ارسالها: 23330
#1
Posted: 29 Aug 2013 14:09
درود
درخواست ایجاد تاپیک در تالار ورزش را دارم
نام تاپیک:تاریخچه فوتبال ایران
توضیحات: بررسی تاریخ فوتبال ایران از ابتدا تاکنون-معرفی باشگاه های ایران از ابتدا تاکنون-معرفی بازیکنان مشهور ایرانی-معرفی مربیان مشهور ایرانی و ...
کلمات کلیدی: تاریخ فوتبال ایران +مربیان ایرانی+بازیکنان ایرانی+باشگاه های ایرانی+تیم ملی فوتبال ایران+بیوگرافی بازیکنان ایرانی+بیوگرافی مربیان ایرانی
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#2
Posted: 3 Sep 2013 09:16
فوتبال در ایران(به طور جزئی)
فوتبال در ایران به تاریخچه ورزش فوتبال در کشور ایران میپردازد. این ورزش پرطرفدار در جهان، پس از کشتی که در ایران از آن با عنوانهای «ورزش ملی» و «ورزش اول ایران» نام برده میشود، ورزش دوم است. با این حال بسیاری از فوتبال به عنوان «ورزش اول» و «پرطرفدارترین ورزش ایران» نام میبرند. فوتبال در زندگی بسیاری از ایرانیان نفوذ کردهاست. بیش از ۱۲ روزنامه مربوط به فوتبال، روزانه در ایران منتشر میشوند و دیدارهای لیگهای معتبر اروپایی نیز به صورت زنده از شبکههای تلویزیون به صورت رایگان پخش میشود.
تاریخچه فوتبال ایران
قبل از انقلاب
برای اولین بار در ایران فوتبال در شهر مسجدسلیمان در استان خوزستان آغاز شد و اولین استادیوم در این شهر به دست مهندسین انگلیسی به بهره برداری رسید و اولین مسابقه فوتبال در انجا بین مردم بومی مسجدسلیمان و انگلیسیها برگزار شد... نخستین ایرانی که در یک تیم فوتبال بطور رسمی بازی کرد، شخصی به نام کریم زندی بود که در سالهای ۱۲۸۷ تا ۱۲۹۷ هجری خورشیدی در بین انگلیسیها و در تیمهایی که آنها در ایران ترتیب داده بودند بازی کرد.
برای نخستین بار یک انجمن با نام انجمن ترقی و ترویج فوتبال در سال ۱۳۰۰ در تهران تشکیل شد. در راستای این فعالیتها برای اولین بار مدرسه آمریکایی یا دبیرستان البرز فعلی آموزش فوتبال را بصورت رسمی آغاز کرد.
در سال ۱۳۰۸ اولین مسابقه رسمی در ایران با تیم بادکوبه شوروی برگزار شد. در سالهای ۱۳۱۲ و ۱۳۱۳ تغییرات زیادی در فوتبال و ورزش ایران اتفاق افتاد و انجمن ملی تربیت بدنی و پیشآهنگی تاسیس شد تا اینکه در سال ۱۳۱۴ و ۱۳۱۵ به ترتیب تعداد ۱۵۲ و ۳۶۷ تیم در ایران موجود بود. در سال ۱۳۱۶ حسین صدقیانی پس از بازگشت از اروپا مسئول گسترش فوتبال در ایران شد.
در سالهای ۱۳۱۷ و ۱۳۱۸ تیم ملی فوتبال ایران تشکیل شد و برای نخستین مسابقه با افغانستان دیدار کرد. ورزشگاه امجدیه در این سال تاسیس شد.
در سال ۱۳۲۵ فدراسیون فوتبال ایران تأسیس و یکسال بعد به عضویت فیفا پذیرفته شد.
اولین رئیس فدراسیون فوتبال ایران علی کنی نام داشت.
تا دهه ۵۰ خورشیدی تحولات زیادی در فوتبال ایران رخ داد. در این دهه نخستین جام باشگاههای ایران با نام جام تخت جمشید آغاز به فعالیت کرد. بیرون از پایتخت، مهمترین مراکز این ورزش گیلان و خوزستان بودند.
تیم ملی ایران برای نخستین بار در سال ۱۳۵۷ به جام جهانی راه یافت و در همان سالها در اوج فوتبال آسیا قرار گرفت.
پس از انقلاب
تنها پیروزی ایران در رقابتهای جام جهانی همچنان به جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه باز میگردد که توانست با نتیجه ۲ بر یک تیم آمریکا را شکست دهد.
فوتبال باشگاهی
پرسپولیس و استقلال دو باشگاه شهر تهران، قطبهای اصلی فوتبال ایران هستند. سالهاست که این دو باشگاه، قدرتهای ممتاز فوتبال ایران بودهاند و حتی اهالی شهرهای دیگر ایران هم از هواداران این دو تیم هستند. از زمان آغاز لیگ برتر و با قهرمانی تیمهایی چون سپاهان اصفهان و تراکتور سازی تبریز در لیگ برتر این رویکرد تا حدودی تغییر کردهاست. تعداد تماشاگران دیدارهای لیگ برتر اختلاف زیادی دارد. برخی بازیها کمتر از ۵۰۰ نفر تماشاگر را به خود جذب میکنند، در حالی که شهرآورد تهران بیش از ۱۰۰ هزار نفر تماشاگر دارد. تراکتورسازی پرتماشاگرترین تیم لیگ برتر در فصلهای ۱۳۸۷-۱۳۸۸ و ۱۳۸۹-۱۳۹۰ است. – به گفتهٔ مدیر باشگاه تراکتورسازی این تیم در سال ۱۳۸۹ حدود ۴۸۲ هزار هوادار رسمی داشته که چندین برابر هوادران ثبتشدهٔ رئال مادرید، یکی از باشگاههای پرطرفدار دنیا، است.
قرارداد جواد نکونام با باشگاه استقلال که در تیرماه ۱۳۹۱ به ثبت رسید, و مبلغ آن ۵٬۳ میلیارد تومان میباشد, او را به گران قیمت ترین بازیکن تاریخ فوتبال ایران تبدیل کرد.
جام حذفی ایران
مسابقات جام حذفی ایران برای نخستین بار در سال ۱۳۵۵ آغاز شد و قهرمان اولین دوره که در سال ۱۳۵۶ مشخص شد، تیم ملوان بندرانزلی بود و در برابر تراکتورسازی در بازی پایانی به برتری ۴ بر ۱ دست یافت.
در بیشتر سالهای دهه شصت خورشیدی که لیگ سراسری برای باشگاههای فوتبال ایران وجود نداشت، جام حذفی تنها مسابقات سراسری و ملی ایران به شمار میرفت و قهرمان آن میتوانست در جام باشگاههای آسیا که بعدها با تغییر ساختار و با نام لیگ قهرمانان آسیا برگزار شد راه پیدا کند. با این حال پس از آغاز مسابقات لیگ سراسری ایران و همزمان آغاز مسابقات جام برندگان جام آسیا، نحوه مشخص شدن نمایندگان ایران در مسابقات آسیایی دگرگون شد. بدین ترتیب که قهرمان لیگ به مسابقات جام باشگاههای آسیا راه مییافت و قهرمان جام حذفی راهی مسابقات جام برندگان جام آسیا میشد. کنفدراسیون فوتبال آسیا در در فصل ۰۳-۲۰۰۲ تصمیم به انحلال مسابقات جام برندگان جام آسیا و تغییر ساختار جام باشگاههای آسیا گرفت که در پی آن مسابقات لیگ قهرمانان آسیا راه اندازی شد. از آن پس همواره یکی از نمایندگان فوتبال ایران در مسابقات لیگ قهرمانان آسیا، قهرمان جام حذفی ایران بودهاست که اهمیتی دوچندان را به این مسابقات دادهاست. استقلال تهران با ۹ بار حضور در فینال و شش بار قهرمانی در این جام، پرافتخارترین تیم فوتبال ایران در این مسابقات محسوب میشود.
باشگاههای ایرانی در مسابقات بینالمللی
باشگاههای ایرانی تا کنون ۳ بار در جام باشگاههای آسیا به قهرمانی رسیدهاند. استقلال تهران دو بار در سالهای ۱۳۴۹ و ۱۳۷۰، و پاس تهران یک بار در سال ۱۳۷۲ به قهرمانی در این بازیها دست یافتهاند. استقلال، الهلال عربستان و سئونگنام ایلهوا چونما کره جنوبی هرکدام با دو قهرمانی و دو نایبقهرمانی دومین باشگاههای پرافتخار این رقابتها به شمار میآیند. پرسپولیس هم یکبار در سال ۱۳۷۱ در جام برندگان جام آسیا به قهرمانی رسیدهاست.سپاهان اصفهان با نایب قهرمانی در لیگ قهرمانان آسیا سال ۱۳۸۶، به عنوان نخستین تیم ایرانی به مسابقات جام باشگاههای جهان راه پیدا کرد.
شهرآوردهای مهم
شهرآورد تهران
شهرآورد اصفهان
شهرآورد گیلان
شهرآورد اهواز
شهرآورد تبریز
ممنوعیت ورود زنان به ورزشگاهها
زنان ایرانی حق تماشای بازی در ورزشگاهها را ندارند.
