ارسالها: 23330
#1,791
Posted: 13 Jul 2014 19:31
تاریخ نگارش
این نمایشنامه ابتدا به سال ۱۶۲۳ در فیرست فولیو منتشر شد، اما توماس پلاتر جوان دیدن اجرایی از آن را به سال ۱۵۹۹ در یادداشت‌هایش ذکر کرده‌است. نام این نمایشنامه در لیست نمایشنامه‌های شکسپیر که فرانسیس مرر در سال ۱۵۹۸ منتشر کرد نیامده‌است. براساس این دو نکته و نیز شباهت این اثر ازلحاظ واژگان با نمایشنامه هملت و ازلحاظ وزن با نمایشنامه‌های هنری پنجم و هر طور شما دوست دارید، محققان سال ۱۵۹۹ را درست می‌دانند.
متن نمایشنامه ژولیوس سزار منتشرشده در فیرست فولیو تنها نسخه معتبر است که به خاطر انسجام و کیفیت آن مورد توجه است. منبع مورد استفاده شکسپیر برای نگارش این نمایشنامه، زندگی بروتوس و زندگی سزار از آثار پلوتارک بوده‌اند. متن نمایشنامه دارای عناصر تاریخ پریشانه (آناکرونیستیک) بسیاری از دوره الیزابت (۱۵۵۸-۱۶۰۳) است. اشیائی که شخصیت‌ها دارند، همچون کلاه و دوبلت (نوعی جلیقه مردانه انگلیسی در دوره شکسپیر) در زمان روم باستان وجود نداشته‌است. مثلاً در متن گفته شده که سزار دوبلت (که متعلق به دوران الیزابت انگلیس است) پوشیده و نه توگای رومی. در جایی دیگر نیز صدای ضربه‌های ساعت بلند می‌شود و بروتوس به شمردن ضربه‌ها مشغول می‌شود.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#1,792
Posted: 13 Jul 2014 19:34
اولین اجراها
این نمایشنامه احتمالاً از اولین اجراهای شکسپیر در تئاتر گلوب بوده‌است. توماس پلاتر جوان، یک مسافر سویسی، در ۲۱ سپتامبر ۱۵۹۹ یک تراژدی درباره ژولیوس سزار را در تئاتری در لندن دیده‌است که به احتمال زیاد همین اثر شکسپیر بوده‌است، چون نمایشنامه مشابه دیگری وجود ندارد. (اگرچه درام‌های بسیاری از این داستان در آن دوران ساخته شده‌است اما هیچکدام به خوبی توضیحات پلاتر با اثر شکسپیر همخوانی ندارند.)
پس از بازگشایی تئاترها در ابتدای دوره استقرار مجدد، در سال ۱۶۷۲، این نمایشنامه به دست توماس کیلیگرو بازبینی شد. چارلز هارت در ابتدا نقش بروتوس را بازی کرد و سپس این نقش را توماس بترتون بازی کرد. این نمایشنامه یکی از معدود آثار شکسپیر بود که در دوره استقرار مجدد یا قرن هجدهم تعدیل نشد.
پایان ژولیوس سزار (نمایشنامه)
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#1,793
Posted: 13 Jul 2014 19:37
تاجر ونیزی
شایلاک و دخترش جسیکا؛ اثر ماوریتزی گاتلیب (۱۸۷۶)
تاجر ونیزی نمایشنامه‌ای کمدی اثر ویلیام شکسپیر است که در حدود سال‌های ۱۵۹۶-۱۵۹۴ نوشته شده‌است.
داستان‌های مختلفی که استخوان بندی این نمایشنامه را شکل می‌دهند از مآخذ متنوعی گرفته شده‌اند:
- موضوع «سند قرضه یا یک پوند گوشت» داستانی عامیانه است احتمالاً با منشا شرقی.
- نزدیک ترین مورد مشابه کل نمایشنامه رمانی کوتاه به زبان ایتالیایی است به نام ایل پکارون اثر جووانی فیورنتینو که در سال ۱۳۷۸ میلادی نوشته شده‌است. این کتاب دارای بخش‌هایی درباره دلبری و معاشقه، یهودی غاصب و زن نوعروس در لباس وکیل است.
- موضوع «جعبه بخت» نیز دارای منشا شرقی است که در زمان شکسپیر به ایتالیایی و انگلیسی شناخته شده بوده‌است. اما در این زمینه، موردی که شباهت بیشتری به این نمایشنامه شکسپیر دارد کتاب جستا رومانورام نام دارد که مجموعه معروفی است از داستان‌های پند و موعظه قرون وسطایی.
