صفحه 3 از 4: « پیشین 1 2 3 4 پسین »

سامورایی

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#21 Posted: 29 Dec 2012 14:32

تاريخچه سامورايى ها
ﯾﮏ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﺳﺎﺩﻩ ﻭ ﯾﺎ ﺗﺎﺯﻩ ﮐﺎﺭ، ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﯾﮏ
ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﻮﺩ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺮﺍﺭﺗﻬﺎﯼ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ
ﺭﺍ ﻣﺘﺤﻤﻞ ﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﺍﺯ ﻫﯿﭻ ﮐﺎﺭﯼ ﻓﺮﻭ ﮔﺬﺍﺭ ﻧﻤﯽ ﮐﺮﺩ .ﺩﺭ
ﻭﺍﻗﻊ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﺍﺑﺘﺪﺍﯾﯽ ﺗﺮﯾﻦ ﻣﺮﺍﺣﻞ، ﮐﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺁﻏﺎﺯ ﻧﻤﻮﺩﻩ
ﻭ ﺑﺎ ﻫﻤﺖ ﻭ ﻣﻤﺎﺭﺳﺖ ﺑﺴﯿﺎﺭ، ﺑﻪ ﺩﺭﺟﺎﺕ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﻣﯽ
ﺭﺳﯿﺪ. ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﺯ ﺍﺑﺘﺪﺍﯾﯽ ﺗﺮﯾﻦ ﻣﺮﺍﺣﻞ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ، ﯾﮏ
ﻓﺮﺩ ﺗﺎﺯﻩ ﮐﺎﺭ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺧﻮﺩ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ : -
ﻃﺎﻗﺖ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﮐﺎﺭﻫﺎﯼ ﺳﺨﺖ ﻭ ﭘﺴﺖ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ . - ﮔﻮﺵ ﺑﻪ
ﻓﺮﻣﺎﻥ ﻭﯼ ﺍﺳﺖ . - ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﮔﺬﺷﺘﮕﯽ، ﺷﺠﺎﻋﺖ ﻭ ﺟﺴﺎﺭﺕ
ﺩﺍﺭﺩ . - ﺑﺪﻭﻥ ﻓﮑﺮ ﮐﺎﺭﯼ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻧﻤﯽ ﺩﻫﺪ. ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ
ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺷﺎﮔﺮﺩﺵ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ
ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﺷﺪﻥ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﻣﯽ
ﮐﺮﺩ . ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﺯ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﺷﺪﻥ، ﻓﻘﻂ
ﺷﻤﺸﯿﺮ ﺯﻧﯽ ﻧﯿﺴﺖ. ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﺗﻮﺟﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ
ﺑﺎﺷﯿﻢ ﮐﻪ ﯾﮏ ﺷﻤﺸﯿﺮ ﺯﻥ ﻣﺎﻫﺮ ﻟﺰﻭﻣﺎً ﯾﮏ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ
ﻧﺒﻮﺩ، ﺍﻣﺎ ﯾﮏ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﺣﺘﻤﺎً ﯾﮏ ﺷﻤﺸﯿﺮ ﺯﻥ ﻣﺎﻫﺮ ﺑﻮﺩ .
ﯾﮏ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﻓﺮﺩﯼ ﺑﻮﺩ ﺑﺎ ﺭﻭﺷﻦ ﺑﯿﻨﯽ ﺑﺴﯿﺎﺭ
ﻭ ﻓﺮﺩﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺁﻧﭽﻪ ﺁﻧﺮﺍ ﺣﻖ ﻭ ﺩﺭﺳﺖ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺴﺖ
ﺟﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﻧﯿﺰ ﻓﺪﺍﻣﯽ ﮐﺮﺩ. ﺩﺭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﺎ ﺁﺩﺍﺏ ﺁﯾﮑﯿﺪﻭ ﻭ
ﺭﺳﻮﻣﺎﺕ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﻫﺎ، ﺑﺪ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻪ ﭼﻨﺪ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺷﺎﺭﻩ
ﮐﻨﯿﻢ
۱ - ﯾﮏ ﺗﺎﺯﻩ ﮐﺎﺭ، ﻟﺒﺎﺱ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺳﺎﺩﻩ ﺍﯼ ﻣﯽ ﭘﻮﺷﯿﺪ. ﯾﮏ
ﻟﺒﺎﺱ ﺭﺍﺣﺖ ﻭ ﺿﺨﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﺳﺎﻧﯽ ﭘﺎﺭﻩ ﻧﺸﻮﺩ . ﻟﺒﺎﺳﯽ
ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﺁﺳﺎﻧﯽ ﺯﻧﺪﮔﯽ، ﮐﺎﺭ ﻭ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﺪ . ﺍﯾﻦ
ﻫﻤﺎﻥ ﻟﺒﺎﺱ ﺳﻔﯿﺪ ﺭﻧﮕﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﯾﮑﯿﺪﻭﮐﺎﺭﺍﻥ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ
ﺗﻤﺮﯾﻦ ﻣﯽ ﭘﻮﺷﻨﺪ .
۲ - ﯾﮏ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﺗﺎﺯﻩ ﮐﺎﺭ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺍﺳﺐ ﺳﻮﺍﺭ ﺷﺪﻥ
ﻧﺪﺍﺷﺖ . ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﻓﻘﻂ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﻫﺎﯼ ﺍﺭﺷﺪ ﺍﺟﺎﺯﻩ
ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺳﻮﺍﺭ ﺍﺳﺐ ﺷﻮﻧﺪ. ﺁﻥ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﻌﻨﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ
ﺣﺘﯽ ﭘﯿﮑﻬﺎ ﻫﻢ ﺑﺎ ﭘﺎﯼ ﭘﯿﺎﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﺖ ﺩﻭﯾﺪﻥ ﺑﺎﯾﺪ
ﭘﯿﺎﻣﻬﺎ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺭﺳﺎﻧﺪﻧﺪ . ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﮐﻼﺳﻬﺎﯼ ﺁﯾﮑﯿﺪﻭﮐﻪ
ﺑﺠﺰ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻣﻌﻤﻮﻻً ﮐﺴﯽ ﺣﻖ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺗﻤﺎﻡ ﻗﺪ ﺭﺍﻩ ﺑﺮﻭﺩ ﻭ
ﻫﻨﺮ ﺟﻮﯾﺎﻥ ﺑﺎﯾﺴﺘﯽ ﺑﺼﻮﺭﺕ ﺭﺍﻩ ﺭﻓﺘﻦ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﯾﺎ ﺷﯿﮑُّﻮ
ﺟﺎﺑﺠﺎ ﺷﻮﻧﺪ.

