صفحه 35 از 93: « پیشین 1 ... 34 35 36 ... 92 93 پسین »

London Olympics 2012 | رویداد مهم المپیک ۲۰۱۲ لندن

maryy

کاربر

ارسالها: 8967

#341 Posted: 29 Jul 2012 03:23

افتتاحیه المپیک؛ سفری در دل تاریخ بریتانیا

«متفاوت ترین مراسم افتتاحیه ای که تا کنون برای المپیک ساخته شده»: این جمله ای است که مدام از زبان هر کسی می توان آن را شنید و یا در فضاهای مجازی آن را خواند.
همه فکر می کردند بعد از مراسم افتتاحیه پر زرق و برق المپیک پکن با آن همه هنرهای نمایشی و رقص و رژه، دیگر برای افتتاحیه یک المپیک چه مراسمی می توان تدارک دید.

تا لحظه شروع مراسم افتتاحیه المپیک لندن هم کسی چیزی از جزئیات آن نمی دانست و همین رازآلوده بودن، توقع ها را هم بالا برده بود.
مشخص بود دنی بویل کارگردان این مراسم است اما اینکه چه اتفاقی قرار است بیفتد و چه کسانی قرار است بازیگران این مراسم باشند را کسی نمی دانست.
ساعاتی قبل از مراسم هم تنها شایعاتی به بیرون درز کرد مبنی بر اینکه مراسم با الهام از نمایشنامه های شکسپیر اجرا خواهد شد. همین و همین.
همه چیز با انقلاب صنعتی شروع شد. زمین سبز و زیبایی که کارگران و سرمایه داران وجب به وجب آن را آلوده به تولیدات صنعتی کردند و در کمتر از نیم ساعت نمایش به جز دودکش های کارخانه و چرخه های صنعتی که در حال چرخیدن بود چیزی باقی نماند و در آخر هم این چرخه صنعت حلقه های المپیک را تولید کرد و به احترامش همگی کلاه از سربرداشتند.

در این میان البته کارگردان اشاره های کوتاهی هم به اتفاقات تاریخی کرد از جمله جنبش حق رأی برای زنان بریتانیا.
بعد از آن تصاویری در مکانی دیگر جیمز باند را نشان دادند. شاید آن لحظه بسیاری منتظر دیدن یک تبلیغ تلویزیونی بودند، اما جیمزباند وارد اتاقی شد که زنی با موهای سفید در حال نوشتن بود. جیمز باند مودبانه ایستاد و با سرفه‌ کوتاهی حضور خود را اعلام کرد. وقتی سر زن به سمت دوربین برگشت کسی نبود به جز ملکه بریتانیا، الیزابت دوم و طنز ماجرا وقتی اتفاق افتاد که جیمز باند و ملکه تصمیم گرفتند از داخل هلی کوپتر و با چتر نجات به داخل ورزشگاه المپیک بپرند. پرواز و حتی فرود بازسازی شده‌ ملکه در محل برگزاری مراسم از شوخی‌های شیطنت آمیز دنی بویل با همه چیز بود.
بعد کودکانی پیژامه به تن روی تختخواب ها بالا و پایین می پریدند و پرستارانی با رقص و حرکات موزون از راه رسیدند تا بچه ها را بخوابانند و از آنها مراقبت کنند. اشاره مستقیم دنی بویل به نظام بهداشت و درمان دولتی بریتانیا که در این یکی دو سال گذشته از تیغ کاهش بودجه در امان نمانده است.

پرواز و حتی فرود بازسازی شده‌ ملکه در محل برگزاری مراسم از شوخی‌های شیطنت آمیز دنی بویل با همه چیز بود.
هرچند این بخش از نمایش درد دل ساکنان بریتانیا بود و دیگر اهالی دنیا سر از آن در نمی آوردند اما بسیاری گفتند دیوید کامرون، نخست وزیر بریتانیا که از میهمانان مراسم هم بود پس از این دیگر به راحتی نمی تواند از هزینه های درمانی بکاهد.
به این ترتیب دنی بویل هم به دست‌آوردهای اجتماعی بریتانیا در دوران معاصر اشاره کرد و هم مشکلات جامعه امروز را یادآوری کرد و توانست در کنار جشن و پایکوبی المپیک، مجالی هم برای وصل کردن این رویداد به زندگی واقعی و روزمره مردم پیدا کند.
پس از آن مراسم پر شد از معرفی چهره های فرهنگی و هنری بریتانیا. از قصه خوانی جی کی رولینگ نویسنده کتاب هری پاتر برای بچه های پیژامه پوش، تا از آسمان فرود آمدن مری پاپینز شخصیت دوست داشتنی برای کودکان و حتی بزرگسالانی که کودکی شان پر بوده از قصه های این بانوی اعجاب انگیز.

پس از آن ادا و اطوارهای مستربین در بین نوازندگان ارکستر سمفونی مراسم هم، خالی از لطف نبود و قهقهه های خنده را به دنبال داشت.
شایعات زیادی در لندن در هفته های گذشته شنیده می شد که بالاخره چه کسی مشعل المپیک لندن را روشن می کند. برخی از این شایعات پر از طنز و کنایه بود از جمله اینکه ملکه مشعل را روشن می کند و شاید هم پرنس چارلز. اما مثل هر چیز دیگری تا لحظه آخر کسی نمی دانست مشعل المپیک لندن را چه کسی روشن می کند.
ابتدا دیوید بکهام شناخته شده ترین چهره ورزشی بریتانیا از دل رودخانه و با قایقی مشعل را به محل مراسم آورد و بعد آن را به دست سر استیون ردگریو پرافتخارترین ورزشکار آن کشور در بازی‌های المپیک سپرد و او مشعل را وارد محوطه کرد و بعد مشعل به دست هفت دختر و پسر نوجوان که نسل بعدی ورزشکاران المپیک خوانده شدند سپرده شد.
هنوز همه منتظر شخصیت موعود بودند که قرار است مشعل را روشن کند. هفت نفر با هفت مشعل به میدانی رسیدند و با مشعل هایشان به جمعیت تعظیم کرده و بعد همه با هم به مشعل بزرگ المپیک تعظیم کرده و آتش مشعل هایشان را وارد مشعل بزرگ کردند و صحنه اعجاب آمیز خلق شد و مشعل با وقار و شکوهی بی نظیر روشن شد. خبری هم از شخصیت و چهره معروف نشد که نشد. انگار قرار بود کارگردان بگوید مشعل فردا را همین آدم‌های معمولی و جوان‌ها و نوجوان‌های امروزی روشن خواهند کرد.

