ارسالها: 23330
#41
Posted: 17 Nov 2015 14:00
مهاجم در سیستم 1-3-2-4
در صورت عملکرد مناسب سه هافبک تهاجمی، این سیستم برای مهاجم می تواند رویایی باشد چرا که توپ های بسیاری را برای وی فراهم خواهند کرد. هم چنین از نظر حمایت نیز مشکلی وجود نخواهد داشت؛ زیرا سه بازیکن تهاجمی در حملات به وی کمک خواهند کرد و به علت نوع جای گیری آن ها، دفاع حریف برای مارکینگ آن ها دچار مشکل می شود و به همین دلیل مهاجم می تواند از این بی نظمی استفاده کرده و در فضاها قرار گیرد.
این سیستم نیاز به مهاجمی قدرتمند دارند چرا که در دفاع، وی اولین مدافع تیم خواهد بود و باید بتواند در پرسینگ شرکت کند. هم چنین وی باید بتواند توپ را نگه دارد و سایرین را صاحب فرصت کند. توانایی زدن ضربات سر و دقت در شوت زنی از مهم ترین قابلیت های مهاجم در این پست هستند. روبرت لواندوفسکی و ماریو مانژوکیچ از بهترین مثال های این پست هستند.
پایان آنالیز سیستم 1-3-2-4
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#42
Posted: 17 Nov 2015 14:55
آنالیز سیستم های 2-5-3
از حدود سال 1982 نیاز برای تغییر سیستمهای فوتبال احساس شد. به همین خاطر، پس از جام جهانی 1982 اسپانیا، فیفا مطالعاتی برای فراهم آوردن پشتوانه آماری لازم جهت تدارک دیدن سیستمهای جدید انجام داد. نتیجه آن مطالعات بدین ترتیب ارائه شد:
"تیمهای دارای قدرت فیزیکی بیشتر در میانه میدان، اغلب از یک برتری نسبت به حریف برخوردارند."
دیدار نیمه-نهایی جام جهانی 1982 میان آلمان غربی و فرانسه به عناون یک نمونه کلاسیک در این مورد در نظر گرفته شد. تحقیقات بیشتر، از جمله طی یورو 84، صحت این فرضیه را تأیید کرد و پس از آن تأکید بر قدرت فیزیکی و توانایی جنگندگی در میانه میدان به یکی از مسائل روز فوتبال تبدیل شد.
مطالعات فیفا آغازگر تغییرات شد. مربیها سیستمهایی تمرینی بر پایه قدرت فیزیکی بیشتر، استقامت و آمادگی جسمانی طراحی کردند. تعدادی از مربیان از پیشروان تئوریپردازی دفاع و حمله بر پایه قدرت جنگندگی شدید در میانه میدان شدند.
در سال 1986، کارلوس بیلاردو از آرژانتین و فرانس بکنبائر از آلمان غربی سیستم جدیدی ابداع کردند به نام 2-5-3 که به سرعت توسط اکثر متخصصان در سرتاسر جهان مقبول واقع شد. به کمک مزایای این سیستم، آنها به نوبت تیمهای خود را به دیدار نهایی جامهای جهانی 86 و 90 رساندند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#43
Posted: 17 Nov 2015 14:57
مدافعان در سیستم های 2-5-3
خط دفاعی متشکل از 3 مدافع است، 2 توپگیر(=Stopper) و یک کاورکننده و توپپخشکن(=Sweeper). در گذشته اغلب سوییپر اندکی از دو یار خود عقبتر قرار میگرفت تا بتواند اشتباهات آنان را پوشش دهد. اما در حال حاضر این کار دیگر صورت نمیگیرد و 2-5-3 مدرن به گونهای دیگر پیاده میشود که در ادامه خواهم گفت.
