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#81 Posted: 6 Apr 2012 07:54

سازو کار ضربات وارد بر سر در ورزش بوکس
نويسنده : مسعود رحمتي ( کارشناس ارشد تربيت بدني و علوم ورزشي دانشگاه بوعلي سينا همدان )
طبقه بندی : تربیت بدنی
مسابقه ورزش بوکس بطور رسمی در ششصد و هفتاد و هفت سال قبل از مسیح در بیست و سومین بازی المپیک در هاین (Hine) اولین جایگاه رقابت این ورزش شروع شده و ابراستوس اهل سمیرنا در این مسابقه فاتح و قهرمان شناخته شد. این‌که در قدیمی ترین نبرد بوکس افراد به چه صورت و چگونه با یکدیگر می‌‌جنگیدند، معلوم نیست. چنانکه در تاریخ روم باستان ذکر شده است : طرفین مشت‌های خود را به چرم‌های خامی محکم بسته و سعی می‌کردند که با مشت‌های سخت و سنگین حریف را از پای در آورند. البته این مسابقات بدون دسته بندی وزن بدن انجام می‌‌شد.
امروزه بوکس بعنوان یک ورزش پر طرفدار در میان اقشار مختلف جامعه، بویژه جوانان رواج دارد.
این ورزش با وجود طرفداران زیادی که دارد، پیوسته مورد انتقاد مجامع مختلف ورزشی ، مذهبی و پزشکی بوده است و به دو دلیل از این ورزش انتقاد کرده اند :
آسیب رسانی و خطرات احتمالی که به فرد ورزشکار تحمیل می شده است.
تقویت روحیه پرخاشگری در سطح اجتماع و شباهت این ورزش با برنامه گلادیاتوری دوران باستان قدیم.
عده ای بوکس را در محافل ورزشی و پزشکی ، رویدادی همراه با عوارض جسمانی و عصب شناختی تلقی می کنند، اما عده ای نیز معتقدند که عوارض جانبی این ورزش بیش از سایر ورزشها نیست. با توجه به جاذبه های این ورزش برای قشر جوان و نوجوان ، بر متخصصین پزشکی ، علوم ورزش ، و روانپزشکی لازم است که برخی ابهامات موجود را در سایه تحقیقات علمی و به دور از سوگیری روشن کنند و نتایج بدست آمده را از طریق رسانه های گروهی در اختیار جوانان و خانواده های آنان قرار دهند.
مغز انسان با وزن حدود 1400 گرم و حجم بالغ بر 1250 سانتی متر یکی از شگفت انگیز ترین بافت های زنده است که در نظام آفرینش با آن روبرو هستیم. مغز انسان توانایی آن را دارد که نظامهای کارکردی مختلف درون ارگانیزم را فعال ساخته و موجب حرکت ارگانیزم گردد، اطلاعات دریافتی را تعبیر، پالایش و تفسیر کند و مجموع پیامهای مورد نیاز را به طوری که سریعا قابل دسترس باشد، ذخیره کند و بدین ترتیب امکان حل مساله را فراهم آورد(2). افزون بر این، انسان می تواند از طریق گفتگو با دیگران، تعامل مثبت و ارائه راه حل های مناسب دیگران را در رفع مشکلاتشان یاری دهد.

مناطق حسی، حرکتی، دیداری، شنیداری و ارتباطی کرتکس
آمارصدمات مغزی عمدتا ناشی از ضربات به سر می باشند که احتمالا سبب تغییرات در وضعیت ذهنی و روانی فرد بدون تغییر سطح هوشیاری می شوند. تغییر وضعیت ذهنی به دنبال ضربه وارد بر سر می تواند سبب تغییر جنبه های شخصیت ، حافظه (از بین رفتن حافظه)، نقایص عصبی یا فقدان هوشیاری گردد. آسیبهای مغزی ملایم ناشی از ضربه امری شایع در ورزشهای تماسی و سایر برخوردهای ورزشی است. میزان بروز صدمات سر بر حسب نوع ورزش و سن ورزشکار متفاوت است. بسیاری از صدمات وارد به ناحیه سر گزارش نمی شوند، زیرا اساساً صدمات خفیفی بوده و این صدمات چندان مورد توجه مربی یا ورزشکار قرار نمی گیرد.