دنی بویل در این نمایش چند ساعته از هر قوم و ملت و مذهبی بازیگرانی را به صحنه آورد، از سیاه و سفید و شرقی و غربی. حتی در بین بچه ها دخترکی مقنعه پوش نیز دیده می شد، و در بین بازیگران یک سیک هندی با عمامه که همگی نشانه هایی از چند فرهنگی بودن لندن به عنوان میزبان بازی ها بود.
موسیقی و رقص های دسته جمعی پاپ ادای دینی به این نوع موسیقی بود که به نوعی می‌توان گفت بریتانیا از مهمترین مراکز تولید و اشاعه این سبک موسیقی در دنیا بوده و هست.
دنی بویل این مراسم را تنها برای تماشاچیان داخل محوطه نساخت بلکه با آوردن پیام هایی روی صفحه تلویزیون از جمله اس ام اس دو نفر از بازیگران صحنه هایی را هم به بینندگان تلویزیونی اش اختصاص داد که شانس بودن در این مراسم را نداشتند.
در آخر هم تیم برنرزلی، خالق وب را به صحنه آورد و ادای دین به مردی کرد که امروز همگی ما گشت زدن در اینترنت و دنیای کامپیوتر را مدیون او هستیم.

همه چیز با انقلاب صنعتی شروع شد. زمین سبز و زیبایی که کارگران و سرمایه داران وجب به وجب آن را آلوده به تولیدات صنعتی کردند
در لحظات آخر هم پل مک کارتنی خواننده و آهنگساز راک و از اعضای گروه افسانه ای بیتل‌ها ها برای تماشاچیان آهنگی را اجرا کرد که هر چند اجرای درخشانی از این خواننده نبود.
تا جایی که صحنه و امکانات صحنه به دنی بویل اجازه داد یادی از بزرگان بریتانیا کرد و هر چه این مملکت در چنته فرهنگ و هنر داشت را، به خصوص در عرصه فرهنگ و هنر مردمی، به دنیا دوباره نشان داد.
شاید بتوان گفت تدارک دیدن مراسم افتتاحیه المپیک به این سبک و سیاق و این‌گونه ساختارشکنانه بزرگترین خطری بود که دنی بویل توانست در طول زندگی حرفه ایش انجام دهد. مراسمی که بسیاری آن را زیاد از حد «انگلیسی» توصیف می کنند و به مذاق کسانی که به دنبال زرق و برق و جلال و شکوه و رقص و همچنین تعاریف متداول از مراسم افتتاحیه هستند خوش نیامد. ولی بسیاری هم این ساختارشکنی را دوست داشتند و به دنی بویل آفرین گفتند و این نوآوری او را ستودند. مراسمی که زندگی ساده و روزمره مردم را به تصویر کشید و سفری چند ساعته از دل تاریخ و فرهنگ بریتانیا به دنیای امروز کرد.

آخرین مرحله انتقال مشعل المپیک به ورزشگاه مرحله برگزاری افتتاحیه به وسیله قایق انجام شد. این قایق تندرو به وسیله دیوید بکهام هدایت می شد.

مشعل بازی های المپیک لندن از دویست گلبرگ مسی تشکیل شده بود که به وسیله هفت ورزشکار جوان روشن شد. سپس ساقه های گلبرگ ها بلند شدند تا به نشانه همه ملل با هم متحد شوند و مشعل بازی ها را به وجود بیاورند.

نه دسترسی به یار دارم
نه طاقت انتظار دارم
هر جور که از تو بر من آید
از گردش روزگار دارم

maryy

کاربر

ارسالها: 8967

#342 Posted: 29 Jul 2012 03:24

یک مقام ششم دست آورد ایران در روز اول

الهه احمدی در با اختلاف 499 امتیاز در بین هشت فینالیست تفنگ بادی به مقام ششم رسید.
در اولین روز رسمی بازی های المپیک، نمایندهای ایران در رشته های دوچرخه سواری، قایقرانی (روئینگ)، تیراندازی و تنیس روی میز با حریفان خود به رقابت پرداختند.
مهم‌ترین رخداد روز اول برای کاروان ورزشی ایران کسب مقام ششم رشته تیراندازی تفنگ بادی توسط الهه احمدی بود. به غیر از مقام ششمی الهه احمدی، کاروان ورزشی ایران روز اول، را در حالی به پایان رساندند که ورزش ایران در سایر رشته ها عملکرد ضعیفی داشت.

الهه احمدی به همراه مه‌لقا جام‌بزرگ دو نماینده ایران در رشته تیراندازی با تفنگ بادی زنان دو سرنوشت متقاوت در این مسابقه ها داشتند. در مرحله رتبه بندی الهه احمدی توانست با کسب ۳۹۷ امتیاز به فینال این رشته راه پیدا کند ولی مه‌لقا جام بزرگ با ۳۹۱ چهل و سوم و از دور رقابت ها حذف شد.
نماینده ایران در مرحله پایانی با رقیبانی از کشورهای چین و آمریکا، لهستان، جمهوری چک و روسیه مسابقه داد و در نهایت با ۴۹۹ امتیاز به مقام ششم المپیک رسید. الهه احمدی در گفت گویی با خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) درباره مسابقه اش در فینال گفته است:" من در فینال اشتباه بزرگی داشتم که فنی بود و تجربه‌ای شد که این مشکل خود را برطرف کنم. البته اینکه نتوانستم به مدال برسم به خاطر آن نبود که توانایی‌اش را نداشتم بلکه به خاطر اشتباه فنی‌ام بود".
ابراهیم برخورداری دیگر نماینده ایران در رشته تیراندازی (تپانچه بادی) هم در مرحله رده بندی به مقام سی وسوم رسید و از دور رقابت ها کنار رفت.
سه دوچرخه سوار جاده ای ایران در روزی که بریتانیایی ها به عبث به کسب مدال طلای این رشته امید بسته بودند، به سختی از خط پایان عبور کردند. از بین علیرضا حقی، مهدی سهرابی و امیر زرگری نمایندگان ایران در این رشته، تنها مهدی سهرابی به خط پایان مسیر ۲۵۰ کیلومتری رسید.
خسرو قمری سرپرست فدراسیون دوچرخه سواری حوادث ناخواسته را علت اصلی عدم موفقیت نماینده های ایران دانسته و گفته است:" فکر می‌کنم سانحه و آسیب دیدگی که برای ملی‌پوشان ایجاد شد برنامه‌های ما را خراب کرد امیر زرگری با تشخیص داور مسابقه از ادامه رقابت منع شد و نتوانست دیگر رکاب بزند. علیرضا حقی نیز با همان آسیب دیدگی‌اش تا جایی که می‌توانست رقابت کرد اما متاسفانه او نیز از خط عبور نکرد. در نهایت باید بگویم که همین اتفاق‌ها باعث شد که این نتایج رقم بخورد."
نوشاد عالمیان طلسم بیست ساله تنیس روی میز ایران شکت و در اولین بازی خود برابر حریف استرالیایی چهار بر صفر به پیروزی رسید، او در مرحله بعدی تنیس روی میز باید با ورزشکار هنگ کنگی روبرو شود. دیگر نماینده زن ایران در المپیک یعنی ندا شهسواری در همین رشته با شکست در بازی اول خود در مقابل حریف نیجریه ای از دور رقابت ها حذف شد.
نماینده های ایران در رشته قایقرانی (روئینگ) هم در همان روز آغاز رسمی رقابت ها حذف شدند. محسن شادی و سولماز عباسی در گروه خود هشتم شدند و نتوانستند به دور بعدی راه پیدا کنند.