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#22 Posted: 29 Dec 2012 14:33

تاريخچه سامورايى ها
۳ -ﺳﻼﺣﻬﺎﯼ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﻫﺎ ﺷﺎﻣﻞ ﺩﻭ ﺷﻤﺸﯿﺮ ﮐﻮﺗﺎﻩ
ﻭ ﺑﻠﻨﺪ، ﻭ ﺗﯿﺮ ﻭ ﮐﻤﺎﻥ ﺑﻮﺩ . ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﻫﺎ ﺩﺭ
ﻫﺮ ﯾﮏ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﻠﺤﻪ ﻫﺎ ﺗﺒﺤﺮ ﺧﺎﺻﯽ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺁﻥ ﺳﻼﺡ
ﺭﺍ ﯾﺎﺭ ﺑﺎ ﻭﻓﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺴﺘﻨﺪ . ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﻫﺎﯼ ﺗﺎﺯﻩ
ﮐﺎﺭ ﺑﺮﺍﯼ ﻓﺮﺍﮔﯿﺮﯼ ﻭ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﻠﺤﻪ ﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﻭﺭﻩ
ﻫﺎﯼ ﺧﺎﺻﯽ ﺭﺍ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ. ﺑﺪﯾﻦ ﺳﺎﻥ ﺩﺭ
ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺑﺎﺷﮕﺎﻩ ﻫﺎﯼ ﺁﯾﮑﯿﺪﻭ ﻧﯿﺰ ﻫﻨﺮﺟﻮ ﻃﯽ ﺭﺩﻩ
ﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﮐﺎﺭ ﺑﺎ ﺳﻼﺣﻬﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺭﺍ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﻣﯽ
ﺑﯿﻨﺪ .
۴ - ﯾﮏ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﺗﺎﺯﻩ ﮐﺎﺭ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﺗﺎ ﻫﺎﮐﺎﻣﺎ
ﺑﭙﻮﺷﺪ، ﻣﮕﺮ ﺑﻪ ﺭﺩﻩ ﺍﯼ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺳﻮﺍﺭ
ﺍﺳﺐ ﺷﻮﺩ . ﺩﺭ ﺁﯾﮑﯿﺪﻭ ﻧﯿﺰ ﯾﮏ ﺁﯾﮑﯿﺪﻭ ﮐﺎﺭ ﺑﻪ ﺷﯿﻮﻩ ﺍﯼ ﮐﻪ
ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ﻣﺘﺪﺍﻭﻝ ﺍﺳﺖ، ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺭﺩﻩ ﮐﻤﺮﺑﻨﺪ ﻣﺸﮑﯽ ﺑﺮﺳﺪ
ﺗﺎ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﻫﺎﮐﺎﻣﺎ ﺑﭙﻮﺷﺪ .
۵ - ﯾﮏ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﺯﯾﺎﺩ ﺣﺮﻑ ﻧﻤﯽ ﺯﺩ . ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺩﻭﺳﺖ
ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﮑﻮﺕ ﮐﺎﺭﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﺪ . ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ
ﺗﻤﺮﯾﻦ ﺁﯾﮑﯿﺪﻭ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻃﺒﻖ ﺍﺻﻮﻝ ﺗﺪﺭﯾﺲ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺑﺰﺭﮒ
ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﺎﺩ، ﻓﺮﺩ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺣﺮﻑ ﺑﺰﻧﺪ، ﭼﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ
ﻓﺮﺍﮔﯿﺮﯼ ﻓﻨﻮﻥ ﻭ ﭼﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﺣﺮﮐﺘﻬﺎ .
۶ - ﯾﮏ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﺗﮑﻨﯿﮏ ﯾﺎ ﻓﻦ ﯾﺎﺩ ﻧﻤﯽ ﮔﺮﻓﺖ، ﺑﻠﮑﻪ
ﺣﺮﮐﺘﻬﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺷﻤﺸﯿﺮﺯﻧﯽ ﻭ ﯾﺎ ﺭﻭﺷﻬﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ
ﺗﯿﺮ ﺍﻧﺪﺍﺯﯼ ﺭﺍ ﻓﺮﺍ ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ . ﻫﻤﺎﻧﻄﻮﺭﯼ ﮐﻪ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻭ
ﻣﻮﺭﯾﻬﻪ ﺍﻭﺷﯿﺒﺎ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﺩﺍﺩﻩ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ
ﻧﯿﺰ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺑﺎﺷﮕﺎﻩ ﻫﺎﯾﺸﺎﻥ ﻫﻤﺎﻥ ﺭﻭﺵ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﺭﺍ
ﭘﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ؛ ﺯﯾﺮﺍ ﺁﯾﮑﯿﺪﻭ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﻓﻨﻮﻥ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﻭ
ﺣﺮﮐﺎﺗﯽ ﺍﺳﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﯽ ﺑﯿﻦ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺟﺴﻢ .
۷ - ﯾﮏ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﺑﻪ ﺷﮑﺴﺖ ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﺮﺩ.
ﺷﮑﺴﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺧﺎﮎ ﺭﺳﯿﺪﻥ ﯾﮏ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ، ﻣﺮﮒ ﺍﻭ ﺑﻮﺩ .
ﺷﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺩﻟﯿﻞ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﯾﮑﯿﺪﻭ ﻧﯿﺰ ﺣﺮﮐﺖ ﻭ
ﻓﻨﯽ ﺩﺭ ﺧﺎﮎ ﺩﯾﺪﻩ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ . ﯾﮏ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﭼﻪ ﻓﻘﯿﺮ
ﻭ ﭼﻪ ﺛﺮﻭﺗﻤﻨﺪ، ﻓﺮﺩﯼ ﻣﺤﺘﺮﻡ ﺑﺸﻤﺎﺭ ﻣﯽ ﺭﻓﺖ . ﺯﯾﺮﺍ
ﻫﻤﺎﻥ ﻃﻮﺭ ﮐﻪ ﻗﺒﻼً ﺫﮐﺮ ﺷﺪ ﺩﺭ ﺑﺎﻭﺭ ﻣﺮﺩﻡ، ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ
ﻫﺎ ﻗﺪﺭﺗﯽ ﺧﺎﺭﻕ ﺍﻟﻌﺎﺩﻩ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ .
ﻃﺒﻖ ﺷﻮﺍﻫﺪ، ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﻫﺎ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﺧﺪﻣﺖ
ﻓﺌﻮﺩﺍﻟﻬﺎ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻫﻨﺮ ﺭﺯﻣﯽ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﺎﻣﻼً ﻣﺤﺮﻣﺎﻧﻪ ﺑﻮﺩ، ﺗﺎ
ﺍﯾﻨﮑﻪ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺑﺰﺭﮔﺎﻧﺸﺎﻥ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺣﻤﻠﻪ ﺭﺍﻫﺰﻧﺎﻥ ﺑﻪ
ﺩﻫﻘﺎﻧﻬﺎ، ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﻣﺴﺘﻘﯿﻤﺎ ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ﺁﻧﻬﺎ
ﺑﺸﺘﺎﺑﺪ ﻭ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﺎﻥ ﻧﻘﻄﻪ ﻋﻄﻔﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ
ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﻫﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﻧﺰﺩ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﯽ ﺗﺮ ﮐﺮﺩ؛
ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﻟﺒﺎﺳﻬﺎﯼ ﻋﺎﺩﯼ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﻗﺒﺎﻝ
ﺧﻮﺭﺩ ﻭ ﺧﻮﺭﺍﮎ ﻭ ﻣﺴﮑﻦ ﻭ ﺷﺎﯾﺪ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺍﻧﺪﮐﯽ ﭘﻮﻝ،
ﻣﺪﺗﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﺨﺪﺍﻡ ﺩﻫﻘﺎﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﯽ ﺑﺮﺩﻧﺪ . ﺍﺯ
ﻃﺮﻓﯽ ﻫﻢ ﺍﻓﺮﺍﺩﯼ ﺍﺯ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﻫﺎ ﺩﯾﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ
ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺁﻣﺪ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ . ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎﻝ ﻫﺮ ﺩﻭ ﮔﺮﻭﻩ
ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺮﺩﻡ ﻋﺎﺩﯼ ﺗﺎ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﻋﻤﺮﺷﺎﻥ ﻭ ﺣﺘﯽ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ،
ﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎﯾﯽ ﺷﺮﯾﻒ ﺑﺸﻤﺎﺭﻣﯽ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺷﺮﯾﻒ
ﺩﺭﺧﻮﺭ ﻣﺮﮔﯽ ﺷﺮﺍﻓﺘﻤﻨﺪﺍﻧﻪ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ.