بررسی تاثیر بوکس بر دستگاه عصبی ورزشکاران
پیروزی در یک مسابقه بوکس توسط ضربات هدفمند و مکرر به بدن و به طور عمده بر سر حریف ، به دست میاید.
جوردن و همکاران در سال 1988 در بررسی MRI و نورولوژیک 9 بوکسور آماتور فعال هیچگونه نتیجه غیر نرمالی را گزارش نكردند.
از سوی دیگر جوردن و همکاران در سال 1992 در سی تی اسكن 238 بوكسور حرفه ای فعال 25 نفر (7%) نتایج غیر نرمال را گزارش كردند.
بیوزارت- بولنج (1970) با ترسیم EEG قبل و بلافاصله بعد از مسابقه در 123 بوکسور آماتور نتوانستند غیر نرمال بودن را حتی در مسابقاتی که به ناک اوت منجر شده بود نشان دهند.
سیرونی و همكاران در سال 1982 در تحقیقی با عنوان یافته های CT اسکن و EEG در بوکسورهای حرفه ای و تشخیص اولیه آتروفی در بوکسورهای جوان که روی 10 بوکسور آماتور و با استفاده از آزمایشهای نورو لوژیک، CT اسکن و EEG انجام گرفت ، نتایج الكتروآنسفالوگرافی غیر نرمال را در 70 درصد بوكسورها گزارش كردند.
اومالووبنت در سال 2005 تغییرات نورولوژیک مرتبط به آسیب مغزی ناشی از ضربات مکرر وارد بر سر بازیکنان بازنشسته فوتبال را ارزیابی کرد. نتایج نشان داد که در اثر آسیب های مغزی ناشی از ضربه سر بازیکنان ملی فوتبال امکان تخریب سیستم عصبی را در طولانی مدت فراهم می کند .
محسن فلاحتی، حسن عشایری و اكبر بیان زاده در سال 1177 اثرات نوروسایكولو‍‍ژیك ورزش بوكس آماتور ایران را روی بوكسورهای فعال عضو تیم ملی و بوكسورهای بازنشسته ملی مطالعه کردند و نتیجه گرفتند كه یك دوره (حداقل چهار ساله) ورزش بوكس آماتور موجب بروز اختلال در عملكردهای نوروسایكولوژیك افراد نمی شود. آنان دلایلی را برای این نتیجه خاطر نشان کردند که :
این افراد بدلیل اینكه اعضای تیم ملی بوده اند ، ممكن است از ابتدا توانایی بالقوه بالایی در خصوص اینگونه كاركردهای تشخیصی و سرعتی داشته باشند. دوم اینكه احتمال دارد این توانایی را در نتیجه مداومت در تمرین ومسابقات بدست آورده باشند.
تسوایر و استورلی (1989) 69 فوتبالیست نروژی سنین 15-34 ساله که عموما بازیکن سرزن به شمار می آمدند را با گروه کنترل (69 نفر )که به فعالیت دیگری اشتغال داشته و هیچگونه سابقه آسیب ناحیه سر و گردن و یا سابقه بازی فوتبال نداشتند، را با استفاده از الکتروآنسفالوگرافی مقایسه کردند . EEG شرکت کنندگان هنگامی به عنوان نرمال در نظر گرفته می شد که فعالیت زمینه ای در دامنه نرمال بوده وفعالیت آلفای منظم ،از 8تا 12 هرتز بود. EEG هایی به عنوان غیر نرمال خفیف منظور می شدند که فعالیت مرکزی(کانونی) و محیطی انها آهسته تر از 8 هرتز بود و آن نتایجی غیر طبیعی در نظر گرفته می شد که اپیزود مرکزی آنان 4 تا 7 هرتز بوده و یا فعالیت پیش زمینه زیر 8 هرتز داشتند . نتایج این مطالعه نشان داد که EEGهای غیر طبیعی در میان بازیکنان بمراتب بیشتر از گروه کنترل بوده است . 78 درصد از EEGهای گروه کنترل نرمال بود، در حالی که 56 درصد فوتبالیست ها EEG نرمال داشتند. EEGهای غیر نرمال بیشتر در میان بازیکنان جوانی یافت شد که تجربه و مهارت کمتر،و نیزبلوغ اسکلتی پایینتری داشتند.
کریشکوا در سال 1989 در بررسی پنجاه بوکسور به شیوه EEG ، 30 درصد EEGها را غیر نرمال گزارش نمود.
هاگلندواریکسون (1993) آسیب مغزی احتمالی بوکسور ها را با گروه کنترلی متشکل از دوومیدانی کاران و فوتبالیستها ، مورد بررسی قرار دادند . غیر طبیعی بودن EEGدر 32 درصد بوکسور ها نسبت به 20 درصد فوتبالستها و12 درصد دوومیدانی کاران یافت شد اما این تفاوت معنادار نبود. با این حال هیچگونه یافتهEEGغیر طبیعی شدید مشاهده نشد.
كاستی در سال 1982 پس از بررسیهای نورولوژیک ، EEG ، نوروسایکولوژیک و سی تی اسکن 14 بوكسور( 8 بوكسور آماتور و 6 بوكسور حرفه ای) یک مورد نتیجه نورولوژیک غیر نرمال و دو مورد آزمون نوروسایکولوژیک غیر نرمال گزارش كرد و در سایر موارد نتیجه غیر طبیعی مشاهده نشد.
مک لاتچی و همکارانش (1987) در مطالعه روی 20 بوکسور آماتور فعال و با انجام آزمایشهای نورولوژیک ، نوروسایکولوژیک ، EEG ، و CT اسکن ، 7 نفر را با نتایج نورولوژیک غیر نرمال و 8 نفر را با EEG غیر نرمال و 9 نفر را با نواقص نوروسایکولوژیک خصوصا" در نواحی توجه ، حافظه کلامی و حافظه بصری گزارش کردند
باتلر ، فورسیت و آدامز (1993) در بررسی تاثیرات شناختی بوكس آماتور و با ارزیابی نوروسایکولوژیک پیش از مسابقه ،بلافاصله پس از مسابقه و نیز در طول دو سال بعد مسابقه ، هیچ گونه بد کارکردی نورو سایکولوژیک را گزارش نکردند. گزارش دریو در سال 1986 پس از بررسی نوروسایكولوژیك 19 بوكسور حرفه ای فعال و 10 بازیكن بیسبال بعنوان گروه كنترل حاكی از نواقص و کمبودهایی در بوکسورها در مقایسه با گروه کنترل بود که با تعداد مبارزات بوکس همبستگی داشت.
بررسی اریك و همكاران در سال 2000 با عنوان آسیب حاد مغزی ناشی از تراوما جنبه های نوروسایكولوژیك 38 بوكسور آماتور قبل و بعد از انجام یك مسابقه بوكس را در مقایسه با 28 بوكسور كه به انجام فعالیت جسمانی دیگر می پرداختند، نتیجه گرفتند كه شركت در مسابقه بوكس آماتور با وجود استفاده از كلاه محافظ می تواند موجب كاهش عملكرد عصب شناختی شود كه این اختلال با عارضه های شناختی كه به دلیل ضربه های مغزی ایجاد می شود مشابه است. باتلر (1994) در مقاله مروری و با استفاده از مطالعاتی که در آنان تستهای نوروسایکولوژیک در بوکسورهای آماتور بکار رفته بود، گزارش کرد که" یک دوره بوکس می تواند عکس العملهای حرکتی مناسب را بخصوص در دست غیر برتر کاهش دهد، ولی حتی در این جنبه نیز عملکرد بوکسور در دامنه نرمال قرار دارد. او همچنین با مرور تحقیقات انجام شده و از طریق مطالعات کنترل شده بوکسورهای فعال و بازنشسته و در بررسی طول دوره و سطح مسابقه ، بیان داشت که تاثیر بوکس روی عملکرد شناختی مرکزی منفی است".
پورتر و همکاران در برسی دامنه دار نوروسایکولوژیک 9 سال( از 1992 تا 2001 ) گزارش کردند شواهدی حاکی از زیانبخش بودن بوکس از لحاظ نوروسایکولوژیک در دست نیست. هیلبرونر و همکاران در سال 1991 پس از انجام آزمایشات نوروسایکولوژیک قبل و بعد از مسابقه كه روی 23 بوكسور آماتور فعال انجام شد نقص در حافظه و عملکرد حرکتی را گزارش كردند.
مطالعه کمپ ، هیوستون و مک لئود در سال 1994 ، هیچگونه غیر طبیعی بودن نورو سایکولوژیک و توموگرافی بوکسور ها آماتور را در مقایسه با گروه کنترل مشاهده نکردند. با این حال افرادی که تعداد مبارزات بیشتری داشتند، نمرات کمتری در آزمون نورو سایکولوژیک کسب کردند.
بروگلیو و همکاران (2004) بیان داشتند که" شتاب ضربه فوتبال که منجر به آسیب عصبی می شود ، با بوکس مشابهت زیاد دارد. آنان در سال 2004 بلا فاصله بعد 20 بار عمل هد زدن با سرعت ثابت به توپ فوتبال برای بررسی کنترل قامت گروه فوتبالیستهای دانشگاهی ، تست تعادل گرفتند كه هیچگونه تفاوت معناداری را آشکار نکرد. جانسون و همکاران (2002) چابکی 84 ورزشکار زن ومرد و هاکی روی یخ مطالعه کردند و تفاوت معناداری میان ورزشکاران که دارای آسیب مغزی ملایم بودند ، در عوارض پس از ضربه وارد بر سر در برابر گروه کنترل وجود دارد ولی تفاوت معناداری در عملکرد چابکی آنان مشاهده نشد.
نیكولاس كورسلیس به همراه گروهی از محققان بریتانیایی پس از بررسی دقیق مغز بوكسورهای بازنشسته ، 4 نوع آسیب مغزی كه با تغییرات رفتاری همبستگی داشت را شناسایی كردند. شایعترین مورد، ایجاد حفره در بخشهای خاصی از مغز بود كه در بوكسورها به میزان 17/5 میلیمتر گزارش شد كه این مقدار در مقایسه با غیر بوكسورها كه 6/1 میلیمتر بود تفاوت زیادی را نشان می داد. او همبستگی معناداری میان این تغییرات ساختاری و توانایی احساسی و میزان عكس العمل بوكسورها مشاهده كرد. دومین تغییر ساختاری مربوط به آسیب ناحیه زیر قشری بوكسورها بود . این آسیب مغزی با سرعت افراد ، راه رفتن و آهسته شدن حركات جابجایی آنان نسبت داشت. در سومین آسیب بوكسورهایی كه پس از پایان دوره قهرمانی كماكان به بوكس ادامه می دادند، تغییراتی در برخی قسمتهای مغز مشاهده شد كه شبیه عارضه پاركینسون بود. سرانجام چهارمین آسیب بوجود آمدن گره هایی در فیبرهای عصبی بویژه در لوب میانی مغز بود كه بیشتر در بوكسورهای مسن مشاهده شد. این پژوهشگر نتیجه گرفت كه این گره های فیبر عصبی بیشتر بدلیل ضربات مكرر وارده بر سر ایجاد شده اند تا افزایش سن و این آسیبها بدلیل دوره طولانی مدت بوكس افراد، حریفان قدرتمندتر و ضربات بیشتر وارده بر سر بوده است(29). این قبیل مطالعات منجر به افزایش نظارت و همچنین ممنوعیت ورزش بوكس حرفه ای در سوئد(سال 1969) و نروژ(سال 1982) شد. در پی فعالیتهای انجام گرفته در دهه های اخیر ، كشورهای انگلیس ، كانادا و نیز سازمان پزشكی جهانی برای ممنوعیت این ورزش بیانیه هایی صادر كرده اند(42،43،56،57).در سال 1984 آكادمی پزشكان آمریكا به مخالفت با برنامه های ورزشی بوكس كودكان پرداخت(28).
در سال 1990 جوردن ، وی و استون به مرور و ثبت آسیبهای ناشی از بوكس در مركزتمرینات لمپیك ایالات متحده در یك دوره ده ساله اقدام نمودند. جدول 5-1-1(41).
محل آسیب تعداد آسیب درصد آسیب
اندام بالایی 147 9/32
اندام پایینی 107 9/23
سر و صورت 92 6/20
کمر 21 9/6
مغز 29 5/6
ستون فقرات 23 1/5
ناحیه سینه 17 8/3
کلیه 1 2/0
جمع کل 447 100
آسیبهای ناشی از بوكس در یك دوره ده ساله در مركز تمرین المپیك آمریكا
اگرچه آسیب مغزی به میزان بالایی نبوده است (5/6درصد) ولی حتی این میزان نیز می تواند حاكی از خطرات بالقوه این ورزش باشد.
سازو کار ضربه به سر در ورزش بوکس
اصابت ضربات مکرر و متعدد در طی یک نوبت بوکس ، امری اجتناب ناپذیر است.اگر چه برخی از ضربه های وارده بر سر می توانند نسبت به ضربات دیگر شدیدتر باشند ولی هیچكدام از این ضربات نباید ناچیز شمرده شده و هر كدام می توانند بالقوه آسیب زا باشند.
بطور کلی می توان آسیب های ناشی از ضربه وارده به مغز را به سه دسته تقسیم کرد:
آسیب ضربه مغزی خفیف که عبارت است از کاهش سطح هوشیاری به مدت 5 دقیقه یا کمتر با نمره ملاک اغمائ گلاسکو(پزشکان اغلب این شاخص را برای نشان دادن دامنه آسیب و احتمال بازیافت آن بکار می برند. نمره بالا نشاندهنده ابتلای خفیف و نمره پایین نشان دهنده شدت بالاست). ننمره اغمای 13 تا 15 که به فراموشی به مدت کمتر از یک ساعت پس از وقوع ضربه می انجامد . یعنی ناتوانی فرد در ذخیره یا حفظ اطلاعات جدید در ذهن پس از وارد شدن ضربه سر رخ می دهد.
آسیب مغزی متوسط عبارت است از کاهش سطح هوشیاری برای بیشتر از 5 دقیقه و کمتر از 6 ساعت با نمره اغمای گلاسکو تا12 و فراموشی به مدت 1 تا 24 ساعت پس از ضربه و آسیب ضربه ای مغزی شدید عبارت است از کاهش سطح هوشیاری بیشتر از 6 ساعت و یا بیش از آن با نمره اغمای گلاسکو 3 تا 8 و یا فراموشی به مدت 24 ساعت بعد از ضربه.
ضربه مغزی عمدتاً ناشی از ضربات و تروما به سر می باشند که سبب تغییر وضعیت ذهنی و روانی با یا بدون تغییر سطح هوشیاری می شوند. تغییر وضعیت ذهنی به دنبال ضربه وارد بر سر می تواند سبب تغییر شخصیت، حافظه و نقایص عصبی یا فقدان هوشیاری گردد. مکانیسم آسیب سر در ورزشها متفاوت است. مکانیسم های احتمالی آسیب دیدگی شامل نیروهای فشارنده ( اصابت ضربه به سر سبب آسیب مغز در محل اصابت، ناشی از فشرده شدن مغز در آن ناحیه ) یا نیروهای کششی وارده به سر ( سبب آسیب مغز در سمت مقابل جهت کشیده شدن سر ) یا اعمال نیروهای چرخشی روی سر(مثل پرتاب شدن از روی موتور و غلت زدن). این مکانیسم ها سبب تغییر در خونرسانی، کارکرد و نیاز به انرژی مناطق خاصی از مغز شده و به اختلال عملکرد آن بخش صدمه دیده می انجامد.
تاثیر بوکس بر سیستمهای عصبی
متخصصان بالینی در ورزش طیفی از آسیب های سر را تشخیص می دهند که دامنه آن از ضربات مغزی خفیف تا آسیب های نافذ و کشنده مغز را دربرمی گیرد. تبیین سازوکار آسیب مغز در ورزش بوکس پیچیده است. زیرا به هر دوی تاثیر ضربات مستقیم دستکش بر جمجمه و نیز حرکت مغز و جمجمه در پاسخ به آن بستگی دارد. در لحظه برخورد ضربه به جمجمه ، شتاب گذرایی به سر وارد می شود. جمجمه سریعتر از مغز حرکت می کند و این بدلیل اینرسی است . هنگامیکه جمجمه گرایش به استراحت دارد ، مغز به حرکت ادامه می دهد. چنین ضرباتی مسئول علائمی هستند که جراحان مغز و نورولوژیستها آنرا ضربه مغزی می نامند . نشانگان ضربه مغزی ممکن است شامل سردرد ، تهوع ، گیجی ، مشکلات شناختی ، تغییر شخصیت ، افسردگی ، برانگیختگی ، و اختلالات احساسی و رفتاری باشد.
اصابت ضربه به سر در ورزش بوکس، امری اجتناب ناپذیر است . سازمان جراحی نورولوژی آمریکا 90% بوکسور ها را متحمل به آسیب مغزی گزارش می کند.
رایج بودن آسیب های سر در بوکسورها تعجب آور نیست، زیرا هنگامی که یک بوکسور ضربه مستقیمی را در ناحیه سر دریافت می کند معادل ضربه ای است که یک چکش 9 کیلو گرمی با سرعت 32 کیلومتر در ساعت ، بر جسم وارد می سازد. ضربه به سر می تواند سبب شکستگی استخوان های سر و صورت و آسیب بافتهای مغزی شود. این ضربات می توانند منجر به آسیب سطح مغز، پارگی شبکه عصبی، جراحات ، خونریزی و گاهی تولید لخته های بزرگ داخل مغز بشود . درجه آسیب مغزی بر بوکسورها بستگی به حرفه ای یا آماتور بودن آنها دارد.
80 درصدآسیب های مغزی خفیف اند. ضربه مغزی از جمله آسیب های خفیف مغزی است که به تشخیص دقیق و درمان مناسب نیاز دارد و گرنه موجب عوارض طولانی مدت خواهد شد.
توافق كلی در خصوص تعریف استاندارد ضربه مغزی در دست نیست. اما یك تعریف رایج قابل قبول عبارتست از " فرایند پاتولولوژیك پیچیده كه بوسیله نیروی بیومكانیكی ناشی از تراوما ایجاد شده ، که مغز را تحت تاثیر قرار می دهد". كلی و روزنبرگ مشكلات حافظه و توجه را صرفنظر از اینكه ورزشكاران هوشیاری خود را از دست داده یا نه، بعنوان عوارض حاد بوجود آمده در ورزشكارانی كه دچار ضربه مغزی شده بودند، گزارش كرده اند.

