ارسالها: 23330
#301
Posted: 16 Apr 2014 10:38
فعالیتهای شغلی ارمنیان ایران
زرگری و جواهرسازی
در دوره قاجار جواهرسازان و زرگران دربار، بخصوص دربار ناصری ارمنیان بودند. ناصرالدین شاه همیشه یک زرگرباشی ارمنی مخصوص به خود داشت. یکی از مشهورترین زرگران و جواهرسازان دوره فتحعلی شاه، تاتووس آراکلیان بود که به او لقب (تراب خان) داده بودند.
از جواهر سازان عصر معاصر می‌توان به لئون آودیان را نام برد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#302
Posted: 16 Apr 2014 10:42
شمشیرسازی
یکی از صنعتگران اسلحه ساز مشهور عصر فتحعلی شاه (خاچاطور ببوریان زرنشانی) بود. او از ارمنیان تفلیس بود که در ۱۸۲۶م در جنگهای ایران و روس در نزدیکی شهر ایروان به اسارت ایرانیان درآمد. چون در قفقاز بسیار مشهور بود برای اینکه ناشناس بماند خود را گورگن نامید. فتحعلی شاه به او لقب (اوستاباشی) داد و کارگاهی در اختیار او گذاشت.
تپانچه سازی
از نامی ترین تپانچه (اسلحه دستی) سازان ارمنی، (استاد استپان تپانچه ساز) بود. او تپانچه‌های بسیار ظریف و زیبایی می‌ساخت. تپانچه‌ای ساخت استاد استپان، که آن را در سال ۱۸۴۴م در زمان سلطنت محمدشاه ساخته بود در موزه اسلحه تهران نگهداری می‌شود.
از دیگر تپانچه سازان مشهور ارمنی می‌توان به:
«کلانتریانس، میرزا قرنلی و تاتووس قنداق ساز (از قنداق سازان نامی تهران در دهه هفتم سده سیزدهم) را نام برد.»
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#303
Posted: 16 Apr 2014 10:46
پوست دوزی
از معروفترین پوست دوز (وُسگان گریگوریانتس) بود فتحعلی شاه به او لقب کورگ چی باشی داده بود.
خیاطی
از معروفترین خیاطان می‌توان به مارتینو توتوانیان و هوسپ تاتووسیان (هوسپ خیاط باش هم می‌گفتند) را نام برد.
مارتینو چند نشان از کشورهای مختلف دریافت کرده بود. ناصرالدین شاه نشان شیروخورشید به او اهداء داده بود.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#304
Posted: 16 Apr 2014 10:47
عکاسی
(ژوزف پاپازیان) از عکاسان بنام عهد ناصرالدین شاه بود. او در سال ۱۸۸۲م عکاسخانه‌ای در تهران دایر کرد. پاپازیان مهر ساده‌ای با نقش شیروخورشید و نام خود و تاریخ تاسیس عکاسخانه با عبارت (دارنده مدال‌های طلا از شاه ایران) به زبان انگلیسی برای خود ساخته بود.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#305
Posted: 16 Apr 2014 10:48
پزشکی
از نخستین پزشکان ارمنی که در تهران به طبابت پرداختند دکتر (داوید مگردیچیان داوید یانس) بود که نزد مقامات و مردم ایران به حکیم داودخان معروف بود. او در سال ۱۷۸۶م در استان آرارات متولد شد. برخی زادگاه او را شیراز و برخی دیگر در ارمنستان غربی می‌دانند. در سنین نوجوانی به هند سفر کرد و در شهر کلکته به تحصیل پرداخت و در سال ۱۸۱۲م فارغ‌التحصیل شد. او مدتی در ارتش انگلستان در کشور هند خدمت می‌کرد.
در سال ۱۸۳۱م به تهران آمد و پزشک مخصوص فتحعلی شاه شد. فتحعلی شاه دکتر داویدیانس را مفتخر به لقب خان و دریافت نشان شیر و خورشید گوهرنشان ساخت. پس از درگذشت فتحعلی شاه، حکیم داودخان پزشک مخصوص محمدشاه قاجار شد. محمدشاه نیز حکیم داودخان را به دریافت نشان گوهرنشان مفتخر کرد.
