ارسالها: 23330
#121
Posted: 30 Aug 2013 22:33
فرانکلین پیرس(چهاردهمین رئیس جمهور)
فرانکلین پیرس (۲۳ نوامبر ۱۸۰۴ - ۸ اکتبر ۱۸۶۹) چهاردهمین رئیس‌جمهور آمریکا از ۱۸۵۳ تا ۱۸۵۷ بود. این دوران همزمان است با ۱۲۳۱ تا ۱۲۳۵خورشیدی و دوران سلطنت ناصر الدین شاه قاجاردر ایران.
فرانکلین پیرس، چهاردهمین رییس جمهوری آمریکا
فرانکلین پیرس زمانی رییس جمهوری آمریکا شد که آرامش در آمریکا حکمفرما بود و به نظر می رسید مصالحه سال۱۸۵۰، خطر توفان جدایی طلبی را برطرف ساخته است. پیرس با عمل به توصیه های مشاوران جنوبی اش سعی داشت مانع بروز توفان دیگری شود، اما سیاستهای او نه تنها کمکی به برقراری آرامش نکرد بلکه سبب بر هم خوردن ثبات کشور نیز شد.
ورود به سیاست
فرانکلین پیرس، سال ۱۸۰۴ در نیوهمپشایر بدنیا آمد، در جوانی حقوق خواند و وارد سیاست شد. بیست و چهار ساله بود که به عضویت مجلس قانونگزاری نیوهمپشایر در آمد و دو سال بعد رییس آن شد.در سالهای دهه ۱۸۳۰ به واشنگتن رفت، ابتدا به عنوان نماینده کنگره و سپس در مقام سناتوری خدمت کرد.پیرس در جنگ مکزیک حضور داشت و دوستان نیو همپشایری پیرس، پیشنهاد نامزدی او را برای انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۸۵۲ مطرح کردند. در کنوانسیون دموکراتها پس از ۴۸ بار رای گیری و حذف تمامی چهره های سرشناس پیرس را به عنوان نامزد انتخابات ریاست جمهوری انتخاب کردند.
فرانکلین پیرس توانست ژنرال وینفیلد اسکات، نامزد ویگها را شکست دهد و به عنوان چهاردهمین رییس جمهوری آمریکا انتخاب شود. در آن زمان جمعیت ایالات متحده ۲۳ میلیون و ۱۹۱ هزار و ۸۷۶ نفر بود.فرانکلین پیرس دوران ریاست جمهوری اش را با داغی بزرگ آغاز کرد، دو ماه پس از انتخابات، همسر و پسر یازده ساله پیرس در تصادف قطار کشته شدند.
فرانکلین پیرس در نطق مراسم ادای سوگند ریاست جمهوری، اعلام کرد دوران صلح و شکوفایی در کشور و نمایش قدرت در روابط با دیگر کشورها فرارسیده است. پیرس همچنین گفت احتمال دارد ایالات متحده برای امنیتش، درصدد تصرف مستعمراتی برآید.
مساله گسترش برده داری زمانیکه فرانکلین پیرس به بریتانیای کبیر فشار آورد تا از منافع ویژه خود در بخشهایی از سواحل امریکای مرکزی چشم پوشی کند و حتی زمانیکه قصد داشت اسپانیا را به فروش کوبا ترغیب کند، نگرانی ایجاد کرد.
موج جدیدی از تجزیه طلبی زمان ارائه لایحه کانزاس – نبراسکا براه افتاد. با تصویب این لایحه مصالحه میسوری لغو می شد و بحث در مورد برده داری در غرب از سر گرفته می شد. این لایحه که توسط سناتور داگلاس تدوین شده بود در حقیقاز تمایل او را برای ایجاد خط آهنی نمایان می کرد که از شیکاگو تا کالیفرنیا امتداد یابد و از نبراسکا نیز عبور کند. پیش از آن جفرسون دیویس، وزیر جنگ، پرزیدنت پیرس را متقاعد ساخته بود تا هیاتی را برای خرید زمین به منظور تاسیس خط آهن جنوب، به مکزیک بفرستد. نماینده آمریکا اراضی را که اینک حد واسط جنوب آریزونا و بخشی از جنوب نیومکزیکو است، به مبلغ ۱۰ میلیون دلار خرید.
آشوب در کانزاس
پیشنهاد داگلاس برای ساماندهی سرزمینهای غرب، که امکان داشت یک خط آهن نیز از آنها بگذرد، اشکالات فراوانی ایجاد کرد.در لایحه پیشنهادی داگلاس آمده بود که ساکنان مناطق جدید خود می توانند در مورد برده داری تصمیم بگیرند. نتیجه آن هجوم مردم به سوی کانزاس بود، شمالی ها و جنوبی ها در رقابت با یکدیگر و برای در دست گرفتن کنترل این منطقه، به سوی کانزاس روانه شدند؛ تیراندازی، خشونت و خونریزی های آن روزها در کانزاس، مقدمه ای برای بروز جنگ داخلی آمریکا شد. در پایان دوره ریاست جمهوری فرانکلین پیرس، آرامش به کانزاس بازگشته بود، اما دموکراتها دیگر حاضر نشدند پیرس را برای ریاست جمهوری نامزد کنند و به جای او به بوکانن روی آوردند که در فضای آن دوران گزینه ای مناسبتربه نظر می رسید. فرانکلین پیرس پس از پایان دوره ریاست جمهوری به نیو همپشایر برگشت و سال ۱۸۶۹ در شهر کنکورد در نیوهمپشایر درگذشت.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#122
Posted: 30 Aug 2013 22:50
جیمز بیوکنن(پانزدهمین رئیس جمهور)
جیمز بیوکَنِنپانزدهمین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا بود. وی از سال ۱۸۵۷ تا ۱۸۶۱ مقام ریاست جمهوری آمریکا را عهده‌دار بود. این دوران همزمان است با ۱۲۳۵ تا ۱۲۳۹خورشیدی و زمان سلطنت ناصر الدین شاه در ایران، امضای معاهده پاریس میان ایران و بریتانیا از جمله وقایع مهم این دوران است.
سالهای پیش از ریاست جمهوری
جیمز بوکانن سال ۱۷۹۱ در خانواده ای متمکن در پنسیلوانیا به دنیا آمد. در کالج دیکنسون حقوق خواند و به وکالت مشغول شد.
