ارسالها: 3119
#441
Posted: 31 Dec 2015 15:54
هجوم پنج هزارپليس مصري به آوارگان سوداني، مقابل دفتر پناهندگان سازمان ملل و قتل 20 تن از آنان!
بيست و نهم دسامبر 2005 و در ساعات شب، پنج هزار پليس مصري در قاهره به گروهي از آوارگان سوداني كه از چند هفته پيش در ميداني مقابل دفتر آوارگان سامل ملل اعتصاب نشسته كرده بودند حمله بردند و آنان را از آنجا خارج ساختند. در اين عمليات 20 سوداني كشته و عده اي نيز زخمي شدند و به بيمارستان انتقال يافتند. اين سوداني ها شبها با به خود پيچيدن پلاستيك و پتو در اين ميدان مي خوابيدند و از كارتن براي فرار از سرما استفاده مي كردند.
اين اعتصاب از زماني آغاز شده بود كه دفتر پناهندگان سازمان ملل به اين سوداني ها اطلاع داده بود كه در سودان جنگ پايان يافته و بايد به كشور خود بازگردند و آنان مدعي شده بودند كه قطع جنگ تنها روي كاغذ است. به علاوه، برخي از آنها متهم به درگيري با ارتش شده اند كه بدون دريافت حكم عفو به وطن باز نخواهند گشت.
عكس بالا، دسته از آوارگان سوداني را نشان مي دهد كه پس از شنيدن خبر آغاز حمله پليس مصر، سراسيمه شده بودند.
مولف (نوشيروان کيهاني زاده)
مقصر منم که خیال کردم هیچکس باز عاشق نمیشه
حواسم نبود شاه توی دست آخر یا ماته یا کیشه
ارسالها: 3119
#442
Posted: 31 Dec 2015 15:55
«آداموف» که روسيه و آمريکا خواهان استرداد او از دولت سويس بودند
دادگاه عالي سويس در آخرين هفته سال 2005 راي داد كه «يوگني آداموف» وزير پيشين انرژي روسيه به جاي آمريكا به روسيه مسترد شود. دولت آمريكا از دستگاه قضايي سويس خواسته بود كه آداموف را به آن كشور مسترد دارد تا محاكمه كند كه دادگاه عالي سويس اين درخواست را نپذيرفت. همزمان، دستگاه قضايي روسيه نيز درخواست استرداد آداموف را كرده بود. آداموف كه از سال 1998 تا مارس 2001 وزير انرژي روسيه بود به درخواست دستگاه قضايي آمريكا، هنگامي كه در سويس اقامت داشت تحت نظر قرار گرفت. يك داديار فدرال آمريكا در ايالت پنسيلوانيا، جايي كه آداموف در آنجا يك موسسه مشاوره تاسيس كرده بود! وي را متهم ساخته بود كه 9 ميليون دلار از پولي را كه دولت آمريكا در اختيار روسيه قرار داده بود به جيب زده و به حساب شخصي اش در سويس واريز كرده است. اين پول اواخر دهه 1990 که هنوز روسيه وضعيت مالي مناسبي نداشت جهت تحكيم محافظت از مراكز انرژي اتمي اش که مورد دستبرد دزدان اتمي قرارنگيرد در اختيار مسکو قرارگرفته بود. آداموف از ماه مه 2005 در سويس تحت نظر قرار گرفت. وي ضمن رد اتهام داديار آمريگايي گفته بود كه هدف آمريكا از استرداد او به اين كشور «سياسي» است نه قضايي، و مي خواهد از او درباره اسرار اتمي روسيه و همكاري هاي اتمي اش با ايران آگاه شود.
آداموف پس از اطلاع از حكم دادگاه عالي سويس، از اين حكم ابراز خرسندي كرد.
