ارسالها: 23330
#1,871
Posted: 3 Jun 2015 21:40
Claudio Caniggia
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#1,872
Posted: 3 Jun 2015 21:40
Claudio Caniggia
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#1,873
Posted: 3 Jun 2015 21:40
Claudio Caniggia
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#1,874
Posted: 3 Jun 2015 21:40
Claudio Caniggia
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#1,875
Posted: 3 Jun 2015 21:46
Gabriel Batistuta
گابریل دراول فوریه سال ۱۹۶۹ در منطقه ای به نام رکونکوسیستای سانتافه به دنیا آمد. او بچه ای کم حرف ، اما پرتحرک بود و هیچگاه
از حمایت های پدرش محروم نماند.او در کتابی که به نام "یو باتی گل " به چاپ رسید، این چنین از روزهای کودکی اش می گوید: مثل
بیشتر کودکان آرژانتینی نبودم آن طور که از امریکای لاتین برداشت می شود، در فقر به سر نمی بردم
پدرم "بابا عمر" همیشه در کنارمان بود و همواره با وجود او، احساس خوشبختی می کردیم.
او هنوز مرا از راهنمایی خودش بی نصیب نمیگذارد.مادرم هم موجودی دوست داشتنی بود و هست.
گلوریا (مادرم ) خوش برخورد، صبور و باحوصله بود و همین خصلت ها، او را در فامیل ما منحصر به فرد کرده بود. مادرم در اداره زندگی
خانوادگی اش توانایی بالایی داشت و بخوبی زندگی خود و بچه هایش را جمع می کرد.
با وجود این پدر و مادر طبیعی است که احساس خوشبختی کنم.گابریل از دوران قبل از فوتبال چیز زیادی ننوشته و تنها به ذکر
خصوصیاتی از پدر و مادر و همین طور چند خط از سرگرمی هایش اکتفا کرده است :
هر وقت خسته می شدم ، بابا عمر مرا با خود به گردش می برد و چند دقیقه ای در فضای آرام کنار خانه بازی می کردم.
گلوریا می گوید که در آن سنین ، به تاب بازی خیلی علاقه داشتم.از بازی بر روی تاب و سرسره تا رسیدن به قله شهرت و افتخار، فقط
چند گام بود. گابریل احساس عجیبی در مورد آنروزها دارد و هنوز هم با گذشت چندین سال ، وقتی خاطره اش را به یاد می آورد،
به طرز عجیبی احساساتی می شود و اشک در چشمانش حلقه می زند. می گوید: نوزده ساله بودم که برای اولین باردر زندگی ام
طعم یک لیگ گرم و پرهیجان را چشیدم.بعد از سه سال کار در باشگاه های ریز و درشت ، به تیمی راه پیدا کرده بودم که خوب
می دانستم می تواند سکوی پرتاب من باشد.در فصل ۱۹۸۹ - در نیوالد بویز به بازی گرفته شدم
ولی در همان سال باشگاهم را تغییر دادم.گابریل در فصل ۸۹ - لیگ دسته اول آرژانتین ، در دومین بازی نیوالدبویز به میدان آمد
و از همان بازی ، جای خود را در ترکیب این تیم محکم کرد. او در آن سال در مجموع ۱۶ بازی برای نیوالد بویز انجام داد که ۴ گل ثمره
حضور این بازیکن در این تیم بود.در همان فصل سرمربی ریورپلاته - یکی از باشگاه های مطرح آرژانتین - استعداد عجیب گابریل جوان را
کشف کرد و او را به تیم خود آورد.این بازیکن جوان در فصلهای ۸۹ - و۹۰ - فقط۱۷ بازی برای ریوپلاته انجام داد که حاصل
آن ۶ گل برای این تیم مطرح بود.باتیستوتا پس از حضور موفق در نیوالد بویز و ریورپلاته به دنبال عرصه دیگری برای درخشش بود؛ جایی
که زیر ذره بین باشگاه های پولدار دنیا باشد؛ جایی برای مطرح شدن.
