ارسالها: 23330
#131
Posted: 10 Nov 2013 01:32
کنستانتین ششم
کنستانتین ششم (زادهٔ ۷۷۰ — درگذشتهٔ پس از ۱۵ اوت ۷۹۷) امپراتور روم شرقی (بیزانس) از ۷۸۰ تا ۷۹۷ و آخرین فرمانروا از دودمان ایسوریایی بود.
کنستانتین پسر لئوی چهارم، امپراتور وقت بیزانس و نوهٔ کنستانتین پنجم، امپراتور پیشین بود. لئوی چهارم در سپتامبر ۷۸۰ درگذشت و کنستانتین که در آن زمان ۱۰ساله بود تحت سرپرستی مادرش ایرنه به امپراتوری روم شرقی رسید. در دوران نایب‌السلطنتی ایرنه که ارتودوکس‌مذهبی معتقد بود، هفتمین شورای جهانی نیقیه در ۷۸۷ تشکیل شد و این شورا ستایش شمایل‌های مذهبی را بار دیگر تصویب نمود.
چند سال بعد کنستانتین به سن قانونی برای در دست گرفتن حکومت به طور مستقل رسید اما مادرش همچنان تلاش داشت تا قدرت اصلی را در اختیار خود داشته باشد. با این حال سپاه بیزانس در ۷۹۰ کنستانتین را یگانه فرمانروای امپراتوری اعلام و ایرنه را دستگیر نمودند. اما کنستانتین در ۷۹۲ او را بخشید و در ۷۹۶ بار دیگر مادرش را به فرمانروایی مشترک با خود پذیرفت. این عملی اشتباه از سوی کنستانتین بود که یک سال بعد به برکناری و مرگ او تمام شد.
در ۷۹۶ کنستانتین همسرش را طلاق داد تا با معشوقه‌اش تئودوته ازدواج نماید. این عمل او حرکتی ناشایست در نزد افکار عمومی بود و ایرنه با بهره‌برداری هوشمندانه از موقعیت پیش‌آمده، کنستانتین را در ۷۹۷ از قدرت خلع کرده و فرمان به کور کردن او داد. کنستانتین ششم آخرین امپراتور از سلسلهٔ ایسوریایی بود و گمان می‌رود کمی پس از کور شدنش بر اثر جراحات وارده درگذشته باشد.
دوران ۷۸۰ - ۷۹۷
زادروز ۷۷۰
مرگ پس از ۱۵ اوت ۷۹۷
پیش از ایرنه
پس از لئوی چهارم
دودمان دودمان ایسوریایی
پدر لئوی چهارم
مادر ایرنه
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#132
Posted: 10 Nov 2013 01:35
ایرنه
ایرنه(زادهٔ پیرامون ۷۵۲ در آتن – درگذشتهٔ ۹ اوت ۸۰۳ در لسبوس) امپراتریس روم شرقی (بیزانس) از ۷۹۷ تا ۸۰۲ بود. او درعین حال یکی از قدیسه‌های کلیسای ارتودوکس یونان به‌شمار می‌رود زیرا نقشی مهم در بازگردانی جایگاه شمایل‌های مذهبی به امپراتوری روم شرقی داشت.
ایرنه همسر لئوی چهارم، امپراتور وقت بیزانس بود. با مرگ لئو در ۷۸۰، پسر ۱۰ سالهٔ آنان کنستانتین با عنوان کنستانتین ششم به امپراتوری رسید. اما خردسالی امپراتور جدید سبب شد تا ایرنه به عنوان نایب‌السلطنه زمام امور را در دست گیرد و همزمان به عنوان امپراتور مشترک همراه با فرزندش فرمانروایی کند. او همچنین در همان سال موفق شد تا نقشه‌ای را که به نظر می‌رسید از جانب آیکونکلاست‌ها (بت‌شکنان یا محالفان استفاده از شمایل‌های مذهبی) برای بر تخت نشاندن نیکه‌فوروس، برادر ناتنی لئو کشیده شده بود را خنثی نمود.