مولف (نوشيروان کيهاني زاده)
مقصر منم که خیال کردم هیچکس باز عاشق نمیشه
حواسم نبود شاه توی دست آخر یا ماته یا کیشه
ارسالها: 3119
#443
Posted: 31 Dec 2015 15:56
حوادثي كه درس عبرت نمي شود - حريق مرگبار هنگام برگزاري ارکستر
خبر اول بامداد 31 دسامبر 2004 شبكه هاي تلويزيوني، گزارش مصور حريق يك باشگاه در بوئنوس آيرس (آرژانتين) بود كه ضمن آن بيش از 175 بيننده يك اركستر "راك" جان باخته و 410 مجروح و نيز مسموم از استنشاق دود به بيمارستان منتقل شده بودند. حريق در ساعات شب 30 دسامبر آغاز شده بود و تا سحرگاه 31 دسامبر ادامه داشت. در تالار اين باشگاه دست كم 1500 تن در حال تماشاي اركستر بودند كه حريق از ناحيه سقف تالار آغاز شد. يكي از نجات يافتگان مدعي شده بود كه از ميان تماشاگران شعله اي به سوي سقف پرتاب شده بود. علت اين همه تلفات بسته بودن در «خروج اضطراري» تالار اعلام شده بود كه پليس گفته ابود که آن خروجي قفل بود. شبكه هاي تلويزيوني گفته بودند كه اگر مسئولان چنين تالارهايي به گزراشهاي حريق در ساير كشورهاي توجه مي كردند چنين تلفاتي روي نمي داد زيرا كه چند ماه پيش از آن در رودآيلند آمريكا عينا چنين حادثه اي روي داده و بيش از يكصد تن كشته شده بودند.
مقتولان حادثه آرژانتين همانند حوادث مشابه در ساير نقاط جهان براثر استنشاق دود و يكديگر را له كردن به هنگام دويدن به سوي در اضطراري قفل شده جان سپرده بودند. بيشتر تماشا گران اركستر بوئنوس آيرس جوانان «تين ايجر» بودند.
مولف (نوشيروان کيهاني زاده)
مقصر منم که خیال کردم هیچکس باز عاشق نمیشه
حواسم نبود شاه توی دست آخر یا ماته یا کیشه
ارسالها: 3119
#444
Posted: 31 Dec 2015 15:58
حملات هوایی دسامبر 2008 اسرائیل به نوار غزه ـ اظهارات توده های عرب ـ اعلاميه جمهوری اسلامی ایران
حملات هوایی اسرائیل به نوار محدود و محاصره شده «غزه» که نتیجه اش در چهار روز منتهی به 31 دسامبر 2008 نزدیک به چهارصد کشته، صدها زخمی و ویرانی سنگین بود؛ جدایی توده های عرب از حاکمانشان را به ویژه در مصر و کشورهای نفتدار نشان داد. این حملات و انعکاس گزارش مصوّر آنها از شبکه های تلویزیونی؛ درحقیقت توده های عرب را به نقطه جوش رسانیده بود. این توده ها در جريان تظاهرات خشم آلود خود در مصاحبه با روزنامه نگاران اين مطالب را گفته بودند:
سران کشورهای عربی دارنده نفت در پاییز 1973 این حربه برنده خودرا بکارگرفتند و صادرات این کالای مورد نیازرا به کشورهای حامی اسرائیل قطع کردند و اعلام داشتند که برایشان «خون عرب» که بر شن های صحرای سینا می ریزد مهمتر از پول حاصل از فروش نفت است و این تحریم موثر واقع شد، ولی اینک برای این حاکمان درآمد نفت ارزشمندتر از «خون عرب» است، ساکت نشسته اند و مرگ اعراب غزه را که بدون داشتن ابزار دفاع ضد هوایی زیر بمباران تازه ترین جت های جنگنده قراردارند از تلویزیونهای خود تماشا می کنند و خم به ابرو نمی آورند، اینها باید بروند. این جتها با نفت صادراتی عرب پرواز می کنند. حسنی مبارک 25 دسامبر (سه روز پیش از آغاز حملات هوایی اسرائیل) با وزیر امور خارجه اسرائیل ملاقات کرد و بنابراین شریک جرم است. حسنی مبارک مرز مصر با نوار غزه را که تنها راه این منطقه کوچک به دنیای خارج است آنطور که باید باز نکرد تا زنان، کودکان و سالخوردگان خارج شوند و کمک های انساندوستانه از جمله خواربار به مردم غزه برسد. مسئله فلسطینی ها در نیمه قرن 20 باعث تاسیس «اتحادیه عرب» شد، چرا این اتحادیه در سکوت مرگ فرو رفته است. اتحادیه عرب دست کم می توانست اخطار دهد که اگر سازمان ملل به عنوان «مرجع حافظ صلح» اقدام فوری نکند عضویت 22 کشور عرب در آن را به عنوان اعتراض به حالت تعلیق درخواهدآورد. «حجاز» که اعراب پراکنده در منطقه از اعقاب مهاجرین آن سرزمین در ادوار نخست تاریخ اسلام هستند باید یک وضعیت مستقل اسلامی و عربی داشته باشد و ازدست یک دولت مشخص خارج شود. در مورد اعراب مهاجر از حجاز در طول تاریخ، باید فرمول اسپانیا به اجرا درآید که اعقاب مهاجرین اسپانیایی نسلهای گذشته را تبعه اسپانیا می داند و برایشان گذرنامه و پروانه کسب و کار صادر می کند و ....