تشنجهای ناشی از ضربه مغزی
درورزش های پر برخورد تشنج ناشی از ضربه مغزی چندان رایج نیست، اما رابطه ای معناداری با آسیب های خفیف سر وجود دارد. معمولا این نوع تشنج ها در ظرف دو ثانیه پس از برخورد فیزیکی رخ داده، ولی با آسیب ساختمان مغز همراه نیستند . سرنوشت آن بستگی به علت آسیب ، موضع آن ، وشدت و دامنه نورولوژیک آن دارد. فقدان آسیب ساختمانی یا ضایعه عصبی -روانی طولانی مدت ، نشان از طبیعت خوش خیم بودن آنها دارد. به جز ورزش بوکس ، هیچگونه شواهدی مبنی بر خطرات دراز مدت ضربه های متوالی مغزی در دست نیست. ورزش بوکس وضعیت منحصر به فردی دارد، زیرا ضربه های مکرر و تشدید ضایعات، خطر های عصبی زیادی را در بر دارد.
آسیب مغزی بوکس در شرایط ذیل رخ می دهد:
الف- حرکت چرخشی مغز بدلیل وارد شدن نیرو (شتاب) چرخشی توسط زخمهای ناشی از کشیده شدن وریدها و آسیب آکسونی پراکنده که بوسیله تخریب مسیرهای بلند عصبی در جسم سفید و ساقه مغز ایجاد شده و منجر به خونریزی زیر سخت شامه ای می گردد.
ب-نیروی خطی وارد بر سر که منجر به خونریزی یا خون مردگی خفیف نواحی پاراساجیتال کورتکس مغز ،آسیبهای ایسکمیک مخچه و تخریب آکسونی ساقه مغز می شود.
ج-صدمه به کاروتید و وارد آوردن فشار به سینوس کاروتید که خود می تواند منجر به ایسکمی در مغز شود.
د-ایجاد شتاب در سر بدلیل افتادن روی طنابها ی رینگ و یا حریف که منجر به صدماتی در نقطه مقابل سطوح دربرگیرنده لوبهای پیشین و گیجگاهی و همچنین خونریزیها و خون مردگیهای خفیف می شود.

شرایطی که منجر به آسیب مغزی در بوکس می شوند
نتیجه گیری:
به طور کلی پیشینه های علمی پیرامون بوکس حرفه ای بر این امر دلالت می کند که خطرات جدی در زمینه آسیب مغزی وجود دارد، اما مطالعات مربوط به بوکس آماتور چنین قطعیتی را نشان نمی دهد و در این خصوص نیاز به مطالعه های بیشتری می رود.

منابع
1- ترتیبیان ،بختیار.رحمانی،محمد. " چرا بوکس نه؟ "نشریه ورزش ، انقلاب و دانشگاه. انتشارات دانشگاه تهران ، شماره های 60 تا 63، 1370.
2- صدر نبوی، رضا ." الكتروآنسفالوگرافی بالینی ". انتشارات دانشگاه علوم پزشكی مشهد ،شماره 23، 1375
3- رابرت ،كارولا.جان ، پی هارلی.چارلز ، آروباك."آناتومی و فیزیولوژی انسان". جلد اول. ترجمه واعظ مهدوی، محمد رضا تكلیان. انتشارات دانشگاه شاهد،1376.
4- خدا پناهی محمد کریم، نوروسایکولوژی وسایکو فیزیولوژی، انتشارات سمت، 1382
5- فلاحتی ، محسن.عشایری، حسن. بیان زاده ، اکبر. "بررسی اثرات نوروسایکولوژیک بوکس آماتور ایران" . نشریه المپیک ، سال ششم – شماره های 3 و 4 ، 1377.

6- Andrew Guterman and Robert w smith. “ Neurological sequelae of boxing”. J Sports med 4 :194-210(1987).
7- Aubry ,M . Cantu,R. et al(2002). Summary and agreement statement of the first international conference on concussion in sport,Vienna 2001. Br J Sports Medicine 36:1n press.
8- Beaussart, M., and Beaussart-Boulenge, L. (1970) “Experimental” study of cerebral concussion in 123 amateur boxers, by clinical examination and EEG before and immediately after fights, Electroencephalography and Clinical Neurophysiology 29, pp. 529-530
9- Broglio S P “No acute changes in postural control after soccer heading” . Br J Sports Med 2004;38:561-567.
10- Butler, R. J. (1994) Neuropsychological investigation of amateur boxers, British Journal of Sports Medicine 28, pp. 187-190
11- Butler, R. J., Forsythe, W. I., Beverly, D. W., and Adams, L. M. (1993) A prospective controlled investigation of the cognitive effects of amateur boxing, Journal of Neurology, Neurosurgery and Psychiatry 56, pp. 1055-1061
12- Cabanis EA ,Pwrez G, Tamraz JC , et al. Cephalic magnetic resonance imaging of boxers..Preliminary results. Acta radiol suppl stockh 1986;369:365-366
13- Erik J.T.Matser, et al(2000) Acute traumatic brain injury in amateur boxing .J Physician and Sportmedicine-vol28-no.1
14- Gronwall D Wrightson P. Cumulative effect of concussion. Lancet ,1975
12- Haglund, Y. and Eriksson, E. (1993, January-February) Does amateur boxing lead to chronic brain damage? A review of some recent investigations. American Journal of Sports Medicine 21, pp. 97-109
15- Heilbronner RL,Henry GK, Carson Brewer M. Neuoropsychologic test performance in amateur boxers.Am J Sports Med 1991;19:376-380 24- 16- Jako P”Safety measures in amateur boxing” ohnson ,Philip. “ Effect of mild brain injury on an instrumented agility task “ 2002 .Clinical journal of sports medicine.12(1):12-17.
17- Johnston.K. McCrory,P. Mohtadi.N.(2002).Evedence based review of sport related concussion –clinical science.Clinical J Sports Med 11:150-160.
18- Jordan, Barry D., Voy, Robert O., and Stone, Jennifer (1990, February) Amateur boxing injuries at the US Olympic training center. The Physician and Sportsmedicine 18:2, pp. 81-90
19- Kaste M, Kuurne T, Vilkki J, Katevuo K, Sainio K, Meurala H. Is chronic brain damage in boxing a hazard of the past? Lancet 1982;2:1186-1188.
20- Kemp PM ,Houston AS,Macleod MA.Cerebral perfusion and psychometric testing in boxers and controls .Eur j Nucl Med 1994;21(suppl):S33.
21- Krejcova H,Cerny R. Vestibular abnormalities in encephalopathia pugilistica.Acta otolaryngol suppl stockh1989;468:209-210.
22- Lincoln Sargeant, Hugh Brayne, Carol Brayne, Could boxing be banned? eBMJ، Sports Med 1999;18:98-100.
23- Lundberg , GD.Boxing should be banned in civilized countries round 3.JAMA 251: 2483-2485;1986.
24- McCrory,P.R.(1997).Were you knocked out? A team physicians approach to initial concussion management.Med Sie Sports Exercise 29:s207-12
25- MccunneyR,Russop;Brain injures in boxers.phy sportmed 1984 ; 12(5);53-67
26- McLatchieG,BrooksN, GalbraithS, et al.clinical neurological examination,neuoropsychology,electroencephalograph y and computed tomographic head scanning in active amateur boxers.j neurol neurosurg psychiatry 1987;50:96-9.
27- Morrison,R.G. Medical and public health aspects of boxing.JAMA 255:2475-2480;1986
28- OmaluBennet “Chronic traumatic encephalopathy in a national football league player” J Neurosurgery،2005.57(1):128-134 ,2005
29- Rau,Rudiger.et al .’’spectral analysis of electroencephalography changes after choking in judo(juji-jime). J medicine &science in sport&exercise 1998.30:1356-1362
30- Richards,N.G. Ban boxing. Neuorology 34:1465-1486;1985.
31- Roberts,Td.M. 1997." Neuropsychology of postural machanisms."
32- Sironi VA,Scotti G,et al.’’ CT –scan and EEG findings in pugilists:early detection of cerebral atrophy in young boxers. J neurosurg sci 1982;26:165-168.Some high risk sports. Sporting news.1982 aug . 16.
33- Tsyvaer AT,Storli ov .Soccer injuries to the brain :a neurologic and electroencephalographic study of active football players. Am j sports med 1989;17:573-7.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#82 Posted: 6 Apr 2012 07:54

فوايد فعاليت بدنی
تربیت بدنی
فواید فعالیت بدنی منظم برای سلامت بسیار است . حداقل 30 دقیقه فعالیت بدنی متوسط ، مثلا" پیاده روی سریع ، برای بدست آوردن بسیاری از این اثرات کافی است . اگر چه ، با افزایش سطح فعالیت ، فواید آن نیز افزایش می یابد .
فواید فعالیت بدنی منظم :

1- خطر مرگ و میر قبل از بلوغ را کاهش می دهد .

2- خطر مرگ و میر ناشی از بیماری قلبی یا سکته مغزی را کاهش می دهد که مسؤول یک سوم تمام مرگ ها هستند .

3- خطر ایجاد بیماری قلبی یا سرطان روده ها را تا ٥٠% کاهش می دهد .

4- خطر ابتلای به دیابت نوع ٢ را ٥٠% کاهش می دهد .

5- کمک می کند تا احتمال ابتلای به فشار خون بالا ، که یک پنجم جمعیت بالغ دنیا را گرفتار کرده کاهش یابد .

6- به پیشگیری یا کاهش استئوپروز کمک می کند ، خطر شکستگی لگن را تا ٥٠% در زنان کاهش می دهد .

7- خطر ایجاد دردهای ناحیه کمر را کاهش می دهد .

8- باعث ترفیع سلامت روحی و روانی می شود . اضطراب ، استرس و احساس افسردگی و تنهایی را کاهش می دهد .

9- کمک می کند تا از عادات خطرناک مثل مصرف سیگار ، الکل و سوء استفاده از مواد مخدر و رژیم غذایی بد و خشونت مخصوصا" در کودکان و نوجوانان جلوگیری شود .

10- کمک می کند تا وزن بدن را تنظیم کرده و خطر چاقی را ٥٠% نسبت به افراد بی تحرک کاهش می دهد .

11- کمک می کند تا استخوانها ، عضلات و مفاصل سالمی داشته باشیم و افراد دچار حالات ناتوان کننده مزمن را از نظر قدرتی تقویت می کند .

12- می تواند به درمان حالت های دردناک مثل کمردرد و زانو درد کمک کند .

همه ما میدانیم که فعالیت بدنی – مثل پیاده روی ، دوچرخه سواری و بازیهای مختلف باعث می شود شما احساس خوبی داشته باشید ولی فعالیت بدنی منظم فواید بسیار دیگری نیز دارد . این کار نه تنها باعث بهبود و حفظ سلامت می شود ، بلکه اثرات مفید اقتصادی و اجتماعی خود را دارد . فعالیت بدنی منظم به کشورها و اقتصاد کمک می کند تا هزینه های مراقبت های بهداشتی کاهش یابد ، تولید افزایش یابد ، مدارس بهتر شوند ، غیبت از محل کار و تعویض شغل کمتر شود و مشارکت در ورزش و تفریحات سالم افزایش یابد . در بسیاری کشورها ، هزینه های بهداشتی به علت نبود فعالیت بدنی و چاقی بالاست .

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#83 Posted: 6 Apr 2012 07:56

تمرین های ورزشی ساده

با وجود برنامه های فشرده کاری، تعهدات خانوادگی، و شب های بیرون از خانه تقریبا پیروی از برنامه منظم باشگاه و تمرین در آنجا قدری مشکل به نظر می رسد. به همین دلیل بد نیست همیشه یک برنامه پشتیبانی با احتساب به کمترین امکانات برای خود داشته باشید. به کمک کمی خلاقیت، می توانید راههای متفاوتی برای تحرک بدن خود پیدا کنید و همچنین از مزایای آن در جهت به تحرک واداشتن ذهنتان هم بهرمند شوید. در تمرین های زیر تنها چیزی که نیاز دارید یک صندلی و نیم ساعت وقت آزاد است.

هر تمرین را باید برای 2 ست 12 تا 15 تایی تکرار کنید.

