ارسالها: 23330
#21
Posted: 13 Jul 2019 23:20
انتشار ویدیو کنسرت احمد ظاهر برای اولین بار
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#22
Posted: 13 Jul 2019 23:22
صحبت های احمد ظاهر و خانمش فخریه ظاهر
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#23
Posted: 13 Jul 2019 23:31
احمد ظاهر - گل سنگم
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#24
Posted: 13 Jul 2019 23:34
احمد ظاهر - سلطان قلب ها
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#25
Posted: 13 Jul 2019 23:39
میرمن پروین
- زادروز ۱ ژانویهٔ ۱۹۲۲ (۹۷ سال)
- کابل، قصر زرنگار
- درگذشت ۸ دسامبر ۲۰۰۴ (۸۲ سال)
- کابل افغانستان
- محل زندگی کابل
- ملیت افغان
- تبار پشتون
- تابعیت افغانستان
- پیشه آواز خوان
- سبک موسیقی پاپ
- دین اسلام
- مذهب سنی
میرمن پروین یا خانم پروین نام اصلی‌اش خدیجه است؛ دختر سردار عبدالرحیم خان و از خانواده پسران امیر عبدالرحمن خان است. سردارعبدالرحیم خان که در زمان استالین به سیبری تبعید شده بود روزگار سختی را گذراند و سپس با پا درمیانی سفیر وقت افغانستان در مسکو از تبعید رها شد اما هیچ‌گاه حق بازگشت به افغانستان را به دست نیاورد و تا مرگ در مسکو باقی ماند. مادر خانم پروین از بدخشان افغانستان بود که بعد از تبعید همسرش به ازبکستان و روسیه به تنهایی در تربیت دخترش همت گماشت.
میرمن پروین اولین آوازخوان زن افغان رادیوی افغانستان بود که در سالهای چهل میلادی آوازخوانی را آغاز کرد و تا پایان عمر در این هنر باقی ماند، وی روز چهارشنبه ۸ دسامبر سال ۲۰۰۴ میلادی در بستر بیماری در شهر کابل درگذشت. خانم پروین به هنگام مرگ در سالهای هشتاد زندگی‌اش قرار داشت.
خانم پروین با زحمات زیاد کار آوازخوانی را در رادیو افغانستان ادامه داد و با پوشیدن برقع رفتن به رادیو را ادامه داد و مشوق سایر آوازخوان زن از جمله مهوش، ژیلا و رخشانه و دیگران شد. خانم پروین تا ایام بیماری زنی فعال و دل‌زنده بود و در محافل هنری شرکت می‌کرد. خانم پروین به زبان‌های دری، پشتو، ازبکی و بلوچی آواز می‌خواند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#26
Posted: 13 Jul 2019 23:42
درگذشت خانم پروين خواننده زن افغان
خانم پروین به هنگام مرگ در سالهای هشتاد زندگی اش قرار داشت.
خانم پروین که نام اصلی اش خدیجه است دختر سردار عبدالرحیم خان و از خانواده پسران امیر عبدالرحمن خان است.
سردارعبدالرحيم خان که در زمان استالين به سيبری تبعيد شده بود روزگار سختی را گذراند و سپس با پادرميانی سفير وقت افغانستان در مسکو از تبعيد رها شد اما هيچگاه حق بازگشت به ميهنش را بدست نياورد و تا مرگ در مسکو باقی ماند.
مادر خانم پروین از بدخشان افغانستان بود که بعد از تبعید همسرش به ازبکستان و روسیه به تنهایی در تربیت دخترش همت گماشت.
پروفسورعبدالاحمد جاوید از اولین روسای رادیوی افغانستان در يادآوری خاطره ای از آغاز به کار خانم پروين گفت که آنها برای ثبت آهنگهای خانم پروین که بعد از سامعه و فرشته سومین آوازخوان زن در رادیو بود با دسته ساز به خانه او رفتند و آهنگی از او را ضبط کردند تا در رادیو نشر شود.
جلیل زلاند اولین مدیر موسیقی رادیو افغانستان نيز در خاطره ای از خانم پروين می گوید آنها برای جلب توجه شنوندگان و معرفی موسیقی افغانی برنامه ای را در تئاتر کابل رویدست گرفتند که خانم پروین در آن به اجرای آهنگ گلفروش پرداخت . این آهنگ به شکل دراما توسط کودکان اجرا شد.
خانم پروین با زحمات زیاد کار آوازخوانی را در رادیو افغانستان ادامه داد و با پوشيدن برقع رفتن به راديو را ادامه داد و مشوق سایر آوازخوان زن از جمله مهوش، ژیلا و رخشانه و دیگران شد.