ایرنه علاقه‌مند بود تا بار دیگر استفاده از شمایل‌های مذهبی را که به‌کارگیریشان در ۷۳۰ ممنوع شده بود را رواج دهد. به همین منظور او تاراسیوس، یکی از حامیان خود را به اسقف‌اعظمی قسطنطنیه منصوب کرد و پس از آن، خواهان تشکیل شورایی کلیسایی در رابطه با این موضوع شد. این جلسه در ۷۸۶ در قسطنطنیه تشکیل گردید ولی دخالت سربازان شمایل‌شکنی که در شهر حضور داشتند آن را ناتمام گذارد. با این حال جلسهٔ دیگری که توسط کلیسای کاتولیک روم و کلیسای ارتودوکس شرق با عنوان هفتمین شورای جهانی شناخته شد در سال ۷۸۷ در نیکائه‌آ برگزار گردید که نتیجهٔ آن تصویب دوبارهٔ استفاده از شمایل‌های مذهبی در سرزمین امپراتوری بود.
کنستانتین که اینک به سن بلوغ رسیده بود نسبت به نفوذ اقتدارگرایانهٔ مادرش بر امپراتوری احساس نارضایتی می‌کرد و سعی کرد تا قدرت را خود در دست گیرد، اما تلاش‌هایش توسط مادرش سرکوب شد. با این حال درخواست ایرنه از سپاهیان برای به رسمیت شناختننش به عنوان حاکم ارشد موجب خشم نیروهای حاضر در آسیای صغیر گردید و آنان در ۷۹۰ کنستانتین ششم را تنها فرمانروای وقت امپراتوری اعلام داشتند. به دنبال این اتفاق ایرنه از دربار اخراج شد اما در ۷۹۲ کنستانتین بار دیگر به مادرش اجازهٔ بازگشت داد و او را در اداره کشور با خود شریک ساخت.
در ۷۹۶ کنستانتین همسرش را طلاق داد تا با معشوقه‌اش تئودوته ازدواج نماید. افکار عمومی این حرکت او را اقدامی ناشایست قلمداد نمود و ایرنه با بهره‌برداری از موقعیت پیش‌آمده و با همدستی اسقف‌ها و درباریان توطئه‌ای را علیه پسرش ترتیب داد. کنستانتین در ۷۹۷ دستگیر گردید و چشمانش را به فرمان مادرش کور کردند.
ایرنه سپس خود را تنها امپراتور (و نه امپراتریس) روم شرقی خواند و به‌مدت ۵ سال بر آن سرزمین حکومت کرد.
ایرنه در ۷۹۸ به برقراری روابط دیپلماتیک با شارلمانی پرداخت و در ۸۰۲ چنین عنوان شد که آن دو نفر قصد ازدواج با یکدیگر را دارند. اما این طرح بنا به گفتهٔ تئوفانس، مورخ بیزانسی توسط یکی از خاصگان ایرنه عقیم گذاشته شد. درهمان سال ایرنه طی توطئه‌ای از سوی مقامات و فرماندهان از قدرت خلع و سرانجام نیکه‌فوروس به‌جای او بر تخت امپراتوری نشست.
ایرنه را ابتدا به جزیره پرینکیپو (بویوک آدای کنونی) و سپس به لسبوس تبعید کردند و او در همانجا در ۹ اوت ۸۰۳ درگذشت.
تعصب مذهبی ایرنه و تلاش‌هایش برای رفع ممنوعیت استفاده از شمایل‌ها و تمثال‌های مذهبی سبب شد تا کلیسای ارتودوکس یونان او را به عنوان یکی از قدیسه‌های خود اعلام دارد و هرساله روز نهم اوت را به یاد او جشن گیرند.
دوران ۷۹۷ - ۸۰۲
زادروز حدود ۷۵۲
زادگاه آتن، یونان
مرگ ۹ اوت ۸۰۳
محل مرگ لسبوس، یونان
پیش از نیکه‌فوروس یکم
پس از کنستانتین ششم
همسر لئوی چهارم
فرزندان کنستانتین ششم
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#133
Posted: 10 Nov 2013 01:36
نیکه‌فوروس یکم
نیکه‌فروس یکم(درگذشتهٔ ۲۶ ژوئیه ۸۱۱) امپراتور روم شرقی (بیزانس) از ۸۰۲ تا هنگام کشته‌شدنش در نبردی در بلغارستان در ۸۱۱ بود. او در اواخر حکومتش مالیات‌های سنگینی را وضع نمود و مکرراً دارایی‌های افراد را مصادره می‌کرد و همین امر سبب شد تا زیردستانش را از خود براند.
