ارسالها: 23330
#171
Posted: 27 Jan 2014 00:49
ستون پهلوان‌پیکر
یک ستون پهلوان‌پیکر به شکل تلامون.
ستون پهلوان‌پیکر گونه‌ای ستون حامل در معماری غربی است که در آن شکلی از پیکر تناور مردانه بر روی ستون تراشیده یا گچ‌بری می‌شود.
رومیان این نوع ستون را تِلامون می‌نامیدند زیرا نزد ایشان بیشتر از شکل تلامون، شخصیت اسطوره‌ای یونانی برای ساخت چنین ستون‌هایی استفاده می‌شد.
گونهٔ زنانهٔ این‌گونه ستون‌ها ستون زن‌پیکر نام دارد.
نمونه‌ها
کلیسای سانتا کروسه، لچه، ایتالیا
کازا دلیی اومنونی، میلان، ایتالیا
کلیسای سنت جرج، هامبورگ، آلمان
موزه هرمیتاژ، سن پترزبورگ، روسیه
خانه کانولاوا، خیابان ۱۷، پوزنان، لهستان
کاخ داویا برگلینی، بولونی، ایتالیا
پاویون وندُم، اکس-ان-پرووانس، فرانسه
سانسوکی، پتسدام، آلمان
واله دئی تمپلی، آگریجنتو، ایتالیا
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#172
Posted: 27 Jan 2014 00:51
ستون زن‌پیکر
یک ستون زن‌پیکر
ستون زن‌پیکر نام نوعی ستون در معماری یونان باستان و مصر باستان است. در این‌گونه ستون ساختمان‌ها به شکل پیکر زنانه ساخته می‌شود.
معروف‌ترین ستون‌های زن‌پیکر ستون‌های نیایشگاه ارختئیون آتن است. در معماری رنسانس و سده‌های ۱۸ و ۱۹ نیز این‌گونه ستون‌ها کاربرد زیادی داشته‌است. ستون‌هایی که در آن پیکر مردانه تراشیده می‌شد معمولاً شکلی تناور و پهلوانی داشت و از این‌رو این‌گونه ستون‌ها را ستون پهلوان‌پیکر می‌نامند.
ویتروویوس، معمار و یکی از لشکریان رومی در کتاب خود خاستگاه این‌گونه ستون‌ها را در یونان این‌گونه توضیح داده‌است: در جنگ یونانیان علیه ایرانیان، مردم کاریا (نزدیک اسپارت در لاکونیا) از ایران پشتیبانی کردند. زمانی که یونانی‌ها سرانجام از پیشرفت ایرانیان در خاک یونان جلوگیری کردند، به تنبه کاریایی‌ها پرداختند. مردان کاریایی را کشتند و زنانشان را به بردگی بردند. مقرر شد که این زنان بایستی برای ابد باری به‌دوش بکشند. و این‌گونه ستون‌ها نمادی است از بارکشی ابدی زنان کاریایی.
نخستین ستون‌های زن‌پیکر که در آسیای میانه به کار رفته‌است از شهر کهن پنجکنت در تاجیکستان امروزی به دست آمده‌است.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#173
Posted: 27 Jan 2014 00:53
سنتوری (معماری)
محل سنتوری در شکل بازسازی‌شدهٔ نیایشگاه نیکه آتن.
سه‌گوش بالای درگاه جلوخان را در معماری سَنتوری می‌گویند. از سنتوری‌ها بیشتر در معماری یونانی و رومی استفاده می‌شده‌است.
دورادور سنتوری را معمولاً قرنیز می‌گذارند. به بخش سه‌گوش در میان سنتوری، سینه گفته می‌شود. سینهٔ سنتوری را معمولاً با نقش‌های برجسته با موضوع اساطیر یونان و روم تزئین می‌کنند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#174
Posted: 27 Jan 2014 00:57
شیوه ایولیایی
ستون ایولیایی در موزه ملی باردو، تونس.
شیوه ایولیایی یا ستون ایولیایی شیوه‌ای اولیه از معماری کلاسیک یونانی و رومی بود. این شیوه در شمال غربی آسیای کوچک رشد یافت اما در برخی پرستشگاه‌های سیسیل و اسرائیل باستان نیز دیده می‌شود.
