ارسالها: 23330
#181
Posted: 10 Nov 2013 12:32
ژان پنجم
ژان پنجم یا یوانس پنجم با عنوان کامل ژان پنجم پالایولوگوس (زادهٔ ۱۸ ژوئن ۱۳۳۲ – درگذشتهٔ ۱۶ فوریه ۱۳۹۱) امپراتور بیزانس از ۱۳۴۱ تا ۱۳۹۱ بود. او در مدت‌زمان حکومتش تلاش نمود تا امپراتوری روم شرقی را از خطر نابودی نجات دهد اما علی‌رغم کوشش‌هایش این دوران با جنگ‌های داخلی و سلطهٔ روزافزون ترکان عثمانی همراه بود.
ژان ۹ ساله بود که پدرش آندرونیکوس سوم درگذشت و از آنجا که خود برای حکومت بسیار خردسال بود بر سر نایب‌السلطنتی او بین مادرش آنای ساوویی و وزیراعظم پدرش ژان کانتاکوزنوس اختلاف نظر پیش‌آمد. این اختلاف سرانجام به بروز جنگی داخلی بین حامیان دو طرف انجامید که با پیروزی کانتاکوزنوس همراه بود و او به عنوان امپراتور مشترک همراه با ژان پنجم در ۱۳۴۷ تاجگذاری کرد. کانتاکوزنوس سپس دخترش هلن را به ازدواج ژان پنجم درآورد با این حال ژان بعدتر علیه او با ونیزی‌ها متحد شد و کانتاکوزنوس را در ۱۳۵۴ مجبور به کناره‌گیری از قدرت نمود.
در ۱۳۵۴ قسطنطنیه مورد تهدید ترکان عثمانی قرار گرفت که با تصرف گالیپولی جای پایی برای خود در اروپا یافته بودند. ژان برای مقابله با این تهدید از غرب کمک خواست و برای جلب حمایت آنها چنین پیشنهاد داد که به جدایی بین کلیسای بیزانس و کلیسای لاتین پایان دهد. پاپ‌های کلیسای کاتولیک روم این پیشنهاد را پذیرفتند و به ژان پنجم قول دادند که در مقابل به‌رسمیت شناخته‌شدن رم از سوی او جنگی صلیبی را آغاز نمایند. با این حال این موضوع هرگز محقق نشد و جدایی بین دو کلیسا ادامه یافت.
در این مدت خزانهٔ امپراتوری بیزانس در نتیجهٔ جنگ با صرب‌ها و ترک‌ها خالی شده بود و هنگامی که ژان پنجم برای ملاقاتی در ۱۳۶۹ به ونیز رفت به‌عنوان بدهکار دستگیر شد.
در ۱۳۷۱ ترکان عثمانی کنترل بخش وسیعی از مقدونیه را در اختیار خود گرفتند و ژان پنجم مجبور شد تا آنها را به‌عنوان اختیاردار کشور به‌رسمیت بشناسد. ژان در ۱۳۷۶ توسط پسرش آندرونیکوس چهارم از قدرت خلع و زندانی شد اما با کمک ترک‌ها موفق به بازپسگیری تاج و تختش در ۱۳۷۹ گردید. با این حال هنگامی که ژان در ۱۳۹۰ دست به بازسازی استحکامات اطراف قسطنطنیه زد، سلطان عثمانی بایزید یکم با تهدید ژان به شروع جنگ و کور کردن چشمان پسرش مانوئل که در آن زمان در دربار ترکان بود او را به خراب کردن آنچه ساخته بود فرمان داد. ژان به‌ناچار فرمان سلطان ترک را اجابت نمود اما گفته می‌شود تحقیر ناشی از این رویداد چنان برای او سنگین بود که در نهایت به مرگ امپراتور انجامید.
ژان پنجم در ۱۶ فوریه ۱۳۹۱ درگذشت و میراث او برای جانشینش مانوئل، امپراتوری‌ای بود که به‌شدت از وسعتش کاسته شده بود، جمعیت آن وحشتزده بودند و ترکان اربابان آن به‌شمار می‌رفتند.
دوران ۱۳۴۱-۱۳۹۱
زادروز ۱۸ ژوئن ۱۳۳۲
زادگاه دیدیموتیخو، امپراتوری بیزانس
(دیدیموتیخوی امروزی در یونان)
مرگ ۱۶ فوریه ۱۳۹۱
محل مرگ قسطنطنیه، امپراتوری بیزانس
(استانبول امروزی، ترکیه)
پیش از مانوئل دوم
پس از آندرونیکوس سوم
همسر هلن
پدر آندرونیکوس سوم
مادر آنای ساوویی
فرزندان آندرونیکوس چهارم
مانوئل دوم
میخائیل پالایولوگوس
تئودور یکم
ایرنه پالایولوگینا
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#182
Posted: 10 Nov 2013 12:33
ژان ششم
ژان ششم کانتاکوزنوس یا یوانس ششم کانتاکوزنوس (زادهٔ ۱۲۹۲ — درگذشتهٔ ۱۵ ژوئن ۱۳۸۳) سیاستمدار، تاریخ‌نویس و امپراتور بیزانس بود که برای رسیدن به تاج و تخت روم شرقی از ترکان عثمانی کمک خواست و آنها را در تصرف امپراتوری بیزانس یاری نمود.
