ارسالها: 23330
#281
Posted: 15 Apr 2014 21:13
روابط ارمنستان و گرجستان
ارمنستان و گرجستان دارای تاریخ طولانی روابط فرهنگی و سیاسی بوده‌اند تعامل این روابط در قرون وسطی وقتی که گفتگوی فرهنگی باروری علیه امپراطور همسایه خود به عمل آوردند نمایان گشت. ازدواجهای مکرری بین خانواده‌های مشهور و سلطنتی ارمنی و گرجی و نیز بین خانواده‌های چندین نواحی مرزی صورت گرفته است.
روابط ارامنه و گرجیها همیشه ماهیتی واقعی داشته اما آنها حتی این روابط را در سالهای استقلال پس از شوروی رسماً بیان نمودند. دولتهای ارمنستان و گرجستان کلاً با هم دارای روابط مثبتی هستند اما برخی مشکلات در این اواخر هم وجود داشته است. تعداد ارامنه‌ای که در گرجستان ساکنند بیش از تعداد گرجیهایی است که در ارمنستان زندگی می‌کنند.
علیرغم و جود تعداد زیادی ارمنی در گرجستان و داشتن پنج نماینده، مجلس گرجستان هنوز قانونی برای شناسایی نسل کشی ارمنیان تصویب نکرده است. برخی می‌گویند که حد اقل یکی از علل عدم شناسایی نسل کشی، حضور تعداد وسیعی از جمعیت آذری‌ها در گرجستان است که یک اقلیت بزرگ در جمهوری گرجستان محسوب می‌شوند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#282
Posted: 15 Apr 2014 21:18
احساسات ضد ارمنی
این امر بیشتر در مشاجره در خصوص بی طرفی عقائد یا اظهار نظر در مورد موضوعی اعمال شده از سوی مقامات است تا اعمال فعالیت‌های بالفعل.
برخی از ارامنه معتقدند که آنها قربانی سیاست انتقال توازن جمعیتی از سامتسخه-جاواختی شده‌اند تا تعدادی از خانواده‌های گرجی در آنجا اسکان یابند. ارامنه همچنین دارای نماینده کمی در حکومت هستند یعنی دارای ۵ کرسی از ۲۳۵ کرسی پارلمان می‌باشند. تبعیض و بی اعتمادی متقابل نیز وجود دارد. اعتراضاتی چند نیز وجود داشته که برخی از آنها منجر به برخورد فیزیکی با ماموران قانون شده است.
جمهوری خودمختار آبخازیا نیز دارای جمعیت مهمی از ارامنه است که بیست درصد از جمعیت این جمهوری را تشکیل می‌دهند ولیکن مقامات غیررسمی آبخازی متهم شده‌اند که عمداً از تعداد ارامنه محلی آبخازیا کاسته‌اند.
پایان ارمنی‌های گرجستان
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#283
Posted: 15 Apr 2014 21:23
ارمنی‌ها در امپراتوری عثمانی
نقشه قومی از شش ولایت با توجه به داده‌های ارائه شده.
جمعیت استانبول در اوایل قرن نوزدهم یک میلیون نفر تخمین زده می‌شود که شامل پانصد هزار مردمان ترک، چهارصد هزار ارمنیان و یونانی و صد هزار اروپایی بوده است. یونانی‌ها به دلیل عدم آشنایی با زبان ترکی عثمانی و فرهنگ محلی قادر نبودند بر جامعه تأثیر گذارند. در میان این اقوام، تنها ارمنیان بودند که به دلیل آشنایی کامل به زبان و فرهنگ ترکی علاوه بر تأثیرگذاری بر فرهنگ و اقتصاد منطقه توانسته بودند به درجات معتبر حکومتی، در سطوح بالا، دست یابند و نقشی مؤثر در ارکان حکومتی داشته باشند.