بوکانن پنج بار به نمایندگی مجلس انتخاب شد. دوره کوتاهی سفیر آمریکا در روسیه بود و پس از آن، به مدت یک دهه در سنا خدمت کرد. در دولت پرزیدنت پالک، وزیر امور خارجه و در زمان ریاست جمهوری فرانکلین پیرس، سفیر آمریکا در بریتانیا بود. سال ۱۸۵۶ دموکراتها جیمز بوکانن را به عنوان نامزد حزب برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری معرفی کردند.
پانزدهمین رییس جمهوری آمریکا
بوکانن در شرایطی رییس جمهوری آمریکا شد که کشور به سرعت به سمت تجزیه پیش می رفت. بوکانن ترجیح داد که واقعیت های سیاسی زمانه اش را بپذیرد، از همین رو برای پایان دادن به اختلافها بر سر مساله برده داری بر نظریه قانون اساسی تکیه کرد، اما او این نکته را در نظر نگرفته بود که شمالی ها استدلال های متکی بر قانون اساسی را که به نفع جنوبی ها بود نمی پذیرند. مساله دیگری که بوکانن به آن اشراف نداشت مساله آرایش سیاسی احزاب در آن زمان بود که به دلیل گسترش تمایلات تجزیه طلبانه در حال تغییر بود: انشعاب در حزب دموکرات، تضعیف و نابودی حزب ویگ و تشکیل حزب جمهوریخواه از تحولات این سالها بود.
بوکانن در کاخ سفید
جیمز بوکانن با شکست دادن میلارد فیلمور و جان فرمونت بعنوان پانزدهمین رییس جمهوری آمریکا انتخاب شد، در آن زمان جمعیت ایالات متحده آمریکا ۳۱ میلیون و ۴۴۳ هزار و ۳۲۱ نفر بود. جیمز بوکانن فکر می کرد اگر در انتخاب کابینه اش ترکیبی متوازن از جناح های سیاسی را در نظرداشته باشد و مردم را ترغیب کند که برای حل اختلافات در زمینه قانون اساسی تفسیر دیوانعالی کشور را بپذیرند، می تواند به بحرانهای سیاسی پایان دهد. دیوانعالی در حال بررسی قانونی بودن محدود کردن برده داری در سرزمینهای مورد مناقشه بود و جیمز بوکانن در نطق مراسم ادای سوگند ریاست جمهوری ضمن اشاره به این نکته، آرزو کرد که دیوانعالی این مساله را به سرعت حل کند.
دو روزبعد دیوانعالی نظرش را اعلام و تصریح کرد کنگره برای محروم کردن مردم از برده داری در سرزمینهای مورد منازعه قدرت و اختیارات قانونی ندارد. جنوبی ها از اعلام نظر دیوانعالی شادمان شدند اما در شمال جنجال برپا شد.
کانزاس در آن زمان ایالت نبود و بوکانن تصمیم گرفت کانزاس را به عنوان یک ایالت برده دار اعلام کند، این مساله خشم جمهوری خواهان و بسیاری از هم حزبی های بوکانن رابرانگیخت اما کانزاس در دوران بوکانن همچنان به عنوان منطقه باقی ماند.
سال ۱۸۵۸ جمهوری خواهان در مجلس نماینگان به اکثریت دست یافتند، اما هر لایحه مهمی که تصویب می کردند باید از سد جنوبی ها در سنا می گذشت و یا از وتوی رییس جمهوری عبور می کرد. دولت فدرال به بن بست رسیده بود. سال ۱۸۶۰ اختلافات سیاسی تا جایی بالاگرفت که از حزب دموکرات دو شاخه شمال و جنوب انشعاب و هر شاخه نامزد خود را برای انتخابات ریاست جمهوری معرفی کرد، در نتیجه زمانی که جمهوری خواهان آبراهام لینکلن را به عنوان نامزد احراز مقام ریاست جمهوری معرفی کردند، واضح بود که لینکلن انتخاب می شود حتی اگر هیچ رایی در صندوقهای جنوب به نام او ریخته نشود. جنگ افروزان جنوب بر تجزیه طلبی دامن می زدند و تمایلی به روی کار آمدن یک دولت جمهوری خواه نداشتند. پرزیدنت بوکانن، تلاش کرد راهی برای مصالحه بیابد اما رهبران جدایی طلبان حاضر به مصالحه نبودند.
اینجا بود که بوکانن شیوه نظامی را در پیش گرفت وکشتی جنگی « ستاره غرب» را عازم جنوب کرد. چندین عضو کابینه بوکانن استعفا دادند و او با شمالی ها جاهای خالی کابینه اش را پر کرد.
بوکانن از این زمان تا پایان دوره ریاست جمهوری اش سیاست غیر فعالی را در پیش گرفت. ماه مارس ۱۸۶۱ بوکانن به پنسیلوانیا بازگشت و دوران بازنشستگی اش را آغاز کرد و مشکلات داخلی کشور را که از حلش ناتوان بود برای جانشینانش به ارث گذاشت. هفت سال بعد بوکانن درگذشت.
جیمز بوکانن تنها رییس جمهوری امریکا است که هرگز ازدواج نکرد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#123
Posted: 30 Aug 2013 23:13
آبراهام لینکلن(شانزدهمین رئیس‌جمهور)
آبراهام لینکلن (۱۲ فوریهٔ ۱۸۰۹ – ۱۵ آوریل ۱۸۶۵) شانزدهمین رئیس‌جمهور ایالات متحدهٔ آمریکا بود.
مقدمه
آبراهام لینکلن به عنوان نخستین رئیس جمهور از حزب جمهوری خواه آمریکا انجام وظیفه نمود. امروز او بدین جهت مشهور است که به تاریخ برده‌داری در آمریکا خاتمه داد و ایالات متحده آمریکا را با نظارت بر مسائل مربوط به جنگ در طی جنگ داخلی آمریکا پا برجا نگه داشت. او پایه گذار خردورزی، آزادی، برابری، دموکراسی و احیاگر اندیشه های والای انسانی بود . او همچنین ژنرالها را انتخاب کرد و استراتژی آنها را تایید نمود، افسران ارشد غیر نظامی را برگزید، بر دیپلماسی، عزل و نصب و فعالیتهای حزب نظارت کرد، و از طریق پیامها و سخنرانیها نظرات عموم را جمع آوری نمود. توان بالای او در سخنوری قدرت تأثیر گذاری او را افزایش می‌داد. نطق گتیسبرگ وی تأثیر ماندگاری بر ارزشهای آمریکا داشت.