نه دسترسی به یار دارم
نه طاقت انتظار دارم
هر جور که از تو بر من آید
از گردش روزگار دارم

maryy

کاربر

ارسالها: 8967

#343 Posted: 29 Jul 2012 03:28

امیدهای ایران در لندن؛ آرزو حکیمی (کانو)

رئیس برکنار شده فدراسیون قایقرانی زمانی گفته بود حكيمی می تواند شبيه برگريد فيشل قايقران آلمانی كه چهار بار مدال المپيك را كسب كرد، شود.
آروز حکیمی دانش آموز ۱۷ ساله اهل استان همدان، جوانترین عضو کاروان ورزش ایران در المپیک لندن است.
فروردین امسال؛ آرزوی جوان (حکیمی) و آرزوی باتجربه (معتمدی)، کانوها را به آب انداختند تا رقابت انتخابی برای گزینش فرد برتر را برگزار کنند.

کارشناسان این رشته قبل از آغاز مسابقه، بخت آرزو معتمدی را بیشتر می دانستند. زیرا همو بود که سهمیه المپیک را نیز به ایران اختصاص داده بود.
اما حکیمی با استارت عالی توانست بلیت لندن را یکسره کند. او سپس برای جلوگیری از رواج شایعه ای درباره استفاده اش از داروهای نیروزا گفت: "آماده هستم برای تست دوپینگ. در مسابقات جهانی جوانان هم تست دادم و حالا نیز آماده ام تا بیایند تست دوپینگ بگیرند."
ویوچسلاو یولداشوف سرمربی ازبکستانی تیم ملی قایقرانی بانوان ایران، حکیمی را دارای آینده ای روشن می داند اما تاکید می کند که او تازه اول راه است و نباید مغرور شود.
سرمربی ازبکستانی تیم ملی پس از انتخاب حکیمی، برنامه ای برایش تدوین کرد تا هنگام پارو زدن در لندن در آمادگی کامل باشد. ابتدا راهی لهستان شود تا در کاپ جهانی شرکت کند، سپس در آلمان و مسابقات جهانی شرکت کند، در ادامه نیز اردویی در لندن داشته باشد.
آرزو حکیمی در کاپ جهانی لهستان موفق شد در ماده هزار متر به فینال برسد. گرچه در نهایت به رده نهمی بسنده کرد.
او در ۵ کیلومتر نیز یازدهم شد اما در دیگر ماده‌ها مانند ۲۰۰ متر، نتوانست به نیمه‌نهایی راه پیدا کند.
یولداشوف معتقد است که نباید در سال اول حضور حکیمی در المپیک؛ از او انتظار معجزه داشت اما باید از همین الان برای درخشش او در المپیک ۲۰۱۶ برنامه ریزی شود.
بریژیت فیشر ایرانی
رییس پیشین فدراسیون قایقرانی ایران نیز مانند سرمربی تیم ملی معتقد است؛ اگر آرزو حکیمی وارد حاشیه نشود آینده خوبی در جهان خواهد داشت.
احمد دنیامالی پس از انتخاب قایقرانان اعزامی به المپیک لندن، در جمع خبرنگاران گفت: "آرزو حکیمی کسی است که با صدم ثانیه مدال برنز قهرمانان جهان را از دست داد. اگر تمریناتش را همین‌گونه ادامه دهد و مغرور نشود نتیجه خواهد گرفت. می‌توانم بگویم که شرایط آرزو حکیمی شبیه خانم بریگیت فیشر قایقران آلمانی است."
اشاره او به تنها زنی است که مدال های المپیکش را طی ۲۰ سال برنده شده و یگانه قایقرانی که ۱۲ مدال المپیک گرفته. تازه در المپیک ۱۹۸۴ شرکت نکرد زیرا آلمان شرقی، المپیک لس آنجلس تحریم کرد. این در حالی بود که فیشر طی سه سال قبل مقتدرانه قهرمان دنیا شده بود.
غیر از لس آنجلس، او از المپیک ۱۹۸۰ مسکو تا ۲۰۰۴ آتن طلا گرفت! هنگام برگزاری المپیک آتن، بریژیت فیشر ۴۲ ساله بود و یک دختر ۱۲ ساله و پسری ۱۰ ساله داشت.
او که الگوی بسیاری از بانوان قایقران سراسر جهان محسوب می شود، ۲۸ مدال طلای جهانی دارد که رکوردی است حیرت انگیز و دست نیافتنی.
آرزو حکیمی البته هنوز هیچ مدالی در سطح جهانی نگرفته اما در کایاک یکنفره ۵۰۰ متر جوانان آسیا به مدال طلا دست یافته.
حکیمی همچنین در مسابقات قهرمانی آبهای آرام آسیا در تهران با ۳ مدال طلا و یک برنز به عنوان ستاره مسابقات شناخته شد.
او درباره المپیک لندن و حضورش در این مسابقات می گوید: تجربه المپیک در این سن برایم بسیار پر ارزش است. قصد دارم بهترین نتیجه را به دست بیاورم. پس از المپیک هم مسیر خود را به طور جدی‌تر ادامه خواهم داد.