حکومت مرکزی، پاشاها (نمایندگان حکومتی) را به منظور ادارهٔ امور به ایالت‌های مختلف گسیل می‌داشت. در کنار هرکدام از این پاشاها یک ارمنی مسلط به امور مالی و اداری جمع آوری مالیات و نگهداری از حساب‌ها را بر عهده داشت. به این فرد امیر می‌گفتند. امیرها، که از مناطق مختلف و از میان مردم انتخاب می‌شدند، تسلط و قدرت فراوانی در منطقهٔ خود داشتند. از جملهٔ این امیرها می‌توان از امیر سِغبوس بازرگان معروف (۱۷۲۰م) یا امیر شنورک، که برای اولین بار در۱۷۹۰م مراکزی آموزشی در مناطق مختلف قسطنطنیه تأسیس کرد و آموزشگاه‌هایی را نیز برای دختران در نظر گرفت، نام برد.
مسؤلیت خزانه اختصاصی دربار در عهد عثمانیان به طور کامل بر عهده ارمنیان بود. امور مالی حکومتی را نیز امیر هوانس چلبی و امیر مگردیچ جزایریان اداره می‌کردند.
امور خزانه نیز بر عهدهٔ هاروطون پزچیان بود که نزدیک به ده سال امور مربوط به ضرابخانه و ضرب سکه را با جدیت اداره می‌کرد. پزچیان در دوران خدمت خود خدماتی شایسته انجام داد که از جملهٔ آنها ساخت مراکز علمی و مذهبی بود.
مدیریت و ادارهٔ دانشکدهٔ پزشکی سلطنتی به طور کامل در اختیار ارمنیان قرار داشت. از پزشکان معروف و اساتید آن زمان می‌توان از نیکوقوس روسینیان آندرانیک بیک کوچینیا و استپان پاشا اصلانیان نام برد.
از دیگر تخصص‌های عمدهٔ ارمنیان در امپراتوری عثمانی کشاورزی، صنایع غذایی و همچنین صنایع دستی از جمله منبت کاری، صنایع نقره سازی و جواهرسازی بود. اولین دستگاه اطفای حریق در دربار عثمانی به دست نیکوقوس پاشا ساخته و نصب شد و مورد بهره‌برداری قرار گرفت. صنایع پرورش کرم ابریشم و تولید ابریشم طبیعی نیز در انحصار ارمنیان و متعلق به شخصی به نام تورگومیان بود.
واگذارکردن کلیهٔ امور مملکتی به ارمنیان چندان هم باب میل حکومت نبود اما چاره‌ای جز این هم نداشتند لذا حکومت به این فکر افتاد که در کنار هر وزیر ترک یک ارمنی را به کارگمارد تا ظاهر موضوع حفظ شود. پس از این تصمیم در کنار هر وزیر ترک امیری ارمنی ادارهٔ امور را در دست داشت. از جمله در کنار رشاد پاشا، امیر کوچیکیان، در کنار علی پاشا، امیر هوسپ وارتان و در کنار محمود پاشا، آرتین پاشا تاتیان ادارهٔ امور را برعهده داشتند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#284
Posted: 15 Apr 2014 21:25
ارمنیان پایه گـذار مطبوعات چاپی عثمانی
امیر ابراهیم ترزیان، در۱۸۲۴م، اقدام به تأسیس چاپخانه کرد. او کتاب‌های چاپ شدهٔ خود را به منظور ترویج فرهنگ به صورت رایگان به اقصی نقاط مملکت و حتی روستاها ارسال می‌کرد.
ارمنیان برای ترک زبانان نشریات مختلفی را چاپ و منتشر ساختند از جمله نویسندهٔ معروف ارمنی، هاکوپ بارونیان، مجله‌ای به نام تأتر و دکتر هوترجیان مجلهٔ پزشکی صحت را منتشر کردند. اغلب ناشران، مترجمان و حروف چینان آن دوره نیز از میان ارمنیان بودند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#285
Posted: 15 Apr 2014 21:29
نظامیان ارمنی در ارتش عثمانی
در۱۷۹۲م، سلیم سوم ساخت مهمات برای انواع سلاح‌های جنگی را به آراکل تاتیان سپرد. امیر تاتیان برای اولین بار توپی چرخدار ساخت که سلطان سلیم را بسیار خوشحال کرد به طوری که امتیاز ساخت انواع سلاح و مهمات را به صورت انحصاری به آراکل تاتیان سپرد. سلاح‌ها و مهماتی که امیر تاتیان می‌ساخت با انواع تسلیحات انگلیسی و هلندی آن زمان قابل رقابت بود و پس از وی نیز ساخت سلاح به صورت ارثی در این خانواده ادامه یافت. سلطان سلیم به پاس خدمات امیر آراکل تاتیان طی فرمانی مخصوص او را به دادستانی ۴۸ روستا منصوب کرد.