ممنوعیت تماشای بازی در ورزشگاهها برای زنان تبعیض جنسی شمرده میشود.با این حال تا کنون گزارشهایی مبنی بر حضور غیر مجاز دختران با لباس پسرانه در ورزشگاهها منتشر شدهاست. و در سالهای اخیر فعالان حقوق زنان خواستار آزاد شدن حضور زنان برای تماشای مسابقات ورزشی مردان شدهاند.از آن جمله میتوان به کمپین «دفاع از حق ورود زنان به ورزشگاهها» اشاره کرد. نخستین حضور زنان در ورزشگاههای ایران به بازی ایران و بحرین در مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۶ بازمیگردد. در این بازی که ایران به جام جهانی صعود کرد، علاوه بر زنان، سیدمحمد خاتمی رئیس جمهور وقت ایران نیز از تماشاگران ویژه بود. فیلم آفساید، که درباره دخترانی است که برای ورود به ورزشگاه آزادی تلاش میکنند نیز در طول همین بازی فیلمبرداری شدهاست. بار دیگر با همبستگی زنان کرهای، چهار دختر ایرانی توانستند در سال ۱۳۷۸ وارد ورزشگاه آزادی شوند.
در آغاز سال ۱۳۸۵ محمود احمدینژاد، رئیس جمهور ایران با ارسال نامهای به رییس سازمان تربیت بدنی خواستار فراهم کردن امکانات حضور زنان در ورزشگاهها شد که با مخالفت صریح گروهی از روحانیون در شهر قم نتوانست آن را به اجرا بگذارد و از تصمیم خود صرف نظر کرد.
هجمه به جامعه فوتبال پس از المپیک لندن ۲۰۱۲
پس از کسب نتایج مطلوب ورزشکاران ایرانی در مسابقات المپیک و پارالمپیک لندن ۲۰۱۲ و کسب نتایج ضعیف توسط تیم ملی فوتبال ایران و تیمهای پایتخت نشین، هجمهٔ بی سابقهای از سوی مردم و رسانههای ایرانی علیه فوتبالیستها و مدیران فوتبالی صورت گرفت و آنان را به ولخرجی و حیف و میل بیت المال متهم کردند
این انتقادات با واکنشهایی از سوی برخی افراد مواجه شد:
رئیسجمهور در حاشیه جلسه هیات دولت گفت: «در تمام بخشها مشکلاتی وجود دارد و این مشکلات باید در جای خود مطرح و حل شود؛ اما مصلحت نیست به هر بهانهای فضای فوتبال مورد هجوم سنگین قرار گیرد.»
امید نوروزی قهرمان کشتیفرنگی وزن ۶۰ کیلو المپیک ۲۰۱۲ لندن گفت: ما کاری به فوتبالیستها نداشتیم و حرفی علیه آنها نزدیم. فقط حرف ما این بود که بودجه ورزشی به شکل عادلانهتری تقسیم شود. اکنون اگر جوایز ۱۲ ملیپوش مدالآور المپیک را جمع کنیم. قیمت آن به اندازه مبلغ قرارداد دو، سه فوتبالیست هم نمیشود.
کوروش باقری مربی وزنهبرداری گفت: به نظر من هم در جریان مسابقات المپیک هجمه بیموردی علیه فوتبالیستها شکل گرفت. مگر بازیکنان فوتبال به زور چوب و چماق از مدیران باشگاهها میخواهند که با آنها قرارداد ببندند؟! مردم هم بازیکنان فوتبال را دوست دارند و به نظر من در این میان برخورد و رفتار فوتبالیستها درست است. چون در مملکت ما با توجه به مسائل و جریاناتی که وجود دارد فکر میکنم ما هم باید مثل فوتبالیستها رفتار کنیم. به طور مثال من شخصا از جوایز تعیین شده برای مربیان راضی نیستم. گویا وزارت ورزش برای مربیان سقف گذاشتهاست و کاری میکنند که مربیان صادق و کوشا هم نای کار کردن نداشته باشند. باقری تاکید میکند من حرفم را بدون حاشیه و به صورت علنی مطرح میکنم و رسما میگویم که از جوایز مربیان راضی نیستم.
نواب نصیر شلال نایب قهرمان وزنهبرداری المپیک ۲۰۱۲ لندن گفت: واقعا فوتبالیستها قهر کردهاند؟! مگر بچه هستند که قهر میکنند؟! به نظر من کار درستی نیست و نمیدانم چه بگویم. به هر حال خود فوتبالیستها بهتر از هر کس دیگری میدانند در این مقطع چه تصمیمی بگیرند. این قهرمان خوزستانی کشورمان تاکید میکند. به نظر من باید مسئولان ورزش کشورمان معین کنند که ملاک و معیار پول دادن به ورزشکاران چیست؟
احسان لشگری برنده مدال برنز مسابقات کشتی آزاد در وزن ۸۴ کیلوگرم المپیک ۲۰۱۲ لندن گفت: به نظر من غیرفوتبالیها واقعیت را گفتهاند و حرف دروغی نزدهاند که ملیپوشان فوتبال ناراحت شوند. در عالم حرفهای ورزشی باید همهجنبه انتقاد داشته باشند و ملیپوشان فوتبال به خاطر چند روز انتقاد اینگونه برآشفته نشوند. همان طور که ملیپوشان فوتبال حق دارند در مورد سایر رشتههای ورزشی نظر بدهند ما همحق داریم در مورد ورزشی فوتبال نظر بدهیم این قهرمان قزوینی ادامه میدهد: به نظر من قهر فوتبالیستها زیاد مهم نیست و شما هم این موضوع را زیاد بزرگ نکنید. چون ملیپوشان فوتبال میخواهند با این کار خود از مردم و ملیپوشان سایر رشتهها زهرچشم بگیرند و چشم اهالی فوتبال و هواداران را بترسانند. آنها فکر میکنند مردم با نخواندن مصاحبههای فوتبالیستها از گرسنگی میمیرند. همانطور که گفتم فوتبال حق سایر رشتهها را میخورد و کار فوتبالیستها خداپسندانه نیست. فوتبال برای من و خانوادهام اصلا مهم نیست.
کیانوش رستمی وزنهبردار ایرانی که مدال برنز المپیک ۲۰۱۲ لندن دست یافت گفت: فوتبالیستها هم افکار و سیاستهای خاص خود را دارند و در این مقطع تصمیم گرفتند از رسانهها دور باشند تا به نوعی پیام خود را به مردم برسانند. در جامعهای که در اکثر اوقات از ۶،۷ شبکه تلویزیونیاش یک شبکهاش به فوتبال میپردازد، باید هم شاهد چنین رفتارهایی باشیم... با این حال به نظر من حقوق فوتبالیستها هم زیاد نیست و آنها هر چه میگیرند نوش جانشان. اما ما توقع داریم حداقل نصف فوتبال به سایر رشتههای ورزشی هم توجه شود.
ورزشگاهها
ورزشگاه شرکت نفت مسجدسلیمان
ورزشگاه آزادی تهران
ورزشگاه انقلاب کرج
ورزشگاه ایرانخودرو
ورزشگاه تختی مشهد
ورزشگاه تختی بندر انزلی
ورزشگاه تختی آبادان
ورزشگاه تختی اهواز
ورزشگاه تختی (تبریز)
ورزشگاه تختی تهران
ورزشگاه تختی بندرعباس
ورزشگاه ثامنالائمه
ورزشگاه حافظیه
ورزشگاه راهآهن
ورزشگاه سردار جنگل
ورزشگاه شهدای شهرقدس
ورزشگاه شهید باهنر
ورزشگاه شهید بهشتی بوشهر
ورزشگاه شهید دستگردی
ورزشگاه شهید دکتر عضدی رشت
ورزشگاه شهید شیرودی
ورزشگاه فولادشهر
ورزشگاه میانرود
ورزشگاه تراکتورسازی
ورزشگاه یادگار امام (تبریز)
ورزشگاه یادگار امام قم
ورزشگاه قدس
ورزشگاه شهدا نوشهر
ورزشگاه هرندی
ورزشگاه آزادی کرمانشاه
ورزشگاه امام خمینی اراک
ورزشگاه شهید وطنی قائمشهر
ورزشگاه شهید نصیری یزد
ورزشگاه آیت الله کاشانی کاشان
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#3
Posted: 3 Sep 2013 10:29
تیم ملی فوتبال ایران
تیم ملی فوتبال ایران یک تیم فوتبال بینالمللی است که به نمایندگی از ایران به میدان میرود. این تیم زیر نظر فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند.
تیم ایران یکی از قدرتمندترین تیمهای آسیایی به شمار میرود که تاکنون سه بار قهرمان جام ملتهای آسیا در سالهای ۱۹۶۸، ۱۹۷۲ و ۱۹۷۶ شدهاست و نیز طی سالهای ۱۹۷۸، ۱۹۹۸، ۲۰۰۶ و ۲۰۱۴ موفق شدهاست ۴ بار در جام جهانی فوتبال حضور یابد.
بهترین گل زن تاریخ فوتبال ایران علی دایی با ۱۰۹ گل زده آقای گل فوتبال ملی جهان است.
فدراسیون بینالمللی تاریخ و آمار فوتبال ناصر حجازی رابه عنوان دومین دروازه بان برتر قرن بیستم قاره آسیا معرفی کردهاست.
تا کنون در سالهای ۱۹۹۶، ۱۹۹۹، ۲۰۰۳ و ۲۰۰۴ چهار بازیکن ایرانی موفق به کسب جایزه بهترین بازیکن سال آسیا شدهاند.
خداداد عزیزی، علی دایی، مهدی مهدویکیا و علی کریمی چهار بازیکنی هستند که بهترین بازیکن آسیا شدهاند.
سرمربی تیم ملی ایران در حال حاضر کارلوس کی روش میباشد.