خانم پروین تا ایام بیماری زنی فعال و دل زنده بود و در محافل هنری شرکت می کرد.
بعد از سقوط طالبان در سه سال پیش این خانم پروین بود که برای اولین بار در محفلی از زنان در کابل بروی صحنه آمد و و آوازخواند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#27
Posted: 13 Jul 2019 23:45
میرمن پروین اولین آواز خوان زن در افغانستان
میرمن پروین، اولین آوازخوان زن، ۸۵ سال زندگی خود را در فراز و نشیب سخت و تلخ بسر رساند. هنوز کودک بود که پدرش به روسیه تبعید شد. مادرش به تنهایی و با هزار محنت از او سرپرستی نمود. در جوانی وقتی به همسری مردی درآمد بیش از یک سال و چند ماه با او زندگی نکرد و تا آخر تنها ماند.
پروین با شهامتی که داشت به عنوان اولین آواز خوان زن، به موسیقی رو آورد. طلسم ظاهر شدن زن به روی ستیژ را همین هنرمند شجاع ما شکست. بیش از هزار آهنگ ثبت نمود. به چند ولایت و چند کشور به سفر پرداخت و کنسرت داد.
میرمن پروین، طعم تلخ تنهایی را در روزهای مرگ خود چشید. به جز دخترانش محبوبه جباری و میمونه غزال و تنی چند از وابستگانش هیچ مقام و مرجعی خدمت شایسته‌ای برایش نکردند.
وزارت امور زنان چون کوه یخی به مرگ این ستاره نامدار کشور برخورد کرد. فقط وزارت اطلاعات و کلتور، شورای شهروندان کابل و تنی چند از چوب‌های سوخته‌ی هنر افغانستان یادی از او کردند.
میرمن پروین به وطن و مردمش عشق می‌ورزید. دردناک‌ترین روزهای زندگیش زمانی بود که در دوران جنگ‌های وحشیانه تنظیمی و حاکمیت فاشیستی طالبان از هنر و هنردوستانش دور ماند.
خانم پروین اولین آوازخوانان زن افغان رادیوی افغانستان که در سالهای چهل میلادی آوازخوانی را آغاز کرد و تا پایان در این هنر ماندگار ماند روز چهارشنبه (8 دسامبر سال 2004) در بستر بیماری در شهر کابل درگشت. خانم پروین به هنگام مرگ در سالهای هشتاد زندگی‌اش قرار داشت.
خانم پروین که نام اصلی‌اش خدیجه است؛ دختر سردار عبدالرحیم خان و از خانواده پسران امیر عبدالرحمن خان است. سردارعبدالرحیم خان که در زمان استالین به سیبری تبعید شده بود روزگار سختی را گذراند و سپس با پا درمیانی سفیر وقت افغانستان در مسکو از تبعید رها شد اما هیچ‌گاه حق بازگشت به میهنش را به دست نیاورد و تا مرگ در مسکو باقی ماند.
مادر خانم پروین از بدخشان افغانستان بود که بعد از تبعید همسرش به ازبکستان و روسیه به تنهایی در تربیت دخترش همت گماشت.
پروفسور عبدالاحمد جاوید از اولین روسای رادیوی افغانستان در یادآوری خاطره‌ای از آغاز به کار خانم پروین گفت که آنها برای ثبت آهنگهای خانم پروین که بعد از سامعه و فرشته سومین آوازخوان زن در رادیو بود با دسته‌ساز به خانه او رفتند و آهنگی از او را ضبط کردند تا در رادیو نشر شود.
جلیل زلاند اولین مدیر موسیقی رادیو افغانستان نیز در خاطره‌ای از خانم پروین گفته است؛ آنها برای جلب توجه شنوندگان و معرفی موسیقی افغان برنامه‌ای را در تئاتر کابل روی دست گرفتند که خانم پروین در آن به اجرای آهنگ گلفروش پرداخت. این آهنگ به شکل دراما توسط کودکان اجرا شد.
