ارسالها: 23330
#11
Posted: 11 Apr 2014 19:52
فرقه های مذهبی ارامنه
منظور ما از ارامنه ، « گریگوریان » ها هستند که این عنوان را از نام پیشوای بزرگ مذهبی ارامنه «گریگوارمقدس » گرفته اند . ولی باید دانست که پس از نشر مسیحیت در میان ارامنه و پیدایش فرق گوناگون در این مذهب ، گروهی از ارامنه نیز به این فرقه پیوستند ، چنانکه « گریگوریان » ها که اکثریت ارامنه ایران را تشکیل می دهند ، هم اکنون پنج فرقه دیگر نیز در ایران بسر می برند که گرچه همة آنها ارمنی و همگان پیرو حضرت مسیح هستند ، اما از نظر معتقدات و آداب و رسوم مذهبی اختلافات زیادی با هم دارند .
- فرقه های ششگانه ارامنه ایران به شرح زیرند :
1- ارامنه کاتولیک – که مانند سایر کاتولیک های جهان تابع پاپ و دربار واتیکان هستند . بین ارامنه کاتولیک و گریگوریان ها سالیان درازی است که اختلافات و کشمکش وجود دارد . پس از مهاجرت ارامنه به ایران در دوران سلطنت شاه عباس کبیر و رونق آبادانی جلفا ، گروه های مختلف مسیحیان که این منطقه را برای زندگی مناسب تر از سایر نقاط می دیدند به جلفا هجوم آوردند . از جمله دسته ای از مبلغین کاتولیک نیز در همان آغاز کار وارد جلفا شدند و به تبلیغ مذهب خود پرداختند .
چون این کشیشها فرانسوی بودند و زبان فرانسه در آنروزگار زبان تجارت و علم و دانش بود ، ارامنه اطفال خود را برای آموختن زبان نزد آنها فرستادند و در نتیجه بسیاری از آنان تحت تأثیر تبلیغات معلمان خود قرار گرفته ، کاتولیک شدند و این امر موجب اختلاف بین کشیشان کاتولیک و گریگوری شد ... اختلافی که با وجود سپری شدن سیصد سال هنوز ادامه دارد .
2- ارامنه گریگوری – تابع گریگوار بوده و اکثریت ارامنه ایران را تشکیل می دهمد . « گیرگوار مقدس » در سال 301 میلادی کلیسای «اجمیچ میازین » را بنا نهاد ، که نخستین عبادتگاه مسیحی در مشرق بود . گریگورین ها اکنون از کاتولیکوس اعظم « فورن اول » که مقر او در لبنان است پیروی می کنند . لقب کاتولیکوس « اجمیازین » می باشد . ضمناً باید گفت که فقط گریگورین های مقیم ارمنستان از « اجمیازین » پیروی نمی کنند .
3- ارامنه ارتدکس – که بیشتر آنها در آذربایجان سکونت دارند و مذهبشان چون سایر مسیحیان ارتدکس جهان است . در حال حاضر تعداد ایندسته از ارامنه بسیار ناچیز است .
4- ارامنه شنبه دار – که بجای روز یکشنبه – روز شنبه راتعطیل می گیرند ، بنای این عقیده را عده ای از کشیشان آمریکایی نهادند و معتقد بودند که چون حضرت مسیح تعطیل روز شنبه را منع نکرده است ، لذا بایستی همان روز را تعطیل کرد . در ایران « شنبه دار » ها تشکیلات وسیعی دارند که با پول امریکائیان اداره می شود . تعداد کمی از ارامنه فقر که محتاج کمک های مادی هستند به این عقیده روی آورده اند .
5- ارامنه کرملیت – کرملیتها شعبه ای از فرقه کاتولیک ها هستند که اولین گروه کشیشان آنها در سال 1625 میلادی از جبل کرمل به ایران آمده و در میان ارامنه به تبلیغ پرداختند و پیروانی هم پیدا کردند ، ولی اکنون تعداد آنها بسیار کم است وکلیسای بخصوصی هم ندارند .