از گزارش هاي منتشره در آن زمان چنين بر مي آمد که حملات هوایی اسرائیل به غزه توده های عرب نسبت به سازمانهای بین المللی را هم به اندازه حاکمان عرب بدبین ساخته بود.
تظاهرات و اعتراض به حملات هوایی اسرائیل به نوار غزه در چند نقطه ديگر جهان به چشم خورد و شعارهای تظاهرات حکایت از جدا عمل کردن توده ها از دولتها می کرد. اين تظاهرات در ایران چشمگیرتر از نقاط دیگر بود، در ایران به اين مناسبت يک روز عزای عمومی اعلام شده بود. اصحاب نظر اعلامیه 28 دسامبر 2008 رهبر جمهوری اسلامی درباره غزه را یک فتوا و حکم دینی دانسته و گفته بودند تا جایی که حافظه آنان یاری می دهد یک فتوا نظیر این حکم که قاعدتا از لحاظ دینی لازم الرعایه است قبلا صادر نشده بود و این فتوا همه مجاهدان فلسطینی و مومنان جهان اسلام را موظف می کند که به هر طریق از مردم بی دفاع و زنان و کودکان غزه دفاع کنند. در اين اعلاميه آمده بود که هرکس که در این دفاع مشروع جان ببازد «شهید» خواهد بود و در ردیف شهدای غزوات «بدر» و «اُحد» قرار خواهد گرفت. تحلیلگران ضمن بیان نظر خود درباره این حکم دینی، اشاره به فتوای مشابه درباره سلمان رشدی کرده بودند که پس از گذشت سالها همچنان به قوت خود باقی است.
در زد و خوردهاي نوامبر 2012 اسرائيل و فلسطيني هاي غزه واکنش جهانيان خيلي کمتر از سال هاي 2008 و 2009 بود. در زد و خوردهاي نوامبر 2012 ، غزه اي ها 1506 راکت به سوي اسرائيل پرتاب کردند که ضمن آن 5 اسرائيلي کشته شدند. در حملات هوايي متقابل اسرائيل 177 غزه اي ازجمله فرمانده نظامي حماس جان باختند و به تونل هاي انتقال اسلحه از صحراي سينا به غزه آسيب شديد وارد آمد.
مولف (نوشيروان کيهاني زاده)
مقصر منم که خیال کردم هیچکس باز عاشق نمیشه
حواسم نبود شاه توی دست آخر یا ماته یا کیشه
ارسالها: 3119
#445
Posted: 31 Dec 2015 16:04
1857: ملكه ويكتوريا شهر اوتاوا را براي پايتختي مهاجرنشين انگليسي كانادا انتخاب كرد.
1902: دولت ونزوئلا راي دادگاه بين المللي لاهه را براي پرداخت غرامت به اتباع انگلستان و آلمان كه در جريان كودتاي سال 1899 آن كشور آسيب ديده و شركتهاي راه آهنشان ملي شده بود پذيرفت و ناوگان دو كشور سواحل ونزوئلا را ترك گفتند.
1915: نيروي دريايي آلمان كشتي مسافربر انگليسي «پِرشيا» را غرق كرد كه در اين رويداد 335 نفر كشته شدند. در آن زمان كه نيمي از ايران منطقه نفوذ انگلستان بود، نامگذاري كشتي به نام پرشيا (ايران) امري عادي بود ولي اينك رسانه هاي انگليسي خليج فارس را هم خليج و يا خليج عربي مي نويسند!.
1930: ركود اقتصادي، شمار بيكاران ايالات متحده را به 4 ميليون و 800 هزار رسانيد.
1973: دولت وقت پرو شركتهاي امريكايي زغال سنگ را در آن كشور ملي كرد.
1981: در غنا يك افسر جزء كودتا كرد.