لینکلن میبایست برای حفظ آمریکا برده داری را نابود می‌کرد و این کار را با اعلامیه آزادی بردگان و متمم سیزدهم قانون اساسی ایالات متحده به انجام رساند. او شخصاً مسئولیت «بازسازی» را به عهده گرفت و در پی این بود که هرچه سریعتر کشور را دوباره یکپارچه سازد. «جمهوریخواهان تندرو» که طرفدار سیاستهای سختگیرانه تر بودند با او به مخالفت برخاستند.
توانمندیهای او را در امر رهبری می‌توان به وضوح در موارد زیر مشاهده کرد: در نخستین عملکرد دیپلماتیک وی در کنترل و اداره ایالتهای مرزی گرفتار برده داری در اوایل جنگ، در ناکام ساختن تلاش پارلمان برای سازمان دهی کابینه وی در سال ۱۸۶۲، در گفته‌ها و نوشته‌های بسیارش که به بسیج کردن و انگیزه دادن به ناحیه شمال کمک شایانی کردند و در فرونشاندن جنجال صلح در انتخابات ریاست جمهوری ۱۸۶۴ آمریکا. کوپرهدز او را به خاطر نقض قانون اساسی، پا را فراتر از قدرت اجرایی خود گذاشتن، اجتناب از سازش و مصالحه در امر برده داری، اعلام قانون ازدواج، معوق گذاشتن حکم احضار به دادگاه، دستور بازداشت ۱۸ هزار مخالف من‌جمله مقامات دولتی و ناشران روزنامه‌ها و کشتار صدها هزار مردان جوانی که به عنوان سرباز در جنگ خدمت می‌کردند، مورد انتقاد قرار داد. «جمهوری خواهان تندرو» نیز او را به دلیل عملکرد کندش در خاتمه دادن به برده داری و عدم اعمال خشونت کافی نسبت به مناطق اشغال شده جنوبی به باد انتقاد گرفتند.
تاریخ نویسان بر این باورند که لینکلن بر نهادهای سیاسی و اجتماعی آمریکا تأثیری ماندگار بر جای نهاد به ویژه اینکه این روال را در پیش گرفت که تمرکز قدرت را در دولت فدرال افزایش دهد و از قدرت دولتهای ایالتی بکاهد. اعتبار او مدیون نقش در تعریف مسائل بزرگ و مهم، سازمان دهی جنگ داخلی و پیروزی در آن، از بین بردن برده داری، تجدید نظر در ارزشهای ملی، تشکیل حزب سیاسی نوین و حفظ آمریکا است. ترور او در نگاه میلیونها تن از مردم آمریکا شهادت محسوب شد.
دوران آغازین
آبراهام لینکلن در ۱۲ فوریه ۱۸۰۹ (هم‌روز با چارلز داروین) در کلبه‌ای چوبی در مزرعهٔ سینکینگ اسپرینگ، به مساحت یک چهارم کیلومتر مربع، به دنیا آمد. پدرش توماس لینکولن و مادرش ننسی هانکز بود.
انتخابات
لینکلن از آغازین ماه‌های زمامداری‌اش نشان داد که به رغم نظر جیمز بوکانان، معتقد است که دولت ملی قدرت مواجهه با شورشیان را داراست . او گرچه با نظام برده‌داری مخالفت نمی‌ورزید، اما به سرعت دریافت که جنگ داخلی، در کشورش، نمی‌تواند بدون آزادی برده‌ها، به سرانجامی مطلوب برسد . او از یک سو با مخالفت جمهوریخواهان تندرو مواجه بود و از سوی دیگر باید تلاش می‌کرد تا دموکراتهای طرفدار صلح را با خود همراه کند. تلاش‌های وی برای یافتن راهی میانه در سال ۱۸۶۴ به ثمر نشست و وی برای بار دوم سمت ریاست جمهوری در کشورش را بر عهده گرفت. لینکلن در مراسم تحلیف بر مسامحه با جنوب صحه گذاشت، اما پیش از اینکه این اندیشه وی به بوته آزمایش گذاشته شود، درگذشت.
آبراهام لینکلن در خانواده‌ای فقیر در کنتاکی بدنیا آمد. پدرش، در حالی که تنها تبری برای گذران زندگی بهمراه داشت، از آنجا به همراه خانواده خود مهاجرت کرد، و بسوی شهر ایندیانا پیش رفت، پس در شهر ایندیانا، کلبه‌ای چوبی، بدون در و پنجره ساخت که کف آن پر از علف‌های وحشی بود. او برای آنها، رختخواب‌هائی، که تشک آن را با برگ خشک پرکرده بودند به همراه، یک یا دو چهار پایه، یک میز و یک کتاب مقدس فراهم آورد، که همه اثاثیه و دارایی آنها را تشکیل می‌داد.
انتصابات، مصوبات، و کابینه
لینکلن در دوران ریاست خود بیشتر توجه خود را به مسائل نظامی و سیاست معطوف کرد، اما با حمایت شدید او بود که دولت آمریکا نظام بانک ملی فعلی را از طریق قانون بانک ملی راه اندازی نمود. دولت لینکلن تعرفه موریل را برای افزایش درآمد افزایش داد و برای نخستین بار مالیات بر درآمد را اعمال کرد، صدها میلیون دلار اوراق بهادار و اسکناسهای کاغذی چاپ کرد، مهاجرت از اروپا را ترغیب نمود، نخستین راه آهن میان قاره‌ای را به راه انداخت، وزارت کشاورزی آمریکا را بنا نهاد و از طریق قانون همستید مصوب ۱۸۶۲ مالکیت زمینهای کشاورزی را ترویج کرد. در طی جنگ، وزارت دارایی او به شیوه‌ای کارآمد تجارت پنبه را در نواحی اشغال شده جنوب تحت کنترل گرفت.