6- ارامنه پروتستان – سازمان های مسیحیان امریکا از سال ها قبل در ایران فعالیت شدید مذهبی دارند که به اعتقاد گروهی از ایرانیان ، اینان در زیر نام « مذهب » و «رواج مسیحیت » کارهای اطلاعاتی و سیاسی می کنند . چنانچه محل کلیسای انجیلی واقع در خیابان قوام السلطنه بمدت پنجاه سال مرکز تشکیل لژهای فراماسونری اسکاتلند و محل تجمع مقامات انگلیسی مقیم پایتخت بود . بدین سبب امریکائیان کوشش می کنند تا هرچه بیشتر شعبات جدید مسیحیت را در ایران گسترش دهند . تشکیل شعبه « ارامنه پروتستان » در ایران از جمله فعالیت های مذهبی آمریکائیان می باشد که از سال ها قبل آغاز گردیده و نتیجه مطلوبی نیز ، بدست مبلغین آمریکائی داده است .
پایان گذری کوتاه بر زندگی و فرهنگ ارامنه
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#12
Posted: 13 Apr 2014 21:22
ارمنستان
ارمنستان
پرچم
نشان ملی
ارمنستان (به ارمنی: Հայաստան، تلفظ: هایاستان) با نام رسمی جمهوری ارمنستان (Հայաստանի Հանրապետություն، هایاستانی هانراپِتوتیون) کشوری در قفقاز جنوبی به پایتختی ایروان است.
نام
نام بومی این کشور در زبان ارمنی هایک می‌باشد که در سده‌های میانه با افزودن پسوند فارسی ستان (به معنای سرزمین) به هایاستان تغییر یافت. این نام به طور سنتی از نام هایک، بنیان‌گذار افسانه‌ای ملت ارمنی و نتیجهٔ نتیجهٔ نوح پیامبر، گرفته شده است که بر اساس نوشتهٔ موسی خورنی، تاریخ‌نویس ارمنی، در سال ۲۴۹۲ قبل از میلاد بل پادشاه بابل را شکست داد و ملت ارمنی را در منطقهٔ آرارات بنیان گذاشت.
زبان ارمنی، زبان رسمی کشور ارمنستان است.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#13
Posted: 13 Apr 2014 21:27
گذری کوتاه بر تاریخ ارمنستان
تاریخ
پادشاهی ارمنستان در سده چهارم میلادی همسایه ایران ساسانی، روم و سکاهای سرمتی بود
ارمنستان پیش از سال ۱۴۵۴ یک پادشاهی توانگر با فرهنگی پرمایه بود که در برهه‌ای از زمان همه سرزمینهای میان دریای سیاه و خزر را در بر می‌گرفت.
ارمنستان در طول تاریخ خود محل نبرد جهانگشایان و آوردگاه امپراتوری‌های رقیب متعددی بوده‌است. از ۲۷۰۰ سال پیش تاکنون این منطقه به تصرف امپراتوری ایران، اسکندر، روم، بیزانس، خلافت اسلامی اعراب، مغولان، تاتارها، عثمانی‌ها و روس‌ها درآمده‌است. در طول این مدت پادشاهی‌های مختلف ارمنستان موفق شدند تا حدود ۱۷۰۰ سال بر این سرزمین حکومت کنند.
ارمنستان مدتهای زیادی جزئی از ایران بوده است و فرهنگ آن از ایران تاثیر زیادی پذیرفته است. پس از سرنگونی پادشاهی ارمنستان در سال ۴۲۸ میلادی، این منطقه از نو بخشی از ایران شد. در دورانی از حکومت ایران، بخش مرکزی ارمنستان کنونی جزئی از خانات ایروان بود. در دوران صفویه ارمنستان شاهد رقابت و جنگهای دو امپراتوری صفویه و عثمانی بود و ایروان چندین بار به تصرف قوای عثمانی درآمد. بر اساس پیمان زهاب در سال ۱۶۳۹ میلادی ارمنستان شرقی که شامل ایروان هم می‌شد تحت نفوذ صفویه و ارمنستان غربی (مناطق شمال شرقی ترکیه امروزی به مرکزیت شهرهای ارزروم، سیواس و وان) تحت تصرف عثمانی در آمد. در جنگهای ایران قاجاری و روسیه تزاری بر سر قفقاز منطقه سیونیک واقع در جنوب ارمنستان کنونی به تصرف روسیه درآمد و بر اساس پیمان گلستان ایران ادعای خود در باب گرجستان که بخش شمالی ارمنستان فعلی را در اختیار داشت، پس گرفت. در دور دوم جنگهای ایران و روسیه تزاری در سال ۱۲۰۶ هجری خورشیدی (۱۸۲۷ میلادی) که زمان فتحعلی شاه قاجار رخ داد، سپاه ایران به فرماندهی عباس میرزا از ارتش روسیه به فرماندهی پاسکویچ شکست خورد. سپس در پی پیمان نامه ترکمانچای، ارمنستان رسما از ایران جدا شد و به خاک روسیه پیوست.