از دیگر پزشکان ارمنی عصر قاجار می‌توان به:
«دکتر هاروتیون تیریاکیان، دکتر نوودون آزاگابدیان، دکتر گارابد پاشایان خان، دکتر ماکاشیان، دکتر گریگوریان، دکتر ادیک قازاریان، دکتر بازیل و دکتر گارگین هوویان نام برد.»
دکتر تاشچیان و دکتر آرشاک و دکتر آقانور (طبیب مخصوص ظل‌السلطان برادر شاه) بودند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#306
Posted: 16 Apr 2014 10:50
داروسازان ارمنی
از داروسازان ارمنی می‌توان به (داروخانه شِوِورین) در خیابان ناصرخسرو کنونی بود نام برد.
از دیگر داروسازان (دکتر گارابد پاپاریان) فارغ‌التحصیل دارالعلوم الحکمتیه شاهانه شهر استانبول بود. او در تهران در خیابان ناصریه داروخانه معتبری دایر کرد. دکتر پاپاریان دو کتاب به زبان فارسی از خود به یادگار گذاشته است. یکی از این کتابها درباره بهداشت دهان و دندان است و حفظ الصحه دندان نام دارد. کتاب دوم درباره بهداشت و حفظ سلامتی است و حفظ الصحه یا علم الابدان نام دارد.
یکی دیگر از داروسازان مشهور دوره قاجار دکتر گارنیک خان دالکجیان است. او فارغ‌التحصیل دارالفنون طبی همایون شهر استانبول بود.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#307
Posted: 16 Apr 2014 10:51
اقتصاد
تاریخچه اقتصاد ارامنه ایران از آنجایی که سرزمین ارمنستان از دیرباز به منزله چهارراهی بین آسیا و اروپا شناخته شده بود، می‌توان حرفهِ سنتی و خانوادگی ارامنه را تجارت و بازرگانی دانست.
امتیازات و شرایط مساعدی که شاه در اختیار بازرگانان ارمنی قرار داده بود، به خواجه‌های جُلفا امکان داد تا فعالیتهای تجاری، اقتصادی و به ویژه تجارت خارجی ایران را به طور بی سابقه‌ای گسترش دهند. از سوی دیگر، با رشد سرمایه داری و ظهور کمپانی‌های بزرگ تجاری که در راس همه آنها انگلستان، فرانسه و هلند قرار داشتند، تجار ارمنی با دشمن و رقیب سرسختی مواجه شدند.
لغو امتیاز دولتی صادرات ابریشم توسط شاه شدیداً به نفع بازرگانان ارمنی تمام شد؛ زیرا آنان بدون واسطه و مستقیماً با تولیدکنندگان مرتبط شدند. پس از مرگ شاه عباس، ارمنیان بزرگ ترین حامی خود را از دست دادند و به تدریج از آزادی‌های که داشتند محروم شدند.
پس از روی کارآمدن سلسله قاجاریه، مجدداً ارمنیان آزادی‌هایی یافته و مورد عنایت و حمایت شاهان قاجار قرار گرفتند. در این دوره قیدوبندهایی که در گذشته در انتخاب شغل برای ارمنیان وجود داشت، به یکباره از هم گسست و ارمنیان قادر گشتند آزادانه هر شغلی را که علاقه داشتند انتخاب و در آن فعالیت کنند. از آن پس گروهی از ارمنیان به خدمات دولتی روی آوردند و گروهی تجارت را پیشه خود ساختند. عده‌ای نیز سپاهی گری و گروهی نیز به کسب و کارهای آزاد پرداختند. بازرگانان ارمنی جلفای اصفهان برای سامان دادن به فعالیتهای بازرگانی خود، شرکت‌های بازرگانی تشکیل دادند.