حکیمی که از اسفند ۱۳۹۰ به طور مداوم در اردوها و مسابقات حضور داشت، خرداد امسال وقتی پس از چهار ماه به همدان بازگشت، در مراسمی مورد استقبال مسئولین استان قرار گرفت.
مدیرکل ورزش و جوانان این استان مانند سایر مسئولینی که نگران ورود حکیمی به حاشیه ها هستند، خطاب به این نوجوان ملی پوش گفت: شما تازه ابتدای راه قهرمانی هستید و یک لحظه هم نباید مغرور و دلسرد شوید و از تلاش خود دست بکشید. بلکه باید با نگاهی روبه جلو، دنبال اهداف بزرگتر در ورزش و زندگی باشید.
حاشیه های قبل از المپیک
اتفاقی غریب بود این ماجرا! مسئولینی که نگران پدیده جوان ایرانی بودند تا هیچ وقت وارد حاشیه ها نشوند، خود حاشیه ساز شدند؛ آنهم در آستانه آغاز المپیک لندن.
برکناری احمد دنیا مالی از ریاست این فدراسیون، جنجال ساز شد و صحبتهایی در خصوص تعلیق این فدراسیون نیز مطرح گردید. از نامه های هشدار دهنده سازمان های بین المللی مثل کمیته بین المپیک تا تهدید جدی فدراسیون جهانی روئینگ.
پس از این تغییرات بود که تمرینات ملی پوشان به حالت تعلیق در آمد. محسن شادی قایقران المپیکی ایران به نمایندگی از ۵ ورزشکار المپیکی این رشته اعلام کرده که آنها حاضر نیستند با این وضع در المپیک حاضر شوند.
با دخالت مسئولین عالیرتبه وزارت ورزش و امور جوانان و رایزنی با قایقران ها، پس از هفته های پرتنشی که این رشته از سر گذراند، قایقران ها به تمرینات خود بازگشتند.
آرزو حکیمی نیز اعلام کرد که کم روحیه شده اما مصمم به حضور در المپیک است.
حاشیه های اعزام به المپیک فقط به ماجرای تغییر رییس فدراسیون محدود نشد. پیش از اعزام به لندن، گفته شد این فدراسیون قصد دارد به دلیل حضور موفق هدیه کاظمی، مسابقه انتخابی بین او با آرزو حکیمی برگزار کند. شایعه ای که خیلی زود رنگ باخت.
در فاصله چند روز تا آغاز المپیک نیز فدراسیون جهانی کانو در نامه‌ای به محمد عباسی وزیر ورزش و امور جوانان جمهوری اسلامی ایران، از محرومیت دو پاروزن این کشور از شرکت در المپیک لندن خبر داد.
مقامات جهانی کانو اعلام کردند؛ این تصمیم در پی برکناری رییس فدراسیون قایقرانی و عدم پاسخگویی مقامات ورزش ایران به نامه‌ قبلی فدراسیون جهانی اتخاذ شده.
با این حال کمیته ملی المپیک ایران با منتفی دانستن بحث تعلیق، اعلام کرد که ایران هیچ مشکلی برای اعزام قایقران های خود به لندن ندارد.
پارو زدن به سوی آینده
آرزو حکیمی در حالی راهی لندن می شود که در پیشینه قایقرانی دختران ایران مدال جهانی و المپیک وجود ندارد، اما نقاط برجسته ای دیده می شود.
تیم چهار نفره روئینگ دختران ایران توانست مدال برنز بازی‌های آسیایی ۲۰۱۰ را نصیب خود کند. این تیم متشکل از حمیرا برزگر، سولماز عباسی، مریم سعیدی و نسیم بن یعقوب بود.
در المپیک قبلی هم پرچمدار کاروان ورزش ایران هما حسینی از همین رشته بود که حالا مدتی است با انتقاد نسبت به عدم حمایت از قهرمان این رشته ورزشی، قایقرانی حرفه ای را کنار گذاشته.
همای آبهای ایران پس از اعلام کناره گیری از حضور در رقابتها، با اشاره به پاروزن های ایرانی در المپیک لندن گفت: " امیدوارم مسئولین شرایطی را فراهم کنند که آن‏ها پس از لندن هم بتوانند ادامه بدهند و مانند ما از صحنه ورزش کناره‏‌گیری نکنند."
آرزو حکیمی، سولماز عباسی، احمدرضا طالبیان، محسن شادی و احمد احمدی نمایندگان قایقرانی ایران در المپیک ۲۰۱۲ لندن هستند.
احمد احمدی پاروزن مهابادی در رشته قایقرانی بادبانی، به خاطر کسب عنوان پنجمی در مسابقات اسپانیا و با موافقت فدراسیون جهانی با وایلد کارت در المپیک حضور خواهد یافت.
حکیمی قرار بود در مسابقات کاپ جهانی به میزبانی مسکو هم شرکت کند که به دلیل پایین بودن سطح مسابقات و نزدیکی المپیک از حضور در این مسابقات انصراف داد.