مسؤلیت تهیه و تدارک نان سپاه در آن زمان به خانوادهٔ نورادنکیان سپرده شده بود.
در۱۸۶۴م، مدرسه نظامی استانبول افتتاح شد. در این مدرسه تحصیل غیر مسلمانان ممنوع بود. با این حال پنج ارمنی به نام‌های گابریل اکانیان، کاراپط باراقامیان، سیمون تاتیان، سیناریان و هویان در این مدرسه پذیرفته شدند و با شایستگی کامل به درجات عالی نظامی رسیدند لیکن به دستور عبدالعزیز یکم به بالاتر از درجهٔ سرهنگی ارتقاء پیدا نکردند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#286
Posted: 15 Apr 2014 21:32
نقش ارمنیان در معماری
آرامگاه خانواده بالایان در استانبول (اسکودار)
امور مهندسی و نوسازی دربار عثمانی بر عهدهٔ امیر جانیک سروریان بود. ادارهٔ این امور پس از چندی به خانوادهٔ پالیان واگذار شد. کاخ دلمه باغچه از بناهای معروف استانبول ساختهٔ نیکوقوس از خاندان پالیان است.
در۱۸۶۱م، سلطان عزیز به جای سلطان مجید بر تخت سلطنت نشست. به فرمان او بناهایی متعدد از جمله قصرهای معروف دو سوی تنگه بسفر و پادگان‌های ارتش به دست خاندان پالیان ساخته شد. از دیگر بناهای معروف ساخته شده به دست این خانواده می‌توان بنای معروف گالاتاسرای، قصر سارنابورنوی و بندر و برج دویست متری اطفای حریق را نام برد.
اعضای خانوادهٔ بالیان که از خانواده‌های معروف ارمنی و از مهمترین معماران سلطنتی دربار پادشاهان عثمانی بوده‌اند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#287
Posted: 15 Apr 2014 22:13
آثار معماری کاراپِت آمیرا بالیان
- مسجد دُلماباحچه
- آرامگاه محمود دوم، در منطقهٔ چِمبِرلیتاش
- کاخ دلمه‌باغچه
- مدرسهٔ حاربیه
- پادگان سواره نظام کولهلی (دبیرستان نظامی کولهلی کنونی)، در منطقهٔ وانیکوی
آثار معماری گریکور آمیرا بالیان
- مسجد نُصرتیه، در منطقهٔ توپحانه
- پادگان سلیمیه، در منطقهٔ اسکودار
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#288
Posted: 15 Apr 2014 22:13
آثار معماری نیکوقوس بالیان
- قصر کوچوکسو
- در ورودی کاخ دلمه‌باغچه با کندهکاریهای فوق العاده و تالار پذیرایی مجلل این قصر با چلچراغ عظیم و معروف آویزان در وسط آن
- قصر ایهلامور
آثار معماری سارکیس بالیان
- قصر بِیلَربِی
- ساختمان تسلیحات و بنای کلانتری منطقهٔ ماچکا (ساختمان کنونی دانشکدهٔ مدیریت دانشگاه فنی استانبول و ساختمان کنونی مدرسهٔ زبانهای خارجی همان دانشگاه)
- مسجد سعدآباد، در منطقهٔ کائتحانه
- حاربیه، ساختمان وزارت دفاع دورهٔ عثمانی (ساختمان کنونی ریاست دانشگاه استانبول)
- قصر چراغان
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#289
Posted: 15 Apr 2014 22:16
پایه‌گذاری تئاتر ارمنی زبان و ترک زبان در امپراتوری عثمانی
هاکوپ واردوویان معروف به گولو آگوپ بانی و پایه‌گذار تئاتر ترکیه بازیگر و کارگردان تئاتر متولد ۱۸۴۰م استانبول
شمار بسیاری از جوانان ارمنی در پایتختهای اروپایی درس می‌خواندند و هنگام برگشت به ترکیه و ارمنستان غربی نوآوریهای فرهنگی را با خود به همراه می‌آوردند. در زمرهٔ این نوآوریها و هنرها یکی هم تئاتر بود.