ویرایش شده توسط: sinarv1

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#23 Posted: 29 Dec 2012 14:35

تاريخچه سامورايى ها
ﺍﺷﺘﺮﺍﮎ ﺩﻭﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﯿﻦ ﻟﺒﺎﺳﻬﺎﯼ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﻫﺎ ﻭ
ﺁﯾﮑﯿﺪﻭﮐﺎﺭﺍﻥ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ، ﻫﻤﺎﻥ " ﻫﺎﮐﺎﻣﺎ" ﺍﺳﺖ . ﺣﺘﻤﺎً ﺗﺎ
ﮐﻨﻮﻥ ﻓﯿﻠﻤﻬﺎﯼ "ﻭﺳﺘﺮﻥ " ﺩﯾﺪﻩ ﺍﯾﺪ. ' ﮐﺎﺑﻮﯼ" ﻫﺎﯼ ﺍﺳﺐ
ﺳﻮﺍﺭﯼ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺭﻭﯼ ﺷﻠﻮﺍﺭﻫﺎﯾﺸﺎﻥ ﯾﮏ ﺷﻠﻮﺍﺭ ﮔﺸﺎﺩ ﭼﺎﮎ
ﺩﺍﺭ ﻭ ﮔﺎﻩ ﭼﺮﻣﯽ ﻣﯽ ﭘﻮﺷﻨﺪ .ﻫﺎﮐﺎﻣﺎ ﻧﯿﺰ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺑﺮﺍﯼ
ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﻫﺎ ﺣﮑﻢ ﻫﻤﺎﻥ ﺷﻠﻮﺍﺭ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ . ﺑﺮﺍﯼ
ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﺷﻠﻮﺍﺭ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﻫﺎﯼ ﺍﺳﺐ ﺳﻮﺍﺭ ! ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﻌﺪﺍً
ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺍﯾﻦ ﺷﻠﻮﺍﺭ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﺷﻠﻮﺍﺭ ﺭﺳﻤﯽ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﻫﺎ
ﮔﺸﺖ ﻭ ﯾﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺷﻠﻮﺍﺭ ﺭﺳﻤﯽ ﺑﺮﺍﯼ
ﻣﺮﺍﺳﻢ ﺧﺎﺹ ﻣﺮﺩﻡ ﮔﺮﺩﯾﺪ ﻣﺸﺨﺺ ﻧﯿﺴﺖ، ﻭﻟﯽ ﺑﻪ ﻫﺮ
ﺣﺎﻝ ﯾﮏ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﺑﺪﻭﻥ ﻫﺎﮐﺎﻣﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﯾﮏ ﻧﻈﺎﻣﯽ
ﺑﺪﻭﻥ ﻟﺒﺎﺱ ﻭ ﺩﺭﺟﻪ ﺍﺳﺖ . ﻫﺎﮐﺎﻣﺎ ﺷﻠﻮﺍﺭ ﺑﻠﻨﺪ ﺩﺍﻣﻦ
ﺷﮑﻞ ﺍﺳﺖ . ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﻫﻢ ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﻫﺎﮐﺎﻣﺎ ﺩﺍﻣﻨﯽ
ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﻠﻮﺍﺭ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ . ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎﻝ ﺍﯾﻦ ﺷﻠﻮﺍﺭ
ﯾﺎ ﺩﺍﻣﻦ ﺭﺍ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﺭﺳﻤﯽ ﻭ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﻫﺎ ﻣﯽ
ﭘﻮﺷﯿﺪﻧﺪ . ﮐﻮﺗﺎﻫﺘﺮﯾﻦ ﺣﺪ ﺍﯾﻦ ﺷﻠﻮﺍﺭ ﺗﺎ ﺳﺎﻕ ﭘﺎﯼ ﻓﺮﺩ ﻭ
ﺑﻠﻨﺪﺗﺮﯾﻦ ﺣﺪ ﺁﻥ ﺗﺎ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎﺷﺪ . ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﺍﯼ
ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻗﺪﺭﺕ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﺥ ﺣﺮﯾﻒ ﺑﮑﺸﺪ،
ﻫﺎﮐﺎﻣﺎﯾﯽ ﻣﯽ ﭘﻮﺷﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﻠﻨﺪ ﻭ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﭘﺎﭼﻪ ﭘﻬﻦ ﺗﺮﯼ
ﺑﺎﺷﺪ . ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺣﺮﯾﻒ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺣﺮﮐﺖ
ﭘﺎﯼ ﻭﯼ ﺷﻮﺩ . ﻫﻢ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺍﺳﺎﺗﯿﺪﯼ ﮐﻪ ﻣﺴﺘﻘﯿﻤﺎً ﺷﺎﮔﺮﺩ
ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺑﺰﺭﮒ )ﻣﻮﺭﯾﻬﻪ ﺍﻭﺷﯿﺒﺎ( ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﭘﺲ ﺍﺯ ﻗﺒﻮﻟﯽ ﻫﻨﺮ
ﺟﻮﯾﺎﻧﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﺍﺭﺗﻘﺎﺀ ﺳﻄﺢ ، ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽ
ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﻫﺎﮐﺎﻣﺎ ﺑﭙﻮﺷﻨﺪ . ﺩﺭ ﺳﺎﯾﺮ ﺑﺎﺷﮕﺎﻩ ﻫﺎ ﻭﻗﺘﯽ
ﮐﻪ ﻫﻨﺮﺟﻮ ﺑﻪ ﺭﺩﻩ ﮐﻤﺮﺑﻨﺪ ﻣﺸﮑﯽ ﺭﺳﯿﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﻫﺎﮐﺎﻣﺎ
ﺑﭙﻮﺷﺪ .
ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﺑﺎﺷﮕﺎﻩ ﻫﺎ، ﺯﻧﺎﻥ ﭘﺲ ﺍﺯ ﮔﺬﺍﺭﻧﺪﻥ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ
ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﺍﺭﺗﻘﺎﺀ ﺳﻄﺢ ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺴﺖ ﻫﺎﮐﺎﻣﺎ ﺑﻪ ﭘﺎ ﮐﻨﻨﺪ.
ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﮑﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﻟﺒﺎﺱ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﻫﻨﺮﺟﻮﯾﺎﻥ ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ
ﻧﻮﻋﯽ ﻟﺒﺎﺱ ﺭﺍﺣﺘﯽ ﺍﺳﺖ . ﺍﻣﺎ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻓﮑﺮ
ﮐﺮﺩﻩ ﺍﯾﺪ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﭼﯿﻦ ﯾﺎ ﭘﻠﯿﺴﻪ ﻫﺎ ﺭﻭﯼ ﻫﺎﮐﺎﻣﺎ ﭼﯿﺴﺖ؟
ﻫﺮ ﻫﺎﮐﺎﻣﺎ ۷ ﭼﯿﻦ ﺩﺍﺭ؛ ۵ ﭼﯿﻦ ﺩﺭ ﺟﻠﻮ ﻭ ۲ ﭼﯿﻦ ﺑﺰﺭﮒ ﺩﺭ
ﭘﺸﺖ . ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﯾﻦ ﺷﻠﻮﺍﺭ ﺭﺳﻤﺎً ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ
ﻫﺎ ﺑﻪ ﮐﺎﺭﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ ﻭ ﻋﻤﻼً ﺷﻠﻮﺍﺭ ﺭﺳﻤﯽ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺸﻤﺎﺭ
ﺭﻓﺖ، ﻫﺮ ﮐﺪﺍﻡ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﭼﯿﻨﻬﺎ ﻣﻌﻨﯽ ﺧﺎﺻﯽ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩﻧﺪ
ﮐﻪ ﺩﺭ ﺯﯾﺮ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺍﺯ ﺭﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﭼﭗ ﻭ ﺍﺯ
ﺟﻠﻮ ﺑﻪ ﭘﺸﺖ ﻋﺒﺎﺭﺗﻨﺪ ﺍﺯ :
◘ ﯾﻮُﮐﯽ :" ﺷﺠﺎﻋﺖ، ﺩﻟﯿﺮﯼ
◘ﺟﯿﻦ :" ﻣﺮﻭﺕ، ﺍﻧﺴﺎﻧﯿﺖ
◘ ﺳِﯿﮕﯽ :" ﻋﺪﺍﻟﺖ، ﺍﻧﺼﺎﻑ
◘ ﺭِﯾﮕﯽ :" ﺍﺩﺏ، ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ
◘ ﻣﺎﮐُﺖُ :" ﺻﺪﺍﻗﺖ، ﺭﺍﺳﺘﯽ
◘ ﭼﻮُﮔﯽ :" ﻭﻓﺎﺩﺍﺭﯼ، ﺩﺭﺳﺘﯽ
◘ ﻣِﯿﯽُ ":ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ، ﺷﺮﻑ
ﻭ ﺍﯾﻦ ﻫﻔﺖ ﺻﻔﺖ، ﺻﻔﺎﺗﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﯾﮏ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ
ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺍﺭﺍ ﺑﺎﺷﺪ . ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﮐﻪ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﺍﯼ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ
ﺻﻔﺎﺕ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﻋﻤﻼً ﯾﮏ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﻭ
ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺍﺭ ﻧﯿﺴﺖ . ﯾﮏ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﻭ
ﭘﺮﻭﺭﺵ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺻﻔﺎﺕ ﺩﺳﺖ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ . ﯾﮏ
ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﺷﺠﺎﻉ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﺍﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﻭﺕ ﻭ
ﻋﺪﺍﻟﺖ ﺭﺍ ﺯﯾﺮ ﭘﺎ ﻧﮕﺬﺍﺭﺩ، ﺑﺎ ﺍﺩﺏ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ، ﺻﺪﺍﻗﺖ
ﺭﺍ ﭘﯿﺸﻪ ﺧﻮﺩ ﺳﺎﺯﺩ، ﻭﻓﺎﺩﺍﺭ ﺑﻪ ﻋﻬﺪ ﻭ ﭘﯿﻤﺎﻥ ﺧﻮﯾﺶ
ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﻭﯼ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ﮐﻨﻨﺪ