خانم پروین با زحمات زیاد کار آوازخوانی را در رادیو افغانستان ادامه داد و با پوشیدن برقع رفتن به رادیو را ادامه داد و مشوق سایر آوازخوان زن از جمله مهوش، ژیلا و رخشانه و دیگران شد. خانم پروین تا ایام بیماری زنی فعال و دل‌زنده بود و در محافل هنری شرکت می‌کرد. خانم پروین به زبان‌های دری، پشتو ، ازبکی و بلوچی آواز می‌خواند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#28
Posted: 13 Jul 2019 23:52
میرمن پروین. زن تابو شکن
میرمن پروین نام اصلی اش بی بی خدیجه است و دختر سردار محمد رحیم ضیایی. او بتاریخ اول قوس ۱۳۰۳ خورشیدی در شهر کابل بدنیا آمد. هنوز کودکی بیش نبود که پدرش به روسیه تبعید شد مادرش از بدخشان بود که بعد از تبعید همسرش به ازبکستان روسیه، به تنهایی در تربیت دخترش همت گماشت. خدیجه از سن طفلی با شنیدن آهنگ های دلپذیر پدر هنرمندش به موسیقی و آواز خوانی علاقمند شد. پدرش که خود شاعر توانا و در عالم موسیقی هم دسترسی داشت می تواند بهترین مشوق او در راه آواز خوانی محسوب گردد. خدیجه خواندن، نوشتن و دروس ابتدایی را بصورت شخصی نخست از پدر دانشمند و سپس از استادان آن عصر فراگرفت، بعدآ شامل مکتب نرسنگ کابل ( قابله گی ) شد و پس از فراغت از این مکتب در شفاخانه ملکی کابل شامل خدمت گردید. مدت ۱۲ سال در آن شفاخانه که بعد ها به نام شفاخانه مستورات یاد می شد به وظایف اش با کمال پابندی، لیاقت و صداقت ادامه داد. وقتی مؤوسسه نسوان کابل پا به عرصه ی وجود گذاشت نامبرده در دیپارتمنت امور صحی آن مؤوسسه استخدام گردید که مدتی با کمال عشق و علاقه به این کار مصروف بود. در سال ۱۳۳۰ پروین که چادری بر سر داشت برای نخستین بار وارد استدیوی موسیقی رادیو کابل شد و آهنگ" گل فروش" را که شعر آن از طبع رسای شاعر آزاده افغان شاد روان ابراهیم خلیل سروده شده بود و مرحوم استاد غلام حسین آنرا کمپوز کرده بود روی نوار ثبت کرد که شام همان روز از امواج رادیو بخش گردید. با اولین پخش این آهنگ از رادیو نام پروین بر سر زبان ها افتاد و شهرت او از مرز کابل به ولایات افغانستان رفت.
خانم پروین به عمر ۸۵ سالگی در سال ۱۳۸۳ خورشیدی چشم از جهان پوشید.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#29
Posted: 13 Jul 2019 23:58
میرمن پروین. زن تابو شکن افغانستان
میرمن پروین نام اصلی اش خدیجه است و دختر سردار محمد رحیم ضیایی. او بتاریخ اول قوس ۱۳۰۳ خورشیدی در شهر کابل بدنیا آمد. خدیجه ضيايی با اسم مستعار میرمن پروین شاید برای کمتر کسی نام ناآشنا باشد. زن تابوشکن که پخش صدایش از رادیو در جامعه مردسالار افغانستان کمتر از یک انقلاب نبود. او سفر هنری‌اش را در شرایط بسته و عقب‌نگهداشته شده افغانستان آغاز کرد و با جسارت ستودنی برای زنان دیگری راهگشا گردید تا دیوارهای اسارت را درهم شکسته به پیش تازند.
در سال ١٣٢٩ خورشیدی (۱۹۵۰ میلادی) «پروین» نخستین آوازخوان زن افغانستان بود که نوای دلنوازش از رادیو شنیده شد و خلاف انتظار با استقبال زیاد شنونده‌ها مواجه گردید. عبدالوهاب مددی در کتاب «سرگذشت موسیقی افغانستان» می‌نویسد:
«در ماه حوت ١٣٢٩ خورشیدی، استاد لطیفی، با یک دستگاه ضبط صدا به منزل پروین رفت و چند آهنگ از او را در منزلش ضبط کرد و چند روز بعد این آهنگ‌ها از رادیو کابل پخش شدند و مورد استقبال شنونده‌ها قرار گرفتند. استقبال از صدای پروین باعث شد تا پای او به رادیو کابل کشیده شود و در نوروز سال ١٣٣٠ ده سال بعد از تاسیس رادیو، برای اولین بار پروین درحالیکه چادری بر سر داشت، وارد استدیوی موسیقی رادیو کابل شد و آهنگ "گلفروش" را خواند که بعدها بسیار معروف شد و تا سالهای زیادی از پرشنونده‌ترین آهنگهای رادیو کابل بود.» پدر پروین، سـردار محمد رحیم ضيايی مشهور به شيون کابلی، شاعر مدافع حقوق زن بود پروین دلیل روی آوردنش به موسیقی را علاقه شخصی، تشویق پدر روشنفکر و هنردوست و درخواست استاد غلام حسین (استاد سرآهنگ) که از بستگان او به شمار می‌رفت، عنوان می‌کند. او با صدای دلنشین‌اش به زبان‌های دری، پشتو، ازبکی و بلوچی آواز می‌خواند و بیش از سیصد پارچه آهنگ در رادیو افغانستان به ثبت رسانید. پس از اینکه بین مردم محبوبیت یافت در هنگام جشن استقلال که آنزمان در چمن حضوری برای سه هفته برگزار می‌شد، در کنار آوازخوانان مرد هنرنمایی می‌کرد و ضمنا به ولایات سفرهای هنری داشت که در آن شرایط کار جسورانه‌ای بود. در مصاحبه‌ای با مجله «صدف» (سال دوم، شماره ۶، جدی - حوت ۱۳۷۷)، خانم پروین موقف زن در آن روزگار را اینچنین تعریف می‌کند:
«در آن سالها اصلا کدام موقف برای زن در اجتماع مطرح نبود و سطح اندیشه مردم به سویهٴ پایین و محدود بود که اصلا بالای اطفال خیلی ها قیدگیری میکردند و آنها را به کودکستان و مکتب نمی‌گذشتند.»