ژان کانتاکوزنوس مشاور و وزیر اعظم آندرونیکوس سوم، امپراتور وقت بیزانس بود که او را در گرفتن تاج و تخت امپراتوری از پدربزرگش آندرونیکوس دوم کمک کرده بود. کانتاکوزنوس از ۱۳۲۸ تا ۱۳۴۱ جهت‌دهندهٔ تمامی سیاست‌های داخلی و خارجی امپراتور بود و او را تشویق نمود تا دست به انجام اصلاحاتی در دادگاه‌ها زده و با آغاز پروژهٔ عظیم کشتی‌سازی‌ای، استقلال مالی امپراتوری از ونیزی‌ها و جنوایی‌ها را ترویج نمود.
کانتاکوزنوس با کسب پیروزی علیه صرب‌ها جایگاه خود را بالاتر برد و در پیوستن اپیروس در غرب یونان به امپراتوری بیزانس در ۱۳۳۷ نقش داشت.
هنگامی که آندرونیکوس سوم در۱۳۴۱ درگذشت، ژان کانتاکوزنوس مدعی نایب‌السلطنتی ژان پنجم، پسر و جانشین خردسال آندرونیکوس سوم شد. این موضوع به بروز اختلاف بین او و امپراتریس آنای ساوویی، مادر ژان پنجم انجامید و هنگامی‌که کانتاکوزنوس قسطنطنیه را به قصد نبرد با صرب‌ها در تراکیه ترک نمود، مخالفینش او را خیانتکار نامیده و طرفدارانش را به زندان انداختند. با این حال ژان کانتاکوزنوس در ۲۴ اکتبر ۱۳۴۱ در دیدیموتخو خود را امپراتور نامید.
او در فاصلهٔ سال‌های ۱۳۴۳ تا ۱۳۴۵ با ترک‌ها متحد شد و دخترش را به ازدواج سلطان عثمانی اورخان یکم درآورد. او سپس با کمک ترک‌ها موفق به تصرف قسطنطنیه در فوریه ۱۳۴۷ گردید و در مه همان‌سال با عنوام ژان ششم به‌عنوان امپراتور مشترک با ژان پنجم تاجگذاری نمود. با این حال او توافق کرد که تا ۱۰ سال بیشتر فرمانروا باقی نماند و پس از آن به ژان پنجم اجازه دهد که به طور مستقل امپراتوری را در دست گیرد. ژان ششم سپس دخترش هلن را به ازدواج امپراتور جوان درآورد تا مهری بر این توافقنامه باشد.
اما ژان ششم که علاقه‌مند به ادامهٔ حکومتش بود تا ۱۳۵۴ پسرش ماتئو را نیز به امپراتوری مشترک با خود برگزید که این موضوع باعث رنجش ژان پنجم شد. ژان پنجم برای مقابله با او از ونیزی‌ها کمک خواست و موفق به بازپسگیری قسطنطنیه در همان سال شد. او سپس ژان ششم را مجبور به کناره‌گیری از سلطنت کرده و او را به صومعه‌ای فرستاد. در آنجا کانتاکوزنوس شروع به نوشتن خاطراتش از این دوران کرد که به نوبهٔ خود منبعی ارزشمند برای مطالعهٔ تاریخ در فاصلهٔ سال‌های ۱۳۲۰ تا پیرامون ۱۳۵۷ به‌شمار می‌رود.
نام کامل یوانس کانتاکوزنوس
زادروز ۱۲۹۲
مرگ ۱۵ ژوئن ۱۳۸۳
محل مرگ میسترا، امپراتوری بیزانس
پیش از ژان پنجم
پس از ژان پنجم
دین مسیحی ارتدکس
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#183
Posted: 10 Nov 2013 12:34
ماتیوس کانتاکوزنوس
ماتیوس کانتاکوزنوس یا ماتئو کانتاکوزنوس با نام کامل ماتیوس آسانس کانتاکوزنوس (زادهٔ ۱۳۲۵ — درگذشتهٔ ۱۳۸۳ یا ۱۳۹۱) امپراتور روم شرقی (بیزانس) از ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۷ بود.
ماتیوس فرزند امپراتور ژان ششم کانتاکوزنوس و ایرنه آسانینا بود. او از پدرش به‌هنگام درگیری با ژان پنجم پالایولوگوس حمایت کرد و در مقابل، بخش‌هایی از تراکیه در ۱۳۴۷ به او واگذار شد. پدرش سپس او را در ۱۳۵۳ به امپراتوری مشترک با خود منصوب نمود.
ماتیوس از قلمرو خود در تراکیه رهبری چندین نبرد علیه صرب‌ها را برعهده گرفت. با این حال ارتداد نیروهای کمکی ترک و پیوستن آنها به طرف مقابل سبب شد تا نقشهٔ او برای انجام حمله‌ای در ۱۳۵۰ عقیم بماند. ماتیوس در ۱۳۵۷ به‌دست دشمن اسیر شد و آنها او را تحویل امپراتور رقیب، ژان پنجم پالایولوگوس دادند. ژان او را مجبور به کناره‌گیری از قدرت نمود و پس از آن ماتیوس در ۱۳۶۱ به موریا رفت تا برادرش مانوئل کانتاکوزنوس را در حکومتش یاری نماید. با مرگ مانوئل در ۱۳۸۰ ماتیوس ادارهٔ موریا را تا زمان انتصاب فرماندار جدید آن تئودور یکم پالایولوگوس در ۱۳۸۱ و ورود او به موریا در ۱۳۸۲ برعهده گرفت.