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#24 Posted: 29 Dec 2012 14:36

تاريخچه سامورايى ها
ﯾﮏ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﺑﺎ ﺯﯾﺮﺩﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﻣﺮﺩﻡ
ﻋﺎﺩﯼ ﺑﺎ ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺗﺎ ﺣﻘﯽ ﭘﺎﯾﻤﺎﻝ
ﻧﺸﻮﺩ، ﺷﻤﺸﯿﺮﺵ ﺍﺯ ﻏﻼﻑ ﺧﺎﺭﺝ ﻭ ﯾﺎ ﻫﯿﭻ ﺗﯿﺮﯼ ﺍﺯ ﭼﻠﻪ
ﮐﻤﺎﻧﺶ ﺭﻫﺎ ﻧﻤﯽ ﮔﺮﺩﺩ . ﺷﺎﯾﺪ ﺫﮐﺮ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺍﯼ ﻣﺴﺘﻨﺪ ﺩﺭ
ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻫﺎﮐﺎﻣﺎ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺧﻼﻝ ﺧﺎﻟﯽ ﺍﺯ ﻟﻄﻒ ﻧﺒﺎﺷﺪ :
ﺍﺳﺘﺎﺩ ﮐﺎﺳﻮﺩﺍ ﺩﺍﺭﻧﺪﻩ ﺩﺍﻥ ۵ ﺁﯾﮑﯿﺪﻭ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﺮﮐﺖ ﺩﺭ
ﺷﺸﻤﯿﻦ ﻫﻤﺎﯾﺶ ﺳﺮﺍﺳﺮﯼ ﻭ ﺑﺮﮔﺰﺍﺭﯼ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺑﻪ
ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﻧﻘﻞ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ :ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﺩﺍﻥ
۴ ﻣﻦ ﺭﺍ ﺷﺨﺺ " ﺩُﻭﺷﻮ" ( ﺭﻫﺒﺮ ) ﺳﻮﻡ ( ﻣُﺮﯾﺘِﺮﻭ ﻭِﺷﯿﺒﺎ) ﺩﺭ
ﺑﺎﺷﮕﺎﻩ ﺧﻮﺩﻡ ﺑﺮﮔﺰﺍﺭ ﮐﺮﺩﻧﺪ. ﻣﻮﻗﻊ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﺍﺯ ﺗﺮﺱ ﻭ
ﻧﮕﺮﺍﻧﯽ ﭘﺎﻫﺎﯾﻢ ﻣﯽ ﻟﺮﺯﯾﺪ ﻭﻟﯽ ﭼﻮﻥ ﻫﺎﮐﺎﻣﺎ ﺩﺍﺷﺘﻢ،
ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻟﺮﺯﺵ ﭘﺎﻫﺎﯾﻢ ﻧﺸﺪ .
ﺍﺯ ﺍﺳﺘﺎﺩ "ﻣُﺮﯾﻬﯿﺮُ ﺳﺎﯾﺖُ " ﻧﻘﻞ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ : ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺑﺰﺭﮒ ﺭﻭﯼ
ﭘﻮﺷﯿﺪﻥ ﻫﺎﮐﺎﻣﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺖ . ﺍﻭ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻪ : " ﻣﺎ
ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﺯ ﮔﺬﺷﺘﮕﺎﻧﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ
ﺑﮕﺬﺍﺭﯾﻢ ﻭ ﺍﺭﺯﺵ ﺁﻧﺮﺍ ﺑﺪﺍﻧﯿﻢ ".
ﺍﻭ ﺩﺭﺳﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﯾﮏ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ .
ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﻫﺎ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۱۹۲ ﺑﻮﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺳﺎﻝ
۱۸۷۶ ﻃﺒﻖ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺍﻣﭙﺮﺍﺗﻮﺭ ﮊﺍﭘﻦ، ﺣﻖ ﺗﺮﺩﺩ ﺩﺭﻣﺤﻠﻪ ﻫﺎﯼ
ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺑﺎ ﺷﻤﺸﯿﺮﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﺮﺍﻓﺘﺸﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﺭﺍ
ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺪ .ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺍﺯ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﻗﺒﻞ ﻧﯿﺰ ﺟﺪﺍ ﮐﺮﺩﻥ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ
ﻫﺎ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺷﻬﺮ ﺁﻏﺎﺯ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ . ﻫﺮ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﺍﺭﺷﺪ ﺑﺎ
ﺷﺎﮔﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﭘﯿﺮﻭﺍﻧﺶ ﺩﺭ ﺭﻭﺳﺘﺎﻫﺎﯼ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺷﻬﺮﻫﺎ
ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﯼ، ﺩﺍﻣﭙﺮﻭﺭﯼ ﻭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺁﻥ ﺑﻪ
ﺗﻤﺮﯾﻨﺎﺕ ﺳﺨﺖ ﻭ ﻣﺪﺍﻡ ﺧﻮﺩ ﻧﯿﺰ ﻣﯽ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ. ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ
ﺍﻣﭙﺮﺍﺗﻮﺭ ﺍﺯ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﻫﺎ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﻧﺸﺎﻥ ﺷﺮﺍﻓﺖ ﺧﻮﺩ
ﺭﺍ ﮐﻨﺎﺭ ﺑﮕﺬﺍﺭﻧﺪ، ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ
ﺑﻪ ﺟﻤﻊ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﻫﺎﯼ ﺗﺤﺖ ﻓﺮﻣﺎﻥ " ﺗﺎﮐﺎﻣُﺮﯼ ﺳﺎﯾﮓُ"
ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﺳﺎﺩﻩ ﺍﯼ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﻟﯿﺎﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ
ﺧﻮﺩ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺍﻣﭙﺮﺍﺗﻮﺭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺟﻠﺐ ﮐﺮﺩﻩ
ﺑﻮﺩ، ﺩﺭ ﺁﻣﺪﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺩﻫﮑﺪﻩ ﻭﯼ ﮐﻮﭺ ﮐﺮﺩﻧﺪ . ﺍﻭ ﮐﻪ ﺍﺳﺘﺎﺩ
ﺷﻤﺸﯿﺮ ﺯﻧﯽ ﺍﻣﭙﺮﺍﺗﻮﺭ ﻧﯿﺰ ﺑﻮﺩ، ﻣﺪﺗﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺳﻔﯿﺮ
ﮊﺍﭘﻦ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﯼ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺳﭙﺲ ﺑﻪ
ﺟﻤﻊ ﻣﺸﺎﻭﺭﺍﻥ ﺍﻣﭙﺮﺍﺗﻮﺭ ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ ﺑﻮﺩ . ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﻫﺎ ﺑﻪ
ﺭﻫﺒﺮﯼ ﺳﺎﯾﮓُ ﺑﺎ ﺍﺭﺗﺶ ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﻣﺪﺭﻧﯿﺰﻩ
ﺷﺪﻥ ﺑﻮﺩ ﺑﺮﺍﯼ ﺣﻔﻆ ﺳﻨﺘﻬﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﻣﺒﺎﺭﺯﺍﺕ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ
ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﯿﺮﻭﺯ ﺷﺪﻧﺪ. ﺁﻧﻬﺎ ﻫﻤﺎﻥ
ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﻫﺎﯾﯽ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﺼﻮﺭ ﻣﺮﺩﻡ ﻋﺎﺩﯼ،
ﻗﺪﺭﺗﯽ ﻣﺎﻓﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﺭﺗﺶ ﺍﻣﭙﺮﺍﺗﻮﺭ ﻫﻤﺎﻥ
ﻣﺮﺩﻡ ﻋﺎﺩﯼ ﺑﻮﺩﻧﺪ
ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺭ ﺑﺎﻣﺪﺍﺩ ﺭﻭﺯ ۲۴ ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ، ﺗﺎﮐﺎﻣُﺮﯼ ﺳﺎﯾﮓُ ﺑﺎ
ﺗﻤﺎﻡ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺩﺭ ﺯﻣﯿﻨﯽ
ﺑﺎﺯ ﺑﺎ ﺷﻤﺸﯿﺮ ﻭ ﺗﯿﺮ ﻭ ﮐﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﺳﯽ ﻫﺰﺍﺭ ﺳﺮﺑﺎﺯ ﺗﺎ ﺩﻧﺪﺍﻥ
ﻣﺴﻠﺢ ﺍﺭﺗﺶ ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭ ﺣﻤﻠﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﺎﺯ ﺍﺭﺗﺶ ﺩﺭ ﻧﺒﺮﺩﯼ
ﻧﺰﺩﯾﮏ ﻭ ﺗﻦ ﺑﻪ ﺗﻦ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﮐﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﭘﯿﺶ ﺑﺒﺮﺩ ﻭ ﺑﻨﺎﭼﺎﺭ
ﻣﺘﻮﺻﻞ ﺑﻪ ﺗﻮﭖ ﻭ ﺍﺳﻠﺤﻪ ﺟﺪﯾﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﺴﻠﺴﻞ ﺑﻮﺩ،
ﺷﺪ . ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺷﺪﺕ ﺯﺧﻤﯽ ﻭ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ
ﺭﻫﺒﺮﺷﺎﻥ ﺳﺎﯾﮓُ ﻧﯿﺰ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﺤﻞ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﺭﺳﻮﻡ،
ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﮐﺸﺖ . ﺍﻣﺎ ﻧﺎﻡ ﺗﺎﮐﺎﻣُﺮﯼ ﺳﺎﯾﮓُ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﯾﮏ
ﻗﻬﺮﻣﺎﻥ ﻣﻠﯽ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﮊﺍﭘﻦ ﭘﯿﭽﯿﺪ ﻭ ﺩﻭﺳﺖ ﻭ ﺩﺷﻤﻦ
ﺍﺯ ﺍﻭ ﻭ ﻫﻤﺮﺍﻫﺎﻧﺶ ﺑﻌﻨﻮﺍﻥ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﻫﺎﯾﯽ ﻭﺍﻗﻌﯽ
ﯾﺎﺩ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ .ﺩﺭ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺑﻘﯿﻪ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﻫﺎ ﺩﻭ
ﺭﻭﺍﯾﺖ ﻧﻘﻞ ﺍﺳﺖ : ﯾﮑﯽ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻫﻤﻪ ﻫﻤﺎﻧﺠﺎ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ
ﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺩﺭ ﻣﺤﻠﯽ ﺩﻭﺭﺗﺮ ﻫﻤﮕﯽ ﻫﺎﺭﺍﮔﯿﺮﯼ ﮐﺮﺩﻧﺪ .
ﺳﺎﯾﮓُ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﻣﻈﻬﺮ ﻭ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﯾﮏ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﺍﺻﯿﻞ
ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﻫﻢ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺩﺭ ﺑﺮﺧﯽ ﺍﺯ ﭘﺎﺭﮐﻬﺎﯼ ﺗﻔﺮﯾﺤﯽ ﮊﺍﭘﻦ
ﻣﺠﺴﻤﻪ ﯾﺎﺩ ﺑﻮﺩ ﻭﯼ ﻧﻈﺎﺭﻩ ﮔﺮ ﮊﺍﭘﻦ ﻣﺪﺭﻥ ﺍﺳﺖ