نوشتار اصلی: جمهوری سوسیالیستی ارمنستان شوروی
از سال ۱۹۲۰ تا زمان فروپاشی شوروی، ارمنستان تحت عنوان جمهوری سوسیالیستی ارمنستان شوروی، یکی از ۱۵ جمهوری تشکیل‌دهندهٔ اتحاد جماهیر شوروی بود.
ارمنستان در شهریور ۱۳۷۰ از اتحاد جماهیر شوروی استقلال یافت. پاکستان تنها کشوری است که این کشور را بدلیل اشغال اراضی جمهوری آذربایجان به رسمیت نشناخته‌است. ارمنستان روابط گرمی با ایران دارد. بسته بودن مرزهای این کشور با جمهوری آذربایجان و ترکیه و بی‌طرفی ایران در جنگ قره باغ از دلایل توسعه روابط دو کشور است.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#14
Posted: 13 Apr 2014 21:34
تاریخ ارمنستان
زندگی تاریخی ارمنیان در سرزمینی جریان یافته است که در جغرافیا به نام سرزمین کوهستانی ارمنستان یا فلات ارمنستان معروف است که ارمنستان امروزی شمال شرقی آن واقع است.
فلات بین ۳۰ ۳۷ْ تا ۱۵ ۴۱ْ عرض شمالی و ۳۸ تا ۴۷ درجه شرقی محدود بوده بین فلات‌های آسیای صغیر و ایران و در شمال غربی آسیای مقدم قرار گرفته است. ارتفاع آن ۱۵۰۰ تا ۱۸۰۰ متر از سطح دریاست. کوههای مهم آن کوه آرارات بزرگ(۵۱۵۶ متر) آرارات کوچک (۳۹۱۴ متر)، آراکاتس (۴۰۹۵ متر)، سیپان (۴۴۳۴ متر)، رودهای مهم:آراکس (ارس)، آخوریان، آرپا، رودهای دجله و فرات از کوههای ارمنستان سرچشمه می‌گیرند.
دشت‌های آرارات،استان شیراک، تارون، خاربرد، ارزنجان و باگرواند، همواره از نظر اقتصادی اهمیت خاصی داشتند.دریاچه وان با ماهی تارخ و دریاچه سوان با ماهی خاص ایشخان،دریاچه ارومیه بین فلات‌های ایران و ارمنستان دریاچه‌های بزرگ فلات ارمنستان محسوب می‌شوند.
جانوران فلات شامل گوزن، آهو، گوسفند وحشی،گراز،گرگ،روباه،خرس،کفتار،عقاب،کرکس،باز (پرنده)،لک لک،کبک (پرنده)،اردک،بلدرچین،قرقاول و غیره می‌باشد. از نظر معادن زیر زمینی مس،سنگ آهن،سرب،نقره،طلا،مولیبدن،پرلیت،مرمر، سنگ‌های گوناگون مانند نوع خاصی توف،بازالت،سنگ آهک و غیره قابل ذکر هستند. آب‌های معدنی با خواص شفا بخش بوفور در آنجا یافت می‌شوند.
در مورد زیستگاه اصلی ارمنیان بین دانشمندان اتفاق نظر وجود ندارد. گروهی معتقدند که موطنشان در مرکز و یا جنوب شرقی اروپا قرار داشته، گروهی دیگر آنرا در آسیا در حوالی دریاچه آرال می دانند لیکن نتیجه بررسی‌های اخیر پژوهشگران ارمنستان در رد نظرات فوق می‌باشد.
بر پایه پژوهش‌های آنان زیستگاه ارمنیان در فلات ارمنستان (سرزمین کوهستانی ارمنستان) یعنی در ناحیه‌ای واقع در شمال میان رودان، شرق آسیای صغیر و شمال غرب فلات ایران قرار دارد. بدین سان بر پایه هر یک از نظرات در مورد منشاء ارمنیان نیز دیدگاه‌های متفاوت وجود دارد.