نه دسترسی به یار دارم
نه طاقت انتظار دارم
هر جور که از تو بر من آید
از گردش روزگار دارم

maryy

کاربر

ارسالها: 8967

#344 Posted: 29 Jul 2012 03:31

امیدهای ایران در لندن؛ نواب نصیرشلال (وزنه برداری)

بسیاری معتقدند که نواب نصیر شلال می تواند مثل حسین توکلی دنیای وزنه برداری را مبهوت کند.
نواب نصیرشلال نماینده دسته ۱۰۵ کیلوگرم وزنه برداری ایران در المپیک لندن است. مقایسه رکوردهای او با حریفانش نشان می دهد که مانند پنج عضو دیگر این تیم، بخت فراوانی برای کسب مدال در لندن دارد.
او در آخرین رکوردگیری قبل از اعزام به انگلستان، موفق شد در حرکت یکضرب ۱۸۸ کیلوگرم را بالای سر ببرد. در دوضرب نیز ۲۲۴ کیلو را مهار کرد تا به مجموع جالب توجه ۴۲۲ کیلوگرم برسد.

این حدنصاب، دوازده کیلوگرم بهتر از رکوردی است که نفر سوم جهان در آخرین دوره از مسابقات جهانی به جا گذاشته.
رکوردگیری بجنورد و حدنصاب نواب به آن معناست که اگرچه او تاکنون در رده بزرگسالان نتوانسته به مدال جهانی برسد، اما شرایط ایده آلی در یکسال اخیر داشته و می تواند شگفتی بزرگ وزن هفتم را در لندن خلق کند.
او در همان دسته ای به روی تخته خواهد رفت که سال ۲۰۰۰ و در المپیک سیدنی، حسین توکلی توانست با تکیه بر اریکه قهرمانی، دنیای وزنه برداری را مبهوت کند.
جالب آنکه توکلی سال ۲۰۰۰ مانند نصیرشلال سال ۲۰۱۲، در پیشینه اش مدال جهانی بزرگسالان نداشت و حالا نواب می خواهد کار سترگی که سلف او در سیدنی صورت داد را تکرار کند.
او که وزنه برداری را از ۱۵ سالگی و در مسجدسلیمان آغاز کرده با کسب مقام قهرمانی رقابت های المپیاد ورزشی ایرانیان، کارشناسان وزنه برداری را متوجه استعداد جدیدی در این رشته ورزشی کرد.
نواب طی سال های اخیر افتخارات متعددی را در مسابقات مختلف کسب کرده که در ادامه به نمونه هایی از آن اشاره شده است.
اولین حضور مهم بین المللی او مسابقات جوانان جهان در سال ۲۰۰۶ بود. جایی که نواب هفده ساله با ۳۵۰ کیلوگرم، در رده پنجم قرار گرفت.
طلا به ایلیا ایلین از قزاقستان رسید که همچنان در همان دسته وزنه می زند و شانس اصلی طلای لندن هم هست.
اولین مدال جهانی در پراگ
نصیرشلال، سال ۲۰۰۷ در مسابقات جوانان جهان موفق به کسب دو مدال برنز شد. او که مدال های نقره جوانان و بزرگسالان آسیا را در اختیار داشت، در پراگ اولین مدال جهانی خود را نیز به گردن آویخت.
نواب که ۱۸ ساله شده بود، در دسته ۹۴ کیلوگرم رقابت فشرده ای با حریفان قزافستانی و اوکراینی داشت.
نماینده ایران در یکضرب پس از آرتم ایوانف اوکراینی و وزنه بردار اهل قزاقستان در رده سوم قرار گرفت.
رقابت این سه مدعی در دوضرب نیز نفسگیر بود. حسین توکلی سرمربی وقت تیم ملی جوانان ایران، برای حرکت اول نواب تقاضای ۱۹۳ کیلو را کرد و او نیز با موفقیت از پس وزنه برآمد.
با این حال وقتی رقابت های این وزن به پایان رسید، در مجموع، آرتم ایوانف از اوکراین با ۳۶۳ کیلو عنوان نخست را به دست آورد.
روسیانوفسکی از قزاقستان در جای دوم ایستاد و نواب نصیرشلال با حدنصاب ۳۵۴ کیلو عنوان سوم جهان را به خود اختصاص داد.
تکرار برنز در کلمبیا
در سی و چهارمین دوره مسابقات جوانان جهان که سال ۲۰۰۸ در کلمبیا برگزار شد، نواب نصیرشلال برای سومین بار توانست حضور در این مسابقات را تجربه کند.
او عضو تیمی بود که حالا پیکربندی المپیک لندن را شکل داده است. از جمله شاگردان حسین توکلی در آن رقابت ها؛ مرتضی رضائیان، سهراب مرادی، نواب نصیرشلال و بهداد سلیمی بودند. نفراتی که یا در لندن حضور خواهند داشت یا مثل رضاییان، در اردوی تیم اعزامی به لندن حاضر بودند.
نواب در دسته ۹۴ کیلوگرم با مجموع ۳۶۳ کیلوگرم به مدال برنز رسید. رکوردی که با حدنصاب قهرمان پارسال برابر بود و حاکی از پیشرفت محسوس و ۹ کیلوگرمی نواب.
نشان طلا اما نصیب ماکسیم شیکو از روسیه شد و مدال نقره را هم دیگر وزنه بردار اهل روسیه به گردن آویخت.
باز هم برنز؛ این بار در آسیا
نصیرشلال سال ۲۰۰۹ در مسابقات قهرمانی بزرگسالان آسیا به میزبانی قزاقستان روی سکوی سوم ایستاد. رکورد شخصی اش اما به میزان قابل ملاحظه ای افزایش یافته بود.
طلا نصیب ولادیمیر سدوف قزاقستانی شد. نماینده چین در رده دوم ایستاد و نواب نصیرشلال که حالا بیست ساله شده بود، با ۳۷۶ کیلو روی سکوی سوم قرار گرفت.
مدتی پس از این رقابت ها بود که او بهترین تصمیم دوران ورزشی اش را گرفت و به جای تن دادن به رژیم های غذایی طولانی و کاهش وزن های فرساینده، راهی وزن هفتم شد.
تصمیمی که باعث شد نواب در سال ۲۰۱۰ موفقیت های چندانی کسب نکند اما از سال ۲۰۱۱ و با جا افتادن در وزن جدید، به جمع مدعیان تراز اول جهانی بپیوندد.
نصیرشلال در مسابقات جهانی پاریس به مقام ششم رسید و با عبور از مرز چهارصد کیلو، رکورد ۴۰۳ کیلوگرم را به جا گذاشت.
پس از پاریس، در جام باشگاه های آسیا وزنه زد و به مدال طلا رسید. سپس در کره جنوبی و مسابقات قهرمانی ۲۰۱۲ آسیا به روی تخته رفت.
تجربه اندوزی در کره جنوبی
نواب نصیرشلال در کره جنوبی، در دسته ۱۰۵ کیلوگرم با مهار وزنه ۱۸۷ کیلوگرم در یکضرب طلا گرفت اما در دوضرب ریسک کرد و قبل از تثبیت قهرمانی اش، برای خلق رکوردهای تازه به روی تخته آمد.
همین اشتباه فنی منجر به حذف او از گردونه رقابت ها شد. تجربه ای ارزشمند برای وزنه برداری که در ۲۳ سالگی و پیش از آغاز المپیک، تجارب گرانبهایی از حضور در مسابقات قاره ای و جهانی اندوخته.
نواب که یک ماه پیش از قهرمانی آسیا، در جریان رکوردگیری تیم ملی با مهار وزنه ۲۳۶ کیلوگرم در دوضرب، چشم ها را خیره کرده بود، مقابل وزنه ۲۲۵ کیلویی ناموفق ماند و از دور مسابقات حذف شد.
این در حالی است که اگر او همان وزنه ای که در یکضرب زده بود را برای دوضرب نیز درخواست می کرد، با اختلاف ۱۲ کیلو نسبت به نفر چهارم، روی سکوی سوم مجموع آسیا می ایستاد!
اما اشتباه پندآموز در انتخاب وزنه باعث شد او نه در دوضرب مدال بگیرد و نه در مجموع، روسلان نورالدینوف ازبکستانی نیز ناباروانه روی سکوی برتر آسیا ایستاد.
نصیرشلال حالا در آستانه آغاز مسابقات المپیک لندن می گوید: «حاجی مراد آکائف (بهترین وزنه‌بردار سال ۲۰۱۱ جهان) با مجموع ۴۳۰ کیلو قهرمان جهان شد و من برای رقابت با او باید رکوردهایم را به ۲۳۵ در دوضرب و ۱۹۵ در یکضرب نزدیک کنم. البته در این وزن مارچین دولگا قهرمان سال ۲۰۱۰ جهان و همین طور دیمیتری کلوکف هم حضور دارند که هر دو از مدعیان هستند.»
غیر از وزنه بردارانی که نواب نام برده، می توان به ورزشکاران مدعی دیگری نیز اشاره کرد. مثلاً دیوید بژانیان از روسیه که شاید حتی مربیان روسیه او را به کلوکف ترجیح دهند و همراه با آکائف به لندن بفرستند.
گیا ماخاواریانی از گرجستان، آلکسی توروختی از اوکراین و بارتولومه بونک از لهستان همگی نه فقط برای گشت و گذار در دهکده المپیک، بلکه برای قدرتنمایی در دسته ۱۰۵ کیلوگرم به لندن می آیند.