تاریخچه
سالهای نخست
نخستین بازی رسمی تیم ملی فوتبال ایران به تاریخ ۴ شهریور سال ۱۳۲۰ خورشیدی برمیگردد. در این تاریخ ایران برابر تیم افغانستان به میدان رفت. این بازی که خارج از خانه و در کشور افغانستان برگزار شد ۰ - ۰ مساوی به پایان رسید. در دو دهه بعد اتفاق خاصی در فوتبال ایران رخ نداد، اما در دهه ۶۰ و ۷۰ میلادی ایران توانست به عنوان یکی از قدرتمندترین تیمهای آسیایی جایگاه ثابتی برای خود دست و پا کند. طی آن سالها ایران موفق شد سه بار پیاپی در ۱۹۶۸، ۱۹۷۲ و ۱۹۷۶ به مقام قهرمانی دست یابد. ایران هرگز نتوانست بار دیگر به چنین عنوانی دست یابد اما موفق شد چهار بار به مقام سوم این مسابقات برسد. تیم ملی همچنین چهار بار مقام قهرمانی بازیهای آسیایی را طی سالهای ۱۹۷۴، ۱۹۹۰، ۱۹۹۸ و ۲۰۰۲ به دست آوردهاست.
دهه هشتاد میلادی
دهه هشتاد میلادی کشورایران درگیر انقلاب و جنگی هشت ساله بود. این سالها دوران رکود فوتبال در ایران نیز بود. در این دهه ایران نتوانست به جام جهانی صعود کند.
دهه نود میلادی
پس از مدتی رکود فوتبال ایران در دههٔ نود میلادی از نو متولد شد. اگر چه ایران نتوانست در دو جام جهانی ۹۰ و ۹۴ شرکت کند، با پیدایش پدیدههای نظیر علی دایی، خداداد عزیزی، کریم باقری و در سالهای آخر این دهه مهدی مهدویکیا ایران جانی تازه گرفت در سالهای پایانی این دهه ایران موفق شد دومین حضور خود را در جام جهانی تجربه کند.
حضور در تورنمنتها
جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین
تیم ملی فوتبال ایران در تاریخ ۲۵ نوامبر سال ۱۹۷۷ موفق شد استرالیا را با نتیجه ۱ - ۰ در حضور ۹۰۰۰۰ هوادار در تهران شکست دهد و به جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین راه یابد. این نخستین حضور ایران در یک جام جهانی بود. ایران بازی نخست خود را در مقابل هلند با نتیجه ۳ - ۰ واگذار کرد،
اما در بازی دوم خود برابر اسکاتلند شگفتی آفرید و با گل دانائیفرد به نتیجه تساوی ۱ - ۱ دست یافت. گل اسکاتلند در این بازی نیز از روی اشتباه مدافع ایرانی آندرانیک اسکندریان ثبت شد. بازیکنان ایرانی بازی سوم خود را به رغم نمایش خوبی که ارائه دادند با نتیجه سنگین ۴ - ۱ به پرو واگذار کردند. تنها گل ایران را حسن روشن به ثمر رساند.
جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه
در نوامبر ۱۹۹۷ میلادی، ایران در شرایطی دشوار برای حضور در جام جهانی ۱۹۹۸ به دیدار استرالیا رفت. هر دو بازی با نتیجه تساوی پایان گرفت، اما ایران به لطف قانون گلزده در خانهٔ حریف توانست به جام جهانی راه یابد. بازی برگشت ایران در مقابل استرالیا تا دقایق پایانی ۲ - ۰ به سود میزبان بود اما دو گل کریم باقری و خداداد عزیزی نتیجه را به نفع ایران رقم زد. هواداران فوتبال در ایران از آن بازی با عنوان حماسه ملبورن یاد میکنند.
در این تورنمنت ایران به همراه آلمان، یوگسلاوی و آمریکا در یک گروه قرار گرفت. ایران در بازی اول در مقابل یوگسلاوی با نتیجه ۱ - ۰ نتیجه را واگذار کرد. ایران در این بازی نمایش خوبی ارائه کرد و یوگسلاوی تنها از روی ضربه آزاد میهائیلوویچ که درون دروازه نیما نکیسا دروازهبان دوم ایران جای داد، توانست برتری را از آن خود کند. ایران توانست نخستین پیروزی خود در مسابقات جام جهانی را برابر آمریکا به دست آورد، این بازی با نتیجه ۲ - ۱ به سود ایران خاتمه یافت. گلهای ایران را حمید استیلی و مهدی مهدویکیا به ثمر رساندند
گلی که استیلی با ضربه سر درون دروازه آمریکا قرار داد بعدها گل قرن نامیده شد.
بازی ایران و آلمان در شهر مونپلیه برگزار شد و با نتیجه ۲ - ۰ به سود آلمان خاتمه یافت. گلهای آلمان را الیور بیرهوف در دقیقه ۵۰ و یورگن کلینزمن در دقیقه ۵۸ به ثمر رساندند.
جام جهانی ۲۰۰۲ کره و ژاپن
با توجه به میزبانی کره و ژاپن و با توجه به حضور میزبانان جام جهانی بدون حضور در دور مقدماتی تنها ۵/۲ سهمیه دیگر برای قاره آسیا برای حضور در جام جهانی باقی ماند. تیمها در دور دوم مرحله مقدماتی در دو گروه ۴ تیمی به مصاف یکدیگر رفتند که دو تیم اول مستقیما به جام جهانی صعود میکردند و تیمهای دوم دو گروه با یکدیگر در دو بازی رفت و برگشت بازی کرده و برنده ان دو دیدار باید با تیم پانزدهم قاره اروپا دو دیدار رفت و برگشت را برگزار میکرد تا چهره تیم دیگر صعود کننده مشخص گردد. تیم ایران در دور دوم مرحله مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲ کره و ژاپن در حالی که در بازی آخر میتوانست با پیروزی برابر بحرین مستقیما به جام جهانی صعود کند، ۳ بر ۱ مغلوب این تیم شد و نتوانست به طور مستقیم به این بازیها صعود کند و به بازی پلیآف رفت. در این مرحله ایران به سرمربیگری میروسلاو بلاژویچ با تیم دوم گروه دیگر یعنی امارات به مسابقه پرداخت. و ایران این تیم را در تهران در حضور ۵۰۰۰۰ نفر با نتیجه ۱ - ۰ شکست داد. گل ایران را کریم باقری به ثمر رساند. در دور برگشت نیز ایران بازی را با نتیجه ۳ - ۰ برنده شد. این بازی در حضور ۲۰۰۰۰ تماشاگر اماراتی در ورزشگاه آل نهیان برگزار شد و گلهای ایران را علی دایی، کریم باقری و مهرداد میناوند به ثمر رساندند.
ایران راهی دور بعد شد تا با تیم اروپایی جمهوری ایرلند مصاف دهد. روز ۱۹ آبان سال ۱۳۸۰ ایران در حضور ۳۵۰۰۰ تماشاگر در ورزشگاه دوبلین با نتیجه ۲ - ۰ شکست خورد. بهترین بازیکن این مسابقه دروازهبان تیم ملی فوتبال ایرلند جنوبی شناخته شد او در طول مسابقه توانست دو موقعیت تک به تک را از علی کریمی مهاجم تیم ملی فوتبال ایران بگیرد و ایران را در گلزنی در خانه حریف ناکام گذارد. بازی برگشت روز ۲۴ آبانهمان سال در ورزشگاه آزادی برگزار شد. تیم ایرلند ۲ سال بود در مسابقات رسمی شکست نخورده بود، اما ایران موفق شد این تیم را در حضور ۱۰۰۰۰۰ تماشاگر با نتیجه ۱ بر ۰ شکست دهد. گل ایران را یحیی گلمحمدی به ثمر رساند. ایران در مجموع دو بازی با نتیجه ۲ - ۱ شکست خورد و نتوانست به جام جهانی صعود کند. تماشاگران با توجه به عدم گلزنی ایران در ۷۰ دقیقه نخست و از دست دادن موقعیتهای به دست امده از سوی مهاجمان خصوصا علی کریمی، از دقیقه ۷۰ به بعد اعتراض بسیاری نشان دادند. پس از این شکست بلاژویچ برکنار و دستیار وی برانکو ایوانکوویچ جایگزین وی شد.
جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان
ایران با مربیگری برانکو ایوانکوویچ توانست به راحتی به جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان صعود کند و هنوز یک بازی به پایان رقابتهای مقدماتی مانده بود که ایران به این جام جهانی راه یافت. این سومین حضور ایران در جامهای جهانی بود.