سوییپر باید باتجربه، بااعتماد به نفس و بازیخوان باشد. هم چنین باید دارای سرعت مناسب بوده، بتواند از توپ به خوبی استفاده کند، چه در کنترل توپ و چه برای ارسال پاسهای کوتاه و بلند. وی در کاورکردن و تکلینگ نیز باید تبهر داشته باشد. قد سوییپر معمولاً بین 170-180 سانتیمتر است تا از لحاظ فیزیکی با خصوصیات مورد انتظار نیز مطابقت داشته باشد.
حضور سوییپر یک مزیت بزرگ دارد. هنگامی که تیم در فاز حمله قرار میگیرد، یاران خط میانی و دفاعی حریف بازیکنان میانی و حمله تیم را مارک میکنند و در این هنگام سوییپر میتواند به جلو برود و با اضافه شدنش به خط میانی و حتی گاهی به خط حمله، باعث به هم ریختگی یارگیری حریف شود که این امر عنصر غافلگیری را در پی دارد.
دو مدافع دیگر، باید در پاس دادن، بازیخوانی، تکلینگ، بلوکه کردن توپ و زدن ضربات سر مهارت داشته باشند و سرعت لازم برای واکنش نشان دادن به حملات و ضد حملات حریف را نیز باید داشته باشند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#44
Posted: 17 Nov 2015 15:00
هافبکها در سیستم های 2-5-3
5 هافبک متشکل از 2 وینگبک و 3 هافبک میانی است که این 3 میتوانند نقشهای متفاوتی داشته باشند. وینگبکها باید دارای سرعت، استقامت و توانایی استارت زدن سریع باشند چرا که وظیفه آنها کاورکردن کل طول کناری زمین طی 90 دقیقه است. این بازیکنان اغلب بین 165-175 سانتیمتر قد دارند. در مورد مهارتهای لازم نیز باید بتوانند به خوبی سانتر کنند و همچنین کنترل توپ خوبی داشته باشند.
اما هافبکهای میانی، قلب تیم. دو مدل مختلف را میتوان انتخاب کرد: یک هافبک دفاعی(=رجیستا=بازیساز عقب) و دو هافبک میانی(=Shuttler) که این دو باید با دوندگی بیامان خود هم به وینگبکها در فاز حمله کمک کنند با اضافه شدن گاه گاه به کنارهها و هم به خط حمله ملحق شوند. همچنین با دوندگی در کانالهای موجود، فضاسازی کنند. این مدل را در یووه شاهد هستیم.
نوع دوم استفاده از دو هافبک دفاعی و یک هافبک تهاجمی است.
وظیفه طراحی حملات و سازماندهی هنگام دفاع بر عهده این 3 نفر است.
این 3 هافبک نقطه قدرت 2-5-3 به شمار میروند چرا که با حضور 3 نفر در میانه میدان، میتوان در نبرد با سیستمهایی مانند 2-4-4 یا 1-1-4-4، که دو هافبک میانی دارند، برای کنترل میانه میدان، به پیروزی رسید. همچنین میتوان به مقابله با سیستمهای 3-3-4 و 1-5-4، که دارای 3 هافبک میانی هستند، پرداخت.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#45
Posted: 17 Nov 2015 15:01
مهاجمان در سیستم های 2-5-3
عموماً از دو مهاجم نوک استفاده میشود که میتوانند خصوصیات یکسان یا متفاوتی داشته باشند. میتوان از یک مهاجم بلندقد سرزن و یک مهاجم ریزنقش سریع، از دو مهاجم ریزنقش یا دو مهاجم بلندقد استفاده کرد. در این میان، والتر ماتزاری،سرمربی سابق ناپولی، در زمان حضورش در ناپل از یک مهاجم نوک و یک مهاجم دوم استفاده کرد که پس از موفقیت بسیار عالی سیستمش، نام 1-1-5-3 به آن اختصاص یاقت.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#46
Posted: 17 Nov 2015 15:01