ماتیوس پیش از انتقال کامل قدرت از خاندان کانتاکوزنوس به خاندان پالایولوگوس با کناره‌گیری از مقام خود قدرت را به پسرش دمیتریوس یکم کانتاکوزنوس منتقل ساخت. ماتیوس در ۱۳۸۳ و یا ۱۳۹۱ درگذشت.
دوران ۱۳۵۳-۱۳۵۷
نام کامل ماتیوس آسانس کانتاکوزنوس
زادروز ۱۳۲۵
مرگ ۱۳۸۳ یا ۱۳۹۱
پیش از ژان پنجم
پس از ژان پنجم (امپراتور بیزانس)
ژان ششم (امپراتور بیزانس)
همسر ایرنه پالایولوگینا
پدر ژان ششم
مادر ایرنه آسانینا
فرزندان ژان کانتاکوزنوس
دمیتریوس کانتاکوزنوس
تئودورا کانتاکوزنه
هلنا کانتاکوزنه
ماریا کانتاکوزنه
دین مسیحی ارتدکس
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#184
Posted: 10 Nov 2013 12:38
آندرونیکوس چهارم
آندرونیکوس چهارم با عنوان کامل آندرونیکوس چهارم پالایولوگوس(زادهٔ ۱۱ آوریل ۱۳۴۸ - درگذشتهٔ ۲۸ ژوئن ۱۳۸۵) امپراتور بیزانس از ۱۳۷۶ تا ۱۳۷۹ بود. او علیه پدرش ژان پنجم شورید و از جانشینی او خلع و زندانی گردید. اما به کمک جنوایی‌ها گریخت و پدرش را زندانی نمود و خود بر تخت امپراتوری نشست. با این جال ژان پنجم نیز به‌کمک ونیزی‌ها و ترک‌ها از زندان فرار کرد و با شرط قبول جانشینی مجدد آندرونیکوس چهارم و تبعیت‌نمودن از سلطان ترک، بار دیگر به قدرت باز گشت. اما آندرونیکوس چهارم پیش از پدرش درگذشت و پسرش ژان هفتم جانشین او شد.
آندرونیکوس چهارم پالایولوگوس، بزرگترین پسر ژان پنجم، امپراتور وقت بیزانس و هلنا کانتاکوزنه، دختر امپراتور پیشین، ژان ششم کانتاکوزنوس بود.
آندرونیکوس در اوایل دههٔ ۱۳۵۰ به امپراتوری مشترک با پدرش منصوب شده بود و درمدتی که ژان پنجم در مجارستان (۱۳۶۶-۷) و ایتالیا (۱۳۶۹-۱۳۷۱) به‌سر می‌برد تا با دادن امتیازاتی مذهبی به آنان، حمایت ایشان را برای کمک به امپراتوری بیزانس در مقابله با حملات ترکان عثمانی جلب نماید به‌عنوان نایب‌السلطنهٔ او ادارهٔ امور را برعهده داشت. هنگامی‌که ژان پنجم در سفرش به ایتالیا در ۱۳۶۹ توسط ونیزی‌ها به عنوان بدهکار دستکیر و زندانی شد با آنها توافق نمود تا جزیرهٔٔ تندوس را در ازای گذشتن از بدهی‌های بیزانس، پرداخت ۲۵هزار دوکات به او و بازگرداندن جواهرت تاج امپراتور به ونیزی‌ها بدهد. ونیزی‌ها این پیشنهاد را پذیرفتند اما آندرونیکوس چهارم از واگذاری تندوس به آنها سر باز زد و توافقنامهٔ پدرش با آنها را باطل نمود. در نتیجه آنها ژان را نگاه داشتند تا آنکه پسر کوچکترش، مانوئل، فرماندار تسالونیکا برای کمک به پدرش با ونیزی‌ها وارد مذاکره گردید و حاضر شد تا زمان برآورده‌شدن خواسته‌های آنان به‌عنوان گروگان در آنجا باقی بماند.
شورش و دستگیری
در ۱۳۷۱ ترکان عثمانی کنترل بخش وسیعی از مقدونیه را در اختیار خود گرفتند و ژان پنجم مجبور شد تا آنها را به‌عنوان اختیاردار امپراتوری بیزانس به‌رسمیت بشناسد. او همچنین در اوایل ۱۳۷۳ مجبور شد تا برای نمایش سرسپردگی خود به مراد یکم، سلطان عثمانی او را در لشکرکشی‌هایش در آسیای صغیر همراهی کرده و همراه او بجنگد.