این شیوه که منسوب به ایولیّه، واقع در ساحل جنوب غربی آسیای کوچک است شیوه‌ای غیر اصیل و مشتق از شیوه رسمی ایونیایی و احیاناً اختلاط یافته با معماری سوریه است، با سرستونی حاصل از دو طوماری رودررو، و میله‌ستونی نسبتاً باریک و بلند. این سرستون ایولیایی گاهی نیز با شکل برگ‌هایی دراز و نوک تیز آرایش می یافته است. به هر حال ستون ایولیایی، که در سده ششم پیش از میلاد برای مدتی کوتاه اندک رواجی یافت، رسمیت و دوامی پیدا نکرد و در پایان دوران باستان از رواج افتاد. امروزه کمتر از آن یاد می‌شود.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#175
Posted: 27 Jan 2014 00:59
شیوه ایونی
سرستون ایونی در ساختمانی به سبک نئوکلاسیک
شیوه ایونی یکی از سه شیوه کلاسیک در یونان باستان و معماری کلاسیک است. این شیوه معماری به سرزمین ایونیا واقع در ساحل آسیای کوچک منسوب بوده و کمتر از شیوه دوریسی صلابت و استواری و رسمیت دارد و خاستگاه آن نیز همچون شیوه دوریسی ناشناخته مانده است. نخستین بقایای معماری شیوه ایونی در پرستشگاه‌هایی دیده می‌شود که متعلق به سده ششم پیش از میلاد است. از ویژگیهای این شیوه ستون باریک و بلند با سر ستون پیچ خورده (حلزونی شکل) است. طرح ستون این شیوه به بیننده از هر طرف دید مشابهی می‌دهد. نسبت ارتباع به قاعده ستون در این شیوه ۹ به ۱ و ۱۰ به ۱ یعنی نسبت به ستون دوریسی بلندتر است و تعداد شیارهای روی بدنه ستون نیز ۲۴ عدد است. مهم‌ترین عنصری که شیوه ایونی را از نظام دوریسی مجزا می‌کند، تغییر شکل سرستون‌ها است. ستون سنگی در شیوه ایونی به جای اینکه مستقیماً روی سکوی پله دار قرار گیرد بر روی پایه ستون دایره شکلی که از سنگ یک پارچه تراشیده شده و دارای فرورفتگی‌هایی نیز می‌باشد، قرار می‌گیرد. این سنگ حجاری شده روی یک لوحه سنگی مربع شکل قرار دارد که به این نوع پایه ستون در شیوه ایونی توروس گفته می‌شود. معابد بسیاری در یونان و سرزمین‌های تابعه آن به شیوه ایونی بر پا شده‌اند که می‌توان به معبد آرتمیس در شهر افسوس اشاره کرد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#176
Posted: 27 Jan 2014 01:01
شیوه دوریسی
شیوه دوریسی در پارتنون
شیوه دوریسی یکی از سه شیوه کلاسیک در یونان باستان و معماری کلاسیک است. این شیوه که نام خود را از سرزمین مرکزی یونان گرفته است، اصلیترین شیوه معماری یونان است. زیرا هم قدیمی‌تر و هم مشخص‌تر از سایر شیوه‌های یونانی است. ستون دوریسی مشتمل بر بدنه ستون که از قاعده دایره برخوردار است و از پایین به بالا از قطر دایره کاسته می‌شود. سطح بدنه ستون با شیارهای کم‌عمق عمودی به نام قاشقی‌ها تزیین شده است. در انتها بخش بدنه با یک خط افقی معروف به گلوبند یا گلویی به سرستون متصل می‌شود. سرستون از بالشتگی و تاوه چهارگوش واقع بر روی آن تشکیل یافته است. اسپر از دو بخش اصلی دیگر تشکیل شده و اجزاء آن عبارتند از: فرسب (ردیف سنگهای صیقل خورد، و افقی که مستقیماً بر روی سرستون‌ها تکیه دارد) و افریز با سه تَرَکی‌ها و چهارگوشی‌های تزئینی‌اش و طره به صورت مثلثی در می‌آید، و با لبهٔ برجسته به بیرون خود سطح سنتوری را احاطه می‌کند.
همه بخشهای بنا از سنگهایی تراشیده شده که بدون ملات بر روی هم قرار گرفته‌اند تشکیل شده‌اند. نسبت ارتفاع به قاعده در ستون دوریسی در اغاز ۴ به ۱ بوده ولی در دوره کلاسیک این نسبت به پنج و یک دوم و پنج و سه چهارم می‌رسد. در دورهٔ هلنی نسبت ۷ به۱ می‌شود.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#177
Posted: 27 Jan 2014 01:03
شیوه کورینتی
معماری شیوه کورینتی.