- موضوع ازدواج مخفی (لورنزو و جسیکا) نیز مشابه‌های متعددی دارد، که جالب توجه‌ترین آنها در رمان کوتاهی به نام ماسوکیو دی سالرنو به چشم می‌خورد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#1,794
Posted: 13 Jul 2014 19:38
شخصیت‌های نمایش
این نمایش در ۵ پرده تدوین شده و دارای ۱۸ شخصیت و تعدادی سیاهی لشکر است. شخصیت‌های اصلی نمایشنامه عبارت اند از:
- شایلاک: شایلاک فقط در پنج صحنه از بیست صحنه ظاهر می‌شود، ولی شخصیت اصلی نمایشنامه است. باآنکه این شخصیت از داستان دیگری اقتباس شده، شایلاکی که شکسپیر در نمایشنامه خود معرفی می‌کند، ساخته و پرداخته خود اوست و نماینده قوم یهود نیست، بلکه واجد خصال خاص این بازیگر است.
- پورتیا: در قسمت اول نمایشنامه تا مدتی که محکوم به اطاعت از وصیت‌نامه پدرش درباره صندوقچه‌ها است نقش مهمی ندارد، اما در صحنه دادگاه خصائل اصلی او ناگهان هویدا می‌شود.
- آنتونیو: آنتونیو از برخی جهات یکی از قهرمانان داستان به شمار می‌رود، زیرا گذشته از اینکه نمایشنامه به نام اوست و باآنکه فعالیت او در داستان زیاد نیست، به عنوان نمونه عالی فداکاری در راه دوستی معرفی شده که از خوشی دیگران شاد است و موفقیت بسانیو و پورشیا دو قهرمان دیگر داستان بستگی به او دارد.
- باسینو: نقش اساسی او در داستان صندوقچه و اینکه عامل اصلی قرض گرفتن از شایلاک درواقع باسینو بوده او را به یکی از شخصیت‌های اصلی داستان تبدیل کرده‌است.
- دوک ونیز
- نریسا
- گراتیانو
- لورنزو
- جسیکا
- سالانیو
- سالارینو
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#1,795
Posted: 13 Jul 2014 19:40
خلاصه‌ای از نمایشنامه
کمدی تاجر ونیزی داستانی خیالی و ساده است که از تلفیق دو داستان اصلی و جداگانه و دو داستان فرعی دیگر به وجود آمده‌است. یکی از دو داستان، مربوط به قرضی است که آنتونیو تاجر ونیزی برای کمک به دوست خود بسانیو و تهیه مقدمات خواستگاری و عروسی وی با دختری به نام پورشیا از یک یهودی (شایلاک) می‌گیرد و در مقابل سندی به او می‌دهد که در صورت عدم امکان در پرداخت آن در موعد مقرر مقداری از گوشت بدن خود را، از هر قسمتی که طلبکار مایل باشد، به عنوان جریمه به او بدهد و چون بر حسب تصادف تاجر از عهده پرداخت بدهی خود بر نمی‌آید، کار به دادگاه کشیده می‌شود و در آنجا به وسیله پورشیا نجات می‌یابد و شایلاک محکوم می‌شود.
داستان اصلی دیگر مربوط به سه صندوقچه طلا و نقره و سرب است که پدر پوشیا برای دخترش به ارث گذاشته‌است و وصیت کرده که دخترش مجاز است که با کسی ازدواج کند که جعبه مناسب را برگزیند و همه خواستگاران به جز بسانیو که مورد علاقه این دختر بوده در انتخاب آن دچار اشتباه می‌شوند.
در این نمایشنامه دو داستان فرعی دیگر نیز وجود دارد که یکی از آنها فرار دختر یهودی با مقداری جواهر و پول متعلق به او و ازدواج با یک جوان مسیحی است و دیگر موضوع اصرار وکیل در گرفتن انگشتری نامزدی از موکل خود به عنوان پاداش است که منجر به صحنه‌های خنده‌آور اختلاف و مشاجره ظاهری بین دو عروس و دو داماد می‌شود.
پایان تاجر_ونیزی
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#1,796
Posted: 13 Jul 2014 19:43
رویای شب نیمه
هرمیا و هلنا؛ اثر واشنگتن آلستون (۱۸۱۸)
رویای شب نیمه تابستان نمایشنامه‌ای کمدی اثر ویلیام شکسپیر است که در حدود سال‌های ۱۵۹۶-۱۵۹۴ نوشته شده‌است.
برای این نمایشنامه ماخذ واحدی شناسایی نشده‌است، اما عناصر گوناگون تشکیل دهنده اش موضوعات شناخته شده‌ای هستند. داستان مرکزی شاه و ملکه پریان تسوس و هیپولیتا در «حکایت شوالیه» اثر چاسر؛ همچنین در «زندگی‌ها» اثر پلوتارک وجود دارد. طرح اصلی عاشقانه (مسیر ناهموار عشق واقعی) از شیوه نمایشی عصر الیزابت پیروی می‌کند. عنصر پری و فرشته نیز به فولکلور و هم به ادبیات افسانه‌های دیرین برمی‌گردد. سرانجام، «کمدی/ تراژدی» پیراموس و تیسبی نیز وجهی از حکایت کلاسیک و معروف «مسخره بازی‌های اوید» است که در «حماسه زنان خوب» اثر چاسر نیز بازگو شده‌است.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#1,797
Posted: 13 Jul 2014 19:45
شخصیت‌های نمایش
این نمایش در ۵ پرده تدوین شده و دارای ۲۱ شخصیت و تعدادی سیاهی لشکر است. شخصیت‌های اصلی نمایشنامه عبارت اند از:
- تسوس: دوک حکمران آتن.