نیکه‌فروس در دوران فرمانروایی امپراتریس ایرنه به وزارت دارایی رسید و به یکی از صاحب‌منصبان عالیرتبهٔ او بدل شد. در ۸۰۲ شورشی رخ داد که به برکناری ایرنه از قدرت انجامید و به دنبال آن نیکه‌فروس ادعای امپراتوری کرد و با عنوان نیکه‌فروس یکم قدرت را در دست گرفت. یک سال بعد او موفق به سرکوب شورشی از سوی رقیب خود باردانس تورکوس گردید که او نیز مدعی تاج و تخت امپراتوری بیزانس شده بود. شورش مشابهی در ۸۰۸ و اینبار از سوی آرسابر روی داد که نیکه‌فروس در سرکوب آن نیز موفق عمل کرد.
ایرنه در دوران فرمانرواییش پذیرفته بود تا خراجی را به دربار هارون‌الرشید، خلیفهٔ بغداد بپردازد اما با روی کار آمدن نیکه‌فوروس و خودداری او از انجام این کار، بار دیگر جنگ بین دو طرف بالا گرفت و مسلمانان در ۸۰۵ موفق به شکست نیروهای بیزانسی در کراسوس در فریگیه شدند. هارون‌الرشید سپس با بیش از ۱۳۵ هزار نفر در ۸۰۶ به آسیای صغیر یورش برد و هراکلیه، تیانه و دیگر مناطق را به تصرف خود درآورد. سرانجام نیکه فوروس مجبور شد تا با پرداخت خراج سالیانه‌ای شامل ۳۰ هزار قطعهٔ طلا موافقت نماید.
هرچند سیاست مذهبی نیکه‌فورورس یکم بیشتر مبتنی بر مسیحیت ارتودوکس بود تا شمایل‌شکنی و او تقدیس شمایل‌ها را مجاز شمرده بود، با این حال او به شدت کلیسا را تحت کنترل خود داشت و حتی تا آنجا پیش رفت که خود در ۸۰۹ بانی برگزاری یکی از جلسات شوراهای کلیسایی شد و در آن امپراتور را مستثنی از قوانین کلیسایی اعلام نمود.
در دوران فرمانروایی نیکه‌فوروس، ونیز، ایستریا و سواحل دالماتیا مورد مناقشهٔ امپراتوری بیزانس و امپراتوری شارلمانی قرار داشت تا آنکه دو طرف در ۸۱۰ به‌طور آزمایشی با یکدیگر توافق کردند که مناطق مورد مناقشه به روم شرقی بازگردانده شود و در مقابل آن بیزانس، شارلمانی را به عنوان امپراتور به رسمیت شناسد. این اتفاق سرانجام دو سال بعد در زمان فرمانروایی میخائیل یکم، داماد نیکه‌فوروس یکم صورت پذیرفت.
نیکه‌فوروس یکم در فاصلهٔ ۸۰۷ تا ۸۰۹ درگیر لشکرکشی علیه بلغارهایی بود که مرزهای شمالی بیزانس را مورد تاخت و تاز خود قرار داده بودند. او در ۸۱۱ به بلغارستان حمله کرد و درخواست‌های مکرر کروم، خان بلغار را برای صلح نپذیرفت. با این حال بلغارها توانستند نیروهای بیزانسی را در گردنه‌ای کوهستانی به دام انداخته و در همانجا نیکه‌فوروس و بیشتر سپاهیانش را به قتل برسانند. کروم سپس جمجمهٔ نیکه‌فروس را داد نقره‌کوب نمودند و از آن به‌عنوان جام نوشیدنی استفاده نمود.
دوران ۸۰۲ - ۲۶ ژوئیه ۸۱۱
زادگاه سلوچیا
مرگ ۲۶ ژوئیه ۸۱۱
محل مرگ بلغارستان
پیش از استائوراکیوس
پس از ایرنه
فرزندان استائوراکیوس
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#134
Posted: 10 Nov 2013 01:39
استوراکیوس
استوراکیوس (درگذشتهٔ ۱۱ ژانویه ۸۱۲) امپراتور بیزانس به‌مدت چند ماه در ۸۱۱ بود. او در لشکرکشی پدرش نیکه‌فروس یکم علیه بلغارها به‌شدت آسیب دید و پس از مرگ پدرش جانشین او شد. با این حال طی کودتای شوهر خواهرش میخائیل رانگابه از قدرت برکنار و به صومعه‌ای فرستاده شد و چند ماه پس از آن در ژانویه ۸۱۲ درگذشت.