شیوه کورینتی یا یا شیوه قُرِنتی شیوه‌ای اولیه از معماری کلاسیک یونانی و رومی بود. این شیوه در اواخر سده پنجم توسط کالیماخوس ابداع و به کار گرفته شد، و منسوب است به ناحیه کورینت در جنوب شرقی بخش مرکزی یونان. ویژگی آن سرستونی به شکل کاسه زنگ رو به بالا، با آرایش برگ کنگری به گرد آن است. ستون کورینتی ابتدا با امساک تنها در درون‌خانه پرستشگاه‌ها یا بناهای عمومی به کار می‌رفت، ولی حدود ۳۰۰ ق م به بعد در ستون‌کاری بیرونی ساختمان نیز مورد استفاده قرار گرفت. میله‌ستون ایونیایی، از روی پایه ستون تا زیر سرستون به یک میزان بالا می‌رود.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#178
Posted: 27 Jan 2014 01:05
شیوه‌های معماری کلاسیک غربی
نمومه‌ای پالایش شده از شیوه‌های حکاکی شده برای جلد هجدهم آنسیکلوپدی
یک شیوه کلاسیک یکی از سبک‌های باستانی معماری کلاسیک است که توسط تناسبات اجزا و خصوصاً نوع ستون به کار گرفته شده از بقیه شیوه‌ها متمایز می‌شود. از قرن ۱۶ میلادی تاکنون، نظریه پردازان معماری پنج شیوه کلاسیک را به رسمیت شناخته‌اند. این شیوه‌ها از یونان باستان ریشه می‌گیرند و بعدها توسط رومیان مورد تغییر و استفاده قرار گرفتند. هر سبک سرستون مناسب خود را دارد که متشکل است از فرسب، کتیبه و افریز.
این شیوه‌ها به ترتیب میزان ظرافت و جزئیات حکاکی‌ها عبارتند از: توسکانی (رومی) و دوریسی (یونانی و رومی)؛ ایونی (یونانی و رومی)؛ کورینتی (یونانی و رومی) و شیوه آمیخته (رومی). البته تنها سه شیوه باستانی و اصیل معماری وجود دارند (دوریسی، ایونی و کورینتی) که توسط یونانیان اختراع شده‌اند. به این سه شیوه، رومی‌ها شیوه توسکانی، که مدل ساده شده شیوه دوریسی است و شیوه آمیخته را که در اصل شیوه کورینتی با تزئینات بیشتر است اضافه کردند.
منظور از شیوه ساختمان کلاسیک مثل حالت یا کلید در موسیقی کلاسیک، یا دستور زبان و فصاحت و بلاغت در یک متن نوشتاری است. از ماژول‌های خاصی مانند فواصل موسیقی تشکیل شده و انتظارات خاصی را در مخاطب هماهنگ با زبان خود ایجاد می‌کند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#179
Posted: 27 Jan 2014 01:09
نهان‌خانه
محل نهان‌خانه (به رنگ خاکستری) در نیایشگاه یونانی.
نهان‌خانه بخشی است از نیایشگاه‌های یونانی و رومی که به عنوان پَستویی در پشت درون‌خانه قرار گرفته‌است.
نام یونانی و رومی آن به معنی "وارد نشوید" یا "بدون دسترسی" است.
نهان‌خانه معمولاً فضای کوچکی بود که در دورترین قسمت درون‌خانه نسبت به در ورودی قرار داشت. در نهان‌خانه معمولاً بت نمادین ایزد را قرار می‌دادند و تنها کاهنان به آن راه داشتند. این کاهنان مدعی ارتباط با هاتف غیبی در نهان‌خانه بودند.
به مکان مشابهی در نیایشگاه‌های یهودی قدس‌الاقداس می‌گویند.
پایان معماری یونان باستان
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#180
Posted: 27 Jan 2014 01:13
معماری هلنیسم
سراپیوم
سراپیوم یک پرستشگاه است که وقف خدای یونانی-مصری سراپیس است. چندین کانون از این گونه در جهان باستان وجود داشته‌است.
در واقع سراپیوم پرستشگاهی با درهم آمیخته شدن خدایان یونانی – مصری بوده‌است.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
صفحه 18 از 229