- هیپولیتا: شاهزاده خانم خوب؛ نامزد تسوس که: تسوس او را به ضرب شمشیر به دست آورده است.
- اژئوس: یک آتنی، شهروندی ساده و کله شق، پدر هرمیا.
- لیساندر و دیمیتریوس: دو جوان آتنی، عاشقان هرمیا.
- هرمیا: دختر زیبای اژئوس، عاشق لیساندر، که حرف هیچکس را قبول ندارد، که وقتی عصبانی است باهوش تر و زبروزرنگ تر است.
- هلنا: عاشق دیمیتریوس، زیبا و بلندبالا، اما ساده و بی دست و پا.
- فیلوستراته: رئیس دربار دوک، سازمان دهنده تمام خوشگذرانی‌ها.
- کوئینسی
- باتوم
- فلوت
- سناگ
- سنات
- ستارولینگ
- آبرون
- تی تانیا
- رابن گودفلو
- پیزل بلاسوم
- کاوب
- ماث
- ماستارد سید
- پریان، خدمتکاران و پیشکاران.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#1,798
Posted: 13 Jul 2014 19:46
خلاصه‌ای از نمایشنامه
تسوس، دوک آتن، قرار است ماه آینده، چله تابستان، شبی که ماه قرص کامل است با هیپولیتا ازدواج کند. بنابراین تسوس به فیلوسترانه رئیس تشریفات و جشن و سرورهای خود فرمان می‌دهد برنامه‌ای بریزد تا آن شب جوانان آتنی واقعاً به عیش و نوش پردازند. اما تمام جوانان آتنی از این موضوع خوشحال نیستند. لیساندر و دیمیتریوس که از کودکی با هم دوست بوده‌اند، هردو عاشق هرمیای زیبا و ریزه میزه دختر همسایه‌شان هستند و مسئله غامضی دارند. اژئوس پدر هرمیا دو پا را در یک کفش کرده که دخترش باید شب عروسی دوک و در حضور دوک با دیمیتریوس ازدواج کند، وگرنه هرمیا را می‌کشد یا به معبد کاهنان می‌فرستد که تا آخر عمر همان جا ترشیده بماند، حال آنکه هیچکس در آن محله آتن نیست که نداند هرمیا از بچگی عاشق لیساندر بوده‌است...
پایان رویای_شب_نیمه_تابستان
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#1,799
Posted: 13 Jul 2014 19:50
هنری ششم: قسمت اول
صحنه‌ای از پرده چهارم نمایشنامه: هنری ششم در حال انتخاب رزهای سفید و قرمز؛ اثر هنری پین (۱۹۰۸)
هنری ششم: قسمت اول نمایشنامه‌ای تاریخی اثر ویلیام شکسپیر است که در حدود سال‌های ۱۵۹۰-۱۵۹۲ نوشته شده‌است. شکسپیرشناسان عموماً آن را نخستین نمایشنامه تاریخی وی می‌دانند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#1,800
Posted: 13 Jul 2014 19:51
ماخذ نمایشنامه
ماخذ اصلی مواد تاریخی کتاب «سیر تاریخ انگلستان، اسکاتلند و ایرلند» اثر رافائل هالینشد (۱۵۸۶-۱۵۸۷)؛ و همچنین «اتحاد دو خانواده مشهور و درخشان لنکستر و یورک» اثر ادوارد هال (۱۵۴۷) است. همچنین دو نمایشنامه دیگر که دربرگیرنده مطالب سه قسمت هنری ششم شکسپیر هستند با عنوان‌های: «اولین بخش مجادله بین دو خانواده معروف یورک و لنکستر» و «تراژدی حقیقی ریچارد دوک اهل یورک» نیز وجود دارند که این دو نمایشنامه را عده‌ای به شکسپیر نسبت می‌دهند. منتقدان درباره این دو نمایشنامه و ارتباطشان با نمایشنامه هنری ششم دو عقیده مختلف دارند:
اول: «مجادله» و «تراژدی حقیقی» دستنویس‌های خام و بازبینی نشده هنری ششم: قسمت‌های دوم و سوم است.
دوم: «مجادله» و «تراژدی حقیقی» توسط شکسپیر نوشته نشده‌اند و نسخه‌های تقلبی هستند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
صفحه 180 از 229