تومانیان‌ها، از معروفترین بازرگانان ارمنی عصر قاجار در شهر تبریز به شمار می‌رفتند. آنها با سرمایه در گردشی در حدود ۳ میلیون تومان به صادرات خشکبار و ابریشم و واردات آهن می‌پرداختند. برادران تومانیان علاوه بر کار بازرگانی به خرید و فروش ارزهای خارجی نیز مشغول بودند و با بانک شاهی ایران رقابت می‌کردند.
در ۱۹۰۱ میلادی وقتی دولت ایران می‌خواست مبلغ ۲۲ میلیون و ۵۰۰ هزار منات طلا از دولت روسیه تزاری با بهره ۵ درصد وام دریافت کند، الکساندر تومانیان عریضه‌ای به دربار قاجار نوشت و اعلام کرد که حاضر است این مبلغ وام را در اختیار دولت بگذارد تا دولت ایران پیش روس‌ها دست دراز نکند.
از تجارتخانه‌های دیگر ارمنی می‌توان به تجارتخانه‌های آرزومانیان، آرامیان، هاروتیونیان و شرکا، اصلانیانس و تجارتخانه هوویان اشاره کرد. زرگری و جواهرسازی یکی دیگر از مشاغل مجاز برای ارمنیان، زرگری و جواهرسازی بود. در دورهِ قاجار جواهرسازان و زرگران دربار به ویژه دربار ناصری، ارمنیان بودند. ناصرالدین شاه همیشه یک زرگرباشی ارمنی مخصوص به خود داشت.
از زرگران معروف آن دوره می‌توان از تاووسی تراب خان، ملیک میناسیان و تیگران ملیک میناسیان نام برد.
استادان اسلحه ساز در میان صنعت گران ارمنی عصر قاجار، اسلحه سازان ماهری بودند که در ساخت سلاح‌های گرم و سرد مهارت فراوانی داشتند. هم اکنون برخی از سلاح‌هایی که استادان ارمنی ساخته‌اند در موزه‌های ایران و خارج نگهداری می‌شود.
خیاطی پس از تحولی که در لباس پوشیدن ایرانیان در عصر قاجار پدید آمد، تعدادی از ارمنیان خیاطی را پیشه خود ساخته و برخی از خیاطان ارمنی از این راه به ثروت و شهرت فوق العاده‌ای رسیدند.
ارمنیان در وزارت خارجه چون در دوره قاجار، ایرانیان ارمنی بیش از دیگر ایرانیان به زبانهای اروپایی آشنایی داشتند، منصب مترجمی در دربار و وزارت خارجه بیشتر به ارمنیان واگذار شده بود.
لذا اقتصاد ارامنه را می‌توان اقتصادی متکی بر تجارت و بازرگانی دانست که گهگاه در دوره‌های مختلف متأثر از شرایط خاص آن دوره، به مشاغل خاص نیز محدود می‌شد. شاید یکی از دلایل موفقیت اقتصادی ارامنه در ایران، وجود محدودیت‌های متعددی بود که در دوره‌های مختلف بر آنها تحمیل شده است.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#308
Posted: 16 Apr 2014 10:54
ورزش
در تهران ورزشهای جدید از مدارس شروع شده‌اند که در این امر مرحوم بابکن مگردچیان در کالج سابق آمریکایی و دبیرستان البرز سهم به سزایی داشته است. رشته‌های نوین بسیار سریع در مدارس متداول شد و مسابقات بین مدارس ترتیب داده شد. در این مسابقات مدارس ارامنه تهران نیز فعال بودند با مربیان و معلمین مانند سروژ صفریان و بابکن یغیازاریان.
ارامنه تهران باشگاه (دورک آنگق) را بنیان نهادند و سپس چند باشگاه فرهنگی و ورزشی نیز تاسیس شدند. از ادغام پنج باشگاه فرهنگی در سال ۱۹۴۴م باشگاه فرهنگی نوجوانان ارمنی تاسیس شد. این باشگاه به باشگاه جوانان ارمنی تغییر نام داد که بعدا" به باشگاه فرهنگی ورزشی آرارات تبدیل شد.