مقدماتی
در دور نخست ایران با قطر، لائوس و اردن همگروه شد. تیم ایران ابتدا ۳ - ۱ قطر را برد، سپس لائوس را ۷ - ۰ شکست داد، آنگاه برابر اردن در ورزشگاه آزادی ۱ - ۰ شکست خورد. در دور برگشت بازیها ایران در بازی نخست باید اردن را شکست میداد. فدراسیون توانست وحید هاشمیان را راضی کند تا پس از مدتها به تیم ملی بازگردد. همین بازیکن در بازی با اردن با پاس گلی که در دقیقه ۸۱ به علیرضا واحدی نیکبخت داد زمینهساز شکست اردن در خانه شد. این بازی با نتیجه ۲ - ۰ به پایان رسید و گل دوم را علی دایی در دقیقه ۹۰ ثبت کرد. در بازی بعدی با قطر هاشمیان بار دیگر درخشید و با گلزنی در دقایق ۸ و ۸۹ حضوری مؤثر داشت. نتیجه پایانی این بازی ۳ - ۲ به سود ایران بود. دیگر گل ایران را آرش برهانی در دقیقه ۷۷ درون دروازه قطر جای داد. ایران در بازی آخر بار دیگر لائوس را ۷ - ۰ شکست داد و به عنوان تیم نخست گروه به دور بعدی صعود کرد
در مرحله بعد ایران با ژاپن، کره شمالی و بحرین در یک گروه قرار گرفت. در دیدار نخست ایران برابر بحرین با نتیجه ۰ - ۰ متوقف شد. بازی دوم بار دیگر با درخشش هاشمیان همراه شد، ایران در این بازی توانست ژاپن را با دو گل این بازیکن ۲ بر ۱ شکست دهد. در بازی سوم مقابل کره شمالی، تیم ملی موفق شد با دو گل میزبان خود را مغلوب کند. گلهای ایران را مهدویکیا در دقیقه ۳۴ و نکونام در دقیقه ۸۰ درون دروازه رقیب جای دادند. بازی برگشت در مقابل کره شمالی با نتیجه ۱ - ۰ و گل دقیقه ۴۵ رحمان رضایی به سود ایران پایان پذیرفتتا تیم ملی در بازی بعدی به مصاف تیم بحرین برود. ایران در صورت تساوی برابر بحرین هم بدون احتساب بازی پایانی برابر ژاپن به جام جهانی صعود میکرد. تیم ایران توانست این بازی را با گل دقیقه ۴۸ محمد نصرتی در آزادی برنده شود و به جام جهانی راه یابد. در بازی آخر این گروه ایران در یک دیدار تشریفاتی برابر میزبانش ژاپن ۲ - ۱ شکست خورد. تنها گل ایران را دایی در دقیقه ۷۸ از روی نقطه پنالتی درون دروازه ژاپن جای داد. بدین ترتیب ایران با ۱۳ امتیاز به عنوان تیم دوم گروه بعد از ژاپن راهی دور نهایی جام جهانی شد.
دوره پایانی
ایران در جام جهانی به همراه پرتغال، آنگولا و مکزیک در گروه D این رقابتها قرار گرفت. ایران پیش از ورود به آلمان نتوانست بازیهای تدارکاتی مناسبی برگزار کند. به همین دلیل تیم ملی به آمادگی کامل نرسید و نتوانست نتایج خوبی در این مسابقات کسب کند.
ایران بازی نخست را ۲۱ خرداد (۱۱ ژوئن) در ورزشگاه نورنبرگ در حضور ۴۱۰۰۰ تماشاگر و برابر مکزیک برگزار کرد. ایران در نیمه اول بازی خوبی به نمایش گذاشت. نیمه دوم مکزیک سه تعویض انجام داد، و ایران دیگر نتوانست کاری از پیش ببرد. در پایان ایران با نتیجه ۳ - ۱ بازی را واگذار کرد. تک گل ایران را گلمحمدی به ثمر رساند. پس از این بازی به شدت از حضور علی دایی در تیم انتقاد شد. این بازیکن در بازی بعد بر روی نیمکت نشست.دایی بعدها گفت برخی بازیکنان به وی پاس نمیدادند. در بازی دوم برابر پرتغال نیز ایران در نیمه نخست خوب ظاهر شد، اما در نیمه دوم باز هم نمایش ضعیفی ارائه داد و در پایان با نتیجه 2 - ۰ این بازی را نیز باخت. بازی با پرتغال در فرانکفورت روز ۲۷ خرداد و در حضور ۴۸۰۰۰ تماشاگر برگزار شد. بازی سوم ایران روز ۳۱ خرداد در لایپزیک در حضور ۳۸۰۰۰ تماشاگر مقابل آنگولا انجام شد. در این بازی نیز ایران مقابل حریفی که نخستین حضور خود را در جام جهانی تجربه میکرد با نتیجه ۱ - ۱ متوقف شد. تنها گل ایران را سهراب بختیاریزاده به ثمر رساند. با این تساوی ایران تنها یک امتیاز کسب کرد و از راهیابی به دور بعد بازماند.
نمایش ضعیف ایران انتقادات مردم و مطبوعات را به دنبال داشت. استفاده از علی دایی که در آن زمان ۳۶ ساله بود، عدم استفاده از برخی بازیکنان، ضعف مهاجمان که هیچ گلی به ثمر نرساندند، ضعف جسمانی بازیکنان، فقدان انسجام تیمی و حاشیههای فراوان اطراف تیم ملی برخی از این انتقادات بود.
جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی
ایران برای حضور در جام جهانی ۲۰۱۰ در مسابقات مقدماتی قاره آسیا شرکت کرد. این تیم به همراه کویت، سوریه و امارات متحده عربی در گروه ۵ این رقابتها قرار گرقت و با ۱۲ امتیاز به دور بعدی مسابقات صعود کرد. ایرانیها هر سه بازی دور رفت را با مساوی به پایان رساندند، اما هر سه بازی دور برگشت را با پیروزی خاتمه بخشیدند.
ایران در بازی نخست خود برابر سوریه با نتیجه ۰ - ۰ متوقف شد. این بازی در استادیوم آزادی برگزار شد. پس از آن ایران به مصاف کویت رفت که این بازی نیز در کویت با نتیجه ۲ - ۲ به پایان رسید. گلهای ایران را علیرضا نیکبخت واحدی در دقیقه ۲ و سید جلال حسینی در دقیقه ۵ به ثمر رساند. اما در ادامه نتوانست برتری خود را حفظ کند و با دریافت دو گل در دقایق ۳۸ و ۸۲ که به دلیل اشتباه در خط دفاعی درون دروازه ایران جای گرفت دو امتیاز حساس این بازی را از دست داد. ایران در سومین بازی خود در این گروه روز ۱۷ خرداد سال ۱۳۸۷ در آزادی به دیدار امارات متحده عربی رفت و در این بازی توانست نتیجهٔ ۰-۰ را کسب کند و در بازی برگشت در شهر ابوظبی در ورزشگاه العین توانست این تیم را با یک گل در دقیقهٔ ۹ ببرد
تیم ایران در تاریخ ۲۵ خرداد به تیم ملی فوتبال سوریه در ورزشگاه العباسیون دمشق رفت و با پیروزی مقتدرانهٔ ۲-۰ توانست صعود خود را به مرحلهٔ بعدی مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی صد در صد کند. در این بازی غلامرضا رضایی در دقیقه ۶۴ و محسن خلیلی در دقیقه ۹۰+۵ گل زدند. محسن خلیلی در این بازی اولین گل ملی خود را به ثمر رساند.
تیم ایران با پیروزی ۲-۰ مقابل تیم ملی فوتبال کویت با ۱۲ امتیاز به مرحلهٔ بعدی این رقابتها راه بافت. گلهای این بازی را جواد نکونام در دقیقهٔ ۱۷ که اولین گل او در رقابتهای جام جهانی ۲۰۱۰ بود و غلامرضا رضایی در دقیقهٔ ۹۰+۲ به ثمر رسیدند.
ایران در پایان این مرحله با ۱۲ امتیاز در رده اول این گروه قرار گرفت و به همراه امارات به مرحلهٔ بعدی مسابقات مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰ صعود کرد.
ایران در مرحله دوم رقابتها در یک گروه پنج تیمی که شامل تیمهای امارات، کرهٔ شمالی و جنوبی و همچنین عربستان بود قرار گرفت. دو تیم اول این گروه به طور مستقیم و تیم سوم پس از برد در برابر تیم سوم گروه دیگر و بعد از آن در برابر نماینده اقیانوسیه به جام جهانی صعود میکردند. ایران در بازی اول در ریاض ۱-۱ با تیم عربستان مساوی کرد. تک گل ایران را جواد نکونام به ثمر رساند. در بازی دوم ایران موفق شد ۲-۱ با گلهای مهدوی کیا و نکونام کره شمالی را با شکست از تهران بدرقه کرد. در بازی سوم ایران که باید امارات را شکست میداد در یک بازی پر اشتباه در ورزشگاه آل مکتوم ۱-۱ مقابل این تیم مساوی کرد. تنها گل ایران را کریم باقری به ثمر رساند. در این مسابقه سید مهدی رحمتی دروازه بان ایران بهترین بازیکن میدان شناخته شد. در بازی بعدی ایران در ورزشگاه آزادی در حضور ۸۰٬۰۰۰ هوادار در برابر تیم کره جنوبی بازی کرد که در آن بازی ابتدا ایران توسط جواد نکونام به گل رسید اما در دقایق پایانی بازی پارک جی سونگ نتیجه را مساوی کرد. . تیم ملی ایران در ۸ فروردین ۱۳۸۸ و در حضور ۱۰۰ هزار تماشاگر و رییس جمهور وقت، محمود احمدی نژاد، مقابل عربستان با نتیجه ۲ بر یک شکست خورد. در روز ۹ فروردین ۱۳۸۸ فدراسیون فوتبال طی بیانیهای رسماً علی دایی را از سمت خود برکنار کرد.و محمد مایلی کهن به عنوان سرمربی انتخاب شد اما بدون انجام حتی یک بازی در پی اتفاقاتی که بعد از بازی استقلال - سایپا روی داد و بیانیهٔ توهین آمیزش، وی در تاریخ ۱ اردیبهشت ۱۳۸۸ با صدور بیانیهای دیگر از ادامه مربیگری تیم ملی فوتبال ایران استعفا کرد. او در این بیانیه با سخره گرفتن انتقاداتی که از وی شده وضعیت فوتبال ایران را با زبان کنایه زیر سوال برد. فدراسیون فوتبال نیز بلافاصله با این استعفا موافقت نمود. بعد از مایلی کهن نوبت افشین قطبی بود تا هدایت تیم ایران را در دست بگیرد.