استوراکیوس فرزند نیکه‌فروس یکم، امپراتور وقت بیزانس بود که در دسامبر ۸۰۳، یک سال پس از بر تخت نشستن پدرش به امپراتوری مشترک با او منصوب شد. نیکه‌فوروس در فاصلهٔ سال‌های ۸۰۷ تا ۸۰۹ درگیر لشکرکشی علیه بلغارهایی بود که مرزهای شمالی بیزانس را مورد تاخت و تاز خود قرار داده بودند. او در ۸۱۱ همراه با پسرش استوراکیوس و دامادش میخائیل به بلغارستان لشکر کشید اما نتیجهٔ آن فاجعه‌بار بود. نیروهای بیزانسی در تلهٔ بلغارها افتادند و نیکه‌فوروس یکم در ۲۶ ژوئیه ۸۱۱ در میدان نبرد کشته شد. با این حال استوراکیوس که به‌شدت مجروح شده بود، شوهرخواهرش میخائیل که آسیبی ندیده بود و دو نفر دیگر از صاحب‌منصبان عالی‌رتبه، تئوکتیستوس و استفانوس موفق به فرار به آدریانوپل شدند.
پس از رسیدن به شهر، استوراکیوس بلافاصله به مقام امپراتوری رسید. با اینحال امپراتور جوان به‌شدت از ناحیهٔ مهره‌های ستون فقرات آسیب دیده بود و نجیب‌زادگانی که در کنار بستر او ایستاده بودند می‌دانستند که زیاد عمر نخواهد کرد. همچنین آنها این نگرانی را نیز داشتند که آیا سپردن ادارهٔ کشور در این موقعیت حساس به تنها یک نفر که هیچ‌گاه قابلیتی از خود در زمینهٔ کشورداری نشان نداده و اکنون نیز به‌واسطهٔ جراحاتش از پای افتاده است صحیح است یا خیر.
تئوکتیستوس یکی از کسانی بود که از این انتخاب راضی نبود و میخائیل را فرد مناسبتری برای فرمانروایی می‌دانست. همین موضوع سبب شد تا او و تنی چند از مقامات، میخائیل را تحت فشار قرار دهند اما میخائیل که سوگند وفاداری به نیکه‌فوروس و استوراکیوس خورده بود حاضر به پذیرفتن پیشنهاد آنان نشد.
سرانجام باقیماندهٔ نیروهای بیزانسی راه بازگشت به قسطنطنیه را در پیش گرفته و استوراکیوس را نیز بر تخت روان گذاشته با خود بردند. با این حال آسیب‌دیدگی او بیش از حدی بود که بهبود یابد و چون فرزندی نیز نداشت این سئوال پیش آمد که پس از او چه کسی جانشینش خواهد شد. پروکوبیا، خواهر استوراکیوس و همسر میخائیل معتقد بود که پس از برادرش باید قدرت به میخائیل و فرزندان او برسد اما تئوفانو، همسر آتنی استوراکیوس معتقد بود که در صورت مرگ همسرش باید قدرت در دستان او قرار گیرد.
سرانجام میخائل علیه استوراکیوس دست به کودتا زد و در ۲ اکتبر ۸۱۱ خود را با عنوان میخائل یکم، امپراتور بیزانس نامید. این تغییر قدرت مورد تأیید سنا و سپاهیان قرار گرفت و همان روز، استوراکیوس را که از قدرت برکنار شده بودند سر تراشیدند و جامهٔ کشیشی بر تنش کردند.
استوراکیوس پس از این اتفاق ۳ ماه بیشتر زنده نماند و سرانجام پس از تحمل درد و رنج بسیار در ۱۱ ژانویه ۸۱۲ درگذشت. او را در صومعهٔ جدید باراکا به‌خاک سپردند که بنایی زیبا بود و از طرف پروکوپیا به تئوفانو، که او نیز گوشه‌نشینی اختیار کرده بود، اهدا شده بود.