نقطه ضعف در سیستم های 2-5-3
این سیستم دارای یک نقطه ضعف واضح است؛ یعنی ضعف در کنارهها یا به تعبیری دیگر، موفقیت یا شکست این سیستم به عملکرد وینگبکها بستگی دارد چرا که آنها به تنهایی باید نقش یک مدافع کنار و یک وینگر را بازی کنند. حرکت در طول زمین طی 90 دقیقه بسیار دشوار است و توان بازیکن را میگیرد. برای رفع این مشکل، بعضی از مربیها وینگبکها را عقبتر قرار میدهند که باعث کمبود قدرت تهاجمی میشود. این کار سیستم را به 2-3-5 تغییر میدهد. در این صورت از هافبکهای میانی خواسته میشود هنگام حملات به کنارهها رفته به وینگبکها کمک کنند اما این موضوع باعث کاهش نفرات در میانه میدان میشود که فاجعهبار است. گاهی نیز مربیان وینگبکها را جلوتر قرار میدهند که باعث ایجاد ضعف دفاعی میشود.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#47
Posted: 17 Nov 2015 15:02
دفاع در پایان آنالیز سیستم مدرن
همان گونه که ذکر کردم، در سیستم جدید 2-5-3 دیگر 3 مدافع به شکلی قوسی قرار نمیگیرند بلکه اصل حرکت نوبتی وینگبکها اجرا میشود. موضوع از این قرار است که به هنگام حمله تنها یکی از این دو حق حرکت به جلو دارد و پس از رفتن یکی از دو وینگبک به جلو، 3 مدافع به سمت جای خالی او شیفت میکنند و وینگبک دوم، که حرکت نکرده، به عقب برمیگردد و بدین ترتیب حالتی گذار از دفاع 4 نفره ایجاد میشود که البته نمود زیادی ندارد. با انجام این موضوع و به تبع آن حفظکردن سازمان دفاعی، تیم میتواند این نقطه ضعف را برطرف کند.
پایان آنالیز سیستم پایان آنالیز سیستم
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#48
Posted: 17 Nov 2015 15:07
آنالیز سیستم 2-4-4 لوزی
این سیستم چند سالی در ایتالیا مورد استفاده قرار می گرفت. شاید بتوان گفت اساسی ترین دلیل محبوبیت آن (حداقل در گذشته) داشتن 4 هافبک میانی است که به تیم توانایی کنترل میانه میدان را می دهد. لوزی یا الماس میانه میدان، به آسانی توانایی مقابله با سیستم های قدرتمند در میانه، مانند 1-3-2-4 و 3-3-4 را به تیم اهدا می کند.
اما این هدیه بی هزینه نیست. از دست دادن هافبک های کناری عرض تیم را کم می کند و به اصطلاح ترکیب تیم باریک (narrow) می شود که به همین خاطر، همان سیستم های 1-3-2-4 و 3-3-4 که ممکن است در نبرد میانه میدان مغلوب الماس شوند، در صورت برتری در بردن توپ به کناره ها، می توانند خطراتی جدی بر روی دروازه حریف ایجاد کنند چرا که داشتن تنها یک بازیکن (یعنی مدافع کناری تیم) در هر سمت میدان در برابر هافبک و مدافع حریف که در حملات شرکت می کنند، برتری عددی را به تیم مهاجم می دهد و تیم به آسانی در کناره ها آسیب پذیر خواهد شد. برای رفع این مشکل می تواند چاره هایی اندیشید که در ادامه پس از بررسی نقش های بازیکنان به بیان آن خواهیم پرداخت.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#49
Posted: 17 Nov 2015 15:08
مدافعین در سیستم 2-4-4 لوزی
نقش مدافعین میانی تماماً مانند سایر سیستم های چهار دفاعه است؛ یعنی متوقف کردن مهاجمین حریف و جلوگیری از دریافت گل.