نخستین بازی تیم ملی با هدایت افشین قطبی مقابل کره شمالی در کشور کره شمالی بود که این بازی با تساوی بدون گل به پایان رسید.. بازی بعدی مقابل امارات بود در ورزشگاه آزادی که این بازی با تک گل علی کریمی به سود ایران به پایان رسید. بازی آخر در شهر سئول مقابل تیم کره جنوبی بود. تیم ایران در صورت پیروزی میتواست به جام جهانی صعود کند. تیم ملی ایران ابتدا با گل دقیقه ۵۲ مسعود شجاعی از حریف پیش افتاد اما مانند بازی رفت پارک جی سونگ در دقیقه ۸۲ بازی را به تساوی کشاند و با توجه به تساوی بدون گل تیمهای عربستان و کره شمالی، تیم ملی ایران از رسیدن به جام جهانی بازماند.
جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل
مقدماتی
تیم ملی ایران برای حضور در رقابتهای جام جهانی ۲۰۱۴ با هدایت کارلوس کی روش در نخستین مرحله در دو بازی رفت و برگشت به مصاف تیم مالدیو رفت.
در بازی رفت تیم ایران موفق شد با گلهای کریم انصاریفرد در دقایق ۴ و ۶۱، علی کریمی در دقیقه ۶۸ و سعید دقیقی در دقیقه ۸۶ تیم مالدیو را در ورزشگاه آزادی با نتیجه ۴ بر صفر شکست دهد.
در بازی برگشت که به میزبانی مالدیو برگزار میشد ایران با ارائه یک بازی ضعیف با نتیجه دور از انتظار ۱-۰ و تک گل محمدرضا خلعتبری در دقیقه ۴۵ تیم مالدیو را شکست دهد و در مجموع با نتیجه ۵-۰ به مرحله بعد راه یابد.
مرحله اول گروهی
در مرحله بعد تیم ایران با تیمهای قطر، بحرین و اندونزی همگروه شد در این مرحله که تیم ملی با قدرت حاضر شد توانست در ۵ بازی خود با ۳ برد و ۲ تساوی صعودش را قطعی کند تا بازی آخر با قطر در ورزشگاه آزادی در ۱۰ اسفند به یک بازی تشریفاتی تبدیل شود. در نهایت ایران با ۱۱ امتیاز قطر با ۹ امتیاز بحرین با ۶ امتیاز و اندونزی با ۰ امتیاز در ردههای ۱ تا ۴ قرار گرفتند. ایران در اولین بازی گروهی در استادیوم خانگی اش در شبی که به نظر میامد مردان کیروش کار سختی در مقابل اندونزیاییها ندارند با دو گل جواد نکونام و تک گل آندرانیک تیموریان توانست اندونزی را که تماما به دفاع پرداخته بود و به تساوی قانع بود را با نتیجه ۳-۰ شکست دهد بازی با قطر که در نیمه نخست بی حرکت بود با تساوی به پایان رسید تا تمام چشمها به نیمه آخری بسته شود که بلکه فوتبال بهتری از دو تیم فوتبال آسیا ببینند. نیمه دوم هم ناگهان با حملات ایران شروع شد تا در همان اوایل بازی ایران یک گل از حریف جلو بیافتد ولی قطریها که رازی به باخت خانگی نبودند بی مهابا شروع به حملات طوفانی از قلب دفاع ایران کردند تا بلاخره گل مساوی را بزنند. گرچه به نظر میرسید حق ایران برد بود ولی طرفین به تساوی قانع شدند. ایران در روز سوم این مسابقات میزبان بحرین بود که در صورت پیروزی راه را برای صعود به مرحله بعد هموار میساخت. تیم ملی ایران در این بازی با شش گل جلال حسینی، هادی عقیلی، آندرانیک تیموریان، کریم انصاریفرد، غلامرضا رضایی و مجتبی جباری بحرین را در هم کوبید. ایران در چهارمین بازی خود و در اولین بازی برگشت در منامه به مصاف بحرین رفت و درپایان دو تیم به تساوی ۱-۱ رضایت دادند. بحرین در آخرین دقایق نیمه اول روی ضربه آزاد و دفع ناقص مهدی رحمتی به گل رسید و در مقابل در دقیقه ۹۳ روی ارسال جواد نکونام و ضربه سر قاضی به تیر و در برگشت مجتبی جباری گل تساوی را وارد دروازه بحرین کرد. ایران در ۴ روز بعد در جاکارتا رو در روی اندونزی قرار گرفت و در پایان ایران با نتیجه ۴-۱ اندونزی را شکست داد گلهای ایران را میلاد میداوودی مجتبی جباری غلامرضا رضایی و جواد نکونام از روی نقطه پنالتی به ثمر رساندند ایران در اخرین بازی خود در ۱۰ اسفند ۱۳۹۰ با قطر به تساوی ۲-۲ رسید و به مرحله بعد صعود کرد. هر دو گل ایران در این بازی توسط اشکان دژاگه، هافبک فعلی تیم فولام انگلیس به ثمر رسید و در نتیجه ایران راهی مرحله دوم گشت.
مرحله دوم گروهی
ایران بازی نخست خود را در این مرحله، مقابل تیم ازبکستان در تاشکند با پیروزی ۱-۰ به پایان رساند اما در بازی دوم خود در ورزشگاه آزادی در مقابل قطر با نتیجه ۰-۰ متوقف شد. سپس ایران یک بازی باورنکردنی در مقابل لبنان انجام داد و در بیروت با حساب ۰-۱ نتیجه را به این تیم واگذار کرد. تیم ایران بازی بعدی خود در آزادی با حساب ۱-۰ کره جنوبی را شکست داد؛ اما در بازی بعدی خود در دور برگشت این رقابتها با حساب ۰-۱ بازی را به ازبکستان در ورزشگاه آزادی واگذار کرد. در خرداد ماه سال ۹۲، تیم ایران در بازی برگشت خود مقابل قطر موفق شد با گل دقیقه ۶۵ رضا قوچاننژاد میزبان خود را در ورزشگاه السد با نتیجه ۱-۰ شکست دهد. در بازی بعد، در روز ۲۱ خرداد سال ۹۲ تیم ایران موفق شد در ورزشگاه آزادی تیم لبنان را با نتیجه ۴-۰ شکست دهد تا بدین ترتیب گام بلندی برای صعود به جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل برداشته باشد. آخرین بازی ایران در این رقابتها در روز ۲۸ خرداد ۹۲ در شهر اولسان کره جنوبی مقابل این تیم برگزار شد. در این مسابقه، تیم ایران با تک گل رضا قوچان نژاد و با حساب ۱-۰ مقابل این تیم به برتری رسید و به عنوان سرگروه در گروه خود به جام جهانی صعود کرد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#5
Posted: 3 Sep 2013 16:36
مربیان تیم ملی از ابتدا تاکنون
۱-۱۵
۱۶-۳۰
۳۱-۴۶
تیم کنونی مربیگری
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#6
Posted: 3 Sep 2013 16:52
افتخارات
بینالمللی
جام جهانی فوتبال
حضور (۴): ۱۹۷۸، ۱۹۹۸، ۲۰۰۶، ۲۰۱۴
قارهای
جام ملتهای آسیا
قهرمان (۳): ۱۹۶۸، ۱۹۷۲، ۱۹۷۶
سوم (۴): ۱۹۸۰، ۱۹۸۸، ۱۹۹۶، ۲۰۰۴
بازیهای آسیایی
قهرمان (۳): ۱۹۷۴، ۱۹۹۰، ۱۹۹۸
نایب قهرمان (۲): ۱۹۵۱، ۱۹۶۶
* پس از بازیهای آسیایی سال ۲۰۰۲ تیم زیر ۲۳ سال در این بازیها شرکت میکند.
منطقهای
قهرمانی فوتبال غرب آسیا
قهرمان (۴): ۲۰۰۰، ۲۰۰۴، ۲۰۰۷، ۲۰۰۸
نایب قهرمان (۱): ۲۰۱۰
سوم (۱): ۲۰۰۲
جام اکو
قهرمان (۳): ۱۹۶۵، ۱۹۷۰، ۱۹۹۳
۱۹۶۷، ۱۹۶۹، ۱۹۷۴
بیشترین گل ملی
بیشترین کاپیتانی
بیشترین بازی ملی
فوتبال ایران
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#7
Posted: 3 Sep 2013 19:33
مربیان فوتبال ایران
حسین افندی
امیرحسین صدقیانی معروف به حسین افندی (۱۰ دی ۱۲۸۱ در تبریز، ایران - 1361)بازیکن و مربی فوتبال ایرانی بود. او بنیان گذار تیم ملی فوتبال ونخستین سرمربی تیم ملی فوتبال ایران است وی در تیمهای فنرباغچه ترکیه و شارلروای بلژیک بازی کرد. صدقیانی در دوران بازیکنی خود در پست فوروارد بازی میکرد.