دوران ۲۶ ژوئیه - ۲ اکتبر ۸۱۱
نام کامل
مرگ ۱۱ ژانویه ۸۱۲
آرامگاه صومعه براکا
پیش از میخائیل یکم
پس از نیکه‌فروس یکم
همسر تئوفانو
پدر نیکه‌فروس یکم
فرزندان بدون فرزند
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#135
Posted: 10 Nov 2013 01:42
میخائیل یکم
میخائیل یکم یا میخائیل یکم رانگابه (درگذشتهٔ ۱۱ ژانویه ۸۴۴) امپراتور بیزانس از ۸۱۱ تا ۸۱۳ بود.
میخائیل داماد نیکه‌فروس یکم، امپراتور وقت بیزانس بود. نیکه‌فروس در ۸۱۱ و علی‌رغم درخواست‌های متوالی کروم، خان بلغارستان برای صلح به بلغارستان لشکرکشی کرد که نتیجه‌ای فاجعه‌بار داشت. نیروهای بیزانسی از بلغارها شکست خورده و نیکه‌فروس و بیشتر سپاهیانش به دست آنها کشته شدند. استوراکیوس، پسر نیکه‌فروس که به‌شدت مجروح شده بود توانست از میدان جان به‌در برده و جانشین پدرش شود. اما علی‌رغم این موضوع میخائیل طی کودتایی او را برکنار و خود با عنوان میخائیل یکم بر تخت امپراتوری بیزانس نشست.
میخائیل یکم در دوران حکومتش تحت نفوذ اسقف تئودور استادیتز، حمایت خود را از استفاده از تصاویر و یا شمایل‌های مذهبی اعلام داشت. او شارلمانی را به‌عنوان امپراتور امپراتوری مقدس روم در مقابل واگذاری ونیز و دیگر شهرهای حاشیهٔ دریای آدریاتیک به امپراتوری بیزانس به‌رسمیت شناخت. او همچنین به سیاست ریاضت مالی نیکه‌فروس پایان بخشید.
در ۸۱۲ کروم، خان بلغار شهر دولتوس در بیزانس را به اشغال خود درآورد و ساکنانش را به بلغارستان برد. میخائیل که در این زمان درگیر مقابله با شورشی از سوی شمایل‌شکنانی بود که می‌خواستند او را برکنار کرده و یکی از پسران امپراتور پیشین کنستانتین پنجم را جایگزین او نمایند نتوانست بلافاصه در این باره وارد عمل شود. او سرانجام موفق به سرکوب این شورش شد و در همین زمان کروم نیز به او پیشنهاد صلح داد. اما شرایطی که بلغارها برای برقراری صلح پیشنهاد داده بودند مورد تأیید اسقف تئودور استادیتز قرار نگرفت و بنا به توصیهٔ او، میخائیل پاسخ رد به درخواست بلغارها داد. این موضوع سبب شد تا بلغارها بار دیگر حملاتشان را از سر گرفته و در نوامبر ۸۱۲ شهر مسمبریا را نیز به اشغال خود درآورند.
یک سال بعد میخائیل موفق به شکست بلغارها در چندین درگیری شد اما پس از آنکه نیروهای یکی از فرماندهانش به نام لئوی ارمنی او را ترک نمودند، در ۲۲ ژوئن ۸۱۳ و در نبرد ورسینیکیا در نزدیکی ادیرنه از بلغارها شکست خورد. لئو سپس میخائیل را از قدرت برکنار کرده و خود با عنوان لئوی پنجم بر تخت امپراتوری بیزانس نشست.
میخائیل سپس در یکی از صومعه‌های پرینسز آیلند گوشه‌نشین شد و در ۱۱ ژانویهٔ ۸۴۴ درگذشت.
دوران ۸۱۱ - ۸۱۳
نام کامل میخائیل یکم رانگابه
زادگاه کنستانتینوپول
مرگ ۱۱ ژانویه ۸۴۴
محل مرگ کنستانتینوپول
پیش از لئوی پنجم
پس از استائوراکیوس
پدر استائوراکیوس
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#136
Posted: 10 Nov 2013 01:44
لئوی پنجم
لئوی پنجم یا لئون پنجم ملقب به لئوی ارمنی (درگذشتهٔ ۲۵ دسامبر ۸۲۰) امپراتور روم شرقی از ۸۱۳ تا به‌قتل رسیدنش در ۸۲۰ بود. در دوران فرمانروایی او دور جدیدی از شمایل‌شکنی در امپراتوری بیزانس آغاز شد.