نه دسترسی به یار دارم
نه طاقت انتظار دارم
هر جور که از تو بر من آید
از گردش روزگار دارم

maryy

کاربر

ارسالها: 8967

#345 Posted: 29 Jul 2012 03:33

امیدهای ایران در المپیک؛ بهداد سلیمی (وزنه برداری)

رکوردها بهداد سلیمی حاکی از آن است که او در ورزشگاه اکسل برای دریافت نشان زرین به روی تخته خواهد رفت.
کارشناسان ورزش در ایران او را گل سرسبد کاروان ورزش این کشور در المپیک لندن می دانند. استناد آنها به رکوردی بودن ورزش وزنه برداری است و اینکه رکوردهای سلیمی فاصله ای معنادار با رقبایش دارد.
سال ۱۳۶۸ در قائم‌شهر به دنیا آمده. شهری که ورزش آن را با کشتی گیرانش می شناسند و البته تیمی قدیمی و ریشه دار در فوتبال به نام نساجی.

سلیمی هم حدود یک سال کشتی ‌گرفت و چه بسا اگر تغییر رشته نمی داد، حالا عضو فوق سنگین تیم ملی کشتی آزاد ایران بود.
وزنه برداری نیز در قائم شهر رونق داشته همیشه. غزالیانها نامی آشنا در وزنه برداری ایران هستند. فریدون، فرهاد، فرشاد، فرشید، محسن و البته استاد قاسم غزالیان که نیم قرنی هست با کشف و پرورش استعدادهای این رشته ورزشی به وزنه برداری ایران خدمت می کند.
بهداد سلیمی هم این ورزش را زیر نظر او آغاز کرد. سپس در رده جوانان با حسین توکلی قهرمان المپیک سیدنی که خود مازندرانی است، رکوردهایش را به طرزی شگفت آور افزایش داد.
سال۲۰۰۷ که تازه ۱۸ ساله شده بود، در جام باشگاه‌های آسیا به میزبانی سوریه نایب قهرمان شد. سال بعد در کره جنوبی با مجموع ۴۰۷ کیلوگرم روی سکوی دوم جوانان آسیا ایستاد. در جام باشگاه های آسیا نیز پس از سعیدعلی حسینی که دوسال از او بزرگ تر است و با تجربه تر، روی سکوی نایب قهرمانی قرار گرفت.
بهداد تقریباً با همان رکوردهایی که در جوانان آسیا ثبت کرده بود، در کلمبیا توانست نقره یکضرب و برنز دوضرب و مجموع جوانان جهان را نیز به گردن بیاویزد اما از آن به بعد تا امروز، مدال طلای مجموع را در هیچ مسابقه ای به هیچ رقیبی نبخشیده.
سال ۲۰۰۹ در بخارست با ۱۹۵ کیلو یکضرب و ۲۲۸ کیلو دوضرب و مجموع ۴۲۳ کیلوگرم، قوی‌ترین جوان جهان در وزنه‌برداری شناخته شد. همین سال بود که در قزاقستان روی سکوی نخست بزرگسالان آسیا ایستاد.
سال ۲۰۱۰ در آنتالیا با ۲۰۸ کیلو در یکضرب و ۲۴۵ کیلو در دو ضرب قهرمان جهان شد. اگرچه در دوضرب با اختلاف یک کیلو به ماتیاس اشتاینر باخت اما در مجموع، سیزده کیلو از فاتح بلند آوازه المپیک پکن پیش افتاد.
کسب مدال طلای او، علاقمندان ورزش در ایران را شگفت زده کرد. این بهت زدگی دلایل متعددی داشت که با مروری بر مطالب منتشر شده در رسانه های وقت، می توان آن را در سه عنوان، خلاصه کرد.
۱- پس از خداحافظی نابهنگام حسین رضازاده که پیش از المپیک پکن اتفاق افتاد، بارها گفته و نوشته شد؛ نخبگانی چون او هر چند دهه یک بار چهره می شوند و با این وصف، رکوردهای او نیز تا مدتی طولانی به تاریخ خواهد پیوست.
۲- وقتی سعیدعلی حسینی گل کرد و رکوردهای جهانی را در تمرینات فرو ریخت، بارقه های امید برای استمرار موفقیت های رضازاده زنده شد، اما محرومیت سرشار از ابهام او، تداوم افسانه رضازاده توسط همشهری اش را منتفی کرد.
۳- در همین وزن، رشید شریفی جوان نیرومند لنجانی (استان اصفهان) موفق شد طلای بزرگسالان آسیا در سال ۲۰۰۸ را به گردن بیاویزد. اما او نیز به سرنوشت علی حسینی دچار شد و با محرومیتی چهار ساله، از دنیای وزنه برداری کناره گرفت.
این عوامل باعث شد تا ورزش دوستان ایرانی از کسب موفقیت جهانی در این وزن، قطع امید کنند. قهرمانی بهداد در جهان با اتفاقاتی که طی سه سال گذشته در این دسته برای وزنه برداری ایران رخ داد، به شدت در تضاد بود.
به همین خاطر بود که مطالب فراوانی در رسانه های خبری و حتی سایت های اجتماعی و وبلاگ ها منتشر شد که مبادا این جوان ۲۱ ساله نیز اسیر "حسادت های وطنی" شود و از تکرار موفقیت بزرگش باز بماند.
رسانه ها و ورزش دوستان، احساس می کردند که موظف به حفظ و حمایت این "سرمایه ملی" هستند. او در بازی‌های آسیایی ۲۰۱۰ گوانگجو هم به مدال طلا دست یافت. در یکضرب وزنه ۲۰۵ کیلوگرم را مهار کرد و رکورد بازی های آسیایی را شکست. در دوضرب ۲۳۵ کیلو را بالای سر برد و در مجموع با ۴۴۰ کیلوگرم، قوی ترین مرد بازی های آسیایی لقب گرفت.
شکستن رکورد جهان در دیزنی لند
در مسابقات قهرمانی ۲۰۱۱ آسیا، چنان اقتداری به نمایش گذاشت که رقبا به گرد پایش هم نرسیدند. او در یکضرب با ۲۰۸ کیلو قهرمان شد و عجیب آنکه اگر در دوضرب حتی هفده کیلو کمتر از همین وزنه را مهار می کرد نیز باز هم در مجموع قهرمان می شد!