زندگینامه
حسين صدقيانی در سال 1281 در شهرستان تبريز ديده به جهان گشود. ششمين سال سلطنت مظفرالدين شاه، فرزند هميشه بيمار ناصرالدين شاه. تبريز در آن سال ها يکی از مراکز بزرگ مشروطيت و فعاليت های سياسی بود، بنابراين فضای تبريز براي حاج رسول آقا، پدر بازرگان حسين مساعد نبود و او بنای مهاجرت را با خانواده گذاشت و به استانبول سفر کرد. استانبول در روزهايی که همه چيز در بستر ظهور آتاتورک متجدد بود حال و هوای خاص خودش را داشت. حسين در ساحل مديترانه کودکی را با توپ های ترک سپری کرد و به تيم فنر باغچه پيوست. صدقيانی تا 18 سالگی در استانبول بود. او در سال 1299 به اتريش رفت تا به تحصيلات خود ادامه دهد. او پنج سال در اتريش زندگی کرد و در اين سال ها عضو تيم دوم راپيدوين اتريش بود. در سال 1304 به ايران آمد، برای ادامه زندگی مشهد را انتخاب کرد و عضو کلوب فردوسی شد که یکی از قديمی ترين باشگاه های ورزشی کشور بود. آوازه مردی که فوتبال را با کفش ورزشی انجام مي داد در ايران پيچيد. تا آن زمان فوتباليست های ايرانی با گيوه بازی مي کردند، صدقيانی به تيم منتخب تهران دعوت شد. همان تيمی که با سرپرستی استاد ميرمهدی خان ورزنده در سال 1305 به بادکوبه رفت. خان سردار (کاپیتان)، احمد علی سردار، حسینعلی سردار، حسین صدقیانی، محمدعلی شکوه، رضا قلی کلانتر، هراند گالوستیان، یوسف سمرقندی (معروف به پُل)، علی امیر اصلانی(معروف به گيوه ای)، حسن مفتاح، ابوالفتح افخمی، امیرحسین خان، سیاسی ، احمد خان و ژرژ عضو اين تيم بودند.
تهرانی ها با تحمل شکست از بادکوبه برگشتند و صدقيانی 24 ساله بار ديگر عزم سفر کرد و اين بار به بلژيک رفت. او در بلژيک عضويت باشگاه شارلروا را پذيرفت. ده سال بازی در بلژيک، زندگی و نگرش افندی را به فوتبال عوض کرد. در سال هاي 1930 تا 1932، مهاجم نوک ایرانی سه سال متوالی آقاي گل بلژيک شد. فينال سال 1932 در حضور آلبرت اول پادشاه بلژيک برگزار شد و صدقيانی هت تريک کرد و شارلروا قهرمان شد.
در سال 1315، صدقيانی خودش را براي بازنشستگی آماده می کرد. او در اين سال به برلين رفت. بازی هاي المپيک 1936 برلين را در کنار اولين گروه دانشجويان ايرانی به تماشا نشست و سپس به ايران برگشت هنوز با همان لهجه ترکی صحبت می کرد و نشان می داد که سال ها زندگی در اتريش و بلژيک رويش تاثير نگذاشته است. او در ايران عضو تيم توفان و همبازی اکبر حيدری معروف شد. يک سال بازی کرد و در سال 1316، به انجمن تازه تاسيس تربيت بدنی و پيشاهنگی رفت. او در اين انجمن مسووليت اداره تيم های فوتبال را برعهده گرفت. وقتي تيم ملی در شهريور 1320 به کابل رفت و با تيم ملی افغانستان بازی کرد، حسين صدقيانی را به عنوان سرمربی در کنارش داشت. تا سال 1329 همواره مرد اول و تصميم گيرنده امور فوتبال بود. با دکتر علی کنی اولين رئيس فدراسيون فوتبال ایران تعاملی نزديک داشت اما با رفتن کنی و آمدن سپهبد هدایت گیلانشاه، مسووليت اداره تيم ملی به مصطفی سليمی، سپس ارموند مايوفسکی و فرانس مساروش واگذار شد. با اين حال در سال 1340 هميشه از ارکان مديريت و تصميم گيری فوتبال بود.
سال 1351، با آمدن کامبيز آتابای به فوتبال ايران، زمينه بازگشت دوباره حسين صدقيانی به تيم ملی فراهم آمد و پيرمرد 70 ساله با عنوان سرپرست به جايی بازگشت که 46 سال قبل برايش بازی کرده بود.
آخرين ميدان حضورش جام جهانی 1978 آرژانتين در سال 57 بود. پنج سال بعد در 80 سالگی و در آذرماه سال 61 تسليم بيماری شد و به رحمت خدا رفت. جواد الله وردی، جزء آخرين نسل مردانی بود که با افندی به عنوان يک ملی پوش در جام جهانی 1978 آرژانتين ارتباط داشت. الله وردي در مورد او مي گويد:«استاد زنده ياد، يک موهبت خدايی و يک سينه چاک فوتبال بود که از بدو تولد تا لحظه مرگ، عاشق فوتبال بود و به عشق فوتبال مرد. بدون ترديد استاد زنده ياد شناسنامه پراحساس و عاطفه فوتبال ما بوده و بايد باور کنيم که اولين ها هرگز فراموش نمي شوند.»
دوران کاری
دوران باشگاهی
صدقیانی اولین بازیکن ایرانی بود که توانست در لیگهای اروپایی بازی کند. او ۳ فصل در فنرباغچه ترکیه بازی کرد. سپس به ایران بازگشت و ۵ سال در باشگاه فردوسی مشهد بازی کرد و دوباره به اروپا بازگشت. او سپس سه فصل در شارلروای بلژیک یک فصل دیگر در فنرباغچه و یک فصل در اتریش حضور داشت.
او در ۲۶ سالگی برای تحصیلات به دانشگاه تراویل چارلری اتریش وارد شد. در آن زمان او به باشگاه مارچین مونسئو بلژیک پیوست. او پس از یک سال به شارلروا بلژیک پیوست و سه فصل موفق در آن باشگاه را گذراند
دوران ملی
صدقیانی هرگز در تیم ملی فوتبال ایران بازی نکرد زیرا تا آن هنگام کشور ایران دارای تیم ملی فوتبال نبود ولی گاهی در تیم منتخب تهران بازی می کرد.
همچنین او اولین سرمربی تاریخ تیم ملی فوتبال ایران است.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#8
Posted: 3 Sep 2013 19:40
مصطفی سلیمی
مصطفی سلیمی (زاده ۲۲ بهمن ۱۲۸۲ - درگذشته ۲۴ بهمن ۱۳۷۲ - لاهیجان) بین سالهای ۱۳۳۵ تا ۱۳۳۶ رئیس فدراسیون فوتبال ایران بود . سلیمی به جز مسئولیت ریاست فدراسیون فوتبال، در مقاطعی دبیر فدراسیون فوتبال و سرمربی تیم ملی فوتبال ایران نیز بود.او از سال ۱۳۲۹ تا ۱۳۳۱ سرمربی تیم ملی فوتبال ایران بود و با هدایت او تیم ملی فوتبال ایران در بازیهای آسیایی ۱۹۵۱ دهلی نو قهرمان شد . به جز حضور در بازیهای آسیایی، وی در دیدار دوستانه ایران- پاکستان در سال ۱۳۳۱ نیز سرمربی تیم ملی بود.
ژوزف مزاروش
ژوزف مزاروش (زاده ۱۶ ژانویهٔ ۱۹۲۳ درگذشته ۲۱ آوریل ۱۹۹۷) مربی مجارستانی تیم ملی فوتبال ایران (۱۹۵۷–۵۹ میلادی- ۱۳۳۶-۳۸ خورشیدی) و باشگاه فوتبال بشیکتاش بود.
حسین فکری
حسین فکری (زادهٔ ۲۴ اسفند ۱۳۰۲ - در گذشتهٔ ۱۰ تیر ۱۳۸۲) مربی سابق تیم ملی فوتبال ایران و باشگاه فوتبال پرسپولیس تهران بودهاست.
وی رئیس انجمن فوتبال آموزشگاههای کشور، دبیر فدراسیون فوتبال، سرمربی تیم ملی فوتبال ایران، موسس باشگاه تهران جوان و دبیر کانون باشگاههای ایران بوده است.
زندگی ورزشی
حسین فکری در سال ۱۳۴۰ با رای حسین سرودی به سمت سرمربی تیم ملی ایران رسید واین مسئولیت را تا پنج سال بعد به عهده داشت. در زمان مسئولیت او تیم ملی فوتبال ایران برای نخستین بار به المپیک ۱۹۶۴ توکیو صعود کرد. فکری در سالهای ۱۳۲۸ تا ۱۳۳۱ لباس تیم ملی را به تن داشت.
حسین فکری که در دهه ۴۰ به طور متناوب سرمربیگری تیم ملی را برعهده داشت لیسانسه ادبیات از دانشگاه تهران بود. وی مربی بیش از ۲۰ تیم فوتبال در زمانهای مختلف بود: تیم ملی، تیم تهران، تیم باشگاههای بزرگی چون دارائی، پرسپولیس، عقاب، تهران جوان، تراکتورسازی تبریز و ابومسلم مشهد. پیش و پس از انقلاب رئیس کمیته آموزش و مربیان بود.
فکری سالها در کیهان ورزشی قلم زد و در مجموع به «مربیمحوری» اعتقاد داشت.
حسین فکری چندی تمرینات تیمش را به زمین چمن ورزشگاه شهید پناهی که در ضلع شمال غربی محله تیردوقلو تهران قرار گرفته، انتقال داده بود و به این خاطر چندی نام این محل، سر زبان مردم تهران و حتی شهرهای دیگر افتاد و بسیاری از روزنامهها اخبار تیم ملی را از محله تیردوقلو گزارش میکردند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#9
Posted: 3 Sep 2013 20:02
محمود بیاتی
محمود بیاتی دو دوره هدایت تیم ملی ایران را برعهده داشت. در سال ۱۳۴۷ تیم ایران را برای اولین بار قهرمان جام ملت های آسیا کرد و در سال ۱۳۵۱ به همراه تیم ملی در بازی های المپیک مونیخ شرکت کرد.
زندگینامه
محمود بیاتی متولد سال ۱۳۰۷ و امروز مقیم کشور امریکا است. او در حال حاضر ۸۴ ساله است و هر از گاهی به ایران آمده و از دوستان و خانواده دیدار می کند.