او به دنبال یک نردبان ترقی بود. به طور قطع ، بوکاجونیورز می توانست نقش سکوی پرتاب را برای او بازی کند. بازی در این تیم ، رویای
کودکی گابریل بود: "زمانی که به من پیشنهاد بازی در بوکا داده شد، اول باور نمی کردم ، اما بعد به خودم گفتم تو خودت را
نشان داده ای و حضور در بوکاجونیورز حق توست.من می دانستم در این تیم چه بازیکنانی توپ زده بودند و به خصوص می دانستم
که دیگوی بزرگ (مارادونا)، روزی پیراهن همین باشگاه را میپوشید."حضور باتیستوتا در تیم رویایی اش زیاد هم دوام نداشت.
حدس او درست از آب درآمده بود. فقط یک فصل حضور او در بوکادر فصل ۱۹۹۰-۹۱ -( کافی بود تا باشگاه های بزرگ ، روی این چهره
جدید آرژانتین دست بگذارند.گابریل برای پیوستن به باشگاه های داخلی آرژانتین با مشکل چندانی رو به رو نبود، چون تمام تیمهای
حاضر در لیگ دسته اول کشورش را می شناخت ؛ اما برای حضور در لیگ های خارجی باید وسواس بیشتری به خرج میداد."من باید از
باشگاه های فرانسه و ایتالیا یکی را انتخاب می کردم.
بیشتر بازیکنان برزیلی در گام اول برای مطرح شدن ، فرانسه را انتخاب می کنند؛ اما من ایتالیا را انتخاب کردم.
با تمام داستان هایی که در مورد ایتالیا و لیگ این کشور برایم نقل کرده بودند، نمی دانم چرا من باز هم این لیگ را انتخاب کردم.
شاید به خاطر جذابیت و گرمای عجیب آن وشاید به این خاطر که در ایتالیا کمتر از فرانسه احساس غربت میکردم."باتیستوتا شاید
خودش انتقال به اروپا را مدیون بوکاجونیورز بداند، اما همه کارشناسان بر این عقیده اند که کوپا امریکا مایه شهرت او شد.سال ۹۱
یعنی همان سالی که گابریل به فیورنتینا انتقال یافت ، تیم ملی آرژانتین قهرمان جام ملتهای امریکای جنوبی شد و گابریل نقش عمده
در قهرمانی آرژانتین ایفا کرد تا همه نگاه ها به او دوخته شود. او حتی در فینال هم به گلزنی ادامه داد و تیم خود را قهرمان
کرد.گابریل در میان تیمهایی که به او پیشنهاد بازی داده بودند، فیورنتینا را برگزید. پس از یک فصل بازی در بوکا، او خوب می دانست که
چه حسابی روی او باز شده است.
او در فصل ۱۹۹۰_۹۱ -،۱۹ بازی برای بوکا انجام داد و۱۱ گل زد. این آمار بدی نبود، اما گابریل بعدها نشان داد که بهتر از این هم میتواند
باشد.شهر فلورانس ؛ شهری که بعدها با نام گابریل گره خورد، سالهای سال پذیرای باتیستوتا بود و حتی چند ماهی نیز شایعه نامزد
شدن او برای احراز مقام شهردار شهر فلورانس بر سر زبانها افتاد.تیم اول شهر فلورانس "فیورنتینا"بود و حضور باتیستوتا در این تیم
بنفش می توانست مردم خونگرم این شهر زیبا را به روزهای آینده خوشبین کند.باتیستوتا در نخستین سال حضورش در فیورنتینا (فصل
۹۲ -۹۱) ۲۷ بازی انجام داد و۱۳ گل زد.فصل بعد در۳۲ بازی ۱۶ گل زد و در فصل سوم حضورش در فیورنتینا (فصل ۹۴ -۹۳ )، در۲۶ بازی
۱۶ گل به ثمر رساند.گابریل در فصل ۹۵ -۹۴ در۳۲ بازی ۲۶ گل زد تا همه چشمها را خیره کند.باتیستوتا در فصل پنجم حضورش در
فیورنتینا در۳۱ بازی ۲۱ گل زد. در فصل بعد، در۳۲ بازی ۱۴ گل به ثمر رساند و در فصل هفتم در۳۱ بازی باز هم به ۲۱ گل رضایت
داد.گابریل در فصل هشتم حضورش در فیورنتینا(فصل ۹۹ -۹۸ ) در۲۸ بازی ۲۱ گل زد و سرانجام در آخرین سال حضورش در فلورانس
(در فصل ۲۰۰۰ -۱۹۹۹ ) در۳۰ بازی ۲۳ گل زد تا در مجموع ۹ فصل حضور در فیورنتینا، شمار گلهای خود را به ۱۷۱ برساند.او با این
تعداد گل ، رکورد گلزنی در تاریخ باشگاه فیورنتینا را شکست.