لئو فرزند بارداس اشراف‌زاده بود و در دورانی که باردانس تورکوس و نیکه‌فوروس یکم در ۸۰۳ بر سر تصاحب تاج و تخت بیزانس بایکدیگر درگیر بودند به خدمت باردانس درآمد اما پس از چندی با نیکه‌فوروس متحد شد. او قابلیت‌های خود را در قالب فرمانده‌ای توانمند در زمان امپراتوری نیکه‌فوروس یکم و سپس میخائیل یکم به‌نمایش گذاشت و به مقام استراتگوس (ژنرال) آناتولیکون، از نواحی نظامی امپراتوری بیزانس منصوب گردید.
او در لشکرکشی سال ۸۱۳ میخائیل یکم علیه بلغارها شرکت داشت اما هنگامی‌که میخائیل با ناخردمندیش شرایط آنان برای صلح را نپذیرفت، سربازان آسیایی صغیری که تحت فرمان لئو بودند به‌هنگام آغاز نبرد ورسینیکیا در نزدیکی آدریانوپول از نیروهای میخائیل جدا شده و نبرد را ترک کردند. لئو سپس میخائیل را از قدرت برکنار و در ژوئیه ۸۱۳ باعنوان لئوی پنجم جانشین او شد.
در همین زمان کروم، خان بلغار به پای دیوارهای قسطنطنیه رسیده بود اما لئوی پنجم موفق به عقب راندن او شد و در نهایت با اومورتاگ، جانشین او عهدنامه‌ٔ صلحی را امضا نمود که علاوه بر مشخص ساختن مرزهای دو کشور در آن، ۳۰ سال صلح و آرامش نیز بین دو سرزمین حکمفرما می‌شد.
لئو مخالف تقدیس شمایل‌های مذهبی بود و در مارس ۸۱۵ نیکه‌فوروس، اسقف‌اعظم ارتدکس‌مذهب قسطنطنیه را از کار برکنار و یک ماه بعد شورایی کلیسایی را تشکیل داد که در آن، به همان مصوبات شورای کلیسایی هایریا در ۷۵۴ که مخالف استفاده از تصاویر مذهبی بود رأی داده شد.
لئوی پنجم در ۲۵ دسامبر ۸۲۰ و به‌هنگام اجرای مراسم روز کریسمس در کلیسای ایا صوفیه به‌قتل رسید. ترورکنندگان، دوستان میخائیل آموریایی بودند که لئو او را یک روز قبل به جرم خیانت به مرگ محکوم کرده بود. با کشته‌شدن لئوی پنجم، میخائیل آموریایی که رهایی یافته بود با عنوان میخائیل دوم بر تخت امپراتوری بیزانس نشست.
دوران ژوئیه ۸۱۳ - ۲۵ دسامبر ۸۲۰
لقب(ها) لئوی ارمنی
زادروز ۷۷۵
مرگ ۲۵ دسامبر ۸۲۰
محل مرگ کنستانتینوپول، امپراتوری بیزانس
(استانبول امروزی در ترکیه)
پیش از میخائیل دوم
پس از میخائیل یکم
پدر بارداس
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#137
Posted: 10 Nov 2013 01:47
میخائیل دوم
میخائیل دوم (درگذشتهٔ ۲ اکتبر ۸۲۹) امپراتور روم شرقی (بیزانس) از ۸۲۰ تا ۸۲۹ و بنیانگذار دودمان آموری بود. او در طول دوران حکومتش تلاش نمود تا ستیزهٔ مربوط به مسألهٔ شمایل‌شکنی را که در سدهٔ نهم به بروز تفرقه در روم شرقی انجامیده بود را تعدیل نماید.
میخائیل در خانواده‌ای طبقهٔ پایین در آموران در آسیای صغیر زاده شد. پس از پیوستنش به ارتش به مقام فرماندهی رسید و در آنجا با لئوی ارمنی (بعدتر امپراتور لئوی پنجم) دوست شد. هنگامی که باردانس تورکوس و نیکه‌فروس یکم در ۸۰۳ بر سر تاج و تخت امپراتوری با یکدیگر در ستیزه بودند، میخائیل و لئو در ابتدا جانب باردانس را گرفتند اما دیری نپایید که او را تنها گذاشته و به نیکه‌فروس پیوستند.