دور بودن دو فرمانروا از پایتخت، موقعیت مناسبی را برای آندرونیکوس چهارم و ساوجی بیگ، پسر مراد یکم فراهم آورد تا هردو در همان سال علیه پدرانشان سر به شورش بردارند. با این‌حال هر دو شورش به‌آسانی سرکوب گردید، آندرونیکوس در مه و ساوجی بیگ در سپتامبر شکست خورده و دستگیر شدند. مراد دستور داد تا چشمان پسر شورشیش را کور نمایند و از ژان پنجم نیز خواست تا او هم چنین نماید. با این‌حال ساوجی بیگ با چنان قساوتی کور شد که درگذشت اما در مورد آندرونیکوس چهارم با شفقت رفتار شد به‌گونه‌ای که او پس از مدتی بخشی از بینایی خود را به‌دست آورد و یا به‌طور کامل بهبود یافت. در مورد ژان هفتم، پسر آندرونیکوس نیز همینگونه رفتار شد. همچنین این احتمال نیز وجود دارد که آندرونیکوس را تنها از یک چشم نابینا کرده و پسرش را هم صرفاً لوچ ساخته باشند.
ژان پنجم سپس آندرونیکوس را زندانی و از جانشینی خود محروم گرداند و به‌جای او مانوئل را در ۲۵ سپتامبر ۱۳۷۳ (چند روز پیش از دستگیری ساوجی بیگ و پایان شورش) به‌جانشینی خود برگزید.
ژان پنجم در ۱۳۷۶ با فروش تندوس به ونیزی‌ها با شرایطی مشابه ۶ سال پیش موافقت کرد و تندوس را به آنان واگذار نمود.[۵] این موضوع سبب رنجش جنوایی‌های گالاتا شد و آنها درصدد تلافی این کار بیزانس برآمدند. تا آن زمان آندرونیکوس سه سال را در زندان گذرانده بود اما در ژوئیهٔ ۱۳۷۶ با کمک جنوایی‌ها موفق به فرار گردید و پیش سلطان عثمانی رفت. او توافق کرد تا در ازای حمایت مراد از آندرونیکوس، گالیپولی را که بیزانسی‌ها ۱۰ سال پیش به‌کمک آمادئوس ششم، کنت ساووی پس‌گرفته بودند به او بازگرداند.درنتیجهٔ این توافق سپاهی متشکل از سواره‌نظام و پیاده‌نظام در اختیار او قرار داده شد و آندرونیکوس توانست کنترل قسطنطنیه را پس از یک ماه محاصرهٔ شهر در ۱۲ اوت ۱۳۷۶ در اختیار گیرد و در اکتبر همان سال، پدر و برادرش را که در دژ «دروازهٔ طلایی» پناه گرفته بودند را مجبور به تسلیم شدن کرد. ژان پنجم و پسرانش مانوئل و تئودور سپس در برج آمناس در گوشهٔ شمال‌غربی شهر زندانی شدند. آندرونیکوس سپس گالیپولی را به ترکان و تندوس را به جنوایی‌ها واگذار کرد، با این‌حال پادگان تندوس علیه این واگذاری سر به شورش برداشت و جزیره را تسلیم ونیزی‌ها نمود.
آندرونیکوس چهارم یک سال بعد در ۱۸ اکتبر ۱۳۷۷ رسماً به‌عنوان امپراتور جدید بیزانس همراه با پسرش ژان هفتم و با حضور اسقف‌اعظم ماکاریوس تاجگذاری کرد. گمان می‌رود دلیل این تأخیر، امیدواری آندرونیکوس به مجاب‌کردن پدرش برای انجام قانونی این تغییر قدرت توسط او بوده باشد.
با کمک ونیزی‌ها، ژان پنجم و پسرانش در ژوئن ۱۳۷۹ موفق به فرار شده و آنها نیز با رفتن پیش سلطان مراد یکم به‌نوبهٔ خود از او تقاضای یاری نمودند. مراد با این خواستهٔ آنها به شرط پذیرش دوبارهٔ آندرونیکوس به‌عنوان جانشین ژان پنجم موافقت کرد و ژان پنجم همراه با سپاهیان ترک و به‌کمک ونیزی‌ها وارد قسطنطنیه شد و توانست در همان سال قدرت را از آندرونیکوس چهارم بازپس گیرد. ژان و مانوئل سپس پذیرفتند تا با پرداختن خراج به عثمانی‌ها از آنان کمک نظامی دریافت دارند و همچنین با واگذاری فیلادلفیا، آخرین منطقهٔ در تملک بیزانس در آصیای صغیر به ترکان نیز موافقت نمودند.
آندرونیکوس چهارم پس از برکناری از قدرت به گالاتا گریخت و مانوئل آنجا را به‌مدت یک سال به محاصرهٔ خود درآورد. با این حال توافقنامه‌ای در ۱۳۸۱ و سپس عهدنامه‌ای رسمی در سال بعد بین طرفین به‌امضا رسید و آندرونیکوس چهارم بار دیگر به‌عنوان وارث تاج و تخت به‌رسمیت شناخته شد. همچنین او اجازه یافت تا بر منطقه‌ای ساحلی در نزدیکی دریای مرمره به پایتختی سلیمبریا فرمان براند.
آندرونیکوس چهارم در ۲۸ ژوئن ۱۳۸۵ و پیش از پدرش درگذشت و پسرش ژان هفتم جانشین او شد.