بهداد اما بدون توجه به این موضوع، بار سنگین ۲۵۰ کیلوگرمی را برفراز دستانش بلند کرد و با مجموع ۴۵۸ کیلو قهرمان شد. نقره به بهادر مولایی دیگر نماینده ایران رسید.
در رقابت‌های جهانی سال ۲۰۱۱ که به میزبانی دیزنی‌لند پاریس برگزار شد، سلیمی در حرکت یکضرب موفق شد با بالای سر بردن وزنه ۲۱۴ کیلوگرمی علاوه بر کسب مدال طلا، رکورد جهانی حسین رضازاده که سپتامبر ۲۰۰۳ در چین به ثبت رسیده بود را بشکند.
قد راست کرد و استوار ایستاد. مثل برج ایفل که عکس گرفته بود پای آن. لبخندش بیانگر ناکامی فلز سرد بود در پیکار با آدمیزاد. پس از پاک کردن حدنصاب قبلی، روی صفحات سرخرنگ آهنین نشست که ثانیه هایی قبل، مغلوبشان کرده بود.
دست های پیروزش را این بار، بدون بار طاقت فرسای وزنه ها بالا برد تا شادی اش را با تماشاگران پر تعداد حاضر در سالن قسمت کند. دوربین شبکه یورو اسپورت علاوه بر او، حسین رضازاده رییس فدراسیون ایران که رکوردش شکسته شده بود را نیز نشان می داد.
بهداد در حرکت دوضرب وزنه ۲۵۰ کیلوگرمی را مهار کرد تا ضمن کسب دومین مدال طلا، با مجموع ۴۶۴ کیلو گرم به مدال طلای مجموع نیز دست پیدا کند.
رقابت ها که تمام شد، سلیمی گفت: "به همسرم قول داده بودم رکورد رضازاده را بشکنم. خوشحالم که به قولم عمل کردم و این رکورد تقدیم به همه ایرانیان."
مدال نقره این وزن به سجاد انوشیروانی دیگر نماینده ایران رسید و سانگ گوئن غول ۳۰ ساله کره جنوبی نیز به مدال برنز را به گردن آویخت.
مدعیان مدال در لندن
رکوردها حاکی از آن است که بهداد سلیمی در ورزشگاه اکسل برای دریافت نشان زرین به روی تخته خواهد رفت و بقیه مدعیان نیز جدالی سخت و نفسگیر برای تصاحب مدال های نقره و برنز خواهند داشت!
اما ورزش حرفه ای است و هزار و یک حادثه غیرقابل پیش بینی. بهداد نیز به رغم یکه تازی، به خود غره نشده و از هیچ تلاشی فروگذار نیست برای بازنویسی تاریخ این وزن در بازی های ۲۰۱۲ لندن.
به همین خاطر بود که حدود سه ماه قبل از المپیک، راهی مسابقات قهرمانی آسیا شد و در خود کره جنوبی نیز سانگ گئون را مغلوب کرد تا از عنوان قهرمانی اش در آسیا دفاع کند.
بهداد در سه سال اخیر، سنگین ترین وزنه های جهان را بالای سر برده و به صورت غیر رسمی، حتی رکورد افسانه ای آنتون کراستف بلغاری در اوزان سابق وزنه برداری را نیز فرو ریخت.
کراستف سال ۱۹۸۷ در دسته ۱۱۰+ کیلوگرم سابق؛ در اُستراوای چکسلواکی، حدنصاب رویایی ۲۱۶ کیلوگرم را به جا گذاشت. بهداد اما سال ۲۰۱۱ در سنندج ۲۱۷ کیلوگرم را مهار کرد. فیلم پرهیجان این رکوردشکنی در سایت یوتوب موجود است.
ایران حالا در دسته فوق سنگین غیر از بهداد سلیمی و سجاد انوشیروانی، دست کم یک وزنه بردار دیگر با رکوردهایی در سطح ۱۰ نفر برتر جهان دارد.
سلیمی و انوشیروانی در لندن به روی تخته خواهند رفت. غیر از آنها باید دید روسیه چه کسی را به این میدان عاری از امید برای طلا، گسیل خواهد کرد! چنگیز موگوشکف، روسلان آلبگوف، یوگنی پیسارف، یا حتی یوگنی چیگیشف ۳۳ ساله؟
بین پولادمردان روسیه فعلاً آلبگوف با حدنصاب ۴۳۵ کیلو در جایزه بزرگ روسیه از بقیه بهتر بوده.
ماتیاس اشنایدر از آلمان اگرچه با رکوردهای المپیک پکن فاصله ای چشمگیر دارد اما روحیه جنگندگی او به نحوی است که خصوصاً در حرکت دوضرب، می تواند وزنه هایی فراتر از آنچه در تمرینات مهار کرده را بالای سر ببرد. اشنایدر در شگفت زده کردن رقبای خود تخصص دارد.
یک یا دو نماینده کره جنوبی در کنار تورمانیدزه از گرجستان، ایگور شیمیچکو (اوکراین)، پیتر ناگی (مجارستان)، فرناندو رایس برزیلی و یری اورساچ از جمهوری چک، دیگر وزنه برداران احتمالی در رقابت های این دسته خواهند بود.

نه دسترسی به یار دارم
نه طاقت انتظار دارم
هر جور که از تو بر من آید
از گردش روزگار دارم

maryy

کاربر

ارسالها: 8967

#346 Posted: 29 Jul 2012 03:40

نیکول کیدمن در مراسم افتتاحیه

ملکه در حال بازدید از دهکده بازی ها

نه دسترسی به یار دارم
نه طاقت انتظار دارم
هر جور که از تو بر من آید
از گردش روزگار دارم

ویرایش شده توسط: maryy

maryy

کاربر

ارسالها: 8967

#347 Posted: 29 Jul 2012 03:42

میدونستید الهه احمدی با تفنگ قرضی تمرین میکرد؟؟؟
و فقط چند روز قبل از المپیک تونست با تفنگ المپیکش تمرین کنه؟؟؟؟
فقط خواستم بدونید چقدر کار این قهرمانمون بزرگ بود

نه دسترسی به یار دارم
نه طاقت انتظار دارم
هر جور که از تو بر من آید
از گردش روزگار دارم

maryy

کاربر

ارسالها: 8967

#348 Posted: 29 Jul 2012 03:52

برنامـﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻭﺭﺯﺷﮑﺎﺭﺍﻥ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺩﺭ ﺍﻟﻤﭙﯿﮏ