وی در دوران تحصیل در دبیرستان، کاپیتان تیم آموزشگاه های تهران بود و از همان جا به عضویت تیم جوانان تهران درآمد. در سال ۱۳۲۹ در جریان سفر تیم ملی ترکیه به ایران با ترکیب تیم ملی بزرگسالان برای اولین بار بازی ملی انجام داد. او پیراهن تیم ملی را تا سال ۱۳۳۷ به طور مستمر بر تن داشت و در تمام این سال ها، همواره جزء بهترین ها بود.
بیاتی فن بیان بسیار قوی داشت و با همین فن بیان بازیکنان را اداره می کرد.
او تحصیلکرده دانشکده افسری بود. در سال های بعد هم بودند مربیانی که با داشتن تحصیلات در دانشکده افسری روی نیمکت تیم ملی نشستند، در واقع حضور در تیم پاس بازیکنان آن دوره را در این میسر قرار می داد که در دانشکده افسری مشغول تحصیل شوند و مربیانی چون حشمت مهاجرانی و حسن حبیبی که در دهه های ۱۳۵۰ و ۱۳۶۰ روی نیمکت ملی نشستند از این امتیاز بهره مند بودند. در این میان مهاجرانی یک ویژگی برجسته داشت آن هم روابط عمومی عالی او بود.
محمود بیاتی یکی از مربیان تاریخ تیم ملی فوتبال ایران است که رهبری این تیم را در 2 دوره برعهده داشت و هر بار دستیار اول او در راه اداره تیم ملی فوتبال، محمد برادرش بود. اصولاً محمود بیاتی، احمد بیاتی و محمد بیاتی یکی از چند برادر معروف در تاریخ فوتبال ایران هستند و تنها برادرانی که در تاریخ فوتبال ایران همزمان با هم اداره تیم ملی فوتبال را برعهده گرفتند همین برادران معروف بیاتی بودند.
سلطان آبی ها
محمود بیاتی یک هافبک میانی ایده آل در ترکیب آبی پوشان پایتخت بود. بعد از آویزان کردن کفش ها، محمود بیاتی مربیگری را آغاز کرد و در تیم باشگاهش به کار پرداخت، دو - سه سال تاج سابق را هدایت کرد و سپس در فروردین سال ۱۳۴۷ سرمربی تیم ملی شد
دور اول موفقیت
در سال ۱۳۴۷ و در اردیبهشت ماه، مسابقات چهارمین دوره جام ملت های آسیا به میزبانی کشورمان برگزار شد. در این دوره از رقابت ها تیم ملی فوتبال کشورمان به عنوان قهرمانی رسید. محمود بیاتی با هدایت مثال زدنی تیم ملی فوتبال کشورمان نشان داد که به خوبی با کار خود آشنا است. تیم ملی در این دیدار ها هر چهار حریف خود را با شکست رو به رو ساخت. بعد از این رقابت ها محمود بیاتی به خاطر درگیری با مشکلات کاری از مسوولیت خود استعفا داد و جای خود را به رایکوف داد.
دور دوم مربیگری
بعد از قهرمانی تیم ملی در جام ملت های ۱۹۷۲ و صعود به المپیک ۱۹۷۲، مسوولان وقت فدراسیون مرتکب اشتباهی بزرگ شدند و بی اعتنا به عوامل دخیل در صعود و قهرمانی از وجود محمود بیاتی به جای پرویز دهداری و محمد رنجبر در تیم ملی بهره بردند. استفاده از بیاتی در دور دوم منطقی نبود. تیم ملی در دوران دوم مربیگری بیاتی نتایج خوبی در المپیک ۱۹۷۲ مونیخ به دست نیاورد و در مسابقات مقدماتی جام جهانی ۱۹۷۴ آلمان هم حذف شد و موفق نشد حضور در جام جهانی را تجربه کند.
افتخارات ملی و باشگاهی
او در 22 سالگی با تیم ملی به عنوان نایب قهرمانی بازی های آسیایی ۱۹۵۱ دهلی نو رسید. شرکت در بازیهای آسیایی ۱۹۵۸، سال ها بازی، کاپیتانی و مربیگری در تیم ملی ارتش از دیگر افتخارات ملی او است.
قهرمانی جام ملتهای آسیا ۱۹۶۴
۱۳۴۶ - مقام چهارم قهرمانی باشگاههای تهران
۱۳۴۷ - جام حذفی باشگاههای تهران
۱۳۴۷- قهرمانی باشگاههای طبقهبندی تهران
۱۳۴۷ - قهرمانی کشور
۱۳۴۷ - مقام دوم مسابقات پنج جانبه تهران
سالهای مربیگری
تیم ملی فوتبال ایران - مارس ۱۹۶۸ - ژوئن ۱۹۶۸
پرچم ایران تیم ملی فوتبال ایران - ژوئیه ۱۹۷۲ - مارس ۱۹۷۴
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#10
Posted: 3 Sep 2013 20:13
زدراکو رایکوف
زدراکو رایکوف (زادهٔ ۵ دسامبر ۱۹۲۷ - درگذشتهٔ ۳۰ ژوئیه ۲۰۰۶) بازیکن و سرمربی فوتبال اهل یوگسلاوی (صربستان کنونی) بود که در طی سالهای ۱۳۴۷ تا ۱۳۴۹ سرمربیگری تیمهای ملی فوتبال جوانان و بزرگسالان ایران را بر عهده داشت.[۱]
رایکوف در میان سالهای ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۵ سرمربیگری تیم فوتبال تاج تهران (استقلال) را بر عهده داشت و در این سالها توانست نخستین قهرمانی تیم فوتبال تاج را در جام باشگاههای آسیا در سال ۱۳۴۹ به ارمغان آورد و دو بار نیز در سالهای ۱۳۴۹ و ۱۳۵۳ با این تیم لیگ سراسری فوتبال ایران را فتح کرد.
رایکوف همچنین به چهار بار عنوان قهرمانی در جام باشگاههای تهران و یک دوره نائب قهرمانی جام حذفی باشگاههای تهران نائل آمده است.
بسیاری از اسطورههای کنونی باشگاه استقلال که نام و آوازه درخور توجهی کسب کردهاند توسط رایکوف به فوتبال ایران شناسانده شدند که از جمله آنها میتوان به ناصر حجازی، منصور پورحیدری، حسن روشن و غلامحسین مظلومی اشاره کرد.
زندگی ورزشی
زدراوکو رایکوف روز ۵ دسامبر ۱۹۲۷ برابر با ۱۴ آذرماه ۱۳۰۶ در شهر کوروگ یوگسلاوی سابق به دنیا آمد. رایکوف که در جامهای جهانی و المپیکهای دهه پنجاه میلادی یکی از بهترین بازیکنان تیم ملی یوگسلاوی سابق بود، در تابستان سال ۱۳۴۷ به ایران آمد و به طور همزمان مسوولیت امور فنی تیمهای ملی بزرگسالان و جوانان ایران را برعهده گرفت. او برای حضور در ایران قرارداد ۲ سالهای را با فدراسیون فوتبال منعقد کرد و تا پایان دوران قراردادش یعنی تا تابستان سال ۴۹ صاحب این مسئولیت ماند. رایکوف پس از پایان قرارداد با فدراسیون فوتبال ۷ سال دیگر در ایران ماند و با مربیگری در باشگاههای استقلال و سپاهان به مرور تبدیل به یکی از موفقترین مربیان خارجی تاریخ فوتبال ایران شد.
دوران بازیکنی
زدراکو رایکوف بازیکنی در خط میانی و خط حمله باشگاههای فوتبال یوگسلاوی سابق بود. بیشتر دوران بازیکنی رایکوف در باشگاه وویوودینا سپری شد و او ۱۲ فصل را در این تیم گذراند. پس از آن یک فصل را در لوزان اسپورت سوییس بازی کرد و سپس راهی افسی بیل بین شد. او در ۲۲۰ بازی باشگاهی میان سالهای ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۶ (برابر با ۱۳۲۹ تا ۱۳۴۵) ۹۴ گل برای این تیمها در رقابتهای باشگاهی به ثمر رساند.
رایکوف عضو تیم ملی یوگسلاوی سابق بود و به علت دید خوب و وسیع خود در فوتبال همزمان مشاور مربی تیم ملی کشورش هم بود. از سال ۱۹۵۱ تا ۱۹۵۸ در ۲۸ بازی برای تیم ملی فوتبال یوگسلاوی سابق به میدان رفت و در این بازیها ۱۱ گل را برای تیم کشورش به ثمر رساند. او در المپیک ۱۹۵۶ ملبورن و جام جهانی ۱۹۵۸ سوئد عضو تیم ملی یوگسلاوی بود و در دیدار برابر پاراگوئه در مرحله گروهی جام جهانی زننده گل سوم تیماش بود.
دوران مربیگری
رایکوف پس از پایان دوره بازیکنی به مربیگری رو آورد و در تیمهای مختلفی در کشورها و قارههای گوناگون به مربیگری پرداخت. تیمهایی که او سکان هدایتشان را به دست گرفت شامل دو تیم ملی و چهار تیم باشگاهی میشود. از شش دوره مربیگری رایکوف، سه دوره آن در ایران بوده است.
مربیگری در یوگسلاوی
رایکوف در ۲۷ سالگی به سوئیس رفت و در آنجا مدتی به عنوان بازیکن و مربی اقامت داشت. سپس به یوگسلاوی برگشت و در سال ۱۳۴۶ مربی تیم سابق خودش ووی وودینا شد و این تیم را قهرمان یوگسلاوی سابق کرد. بعد از آن به ایران آمد و هدایت تیمهای ملی جوانان و بزرگسالان را برعهده گرفت.