دوران ۱۳۷۶-۱۳۷۹
نام کامل آندرونیکوس پالایولوگوس
زادروز ۱۱ آوریل ۱۳۴۸
زادگاه قسطنطنیه، امپراتوری بیزانس
(استانبول امروزی در ترکیه)
مرگ ۲۸ ژوئن ۱۳۸۵
محل مرگ سلیمبریا
(سیلیوری امروزی در ترکیه)
پیش از ژان پنجم
پس از ژان پنجم
همسران کراتسای بلغاری
سارا تئودورا
دودمان دودمان پالایولوگوس
پدر ژان پنجم
مادر هلنا کانتاکوزنه
فرزندان ژان هفتم
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#185
Posted: 10 Nov 2013 12:39
ژان هفتم
ژان هفتم پالایولوگوس یا یوانس هفتم پالایولوگوس (زادهٔ پیرامون ۱۳۷۰ — درگذشتهٔ سپتامبر ۱۴۰۸) امپراتور بیزانس به مدت چند ماه در ۱۳۹۰، پس از گرفتن کنترل قسطنطنیه از پدربزرگش امپراتور ژان پنجم پالایولوگوس بود. او سپس از ۱۳۹۹ تا ۱۴۰۳ نایب‌السلطنتی مانوئل دوم، پسر و جانشین ژان پنجم را در مدتی که مانوئل برای درخواست کمک برای مقابله با حملات ترک‌ها به غرب رفه بود را برعهده داشت. در مدت غیبت او، ژان عهدنامه‌ای را با ترکان عثمانی به امضا رساند که امتیازاتی مذهبی و اقتصادی را به آنان واگذار می‌نمود. اما این عهدنامه پس از بازگشت مانوئل دوم مورد تأیید او قرار نگرفت و در عوض، ژان را به‌عنوان فرماندار به تسالونیکا فرستاد. ژان هفتم در همانجا در سپتامبر ۱۴۰۸ درگذشت.
دوران چند ماه در ۱۳۹۰
نام کامل یوانس پالایولوگوس
زادروز پیرامون ۱۳۷۰
مرگ سپتامبر ۱۴۰۸
محل مرگ تسالونیکا، امپراتوری بیزانس
(تسالونیکی امروزی، یونان)
پیش از ژان پنجم
پس از ژان پنجم
همسر ایرنه گاتیلوسیو
پدر آندرونیکوس چهارم
فرزندان آندرونیکوس پنجم
دین مسیحی ارتدکس
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#186
Posted: 10 Nov 2013 12:40
آندرونیکوس پنجم
آندرونیکوس پنجم با عنوان کامل آندرونیکوس پنجم پالایولوگوس (زادهٔ پیرامون ۱۴۰۰ — درگذشتهٔ پیرامون ۱۴۰۷) امپراتور بیزانس به‌طور مشترک با پدرش ژان هفتم پالایولوگوس بود.
آندرونیکوس پنجم تنها فرزند مشخص امپراتور ژان هفتم و ایرنه گاتیلوسیو، دختر فرانچسکو گاتیلوسیو بود. در زمان تولد آندرونیکوس، پدرش نایب‌السطلنتی عمویش مانوئل دوم پالایولوگوس را برعهده داشت و در زمانی نامشخص که احتمالاً باید پس از اقامت گزیدن ژان هفتم در تسالونیکا بوده باشد (در حدود ۱۴۰۳ یا ۱۴۰۴) به‌طور صوری به امپراتوری مشترک با او منصوب گردید. با این حال آندرونیکوس پنجم در خردسالی و پیش از پدرش در ۱۴۰۷ درگذشت.
عنوان سلطنتی ژان هفتم و پسرش در اصل عنوانی افتخاری بود و آن دو امپراتورها واقعی نبودند.
نام کامل آندرونیکوس پالایولوگوس
زادروز پیرامون ۱۴۰۰
مرگ پیرامون ۱۴۰۷
پیش از ژان پنجم
پس از ژان پنجم
پدر ژان هفتم
مادر ایرنه گاتیلوسیو
دین مسیحی ارتدکس
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#187
Posted: 10 Nov 2013 12:43
مانوئل دوم
مانوئل دوم با عنوان کامل مانوئل دوم پالایولوگوس (زادهٔ ۲۷ ژوئیه ۱۳۵۰ – درگذشتهٔ ۲۱ ژوئیه ۱۴۲۵) سرباز، سیاستمدار و امپراتور بیزانس از ۱۳۹۱ تا هنگام مرگش در ۱۴۲۵ بود. او در دوران زمامداریش توانست از طریق مناسبات دیپلماتیک، روابطی صلح‌آمیز با ترکان عثمانی داشته و بدین ترتیب فتح کامل امپراتوری بیزانس به‌دست آنان را تا ۵۰ سال به تأخیر بیندازد.
مانوئل پسر ژان پنجم پالایولوگوس، امپراتور بیزانس و هلنا کانتاکوزنا بود. در مدت زمان حکومت پدرش خزانهٔ امپراتوی به‌دلیل جنگ با صرب‌ها و ترک‌ها خالی شده بود و هنگامی که ژان پنجم برای ملاقاتی در ۱۳۶۹ به ونیز رفت به‌عنوان بدهکار دستگیر شد. هنگامی که آندرونیکوس چهارم، پسر بزرگ ژان از کمک به پدرش سر باز زد این مانوئل بود که با ونیزی‌ها وارد مذاکره شد و پدرش را آزاد نمود. آندرونیکوس سپس در ۱۳۷۳ علیه پدرش سر به شورش برداشت که ناموفق بود و دستگیر، تقریباً کور و زندانی گردید. ژان سپس او را از جانشینی خود خلع و مانوئل را وارث تاج و تخت خود نمود و مانوئل در سپتامبر همان سال به‌عنوان امپراتور مشترک با پدرش تاجگذاری کرد.