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#25 Posted: 29 Dec 2012 14:38

تاريخچه سامورايى ها
ﻫﺎﮔﺎ ﮐﻮﺭﻩ ﮐﺘﺎﺏ ﺑﻮﺷﯿﺪﻭ ﺁﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪﯼ
ﺳﻠﺤﺸﻮﺭﺍﻥ ﮊﺍﭘﻦ ﺍﺳﺖ
ﮐﻪ ﺭﺍﻩ ﻭﺭﺳﻢ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﻳﯽﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﺸﺨﺺ
ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﺳﺖ .
(1 ﻃﺮﯾﻘﺖ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﻣﺮﮒ ﺍﺳﺖ .
ﺁﻥﺟﺎ ﮐﻪ ﻣﯿﺎﻥ ﻣﺮﺩﻥ ﻭ ﺯﻧﺪﻩﻣﺎﻧﺪﻥ ﺩﻭﺩﻝ ﺑﺎﺷﯽ،
ﺑﯽ ﺩﺭﻧﮓ ﻣﺮﮒ ﺭﺍ ﺑﺮﮔﺰﯾﻦ !
(2 ﻫﻤﺖ ﺩﺭ ﮐﺎﺭﻫﺎﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﮕﺬﺍﺭ .
ﺩﺭ ﻣﺜﻞ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ": ﻣﺎﻫﯽ ﺩﺭ ﺁﺏ ﭘﺎﮎ ﻭ ﺯﻻﻝ
ﺯﻧﺪﻩ ﻧﻤﯽ ﻣﺎﻧﺪ "
(3 ﺭﺍﻩ ﮐﻤﺎﻝ ﺑﯽ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺍﺳﺖ .
(4 ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﻧﮑﻨﺪ ، ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﯾﺪ .
(5 ﺁﺭﺍﺳﺘﻪ ﺑﻮﺩﻥ ﻧﻪ ﺷﯿﻮﻩ ﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ
ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﺍﺳﺖ .
(6 ﺩﺭ ﯾﺎﺭﺍﻥ ﺷﻮﺭ ﺑﺮﺍﻧﮕﯿﺰ!
ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﺭﺍﺳﺘﯿﻦ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﮐﻪ ﭘﮋﻣﺮﺩﻩ ﺩﻝ ﻭ
ﺍﻓﺴﺮﺩﻩ ﺟﺎﻥ ﺑﻨﻤﺎﯾﺪ .
(7 " ﺑﺮﺗﺮﯼﺟﻮﯾﻲ" ﺭﺳﻢ ﻭ ﺭﺍﻩ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﺍﺳﺖ .
(8 ﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﺑﻨﮕﺮ .
(9 ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ، ﺟﺎﻥ ﻭ ﺩﻝ ﺑﮕﺬﺍﺭ .
(10 ﻭﺍﻻﯾﯽ ﺑﺠﻮﯼ .
(11 ﺣﺴﺎﺑﮕﺮﯼ ﻧﺎﺟﻮﺍﻧﻤﺮﺩﯼ ﺍﺳﺖ .
(12 ﺩﺭ ﻫﻔﺖ ﻧﻔﺲ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮ .
(13 ﻓﺮﻭﺗﻨﺎﻥ ﻣﺤﺒﻮﺑﻨﺪ .
(14 ﺯﺑﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﮕﺎﻩ ﺩﺍﺭ .
(15 ﺯﯾﺮﺩﺳﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺁﻓﺮﯾﻦ ﮐﻦ .
(16 ﺳﺨﻦﭘﺬﻳﺮ ﺑﺎﺵ .
۱۷ ( ﺳﺨﻦ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ، ﺷﮑﻮﻓﻪﯼ ﺩﻝ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ
ﺍﺳﺖ .
۱۸ ( ﻣﺮﺩ ﺗﮏ ‌ﻓﻦ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﻧﯿﺎﯾﺪ .
۱۹ ( ﻫﻤﻴﺸﻪ ﭼﻮﻥ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺩﻳﺪﺍﺭ ﻓﺮﻭﺗﻦ ﺑﺎﺵ .
۲۰ ( ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻦ ، ﺷﻨﻮﻧﺪﻩ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﺯﻣﺎﯼ .
۲۱ ( ﺍﺯ ﻧﻴﺎﻳﺶ ﺑﺎﺯ ﻧﻤﺎﻥ .
۲۲ ( ﺍﮔﺮ ﻫﻢ ﻣﯽﺑﺎﺯﯼ ، ﺟﺎﻧﺎﻧﻪ ﺑﺒﺎﺯ .
۲۳ ( ﻫﻴﭻ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﮐﻮﭼﮏ ﻣﮕﻴﺮ .
۲۴ ( ﺩﺭ ﮐﺎﺭﻫﺎﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﺍﺯ ﭼﻴﺰﻫﺎﯼ ﮐﻮﭼﮏ ﺑﮕﺬﺭ .
ﮔﺰﯾﻨﺶ ﺍﺯﻣﺠﻤﻮﻉ ۱۰۸ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﻳﯽﻫﺎ
ﺍﺯ ﮐﺘﺎﺏ ﻫﺎﮔﺎ ﮐﻮﺭﻩ ) ﺭﺍﻩ ﻭ ﺭﺳﻢ
ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﻳﯽﻫﺎ (
ﻧﻮﺷﺘﻪﯼ ﻳﺎﻣﺎﻣﻮﺗﻮ ﭼﻮﻧﻪ ‌ﺗﻮﻣﻮ

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#26 Posted: 29 Dec 2012 14:39