دولت و کابینه
از مشخصه‌های بارز لینکلن این بود که به رقیبان سیاسی اش در کابینه پستهای مهم می‌داد تا تمامی گروههای حزب را در یک جهت نگه دارد و به آنها امکان دهد تا با یکدیگر مبارزه کنند، اما علیه لینکلن متحد نشوند . تاریخ نویسان معتقدند که کابینه او به استثنای کامرون، گروهی بسیار کارآمد بود.
مصوبات مهم رئیس جمهور
با امضای لینکلن موارد زیر تصویب شد:
قانون درآمد مصوب ۱۸۶۱
قانون همستد
قانون Morrill Land- Grant College
صدور «اعلامیه آزادی بردگان» در ۱۸۶۲ و افزودن آن به متمم سیزده قانون اساسی ایالات متحده آمریکا.
قانون درآمدهای داخلی مصوب ۱۸۶۲
قوانین راه آهن پسفیک مصوب سال های ۱۸۶۲- ۱۸۶۴
تأسیس وزارت کشاورزی ایالات متحده در ۱۸۶۲
قانون بانکداری ملی – ۱۸۶۳
قانون درآمدهای داخلی مصوب
ترور
لینکلن توسط یک بازیگر تئاتر به نام جان ویلکس بوث مورد اصابت گلوله قرار گرفت و در صبح روز ۱۴ آوریل ۱۸۶۵ درگذشت.
میراث و بزرگداشت
یادبود و گرامیداشت آبراهام لینکلن، یکی از محبوبترین رئیس جمهوران آمریکا، طیف و گستره وسیعی را در اقصی نقاط آمریکا داشته که تا به امروز نیز ادامه دارد.
در رأی‌گیری عمومی‌ای که اخیراً تحت عنوان «بزرگ‌ترین آمریکایی» انجام گرفت آبراهام لینکلن پس از رونالد ریگان مرتبه دوم را کسب کرد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#124
Posted: 31 Aug 2013 12:01
اندرو جانسون(هفدهمین رئیس جمهور)
اندرو جانسون بین سالهای۱۸۶۵ تا ۱۸۶۹ میلادی ریاست جمهوری آمریکا را بر عهده داشت. این دوران همزمان است با ۱۲۴۴ تا ۱۲۴۷ خورشیدی و زمان سلطنت ناصرالدین شاه در ایران.
اندرو جانسون، هفدهمین رییس جمهوری آمریکا
پس از ترور لینکلن، اندرو جانسون، معاون اوکه از حزب دموکرات بود بر اساس قانون اساسی آمریکا سوگند ریاست جمهوری یادکرد. اواز طرفداران جکسون بود و چون او می‌اندیشید. اندرو جانسون مرد صادق و شریفی بودکه یکی از بد شانس ترین روسای جمهوری آمریکا به حساب می‌آید. گروه جمهوری خواهان رادیکال در کنگره که در برابر رییس جمهوری جدید صف آرایی کردند با زیرکی هدایت می شدندو روشهایشان چنان بیرحمانه بود که جانسون یارای مقابله و برابری با آنها را نداشت. اندرو جانسون در رالی در ایالت کارولینای شمالی بدنیا آمد و در فقر بزرگ شد، در کودکی شاگرد یک خیاط بود، اما سرانجام از کار در آن خیاطی فرار کرد. او در گرینزویل تنسی مغازه خیاطی خودش را باز کرد و با الیزا مک کاردل ازدواج کرد. جانسون خواندن و نوشتن را نزد همسرش آموخت. او در مناظرات آکادمی ملی حضوری فعال داشت. پیش از رسیدن به ریاست جمهوری بعنوان شهردار، نماینده کنگره، سناتور، فرماندار تنسی و معاونت ریاست جمهوری آمریکا خدمت کرد. در عرصه سیاست سخنوری توانا بود، پشتیبان مردم عادی و منتقد اشرافیت مزرعه داربود. طی سالهای دهه ۱۸۴۰ و ۱۸۵۰ میلادی در کنگره بود از طرح و لایحه مزرعه مجانی برای فقرا حمایت می‌کرد. در دوران بحران تجزیه طلبی، وحتی زمانیکه تنسی اعلام جدایی کرد، جانسون همچنان در سنا ماند و این مساله نزد شمالی‌ها از او قهرمانی ساخت، امادرعین حال باعث شد تا بسیاری ازجنوبی‌ها به چشم خائن به او بنگرند. سال ۱۸۶۲ پرزیدنت لینکلن، جانسون را به فرماندهی نظامی تنسی منصوب کرد و جانسون از تنسی برای بازسازی ارتش استفاده کرد. سال ۱۸۶۴ جمهوری خواهان با این استدلال که «حزب متحد ملی» متعلق به تمام مردان وفادار و صادق است اندرو جانسون را که یک جنوبی و دموکرات بود، به عنوان نامزد معاونت ریاست جمهوری معرفی کرد. پس از ترور لینکلن، پرزیدنت جانسون کار بازسازی ایالتهای کنفدراسیون را از سر گرفت و این در حالی بود که جلسات کنگره در سال ۱۸۶۵ برگزار نمی‌شد. در این زمان جمعیت ایالات متحده آمریکا ۳۹ میلیون و ۸۱۸ هزار و ۴۴۹ نفر بود.