تئاتر با شادی و اشتیاق از سوی ارمنیان مورد قبول و توجه واقع شد. از ۱۸۵۹م در محلهٔ بِرا در قسطنطنیه سِراپیون حکیمیان، که در مدارس ارمنیان، به طور مرتب، تئاترها و نمایشهای گوناگون را اجرا می‌کرد، شروع به انتقال تئاتر از مدارس به صحنه‌های حرفهای کرد و نخستین تئاتر رسمی ارمنستان غربی را با نام تئاتر شرقی (آرِولیان تاترون) تأسیس کرد. با وجود آنکه عمر این تئاتر نسبتاً کوتاه بود موفقیتهای بسیاری به ارمغان آورد.
در تئاتر شرقی حکیمیان بود که افزونبر به روی صحنه آوردن شماری از کارهای تئاتری، هاکوپ واردوویان، به منزلهٔ هنرمند مبتدی، به بازیگری پرداخت، شخصیتی که بعدها بانی و پایه‌گذار تئاتر ترکیه شد. پس از تعطیلی تئاتر شرقی، واردوویان به همراه شماری از افراد جوان و با گردهم آوردن آنان ساختمان سیرک گِتیک پاشا را اجاره و در ۱۸۶۷م آن را به محل نمایش تئاتر تبدیل کرد.
در مدت کوتاهی تئاتر واردوویان شهرت بسیاری یافت. وی همچنین نمایشهای خیابانی سیاری در خارج از صحنهٔ تئاتر ترتیب داد که در حومهٔ قسطنطنیه، یعنی سکیوتار (اوسکودار)، گاتی گیوغ(کادی کوی) و بِرا نمایشهای گوناگونی را اجرا کردند.
پیش از ورود واردوویان هیچکس نمایشی را به زبان ترکی به روی صحنه نبرده بود و نخستین بار در ۱۸۶۹م واردوویان نمایشنامهٔ سزار بورجیا را در صحن سالن گِتیکپاشا، به زبان ترکی، بر روی صحنه برد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#290
Posted: 15 Apr 2014 22:18
آموزش و پزشکی در ارمنستان غربی
در زمینه آموزش و پرورش هم ارمنیان پیشرو بودند. مهران آبکیان، رتیک سرایداریان و زکی کاراپتیان در زمره متفکرانی بودندکه با چاپ کتاب‌های درسی نقشی مهم در گسترش فرهنگ و آموزش و پرورش ایفا کردند.
به فرمان عبدالحمید دوم، در کاخ گلحانه (گلخانه) اولین فرمان برای اصلاحات در حکومت عثمانی صادر شد. فرمان یاد شده با نام فرمان حط شریف یا تنظیمات معروف است. طرحهای گستردهٔ مد نظر تنظیمات و کمبود پزشکان ترک موجب شد که عده‌ای از پزشکان ارمنی، که در دانشگاههای معتبر اروپایی تحصیل کرده بودند، به استخدام ارتش عثمانی درآیند.
در ۱۸۳۸م، در زمان سلطان محمود دوم و به همت پزشک ارمنی دربار، مانوئل شاشیان، دانشکدهٔ نظامی پزشکی ترکیه تأسیس شد. از ۱۸۴۱م، افراد غیر مسلمان نیز امکان تحصیل در دانشکدهٔ پزشکی نظامی امپراتوری را پیدا کردند. در این دانشکده، تعداد زیادی از پزشکان نظامی ارمنی تدریس می‌کردند. اتحادیهٔ پزشکان امپراتوری نیز به ابتکار این پزشکان تأسیس شد. گروهی از این پزشکان ارمنی به دلیل ارائهٔ خدمات باارزش و انساندوستانه به مقامهای مهمی مانند پاشا و بیگ رسیدند.