استپ آپ (step ups)
در فاصله مناسبی از یک صندلی نسبتا محکم و بلند در حالیکه نشیمنگاه آن روبروی شما قرار داشته باشد، بایستید، پای راست خود را به آرامی از روی زمین بلند کرده و بالا آورید و بر روی صندلی قرار دهید. وزن بدن را بر روی پای راست داده و بدن را به سمت بالا فشار دهید تا پای سمت چپ نیز هم سطح پای دیگر شود، سپس پای چپ را پایین آورده و بر روی زمین قرار دهید. زمانیکه به حالت شروع بازگشتید، حرکت را مجددا تکرار کنید. پس از اتمام تعداد حرکات، تمرین را برای پای دیگر نیز تکرار کنید.
فواید: این تمرین برای تقویت عضلات چهار سر و سه سر سرینی ران مفید بوده و پاهای شما را قدرتمند و محکم می کند.

پلانک (plank)
هر دو پای خود را بر روی نشیمنگاه صندلی قرار دهید و سپس با قرار دادن آرنج ها بر روی زمین شکل یک میز را به وجود آورید (اگر زمین قدری سفت است می توانید زیر دستان خود یک حوله پهن کنید) باید توجه داشته باشید که کمرتان حالت قوسی شکل پیدا نکند و تمام قسمت های بدن صاف و کشیده باشند. ماهیچه های پای خود را منقبض کنید و برای مدت زمان یک دقیقه در این وضعیت باقی بمانید.
فواید: این حرکت علاوه بر اینکه عضلات پا را تقویت می کند، برای ماهیچه های نیم تنه بالایی بدن نیز مفید است چرا که شما در تلاش هستید تا تعادل خود را حفظ کنید بنابراین تمام عضلات به کار وا داشته می شوند. برای افزایش استقامت سعی کنید یکی از پاها را به آرامی از روی صندلی بلند کرده و بالا ببرید. این حرکت نیاز به حفظ تعادل بیشتری دارد و برای عضلات شکمی مفید تر خواهد بود.

شنا
در همان وضعیت پلانک قار بگیرید اما این بار به جای اینکه آرنج هایتان بر روی زمین قرار بگیرد کف دست ها را به عرض شانه باز کرده و بر روی زمین بگذارید. سپس در همان حال که پاهایتان بر روی صندلی قرار دارد شروع کنید به شنا رفتن. مطمئن شوید در حین انجام حرکت کمرتان قوز نمی کند.
فواید: پیش از هر چیز عضلات سینه شما هدف قرار می گیرند و ماهیچه های دو سر بازویی که با آنها همکار هستند نیز تقویت می شوند.

اسکات تک پایی
چند سانتی متر جلو تر از صندلی بایستید، یکی از پاها را بر روی صندلی قرار دهید و نقطه تعادل خود را پیدا کنید. به آرامی باسن خود را تا آنجایی که می توانید به سمت پایین بیاورید. در این قسمت باید از عضلات پایی که ایستاده، کمک بگیرید. زمانی که به پایین رسیدید به دقت بلند شوید تا یک دور کامل حرکت انجام شود.
فواید: این تمرین بهترین حرکت برای تقویت عضلات سه سر و چهار سر سرینی، ران، و عضله پشت ساق می باشد. با توجه به کیفیت این حرکت می توانید به راحتی بر روی حفظ تعادل خود نیز کار کنید.

کشش عضلات سه سر
بر روی صندلی بنشینید، به طوری که دست ها در طرفین بوده و کف دست ها لبه های صندلی را گرفته باشد. سپس با پاهای خود تا آنجا که می توانید به سمت جلو قدم بردارید تا جایی که کل وزن بدن بر روی دست ها بیفتد. به آرامی بدن خود را به سمت پایین بیاورید (با استفاده از عضلات سه سر بازویی) بدن را به سمت پایین برده و مجددا بالا آورید.
فواید: شما احساس سوزشی در قسمت پشتی بازو های خود احساس می کنید (عضلات سه سر) برای اضافه کردن فشار بیشتر می توانید پاهایتان را نیز بر روی یک صندلی دیگر یا توپ مخصوص بدن سازی قرار دهید.

تحریک ماهیچه های ساق پا
با کف هر دو پا بر روی یک صندلی بایستید، پاهای خود را به نزدیکی لبه صندلی بیاورید به طوریکه پاشنه ها از روی صندلی خارج شده باشند. اگر در این حالت قادر به حفظ تعادل خود نیستید می توانید جسمی را بگیرید. سپس بنشنید و بلند شوید.
فواید: این حرکت به طور اخص عضلات ساق پا را نشانه می گیرد و به شما در حفظ تعادل بدن کمک می نماید.

سوپرمن
از شکم به عرض صندلی دراز بکشید. بیشتر وزن خود را باید بر روی پاها و در خارج از صندلی بدهید. سپس دست های خود را از طرفین بکشید؛ ابتدا به سمت راست و بعد به سمت چپ، و در همین حین با استفاده از عضلات کمر بدن را به سمت بالا و پایین هدایت کنید. سعی کنید که در زمان انجام حرکت فقط از عضلات کمر استفاده کنید نه از ماهیچه های باسن یا ران.
فواید: به طور عمده عضلات کمر از جمله "تراپ" و "لت" پرورش یافته و تقویت میشوند.

بالا بردن از جلو
راست بایستید و با دستان خود پایه های صندلی را بگیرید. به آرامی صندلی را در مقابل خود بلند کنید، زیر شکم خود قرار دهید و از آنجا تا شانه هایتان بالا آورید و مجددا به زیر شکم ببرید.
فواید: شما با انجام این حرکت، عضلات دلتایی جلویی را تقویت می کنید.

پرس ارتشی
پایه های صندلی را نگه دارید، صندلی را به آرامی به بالای سر خود بیاورید و مثل اینکه در حال استفاده از دستگاه پرس باشگاه هستید، حرکت پرس را اجرا کنید. فقط مراقب باشید که با صندلی به سر خود ضربه وارد نکنید.
فواید: این حرکت عضلات دلتایی جلویی و میانی قفسه سینه را پرورش می دهد.

بلند کردن باسن
بر روی زمین در حالیکه رویتان به صندلی است دراز بکشید، پاشنه های پا را بر روی صندلی بگذارید و زانوها را اندکی خم کنید. با استفاده از ماهیچه های سرینی، ران خود را فشرده کرده و باسن را به آرامی از روی زمین بلند کنید و بالا بیاورید تا با سایر قسمت های بدن یک خط راست درست کند. برای یک لحظه در این وضعیت باقی بمانید و مجددا به موقعیت اولیه بازگردید.
فواید: این تمرین به طور خاص عضلات عقب ران را هدف قرار می دهد و ماهیچه های سرینی که با آنها هماهنگ کار می کنند نیز تقویت می شوند.

بهانه نیاورید
دفعه آینده که از نظر زمانی در مضیقه بودید دیگر مجبور نیستید که ورزش کردن را به طور کامل کنار بگذارید. تنها به کمک کمی خلاقیت می توانید به راحتی با استفاده از وسایل خانگی به اجرای تمرین های بسیار موثر بپردازید و هیکل خود را به راحتی روی فرم آورید.

حتی اگر از نظر وقت مشکلی ندارید و می توانید به راحتی به باشگاه بروید، بد نیست هر چند وقت یکبار در خانه تمرین کنید؛ این کار هم از نظر روانی برایتان موثر است و هم از این نظر که می توانید برای یک جلسه از ورزش های مرسوم و همیشگی که با دستگاه انجام می دهید راحت باشید، مفید است. اما مثل همیشه باید باز هم مراقب باشید که حرکات را در وضعیت مناسب انجام دهید تا به خودتان آسیب نرسانید، و بین هر روز تمرین به خود یک روز استراحت بدهید تا با مشکل تمرین بیش از اندازه مواجه نشوید.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#84 Posted: 6 Apr 2012 07:57

آیا دستگاه ویبره جای ورزش را می گیرد؟!

تبليغات دستگاه‌هاي لرزاننده‌اي كه براي تناسب اندام استفاده مي‌شود، چقدر واقعي است؟
با شروع سفر انسان به فضا در قرن بيستم، دانشمندان متوجه شدند تراكم استخوان فضانوردان در فضا به‌طور واضحي كمتر مي‌شود. درمان با لرزش روشي بود كه براي بازگرداندن تراكم استخوان آنها در راه بازگشت به زمين به‌كار گرفته شد. از اين‌جا بود كه محققان به فكر افتادند از اين روش براي درمان پوكي استخوان سالمندان استفاده كنند.

تحقيقات بيشتر در اين زمينه نشان داد كه ارتعاش مي‌تواند با ايجاد يك كشش رفلكسي در عضله انقباض مداومي ايجاد كند. متخصصان شوروي سابق، از اين اصل براي بالا بردن قدرت عضلات در ورزشكاران استفاده كردند تا اين‌كه در 1970 دانشمندان روسي دريافتند كه اين ارتعاش مي‌تواند قدرت و انعطاف‌پذيري عضله را زياد كرده و زمان بهبود درد پس از نرمش را كم كند.

سپس محققان غربي وارد گود شدند و از اين وسيله براي ورزش، بازتواني و كاهش درد استفاده كردند. اين قصه ادامه يافت تا امروز كه انواع مختلفي از دستگاه‌هاي لرزاننده ساخته شده كه عمدتاً براي تناسب اندام و تقويت عضلات به‌كار مي‌رود و تبليغاتشان را در خيلي جاها مي‌توان ديد. اما آيا اين وسايل واقعاً تأثيري در تناسب اندام دارند؟

امروزه استفاده از دستگاه براي لاغر شدن، رواج بيشتري در جامعه پيدا كرده. ورزشگاه‌ها هم براي جلب نظر مردم سعي مي‌كنند روز به روز در تهيه وسايل جديد با هم رقابت كنند. شما طرفدار كدام‌يك از دستگاه‌هاي تناسب اندام هستيد؟ تردميل؟ دوچرخه؟ يا اين‌كه ترجيح مي‌دهيد از دستگاه لرزاننده استفاده كنيد كه جديدترين مدل آن به‌تازگي شهرت زيادي در كشورهاي غربي برهم زده است؟!

متأسفانه در عمل، هيچ معيار صحيحي براي استفاده از اين وسايل و كاربرد آن براي افراد مختلف وجود ندارد و اگر هم دارد، در مراكز ورزشي اجرا نمي‌شود. اگرچه مربيان در سالن‌هاي ورزشي حضور داشته و در مورد تعداد حركات و كاربرد آن براي تناسب اندام راهنمايي لازم را ارائه مي‌دهند اما معمولاً كارشناسي وجود ندارد كه با توجه به وضعيت جسمي و سوابق بيماري‌هاي شما، در انتخاب دستگاه مناسب و بي‌خطر براي سلامت‌تان، شما را راهنمايي كند.

در نهايت اين خود شما هستيد كه بايد انتخاب كنيد براي لاغر شدن از كدام وسيله استفاده كنيد. پس بهتر است درباره جديدترين دستگاه لرزاننده كه موجب شگفتي خيلي از كاربران شده است، چيزهايي بدانيد.

دستگاه جديد چه مي‌كند؟
فكر مي‌كنيد چه احساسي به شما دست بدهد وقتي بدنتان مانند ژله و با سرعت 20 تا 50 بار در ثانيه در سه جهت بلرزد؟ احساس خوشايندي نخواهد بود، اما اگر بدانيد كه با اين لرزش به زيبايي و تناسب اندامي- كه مدتهاست براي رسيدن به آن زحمت مي‌كشيد- دست خواهيد يافت، احتمالاً نظرتان عوض مي‌شود.