دوران بازسازی
اندرو جانسون، تمام کسانی را که سوگند وفاداری خوردند عفو کرد اما رهبران و ثروتمندان جنوب باید از رییس جمهوری عفو ویژه دریافت می‌کردند. جمهوری خواهان رادیکال در کنگره برای تغییر برنامه جانسون بسرعت وارد عمل شدند و توانستند حمایت شمالیهایی را جلب کنند که از بر سر کار ماندن بسیاری از کسانی که پیش از جنگ از رهبران جنوبی‌ها بودند و همچنین اعمال محدودیتهای پیش از جنگ در مورد سیاهان رضایت نداشتند. یکی از اقدامات رادیکالها تصویب لوایحی در مورد برده‌های سابق بود. جانسون لوایح تصویب شده را وتو کرد. رادیکالها توانستند رای کافی را در کنگره برای تصویب این لایحه، برغم وتوی رییس جمهوری گرد آورند. این نخستین بار بود که کنگره علی‌رغم وتوی رییس جمهوری لایحه‌ای را به تصویب رساند. کنگره در نهایت لایحه قانون مدنی سال ۱۸۶۶ را تصویب کرد که بر اساس آن سیاهان به عنوان شهروند آمریکا پذیرفته می‌شدند و هر تبعیضی علیه آنها ممنوع می‌شد. چند ماه بعد کنگره متمم چهاردهم قانون اساسی را تصویب کرد. در این متمم آمده بود که هیچ ایالتی نباید فردی را از زندگی، آزادی، یا مالکیت، بدون طی مراحل قانونی محروم کند. هیچ یک از ایالتهایی که پیش از جنگ عضو کنفدراسیون بودند بجز تنسی حاضر به پذیرش اصلاحیه نشدند. علاوه بر این دو شورش نژادی خونین در جنوب رخ داده بود. جانسون در جریان یک سخنرانی در غرب میانه با خشم حضار روبرو شد. پاییز همانسال، جمهوری خواهان رادیکال در انتخابات کنگره به پیروزی چشمگیری دست یافتند. در ماه مارس سال ۱۸۶۷، رادیکالها طرح خود را برای بازسازی تصویب کردند و به اجرا در آوردند که بر اساس آن در ایالتهای جنوبی حکومت نظامی اعلام شد. آنها همچنین با تصویب قوانینی محدودیتهای جدیدی برای رییس جمهوری ایجاد کردند و زمانیکه جانسون، ادوین استنتون، وزیر جنگ کابینه را برکنار کرد، جانسون به زیر پاگذاشتن قانون و سواستفاده از قدرت متهم شد و مورد استیضاح قرار گرفت. اما جانسون در سنا تبرئه شد. سال ۱۸۷۵، وشش سال پس از پایان دوره ریاست جمهوری اش، جانسون در انتخابات مجلس سنا از ایالت تنسی انتخاب شدو به واشنگتن بازگشت. اندرو جانسون چند ماه پس از آن در ژوئیه سال ۱۸۷۵ درگذشت.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#125
Posted: 31 Aug 2013 12:08
یولیسیز سایمن گرانت(هجدهمین رئیس جمهور)
یولیسیز سایمن گرانت (به انگلیسی: Ulysses Simon Grant) هجدهمین رئیس جمهور آمریکا، و قهرمان جنگ داخلی آمریکا بود.بین سالهای ۱۸۶۹ تا ۱۸۷۷ میلادی، ریاست جمهوری آمریکا را بر عهده داشت.
اولیسیس گرانت ، هجدهمین رییس جمهوری آمریکا
اواخر دوره ریاست جمهوری اندرو جانسون بود که ژنرال اولیسیس گرانت با جانسون اختلاف پیدا کرد و به جمهوری خواهان افراطی پیوست. ژنرال گرانت نماد پیروزی نیروهای دولتی در زمان جنگ داخلی بود و طبیعی ترین گزینه جمهوری خواهان برای نامزدی انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۸۶۸ به حساب می آمد. زمانیکه ژنرال گرانت رییس جمهوری آمریکا شد، آمریکایی ها از آشفتگی اوضاع ،خسته شده بودند.ژنرال گرانت اصلاحاتی انجام نداد، او منتظر راهنمایی کنگره ماند و به نظر سر در گم می رسید.
گرانت در جنگ داخلی
اولیسیس گرانت سال ۱۸۲۲( دراوهایو) بدنیا آمد، او فرزند یک دباغ اهل اوهایو بود، برخلاف میلش به مدرسه نظامی «وست پوینت» رفت و سال ۱۸۴۳ فا رغ التحصیل شد. گرانت در جنگ مکزیک تحت فرماندهی ژنرال زاکاری تایلورجنگید. وقتی جنگ داخلی آغاز شد، گرانت در مغازه چرم فروشی پدرش درگالنای ایلینوی کار می کرد، او به خدمت احضار شد و فرماندهی یک هنگ از داوطلبان متمرد رابه او سپردند. گرانت هنگ را منظم کرد و به درجه سرتیپ نیروهای داوطلب ارتقا یافت . گرانت در جنگ داخلی آمریکا ازخود شهامت و لیاقت نشان داد، در یکی از جبهه های نبرد زمانیکه فرمانده ارتش کنفدراسیون از او خواست شرایط آتش بس را اعلام کند پاسخ داد:« هیچ شرطی به جزتسلیم فوری و بی قید و شرط پذیرفته نمی شود».کنفدراسیونی ها تسلیم شدند و پرزیدنت لینکلن او را به عنوان سرلشکر نیروهای داوطلب منصوب کرد. در جریان جنگ، گرانت از خود شایستگی نشان داد و در شکست کنفدراسیونی ها نقش مهمی داشت وماه مارس سال ۱۸۶۴ ژنرال ارشد شد.
گرانت در کاخ سفید
ژنرال گرانت در انتخابات سال ۱۸۶۸ بر رقیب دموکراتش، هوراشیو سیمور، پیروز شد و به عنوان هجدهمین رییس جمهوری آمریکا به کاخ سفید رفت. در آن زمان جمعیت ایالات متحده ۳۹ میلیون و ۸۱۸ هزار و ۴۴۹ نفر بود. اولیسیس گرانت دولت راتقریبا همانطور اداره می کرد که ارتش را و تعدادی از ارتشی ها را به کاخ سفید آورد. او مردی بسیار صادق و درستکار بود اما در زمان ریاست جمهوری از طرفدارانش هدایای گرانقیمتی دریافت می کرد. از آن بدتر، او بارها با جی گولد و جیمز فیسک که هر دو دلالان بازار بودند، دیده شده بود. زمانیکه گرانت از نقشه آنان برای انحصار بازار طلا با خبر شد به وزیر خزانه داری اجازه داد تا آن اندازه که لازم است طلا بفروشد و نقشه آنان را نقش برآب کرد.
دوره دوم ریاست جمهوری
جمهوری خواهان لیبرال اصلاح طلب، در مبارزات تبلیغاتی برای دومین دوره ریاست جمهوری، به گرانت حمله می کردند. گرانت نیز آنها را مردانی تهی مغز و کوته فکر می نامید. ژنرال گرانت در انتخابات سال ۱۸۷۲ با کسب اکثریت قابل توجهی از آرا، پیروز شد.