با این حال آندرونیکوس در ۱۳۷۶ و با کمک جنوایی‌ها از زندان گریخت و با حمایت عثمانی‌ها توانست قسطنطنیه را به کنترل خود درآورده، پدرش را از قدرت برکنار و همراه با برادش زندانی نماید. اما اینبار ژان و مانوئل با کمک ونیزی‌ها در ۱۳۷۹ گریختند و پس از جلب حمایت ترکان توانستند بار دیگر پایتخت و تاج و تختشان را پس بگیرند. با این‌حال آنها مجبور شدند تا در مقابل کمک ترکان به آنها خراجی پرداخته و به‌هنگام نیاز نیروهای نظامی دراختیارشان قرار دهند. همچنین چنین شرط شد که آندرونیکوس نیز باید بار دیگر به‌عنوان جانشین ژان پنجم به‌رسمیت شناخته شود. با این حال آندرونیکوس چهارم پیش از پدرش در ۱۳۸۵ درگذشت و پسرش ژان هفتم جانشین او شد.
ژان هفتم در ۱۳۹۰ کنترل پایتخت را در دست گرفت و بر تخت امپراتوری نشست اما ژان و مانوئل بار دیگر با کمک ترکان موفق به پس‌گرفتن آنها شدند. با این حال ترکان عثمانی مانوئل را مجبور کردند تا به‌عنوان گروگان در دربار بایزید یکم بماند. ژان پنجم در فوریه ۱۳۹۱ درگذشت و مانوئل با شنیدن این خبر از دربار ترکان گریخت و به قسطنطنیه بازگشت. او سپس در همان سال قدرت را به تنهایی در اختیار گرفت. با این حال میراث ژان برای او، امپراتوری‌ای بود که به‌شدت از وسعتش کاسته شده بود، جمعیت آن وحشتزده بودند و ترکان اربابان آن به‌شمار می‌رفتند.
مانوئل سپس در ۱۳۹۶ و در زمانی که ترکان عثمانی، تسالی و پلوپونیز را مورد تاخت و تاز خود قرار داده بودند برای درخواست کمک به اروپای غربی سفر کرد و از او با مهربانی در شهرهای رم، میلان، لندن و پاریس اسقبال شد. او به مدت ۲ سال در فرانسه ماند و به‌واسطهٔ دیدارش، روابط فرهنگی بین بیزانس و غرب اروپا گسترش یافت اما کمک نظامی‌ای به او داده نشد.
مانوئل به قسطنطنیه بازگشت و سرانجام در ۱۴۰۳ عهدنامهٔ صلحی را با محمد یکم، جانشین بایزید امضا نمود و توانست علاوه بر بازپسگیری تسالونیکا (تسالونیکی امروزی در یونان)، خراج دادن به ترکان را نیز پایان دهد. این روابط صلح‌آمیز تا ۱۴۲۱ که سلطان محمد یکم درگذشت پابرجا بود و مانوئل نیز در همان سال به‌منظور پیگیری علاقه‌مندی‌های ادبی و مذهبیش از مسایل حکومتی کناره‌گیری نمود و امور را به پسر و امپراتور مشترک با خود ژان هشتم واگذار نمود.
اما ژان هشتم با بی‌توجهی به حاشیهٔ امنیت باریکی که در روابط بیزانس و عثمانی وجود داشت به طرفداری از مدعی سلطنتی به‌نام مصطفی، در برابر مراد دوم که وارث قانونی تاج و تخت امپراتوری عثمانی بود پرداخت. با این حال مراد در ۱۴۲۲ با موفقیت شورش مصطفی را سرکوب نمود و پس از آن قسطنطنیه را به محاصرهٔ خود درآورد. شهر مقاومت نمود اما ترکان بار دیگر در ۱۴۲۳ پلوپونیز را مورد تاخت و تاز خود قرار دادند و مانوئل سرانجام مجبور شد تا عهدنامهٔ حقارت‌آمیزی را با سلطان ترک منعقد نماید.
مانوئل دوم در ۲۱ ژوئیه ۱۴۲۵ درگذشت.
دوران ۱۳۹۱-۱۴۲۵
لقب(ها) مانوئل پالایولوگوس
زادروز ۲۷ ژوئیه ۱۳۵۰
مرگ ۲۱ ژوئیه ۱۴۲۵
پیش از ژان هشتم
پس از ژان پنجم
دودمان دودمان پالایولوگوس
پدر ژان پنجم
مادر هلنا کانتاکوزنا
دین مسیحی ارتدکس
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#188
Posted: 10 Nov 2013 12:46
ژان هشتم
ژان هشتم پالایولوگوس یا یوانس هشتم پالایولوگوس (زادهٔ ۱۷ یا ۱۸ دسامبر ۱۳۹۲ — درگذشتهٔ ۳۱ اکتبر ۱۴۴۸) امپراتور ماقبل آخر روم شرقی (بیزانس) بود که بیشتر دوران فرمانرواییش را به درخواست کمک از غرب برای مقابله با آخرین حملات ترکان عثمانی علیه امپراتوری بیزانس گذراند.