اين دستگاه با استفاده از لرزش، عضلات را سفت كرده و حتي طرفدارانش معتقدند كه براي افزايش انعطاف‌پذيري و قدرت بدن، بالا بردن عملكرد ريه و پاها، كاهش درد و فشار اضافي عضلات هم كاربرد دارد. حتي آنها ادعا مي‌كنند كه اين دستگاه مي‌تواند عضله بسازد و پوكي استخوان را درمان كند.

با اين حال عده‌اي از محققان از خطرات احتمالي اين دستگاه- از كمردرد گرفته تا تخريب غضروف‌ها- خبر مي‌دهند و حتي معتقدند لرزش‌هاي شديد مي‌تواند به مغز هم آسيب برساند. اين گروه از محققان مي‌گويند علم هنوز آن‌قدر در اين‌باره بررسي نكرده كه در مورد عواقب درازمدت استفاده از اين دستگاه نظر بدهد.

البته سازمان فضايي آمريكا، ناسا، استفاده از دستگاه لرزاننده را به عنوان ابزاري براي كاستن از اتروفي ماهيچه و از بين رفتن سلول‌هاي استخواني در سفرهاي طولاني فضانوردان در حالت بي‌وزني، مورد بررسي قرار داده و متوجه شده كه استفاده از صفحه لرزان مي‌تواند فعاليت ماهيچه‌ها را زياد كند اما اين‌كه آيا مي‌تواند باعث افزايش سرعت دويدن يا پرش بلندتري در كاربران شود، هنوز مشخص نيست.
هيچ شهرتي بي‌دليل نيست!
نكته‌اي كه اين وسيله را براي كاربران خود جذاب كرده اين است كه با تعداد جلسات تمرين كمتر و طي دوره كوتاه‌تري مي‌توانند به هدف خود يعني تناسب اندام برسند. اين مسئله باعث شده استفاده از اين دستگاه، به‌خصوص براي افراد پرمشغله و مادران بچه‌هاي كوچك و هركس ديگري كه وقت كمي براي ورزش دارد، بسيار وسوسه‌انگيز باشد. يكي از جديدترين مدل‌هاي اين دستگاه كه 20تا 50 بار در ثانيه و در سه جهت لرزش ايجاد مي‌كند، نيروي جاذبه‌اي كه بر بدن وارد مي‌شود را زياد مي‌كند.

اين دستگاه مانند ورزش‌هاي هوازي (ائروبيك) عمل نمي‌كند بلكه سيستم آن بيشتر مانند يك وزنه‌برداري بدون وزنه است. در حال تمرين به نظر نمي‌آيد كه چه‌قدر اين ورزش سخت است، اما وقتي كه شرشر عرق سرازير شده، يا وقتي لرزش متوقف مي‌شود تازه متوجه مي‌شوي كه پاها و تنه چه فشاري را متحمل شده‌اند!

طراحي مشتري‌پسند!
سازندگان اين دستگاه، علاوه بر مدل‌هايي كه در سالن‌هاي ورزشي به‌كار مي‌رود، مدل‌هايي را هم براي استفاده در منزل طراحي كرده‌اند. البته با قيمت بالاي آن (از 3 هزار تا 10500 دلار) هركسي از پس تهيه‌اش برنمي‌آيد، مگر اين‌كه گنج پيدا كرده باشد!

نكته ديگر اين است كه كساني كه از سرو صدا خوششان نمي‌آيد بهتر است براي خريدن اين دستگاه عجله نكنند چون موتور اين دستگاه صداي همهمه خفيفي ايجاد مي‌كند كه ممكن است به تناسب اندامش هم نيارزد، ضمن اين‌كه كلي پول بايد در گوشه خانه بخوابد.

جالب اين‌جاست كه مربيان تناسب اندام هم طرفدار اين دستگاه‌ها هستند. احتمالاً چون زودتر مي‌توانند از شر شاگردان تنبل خود خلاص شوند (و پول بيشتري هم گيرشان مي‌آيد!) اما بعضي از اين شاگردان تنبل خيلي هم از اين دستگاه راضي نيستند چون نمي‌توانند به‌طور همزمان با ورزش، برنامه‌هاي تلويزيون را هم ببينند! در ضمن ترديد بعضي افراد هم ريشه در خاطره كمربند‌هاي لرزاننده 50 سال پيش دارد.

فروشندگان ادعا مي‌كنند!
بعضي از فروشندگان اين دستگاه ادعا مي‌كنند كه اين وسيله مي‌تواند علاوه بر افزايش قدرت بدني و بهبود خواب، باعث از بين رفتن دردهاي افراد شده و مشكل بي‌اختياري ادرار آنها را هم حل كند. البته محققان معتقدند نبايد تمام ادعاهاي فروشندگان را به‌راحتي باور كرد. چون بيشتر اين تبليغات، تنها بازارگرمي بوده و الزاماً حقيقت ندارد.

اين محققان بر اين باورند كه لرزش‌هاي شديد و پر نوسان در درازمدت مي‌تواند با فرستادن امواج لرزش به تمام بدن به آن آسيب برساند. حتي سازندگان اين دستگاه هم توصيه مي‌كنند كه روزانه حداكثر ۳۰ دقيقه از اين دستگاه استفاده شود چون استفاده بيش از حد، برخلاف استاندارد صنعتي تعيين شده در مورد ايمني لرزه‌ها در محل كار است.

به اعتقاد كلينتون روبين، استاد مهندسي زيست پزشكي (بيومديكال) در دانشگاه ايالتي نيويورك دستگاه‌هاي لرزاننده ديگري كه در بازار هستند و تأييد اداره غذا و دارو (FDA) آمريكا را گرفته‌اند لرزش‌هاي بسيار خفيف‌تري ايجاد مي‌كنند.

اما ميزان لرزش دستگاه‌هاي جديد (20 تا 50 بار در ثانيه)، در حدي است كه مي‌تواند باعث كمردرد، آسيب به غضروف‌ها، تاري ديد، كاهش قدرت شنوايي و حتي آسيب مغزي شود. او به عنوان يك دانشمند نگران آن است كه مردم برپايه معرفي نادرست و غيرعلمي يك دستگاه از آن استفاده كنند بي‌آن‌كه از خطرات احتمالي اين كار آگاه باشند.

به هر حال، اگر با همه اين توضيحات هنوز تكليف را نفهميده‌ايد، بايد گفت فقط خود شما مي‌توانيد مراقب سلامت‌تان باشيد! فراموش نكنيد حتي در دسترس‌ترين دارو- مانند آسپرين- هم براي همه مناسب نيست!

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#85 Posted: 6 Apr 2012 07:57

پیاده روی سالمندان

شما با يك برنامه پياده روي كه به آرامي شروع شده و به طور تدريجي سرعت و مسافت آن افزايش يافته است، پس از مدتي مي توانيد توانايي هاي تنفسي خود را به حد يك فرد جوان برسانيد. بهتــر است قبــل از شروع پياده روي با حركـــات كششي عضلات خود را گرم كنيد. سپس براي مدت10 تا 15دقيقه پياده روي كنيد. مدت پياده روي را به تدريج افزايش دهيد، تا حداكثر به يك ساعت در روز برسد. بهتراست پياده روي را در دو نوبت صبح و عصر و هربار 30 دقيقه انجام دهيد.اگر توانايي انجام 30 دقيقه پياده روي مداوم را نداريد مي توانيد به جاي آن 3 پياده روي 10 دقيقه اي داشته باشيد. براي پياده روي مسيري هموار و با هواي تميز انتخاب كنيد.يك بطري آب همراه خود داشته باشيد

براي انجام پياده روي نكات زير را رعايت كنيد:

1- كفش هاي راحت، كاملاً اندازه و بنددار بپوشيد ، كه پا را در خود نگهدارد و مانع تاثير ضربه به پا شود. همچنين جوراب هاي ضخيم نخي كه عرق پا را جذب وپاها را حفظ كند بپوشيد.

2- لباس هاي راحت، سبك و متناسب با دماي هوا بپوشيد. در تابستان لباس هاي با رنگ روشن بپوشيد. و در زمستان به جاي يك لباس ضخيم، چند لباس نازكتر بپوشيدتا بتوانيد به تدريج با گرم شدن بدن در حين پياده روي، لباس هاي خود را كم كنيد.

3- پياده روي را با سرعت كم شروع كنيد.

4- دريك وضعيت متعادل و راحت راه برويد. سر را بالا نگهداريد، به جلو نگاه كنيد نه به زمين. در هر قدم بازوها را آزادانه در كنار بدن حركت دهيد. بدن را كمي به جلو متمايل كنيد. گام برداشتن را از مفصل ران و با گام بلند انجام دهيد. روي پاشنه فرود آمده و با يك حركت نرم به جلو برويد. از برداشتن گام هاي خيلي بلند خودداري كنيد.

ورزش در هواي آلوده مضر است.

5- راه رفتن را درصورت امكان بدون توقف انجام دهيد. ايستادن مكرر و شروع مجدد پياده روي مانــع تاثيرات مثبت آن مي شود.

6- در حين راه رفتن نفس هاي عميق بكشيد. با يك نفس عميق از طريق بيني و با دهان بسته ريه ها را از هوا پركنيد و سپس هوا را از دهان خارج كنيد.

7- سعي كنيد زمان خاصي از هر روز را براي پياده روي در نظر بگيريد كه خسته و يا گرسنه نباشيد و در صورت امكان با دوستانتان پياده روي كنيد.

8- اگردر سربالايي يا سراشيبي قدم مي زنيد، بــدن را به سمت جلــو متمايل كنيدوبراي حفظ تعادل ، قدم هاي كوتاه تري برداريد. -

9- مدت زمان پياده روي و مسافتي كه طي كرده ايد را هر روز در تقويم خود ياد داشت كنيد. هفته اي يك بار مدت زمان پياده روي را افزايش دهيد.

10- در اواخر پياده روي به تدريج قدم هاي خود را آهسته تر كنيد. مي توانيد حركات انعطاف پذيري را نيز انجام دهيد و با اين كار كم كم بدن خود را سرد كنيد.

11-اگر در حين پياده روي دچار درد قفسه سينه، تنگي نفس و يا پا درد شديد فوراً استراحت كنيد و با پزشك مشورت نماييد.

پياده روي به علت تحريك ماهيچه ها واستخوان ها سبب افزايش قدرت عضلاني و استخــواني مي شود.

زماني كه خسته يا گرسنه هستيد ورزش نكنيد.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#86 Posted: 6 Apr 2012 07:58

10 نکته مخصوص عضله سازی

10 نکته مخصوص عضله سازی چیزی که همه بدنسازان بـدنبـال آن هستند، عضله سازی است. بدست آوردن آن اصلاً کار دشواری نیست. تا زمانی کـه اســتروئید مصرف میکنید (با وجود همه عوارض جانبی آن)، در تمریناتتان نیاز به نظم و تلاش دارید، باید تنبلی را کـنـار گـذاشته و سـاعت هـای مــــتمادی در باشگاه ورزش کـنید. در این مقاله 10 نکته و قانون مخصوص عضله سازی را برایتان عنوان میـکنیم که بسیار کمک کننده خواهد بود.

1- در همه سِت های سنگین، بدون وزنه کار کنید

مـمـکن اسـت هـنـگام کــار کـردن با دستگاه اسمیت تپش قلبتان بالاتر برود، اما وقتی می خواهید عضله سازی کنید بـه جـای آن از دمــبل استفاده کنید. دمبل باعث می شود کـه عـضـلات و مـاهیچه های فرعیتان هم کار کرده و عضله بیشتری بسازند. هر قدر حرکت شما تکان های بیشتری داشته باشد (که با استفاده از دمبل قابل دستیابی است)، روی عضلات بیشتری کار خواهد شد و نتیجه ی بهتری خواهد داد.