مولف (نوشيروان کيهاني زاده)
مقصر منم که خیال کردم هیچکس باز عاشق نمیشه
حواسم نبود شاه توی دست آخر یا ماته یا کیشه
ارسالها: 3119
#446
Posted: 1 Jan 2016 11:11
تقويم نويسان اروپايي، شوراي عالي مسيحيّت و نخستين روز سال ميلادي
امروز یکم ژانويه و آغاز سال ميلادي تازه است. تقويم نويسهاي اروپايي در طول زمان براي خود پنج تقويم در نظر گرفتند كه در همه انها يكم ژانويه نخستين روز سال ميلادي بوده است.
يكي از اين تقويمها، تقويم ژوليان است كه مبدأ آن سال 153 پيش از ميلاد است. ديگري تقويم سزار (اسپانيا) است با مبدأ 38 پيش از ميلاد. مبدأ تاريخ اكسيون سال 30 پيش از ميلاد و مبدأ تقويم پيسا سال يك پيش از ميلاد است و نيز تقويم گريگوري كه این تقویم به تدريج تقويم ميلادي يونيورسال و جهاني شده و نيز قرار بر اين شده است كه تاريخ عمومي با آن نوشته شود و سال انعقاد قراردادها و رويدادها به آن تبديل گردد. ذكر تقويم ملي در كنار آن بلامانع است.
شوراي عالي مسيحيت در اجلاس خود در شهر رم كه یکم ژانويه سال 1622 برگزار شد، «یکم ژانويه» را به عنوان نخستين روز سال نو اروپاييان پذیرفت و اعلام داشت. تا آن زمان ، مقر پاپ 25 مارس (برحسب سال، چهارم و يا پنجم فروردين) آغاز فصل بهاررا كه از دير گاه نوروز ميترائيست هاي اروپايي به اقتباس از نوروز ايرانيان بود نخستين روز سال مي دانست و برگزار مي كرد. به عبارت ديگر پاپها از سال 313 ميلادي كه امپراتوران رومي دست از آزار مسيحيان برداشتند تا سال 1622 به مدت بيش از 13 قرن نوروز ايراني را به عنوان آغاز سال نو خود بر گزار مي كردند . نوروز ايراني شامل هفت روز، نه يک روز ( روز اول فصل بهار) است.
مولف (نوشيروان کيهاني زاده)
مقصر منم که خیال کردم هیچکس باز عاشق نمیشه
حواسم نبود شاه توی دست آخر یا ماته یا کیشه
ارسالها: 3119
#447
Posted: 1 Jan 2016 11:14
سالروز پيروزي انقلاب كوبا و آغاز حكومت فيدل كاسترو
«باتيستا» كه اورا «ديكتاتور كوبا وعامل بيگانه» توصيف كرده اند در آخرين روز سال ميلادي 1958 بر اثر فشار نيروهاي انقلاب، به جمهوري دومينيكن گريخت و پناهنده اين دولت شد و يکم ژانويه سال 1959 فيدل كاسترو رهبر انقلاب، پيروزي آن را اعلام داشت و زمام امور را به دست گرفت.
كاسترو در نطق يکم ژانويه سال 1959 خود گفت كه علاقه مند به حكومت كردن بر كسي نيست؛ تنها به نام مردم كوبا و تا زماني كه احساس كند انقلاب، ديگر تهديد نمي شود زمام امور را به دست خواهد داشت. آرزو و هدف او تنها تامين رفاه برابر براي مردم كوبا و بازگرداندن احترام و حيثيت به آنان و اجراي برنامه هاي آموزش و پرورش و درمان يكنواخت و رايگان و تامين بازنشستگي همگاني و زدودن اندوه و نگراني از بيكاري و تبعيض، و حذف نظام طبقاتي از فرهنگ كوباييان است.
كاسترو سه روز بعد در سخنراني ديگري كينه توزي، فرصت طلبي، آزمندي و جاه طلبي را آفتهاي يك جامعه خواند.