ﻭﺭﺯﺷﮑﺎﺭﺍﻥﺍﯾﺮﺍﻧﯽﺭﻭﺯﯾﮑﺸﻨﺒﻪﻭﺩﺭﭼﺎﺭﭼﻮﺏﻣﺴﺎﺑﻘﺎﺕ
ﺍﻟﻤﭙﯿﮏﻟﻨﺪﻥﺩﺭﺭﺷﺘﻪﻫﺎﯼﺭﻭﺋﯿﻨﮓ،ﺗﻨﯿﺲﺭﻭﯼﻣﯿﺰ،
ﺷﻤﺸﯿﺮﺑﺎﺯﯼﻭﺑﻮﮐﺲﺑﻪﻣﺼﺎﻑﺣﺮﯾﻔﺎﻥﺧﻮﺩﻣﯽ ﺭﻭﻧﺪ.
-ﺑﻪﮔﺰﺍﺭﺵﺍﯾﺮﻧﺎ،'ﻣﺠﺘﺒﯽﻋﺎﺑﺪﯾﻨﯽ'ﺩﺭﺍﺳﻠﺤﻪﺳﺎﺑﺮ
ﺍﻧﻔﺮﺍﺩﯼﻣﺮﺩﺍﻥﺑﻪﻣﺼﺎﻑﺷﻤﺸﯿﺮﺑﺎﺯﯼ ﺍﺯکـﺸﻮﺭﺭﻭﻣﺎﻧﯽ
ﻣﯽﺭﻭﺩ.ﺍﯾﻦﺩﯾﺪﺍﺭﺳﺎﻋﺖ10.50ﺑﻪﻭﻗﺖﻣﺤﻠﯽ)ﺳﺎﻋﺖ
14.20ﺑﻪﻭﻗﺖﺗﻬﺮﺍﻥ(ﺑﺮﮔﺰﺍﺭﻣﯽﺷﻮﺩ.-'ﺍﻣﯿﻦﻗﺎﺳﻤﯽ
ﭘﻮﺭ'ﻧﯿﺰﺩﺭﺭﺷﺘﻪﺑﻮﮐﺲﻭﺩﺭﻭﺯﻥﻣﻨﻬﺎﯼ69ﺍﻭﻟﯿﻦ
ﻣﺸﺘﺰﻥﺍﯾﺮﺍﻧﯽﺍﺳﺖ ﮐﻪﻭﺍﺭﺩﺭﯾﻨﮓ ﻣﺴﺎﺑﻘﺎﺕﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ.
ﻗﺎﺳﻤﯽﭘﻮﺭﺩﺭﻧﺨﺴﺘﯿﻦﺑﺎﺯﯼﺧﻮﺩﺩﺭﻣﻘﺎﺑﻞﻣﺸﺘﺰﻧﯽﺍﺯ
ﻭﻧﺰﻭﺋﻼﻗﺮﺍﺭﺧﻮﺍﻫﺪﮔﺮﻓﺖ.-ﻣﺴﺎﺑﻘﺎﺕﺑﻮﮐﺲﺍﯾﻦﻭﺯﻥ
ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﺑﻪ ﻭﻗﺖ ﻣﺤﻠﯽ ﺳﺎﻋﺖ15ﺁﻏﺎﺯ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ

نه دسترسی به یار دارم
نه طاقت انتظار دارم
هر جور که از تو بر من آید
از گردش روزگار دارم

maryy

کاربر

ارسالها: 8967

#349 Posted: 29 Jul 2012 03:53

کناره هاي استخر نصيب بهترين شناگر دنيا شد!
دور تعيين خط رقابتهاي شنا در رشته 400 متر انفرادي مردان برگزار شد که در نهايت هاگينو با شکستن رکورد ملي ‍ژاپن و ثبت زمان 4 دقيقه و 10 ثانيه و يک صدم ثانيه اول شد، شناگري از آفريقاي جنوبي در جايگاه دوم ايستاد و رايان آفريقايي سوم شد.
در اين رقابت مايکل فلپس اسطوره شناي دنيا نيز در اين رقابت حضور خواهد داشت که با توجه به قرار گرفتن وي در جايگاه هشتمي فلپس ارزيابي المپيک بايد در کناره هاي استخر به مصاف حريفان خود برود.
رايان يکي ديگر از نمايندگان آمريکا در اين دوره از رقابتها عملکرد بهتري نسبت به فلپس بدست آورد و پيش بيني مي شود که وي عملکرد بهتري نسبت به فلپس داشته باشد.
رايان هم تيمي فلپس در اين باره گفت: به هيچ وجه نمي توان فلپس را خارج از رقابت براي کسب مدال دانست.
فلپس هميشه يک حريف قوي است و ما در نظر داريم تا در رقابتهاي امشب در جايگاه اول و دوم باشيم.

نه دسترسی به یار دارم
نه طاقت انتظار دارم
هر جور که از تو بر من آید
از گردش روزگار دارم

maryy

کاربر

ارسالها: 8967

#350 Posted: 29 Jul 2012 05:01

مدال طلای 60 کیلوگرم جودو به روسیه رسید"
روز نخست رقابت‌های جودوی بازی‌های المپیک 2012 لندن با کسب مدال طلا توسط جودوکار 60 کیلوگرم روس‌ها پیگیری شد.
این رقابت‌ها روز گذشته در سالن اکسل شهر لندن با برگزاری مبارزات دو وزن 60- کیلوگرم مردان و 48- کیلوگرم بانوان آغاز شد که مدال‌های طلا در این دو بخش نصیب جودوکاران روسیه و برزیل شد.
در وزن 60- کیلوگرم مردان 37 جودوکار به روی تاتامی رفتند که در نهایت این "آرسن گالستیان" از روسیه بود که با پنج پیروزی متوالی به مدال طلا دست پیدا کرد. این جودوکار روسی که در رده چهارم رنکینگ جهانی قرار دارد با برتری مقابل "ذکریا" از نیجریه، "ینان سیگاردی" از موناکو، "چوی وانگ" از کره جنوبی، "رشید سوبیروف" از ازبکستان و "هیروکا" از ژاپن به نشان طلا دست پیدا کرد.
این رقابت‌ها امروز یکشنبه در وزن 66- کیلوگرم مردان و 52- کیلوگرم بانوان دنبال خواهد شد.

نه دسترسی به یار دارم
نه طاقت انتظار دارم
هر جور که از تو بر من آید
از گردش روزگار دارم

صفحه 35 از 93: « پیشین 1 ... 34 35 36 ... 92 93 پسین »

ورزش /

London Olympics 2012 | رویداد مهم المپیک ۲۰۱۲ لندن

این تاپیک بسته شده. شما نمیتوانید چیزی در اینجا ارسال نمائید.

↑ بالا