2- تمریناتی انجام دهید که باعث بزرگ شدن ماهیچه ها می شود

به خاطر داشته باشید که هدف شما بزرگتر کردن اندازه هر ماهیچه در بدنتان است تا میزان کلی عضلاتتان بیشتر شود. بدنسازان بسیاری عقیده دارند که فقط فُرم خوب باعث می شود که ماهیچه ها جدا شوند، اما توصیه ی ما را قبول کنید و بگذارید ماهیچه هایتان رشد کنند، با اینکار فضای بیشتری برای جدا شدن خواهند داشت.

3- روی قسمت هایی از بدنتان کار کنید که جای پیشرفت داشته باشد

بدنتان را بررسی کنید و ببینید کدام ماهیچه ها باید رشد کنند و با این هدف به باشگاه بروید و کار را اول روی آن نواحی شروع کنید.

4- ببینید کدام تمرینات برای شما موثرتر است

با تجربه، خواهید فهمید که چه تمریناتی بهتر و بیشتر روی عضلاتتان کار می کنند. از اینرو اگر قصد عضله سازی دارید، تمرینات مختلف را امتحان کنید تا مناسبترین آنها را انتخاب کنید. روی تمرینات با دمبل و بی وزنه تمرکز کنید چون برای عضله سازی بسیار مناسب هستند.

5- مراقب باشید صدمه نبینید

تمرینات شدید با وزنه های سنگین، احتمال آسیب دیدنتان را افزایش می دهد. بدنسازان بسیاری به خاطر صدمات جبران ناپذیری که از همین طریق دیدند، این کار را کنار گذاشتند. پس بسیار مراقب باشید و قبل از تمرین حتماً خود را خوب گرم کنید و سنگینی وزنه را تدریجی بالا ببرید.

6- در سِت های مناسب تمرین کنید

معمولاً توصیه می شود که برای هر قسمت از بدن از سِت های 16 تا 20 تایی استفاده کنید. اما نطر من این است که اگر قصد رقابت ندارید، از سِت های 12 تا 16 تایی استفاده کنید. هر سِت باید تا خسته شدن کامل به طول انجامد. سعی نکنید روزی روی بیش از دو ماهیچه کار کنید چون پیشرفتتان را متوقف می کند.

7- تعداد تمرینات را نشمارید

تعداد مشخصی تمرین وجود ندارد. بدنسازان بسیاری چهار سِت از چهار یا پنج تمرین مختلف برای هر قسمت از بدن را توصیه می کنند. همانطور که قبلاً ذکر شد، این مسئله تا حدی به میزان جدیت شما در ساختن عضله بستگی دارد. بدنسازان حرفه ای معمولاً مکمل هم مصرف می کنند که به آنها طاقت و توانایی بیشتر برای ماهیچه سازی می دهد.

8- تکرار حرکات را در حد مطلوب انجام دهید

کریس کورنیر که همه ی قوانین و نکات گفته شده در این مقاله براساس اعتقادات اوست، اعتقاد به تمرین سنگین با تکرارهای زیاد دارد. او قادر است وزنه ی 45 پوندی را 10 بار کِرل کند و آن را متعادل و درحد متوسط می داند. نکته ی مهم اینجا این است که شما باید تاحدی ماهیچه هایتان را خسته کنید که دیگر حتی یک اینچ هم نتواند جابه جا شود.

9- تا حد ماکسیمم کار کنید

هر از چند گاهی میزان قدرتتان را با ماکسیمم کردن یک یا دو سری از تکرارها بسنجید. همیشه به یاد داشته باشید که وقتی روی ماهیچه هایتان با وزنه های ماکسیمم کار می کنید، خطر آسیب دیدگی افزایش می یابد. بنابراین، سنگینی وزنه هایتان را به طور تدریجی بالا ببرید تا جایی که فقط بتوانید یک تکرار انجام دهید.

10- گوشت بخورید

عضلات شما برای رشد کردن نیز به پروتئین دارند، هرچه بیشتر، بهتر. در برنامه غذایی روزانه تان حتماً از میزن کافی گوشت قرمز استفاده کنید. با داشتن یک رژیم غذایی پر-پروتئین و تمرینات مناسب و صحیح، ماهیچه های شما به خوبی رشد خواهند کرد .

کلمات کلیدی مطلب : بدنسازی - عضله - پروتئین -

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#87 Posted: 6 Apr 2012 07:58

تأثیر ورزش بر کاهش افسردگی

ورزش درمانی برای افسردگی

مهم نيست که افراد افسرده به چه ميزان ورزش ميکنند بلکه مهم اينست که به طور مرتب روزانه وقتي را براي اين امر اختصاص دهند. اين حقيقت براي عموم مردم روشن است که ورزش کردن براي مقابله با بيماريهاي جسمي يک روش بسيار مناسب و سودمند است. اما تحقيقات جديد نشان مي دهد که تمرينات بدني باعث افزايش توانائي هاي مغز نيز شده و به انسان در معالجه بيماريهاي رواني مانند افسردگي و اضطراب نيز ياري ميرساند .البته به بيماراني که از افسردگي شديد رنج ميبرند توصيه نميشود که استفاده از داروهاي خود را متوقف کرده و تنها ورزش کنند اما تاثير ورزش بر آنها بسيار زياد خواهد بود و اگر اين بيماران هر روز تمرينات بدني انجام دهند شانس بهبودي براي آنان قابل ملاحظه است. در مقاله اي که در وب سايت انجمن روانشناسي آمريکا درج آمده اشاره شده است که تمرينات بدني مداوم و روزمره تاثير بسياري در معالجه افسردگي افراد دارد.در حقيقت به پزشکان روانشناس توصيه شده که ورزش را در برنامه معالجات بيماران خود گنجانده و براي آن ارزش ويژه اي قائل شوند.در يکي از جالب ترين تحقيقات کلينيکي مشخص شده است که ورزش نه تنها در معالجه افسردگي بسيار موثر است بلکه نقش بسزائي در جلوگيري از بازگشت اين بيماري دارد و با توقف انجام حرکات ورزشي خطر بروز علائم اضطراب و افسردگي افزايش چشمگيري خواهد داشت.به گفته يکي از روانشناسان مرکز روانشناسي آمريکا مهم نيست که افراد افسرده به چه ميزان ورزش ميکنند بلکه مهم اينست که به طور مرتب روزانه وقتي را براي اين امر اختصاص دهند.

ورزش چگونه در معالجه افسردگي و اضطراب موثر است؟

به عقيده محققين ورزش باعث شادي و نشاط و بالا بردن اعتماد به نفس ميگردد زيرا افراد افسرده يا اعتماد به نفس ندارند و يا ميزان آن در آنان بسيار پايين است. ورزش احساس رضايت باطني شخص را بالا برده و فرد حس ميکند که به موفقيت هايي دست يافته است.

نکته با اهميتي که بايد در نظر گرفت اينست که به دليل اينکه افراد افسرده بايد انرژي کافي براي مقابله با علائم افسردگي داشته باشند بنابراين در انجام فعاليت هاي ورزشي نبايد زياده روي کرده و حد اعتدال را رعايت کنند. براي موفقيت در اين زمينه بيماران بايد قدمهاي آهسته بردارند و براي گرفتن نتيجه بهتر بايد با يک متخصص ورزشي مشورت کنند. زيرا ورزش در صورتي براي سلامت روان موثر است که به طريق صحيح بکار برده شود .

فوائد ورزش در بهبود افسردگي به طور فهرست وار ارائه ميشود :

احساس کاهش قابل ملاحظه غم و اندوه

افزايش اعتماد به نفس
ايجاد احساس موفقيت
افزايش خلاقيت هاي فردي

اگر در نظر بگيريم که 20 درصد از مردم دنيا داراي درجات مختلفي از افسردگي باشند و از اين بيماري رنج ميبرند و 50 در صد از مردم اساسا ورزش نمي کنند بنابراين اغلب افراد افسرده يکي از موثرترين روشهاي مقابله با افسردگي را از دست ميدهند.

قابل ذکر است که ورزش يکي از ارزانترين روشهاي درمان افسردگي نيز ميباشد.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#88 Posted: 6 Apr 2012 07:59

داروها و موارد ممنوعه دوپينگ

براساس دستور العمل آژانس جهاني مبارزه بادوپينگ ، از سال 2005 تغييراتي در ليست و نحوه استفاده از داروها و مواد و حتي شرايط دوپينگ ايجاد شده است كه كشور مانيز بدليل عضويت در اين آژانس ملزم به رعايت آن مي باشد .

بر اساس اين دستورالعمل تنها در صورتي كه سلامت ورزشكار درخطر باشد و نياز به مصرف داروي خاص باشد ، حداقل سه هفته قبل از شركت در يك رقابت ورزشي مي بايست درخواست مصرف دارو به ستاد ملي مبارزه با دوپينگ ارائه گردد، تا گواهي معافيت درماني قانوني صادر گردد.

بر اساس اين دستورالعمل ، تنها اين گواهي از جانب ستاد ملي مبارزه با دوپينگ قابل صدور است و گواهي پزشكان متخصص و يا پزشك تيم و يا حتي پزشك و فيزيوتراپ فدراسيون هر كشور نيز دراين مورد غير قابل قبول است.

كميته اجرائي و نظارت بر كنترل دوپينگ در هر زمان و در هر مكان چه در داخل و چه در خارج از مسابقات اجازه نمونه گيري بدون محدوديت از ورزشكار دارد.

بر اساس ليست ارائه شده توسط آژانس جهاني مبارزه بادوپينگ ، در سال 2005 تغييراتي در اين موارد داده شده است
تغييرات در ليست موارد ممنوعه و دوپينگي سال 2005 نسبت به سالهاي گذشته:

كليه تزريقات داخل وريدي مانند سرم چه در هنگام مسابقات و چه درخارج از مسابقات به عنوان دوپينگ شناخته شده است . از انجاييكه تزريق سرم وامثال آن در خون قابل اندازه گيري نيست رويت و شهادت مامور كنترل دوپينگ جهت اعلام دوپينگ و برقراري محروميت كافي است .
مواد آنابوليك androstadienone و drotanediol از فهرست داروهاي آنابوليك دوپينگي حذف شده است .

مواد زير به فهرست داروهاي آنابوليك دوپينگي اضافه شده است و مصرف آنها دوپينگ محسوب مي گردد:
18a-homo-17b-hydroxyestr-4-en-3-one

Furazabol

Ethylestrenol

Deltal-androstenediol

Calosterone

Tetrahydrgrstrinone

Norclostebol

Methyltrienolone

Methyldienolone

* نسبت تستوسترون به اپي تستوسترون كه قبلا به نسبت 6 به 1 بعنوان دوپينگ شناخته مي شد، از ابتداي سال 2005 اگر اين نسبت از ميزان 4 به يك بالاتر باشد بعنوان دوپينگ شناخته مي شود.
* مصرف داروهاي ضداستروژن و گنادوترپين ها در زنان نيز ممنوع است .
* داروي Finastide به علت اثر پوشانندگي در تشخيص استروئيداي ادراري ممنوع است .
* مصرف محركهاي گيرندة بتا ( مانند سالوتامول و تئوفيلين ) در گذشته تنها در حين مسابقات ممنوع بود ولي اكنون بعلت شناخته شدن اثر اين مواد در بالا بردن توان عملكردي ورزشكاران، مصرف آنها در هر شرايطي ممنوع مي باشد .
* مصرف پوستي فرآورده هاي كورتوني دوپينگ محسوب نمي گردد.
تنها در صورتي كه سلامت ورزشكار درخطر باشد و نياز به مصرف داروي خاص باشد ، بايد حداقل سه هفته قبل از شركت در يك رقابت ورزشي درخواست بايد به ستاد ملي مبارزه با دوپينگ ارائه گردد، تا معافيت درماني قانوني صادر گردد.

