저는 한국어를 공부합니다 = من زبان کره ای را مطالعه می کنم 아버지는 일본어를 공부합니다 = پدرم زبان ژاپنی را مطالعه می کند 어머니는 중국어를 공부합니다 = مادرم زبان چینی را مطالعه می کند 친구가 영어를 공부합니다 = دوستم زبان انگلیسی را مطالعه می کند 저는 밥을 먹습니다 = من غذا را می خورم 아버지는 텔레비전을 봅니다 = پدرم تلویزیون را نگاه می کند 한국 = کره 어 = زبان
پاسخ مثبت به سوالات 이것은 시계입니까 = این شیء ساعت است ؟ 네 , 시계입니다 = بله ساعت است 이것은 공책입니까 = این شیء دفتر است ؟ 네 , 공책입니다 = بله دفتر است 저것은 가방입니까 = آن شیء کیف است ؟ 네 , 가방입니다 = بله کیف است این ها چون جوابشان مثبت است از این قوائد استفاده می شوند اما اگر بخواهیم جواب منفی بدهیم باید از قائده ی دیگری استفاده کنیم
پاسخ منفی به سوالاتپست قبل نحوه ی دادن جواب مثبت بود این پست نحوه ی دادن جواب منفی 이것은 시계입니까 = این شیء ساعت است ؟ 아니오 , 시계가 아닙니다 = نه ساعت نیست 이것은 공책입니까 = این شیء دفتر است ؟ 아니오 , 공책이 아닙니다 = نه دفتر نیست 저것은 가방입니까 = آن شیء کیف است ؟ 아니오 , 가방이 아닙니다 = نه کیف نیست 아니오 = نه 아닙니다 = نیست 이 و 가 را بعد اسم به کار ببرید گرامر اینکه کجا 이 و کجا 가 میاد هم در پست های قبل توضیح دادم
مکالمات از این به بعد هر پست بدون تیتر ، تمرین برای مکالمه ست 이것은 무엇입니까 = این شیء چیست ؟ ( igason mooashim niga ) 이것은 책입니다 = این شیء کتاب است ( igason chegim nida ) 저것은 무엇입니까 = آن چیز چیست ؟ اشاره به دور( chogason mooashim niga ) 저것은 창문입니다 = آن چیز پنجره است اشاره به دور ( chogason changmoonim nida ) 이 = این / اشاره به نزدیک 저 = آن / اشاره به دور 것 = شیء / چیز
생일 축하합니다 = تولدت مبارک ( sengil chooka ham nida ) محترمانه ی رسمیه 안녕하세요 = سلام چطورید( aniang haseyo )برای بزرگتر به کار می ره و محترمانه است 안녕하십니까 = سلام چطورید( aniang hashim nika ) این هم محترمانه ی رسمیه 안녕히 주무세요 = شب بخیر / شب خوب بخوابید( anianghy choomoo seyo )محترمانه ی رسمیه 좋은 아침입니다 = صبح بخیر( cho oon achimim nida )محترمانه ی رسمیه 새해 복 많이 받으세요 = سال نو مبارک ( sehe pok many padoo seyo )محترمانه ی رسمیه
فعل دادن 연필 주세요 = لطفا مداد بدهید ( yan pil choo seyo ) 책 주세요 = لطفا کتاب بدهید ( cheg choo seyo ) 의자 주세요 = لطفا صندلی بدهید ( oeeja choo seyo ) 장갑 주세요 = لطفا دستکش بدهید ( jangab choo seyo ) 모자 주세요 = لطفا کلاه بدهید ( moja choo seyo ) فعل 주다 معنی دادن می دهد و زمانی استفاده می شود که می خواهیم چیزی را بگیریم اما اضافه کردن 세요 به خاطر موءدبانه شدن جمله است و برای بزرگتر باید به این شکل استفاده کرد اما اگر 세요 را حذف کنیم کاملا دوستانه است و برای بزرگتر کاربرد ندارد و فقط می توان برای دوستان وافراد کوچکتر استفاده کرد در اینجا اگر 를 و 을 را به اسم اضافه کنیم یعنی بعد از اسم بیاریم معنی -را- می دهد اما اگر اضافه نکنیم در اینگونه جمله ها اشکالی ندارد مثلا : 책을 주세요 = لطفا کتاب را بدهید کاربرد برای دوستان : 책을 줘 یا 책 줘 وقتی 세요 حذف می شه یکم دیکتش هم عوض می شه تلفظ : cheg cho