رکورد گلزنی در این باشگاه متعلق به یک گلزن سوئدی این باشگاه در دهه های ۵۰ و۶۰ میلادی بود که ۱۵۸ گل به ثمر رسانده
بود.سالها حضور در شهر فلورانس و تلاش برای سرافرازی این تیم ، از گابریل چهره ای محبوب و دوست داشتنی ساخته بود. در تمام
فلورانس صحبت از او بود و کمتر کسی گمان می کرد که این چهره محبوب و وفادار هم روزی قصد ترک فلورانس را داشته باشد، اما
سرانجام او هم رفت.
خودش احساسی عجیب در روزهای پایانی حضور در فلورانس داشت.
سالها حضور در فلورانس نتوانسته بود او را از نظر قهرمانی ورزشی ارضاء کند. هر چند که او در این شهر کمبودی نداشت و همه به او
محبت می کردند، اما باید طعم قهرمانی را می چشید: "من باید در تیمی بازی می کردم که قهرمان می شد؛ قهرمان ایتالیا و حتی
قهرمان اروپا، اما تمام افتخاری که با فیورنتینا به آن رسیدم ، یک بار قهرمانی جام حذفی و یک بار قهرمانی در سوپر جام ایتالیا بود؛
همین ! می دانستم که تصمیم من برای ترک فلورانس تبعات بسیاری خواهد داشت ، ولی باید می رفتم.
در این شرایط انتظار داشتم تماشاگران هم مرا درک کنند و بخوبی هم این کار را انجام دادند".
رم برای به خدمت گرفتن باتیستوتا رقم بالایی به فیورنتینا پیشنهاد کرد و این تیم که در شرایط بحرانی و عجیب و غریبی به سر می برد،
به رغم میل باطنی ، به این انتقال راضی شد.۳۴ میلیون دلار برای انتقال باتیستوتا به رم پرداخت شد تا به این ترتیب جوان گمنام
رکونکوئیستا به جمع ۲۰ بازیکن گران قیمت تاریخ فوتبال دنیا بپیوندد.حضور باتیستوتا در رم و گل او به فیورنتینا و گریه مشهورش پس از
گل که همه دنیا را تحت تاثیر قرار داد، گوشه ای از خبرسازی این بازیکن بزرگ بود.او در فصل ۲۰۰۱ -۲۰۰۰ در تمام بازیهای رم حاضر
نبود و از مجموع ۳۸ بازی رم ، در۲۸ بازی به میدان رفت و۲۰ گل زد تا یکی از علل بی چون و چرای قهرمانی رمیها باشد.رم به واسطه
حضور بازیکنانی چون باتیستوتا و توتی پس از۱۸ سال با مربی سرشناس خود کاپلو، سرود قهرمانی سر داد.گابریل از آن دسته
بازیکنانی است که در خارج از کشور فوق العاده محبوبند و در داخل کشور مغضوب.
او شاید همچون کانتونا نباشد، اما مانند او اسیر یک اختلاف سلیقه شده است.مارچلو بیلسا سرمربی تیم ملی آرژانتین اگر چه بهانه
ای چون مصدومیت را برای دعوت نکردن باتیستوتا به اردوی تیم ملی فوتبال آرژانتین در اختیار داشت ، اما به دلیلی خاص او را دعوت
نمی کرد و گابریل از این موضوع آگاه بود: "من می دانم که بیلسا علاقه چندانی به من ندارد و من هم از این موضوع گله ای ندارم ؛
چون در این مورد حق ندارم به او اعتراض کنم."بیلسا اعتقاد چندانی به گابریل ندارد و این امر بخوبی از نوع تصمیم هایی که او در تیم
ملی آرژانتین گرفته ، مشخص است.بیلسا بیشتر ترجیح می دهد که هرنان کرسپو مهاجم اول او باشد و این را در هر شرایط نشان
داده است.