در خوزستان جوانان ارمنی که از هند (فارغ التحصیلان کالج ارامنه کلکته) به خوزستان آمده بودند در سال ۱۹۲۱م در مسجد سلیمان با ۴۵نفر، تیم‌های فوتبال و هاکی تشکیل دادند. با آمدن جوانان ارمنی از جلفای اصفهان-فریدن و چهارمحال به مسجد سلیمان تعداد جوانان بیشتر شد و تیم فوتبال به باشگاه ورزشی ارامنه مسجد سلیمان تبدیل شد.
در آبادان هم جوانان ارمنی در سال ۱۹۲۳م باشگاه ورزشی ارامنه به نام (اسپرت) را تاسیس کردند. و بعد از اعضاء باشگاه روز به روز بیشتر شد باشگاه جدیدی را تاسیس نمودند در سال ۱۹۲۸م باشگاه فرهنگی-هنری (آزگاسر) (یعنی وطن پرست) بنیان نهادند.
ارامنه در جلفای اصفهان باید مادر ورزشهای نوین ایران دانست فهرستی از تشکیلات و باشگاهای ورزشی شامل:
- در سال ۱۹۰۲م تیم فوتبال آموزشگاه در جلفای اصفهان تشکیل شده است.
- در سال ۱۹۱۹ سازمان پیش آهنگی در جلفا تاسیس شده است.
- در سال ۱۹۲۳ تیم بسکتبال بانوان در جلفای اصفهان تشکیل شد.
- در سال ۱۹۳۶م اولین تیم بوکس در ایران در جلفای اصفهان توسط آقای واهان وارتوانیان تشکیل و بین اعضاء تیم مسابقه ترتیب داده شد.
- در سال ۱۹۴۶م به سرپرستی آقای جانی تونیان (بازیکن فوتبال) و همکاری آقایان آرامائیس الهوردیان، بتلحم سوکیاسیان، هوانس اوهانیان و ست یسایان در زمین متعلق به کلیسای وانک به وسعت ۱۲۰۰ متر مربع ورزشگاه ارامنه تاسیس شد.
در تبریز قبل از سال ۱۳۲۲ بطور پراکنده در مدارس و در گروه‌های پیش آهنگی وجود داشته است. در این سال به همت سندیکای رانندگان ارامنه تبریز باشگاه فرهنگی ورزشی به نام (ساسونتسی داوید) تاسیس گردید که به اختصار (س-د-م) گفته می‌شد. اولین رئیس هیئت مدیره آن آقای زاون قوروقچییان و مسئول و سرپرست بخش ورزشی آن وازگن داویدیان بوده است.
تعدادی از معروفترین ورزشکاران ارمنی می‌توان به:
کارو حق وردیان،آندرانیک اسکندریان،آندرانیک تیموریان،مارکار آقاجانیان،آندره آغاسی را می‌توان نام برد.
در طول سالهای اخیر تیم بسکتبال بانوان آرارات به موفقیتهای چشمگیری دست یافت و موفق شد در چهار دوره قهرمان سوپر لیگ سراسری ایران شود و بازیکنانی مانند:
«ماری عزیزیان، اِولین آواکیان، دیانا آوانسیان، مارو آوانسیان، هیلدا ملکومیان، اُدِت آقاجانیان، اِدنا عیسایان و نارینه آرتاشیان به تیم ملی راه یافتند.»
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#309
Posted: 16 Apr 2014 11:05
«اولین زن ایرانی است که قله مون بلان را فتح نموده است.»
«در سال ۱۳۲۷ در اصفهان متولد شده و در رشته دو و می‌دانی ۳ سال قهرمان ایران و رکوردار ایران می‌باشد.»
«متولد ۱۳۱۰ در تهران در سال ۱۹۵۶م قهرمان آسیا بوده، لیلی ۵ سال متوالی قهرمان تنیس روی میز آسیا بوده است.»