اعضای بدن코 = بینی ( ko ) تلفظی بین ک و گ و اینکه محکم ادا می شه 입 = دهان ( ib ) 입술 = لب ( ib sool ) 눈 = چشم / برف ( noon ) 귀 = گوش ( ky ) تلفظی مثل کیی و کویی اما این کلمه سریع گفته می شه 발 = پا ( قسمتی از پا که با کفش پوشیده می شه ) ( pal ) 손 = دست ( son ) 얼굴 = صورت ( ol kool ) 다리 = کل پا ( tary ) 목 = گلو / گردن ( mog ) 어깨 = شانه ( ogge ) 손가락 = انگشت دست ( son garag ) 손목 = مچ ( son mog ) 가슴 = سینه ( kasoom ) 머리 = سر / مو ( در جمله گاهی مو و گاهی سر معنی می شه مثلا 머리 모양이 = مدل مو ) ( mory )
نشانه مفعولیچه زمان از 를 و چه زما از 을 استفاده می کنیم : هر گاه آخرین حرف سیلاب آخر مفعولمون حرف مصوت بود از 를 مثل : 의자 که می شه 의자를 و هر گاه آخرین حرف سیلاب آخر مفعولمون صامت بود از 을 استفاده می کنیم مثل : 책 که می شه : 책을
مکالمات *************از این به بعد هر پست بدون تیتر ، تمرین برای مکالمات************ اسمت چیه ؟ کارت چیه ؟ درامدت چقدره ؟ کتابت کجاست ؟ ترجمه ی کره ای این جمله ها تقریبا همانند فارسی هستند مثلا : 이름이 뭡니까 = اسمت چیه = iroomy moom nika در جواب : 이름이 알립니다 = اسمم علی است =iroomy Alim nida حالا چرا بعد از 이름 کلمه ی 이 اومده : در اینجا اسم در نقش فاعل قرار گرفته و تاکید بر روی 이름 است و برای کاملتر کردن آن میاید در بعضی مواقع 이 میاید و در بعضی مواقع 가 چه موقع 이 و چه موقع 가 میاید ؟ = هر موقع آخرین حرف کلمه ای که 이 و 가 بعد از آن میاید صامت باشد 이 میاید هر موقع مصوت باشد 가 میاید مثال 가 :시계가 어딥니까 : ساعت کجاست : shige ga odim nika در جواب = 시계가 벽에 걸어 있어요 = ساعت به دیوار آویزان است = shige ga piage kara isayo این جمله فقط برای یادگیری 가 بود نیازی به یادگیری بقیه جمله نیست
ساخت افعال در زبان کره ای از هر ریشه ی فعل چند مدل زمان حال می شه ساخت که من همه رو دونه دونه می گم اما زمان گذشته و آینده در درس های بعد گفته خواهد شد اگر به آخر فعل هامون ㅂ- 니다 و 습니다 اضافه کنیم محترمانه ی رسمی می شود اگر 요 اضافه کنیم محترمانه ی غیر رسمی می شود بقیه رو اینجا توضیح نمی دم چون گیج می شید به مرور خواهم گفت 다 را از آخر همه ی افعال بر می داریم و به آن ㅂ- 니다 و 습니다 اضافه می کنیم اینها زمان حال ساده هستند : مثلا : 사랑하다 و 감사하다 و 좋아하다 و 고맙다 که می شه : 사랑합니다 و 감사합니다 و 좋아합니다 و 고맙습니다 اینکه چه زمانی ㅂ- 니다 و 습니다 اضافه می کنیم : هر گاه در آخر آخرین سیلاب فعل ما حرف بی صدا ( صامت ) باشد ما 습니다 اضافه می کنیم مثل 고맙다 اگر 다 را حذف کنیم حرف آخر آخرین سیلابمونㅂ است و چون صامته 습니다 اضافه می کنیم و تلفظ آن می شود : 고맙습니다 = ممنونم / مرسی ( به صورت محترمانه ی رسمی ) ( komap soom nida ) در اینجا ㅂ- پ تلفظ نمی شه استثناست و -م- تلفظ می شه اما چه زمان از ㅂ-니다 استفاده می کنیم : هر گاه بعد از حذف 다 حرف آخر آخرین سیلابمون حرف صدادار ( مصوت ) بود ㅂ-니다 را اضافه می کنیم مثل : 사랑하다 و 감사하다 و 좋아하다 که بعد از حذف 다 آخرین حرف آخرین سیلابمون , آخرین حرف ㅏ هستش پس به آن ㅂ-니다 را اضافه می کنیم : 사랑합니다 و 감사합니다 و 좋아합니다 در اینجا هم ㅂ را پ تلفظ نمی کنیم بلکه -م- تلفظ درست آن است : 사랑합니다 = عاشقتم ( sarang ham nida ) 감사합니다 = ممنونم ( kamsa ham nida ) 좋아합니다 = دوستت دارم / دوست دارم ( هر چیزی رو که می شه دوست داشت ) ( choa ham nida )