كاسترو در سومين نطق پس از پيروزي انقلاب گفت كه از آن نگران است كه انقلابيون واقعي و دلسوزان مردم و همرزمان او از صحنه كنار بروند و با كناررفتن آنان، فرصت طلبان جايشان را بگيرند و انقلاب را از هدفهايش دور سازند و منحرف و متلاشي كنند. وي از كوبائيان خواست كه مانع خروج پدران انقلاب از صحنه شوند كه تماميت و حاكميت كوبا از دست خواهد رفت. كاسترو گفت كه اجازه نخواهد داد سياستي از خارج بر كوبا تحميل شود و مردم كوبا خودشان الگو و استاندارد براي نظام اجتماعي، اقتصادي و سياسي شان تعيين خواهند كرد و معمار آينده بناي جامعه و نظام اجتماعي شان خواهند بود. وي تاكيد كرد كه هر ملتي حق دارد خط خودش را دنبال كند و در اين راه استقلال كامل داشته باشد.
یکم ژانویه سال 2009 انقلاب کوبا 50 ساله شد. نظام سوسياليستي کوبا برغم ادامه تحریم دولت واشنگتن که از دهه 1960 آغاز شده به راه خود (سوسیالیسم) ادامه می دهد، بی سواد ندارد و مردم آن هم دغدغه بیکاری و بازنشستگی ندارند و در سال 2008 چند توفان دریایی ویرانگر را تحمل کرده است.
یکم ژانویه در عین حال روزی است که در سال 1899 نيروهاي آمريكايي پس از شكست دادن اسپانيا، كوبا را كه از مهاجر نشينهاي قديمي اسپانيا بود تصرف كردند و تا سال 1902 در آنجا مستقر بودند و پایگاه دریایی آمریکا در گوانتانامو کوبا یادگار همان زمان است. فيدل کاسترو متولد آگوست 1926 در پي يک بيماري، از سال 2008 و در 82 سالگي اختيارات حکومتي اش را با تصويب پارلمان کوبا به برادرش رائول که پنج سال از او کوچکتر است واگذار کرد و از آن پس به کار نوشتن مقاله و کتاب و دادن نظر پرداخته است. مقالات او پس از قرارگرفتن در وبسایت مربوط به زبانهای مختلف ترجمه و در رسانه های سراسر جهان منتشر می شود.
فيدل کاسترو در دهه يکم قرن 21 شاهد پيروزي خط خود در آمريکاي لاتين و روي کارآمدن چپگرايان در اين منطقه بوده است که در هر فرصتي به کوبا مي روند و با او ملاقات و مشورت مي کنند. در پاييز 2008 سران روسيه و رژيم پکن در ديدار از کوبا با کاسترو ملاقاتهاي طولاني داشتند و بعدا در گفتار خود از او تمجيد کردند و نماد مقاومت و عشق به مردم خواندند.
به مناسبت پنجاهمين سالروز پيروزي انقلاب کوبا، آژانس فرانس پرس يک جدول عکس و يادآوري رويدادهاي انقلاب کوبارا منتشر ساخته که در زير از رسانه هاي مشترک اين خبرگزاري کاپي شده است:
مولف (نوشيروان کيهاني زاده)
مقصر منم که خیال کردم هیچکس باز عاشق نمیشه
حواسم نبود شاه توی دست آخر یا ماته یا کیشه
ارسالها: 3119
#448
Posted: 1 Jan 2016 11:15
راز ترقي غرب
گي موله نخست وزير پيشين فرانسه (1905 - 1975) در مراسم ژانویه سال 1956 رقابت تاريخي فرانسويان و انگليسيان را كنار گذارد و گفت: (مگناكارتاـ منشور بزرگ كه پانزدهم ژوئن سال 1215 باتهديد و زور به امضاي پادشاه وقت انگلستان رسانده شد و پايه حكومت پارلماني اين كشور و حکومت هاي پارلماني ديگر قرار گرفت) راز ترقي غرب است، زيرا كه در آن جان و مال و آزادي مردم از تعرض خودسرانه مصونيت يافته است و از آن پس، دست مردمي كه آن را پذيرا شده بودند (غرب) براي پيشرفت باز شد. گی موله كه 31 دسامبر سال 1905 به دنيا آمد و 30 اكتبر سال 1975 درگذشت.