سال‌ها بعد پس از آنکه لئو در ۸۱۳ به امپراتوری بیزانس رسید، نسبت به دوست قدیمیش میخائیل ظنین شد و او را به اتهام خیانت به زندان انداخت. لئو سپس در ۲۴ دسامبر ۸۲۰ فرمان مرگ او را صادر کرد و دستور داد تا میخائل را در کوره‌ای انداخته بسوزانند. اما حامیان میخائیل فردای آن روز لئو را به‌قتل رساندند و میخائیل را امپراتور نامیدند. اما کمی پیش از آن که میخائیل بر تخت امپراتوری نشیند، سربازی به نام توماس اسلاونیایی سر به شورش برداشت و تا پایان ۸۲۳ طول کشید که میخائیل بتواند این شورش را سرکوب نماید.
اما این شورش باعث تضعیف امپراتوری شده بود به‌طوری که در برابر حملات بعدی مسلمانان توان مقاومت نداشته و آنها توانستند کرت را در ۸۲۶ یا ۸۲۷ و بخش‌هایی از سیسیل را در فاصلهٔ ۸۲۷ تا ۸۲۹ فتح نمایند.
میخائیل دوم یکی از طرفداران شمایل‌شکنی بود که استفاده از نگاره‌ها و شمایل‌های مذهبی را ممنوع می‌دانست. اما او در عمل سیاستی مداراگرانه را در این باره در پیش گرفت و حتی کسانی را که به‌خاطر تعلق خاطرشان به شمایل‌ها زندانی شده بودند را آزاد کرد. او همچنین اسقف‌اعظم پیشین نیکه‌فروس، تئودور استادیتز و دیگر خداشناسانی را که به همین دلیل تبعید شده بودند را بار دیگر به سرزمینشان بازگرداند.
میخائیل دوم در ۲ اکتبر ۸۲۹ درگذشت.
دوران ۲۵ دسامبر ۸۲۰ - ۲ اکتبر ۸۲۹
زادروز ۷۷۰
زادگاه آموریوم، آسیای صغیر
مرگ ۲ اکتبر ۸۲۹ (۵۹ سال)
محل مرگ کنستانتینوپول
پیش از تئوفیلوس
پس از لئوی پنجم
فرزندان تئوفیلوس
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#138
Posted: 10 Nov 2013 01:49
تئوفیلوس
تئوفیلوس (۱۹۸ تا ۳۰ دی ۲۲۱) امپراتور ارمنی‌نژاد بیزانس بین سال‌های ۲۰۸ تا ۲۲۱ بود.
وی فرزند میخائیل دوم و همسر ارمنی‌اش تکلا بود. برخلاف پدر به سوادآموزی بویژه هنر علاقه زیادی داشت و در ۳۰ مهر ۲۰۸ در سن ۱۶ سالگی جانشین پدر شد.
در آغاز زمامداری با دو جنگ با عرب‌ها در سیسیل و آناتولی روبرو شد.
تئوفیلوس از ازدواج خود با ملکه تئودورا دارای ۲ دختر و ۵ پسر بود که پس از وی امپراتوری به جوانترین ایشان، میخائیل سوم رسید. مهمترین جنگ وی را می‌توان جنگ انزن دانست که با عرب‌ها و در زمان معتصم عباسی بود. سردار بیزانس در این جنگ خود تئوفیلوس بود و سردار عرب‌ها یک ایرانی بنام افشین بود. این جنگ با پیروزی افشین همراه بود. وی بر اثر اسهال خونی درگذشت.
دوران ۲ اکتبر ۸۲۹ - ۲۰ ژانویه ۸۴۲
زادروز ۸۱۳
مرگ ۲۰ ژانویه ۸۴۲ (۲۸ سال)
پیش از میخائیل سوم
پس از میخائیل دوم
پدر میخائیل دوم
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#139
Posted: 10 Nov 2013 01:53
میخائیل سوم
میخائیل سوم (زادروز: ۳۰ دی ۲۱۹، مرگ : ۲ مهر ۲۴۶) ملقب به همیشه مست، امپراتور بیزانس بین سال‌های ۲۲۱ و ۲۴۶ بود.