اولیسیس گرانت در دوران بازنشستگی در یک شرکت تجاری شریک شد که کار آن به ورشکستگی کشید. کمی بعد گرانت دریافت که به سرطان حنجره مبتلا شده ، او شروع به نوشتن خاطراتش کرد تا با پولی که از فروش خاطراتش بدست می آورد بدهی هایش را بپردازد و چیزی هم برای خانواده اش باقی بگذارد. اولیسیس گرانت در حالیکه با مرگ دست و پنجه نرم می کرد خاطراتش را نوشت، که در نهایت ۴۵۰ هزار دلار بابت آن دریافت کرد. اولیسیس گرانت روز ۲۳ ژوییه سال ۱۸۸۵، اندک زمانی پس از آنکه آخرین صفحه خاطراتش را نوشت، درگذشت.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#126
Posted: 31 Aug 2013 12:14
راترفورد هایس( نوزدهمین رییس جمهور)
رادرفورد بیرچارد هِیز(۴ اکتبر، ۱۸۲۲ - ۱۷ ژانویه ۱۸۹۳)، نوزدهمین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکااین دوران همزمان است با ۱۲۵۵ تا ۱۲۵۹ خورشیدی و زمان سلطنت ناصر الدین شاه در ایران. انتخاب هیز برای سومین بار به عنوان فرماندار اوهایو زمینه جلب توجه جمهوریخواهان را به وی فراهم آورد. انتخاب وی به عنوان رئیس جمهور آمریکا در سال ۱۸۷۶ با بحث و شبهات زیادی همراه بود. او با اختلاف یک رای الکترال بر رقیبش پیروز شد. اما وعده‌های هیز برای مصالحه با جنوب باعث شد تا افکار عمومی آمریکا نسبت به نتایج این انتخابات سختگیری نکرده و آن را بپذیرد.
راترفورد هایس، نوزدهمین رییس جمهوری آمریکا
راترفورد هایس در یکی از بحث برانگیزترین انتخابات در تاریخ آمریکا و با اختلاف یک رای الکتورال، رقیبش ساموئل تیلدن را شکست داد و به عنوان نوزدهمین رییس جمهوری امریکا انتخاب شد. در آن زمان جمعیت ایالات متحده آمریکا ۵۰ میلیون و ۱۵۵ هزار و ۷۸۳ نفر بود. هایس برشکوه و جلال نهاد اجرایی آمریکا افزود ودست به اصلاحات معتدلی در آن زد. راترفورد هایس، سال ۱۸۲۲ در اوهایو بدنیا آمد، در کنیون کالج و هاروارد حقوق خواند، پس از ۵ سال وکالت به سینسیناتی رفت و در آنجا بعنوان یک وکیل جوان در حزب ویگ رشد کرد. در جریان جنگهای داخلی زخمی شد و به او درجه افتخاری سرلشکراعطا شد. زمانیکه هنوز در ارتش بود جمهوری خواهان سینسیناتی از اوخواستند که نامزد عضویت در مجلس نمایندگان آمریکا شود، او پذیرفت و در انتخابات پیروز شد. راترفورد هایس پیش از ریاست جمهوری، نماینده کنگره و سه دوره نیز فرماندار اوهایو بود.
انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال ۱۸۷۶
راترفورد هایس مردی آزادمنش، وفادار به حزب وبا سوابق خوب جنگی بود، این امتیازات سبب شد تا جمهوری خواهان او را برای انتخابات سال ۱۸۷۶ به عنوان نامزد خود معرفی کنند. رقیب او از حزب دموکرات ساموئل تیلدن، فرماندار نیویورک بود. با وجود آنکه شماری از سرشناس ترین سخنرانان جمهوری خواه و حتی مارک تواین برای هایس تبلیغ می کردند، هایس امیدی به پیروزی نداشت. نتیجه انتخابات بسیار نزدیک بود، تیلدن ۴ میلیون و ۳۰۰ هزار رای عمومی و هایس ۴ میلیون و ۳۶ هزار رای عمومی را از آن خود کرد، اما سرنوشت انتخابات در گرو نتیجه آرای الکتورال بود. در سه ایالت لوییزیانا، کارولینای جنوبی و فلوریدا در زمینه آرای الکتورال اختلاف وجود داشت وهایس برای پیروزی به رای الکتورال هر سه ایالت نیاز داشت، پس از چندین ماه مجادله در ژانویه سال ۱۸۷۷ کنگره، یک کمیسیون انتخاباتی را مسوول رسیدگی به این جریان کرد. این کمیسون متشکل از ۸ جمهوری خواه و ۷ دموکرات بود، کمیسون با رای ۸ بر ۷ به نفع هایس رای داد و نتیجه نهایی انتخابات سال ۱۸۷۶ را چنین اعلام کرد: ۱۸۵ رای الکتورال برای هایس و ۱۸۴ رای برای تیلدن. جمهوری خواهان شمالی به دموکراتهای جنوبی وعده دستکم یک پست کابینه، حمایت فدرال، یارانه های داخلی و خروج سربازان از لوییزیانا و کارولینای جنوبی را داده بودند. هایس از سوی دیگر اصرار داشت که انتخابش بر پایه شایستگی باشد و نه ملاحظات سیاسی. او مردانی بسیار کاردان را برای کابینه‌اش انتخاب کرد. راترفورد هایس، قول داد که از حقوق سیاهان در جنوب محافظت کند و همزمان طرفدار استقرار دولتهای خودگردان محلی بود که با دانایی، صداقت و آرامش اداره شوند. راترفورد هایس از ابتدا اعلام کرده بود که بیش از یک دوره در مقام ریاست جمهوری خدمت نخواهد کرد. او سال ۱۸۸۱ پس از پایان دوره ریاست جمهوری به خانه‌اش در فرمونت اوهایو بازگشت. راترفورد هایس سال ۱۸۹۳ درگذشت.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#127
Posted: 31 Aug 2013 12:24
جیمز گارفیلد( بیستمین رییس جمهور)
جیمز آبرام گارفیلد (۱۸۳۱-۱۸۸۱) بیستمین رئیس‌جمهور آمریکا بود. ازچهارم مارس تا نوزدهم سپتامبر سال ۱۸۸۱ میلادی ریاست جمهوری آمریکا را بر عهده داشت. این دوران همزمان است با اسفند ۱۲۵۹ تا شهریور ۱۲۶۰ خورشیدی و زمان سلطنت ناصر الدین شاه در ایران.