* بر اساس اين دستورالعمل ، تنها اين گواهي از جانب ستاد ملي مبارزه با دوپينگ قابل صدور است و گواهي پزشكان متخصص و يا پزشك تيم و يا حتي پزشك و فيزيوتراپ فدراسيون هر كشور نيز دراين مورد غير قابل قبول است .

كميته اجرائي و نظارت بر كنترل دوپينگ در هر زمان و در هر مكان چه در داخل و چه در خارج از مسابقات اجازه نمونه گيري بدون محدوديت از ورزشكار دارد

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#89 Posted: 6 Apr 2012 07:59

اكسیر جوانی

پیاده روی ، اكسیر جوانی

راهی كه تندرستی شما را بعد از سی سالگی تضمین می كند

هنگامی‌ كه‌ در دهه‌ بیست ‌سالگی‌ به‌ سر می ‌برید، به‌ نظر می ‌رسد می توانید هر چه‌ دوست‌ داشته‌ باشید بخورید و كاملاً بی‌ تحرك‌ باشید؛ بدون‌ كوچکترین‌ اثری‌ از بیماری. اما وقتی‌ به‌ سی ‌سالگی‌ برسید و بخواهید زندگی‌ را به‌ همان‌ روش‌ سنین‌ بیست‌ ادامه‌ دهید، نه ‌تنها اضافه‌ وزن‌ پیدا خواهید كرد، بلكه‌ در سنین‌ چهل‌ و پنجاه‌ سالگی‌ تبدیل‌ به‌ آدمی‌ چاق، عبوس‌ و بدخلق‌ خواهید شد! به‌ اضافهِ این‌ كه‌ در معرض‌ ابتلا به‌ انواع‌ بیماری‌ های‌ بد و ناخوشایند قرار خواهید گرفت.

تمرینات‌ مداوم‌ نرمش‌ و بدنسازی‌ میزان‌ سوخت ‌و ساز بدن‌ را بالا می ‌برد؛ به‌ ویژه‌ زمانی‌ كه‌ بخواهید از طریق‌ كاهش‌ مصرف‌ مواد پركالری‌ وزن‌ كم‌ كنید.بهتر است‌ سه‌ یا چهار روز در هفته، روزی‌ یك‌ ساعت‌ پیاده‌روی‌ كنید و دو بار در هفته، سی‌ تا چهل‌ دقیقه‌ تمرینات‌ ورزشی‌ انجام‌ دهید.

خوشبختانه‌ راه‌ مفیدی‌ برای‌ حفظ‌ ظاهر و تندرستی‌ بعد از سی ‌سالگی‌ وجود دارد:
پیاده‌روی.

پیاده‌ روی‌ روشی‌ است‌ بسیار عملی‌ كه‌ می‌ توانید آن‌ را در برنامه‌ روزانه‌ خود جای‌ دهید. اگرچه‌ پیاده ‌روی‌ در هر سنی‌ سودمند است، اما به‌ ویژه‌ برای‌ خانم‌ها در سنین‌ سی، چهل‌ و پنجاه‌ سالگی‌ بسیار منطقی‌ و معقولانه‌ به‌ نظر می‌ رسد. یك‌ دلیل‌ این‌ است‌ كه‌ خیلی‌ آسان‌ می ‌توان‌ آن‌ را شروع‌ كرد و با یك‌ برنامه‌ منظم‌ ادامه داد. علاوه‌ بر این، برای‌ مفاصل‌ ناراحتی‌ به‌ وجود نمی ‌آورد. در مقایسه‌ با دویدن، اثر منفی‌ آن‌ روی‌ مفاصل‌ حداقل‌ یك‌ سوم‌ كاهش‌ می ‌یابد. به ‌علاوه، پیاده‌روی‌ زنان‌ را از بیماری‌های‌ مزمن‌ در سنین‌ میانسالی‌ و پس‌ از آن‌ محافظت‌ می ‌كند.

حال‌ می ‌پردازیم‌ به‌ این‌ كه‌ چگونه‌ پیاده ‌روی‌ می ‌تواند شما را در سنین‌ بالا متناسب‌ و تندرست‌ نگه‌ دارد:

دهه سی‌ سالگی‌

بسیاری‌ از زنان‌ سومین‌ دهه‌ از زندگی‌ خود را در حالی‌ آغاز می ‌كنند كه‌ عنان‌ اختیار زندگی‌ را به‌ دست‌ گرفته ‌اند. بچه‌ها وارد زندگی‌ می ‌شوند و مسئولیت‌ها افزایش‌ پیدا می‌ كند. معمولاً خانم‌ ها در طی‌ این‌ دهه‌ به‌ طور قابل‌ ملاحظه‌ ای‌ كم‌ تحرك‌ می ‌شوند و از این‌ هنگام‌ است‌ كه‌ اضافه ‌وزن‌ حاصل‌ می ‌شود.

سی‌ سالگی‌ بهترین‌ زمان‌ برای‌ شروع‌ پیاده‌روی‌ است‌ (البته‌ اگر پیش‌ از آن‌ اقدام‌ به‌ این‌ كار نكرده‌ باشید). وقتی‌ كم‌ تحرك‌ باشید، سوخت‌ و ساز بدن‌ كاهش‌ می ‌یابد و مقدار كالری‌ كمتری‌ می‌ سوزانید. زمانی‌ كه‌ تند پیاده‌ روی‌ می‌ كنید نه‌ تنها حین‌ انجام‌ عمل‌ پیاده‌ روی‌ كالری‌ می ‌سوزانید، بلكه‌ پس‌ از اتمام‌ آن‌ نیز سوخت‌ و ساز ادامه‌ خواهد داشت. تمرینات‌ مداوم‌ نرمش‌ و بدنسازی‌ میزان‌ سوخت ‌و ساز بدن‌ را بالا می ‌برد؛ به‌ ویژه‌ زمانی‌ كه‌ بخواهید از طریق‌ كاهش‌ مصرف‌ مواد پركالری‌ وزن‌ كم‌ كنید.

بهتر است‌ سه‌ یا چهار روز در هفته، روزی‌ یك‌ ساعت‌ پیاده‌روی‌ كنید و دو بار در هفته، سی‌ تا چهل‌ دقیقه‌ تمرینات‌ ورزشی‌ انجام‌ دهید.

فایده‌ دیگر پیاده‌روی‌ ، داشتن‌ انرژی‌ در تمام‌ طول‌ روز است. افرادی‌ كه‌ از لحاظ‌ جسمانی‌ آمادگی‌ بیشتری‌ دارند بهتر می ‌توانند ظرفیت‌ استفاده‌ از اكسیژن (AEROBIC CAPACITY) را بالا ببرند و آن‌ را تبدیل‌ به‌ انرژی‌ كنند. اگر آمادگی‌ جسمانی‌ شما به‌ حد مطلوب‌ رسیده‌ باشد، نه‌ تنها هنگام‌ ورزش‌ به‌ طور مؤثرتری‌ اكسیژن‌ مصرف‌ می‌ كنید، بلكه‌ در تمام‌ روز پرتوان‌ و پرانرژی‌ خواهید بود؛ به‌خصوص‌ كه‌ خانم‌ها باید با تردستی‌ به‌ طور همزمان‌ از عهده‌ كارهای‌ خانه، خانواده‌ و احتمالاً حرفه ‌ای‌ كه‌ به‌ آن‌ اشتغال‌ دارند، برآیند.

دههِ چهل‌ سالگی‌

از چهل‌ سالگی‌ به‌ بعد، بیشتر خانم‌ها در ارتباط‌ با خانواده‌ تحت‌ فشارهای‌ روحی‌ متعدد قرار می‌ گیرند، زیرا در مرحله‌ تصمیم‌ گیری‌های‌ مهم‌ در زندگی‌ واقع‌ می‌شوند. بنابراین‌ لازم‌ است‌ به‌ طور جدی‌ برای‌ پیشگیری‌ از امراض‌ گوناگون‌ به‌ سلامتی‌ خود فكر كنند.

- پیاده‌روی‌ كمك‌ مؤثری‌ برای‌ مواردی‌ است‌ كه‌ در ادامه‌ به‌ آنها اشاره‌ می‌شود:

- تسكین‌ فشارهای‌ روحی‌

هنگامی‌ كه‌ دچار تنش‌های‌ عصبی‌ هستید فشارخون‌ بالا می‌ رود و هورمون‌های‌ استرس‌زا وارد خون‌ می ‌شوند. فشارهای‌ عصبی‌ مزمن‌ باعث‌ تضعیف‌ سیستم‌ ایمنی‌ می ‌شوند و فرد را آسیب‌ پذیر و مستعد ابتلا به‌ هرگونه‌ بیماری‌ می‌ كنند؛ از سرماخوردگی‌ ساده‌ گرفته‌ تا بیماری‌ سرطان . پیاده‌ روی‌ سبب‌ می‌شود مغز بتااندورفین‌ (ENDORPHIN ـ BETA) تولید كند و همین‌ امر كمك‌ می ‌كند تا از بروز افسردگی‌ و اضطراب‌ جلوگیری‌ شود.

پیشگیری‌ از امراض‌

«ورزش‌» خطر مرگ‌ زودرس‌ - به‌ هر علت‌ و انگیزه‌ای‌ - را كاهش‌ می‌ دهد. آمار حاكی‌ از آن‌ است‌ زنانی‌ كه‌ ورزش‌های‌ سبك‌ و ملایم‌ انجام‌ می‌ دهند، بسیار كمتر از بانوان‌ بی ‌تحرك‌ دچار بیماری‌ سرطان‌ می ‌شوند. همچنین‌ فعالیت‌های‌ جسمانی‌ احتمال‌ ابتلا به‌ امراض‌ قلبی‌ را تا پنجاه‌ درصد كاهش‌ می ‌دهد. ورزش‌ خطر سكته‌ قلبی‌ را به‌ نصف‌ می رساند؛ البته‌ نه‌ ورزش‌های‌ سنگینی‌ از قبیل‌ دو ماراتن، بلكه‌ ورزش‌هایی‌ سبك‌ از جمله‌ پیاده‌ روی‌ معمولی‌ كه‌ بسیار انرژی‌ زاست

جلوگیری‌ از تحلیل‌ رفتن‌ عضلات‌

با بالا رفتن‌ سن، تراكم‌ ماهیچه ‌ای‌ كم‌ می ‌شود. ورزش‌ تأثیر كهولت‌ سن‌ را در از بین ‌بردن‌ استحكام‌ ماهیچه ‌ای‌ كم‌ می‌ كند. با افزودن‌ ساعاتی‌ در هفته‌ برای‌ نرمش‌های‌ بدنسازی‌ نه‌ تنها دچار تحلیل ‌رفتگی‌ عضلات‌ نمی ‌شوید، بلكه‌ می ‌توانید موجب‌ قوی‌ شدن‌ آنها شوید.

دههِ پنجاه‌ سالگی‌

حدود پنجاه‌ سالگی‌ برای‌ زنان‌ مسئله‌ یائسگی‌ پیش‌ می ‌آید؛ و از آنجا كه‌ در این‌ مرحله‌ بدن‌ استروژن‌ كمتری‌ تولید می ‌كند با طیف‌ گسترده ‌تری‌ از پیامدهای‌ آن‌ در سلامتی‌ خود مواجه‌ می‌ شوند. وقوع‌ فرایند پیری‌ از پنجاه ‌سالگی‌ به‌ بعد سریع تر خود را نشان‌ می ‌دهد. اما خانم‌هایی‌ كه‌ عادت‌ به‌ پیاده‌ روی‌ كردن‌ دارند از این‌ مسئله‌ كمتر تأثیر می ‌پذیرند تا آنهایی‌ كه‌ بی‌ تحرك‌ و كم ‌فعالیت‌ هستند. اگر به‌ دنبال‌ اكسیر جوانی‌ هستید باید بدانید كه‌ آن‌ چیزی‌ نیست‌ جز «ورزش»...