پدر وی امپراتور تئوفیلوس و مادرش ملکه تئودورا بود . در دو سالگی در پی مرگ پدر به امپراتوری رسید. بدلیل سن کم، زمامداری کشور در دست مادرش بود اما بدلیل آزار زیاد مردم بدست وی و افزایش ناخرسندی‌ها، داییش بارداس را نایب السلطنه خویش نمود و مادر را به کلیسایی فرستاد.
وی پس از اینکه در ازدواج نخست خود فرزندی نیاورد، با همسر یک برده بنام باسیلیوس ازدواج کرد . این برده بدلیل قابلیت‌های بالای خود، کم‌کم یکی از نزدیکان امپراتور شد و با دسیسه‌چینی ابتدا بارداس که بزرگترین سد وی بود را در نزد میخائیل بدچهره ساخت و اجازه کشتن وی را گرفت . سپس خود میخائیل را کشت.
دوران ۸۴۲ - ۸۶۷
زادروز ۱۹ ژانویه ۸۴۰
مرگ ۲۳/۲۴ سپتامبر ۸۶۷ (۲۷ سال)
محل مرگ کنستانتینوپول
پیش از باسیلیوس یکم
پس از تئوفیلوس
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#140
Posted: 10 Nov 2013 01:57
باسیلیوس یکم
باسیلیوس مقدونی در سال ۸۱۱ میلادی متولّد شد و تا سال ۸۸۶ میلادی زندگی کرد. این امپراتور ارمنی‌نژاد بیزانس، بین سال‌های ۸۶۷ تا ۸۸۶ میلادی حکمرانی کرده و بنیانگذار دودمان مقدونیان بود.
باسیلیوس وی در خانواده‌ای روستایی در نزدیکی شهر آدریانوپل به دنیا آمد. هنگام کودکی به دست بلغارها اسیر شد، و کودکی را در میان بلغارها و در سرزمین مقدونیه کنونی گزراند. در بیست و پنج‌سالگی فرار کرد و به قسطنطنیه رفت.
باسیلیوس، همیشه آماده شایسته بود و هر کار را به او می‌سپردند، به خوبی از پس آن بر می‌آمد. ازینرو به دلیل لیاقت بالا کم‌کم به مقام‌های بالاتری در دربار راه یافت. هنگامی که میخائیل در صدد پیدا کردن شوهری برای شوهری برای زن تخست خود بود، باسیلیوس زن روستایی خویش را طلاق گفت و با زن امپراتور ازدواج کرد. آن زن همچنان به خدمت به امپراتور ادامه داد. بدین ترتیب بیش از پیش به امپراتور نزدیک شد.
وی میخائیل را نسبت به دایی‌اش سزار بارداس بدبین ساخت و وی را دست‌اندرکار دسیسه‌چینی برای امپراتور شدن جلوه داد و بدین وسیله اجازه کشتن بارداس را گرفت او را خفه کرد.
میخائیل که سال‌های تنها نام امپراتور را داشت و در عمل همه کار کشور را به دبگران واگزار کرده بود، باسیلیوس را پس از مرگ بارداس در امپراتوری شریک کرده و رمامداری کامل را به دست وی سپرد. هنگامی که میخائیل اورا به کنار گذاشتن تهدید کرد، باسیلیوس نقشه کشتن میخائیل را کشید و سرانجام بدون رقیب، امپراتور شد.
باسیلیوس دودمان تازه‌ای را در اروپا بنام دودمان مقدونیان پایه‌ریزی کرد.
سیاست وی این بود که با زمام‌داران اروپایی رابطه خوب داشته باشد، و با عرب‌ها دشمنی. در این راستا وی با لوئیس دوم پادشاه ایتالیا همکاری کرد و با فرستادن ۱۳۹ کشتی به دریای آدریاتیک آنجا را از چنگ عرب‌ها در آورد.
باسیلیوس در سال ۸۸۶ میلادی در گذشت.
دوران ۸۶۷ - ۸۸۶
نام کامل باسیلیوس مقدونی
زادروز ۸۱۱
زادگاه مقدونیه
مرگ ۲۹ اوت ۸۸۶ (۷۵ سال)
محل مرگ کنستانتینوپول
پیش از لئوی ششم
پس از میخائیل سوم
دودمان دودمان مقدونیان
باسیلیوس و پسرش لئو
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
صفحه 14 از 27