جیمز گارفیلد، بیستمین رییس جمهوری ایالات متحده آمریکا
جیمز گارفیلد سال ۱۸۳۱ درشهر کویاهوگا در اوهایو بدنیا آمد، دو ساله بود که پدرش را از دست داد، گارفیلد برای آنکه هزینه تحصیلش را فراهم کند مدتی راننده قایقهای مسافری بود. او سال ۱۸۵۶ از کالج ویلیامز در ماساچوست فارغ التحصیل شد.
ورود به دنیای سیاست
جیمز گارفیلد سال ۱۸۵۹ بعنوان سناتور جمهوری خواه از ایالت اوهایو به سنا راه یافت. در دوران بحران داخلی طرفدار سرسخت بازگشت ایالتهای تجزیه طلب به ایالات متحده آمریکا بود. سال ۱۸۶۲ و در زمان جنگ داخلی به ارتش داوطلبان پیوست و به دلیل لیاقتی که در نبردها از خود نشان داد درعرض دو سال چندین بار ترفیع گرفت و به درجه سرلشکر نیروهای داوطلب ارتقا یافت.
هم زمان در سال ۱۸۶۲ مردم اوهایو، جیمز گارفیلد را برای نمایندگی در کنگره انتخاب کردند. پرزیدنت لینکلن، گارفیلد را متقاعد کرد که از ارتش کناره گیرد استدلال لینکلن این بود که پیدا کردن یک نظامی برای جانشینی او به مراتب آسانتر از یافتن جمهوری خواهی توانا برای کنگره است. گارفیلد به مدت ۱۸ سال به طور متوالی به نمایندگی کنگره انتخاب شد .
سال ۱۸۸۰ در کنوانسیون جمهوری خواهان، گارفیلد نتوانست نظرسایر جمهوری خواهان را برای نامزدی دوستش، جان شرمن جلب کند. در نهایت در سی و ششمین دور رای گیری، به صورت غیر منتظره و بدون آنکه از قبل دراین باره گفتگویی صورت گرفته باشد، خود گارفیلد بعنوان نامزد جمهوری خواهان برای انتخابات ریاست جمهوری انتخاب شد.
دوران ریاست جمهوری
جیمز گارفیلد با اختلاف تنها ۱۰ هزار رای عمومی، ژنرال وینفیلد اسکات هنکاک، نامزد دموکراتها را شکست داد و بعنوان بیستمین رییس جمهوری آمریکا انتخاب شد، در آن زمان جمعیت ایالات متحده آمریکا ۵۰ میلیون و ۱۵۵ هزار و ۷۸۳ نفر بود.
جیمز گارفیلد در دوران ریاست جمهوری اختیارات دولت فدرال را در زمینه اداره گمرک نیویورک افزایش داد. درزمینه سیاست خارجی، وزیر امور خارجه دولت گارفیلد از تمام جمهوری های آمریکای لاتین دعوت کرد تا سال ۱۸۸۲ در کنفرانسی در شهر واشنگتن شرکت کنند اما این کنفرانس هرگز تشکیل نشد زیرا روز دوم ژوئیه سال ۱۸۸۱ در ایستگاه راه آهن شهر واشنگتن به جان جیمز گارفیلد سوقصد شد. وکیل جوانی که نتوانسته بود درشغل دلخواه خود استخدام شود به رییس جمهوری تیراندازی کرد. گارفیلد بشدت زخمی شد و چندین هفته در کاخ سفید تحت درمان قرار گرفت. الکساندر گراهام بل ، مخترع تلفن، به کاخ سفید آمد و تلاش کرد گلوله را در بدن رییس جمهوری با دستگاه الکتریکی که خود طراحی کرده بود ردیابی کند، اما موفق نشد.
روز ششم سپتامبر گارفیلد را به کنار دریا در نیوجرسی منتقل کردند. با آنکه پس از چند روز به نظررسید حال گارفیلد رو به بهبود است، اما روز نوزدهم سپتامبر سال ۱۸۸۱جیمز گارفیلد، بیستمین رییس جمهوری آمریکا ازعفونت و خونریزی داخلی درگذشت.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#128
Posted: 31 Aug 2013 12:40
چستر آلن آرتور(بیست و یکمین رئیس جمهور)
چستر آلن آرتور (زاده ۵ اکتبر ۱۸۲۹ - درگذشته ۱۸ نوامبر ۱۸۸۶)، بیست و یکمین رئیس جمهور ایالات متحدهٔ آمریکا
زندگینامه
چستر آلن آرتور در سال ۱۸۷۱ از سوی گرانت به سمت تحصیل دار بندر نیویورک منصوب شد . این سمت زمینه حمایت گسترده گروه نیویوریکی‌ها را به نفع وی فراهم آورد، اما هیس در سال ۱۸۷۷ خواستار تحقیق در فعالیتهای این گروه شد و یک سال بعد آرتور از سمت خود معلق شد . پس از مرگ کارفیلد آرتور که معاونت وی را بر عهده داشت، رئیس جمهور آمریکا شد . وی در پی از دست دادن حمایت گروه نیویورک و ناکامی در جلب حمایت اصلاح طلبان از نامزدی برای انتخابات سال ۱۸۸۴ بازماند. او دو سال پس از برگزاری این انتخابات در نیویورک درگذشت.
استیفن گراور کلیولند(بیست و دومین + بیست و چهارمین رئیس جمهور)
استفن گراور کلیولند(زاده ۱۸ مارس ۱۸۳۷ - درگذشته ۲۴ ژوئن ۱۹۰۸) بیست و دومین و بیست و چهارمین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا.
زندگینامه
کلیولند در سال ۱۸۸۴ توانست حمایت دموکراتها را برای نامزدی در انتخابات جلب کند. او اگرچه در میان افکار عمومی آمریکااز محبوبیت بالایی برخوردار نبود، اما در انتخابات ۱۸۸۴ با جلب نظر جمهوریخواهان مستقل به ریاست جمهوری آمریکا رسید. وی ۴ سال بعد رقابت برای کسب مجدد این جایگاه را به «بنیامین هریسون»، از حزب جمهوریخواه، واگذار کرد اما در دور بعدی انتخابات ریاست جمهوری بار دیگر توانست وارد کاخ ریاست جمهوری شود . پیروزی در نزاع مرزی با انگلیس در ونزوئلا از جمله دستاوردهای وی در سیاست خارجی بود.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#129
Posted: 2 Sep 2013 18:55
بنیامین هریسون (بیست و سومین رئیس جمهور)
بنیامین هریسون، بیست و سومین رئیس جمهور آمریکا.