تاريخچه سامورايى ها
ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﻫﺎ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺟﻨﮕﯽ ﮊﺍﭘﻦ
ﺍﺯ ﮐﻠﻤﻪ ﯾﻮﺷﯿﺪﻭ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺩﺭﯾﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﭼﺮﺍ ﮊﺍﭘﻨﯿﺎﻥ
ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺻﺎﺣﺒﺎﻥ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﻭ ﺍﻗﺘﺪﺍﺭ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻭﻓﺎﺩﺍﺭ
ﻣﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ . ﮔﺮﻭﻩ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺟﻨﮕﯽ ﯾﺎ ﺭﺍﺩﻣﺮﺩﺍﻥ ﺭﺍ
» ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ« ﯼ ﺧﻮﺍﻧﺪﻧﺪ ﻭ ﻣﻔﻬﻮﻡ ﺁﻥ ﺧﺪﻣﺖ ﻭ ﮐﻤﺮ
ﺑﺴﺘﮕﯽ ﺑﻪ ﺳﺮﻭﺭﺷﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ » ﺩﺍﯾﻤﻮ« ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﺪ .
ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﻫﺎ ﺑﺎ ﺷﺎﺩﯼ ﻭ ﺧﺮﺳﻨﺪﯼ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺳﺮﻭﺭﺍﻥ ﺧﻮﺩ
ﺟﺎﻥ ﻣﯽ ﺑﺎﺧﺘﻨﺪ . ﺷﺠﺎﻋﺖ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﻫﺎ
ﮐﻤﺎﻝ ﻣﻄﻠﻮﺏ ﺑﻮﺩ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺣﺲ ﻭﻓﺎﺩﺍﺭﯼ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ
ﺧﺪﻭﻡ ﺍﻫﻤﯿﺖ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺩﺍﺷﺖ .
ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﺗﻮﻫﻤﭽﻮﻥ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻭ ﺯﻣﯿﻨﻨﺪ ﺍﻣﺎ ﻣﻌﻠﻢ ﻭ
ﺳﺮﻭﺭ ﺗﻮ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﻭ ﻣﺎﻩ ﻫﺴﺘﻨﺪ . ﺍﯾﻦ ﻣﺜﻠﯽ
ﮐﻬﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﺭﻭﺍﻧﯽ ﭘﺴﺮﺍﻥ ﻭ ﺩﺧﺘﺮﺍﻥ ﮊﺍﭘﻨﯽ
ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ . ﺣﺲ ﻭﻓﺎﺩﺍﺭﯼ ﮐﻪ ﻧﻬﺎﻝ ﺁﻥ ﺑﻮﺳﯿﻠﻪ
ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ ﻫﺎ ﭼﻨﯿﻦ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﺩﺭ ﺩﻝ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﺸﺎﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩ
ﺍﺳﺖ ﻋﺸﻖ ﺷﺪﯾﺪ ﺑﻪ ﻣﯿﻬﻦ ﻭ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ
ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﯾﺎﻥ ﺭﺍ ﭼﻮﻥ ﺭﯾﺸﻪ ﻫﺎﯼ ﻧﯿﺮﻭﻣﻨﺪ ﺩﺭ ﺭﻭﺡ ﺁﻧﺎﻥ
ﺩﻭﺍﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ ، ﺑﺪﯾﻦ ﺟﻬﺖ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺒﺎﺯﯼ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ
ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭ ﻣﺎﯾﻞ ﺑﻮﺩﻧﺪ . ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭ ﮐﻪ ﻓﺮﺩ ﺍﻭﻝ ﺣﮑﻮﻣﺖ
ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺑﻼﻓﺼﻞ ﺧﺪﺍﯾﺎﻥ ﻭ ﻧﻪ ﯾﮏ
ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻋﺎﺩﯼ ﺍﺯ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺟﺪﺍ ﻣﯽ ﭘﻨﺪﺍﺷﺘﻨﺪ . ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ
ﻫﺎ ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻥ ﺩﺍﯾﻤﻮ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﺍﯾﻤﻮﻧﯽ ﻣﻘﺎﻡ ﻭ ﻣﻨﺰﻟﺘﯽ
ﻣﻮﺭﻭﺛﯽ ﺑﻮﺩ . ﻭﻓﺎﺩﺍﺭﯼ ﺁﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﺨﺪﻭﻡ ﺧﻮﺩ ﺑﯿﺶ
ﺍﺯ ﻭﻓﺎﺩﺍﺭﯼ ﺑﻪ ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭ ﻭ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺑﻮﺩ . ﺑﻪ ﺳﺎﻣﻮﺭﺍﯾﯽ
ﻫﺎ ﻣﯽ ﺁﻣﻮﺧﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﻗﯿﻤﺖ ﻫﻤﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮﺩ
ﺩﺭ ﺍﻃﺎﻋﺖ ﺍﺯ ﻣﺨﺪﻭﻡ ﮐﻮﺗﺎﻫﯽ ﻧﮑﻨﻨﺪ.ﺩﺭ ﻃﯽ ﺩﻭﺭﻩ ﺟﻨﮓ
ﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮﺩﺍﺭﯼ ﺍﺯ ﻣﺨﺪﻭﻡ ﻣﺤﻠﯽ ﺑﻪ ﺁﺳﺎﻧﯽ ﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮﺩﺍﺭﯼ ﺍﺯ
ﺷﺨﺺ ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭ ﺑﺪﻝ ﻣﯽ ﺷﺪ ﭼﻮﻥ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭ ﺭﺍ
ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﻈﻬﺮ ﺧﺪﺍ ﺍﻋﻼﻡ ﮐﺮﺩﻩ
ﺑﻮﺩﻧﺪ . ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻫﺮ ﮐﺲ ﺩﺭ ﻣﯿﺪﺍﻥ ﺟﻨﮓ ﺑﻤﯿﺮﺩ ﺑﯽ
ﺩﺭﻧﮓ ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ . ﺩﺭ ﻫﻤﯿﻦ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ
ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻬﺎﯼ ﺑﺎﺷﮑﻮﻩ ﻭﺍﮊﮔﻮﻧﻪ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺪﯾﻦ
ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺍﺯ ﺯﻭﺍﻝ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺧﻮﺩ ﺟﻠﻮ ﮔﯿﺮﯼ ﮐﻨﺪ . ﺯﯾﺮﺍ ﮐﻪ
ﮊﺍﭘﻨﯿﺎﻥ ﯼ ﮔﻮﯾﻨﺪ )ﻫﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ ﮐﻪ ﻣﺎﻩ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﺳﺖ ﻧﻘﺼﺎﻥ
ﺁﻏﺎﺯ ﻭ ﮐﻤﺎﻝ ﻓﻘﻂ ﭘﻠﻪ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﻧﻘﺼﺎﻥ ﺑﻌﺪﯼ ﺍﺳﺖ

baraaaaaaaaan

کاربر

ارسالها: 77

#27 Posted: 17 Jun 2013 18:20

سامورایی (به ژاپنی: 侍)‏

سامورایی (به ژاپنی: 侍)‏ به نظامیان ژاپن قبل از صنعتی شدن گفته می‌شود. آنان از خانواده‌های اشراف ژاپنی بودند که در ارتش‌های خصوصی اجیر می‌شدند و به دای‌میو (اربابان محلی) خدمت می‌کردند. آن‌ها از سال ۱۱۵۹ میلادی در جنگ‌های داخلی شرکت می‌کردند.