از جملهٔ این افراد می‌توان گابریل پاشا سِوان (۱۸۲۲ ـ ۱۹۰۰م)، اولین پزشک ارمنی در نیروی دریایی عثمانی؛ آنتون پاشا نافیلیان، تیران پاشا پاپازیان؛ آرتین بیگ دوولتیان؛ و تیگران پاشا پاپازیان را نام برد. به غیر از پزشکان نظامی شمار بسیار زیادی داروساز و دامپزشک ارمنی نیز در قسمتهای مختلف ارتش خدمت می‌کردند.
در قرن نوزدهم میلادی و خصوصاً، پس از تصویب قانون اساسی ملی، ارمنیان ارمنستان غربی اقدام به سازماندهی امور داخلی خود از جمله تحصیل و تدوین آیین نامهٔ مربوط به امور تحصیلی کردند. از آنجایی که موانع بسیار زیادی در این راه وجود داشت محقق ساختن این امر کاری توانفرسا بود که نیاز به همت و پشتکار فراوان داشت.
در این قرن امپراتوری عثمانی اجازهٔ تأسیس مدارس را با کارشکنی و ایجاد موانع بسیار صادر می‌کرد. با وجود مشکلات فراوان و سختی کار از ۱۷۹۰م مدارس ارمنیان یکی پس از دیگری تأسیس شدند و شروع به فعالیت کردند. اولین مدرسهٔ ارمنیان، در ۱۷۹۰م، در استانبول و با کمکهای مالی کلیسا و افراد خیر تأسیس شد و بالاخره در ۱۸۶۶م، در استانبول، ۶۴ مدرسه و مؤسسهٔ علمی خاص ارمنیان وجود داشت(۳۲مدرسهٔ پسرانه و ۱۴ مدرسهٔ دخترانه). تعداد شاگردان پسر۴٬۷۰۰نفر، تعداد شاگردان دختر ۱٬۴۷۲نفر و تعداد معلمان ۱۴۲ نفر بود. از نیمهٔ دوم قرن نوزدهم میلادی، ارمنیان اقدام به تأسیس مدارسی مختلط در تمام نقاط ارمنستان غربی و حتی روستاهای دورافتاده کردند.
مطابق آمار ارائه شده از طرف هیئت آموزشی مرکزی، در سالهای ۱۹۰۱ و ۱۹۰۲م، در سراسر امپراتوری عثمانی، ۸۰۳ مدرسه با ۸۱٬۲۰۸ دانش آموز و ۲٬۰۸۸ معلم فعال بوده‌اند که از این تعداد ۴۴۱ مدرسه با ۲۹٬۳۷۱ شاگرد پسر، ۷٬۷۷۲ شاگرد دختر و ۹۲۱ معلم در ارمنستان غربی قرار داشتند. لازم به ذکر است که این آمار تنها مربوط به مؤسسات علمی وابسته به کلیسای حواری ارمنستان است و پیروان کلیساهای دیگر را شامل نمی‌شود. مدارس خصوصی و مدارسی با زبانهای خارجی نیز وجود داشته‌اند که در این آمار لحاظ نشده‌اند. در آمار فوق، همچنین، هیچ اشارهای به مدارس تأسیس شده در محله‌های مختلف قسطنطنیه نشده است.
به طور خلاصه، می‌توان گفت که تا شروع جنگ جهانی اول حدود ۱٬۹۹۶ مدرسهٔ ارمنی زبان با ۱۷۳٬۰۲۲ نفر شاگرد در امپراتوری عثمانی فعال بوده‌اند و فقط در ارمنستان غربی ۱٬۲۵۱ مدرسه و مؤسسهٔ علمی و حدود ۷٬۶۵۴۸ دانشآموز وجود داشته است.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
صفحه 29 از 65