وی نوه ویلیام هنری هریسون، نهمین رئیس جمهور آمریکا بود. بنیامین هریسون در انتخابات ۱۸۸۸ به عنوان نامزد جمهوریخواهان شرکت کرد و با کسب ۲۳۳ رای در الکترال کالج بر «کله ولند» چیره شد. بزرگ‌ترین دستاورد سیاست خارجی هریسون حمایت وی از «بلین»، وزیر امور خارجه وقت بود که ایده‌هایش در اداره امور وزارت خارجه آمریکا زمینه‌های قدرت امپریالیستی این کشور را نوید می‌داد.
ویلیام مک‌کینلی(بیست و پنجمین رئیس جمهور)
ویلیام مک‌کینلی بیست و پنجمین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا بود.
او در روز ۲۹ ژانویه سال ۱۸۴۳ به دنیا آمد و در ۱۴ سپتامبر ۱۹۰۱ در سن پنجاه و هشت سالگی توسط یک آشوب طلب به قتل رسید. بعد از او ریاست جمهوری آمریکا را تئودور روزولت بر عهده گرفت.
کودکی و جوانی
ویلیام مک‌کینلی در روز یکشنبه ۲۹ ژانویه سال ۱۸۴۳ در شهر Niles واقع در ایالت اوهایو آمریکا به دنیا آمد . او هفتمین فرزند از ۹ فرزند ویلیام و نانسی مک‌کینلی بود. در سال ۱۸۷۱ در سن ۲۷ سالگی با ایدا ساکستون ازدواج کرد.
کشته شدن
در ساعت ۴:۷ دقیقهٔ روز ۶ سپتامبر ۱۹۰۱ لئون زولگش که تحت تأثیر آشوب طلبانی مانند اما گلدمن و الکساندر برکمن قرار داشت، دو گلوله به وی شلیک کرد که در اثر قانقاریا که توسط جراحات حاصله ایجاد شده بود در روز ۱۴ سپتامبر ۱۹۰۱ در ساعت ۲٫۱۵ دقیقهٔ بامداد در بوفالو در گذشت.
آخرین جملهٔ او در هنگام مرگ چنین بود:
It is God's way; His will be done, not ours
این رسم خداست. آنچه خواست اوست انجام می شود، نه آنچه خواست ماست.
مک‌کینلی در کانتون در ایالت اوهایو به خاک سپرده شد. لئون زولگش قاتل وی، که از کار خود پشیمان شده بود، در ۲۹ اکتبر همان سال در زندان آبورم با صندلی الکتریکی اعدام شد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#130
Posted: 2 Sep 2013 19:03
تئودور روزولت( بیست و ششمین رئیس جمهور)
تئودور روزولت (۱۹۱۹ - ۱۸۵۸) بیست و ششمین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا بود.
درخشان‌ترین دستاورد روزولت در میان سایر رئیس‌جمهورهای آمریکا این بود که وی توانست اولین جایزه نوبل را برای آمریکایی‌ها به ارمغان آورد. وی که در دور دوم ریاست ویلیام مک‌کینلی در کاخ سفید آمریکا معاونت وی را بر عهده داشت، پس از ترور او قدرت را در این کشور به دست گرفت.
روزولت در تاریخ سیاست خارجی آمریکا نیز دستاوردهای بی سابقه‌ای را به ثبت رساند. وی اجازه تحریک شورش در پاناما را صادر کرد تا از اعتراض‌ها و کارشکنی‌های کلمبیا در کانال پاناما خلاصی یابد. او همچنین با میانجیگری در جنگ روسیه و ژاپن به حفظ توازن قدرت در شرق کمک کرد. همین موضوع باعث شد تا وی اولین آمریکایی باشد که جایزه نوبل را دریافت می‌کند.
تئودور روزولت در رقابت‌های انتخاباتی سال ۱۹۰۴ بر رقیب دموکرات محافظه‌کار خود پیروز شد. روزولت در سال ۱۹۱۲ بار دیگر تلاش کرد تا نامزدی حزب جمهوریخواه را برای سومین دور ریاست بر کاخ سفید از آن خود کند. اما «ویلیام هووارد تافت»، معاون وی، در دور دوم ریاست جمهوری‌اش گوی سبقت را از وی ربود و توانست برای بار دوم از حزب متبوعش برای شرکت در رقابت‌های انتخابات سال ۱۹۱۲ کاندید شود.
ویلیام هوارد تافت (بیست و هفتمین رئیس جمهور)
ویلیام هوارد تافت (۱۹۳۰ - ۱۸۵۷) بیست و هفتمین رئیس جمهور ایالات متحدهٔ آمریکا (۱۹۱۳-۱۹۰۹) و دهمین رئیس دیوان عالی عدالت(۱۹۳۰-۱۹۲۱) در تاریخ این کشور است.
تافت، تنها رئیس جمهوری بود که همزمان ریاست دیوان عالی عدالت را نیز به عهده داشت.
مک کینلی ریاست کمیسیون فیلیپین را پس از استیلای آمریکا بر این کشور به تافت سپرد . تافت در آرام کردن مردم این کشور مهارت خاصی داشت. وی توانست اوضاع اقتصادی این کشور را سامان دهد و مشکل زمینهای متعلق به کلیسا را حل و فصل کند . وی که دست پرورده روزولت بود، توانست در انتخابات ۱۹۰۸ رقیب دموکرات خود که سه دور شکست در برابر جمهوریخواهان را تجربه کرده بود، مغلوب کند.
با وجود پایبندی تافت به سیاستهای روزولت، وی از حمایت جناح ترقی خواهان در حزب متبوعش محروم شد. این وضعیت زمینه تردیدهای وی را در تصمیم گیری‌هایش فراهم آورد و موجب شکست وی در رقابت‌های انتخاباتی سال ۱۹۱۲ شد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
صفحه 13 از 15