و بعد دلیل شکستن قید و بندها و وارد شدنش به عرصه هنر را شرح می‌دهد:
«خیلی از خانم‌ها سهیم شدن در عرصه‌های مختلف اجتماع را آرزو داشتند ولی چون به پیشگام و رهنما ضرورت داشتند جرئت نمیکردند و من در عرصه آوازخوانی تعدادی را چون مهوش، ژیلا، پرستو و رخشانه وارد کردم.... در آن هنگام خواستم با ارائه هنرم به مردم خدمت نمایم و آزادی را ولو از زیر چادری به مفهوم واقعی آن برای طبقهٴ زن بفهمانم، زیرا آزادی زن باید در فیشن و آرایش خلاصه نگردد بلکه زن در بروز استعداد خلاق انسانیش توانمندی‌اش را مطرح کند.»
او دلبستگی شدیدی به وطنش داشت و برای همين تا آخر عمر در افغانستان ماند و مانند دهها هنرمند دیگر به غرب پناهنده نشد. بدترین روزهای زندگی او زمانی بود که در اثر سگ‌جنگی‌های تنظیمی کابل و حاکمیت قرون‌وسطایی طالبان صدایش خفه و برای مدت کوتاهی مجبور شد به پشاور پناه ببرد.
به خاطر عشقش به وطن، شوهرش را نیز طرد نمود. در مصاحبه‌ای با مجله «سباوون» (شماره مسلسل ۲۲، سرطان ۱۳۶۸) درین باره می‌گوید:
«با دریغ و درد باید بگویم که شوهرم از جملهٴ جاسوسان و نمایندگان انگلیس بود و وظیفه یک مخبر بدو سپرده شده بود. لذا بنابر لزوم‌دید بادارانش به هند رفت و از آن جا برایم نامه‌یی فرستاد و تمنا نمود تا نزدش رفته و بقیه زنده‌گی را با او ادامه دهم... من با خواندن آن نامه تکان خوردم و وطنم را ترجیح دادم و نخواستم که خواست نابخردانهٴ او را بپذیرم.»
او تا پایان عمر در این هنر باقی ماند اما در یک شرایط بد زندگی در آپارتمانی در مکروریان کابل به تاریخ ۱۸ قوس ۱۳۸۳ (۸ دسامبر ۲۰۰۴) در بستر بیماری درگذشت.
او با شهامت و با تيشه ظريف هنر و احساسش، بندها و سنت‌های مردسالارانه جامعه را پاره کرده بی‌پروا با آواز رسا برای زنان دیگری پیشاهنگ شد تا وارد دنیای هنر شده نشان دهند که زنان نیز می‌توانند همپای مردان در هر زمینه‌ای پویایی داشته نقش ایفا کنند.
در کشور بنیادگرازده که هنوز هم در آن زن با فتوای طالبان ددمنش، جنگسالاران و تیکه‌داران مذهب به آتش کشیده شده شنیدن صدایش حرام خوانده می‌شود، باید پاس خودگذری میرمن پروین‌ها را نمود. هر جامعه‌ای نیاز به انسان‌های پیشگام دارد که با قبول خطر مرزهای غیرانسانی را درهم‌شکسته برای دیگران راه ترقی و پیشرفت را هموار نمایند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#30
Posted: 14 Jul 2019 00:01
میرمن پروین - بیا بچم انگور بخو
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
صفحه 3 از 8