مولف (نوشيروان کيهاني زاده)
مقصر منم که خیال کردم هیچکس باز عاشق نمیشه
حواسم نبود شاه توی دست آخر یا ماته یا کیشه
ارسالها: 3119
#449
Posted: 1 Jan 2016 11:16
انفجار در يك بازار مسيحيان اندونزي و قطع فروش گوشت خوك
در آستانه نوروز ميلادي و آغاز سال 2006 در بازار مسيحيان در ايالت «سولاوسي» اندونزي بمبي منفجر شد كه بر اثر اين انفجار هشت تن كشته و 45 نفر ديگر مجروح شدند و فروش گوشت خوك در ساير بازارهاي مسيحيان منطقه متوقف گرديد. رسم بر اين بوده است كه مسيحيان اندونزي در شب سال نو خوراك تهيه شده از گوشت خوك هم در سفره خود گذارند كه اسلام مصرف آن را حرام اعلام، و منع كرده است. در «سولاوسي» اندونزي شمار چشمگيري مسيحي زندگي مي كنند كه ميراث تبليغات ديني اروپائيان در طول استعمار هلند بر اندونزي بوده است. به علاوه، سكنه اروپايي «سلاوسي» در دوران استعمار زيادتر از نقاط ديگر اندونزي بود. مسيحيت در قرن پانزدهم با استعمار هلند، وارد سرزمين اندونزي (هند هلند) شد. جمعيت اندونزي از هر كشور اسلامي ديگر بيشتر است.
مولف (نوشيروان کيهاني زاده)
مقصر منم که خیال کردم هیچکس باز عاشق نمیشه
حواسم نبود شاه توی دست آخر یا ماته یا کیشه
ارسالها: 3119
#450
Posted: 2 Jan 2016 11:11
لوئي 12 ــ انوشيروان دادگر فرانسه ــ درگذشت
لوئي 12 معروف به پدر ملت ، پادشاه موجه و ... در اين روز درسال 1515 درگذشت و با مرگ او سلطنت دودمان ارلئان هم بر فرانسه پايان يافت .وي كه 27 ژوئن سال 1462 به دنيا آمده بود 27 سال بر فرانسه حكومت كرد . لوئي 12 كه قبلا عنوان دوك دو ارلئان را داشت به علت بدگويي از شاه وقت فرانسه و ظالم خواندن او سه سال از عمر خود را در زندان گذراند و همين حبس به او فرصت داد تا دست به مطالعه تاريخ بزند و شيفته كارهاي خسرو انوشيروان ، شاه ايران از دودمان ساساني شود .
پس از در گذشت شارل هشتم ، چون فرزند نداشت دوك دو ارلئان را كه روزگاري زنداني وي بود به نام لوئي 12 پادشاه فرانسه كردند و او گام به گام كارهاي انوشيروان دادگر را كه نزديك به ده قرن پيش از او حكومت كرده بود پياده كرد. ازجمله به همان گونه كه شاه ساساني ايران كرده بود بهترين و منصفانه ترين نظام قضايي را براي فرانسه به وجود آورد . سپس همانند خسرو انوشيروان با تنظيم يك ضابطه مالياتي، طبقه كم در آمد را از زير بار ماليات سنگين نجات داد و ترتيبي برقرار كرد كه شخصا به نامه ها و تظلمات مردم رسيدگي كند و دو روز در هفته را براي پذيرفتن عوام الناس تعيين كرده بود . او سلاطين را در طول حكومت خود از افزودن بر اموال و املاكشان برحذر داشته بود و افزايش دارايي يك سلطان در طول حكومت را غير قانوني و مغاير عدل و انصاف اعلام كرده بود و براي پايان يافتن جنگ در اروپا پيشنهاد كرده بود كه اعضاي خانواده هاي سلطنتي اروپا همسران خود را ازميان يكديگر انتخاب كنند . وي عنوان پادشاهي را به « پدر ملت » تبديل كرده بود و حاضر نبود براي خود جانشين تعيين كند و مي گفت كه پادشاه بايد موجه باشد و من به تنهايي از كجا بدانم كه چه كسي موجه است تا او را به وليعهدي انتخاب كنم و به همين سبب با مرگ او دودمان ارلئان هم پايان يافت. آخرين تصميم او حذف گارد محافظ خود بود كه پيش از انجام آن درگذشت .
در مباحثات و مناظرات ميان هوداران انتخابي بودن و طرفداران موروثي بودن رئيس يك كشور درسه قرن اخير، غالبا در آغاز بحث شرط مي شود كه مثال لوئي 12 مطرح نشود كه او يك پادشاه استثنايي بوده است.
مولف (نوشيروان کيهاني زاده)
مقصر منم که خیال کردم هیچکس باز عاشق نمیشه
حواسم نبود شاه توی دست آخر یا ماته یا کیشه
صفحه 45 از 49