تیمهای ملی جوانان و بزرگسالان ایران
رایکوف در سال ۱۳۴۷ با قراردادی دو ساله با فدراسیون فوتبال ایران به سمت سرمربیگری تیم ملی فوتبال جوانان و بزرگسالان ایران منصوب شد. در این سالها داوود نصیری مدیر تیمهای ملی فوتبال ایران بود. رایکوف با تیم ملی فوتبال در جام بین المللی دوستی در سال ۴۷ نتایج خوبی گرفت اما در سال ۱۳۴۸ در جام عمران منطقهای عملکرد خوبی نداشت و مغلوب ترکیه شد. این نتایج در حالی به دست آمد که انتظارات از تیم ملی ایران پس از قهرمانی در جام ملتهای آسیا ۱۹۶۸ فزونی یافته بود.
در رده جوانان نیز در سال ۱۳۴۸ تیم ملی جوانان به رهبری رایکوف در مسابقات جوانان آسیا در تایلند حضور یافت و پس از شکست مقابل میزبان در نیمه نهایی، در بازی ردهبندی اسرائیل را شکست داد و به مقام سومی دست یافت. سال ۱۳۴۹ دوره بعدی بازیهای قهرمانی جوانان آسیا در فیلیپین برگزار شد و تیم ملی جوانان ایران دوباره با رایکوف راهی مسابقات شد. در این دوره از سوی فدراسیون فوتبال ایران تیمی ناخالص به مسابقات روانه شد. تیمی که چند بازیکن بالای ۲۰ سال داشت. در آن زمان سقف سنی بازیکنان در تیمهای جوانان ۲۰ سال بود اما تیمی که به مانیل رفت، بازیکن ۲۱ ساله (مثل محمود خوردبین و مسعود معینی)، بازیکن ۲۲ ساله (مثل منصور رشیدی) و بازیکن ۲۳ ساله (مثل علی پروین، فریدون معینی و اکبر کارگرجم) داشت. ایران در مرحله یک چهارم نهایی به کره جنوبی باخت و حذف شد. پروین یک ضربه پنالتی را در این دیدار از دست داد.نتایجی که رایکوف در ابتدای حضور خود در ایران همراه با تیم ملی و تیم جوانان کسب کرد رضایتبخش نبود و باعث شد که فدراسیون فوتبال تمایلی برای تمدید قرارداد با او نداشته باشد. رایکوف در آن سال همزمان مربیگری تیم تاج را نیز بر عهده داشت و پس از پایان قرارداد با فدراسیون فوتبال ایران از تیمهای ملی جوانان و بزرگسالان ایران جدا شد و به طور تماموقت به مربیگری در باشگاه تاج مشغول شد.
تاج
از حضور رایکوف در باشگاه استقلال تهران به عنوان نقطه عطفی در تاریخ این باشگاه یاد میشود. رایکوف بر خلاف نتایج نه چندان خوبی که در حضور کوتاهمدت خود در تیمهای ملی کسب کرده بود، دوران باشگاهی موفقی را در تاج سپری کرد. او در بهار سال ۴۹ با این تیم قهرمان لیگ ایران (جام منطقهای) شد و نخستین قهرمانی این باشگاه در قاره آسیا را نیز به ارمغان آورد تا یکی از باشکوهترین فصلهای تاریخ باشگاه تاج را رقم زده باشد.
تاج با مربیگری رایکوف در سالهای ۴۹ و ۵۰ مسابقات فوتبال باشگاههای تهران را فتح کرد. جام قهرمانی تورنمت میلز هندوستان نیز دو سال پیاپی به تاج رسید. در سال ۱۳۵۲ تاج قهرمان مسابقات بینالمللی جام دوستی شد و سرانجام در سال ۱۳۵۳ آبیپوشان تهران عنوان قهرمانی دومین دوره لیگ فوتبال باشگاههای ایران جام تخت جمشید را با رهبری رایکوف به دست آوردند.
سپاهان
رایکوف در سال ۵۵ از استقلال جدا شد و به تیم سپاهان اصفهان پیوست. حضور او در تیم سپاهان ادامهدار و موفق نبود و رایکوف در سال ۱۳۵۶ ایران را برای همیشه ترک کرد در حالی که تاثیر حضور او را در فوتبال ایران بر جای ماند. اعتماد رایکوف به جوانهای پرانگیزه ثمرات فراوانی را برای فوتبال ایران در دهه ۵۰ و اوایل دهه ۶۰ به همراه آورد.
مربیگری در الجزایر
رایکوف در سال ۱۹۸۰ و دو سال پس از ترک ایران، به قاره آفریقا رفت و سرمربی تیم ملی فوتبال الجزایر شد. حضور رایکوف در تیم ملی الجزایر بیشتر از یک سال به طول نینجامید با اینحال حضوری تاثیرگذار بود. الجزایر دو سال بعد در جام جهانی ۱۹۸۲ به واسطه فعالیتهای زیربنایی در فوتبال، آلمان غربی و شیلی را برد و شگفتیساز جام لقب گرفت.
مربیگری در اسپانیا
پس از جدا شدن از تیم ملی الجزایر رایکوف راهی اسپانیا شد در نوامبر ۱۹۸۱ به عنوان مربی تیم فوتبال باشگاه کوردوبا برگزیده شد. او سالهای ۱۹۸۱ و ۸۲ هدایت این تیم را در لیگ دسته دوم باشگاههای اسپانیا (لیگا ادلانته) بر عهده داشت. دوران مربیگری رایکوف در اسپانیا نتایج در خور توجهی را برای او به همراه نداشت. کوردوبا در فصل اول مربیگری رایکوف رتبه سیزدهم لیگا ادلانته را به خود اختصاص داد و در فصل بعد با شروع بد بازیها از سمت خود برکنار شد.
بازنشستگی و مرگ
زدراکو رایکوف پس از مربیگری در کوردوبا و در ۵۵ سالگی خود را از فوتبال بازنشسته کرد. تا سالها خبری از او در محافل ورزشی شنیده نمیشد و جامعه فوتبال ایران هم از او بیخبر بود. سی سال پس از ترک باشگاه استقلال توسط رایکوف و در زمستان سال ۸۵ مسئولان باشگاه استقلال اعلام کردند که در پی یافتن او و دعوتاش به تهران برای تجلیل و قدردانی از او هستند اما آن هنگام چند ماه از مرگ مربی پیشین استقلال در سوی دیگر جهان میگذشت. رایکوف در هشتم امرداد ماه ۱۳۸۵ و در سن ۷۸ سالگی در مکزیکو سیتی چشم از دنیا فرو بست.
تاثیر رایکوف بر فوتبال ایران
فوتبال استقلال - بلکه فوتبال ایران - را میتوان به دو بخش تقسیم کرد: قبل از رایکوف، و بعد از رایکوف. پیش از رایکوف تنها بازی کردن مهم بود. بازیکنان در تمرینات به دویدن دور زمین و نرمش کردن اکتفا میکردند و در مدرنترین حالت پشت سر هم صف میکشیدند و به تمرین شوت میپرداختند و در نهایت ۱۱ به ۱۱ بازی میکردند. رایکوف تمرینات را در فوتبال ایران دگرگون کرد.
در تمرین رایکوف، گرم کردن و نرمش از بدنسازی جدا بود. او «تمرینات فیزیکی» را یکی از پایههای اصلی تمرین میدانست. رایکوف در بدنسازی استفاده از وزنه، هالتر و توپ مدیسنبال را رایج کرد. او تمرینها را به چند بخش تقسیم کرد. تمرین دفاع از تمرین حمله جدا بود و تمرین توپ گیری، با تمرین حفظ توپ تفاوت داشت. تمرین برای شوتزنی و گلزنی، یک رشته جداگانه بود که باید در شرایط بازی یا نزدیک به بازی اجرا میشد. رایکوف «دریبل زدن» را هم آموختنی میدانست. او بهویژه در تیم جوانان ایران در هر روز تمرین دریبل زدن را از اصلیترین بخشهای تمرین قرار میداد. رایکوف برای «سر زدن» هم تمرینات ویژهای داشت و برای «جاگیری» در حالت دفاعی یا تهاجمی نیز بازیکنان را به تمرینات تازهای وامیداشت. او تکل را هم آموزش میداد. همینطور انواع توپ زدن و انواع استپ کردن را. کارهایی که پیش از او در فوتبال ایران رایج نبود و انجام نشده بود. شیوه تمرینات رایکوف به گونهای بود که بازیکنانش پس از طی یک دوره تمرینی، مهارتهای تکنیکی، برتریهای تهاجمی و قابلیتهای دفاعی تازهای پیدا میکردند.
پیش از رایکوف، تمرین در فوتبال ایران هفتهای سه جلسه بود. تمرین روز پیش از بازی منع میشد. تمرین فردای بازی – که امروز تحت عنوان ریکاوری لازم الاجراست - قدغن بود. برنامه برای تمرین وجود نداشت چرا که ضرورت نداشت. رایکوف برای فوتبال ایران «برنامه تمرین» آورد. تمرین اول هفته، تمرین روز دوم، تمرین روز سوم (اوج تمرین تاکتیکی) تمرین روز چهارم (با توجه بیشتر به مرور دستورهای حرکتی)، تمرین روز پنجم (با اصل قرار دادن ضربههای آزاد و پرتاب اوت) تمرین روز ماقبل مسابقه (یادآوری کننده وظایف روز مسابقه).
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.