دیدگاه نخست چنین است که این قوم در اثر ادغام تدریجی اقوام مهاجر هند و اروپایی (قوم آرمن) با اقوام بومی قدیمی تر ساکن در فلات ارمنستان مانند خوریان، لوویان و هایاسا بوجود آمده است. بر پایه دیدگاه دیگر ارمنیان از آغاز در موطن اصلی خود فلات ارمنستان می‌زیستند لیکن از ادغام اقوام گوناگون پدید آمده‌اند.
در دوران عصر سنگ اقوامی که به زبان‌های خانواده هند و اروپائی سخن می‌گفتند به شاخه‌های گوناگون تقسیم می‌شوند. بر پایه بررسی‌های انسان‌شناسی از این دوره فلات ارمنستان توسط اقوام متعلق به نژاد آرمنوئید مسکون گردید که وارث آنان ارمنیان امروز هستند از دوران عصر سنگ تا مس سنگی بخشی از اقوام هند و اروپائی از فلات ارمنستان و آسیای صغیر به سوی اروپا،آسیای مرکزی و هند کوچ نمودند و بخشی دیگر (از جمله هتیان، ارمنیان،یونانیان و ایرانیان) در زیستگاه اصلی باقی ماندند. برای بومی بودن ارمنیان دلایل و شواهد بسیار موجود است.
بر پایه پژوهش‌های نیکلای واویلف و دیگر دانشمندان محل باستانی کاربرد وسایل و کشفیات مربوط به پرورش جانوران اهلی و کشاورزی (نوع ویژه غلات و انگور، سنگ‌های گران بها؛مس و قلع تا عصر برونز (هزاره دوم و سوم پیش از میلاد) استفاده بسیار کردند. بنظر اُلکوت در هزاره سوم (پیش از میلاد) اندیشه دوازده صورت فلکی و نام‌های آنها و نیز گاه شماری خورشیدی در فلات ارمنستان و آسیای صغیر بوجود آمده است.
در مورد پیدایش و نام ارمنیان موسی خورنی در کتاب خود این گونه می‌نویسد که:
<<ملت ارمنی بخاطر نام هایک (اسطوره) سردودمان ارمنیان خود را های می‌نامد اما نامی که دیگر اقوام بر آنان بکار می‌برند یعنی آرمن یا ارمن از نام آرام یکی از اخلاف هایک اخذ گردیده است. دانشمندانی مانند فورد، غاپانسیان و یریمیان نام خای را به سرزمین مشتمل بر استان‌های هایک بزرگ و هیک کوچک منتسب می‌کنند که در سنگ‌نبشته‌های هتی بصورت هایاسا یا خایاشا آمده است>>.
در اواخر هزاره دوم و آغاز هزاره نخست پیش از میلاد اقوام ساکن در فلات ارمنستان که در سنگ نبشته‌های، خط میخی با نام‌های گوناگون از آنان یاد می‌شود، بصورت اتحادیه‌های حکومتی و سیاسی در می‌آیند. ارمنستان بصورت یک ملت بویژه در زمان حکومت ارمنستان یا آرمنیا (سده‌های نهم تا ششم پیش از میلاد) که در زبان آرامی، اورارتو نامیده می‌شد تشکل و اتحاد استوارتری یافتند.
در سایه این حکومت متحد اقوام گوناگون ارمنی به اتحاد ارضی و سیاسی مستحکمی دست یافتند. در اواخر سده هفتم و در سده ششم پیش از میلاد در منابع گوناگون (کتاب عهد عتیق،سنگ‌نبشته‌های هخامنشیان، آثار نویسندگان یونان باستان)فلات ارمنستان بصورت یک کشور یکپارچه یاد می‌گردد.
در سنگ نبشته‌های سه زبانه پادشاهان هخامنشی ارمنستان در متن اکدی بصورت اوراشتو (اورارتو) در پارسی باستان بصورت آرمنیا، در زبان عیلامی بصورت هارمینویا یا خارمینویا اما ارمنیان در اکدی اوراشتایا، در پارسی آرمینیا، در ایلامی هارمینویا را (خامینویارا) یاد می‌شوند.
در کتاب نقشه جهان اثر نویسنده یونانی هکاتئوس از کشور آرمنیا و ملت آرمن یاد می‌گردد. در زمان یرواندونی یا یرواندیان (دودمان اروندی) روند تشکیل ملت ارمنی به مرحله پایانی خود رسید. پس از لشکر کشی اسکندر مقدونی و پایه‌گذاری حکومت سلوکی،آرتاشس اول پادشاه ارمنستان بر انان شوریده و پادشاه هایک بزرگ را بنیان نهاد که در زمان تیگران دوم ملقب به تیگران بزرگ به اوج قدرت خود رسید.
در زمان حکومت آرشاگونی یا اشکانیان ارمنی تحولات جدیدی بوقوع پیوست. به سال ۳۰۱ میلادی مسیحیت را بعنوان دین رسمی حکومت خود پذیرفتند، در این هنگام جمعیت آنان به ۴ میلیون نفر بالغ می‌گردید و وسعت هایک بزرگ به ۳۱۲ هزار کیلومتر مربع می‌رسید پس از فروپاشی پادشاهی آرشاگونی ارمنیان با مبارزات آزادیبخش خود در برابر ساسانیان و امپراتوری رم شرقی و آنگاه حکومت اعراب توانستند هویت ملی و معنوی-فرهنگی خود را نگهدارند. در ۴۰۵ میلادی الفبای ارمنی اختراع شده باعث استواری هر چه بیشتر فرهنگی و معنوی گردید که در شرایط غیبت حکومت ملی توانست در یکپارچگی آنان سهیم گردد.
پس از پیکار و شورش‌های بی امان آزادیبخش مردم در برابر چیرگان خارجی حکومت متحد ارمنیان بدست دودمان باگراتونی بنیان نهاده شد. پس از جندی حکومت‌های دیگری نیز تاسیس یافت مانند حکومت آرزرونی که بسال ۱۰۲۱ میلادی بدست بیزانس منقرض گردید. در اثر ستم‌های حکومت‌های بیزانس، اعراب و سپس در اثر تاخت و تازهای ترکان سلجوقی ارمنیان بسیاری از سرزمین خود کوچ نموده به کشورهای دیگر رفتند. یکی از مهمترین آنها کیلیکیه در کنار دریای مدیترانه بود و در آنجا آنان توانستند حکومتی مستقل تاسیس نمایند که به حکومت ارمنی کیلیکیه و یا ارمنستان کوچک (پادشاهی ارمنی کیلیکیه)شهرت یافت.
در زمان تقویت گرجستان (سده‌های ۱۲ و۱۳ م) بخش‌های شمالی و مرکزی ارمنستان از دست سلجوقیان آزاد شده به سرکردگی سلسله زاکاریان (ارمنستان زاکارید) حکومت ارمنستان احیاء شد. مهاجرت ارمنیان و رکوداقتصادی و فرهنگی آنان در زمان لشکرکشی تاتارها و مغول و تاخت تازهای تیمور لنگ و طوائف آق قویونلو و قره قویونلو (سده‌های ۱۴ و ۱۵) برای ارمنستان اسفناک بود. در سده ۱۶ ارمنستان تحت سیطره امپراتوری عثمانی و صفویان ایران قرار گرفت.
روسیه تزاری بسال ۱۸۲۸ میلادی ارمنستان شرقی را بتصرف خود در آورد بدین سان ارمنیان در زیر سه حکومت روسیه،ترکیه و ایران قرار گرفتند. حکومت سلطان عثمانی ترکیه با سیاست ضد ارمنی خود دست به کشتارهای توده‌ای در ارمنستان غربی زده از سال ۱۸۶۰ میلادی تا سال ۱۸۹۴ بیش از ۳۰۰ هزار نفر را قتل‌عام کردند.
مبارزه ارمنیان در رهایی از یوغ حکومت ترکیه و مسئله ارمنی در محافل حکومتی و سیاسی اروپا مطرح شده آنان گهگاه در اثر ضرورت از این مسئله بعنوان حربه‌ای در برابر سلطان ترک استفاده نمودند. در سال ۱۹۱۵ حکومت ترکان جوان دست به نخستین نسل کشی سده بیستم زده بیش از یک و نیم میلیون ارمنی را در ارمنستان غربی به کام نیستی فرستاد.
از آن دسته از ارمنیان که توانستند از نسل کشی ارمنیان نجات یابند (حدود ۳۰۰ هزار نفر) به ارمنستان شرقی و سایر نواحی قفقاز و روسیه رفتند و هزاران نفر دیگر به کشورهای عربی، اروپا،آمریکا و ایران پناه آوردند.
در اثر مبارزات ارمنیان آنان موفق شدند پس از چند جنگ حماسه آفرین در سردارآباد و قره کلیسا بسال ۱۹۱۸ میلادی پس از پنج سده حکومت خود را احیاء نمایند. در مدت حدود دو سال (اولین جمهوری ارمنستان) در بخش کوچکی از ارمنستان باستان تاسیس شد و از سال ۱۹۲۰ حکومت سوسیالیستی (ارمنستان شوروی) جانشین آن گردید.
بر اساس معاهده سور پاریس ترکیه مکلف شد استان‌هایی از ارمنستان غربی را به جمهوری ارمنستان باز پس دهد. لیکن با قدرت رسیدن کمال آتاتورک این امر جامه عمل نپوشید. از سویی دیگر قسمتی از آرتساخ و تمامی خاک نخجوان و آخالکالاکی در تصرف جمهوری‌های آذربایجان و گرجستان شوروی باقی ماند.
مسئله ارمنی که برای نخستین بار در پیمان سن استفانو و برلین در مجامع بین‌المللی مطرح شده بود تاکنون لاینحل باقی مانده است.
در سایه آرامش و صلح بازسازی ملی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی آغاز شد و حکومت ارمنستان شوروی برای کمک به ارمنیان پراکنده در سایر کشورها دست به اقداماتی زد و تسهیلاتی برای آنان جهت بازگشت به میهن قائل شد. ارمنیان در طول جنگ جهانی دوم در اکثر کشورهای درگیر همگام با سایر ملل در برابر آلمان نازی و متحدانشان مبارزه نمودند.
پس از جنگ روند مهاجرت آنان به ارمنستان شدت گرفت. آنان در خارج از ارمنستان دارای دهها انجمن و اتحادیه و تشکیلان هستند (جماعت ارمنیان پراکنده) که امور فرهنگی، ملی، مذهبی شان را هدایت و اداره می‌کنند.
جمهوری مستقل ارمنستان (استقلال ارمنستان) در تاریخ ۲۱ سپتامبر ۱۹۹۱ اعلام گردید که تا کنون پابرجا است.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#15
Posted: 13 Apr 2014 21:38
پیشاتاریخ
غار آرنی در روستای آرنی در استان وایوتْس دْزور
قسمت مهم عصر حجر یعنی فاصله زمانی صدهزار ساله را دوران پارینه سنگی تشکیل می‌دهد. این نظریه که در دوران پارینه سنگی سرزمین کوهستانی ارمنستان خالی از سکنه بوده است، با کشف آثار و ابزار مربوط به عصر دیرینه یا پارینه سنگی در مناطق فلات اکنون بطور قطع رد می‌شود.
غار آرنی در روستای آرنی در استان وایوتْس دْزور
در بین اینها مخصوصا" در سطح ارمنستان در حوالی کوه آرتٍنی،پ آرِگونی،پ تپه‌های هاراو (جنوبی) در حوالی آرزِنیپ و در جاهای دیگر، مجموعه ابزارهای بدست آمده حائز اهمیت می‌باشد. این اشیاء نشان دهنده این هستند که اولا" فلات ارمنستان در زمره مناطق قدیمی مسکونی قرار دارد. و دوما" فعالیت انسان بطور مداوم در هر سه مرحله عصر هجر یعنی پارینه سنگی و میان سنگی و عصر سنگ ادامه داشته است.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#16
Posted: 13 Apr 2014 21:41
هایک (اسطوره)
نبرد هایک با بل
هایک (به زبان ارمنیՀայկ به لاتین Haik Nahapet) در تاریخ اساطیری ارمنستان، همواره هایک ملقب به ناهاپت را بنیان‌گذار ارمنستان می دانند. هایک که کمان کشی قدرتمند، خوش اندام و چهارشانه با موهایی مجعد بود نمی‌توانست استبداد و سلطهٔ بل را تحمل کند و مایل به اطاعت از وی نبود.
به همین خاطر پس از اینکه فرزندش، آرامانیاک، در بابل (دولت‌شهر) متولد شد همراه خانواده و پیروانش به سرزمین آیراراد، که در نواحی شمالی بابل بود، عزیمت کرد و به آبادانی آن منطقه پرداخت. سپس همراه خانوادهٔ خود به سمت شمال غرب حرکت کرد و در فلاتی اقامت گزید و در آن دشت کوهستانی دهکده‌ای را به نام هایکاشن بنا نهاد. این مناطق بعدها کشور ارمنستان را به وجود آوردند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#17
Posted: 13 Apr 2014 21:43
ارمنستان اولیه یا اورارتو
سرزمین اورارتو که در متون باستانی به نام خالدی نیز آمده است، تقریبا" همان حیطه جغرافیائی ارمنستان امروزی به اضافه ناحیه وان را در بر می‌گرفت. آنچه به یقین درباره ارمنستان اولیه یا سرزمین اورارتو می دانیم این است که در این خطه مردمی هنرمند، مبارز و سختکوش می‌زیستند. آنها از نخستین اجتماعاتی بودند که در مقابل تهاجمات سهمگین آشوری‌ها ایستادگی کردند و در بسیاری از مواقع موجبات شکست آنان را فراهم آوردند.
اورارتوییان در روزگار خود به سبب مهارت در فن فلزکاری مورد تحسین همسایگان بودند، زیرا می‌توانستند مجسمه هائی در اندازه‌های طبیعی بسازند. هنر و فرهنگ اورارتویی بیشتر متکی بر کاوش هائی است که در سه محل توپراق‌قلعه و کارمیر بلور و آرین بِرد در ارمنستان صورت گرفته است.
یکی از فنونی که اورارتوییان را از اقوام مجاور هم عصر خود ممتاز می‌کرد، مهارت آنها در ساختن شبکه‌های آبیاری و آب بندها برای توسعه کشاورزی بود. آثار بر جای مانده بیانگر قدرت حیرت انگیز آنها در ایجاد کانالهای آبیاری و آبرسانی از فواصل بسیار دور بوده است. ساختن قوس‌های کاذب، استفاده از سنگ‌های تیره و روشن مخصوصا" در ساختمان معابد و پنجره‌های کور که جلوه و زیبائی خاصی در بنا ایجاد می‌کرد از ابتکارات معماری آنها به شمار می‌رود.
آرگیشتی اول بر تپه آرماویر در بخش کوردوکلین به نام آرگیشتی هینیلی ساخته شد. بسیاری از سنگ‌نبشته‌های اورارتور که در آنها از بنای دژها، پرستشگاه‌ها و احداث کانالهای آبیاری سخن رفته از این ناحیه به دست آمده‌اند. همچنین در ساحل دریاچه سوان دو دژ موجود است که به دست اورارتوریان بنا شده‌اند، یکی از این دو دژ بر صخره بلندی برفراز شهر نور بایزات (گاوار) جای دارد.
در ساحل جنوبی دریاچه سوان نزدیک دهکده کولاگران سنگ نوشته به خط میخی باقی مانده است که از بنای دژی به نام خدای تیشبا در این ناحیه سخن می‌گوید.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#18
Posted: 13 Apr 2014 21:44
ارمنستان در دوران ماد
بنا بر آنچه موسس خورناتسی آورده، در جنگهای میان دو دولت اورارتو و آشور، ارمنیان نه تنها همواره متحد مادها بوده‌اند بلکه روابط بسیار نزدیک و محکمی نیز میان آنها برقرار بوده اما این روابط نزدیک بر اساس آنچه که گزنفون می‌گوید چندان به درازا نمی‌کشد زیرا ابتدا هووخشتره و پس از او ایشتوویگو، آخرین پادشاه ماد، به منظور مطیع ساختن حکومت وقت ارمنستان به این سرزمین حمله کردند. یرواند اول، پادشاه ارمنستان، که چاره‌ای جز مقابله با مادها نداشت سرانجام شکست خورد و مطیع دولت ماد شد. او همچنین پذیرفت که سالیانه خراجی معین به دولت ماد پرداخت کند و به هنگام جنگ نیز بخشی از نیروهای نظامی خود را در اختیار ایشتوویگو قرار دهد.
گزنفون در ادامه می‌گوید پس از مدتی پادشاه ارمنستان از اختلاف به وجود آمده میان مادها و بابل (دولت‌شهر) استفاده و از پرداخت خراج خودداری کرد و دست به شورش علیه دولت ماد زد. پس از این واقعه، ایشتوویگو فرمانده سپاه خود، کوروش یکم، را به منظور سرکوبی این شورش به ارمنستان اعزام کرد.
کوروش به سرعت پیشروی کرد و به دژ مقر اقامت خاندان پادشاهی نزدیک شد. یرواند با شنیدن خبر پیشروی کوروش پسر کوچک خود، شاوارش، را به همراه بخشی از خزانهٔ سلطنتی به مکانی امن فرستاد اما با درایتی که کوروش به خرج داد هم پادشاه ارمنستان و هم خاندان او به اسارت قوای ماد درآمدند. سرانجام با وساطت تیگران، ولیعهد یرواند اول، که از دوستان نزدیک کوروش بود، پیمان صلحی میان آنان منعقد شد.
ادامهٔ حضور مادها در صحنهٔ تاریخ چندان به درازا نکشید زیرا پارسیان به رهبری کوروش از ضعف به وجود آمده در ساختار درونی دولت ماد استفاده کردند و علیه آنان شوریدند. به دنبال این وقایع، پادشاهان ارمنستان، ابتدا یرواند و پس از او جانشینش تیگران، در کنار کوروش قرار گرفتند و با بستن پیمان اتحادی با او بار دیگر مخالفت خود را نسبت به دولت ماد ابراز کردند. ایشتوویگو سعی کرد با کشتن تیگران به این اتحاد پایان دهد اما موفق نشد. در نتیجه تیگران نیز به همراه لشگریانش به جنگ علیه مادها پرداخت و او را شکست داد. در خلال این جنگ‌ها ایشتوویگو کشته شد و با مرگ او دولت ماد به پایان رسید.
بر اساس برخی روایات داستانی ارمنی، که البته استناد تاریخی ندارد، این تیگران پادشاه ارمنستان بود که موفق به کشتن ایشتوویگو و شکست او شد اما اینکه تیگران به منزلهٔ یکی از متحدان کوروش در جنگهای او علیه مادها شرکت می کرده مطلبی است که مدارک تاریخی موجود آن را کاملاً به اثبات می رسانند.
به این ترتیب، با انقراض دولت ماد، حوادث تاریخی مشترک میان ارمنستان و ایران در این دوره به پایان می‌رسد اما تاریخ این دو ملت پس از این دوره شاهد نمونه‌هایی بسیار از این گونه مشترکات است.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#19
Posted: 13 Apr 2014 21:45
ارمنستان قدیم
ارمنستان قدیم به ۱۵ استان تقسیم شده بود که عبارتند از:
آیرارات (اوشاکان)
واسپوراکان، پادشاهی واسپوراکان (وان فعلی)
سیونیک (استان سیونیک)
آرتساخ (قره باغ)
گوگارک (شمال ارمنستان، جنوب گرجستان)
هایک علیا (استان ارزنجان فعلی)
توروبران
آغزنیک
سوفن (یاسوپک)
تایک (استان آرتوین)
پارسکاهایک (استان آذربایجان غربی فعلی)
کُرچٍک
موکس
پایتاکاران (جمهوری آذربایجان فعلی)
اوتیک
کردوئنه
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#20
Posted: 13 Apr 2014 21:49
دوران باستان
دودمان اروندی
دودمان اَروَندی (به ارمنی: Երվանդունիներ، یـِرواندونی) حکام ساتراپ‌های ارمنستان از یک خاندان بوده‌اند که اکثر آنها نام یرواند داشته‌اند. محتمل است که آنان اولاد خاندانهای پادشاهی بسیار قدیم ارمنستان بوده باشند که یکی از موسسین آن، یرواند نام داشته است.
نام این دودمان یعنی اروندی (در زبان‌های غربی Orontid) از واژه فارسی اروند (در یونانی: Ὀρόντης لاتین: Orontes) گرفته شده که به معنی «چابک» و «دلاور» است.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
صفحه 2 از 65