زندگینامه
ژان هشتم پسر مانوئل دوم پالایولوگوس، امپراتور وقت بیزانس و هلنا دراگاشِ صرب‌تبار از دودمان دراگاش مقدونیه بود که در ۱۴۰۸ به‌عنوان امپراتور مشترک با پدرش تاجگذاری کرد و حکومت مؤثرش را در ۱۴۲۱ آغاز نمود.
مانوئل دوم در ۱۴۲۵ درگذشت و ژان یگانه امپراتور وقت بیزانس شد. او بر قسطنطنیه و نواحی اطرافش فرمان می‌راند و برادرانش ادارهٔ باقی‌ماندهٔ امپراتوری چند تکه‌شدهٔ بیزانس در پلوپونیز یونان و در مناطق حاشیهٔ دریای سیاه را برعهده داشتند.
قسطنطنیه در ژوئن ۱۴۲۲ به محاصرهٔ نیروهای مراد دوم، سلطان عثمانی درآمد اما پس از آنکه ترک‌ها در مارس ۱۴۳۰ موفق به تصرف تسالونیکا (تسالونیکی امروزی در یونان) شدند، ژان برای مقابله با آنها رو به سمت غربی‌ها آورد و از آنان کمک خواست. او در ۱۴۳۷ به ایتالیا رفت و برای جلب حمایت آنها در شورای فررا-فلورانس در ۱۴۳۹، اتحاد دو کلیسای بیزانس و لاتین را اعلام داشت. اما این اتحاد سبب بروز نفاق در بین اهالی بیزانس شد که حاضر به تسلیم کلیسای خود به پاپ نبودند و از سوی دیگر تلاش غربی‌ها برای مقابله با ترکان عثمانی نیز در نهایت به شکست انجامید.
ژان که فرزندی نداشت برادرش کنستانتین را به جانشینی خود برگزید، اما این موضوع با مخالفت و دسیسه‌چینی‌های برادر کوچکترش دمتریوس همراه گردید. این موضوع و دیگر اتفاقات پیش‌آمده سبب شد تا ژان از نظر روحی و روانی در شرایط مناسبی به‌سر نبرد و شنیدن خبر پیروزی ترکان بر مجارها در دومین نبرد کوزوو در اکتبر ۱۴۴۸ نیز بر وخامت اوضاع او افزود. سرانجام ژان هشتم در ۳۱ اکتبر ۱۴۴۸ در قسطنطنیه درگذشت و پس از او برادرش کنستانتین با حمایت مادرشان هلنا، با عنوان کنستانتین یازدهم بر تخت امپراتوری بیزانس نشست.
هرچند تلاش‌های ژان برای اتحاد دو کلیسا با شکست مواجه شد اما سفر او به ایتالیا چندان هم بی‌حاصل نبود و رویدادی مهم در تاریخ رنسانس ایتالیا محسوب می‌شد. هنرمندان ایتالیایی از جمله بنوتزو گاتزولی، شکوه و جلال ژان و هیأت همراهش را به‌تصویر کشیدند و از آن مهمتر، تبادل نظر بین اعضای هیأت همراه شامل دانش‌پژوه بزرگ ژرژ ژمیستوس پلتون با اومانیست‌های ایتالیایی بود. در عین‌حال اندیشمندان ایتالیایی به نسخ خطی یونانی‌ای دست یافتند که آزادانه در مکان‌های برپایی شورا خرید و فروش می‌شد.
نام کامل یوانس پالایولوگوس
زادروز ۱۷ یا ۱۸ دسامبر ۱۳۹۲
مرگ ۳۱ اکتبر ۱۴۴۸
محل مرگ قسطنطنیه، امپراتوری بیزانس
(استانبول امروزی، ترکیه)
پیش از کنستانتین یازدهم
پس از مانوئل دوم
دودمان دودمان پالایولوگی
پدر مانوئل دوم
مادر هلنا دراگاش
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#189
Posted: 10 Nov 2013 12:50
کنستانتین یازدهم
کنستانتین یازدهم با عنوان کامل کنستانتین یازدهم پالایولوگوس (زادهٔ ۸ فوریه ۱۴۰۴ — درگذشتهٔ ۲۹ مه ۱۴۵۳) آخرین امپراتور بیزانس از ۱۴۴۹ تا زمان کشته‌شدنش در ۱۴۵۳ به هنگام آخرین دفاع از قسطنطنیه در برابر حملات ترکان عثمانی بود. کنستانتین یازدهم را گاه به دلیل تصور اشتباه تاجگذاری کنستانتین لاسکاریس در ۱۲۰۴، کنستانتین دوازدهم نیز نامیده‌اند.