به این ترتیب او باید به دنبال زوج مکمل برای کرسپو باشد؛ چرا که از نظر گابریل نمی تواند نقش مکمل را بخوبی بازی کند، چون گابریل
در تیم خود همواره مهاجم اول بوده است و برای او مکمل تعیین کرده اند.با آن که باتیستوتا رکورد گلهای ملی را در کشور آرژانتین
شکسته است ، اما اینها هیچکدام دلیل قانع کننده ای برای بیلسا نیست.
رکورد گلهای ملی در اختیار دیگو آرماندو مارادونا بود که او۳۶ گل زده را در بازیهای رسمی ملی در پرونده خود ثبت کرده بود، اما
باتیستوتا در حدود۷۸ بازی ملی ،۵۷ گل به ثمر رساند که این نشان از توانایی بالای این بازیکن دارد؛ چرا که آرژانتین در بازیهای رسمی
ملی معمولا با تیمهای پرتوان و قدرتمند روبه رو میشود
.بیلسا پس از اطمینان از صعود آرژانتین به جام جهانی ، باتیستوتا را به تیم ملی دعوت کرد تا او را برای پیکارهای مرحله نهایی جام
جهانی امتحان و از سویی فشار مطبوعات را کم.باتیستوتا نامی است که همواره در یاد و دل علاقه مندان واقعی فوتبال باقی خواهد ماند؛ بازیکنی که شاید اخلاقش را از مادرش به ارث برده باشد. گابریل ، با اخلاق و تعصبی مثال زدنی و همین طور گلهایی که هیچ گاه از یادها نخواهد رفت ، بخشی از تاریخ فوتبال آرژانتین و ایتالیاست ؛ چرا که او در مدت ۱۲ سال حضورش در اروپا، پا را از ایتالیا فراتر نگذاشته است.
- باتیستوتا در سه جام جهان ۱۹۹۴، ۱۹۹۸ و ۲۰۰۲ برای آرژانتین به میدان رفت. مهاجم گروه قدرتمند کشورش در رقابت‌های کوپا آمریکای ۱۹۹۱ و ۱۹۹۳ بود و جام قهرمانی را نیز در این رقابت‌ها بالای سر برد.
- باتی گل به سوی باشگاه گلف می رود. می گوید تنیس را بیشتر از بقیه دوست دارم اما نمی توانم ان طور که دلم می خواهد با قدرت و تسلط عالی بازی کنم.
- اما وقتی آزاد باشد در دل طبیعت با وینچستر ۹۷ و لانسر میشل قدیمی اش که ابزار دیرینه شکار و ماهیگیری است ساعتها و شاید روزها مشغول میشود.
- پاسخ دادن به هواداران و ارسال پیامهای مناسبتی برای باتی مثل یک وظیفه ضروری است و این یعنی در کار ایمیل و چت و وبلاگنویسی هم تبحر دارد و با لپ تاپ خود سر میز غذا - در رختخواب و گاه در مهمانی سرگرم است. اوجداً هواداران را تحویل می گیرد و هنوز مطابق وعده اش سالی چند بار به ایتالیا سفر و در فلورانس - رم و به خصوص با هواداران فیورنتینا دیداری تازه می کند.
- لقب او در زمان اوج شهرتش ((باتی گل)) به معنای باتیستوتای گل زن بود.
- باتی که یک فوتبالیست متدین و مذهبی است، در زمان کودکی عاشق بسکتبال بود، اما بعد ازقهرمانی آرژانتین در جام جهانی ۱۹۷۸ به فوتبال گرایش پیدا کرد و تحت تاثیراستیل «ماریو کمپس»، آقای گل مسابقات قرار گرفت.
- در فلورانس او را در حد یک قدیس ستایش می‌کردند و مجسمه تمام قد وی دیگر یکی از آثار باستانی جدید(!) شهر محسوب می‌شد.
- باتیستوتا با به ثمر رساندن ۵۷ گل در ۷۸ بازی ملی برای آرژانتین در این زمینه رکورددار بود. او بیشتر عمر فوتبالش را در فیورنتینا سپری کرده است.
- کرد حتی به همراه این تیم در سری B نیز حضور یافت.
- او جزء ۶ بازیکنی است که در فوتبال ایتالیا بیشتر از ۲۰۰ گل زده اند.