اما این مدافعین کناری هستند که باید هم زمان دو نقش را اجرا کنند. شاید بتوان آن ها را وینگبک نامید، چرا که وظایف آن ها بی شباهت به وینگبک های سیستم های سه دفاعه نیست. آن ها نیز باید با شرکت در حملات و حضور در کناره ها به تیم عرض ببخشند تا بازیکنان میانی بتوانند با بردن توپ به کناره ها، هم گزینه های بیشتری برای حمله پیدا کنند هم با به هم ریختن مارکینگ حریف، بتوانند به دفاع آن ها نفوذ کنند.
تفاوت مدافعین کناری این سیستم با وینگبک ها در این است که آن ها عقب تر قرار می گیرند و به علت وجود تنها دو مدافع میانی در قیاس به سه مدافع، باید بیشتر در امر دفاع کمک کنند و به همین دلیل فشار بیشتری را احساس خواهند کرد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#50
Posted: 17 Nov 2015 15:11
هافبک ها در سیستم 2-4-4 لوزی
چهار هافبک که در کنار هم یک الماس را تشکیل می دهند می توانند به خوبی به تیم کنترل بر روی بازی را اهدا کنند. اگر آن ها پاسورهایی ماهر باشند می توانند نقطه ضعف تیم (=کمبود عرض) را با در اختیار نگه داشتن توپ از بین ببرند چرا که تملک توپ مانع از بازی حریف می شود و این نکته مثبت این سیستم است.
هافبکی که در پایین الماس در برابر مدافعین قرار می گیرد می تواند نقش هایی متفاوت داشته باشد، همان گونه که هافبک نوک الماس این گونه است. او می تواند یک هافبک دفاعی (defensive midfielder) یا یک هافبک نگهدارنده/ایستا (holding midfielder) باشد. هر کدام از این دو نوع هافبک، می توانند نقش هایی داشته باشند. در زیر دسته بندی آن ها بیان شده است:
- هافبک دفاعی: تخریبگر (destroyer) | وولانته (volante)
- هافبک نگهدارنده: بازیساز عقبنشین (regista = deep-lying playmaker) | وولانته (volante)
- وولانته یک حد وسط میان تخریبگر تماماً دفاعی و رجیستای تهاجمی است. به زودی در مقاله ای به شرح نقش های هافبک دفاعی در فوتبال مدرن خواهیم پرداخت.
با توجه به نیاز تیم و دیگر هافبکها، مربی از نوعی از هافبک برای پایین الماس استفاده می کند که بیشترین کارایی را داشته باشد. به عنوان مثال در صورت داشتن دو هافبک تکنیکی و ریزنقش، می توان از یک تخریبگر استفاده کرد تا در امر توپ گیری مشکلی پیش نیاید.
دو هافبک کناری الماس به اصطلاح شاتلر (shuttler) خوانده می شوند. وظیفه آن ها دویدن در کانال های ایجاد شده برای شرکت در حملات و کمک به مهاجمین است. آن ها هم چنین باید در دفاع به تیم کمک کنند. در حقیقت دوندگی بی امان تعریف پست این دو هافبک است. برای رفع مشکل کمبود عرض که در ابتدا ذکر شد، گاه از این دو خواسته می شود که به کناره ها بروند و به مدافع کناری جلو کشیده کمک کنند.
نقطه ضعف این امر این است که در این صورت تیم در میانه میدان دچار کمبود نفر خواهد شد و در صورت از دست دادن توپ به شدت آسیب پذیر خواهد بود.
هافبکی که در نوک الماس بازی می کند، هافبکی تهاجمی است که در زبان ایتالیایی به وی ترکواریستا (trequarista) گفته می شود. او باید با پاس های کلیدی خود در یک سوم نهایی برای هم تیمی های خود موقعیت گلزنی ایجاد کند. هم چنین در صورتی که موقعیت فراهم بود، به درون محوطه جریمه رفته و گلزنی کند. کاکا در سال های دور در الماس میلان نمونه کامل یک ترکواریستا بود.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
صفحه 5 از 7