کنستانتین، چهارمین پسر امپراتور بیزانس مانوئل دوم از همسر صرب‌تبارش هلنا دراگاش (از دودمان مقدونیایی دراگاش) بود. او کارش در عرصهٔ سیاست را در کنار برادرانش تئودور و توماس و با فرمانداری دسپوتاتِ موریا (پِلوپونز امروزی) آغاز نمود. هنگامی که برادرش ژان هشتم، امپراتور وقت بیزانس بدون آنکه فرزندی داشته باشد در ۱۴۴۸ درگذشت، بر سر جانشینی او بین کنستانتین و دیگر برادرش دمتریوس اختلاف افتاد. امپراتریس هلنا که در این میان نقش نایب‌السلطنه را داشت از کنستانتین حمایت کرد و آنها از مراد دوم، سلطان عثمانی خواستند تا در این مورد حکمیت نماید. او نظرش بر کنستانتین افتاد و بدین ترتیب کنستانتین با نام کنستانتین یازدهم در ژانویهٔ ۱۴۴۹ به‌عنوان امپراتور جدید بیزانس در میسترا تاجگذاری کرد.
کنستانتین فردی شجاع و پرانرژی بود که میراثی ویران را دریافت داشته بود. در ۱۴۵۱ محمد دوم سلطان جدید عثمانی شد و تمام منابع خود را برای تصرف قسطنطنیه به‌کار گرفت. کنستانتین نیز در مقابل، تمام توان خود را برای دفاع از شهر به کار بست و حتی برای جلب حمایت غرب، پیروی کلیسای ارتدکس یونان از کلیسای کاتولیک روم را اعلام نمود که مورد انتقاد گروه‌های مخالف اتحاد دو کلیسا قرار گرفت و در نهایت نتیجه‌ای نیز در بر نداشت. او پیشنهاد محمد دوم برای تسلیم شهر در عوض گذشتن از جان او و ادامهٔ فرمانرواییش در میسترا را نپذیرفت و در نتیجه ترک‌ها قسطنطنیه را به محاصرهٔ خود درآوردند.
کنستانتین با ۷۰۰۰ نفر نیرو در برابر ارتش پر تعداد عثمانی که درعین‌حال مجهز به ابزارآلات پیشرفته‌ای بودند که توسط مهندسی غربی برایشان تهیه شده بود قرار گرفت و به دفاع از شهر پرداخت. قسطنطنیه سرانجام در ۲۹ مه ۱۴۵۳ سقوط کرد و ترکان با عبور از دیوارهای شهر وارد آن شدند. کنستانتین یازدهم با سربازان باقی‌مانده‌اش به نبرد با مهاجمان ادامه داد و درنهایت او نیز در همان روز کشته شد. او آخرین امپراتور روم شرقی بود که با مرگ او و تصرف قسطنطنیه به‌دست ترکان عثمانی، امپراتوری بیزانس نیز به پایان خود رسید.
دوران ۱۴۴۹-۱۴۵۳
تاجگذاری ۶ ژانویه ۱۴۴۹
زادروز ۸ فوریه ۱۴۰۴
زادگاه قسطنطنیه، امپراتوری بیزانس
(استانبول امروزی، ترکیه)
مرگ ۲۹ مه ۱۴۵۳
محل مرگ قسطنطنیه، امپراتوری بیزانس
پیش از پایان امپراتوری بیزانس
پس از ژان هشتم
پدر مانوئل دوم
مادر هلنا دراگاش
پایان امپراتوری روم شرقی(بیزانس)
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#190
Posted: 11 Nov 2013 22:38
امپراتوری مغول
امپراتوری مغول در زمان اوج قدرت (۱۲۵۹ میلادی)
چنگیز خان مغول
امپراتوری مغول که در ابتدا حکومت بزرگ مغول نام گذاری شده بود، امپراتوری بزرگی بود که طی قرون ۱۳ و ۱۴ وجود داشت. از آسیای میانه آغاز می‌شد و سرانجام از اروپای شرقی به دریای ژاپن کشیده شده و قسمت عظیمی از سیبری را تحت پوشش قرار می‌داد و به سوی جنوب پیش رفته و جنوب شرقی آسیا، شبه قاره هند و خاورمیانه را شامل می‌شد. به همین دلیل است که به عنوان بزرگترین امپراتوری در تاریخ جهان شناخته می‌شود. این امپراتوری در بیشترین حد خود به ۹۷۰۰ کیلومتر (۶۰۰۰ مایل) می‌رسد که مساحت ۲۴٬۰۰۰٬۰۰۰ کیلومتر مربع که ۱۶ درصد مساحت کل زمین است را تحت پوشش قرار می‌داد و بر جمعیتی بالغ بر ۱۰۰ میلیون حمکرانی می‌کرد
امپراتوری مغول از وحدت قبایل مغول و تحت فرماندهی چنگیزخان به وجود آمد. چنگیز خان در سال ۱۲۰۶ به عنوان فرمانده کل مغول‌ها معرفی شد. امپراتوری، تحت رهبری او و فرزندانش در همه جهات جغرافیایی به سرعت رشد کرد.
امپراتوری پهناوری که شرق را به غرب پیوند می‌داد و نهایتاً به عنوان «تسویه حساب» فرهنگی در جهان عمل کرد. تحت فرماندهی مغولان، فناوری‌های جدید، کالاها و ایدئولوژی‌های مختلف در سراسر اوراسیا منتشر شد. محدوده این مبادلات از نقشه نگاری تا صنعت چاپ و از کشاورزی گرفته تا نجوم گسترش داشت.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
صفحه 19 از 27