یائسگی‌

پیاده ‌روی‌ به‌ زنان‌ یائسه‌ در موارد بی‌ شماری‌ كمك‌ می‌ كند؛ كه‌ به‌ چند مورد اشاره‌ می‌شود:

- كمبود استروژن‌ سبب‌ افزایش‌ خطر بیماری‌های‌ قلبی‌ - عروقی‌ می‌ شود، اما پیاده‌ روی‌ باعث‌ بالارفتن‌ میزان‌ HDL (كلسترول‌ خوب) و پایین‌آمدن‌ میزان‌ LDL (كلسترول‌ بد) می‌شود. همچنین‌ فشارخون‌ را در حد طبیعی‌ نگه‌ می‌ دارد.

- بتااندورفین‌ كه‌ مغز حین‌ ورزش ‌كردن‌ آزاد می ‌كند سبب‌ كاهش‌ اثرات‌ ناشی‌ از نوسانات‌ روحی‌ در دوران‌ یائسگی‌ می‌ شود.

- كمبود استروژن‌ می ‌تواند سبب‌ كم ‌خوابی‌ شود، اما ورزش‌ روی‌ كیفیت‌ و كمیت‌ خواب‌ اثر مطلوبی‌ دارد.

- از آنجا كه‌ ورزش ‌كردن‌ بسیاری‌ از اثرات‌ و عواقب‌ یائسگی‌ را جبران‌ می‌ كند، پیاده‌ روی‌ چه‌ در صورت‌ مصرف‌ هورمون‌های‌ جایگزین‌ و چه‌ در صورت‌ مصرف‌ نكردن‌ آنها، بسیار مفید است.

پوكی‌ استخوان‌

پوكی‌ استخوان‌ كاهش‌ تراكم‌ استخوان‌ است‌ و می ‌تواند به‌ شكستگی‌ و ترك‌ استخوان‌ منجر شود. تا پیش‌ از یائسگی‌ استخوان‌های‌ ما به‌ وسیله‌ استروژن، كه‌ همانند ماده‌ چسبناكی‌ كلسیم‌ و مواد معدنی‌ را در استخوان‌ نگه‌ می ‌دارد، محافظت‌ می‌ شوند. اما پس‌ از یائسگی، مواد معدنی‌ نفوذ پذیر می ‌شوند و استخوان‌ها را منفذدار و شكننده‌ می‌ كنند.

مطالعات‌ نشان‌ می دهد ورزش‌هایی‌ مثل‌ پیاده‌روی‌ می ‌تواند سبب‌ افزایش‌ تراكم‌ استخوان‌ شود.

آرتروز (ورم‌ مفاصل)

آرتروز بیماری‌ دردناكی‌ است‌ كه‌ در آن‌ غضروف‌ مفصل‌ها تحلیل‌ می‌ روند. به‌ طور معمول‌ این‌ بیماری‌ در دست‌ها، پاها، زانوها و لگن‌ اثر خود را نشان‌ می ‌دهد. سال‌هاست‌ كه‌ پزشكان‌ به‌ بیماران‌ مبتلا به‌ آرتروز توصیه‌ می‌كنند كمتر فعالیت‌ جسمی‌ و بدنی‌ داشته‌ باشند، اما مطالعاتی‌ كه‌ سال‌ 1997در انستیتوی‌ ملی‌ سالخوردگان‌ انجام‌ گرفت، نشان‌ می ‌دهد افرادی‌ كه‌ دچار آرتروز زانو هستند، اگر ورزش‌های‌ ملایم‌ انجام‌ دهند، در مقایسه‌ با كسانی‌ كه‌ بی ‌تحرك‌ هستند ، از درد كمتری‌ رنج‌ می ‌برند.

- البته‌ به‌ این‌ افراد توصیه‌ می‌ شود پیش‌ از شروع‌ برنامه‌ ورزشی‌ با پزشك‌ مشورت‌ كنند.

علاوه‌ بر همه‌ این‌ موارد، پیاده‌روی‌ می ‌تواند به‌ زندگی‌ كیفیت‌ مطلوبی‌ دهد. كسی‌ كه‌ پیاده ‌روی‌ می‌كند از صفاتی‌ چون‌ عزت‌ نفس ، اعتماد به‌ نفس‌ و نگرش‌ مثبت‌ در زندگی‌ بهره‌مند می ‌شود. شخصی‌ كه‌ از روی‌ نظم‌ و قاعده‌ ورزش‌ می‌ كند چه‌ از لحاظ‌ روحی‌ و چه‌ از نظر جسمی‌ در خود جسارت‌ و نیرومندی‌ حس‌ می ‌كند؛ شرایطی‌ كه‌ بدون‌ فعالیت‌های‌ ورزشی‌ دست ‌یافتن‌ به‌ آن‌ به ‌سادگی‌ انجام‌ نمی‌ پذیرد.

anna_nemati

کاربر

ارسالها: 4603

#90 Posted: 6 Apr 2012 08:00

ورزش دارویی عجیب

ورزش دارویی عجیب

دیابت در واقع یک بیماری مزمن است که با عدم توانایی بدن در تولید مقدار کافی انسولین برای سوخت و ساز مناسب قند، چربی و پروتئین مشخص می شود. همان طور که می دانید افراد دیابتی به دو دسته تقسیم می شوند:

الف) وابسته به انسولین: بیماری آنها با تزریق مقدار مشخصی از انسولین، همراه با رعایت رژیم غذایی و برنامه ی ورزشی، قابل کنترل است.

ب) غیر وابسته به انسولین: دیابت آنها با رژیم غذایی، ورزش و گاهی مصرف برخی داروهای خوراکی کاهنده ی قند خون، تحت درمان قرار می گیرد.

بنابراین بیماران دیابتی (هم افراد وابسته به انسولین و هم افراد غیر وابسته به آن) می توانند از ورزش برای کنترل بیماری اشان سود زیادی ببرند. با این وجود باید حتماً دقت کرد که افراد دیابتی پیش از شروع برنامه های ورزشی، از لحاظ شرایط بالینی و پزشکی تحت معاینه و بررسی دقیق قرار بگیرند.
فواید ورزش در دیابت

1) ورزش از طریق کمک به کاهش وزن، سبب کاهش مقدار گلوکز خون می شود که می تواند در کنترل بیماری دیابت نقش مهمی را ایفا کند.

2) یکی از دلایل بروز دیابت، مقاومت بدن به انسولین است که در خون وجود دارد. ورزش با افزایش سوخت و ساز بدن، مقاومت سلول ها به انسولین را کم می کند و باعث کارآیی بیشتر آن می شود، پس می تواند سبب بهبود کنترل قند بشود.

3) همان طور که می دانید بیماری های قلبی – عروقی (سکته قلبی، سکته مغزی، نارسایی کلیوی، فشار خون بالا و…) در افراد مبتلا به دیابت شایع تر از دیگران است. ورزش احتمال تصلب شرایین و بروز بیماری های عروق را کاهش می دهد و می تواند بر طول عمر افراد دیابتی بیفزاید. البته برای اینکه این نتیجه به دست آید، برنامه ی ورزشی باید در تمام طول عمر بیمار، حالت منسجم و منظم داشته باشد.
خطرات ورزش در افراد دیابتی

پایین افتادن قند خون (هیپوگلیسمی)

وقتی برنامه ی ورزشی بسیار طولانی مدت یا شدیدتر از حد مجاز باشد، ممکن است سبب افزایش اثر انسولین تزریقی یا داروی خوراکی کنترل قند خون گردد و به این ترتیب، باعث کاهش بیش از حد قند خون شود که با علایمی مثل ضعف، سرگیجه، تعریق، رنگ پریدگی و حتی اختلال هوشیاری همراه است که درمان آن نوشیدن مایعات غنی از قند مثل آب پرتقال (که به آن شکر اضافه شده باشد)، آب قند و… است، در عین حال باید برای کنترل این وضعیت فورا به پزشک مربوطه مراجعه کرد.

بنابراین به تمام افراد دیابتی توصیه می شود، موقع فعالیت ورزشی مقداری نوشیدنی شیرین در دسترس داشته باشند.
برخی عوارض دیابت مثل نارسایی کلیوی، آسیب به شبکیه ی چشم، آسیب به اعصاب محیطی… ممکن است با فعالیت های نامناسب بدنی (از لحاظ شدت یا مدت ورزش) تشدید شود، بنابراین پیش از شروع ورزش با پزشک خودتان مشورت کنید.
چند نکته:

توصیه های زیر می تواند به بیماران دیابتی کمک کند تا حین ورزش خطرات کمتری را متحمل شوند:

1) تا زمانی که قند خون شما به طور مناسب تحت کنترل قرار نگرفته است، فعالیت های ورزشی سنگین را انجام ندهید و حتماً قبل از شروع ورزش مورد علاقه تان، با پزشک خود مشورت کنید تا تناسب آن رشته ی ورزشی با وضعیت جسمانی و بالینی شما مورد تأیید قرار گیرد.

2) تحت راهنمایی های گروه پزشکی، یاد بگیرید که مقدار انسولین (و یا داروهای خوراکی کنترل قند خون) را بسته به مقدار غذایی که می خورید و میزان فعالیتی که دارید، تنظیم کنید؛ به عنوان مثال اگر قرار است ورزش سنگینی را انجام دهید، ممکن است لازم باشد تا غذای بیشتر بخورید، ولی در عین حال مقدار انسولین کمتری را تزریق کنید.

3) در صورتی که برای کنترل دیابت، از انسولین استفاده می کنید، سعی کنید محل تزریق شما در مناطقی از بدن تان باشد که کمتر تحت فعالیت قرار می گیرند؛ به طور مثال در بازی فوتبال یا بسکتبال، منطقه شکم بهتر از ناحیه ی ران ها یا بازوها است.

4) اگر دیابت سبب آسیب به شبکیه ی چشم شما شده، بهتر است از ورزش هایی مثل وزنه برداری یا ورزش هایی که سبب فشار بر ناحیه ی سر یا افزایش فشار داخل چشم می شوند، خودداری کنید.

5) به علت اینکه دیابت شانس ایجاد بیماری های هم زمان قلبی-عروقی را در این افراد بالاتر می برد، تمام افراد مبتلا به این بیماری (خصوصا اگر سن آنها بالای 60 سال باشد) قبل از شروع هر گونه برنامه ی ورزشی، باید حتما از لحاظ مسائل قلبی -عروقی تحت معاینه و بررسی قرار بگیرند.

6) اگر علاوه بر دیابت، مبتلا به بیماری های دیگری هستید و برای درمان آنها از سایر داروها مانند آسپرین، داروهای ضد التهابی استروئیدی، کورتون و… استفاده می کنید، این دقت را داشته باشید که هر کدام از این داروها ممکن است روی سطح قند خون شما اثر بگذارند و شاید نیاز باشد با توجه به اثر هر کدام از این داروها، مقدار فعالیت خودتان را (برای پیشگیری از افت یا افزایش بیش از حد قند خون) کاهش یا افزایش بدهید.

صفحه 9 از 32: « پیشین 1 ... 8 9 10 ... 31 32 پسین »

ورزش /

مقالات ورزشی

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا