ارسالها: 23330
#231
Posted: 15 Apr 2014 17:03
تاریخ
عکاس و آتلیه عکاسی ارمنی به نام کوردکجیان در سورابایا-جاوه شرقی(۱۹۱۰-۱۹۴۰)
در قرن چهارم قبل از میلاد، جامعه ارمنی خارج از ارمنستان بزرگ تر به این دلایل وجود داشت:
تحصیل در مراکز فرهنگی بیزانس، جنگ محتمل الوقوع برای دفاع از سرحدات شرقی امپراطوری عثمانی و همچنین دفاع از مرزهای شرقی و شمالی امپراطوری بیزانس.
به منظور جبران کاهش جمعیت بیزانس، ارامنه در آن مناطق اسکان داده شدند. تا قرن یازدهم، مقامات بیزانسی اغلب واحدهای نظامی بزرگ خود را هم از سرزمین سنتی ارمنستان و هم از جوامع تازه اسکان یافته تامین مینمودند. علیرغم فاصله جدایی آنها از ارمنستان و علیرغم اینکه آنها پیروی خود را از شاخه کلیسای حواری ارمنی قطع نمودند ولی روابط و پیوندهای خود با خانواده هایشان در ارمنستان را حفظ نمودند. چنانکه کیلیکیه در طی قرون هفتم و هشتم از ساکنین ارمنی پر شد و آنها در مواجهه با عربها و بیزانس به اجبار یا به اختیار در آنجا ساکن شدند. در طی قرن یازدهم ارمنستان سلسله باگراتونی به دست بیزانس سقوط کرده و ترکان سلجوقی به آناطولی هجوم آوردند.
در چنین محیط پر هرج و مرجی مهاجرتهای بیشتری از ارمنستان به سمت کیلیکیه صورت گرفت که سرانجام منجر به تشکیل شاهزاده نشین ارمنی در منطقه و تاسیس پادشاهی ارمنی کیلیکیه شد. بعد از سقوط پادشاهی ممالیک و از دست دادن دولت ارمنی در ۱۳۷۵م حدود ۱۵۰۰۰۰ ارمنی این منطقه را ترک نموده و جوامع جدید از آنها در قبرس، بالکان و ایتالیا ساکن شدند . گر چه یک دیاسپورای ارمنی در طی عهد باستان و قرون میانه بوجود آمد ولی تعداد آنان پس از مهاجرتها از عثمانی، روسیه و قفقاز رشد نمود.
دیاسپورای ارمنی به نحو چشمگیری در طی و بعد از جنگ جهانی اول به خاطر نسل کشی صورت گرفته از سوی امپراطوری عثمانی رشد کرد. گر چه بسیاری از ارامنه در طی این قتلعام کشته شدند ولی برخی از آنها موفق به فرار شده و در شهرهای گوناگون اروپا ساکن شدند نظیر شهرهای مسکو و سوچی در روسیه، اودسا و کیف و کریمه در اوکراین، تفلیس و باتومی در گرجستان، بوداپست در مجارستان، و ورشو و لودز لهستان
تعدادی هم به بالکان مهاجرت نمودند نظیر بلگراد در صربستان , بخارست در رومانی , پلوودیو و صوفیه در بلغارستان و زاگرب در کرواسی و آتن در یونان و شهرهای از خاورمیانه نظیر قاهره در مصر، حلب در سوریه و بیروت در لبنان.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#232
Posted: 15 Apr 2014 17:06
ناسازگاریهای سیاسی و اجتماعی
راهپیمایی ارامنه لبنان در نود و یکمین سالگرد نسل کشی ارامنه
در دهههای ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ اتحاد شوروی سعی در توسعه نفوذ خود در سراسر جهان و بویژه خاورمیانه را داشت. حزب سوسیال دموکراتیک هنچاکیان از لحاظ عقیدتی به کمونیسم نزدیک بود و از اتحاد شوروی در بسط نفوذش در خاورمیانه حمایت نمود پارتیزانهای اگبو نیز به طور فرضی از لحاظ سیاسی خنثی بودند، نیز چون ارمنستان بخشی از اتحاد شوروی بود از آن حمایت مینمود. داشناکسیون علیرغم زمینه سوسیالیستی یک حزب ملیگرا و معترض بود زیرا عقیده ارمنستان مستقل، آزاد و متحد را گسترش میداد. چنانکه داشناکسیون سعی در حفظ پرچم، نشان ملی و سرود ملی ارمنستان مستقل بین سالهای ۱۹۱۸ تا ۱۹۲۲ را حفظ و تبلیغ می نمود. مواضع دیگران به حمایت از ارمنستان شوروی نزدیک بود به عقیده آنان تنها جائی است که ارامنه در آنجا میتوانند به راحتی به عنوان ارمنی زندگی کنند.
بین رهبران کلیسای حواری ارمنی نیز تعارض وجود داشت. ارامنه دارای دو حوزه جاثلیقی بودند که یکی از آنها در اچمیادزین ارمنستان بود و از سوی مقامات شوروی و در دیاسپورای ارمنی از سوی هنچاکها، رامگاوارها و کمونیستهای ارمنی مورد حمایت قرار میگرفت، در حالی که جاثلیق نشین دیگر در آنتیلیاس لبنان بود و از سوی داشناکها حمایت میشد زیرا گمان میکردند که جاثلیق نشین اچمیادزین، ابزاری برای ترویج کمونیسم بود. در اوج گیری این تعارض در سال ۱۹۵۰ برخورد مسلحانه و همچنین اقدام به قتل و هتک حرمتها میان نیروهای این دو رخ داد.
این کشمکشها در ۱۹۶۵ و کلیه تعارضات عمده پایان یافته و احزاب در طی اعلامیهای در طرح اقدام به برگزاری پنجاهمین سالگرد نسل کشی ارامنه با هم متحد شدند. آنها همچنین به الغاء جنبههای تند و زننده بین خود بویژه عمدتاً در رسانههای سیاسی و نظامی آن زمان توافق نمودند. در سال ۱۹۷۵ حتی روابط بین ارامنه نزدیک تر شد چنانکه در طی جنگ داخلی لبنان در جهت پیمان بی طرفی مثبت، ناگزیر به وفادار ماندن به هم شدند تا بر نیروهای مخالف غلبه یافته و حتی الامکان ارامنه را به دور از تعارضات بین لبنانیها نگاه دارند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#233
Posted: 15 Apr 2014 17:09
ارامنه خاورمیانه
کلیسای وانک در محله جلفا
بعد از مهاجرت ارامنه از شرق آناطولی به سوریه ، ارامنه دیاسپورا در اردوگاههای پناهندگان در لبنان، سوریه، مصر و سایر نقاط خاور میانه (عراق و اردن و فلسطین) سکونت گزیدند. برخی به یونان ونقاط دورتر مهاجرت کردند ولی چنانکه وضعیت مالی پناهندگان ارمنی نشان داد این اردوگاهها مبدل به شهرستانها و این شهرستانها به شهرها تبدیل شدند.
این امر دلیل اسکان ارامنه در مناطقی از لبنان نظیر برج حمود و عنجر شد. در آن زمان ارامنه خود را از طریق ساختن کلیساها، مدارس، مراکز اجتماعی، انجمنهای فرهنگی، هنرها، کلوبهای ورزشی و غیره سازمان دهی نمودند. احزاب گوناگون سیاسی و اتحادیههای نیکو کاری نظیر فدراسیون انقلابی ارمنی حزب سوسیال دموکرات هنچاکیان ، حزب لیبرال دموکرات رامگاوار و اتحادیه کل نیکوکاران ارمنی که هر جا که جمعیت قابل ملاحظهای از ارامنه دیده میشد در آن جا تاسیس میشدند.
متعاقب توسعهٔ پان عربیسم در مصر و سوریه و جنگ داخلی لبنان دهها هزار تن از ارامنه از خاورمیانه به اروپا، آمریکا، کانادا و استرالیا مهاجرت نمودند.
جامعهٔ ارمنی در عراق بعد از تهاجم آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳ به تدریج کوچک تر شد و تعداد پراکندهای از ارامنه هم در شرق آسیا سکونت دارند.
ارامنه حضور مهمی را در محله ارمنی نشین بیت المقدس دارند و فلسطین دارای یک جامعه کوچک ارمنی است.
قبرس دارای یک جامعه کوچک اما فعال ارمنی است بویژه در قسمت جنوبی جزیره که اکثریت جمعیت را یونانیان قبرس و مسیحیان ارتودکس تشکیل میدهند و برای جامعه ارمنی در مجلس قبرس کرسی نمایندگی در نظر گرفته شده است.
منطقه خلیج فارس دارای جوامع کوچک ارمنی است که از سایر کشورهای عرب برای کار و تجارت به این کشورها آمدهاند. کشورهایی نیز دارای تعدادی ارمنی هستند نظیر کویت، امارات متحده عربی، قطر، بحرین و عربستان سعودی.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#234
Posted: 15 Apr 2014 17:10
ارامنه در اروپا و آمریکا
ارامنه از زمان قرن چهاردهم در اروپای شرقی دارای حضوری مهم و تاریخی بودهاند. از مرکز اولیه در سرزمینهای سابق مشترکالمنافع لهستان–لیتوانی شروع شده و مهاجرتهایی از امپراطوری روسیه و اتحاد شوروی سابق به آن پیوست. جامعه ارمنی جزء لاینفکی از کشورهایی چون لهستان، روسیه، اوکراین، جمهوری چک و لیتوانی میباشد.
صدها هزار نفر از ارامنه نیز در غرب اروپا نظیر فرانسه، آلمان، ایتالیا، انگلیس و هلند و از اوائل سال ۱۹۸۰ در آمیکای شمالی و جنوبی ساکنند.
جوامع ارمنی در ایالات متحده و کانادا به نحو چشمگیری جوانتر هستند. این دو کشور، اوج مهاجرتها از خاورمیانه بر اثر عواملی چون پان عربیسم در مصر و جنگ داخلی لبنان را به خود گرفتند. کشورهای آمریکای شمالی، شاهد میزان قابل توجهی از مهاجرتها در بعد از سقوط اتحاد شوروی و در نتیجه اوضاع اقتصادی در ارمنستان بودند.
در آمریکای لاتین در کل منطقه، جوامع فعال ارمنی به چشم میخورد. آرژانتین و برزیل و به میزان کمتری اروگوئه جوامع وسیعی از ارامنه را در بر میگیرند و گفته میشود که حدود ۱۰۰۰۰ ارمنی هم در مکزیک ساکنند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#235
Posted: 15 Apr 2014 17:11
ارامنه در زمان شوروی
کلیسای جامع ارمنی مسکو، در سال ۲۰۱۱ به پایان رسید
جوامع مهمی از ارامنه همچنین درشرق دور روسیه و نیز آسیای مرکزی وجود دارد. برخی از این گروهها از سوی مقامات تزاری و مقامات شوروی به سکونت در این مکانها تشویق شدهاند. برخی هم در زمان شوروی به اجبار و بر اساس سیاستهای تبعید استالینی به این مناطق آورده شدهاند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#236
Posted: 15 Apr 2014 17:13
ارامنه در آسیا و شرق دور
جوامع ارمنی را در قاره آسیا نیز میتوان یافت. برخی از این جوامع دارای تاریخ بسیار طولانی هستند که به قرنها پیش باز میگردد.
جوامع ارمنی در شرق آسیا در کشورهای هندوستان و پاکستان و در شرق دور در مالزی، سنگاپور، تایلند، برمه (میانمار) و هنگ کنگ ساکنند. تشکیل جوامع ارمنی حتی تا چین و ژاپن و فیلیپین پیش رفت اما فرهنگ ارمنی در این کشورها دیده نمیشود.
ارامنه در اقیانوسیه
جمعیت زیادی از ارامنه که بین ۴۵۰۰۰ تا ۵۰۰۰۰ نفر تخمین زده میشود در استرالیا ساکنند که عمدتاً شامل ارامنه مهاجر از خاورمیانه و ارمنستان میباشند. جمعیت کوچک تری از ارامنه هم در نیوزلند ساکنند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#237
Posted: 15 Apr 2014 17:14
ارامنه در آفریقا
مدرسه ارمنی در آدیس آبابا ( سال 1918م )معلمها خانم ماری و آقای واقیناک بکاریان
در قاره آفریقا ارامنه حضور بسیار قابل توجهی را در کشورهای سودان و اتیوپی حفظ نموده و چندین قرن در این دو کشور زندگی کردهاند. آنها همچنین در آفریقای جنوبی ساکنند.
پایان جماعت ارمنیان پراکنده
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#238
Posted: 15 Apr 2014 17:18
ارمنیهای ترکیه
ارامنه ترکیه که به معنای (پولساهایر به زبان ارمنی Պոլսահայեր) معادل با ارامنه استانبول هم میباشند جمعیتی از ۴۰۰۰۰ تا ۷۰۰۰۰ نفر تخمین زده میشوند (این آمار، ارامنهٔ حمشین را در بر نمیگیرد) و اکثراً در اطراف استانبول متمرکزند.
ارامنه از روزنامهها و مدارس خود حمایت میکنند. اکثر ارامنه معتقد به کلیسای حواری ارمنی هستند و تعداد کمتری از آنها نیز پیرو دو کلیسای کاتولیک و پروتستان میباشند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#239
Posted: 15 Apr 2014 17:21
تاریخ
کودکان ارمنی در کودکستان هاکوپ مقدس سال ۱۹۰۰م
ارامنهای که امروزه در ترکیه زندگی میکنند بازماندگان جامعهٔ بزرگ تری هستند که به مدت صدها سال و بیشتر قبل از تاسیس امپراطوری عثمانی وجود داشت. تعداد شهروندان ارمنی امپراطوری عثمانی قبل از جنگ جهانی اول بین دو تا دو و نیم میلیون نفر تخمین زده میشود. در طی دوران امپراطوری عثمانی ارامنه درست همانند یونانیان و یهودیان در کسب و کار و تجارت فعال بودند.
وقتی که کنستانتینوپل، قسمتی از امپراطوری عثمانی شد از سوی سلطان، ارامنه ارتودکس مورد حمایت قرار گرفتند به گونهای که آنها توانستند کلیساهای خود را در سرزمین امپراطوری بسازند. تعدادی از کلیساهای ارمنی در آناطولی و استانبول در ۱۴۵۳م یا بعد از بازتاب تحمل گروههای قومی و مذهبی گوناگون تحت کنترل عثمانی در طی آن دوره ساخته شدهاند.
با شروع قرن نوزدهم نااستواری سیاسی، اوضاع وخیم اقتصادی و تنشهای مداوم قومی باعث مهاجرت حدود صد هزار ارمنی به اروپا، آمریکا و خاورمیانه شد. این خروج گسترده، دیاسپورای مدرن ارمنی را در سراسر جهان بر اساس جمعیت اصلی ارامنهٔ عثمانی مهاجر به تعداد وسیع را ایجاد کرد علاوه بر این مهاجرتهایی نیز از قفقاز صورت میگرفت که عمدتاً به مقصد روسیه بود.
تعدادی از ارامنه بین سالهای ۱۸۹۴م تا ۱۸۹۷م توسط سلطان عبدالحمید قتلعام شدند. کشتارهای بیشتری در ۱۹۰۹م اتفاق افتاد که به کشتار آدانا نیز معروف است که در طی آن بین بیست تا سی هزار ارمنی کشته شدند.
نسل کشی ارامنه در سالهای ۱۹۱۵م تا ۱۹۱۸م اتفاق افتاد که در طی آن دولت عثمانی وقت دستور تبعید و اخراج و کشتار بیش از یک و نیم و تا دو میلیون ارمنی را به بهانهٔ ملاحظات سیاسی و امنیتی صادر نمود. این کشتارها اکثریت بزرگی از ارامنه حدوداً" هفتاد تا هشتاد درصد کل جمعیت ارامنه ساکن در امپراطوری عثمانی را در زمان جنگ جهانی اول در بر میگرفت. تعدادی از آنها مستقیماً بر اثر کشتارهای عثمانی مردند و تعدادی دیگر بر اثر اخراج و تبعید وسیع و انتقال اجباری جمعیت و بیشتر از طریق حملات نظامیون کرد جان سپردند.
ارامنه باقیمانده در قسمتهای شرقی کشور بین سالهای ۱۹۱۷م تا ۱۹۱۸م به قفقاز پناه جسته و سرانجام در نواحی کنترل شده از سوی جمهوری دموکراتیک تازه تاسیس ارمنستان ساکن شده و هرگز به خانههای اصلی خود در شرق ترکیه برنگشتند (که ساکنین شش ولایت به نامهای ارزروم، وان، بتلیس، دیاربکر،خارپوت، و سیواس، بودند)
تعدادی از ارامنه که حدود سیصد هزار نفر بودند بر طبق برخی برآوردها از سوی ترکها و کردها مورد پذیرش قرار گرفته و یا جمعیت مسلمانان در طی پروسهٔ کردی کردن یا ترکی کردن ازدواج نمودند تا با وقایع شوم کمتری مواجه گردند.
اکثر بازماندگان ارمنی که به سوریه مدرن و در کل خاورمیانه آمدند و برخی که موقتاً به خانه هایشان در ترکیه در پایان جنگ جهانی اول بویژه در طی قیمومیت فرانسه بازگشتند در نتیجه اجازهای بود که به کنترل جنوب شرقی ترکیه در طی موافقت نامهٔ سایکس پیکو en:Sykes–Picot Agreement به فرانسه داده شده بود.
جمعیت ارمنی از موج جدید کشتارها در طی دوران ۱۹۲۰ تا ۱۹۲۳ در طی جنگ استقلال ترکیه رنج کشید که شامل ارامنه باقیمانده در شرق و جنوب کشور به علاوه یونانیها در منطقه دریای سیاه میشدند. اخراج گستردهٔ جمعیت ارامنهٔ باقیمانده در ترکیه بویژه بعد از بازپس گیری منطقه از دست نیروهای فرانسوی ادامه یافت و ارامنه اندکی که باقیماندند دست به فرار زدند.
تا پایان سال ۱۹۲۰ تعداد کمی از ارامنه باقیمانده و در سراسر کشور پراکنده بودند و تنها جمعیت قابل دوام آنها در استانبول و اطراف آن باقیماندهاند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#240
Posted: 15 Apr 2014 17:23
جمعیت نگاری
جمعیت کنونی ارمنی در ترکیه بین چهل تا هفتاد هزار نفر تخمین زده میشود که عمدتاً در شهر استانبول و اطراف آن زندگی میکنند حتی همین تعداد اندک جمعیت ارمنی فعال در ترکیه نیز به خاطر مهاجرتهای بیشتر به اروپا، آمریکا و استرالیا کاهش یافتهاند.
این جمعیت به عنوان یک گروه مجزا در نظام ترکی شناخته میشود و دارای نهادهای آموزشی، فرهنگی، مذهبی و اجتماعی خود و مطبوعات مجزای خود است. جمعیت ارامنه ترکیه برای حفظ نهادهای خود و بازبودن مدارس و بقاء مطبوعاتشان تلاشهای بسیار سختی بر اثر کاهش تقاضای ناشی از مهاجرتها و ضعف اقتصادی قابل ملاحظه به عمل آوردند.
جامعهٔ ارمنی ترکیه عمدتاً به ارامنه ارتودکس حواری متعلق به کلیسای حواری ارمنی با اقلیت کوچکی از پیروان کلیسای کاتولیک ارمنی و کلیسای پروتستان انجیلی تقسیم میشوند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.