«متولد سال ۱۳۲۱ در تهران او به عضویت باشگاه‌های هما و انجمن دوشیزگان ایران درآمده و مدت ده سال متوالی (۱۳۳۹-۱۳۴۹) کاپیتان والیبال ایران در مسابقات متعدد برون مرزی بوده است. در ششمین دوره مسابقات آسیایی بانکوک کاپیتان تیم والیبال بانوان ایران را به عهده گرفته و مفتخر به کسب مقام سوم و مدال برنز گشته است.»
«متولد ۱۳۲۷ در تهران در سال ۱۳۵۲ در مسابقات آسیایی که در تهران برگزار شد در رشته اپه مقام اول و در رشته فلوره مقام دوم را کسب نمود. او به عنوان سرپرست، ناظر و نماینده فدراسیون جهانی در مسابقات مختلف در کشورهای روسیه،کره جنوبی، فرانسه،بلغارستان حضور داشته است.»
«بوکسور در مسابقات آسیایی سال ۱۹۶۷م مقام سوم و در مسابقات المپیک آسیایی ۱۹۶۶م مقام سوم را کسب نمود.»
«بوکسور او در سال ۱۳۵۸ در المپیک توکیو، در وزن پنجم با کسب رتبه دوم مفتخر به دریافت مدال نقره شده است.»
«بوکسور او در سال ۱۳۴۶ اولین ایرانی بوده که مقام داوری بین‌المللی را از آن خود ساخته است.»
«بوکسور او در سال ۱۳۵۳ مسابقات آسیایی در تهران به مقام سوم رسید.»
«۶ سال مربی تیم ملی بوکس ایران و رئیس فدراسیون بوکس کشور بوده است.»
«رئیس فدراسیون بوکس ایران و مربی تیم ملی ایران و در سال ۱۳۵۴ به عنوان مربی تیم بوکس آمریکا بوده است.»
«وزنه بردار در سال ۱۳۳۵ در مسابقات المپیک ملبورن مقام پنجم رسید و در مسابقات آسیایی سال ۱۳۳۶ مقام دوم و در مسابقات بین‌المللی سوئد به مقام سوم و در مسابقات المپیک توکیو به مقام سوم نایل آمد. و در سال ۱۳۴۷ به عنوان سر مربی تیم ملی وزنه برداری ایران در مسابقات المپیک مکزیک شرکت نمود و به مقام سوم دست یافتند.»
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#310
Posted: 16 Apr 2014 11:06
کتابخانه‌های ارمنی
کتابخانه‌های ارمنی به سبک امروزی در ایران از نیمه‌های سده نوزدهم توام با تاسیس مدارس به وجود آمدند. نخستین کتابخانه‌ها در تبریز، جلفای اصفهان، رشت و تهران پایه‌گذاری شدند. غیر از آنها در روستاهای ارمنی نیز کتابخانه‌هایی عموما" در جوار کلیساها وجود داشت و پس از مهاجرت ارمنیان به شهرها این کتابخانه‌ها نیز به شهرها و و بیشتر آنان در کتابخانه کلیساها ادغام گردیدند.
نخستین کتابخانه مستقل در سال ۱۸۷۷م در ناحیه قلعه (قالا) تبریز بنا شد. تا سالهای دهه ۱۹۳۰ در تهران کتابخانه‌ها عموما" در جوار مدارس وجود داشتند. در سال ۱۹۳۶ پس از اینکه مدارس به دستور رضا شاه تعطیل شد با کوشش (انجمن خیریه زنان ارمنی) کتابخانه‌های مدارس در یک جا متمرکز و ادغام شد. بعدها با تصمیم شورای خلیفه گری این کتابها که حدود ۴ هزار جلد کتاب بود تحت سرپرستی (انجمن کلوب ارمنیان) درآمد.
در دهه ۱۹۷۰ این کتابخانه تعداد ۱۲ هزار جلد کتاب داشت که اکثرا" ارمنی بوده به زبانهای فارسی، انگلیسی، فرانسه و روسی نیز جلدهایی در آن وجود دارند. پس از انقلاب کتابخانه شورای خلیفه گری مجددا" بازسازی و بازگشایی گردید.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
صفحه 31 از 65