Position: *CF
Side: RF/BS
Age: 25-29 years (01/02/1969)
Height: 185 cm
Weight: 73 kg
Attack: 96
Defence: 36
Balance: 88
Stamina: 82
Top Speed: 82
Acceleration: 81
Response: 92
Agility: 81
Dribble Accuracy: 81
Dribble Speed: 83
Short Pass Accuracy: 75
Short Pass Speed: 76
Long Pass Accuracy: 71
Long Pass Speed: 77
Shot Accuracy: 92
Shot Power: 95
Shot Technique: 95
Free Kick Accuracy: 80
Curling: 82
Header: 93
Jump: 86
Technique: 83
Aggression: 95
Mentality: 84
Goalkeeper Skills: 50
Team Work: 76
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#1,876
Posted: 3 Jun 2015 21:47
Gabriel Batistuta
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#1,877
Posted: 3 Jun 2015 21:48
Gabriel Batistuta
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#1,878
Posted: 3 Jun 2015 21:48
Gabriel Batistuta
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#1,879
Posted: 3 Jun 2015 21:48
Gabriel Batistuta
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#1,880
Posted: 3 Jun 2015 21:53
Jorge Valdano
خورخه آلبرتو والدانو (متولد 4 اکتبر 1955 در لاس پاره خاس ، ایالت سانتا) فوتبالیستی آرژانتینی است. او گاهی اوقات به "فیلسوف فوتبال" ملقب می شد.پست تخصصی او مهاجم نوک بود.
والدانو بازیگری را در 16 سالگی به باشگاه روساریویی پسران کهنه ی نیوئل پیوست . او در این تیم فوتبال حرفه ایش را آغاز کرد و در 1972 به تیم ملی آرژانتین فراخوانده شد . در 1975 به دپورتیوو آلاوز در دسته دوم اسپانیا ترانسفر شد و تا 1979 در این تیم ماند . در 1979 راهی تیم رئال ساراگوسا در دسته اول لیگ شد و سرانجام در 1984 راهی رئال مادرید شد تا با "گروه کرکسها" همگروه شود .
والدانو 23 بار برای تیم ملی آرژانتین بازی کرد و 7 گل به ثمر رساند که 4 تای آنها در جام جهانی 1986 بود. به جز جام جهانی 1986 ، او در جام جهانی 1982 حضور داشت اما بدلیل مصدومیت بازی دوم آرژانتین برابر مجارستان را از دست داد.
هنگامی که به هپاتیت مبتلا شد تصمیم گرفت که در سال 1988 بازنشسته شود و کار تفسیر ورزش و مربیگری جوانان رئال مادرید را به عهده بگیرد . در 1992-1991 او مربی تنه ریف شد و مانع از واگذار کردن این تیم شد . با این تیم راهی جام یوفا شد . در فصل بعد او راهی رئال مادرید شد اما این بار به عنوان مربی . در سال 1995 با این تیم لیگ را برد . سرانجام در سال 1996 مربی والنسیا شد و سرانجام پست مدیر ورزشی رئال مادرید را تا جون 2005 به عهده گرفت . پس از آن ، در سال 2009 دوباره به سمت مدیر داخلی باشگاه بازگشت .
والدانو در حال حاضر کتاب "رویاهای فوتبال" را نوشته است که این کتاب توسط نویسنده های دیگر با نام "داستان های کوتاه فوتبال" ویرایش یافته است .اسطوره رئال مادرید رائول گونزالز نام اولین پسرش را به افتخار این بازیکن، والدانو نهاد.
Position: *CF , SS , AMF
Side: RF/BS
Age: 26-31 years (04/10/1955)
Height: 188 cm
Weight: 84 kg
Attack: 87
Defence: 50
Balance: 88
Stamina: 85
Top Speed: 84
Acceleration: 83
Response: 85
Agility: 81
Dribble Accuracy: 83
Dribble Speed: 80
Short Pass Accuracy: 83
Short Pass Speed: 79
Long Pass Accuracy: 80
Long Pass Speed: 78
Shot Accuracy: 85
Shot Power: 88
Shot Technique: 86
Free Kick Accuracy: 78
Curling: 79
Header: 88
Jump: 84
Technique: 85
Aggression: 85
Mentality: 85
Goalkeeper Skills: 50
Team Work: 87
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
صفحه 188 از 241