سامورایی‌ها سوارکارانی بسیار ماهر و در استفاده از شمشیر، کمان و نیزه زبردست بودند. پاداش آنان، بر خلاف نظامیان دیگر، برنج یا مواد غذایی بود. در سال ۱۶۰۳ میلادی پس از بازگردانیده شدن صلح به ژاپن به دست توکوگاوا شوگون، سامورایی‌ها به مسئولان و مجریان محلی تبدیل شدند.

پس از آن ٬در دوره ی امپراطور میجی و همز مان با آغاز عصر تجدد در ژاپن٬جایگاه سامورایی‌ها بسیار تضعیف شد.مستمری ناچیز آنها صرف خرید سهام دولتی گشت و در ۱۸۷۳ یاماگاتا٬وزیر جنگ ژاپن٬ قانون انقلابی خدمت وظیفه ی عمومی را وضع نمود و همین قانون سبب نابودی قطعی سپاهیگری سامورایی شد.

سامورایی‌ها نسبت به دوستان و اربابان خود سوگند وفاداری ادا می‌کردند. آنان همچنین از نظام خاصی به نام بوشیدو پیروی می‌کردند. این نظام دارای انضباط شخصی، مهارت، شجاعت، اطاعت، احترام و ایثار بود. بسیاری از سامورایی‌ها نیز از تعالیم ذن بودیسم استفاده می‌کردند. مرتون٬اسکات٬تاریخ و فرهنگ ژاپن

shadok

baraaaaaaaaan

کاربر

ارسالها: 77

#28 Posted: 17 Jun 2013 18:22

راه و رسم سامورایی

۱. طریقت سامورایی مرگ است، آنجا که میان مردن و زنده ماندن دو دل باشی، بی‌درنگ مرگ را برگزین.
2. همت در کارهای بزرگ بگذار. بدان که ماهی در آب پاک و زلال زنده نمی‌ماند.
3. راه کمال، بی پایان است.
4. کسی که اشتباه نکند، اعتماد را نشاید.
5. آراسته بودن نه شیوه زندگی سامورایی است.
6. در یاران شور برانگیز.
7. سامورایی راستین هرگز نباید که پژمرده دل و افسرده جان بنماید.
8. برتری جویی رسم و راه سامورایی است.
۹. در خود بنگر.
۱۰ در کار، جان و دل بگذار.
۱۱. والایی بجوی.
۱۲. حسابگری، ناجوانمردی است.
۱۳. در هفت نَفَس تصمیم بگیر.
۱۴. فروتنان محبوبند.
۱۵. زبان را نگاه دار.
۱۶. زیردستان را آفرین کن.
۱۷. سخن‌پذیر باش.
۱۸. سخن نخستین، شکوفه دل سامورایی است.
۱۹. مردِ تک‌فن، به کار نیاید.
۲۰. همیشه چون نخستین دیدار فروتن باش.
۲۱ پیش از سخن گفتن، شنونده را بیازمای.
۲۲. از نیایش باز نمان.
۲۳. اگر هم می‌بازی، جانانه بباز.
۲۴. هیچ کار را کوچک مگیر.
۲۵. در کارهای بزرگ از چیزهای کوچک بگذر.

shadok

baraaaaaaaaan

کاربر

ارسالها: 77

#29 Posted: 17 Jun 2013 21:52

بوشیدو آئین سلحشوران ژاپنی(سامورای‌ها)

پیش‌ترها در وبلاگ کاوازو این نوشته با عنوان بوشیدو طریقت سامورایی از کتاب ترجمه شده دکترهاشم رجب‌زاده آورده‌بودم که با استقبال زیادی از طرف دوستان مواجه شد.

هنوز هم بیشترین مراجعه به این وبلاگ در جستجوی کلمه سامورای(به قول آیت) و سامورایی(به قول همه!) است.

البته دکتر رجب‌زاده خیلی اهل اجتهاد در ترجمه هستند و شاخ وبرگ مسائل ترجمه شده از ژاپن و ژاپنی را زیاد کرده و با آمیخته‌گی ماهرانه‌ای با ادبیات فارسی تبدیل به کتاب می‌کنند.

و البته‌تر! خب زحمات زیادی در بحث ژاپن و معرفی فرهنگ و ادبیات‌اش به ایران و فارسی‌زبانان کشیده‌اند.

shadok

baraaaaaaaaan

کاربر

ارسالها: 77

#30 Posted: 17 Jun 2013 21:53

بوشیدو و سامورای

بوشیدو به معنی آئین سلحشوران است و به باورها، اصول زندگی و مرامنامه نانوشته جنگاوران سامورای گفته میشود.

این آئین مبتنی بر خدمت به ارباب است و بیشباهت به شوالیهگری در اروپای قرون وسطی نیست.

بوشیدو ریشه در اعماق غبارآلود تاریخ ژاپن دارد و در طی قرون متمادی جنگاوری و نظامیگری در ژاپن به تدریج تکامل یافته است.

در کوجیکی، کهنترین کتاب بازمانده به زبان ژاپنی، متنی هم به شرح زندگانی یاماتو تاکهرو، پسر امپراطور کِیکواختصاص یافته است.

این متن از تاکهرو تصویر یک جنگجوی آرمانی را به دست میدهد که کاملاً جّدی و وفادار است، دشمنان پدر خود را "مانند هندوانه" تکهتکه میکند و بسیار سرسخت اما بااحساس است که این ویژگیها در سوگواری او بر سرزمینهای از دست رفته و همسران درگذشتهاش و نیز تمایلاش برای نبردِ یکتنه با دشمن آشکار میشود.

مهمترین نکته اینکه، تصویری که کوجیکی از او ترسیم میکند نماد همآهنگی آرمانی بین شاعری و جنگاوری است که از ویژگیهای منحصربهفرد فرهنگ ژاپنی به شمار میآید.

از دیگر آثار اولیهای که به مفهوم جنگاور آرمانی ژاپنی پرداختهاند میتوان به شوکو نیهونگی، از کتب قدیمی تاریخ ژاپن اشاره کرد که ظاهراً کلمه "بوشی" برای نخستین بار در آن کتاب به کار رفته و به شاعر-جنگجوی فرهیخته دلالت میکند.

کلمه "سابورای" از فعل "سابورافو" به معنی "در خدمت یا ملازم کسی بودن" نخستین بار در کوکینشو، اولین مجموعه شعر سلطنتی ژاپن آمده است. در قرن دوازدهم "سامورای" با "بوشی" هممعنا شده بود و برای اشاره به طبقات متوسط و بالای سربازان به کار میرفت.

shadok

صفحه 3 از 4: « پیشین 1 2 3 4 پسین »

فرهنگ و هنر /

سامورایی

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا