ارسالها: 23330
#351
Posted: 17 Apr 2014 16:44
تاسیس اولین خانه سالمندان و معلولین ایران در رشت
یکی از مشتری‌های داروخانه که برای مادر پیرش از آرسن دارو می‌گرفت، سرنوشت مادرش که زمنگیر بود و احتیاج به مراقبت شبانه روزی داشت تعریف می‌کند و آرسن که تشنه خدمت به مردم بود با شنیدن صحبتهای آن مرد به فکر تاسیس خانه سالمندان می‌شود.
آرسن رئیس هیئت ارامنه رشت، و یکی از اعضاء انجمن شهر نیز بود و می‌خواستند او را به عنوان شهردار رشت انتخاب کنند که او نپذیرفت. با اعتباری که او بدست آورده بود و با کمک مردم خیر رشت از جمله آقایان: دکتر حکیم زاده، آیت الله ضیابری، حاج رضا عظیم زاده، آقای چینی چیان و حاج آقا استقامت در سلیمانداراب بالا رشت و نزدیک مزار میرزا کوچک خان زمینی در اختیار او گذاشتند و اولین کلنگ خانه سالمندان و معلولین ایران زده شد.
با تاسیس خانه سالمندان و معلولین آرسن بیشر وقتش را در آنجا صرف خدمت به مردم می‌کرد، داروخانه را واگذار کرده بود و از ۵ هزارتومانی که بابت داروخانه می‌گرفت ۲ هزارتومان را به مارو همسرش می‌داد و بقیه را صرف خانه سالمندان می‌کرد.
بیماریی او را رنج می‌داد ولی او به کسی از بیماریش نگفت، نارسائی اکسیژن بدنش را ضعیف کرده بود سرچشمه اش تنگی نفسی بود که دچارش شده بود.
غروب ۱۴ فروردین سال ۱۳۵۶ که مانند روزهای دیگر در آسایشگاه مشغول به کار بود، پرستاران متوجه وضعیت غیر عادی آرسن می‌شوند، او به سختی نفس می‌کشید، چهره اش کبود شده بود، دکتری که در بخش بود را فرا خواندند. پزشکی که در اتاق بود کاری از دستش بر نیامد. ساعت ۱۰ شب بود که آرسن درگذشت.
خبر از دست رفتن آرسن در تمام شهر پیچید، کس نبود که از شنیدن این خبر متاثر و ناراحت نشود آن روز شهر چهره عادیش را از دست داده بود، مردم دسته دسته از میدان شهرداری به طرف خیابان سعدی می‌رفتند آنجا که مدرسه ارامنه بود. عده زیادی نیز به سلیمانداراب رفته بودند تا پیکر بی جان این ارمنی مهربان را تا آرامگاه ابدیش همراهی کنند، در نیمه‌های راه مردم تابوت را از ماشین بیرون آوردند، روی شانه هایشان حمل می‌کردند و دائما صلوات و لا الالله می‌فرستادند. مغازه داران مسیر با دیدن صحنه مراسم کرکره هایشان را پائین میکشیدن و به انبوه سوگواران می‌پیوستند، شهر به حالت نیمه تعطیل درآمده بود. وی در کلیسای ارامنه رشت به خاک سپرده شد.
پایان آرسن میناسیان
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#352
Posted: 17 Apr 2014 16:46
چاپ تمبر یاد بود زنده یاد "آرسن میناسیان"
کیانوش کوچکی نژاد افزود: به مناسبت برگزاری چهارمین تجلیل از نیکوکاران گیلان که با محوریت "آرسن میناسیان" و دکتر "محمد صادق پیروز" برگزار می شود، تمبر یاد بود زنده یاد آرسن میناسیان چاپ خواهد شد.
وی همچنین از تهیه و تدوین مجله ای ویژه از این دو نیکوکاران خبر داد و اظهارداشت: در این مجله اساتید و پژوهشگران بنام گیلانی در زمینه زندگی و اقدامات نیکوکارانه این دو شخصیت بزرگ قلم زده و همچنین عکسهایی از آرسن میناسیان با قدمت حداقل 50 سال نیز به چاپ خواهد رسید.
مدیرکل بهزیستی گیلان گفت: تهیه و تدوین فیلم از زندگی این دو شخصیت و افرادی که در زمینه زندگی آنان خاطراتی دارند از دیگر اقدامات است.
وی در ادامه از مساعدتهای روابط عمومی شهرداری رشت، آسایشگاه معلولان و سالمندان گیلان، پژوهشگران، رسانه ها، شخصیتها و افراد دیگری که در فراهم کردن مقدمات این مراسم با بهزیستی همکاری دارند، تشکر کرد.
کوچکی نژاد با اعلام اینکه در سالهای گذشته از مرحوم دکتر "محمد رضا حکیم زاده" بنیانگذار آسایشگاه معلولان و سالمندان گیلان و کهریزیک تهران که به پدرآسایشگاههای معلولان و سالمندان کشور معروف است و همچنین شادروان "کاظم مژدهی" و همسرش بعنوان بنیانگذاران جمعیت ایتام تجلیل شدند.
وی افزود: مرحوم آرسن میناسیان که معروف به "مسیو آرسن" از چهرههای شاخص نیکوکاری بوده و با اینکه حدود 33 سال از فوت وی می گذرد اقدامات نیکوکارانه وی هنوز در یاد و خاطره مردم فهیم رشت و استان گیلان زنده است.
کوچکی نژاد یادآور شد: شخصیت وی نشان می داد فضایل انسانی، کمک و همیاری به نوع بشر مرز و آئین و دین خاصی را نمی طلبد و در آمـوزه های دینی و اسلامی کمک به نوع بشر با نیت خدمت، رضا و خشنودی خداوند را در بر خواهد داشت.
مدیرکل بهزیستی گیلان همچنین گفت: دکتر " صادق پیروز " جراح و چشم پزشک شهیر گیلانی است، وی که سالها پیش با درجه استادی از دانشگاه تهران بازنشسته شد و منشاء خدمات ملی بسیار زیادی است و بسیاری از جراحان که هم اکنون طبابت می کنند، روزی از شاگردان وی بودند.
وی خاطر نشان کرد: دکتر پیروز از اولین جراحان چشم در ایران بوده و خدمات بسیار زیادی را برای شکوفایی این رشته داشتند و مراسم نکوداشتهای بسیار زیادی مراکز علمی دانشگاهی برای وی برپا واز زحمات علمی وی تجلیل شده است اما با توجه به ابعاد نیکوکارانه وی و اینکه ایشان در ساخت مدرسه، درمانگاه، بیمارستان در استان گیلان و درمان بسیاری از بیماران نیازمند و مستمند بصورت رایگان پیشگام بـوده اند، نیز تجلیل خواهند شد.
کوچکی نژاد ادامه داد: دبیرخانه ای در این رابطه در بهزیستی استان تشکیل که به مرور اخبار روند اقدامات انجام شده و یا در حال انجام را به اطلاع خواهد رساند و همچنین از حمایتهای حضرت آیت الله قربانی نماینده ولی فقیه برای نکوداشت این دو نیکوکارگیلانی تشکر کرد.
وی یادآورشد: در برگزاری این نکوداشت که در بهمن ماه سالجاری خواهد بود همراهی شورای اسلامی رشت، آسایشگاه معلولان و سالمندان گیلان را خواهیم داشت.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#353
Posted: 17 Apr 2014 19:19
روزنامه آلیک
لوگو روزنامه آلیک
روزنامه آلیک (ارمنی: Ալիք) دومین روزنامه قدیمی ایران پس از اطلاعات و تنها روزنامه ارمنی زبان ایران است که در سال ۱۳۱۰ در تهران تاسیس شده است. ابتدای تاسیس به صورت هفته نامه و ماهنامه انتشار می‌یافت که از سال ۱۳۴۱ به طور منظم به صورت روزنامه تاکنون منتشر شده است.
لوگو روزنامه آلیک
از آنجا که آلیک، تنها روزنامه ارمنی زبان در ایران است، بنیادی اساسی و نقش آفرین در جامعه ارمنیان ایران است. این روزنامه سال ۱۳۹۰ هشتادمین سال انتشار خود را جشن گرفت.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#354
Posted: 17 Apr 2014 19:21
تاریخ نشریات ارمنی زبان
صفحهٔ اول اولین شمارهٔ نشریهٔ هفتگی آلیک،۲۲ مارس ۱۹۳۱م
از اواخر قرن نوزدهم میلادی نیاز به وجود نشریات ارمنی زبان در جامعه کم جمعیت ارمنیان آن روز تهران احساس می‌شد. بر این اساس، نخستین نشریه ارمنی زبان چاپ ایران، یعنی هفته‌نامه شاویق (معنی کوره راه)، به مدت سه سال از ۱۸۹۴ ـ ۱۸۹۷م / ۱۲۷۳ ـ ۱۲۷۶ش، در تهران به چاپ رسید.
ناشر و صاحب امتیاز این هفته نامه در دوره اول آندریاس بیگ نظریان بود و سردبیری آن را نیز در دوره اول هوهانس خان ماسحیان و سپس ورتانِس پاپازیان، بر عهده داشتند.
دومین نشریه ارمنی زبان ایران، هفته نامه آستق آرِوِلیان (به معنی ستارهٔ شرقی)، از ۱۸۹۶م در تهران شروع به کار کرد و ۲۶ شماره از آن به چاپ رسید. مؤسس، صاحب امتیاز و سردبیر اسمی این هفته نامه مارکار مارکاریان بود اما در اصل سردبیری آن را سقراط خان گلوفیان برعهده داشت.
زیاده روی این دو هفته نامه در طرح مسائل و مشکلات درونی جامعه ارمنیان تهران زمینه ایجاد تنش و برخوردهای مداوم بین آنها را فراهم ساخت و مشکلات مالی چاپ و نشر نیز مزید بر علت و سرانجام منجر به تعطیلی تقریباً همزمان هر دو نشریه شد.
پس از تعطیلی هفته نامه‌های شاویق و آستق آرِوِلیان وقفه‌ای حدوداً پانزده ساله در انتشار مطبوعات ارمنی زبان تهران پیش آمد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#355
Posted: 17 Apr 2014 19:23
تأسیس هفته نامه آلیک
هیئت مؤسسان آلیک، (اعضای این هیئت در پنج سال اول مدیریت نشریه را نیز عهده دار بودند) از راست به چپ: هووسِپ تادئوسیان، اولین سردبیر هفته نامهٔ آلیک؛ دکتر وارطان هُوانِسیان، اولین صاحب امتیاز آلیک؛ دکتر هاروتیون استپانیان، رئیس هیئت مدیره؛ یقیشه ایشاخانیان، مشاور؛ استپان خانبابیان، مسئول چاپ و نشر و امور مالی؛ هامبارتسوم گریگوریان، مشاور
روبِن دِرمیناسیان (ملقب به روبن پاشا)، از چهرههای فعال سیاسی ـ اجتماعی ارمنی، که به طور موقت به ایران آمده بود و در تهران به سر می‌برد، روشنفکران ارمنی تهران را تشویق به چاپ نشریه‌ای کرد که زندگی جامعه ارمنیان ایرانی را منعکس سازد تا از این طریق جوامع ارمنی دیگر کشورها درباره آنان اطلاع حاصل کنند.
آرسِن میکائیلیان، که از معتمدان جامعه ارمنیان تهران بود و در نهادهای دولتی نیز اعتباری در خور داشت، پیگیر موضوع چاپ نشریه شد. به موازات پیگیریهای او دوستان همفکرش نیز، در طی هجده ماه، امکانات و زمینه اولیهٔ شروع کار را فراهم کردند.
در مرحله اول امتیاز هفته نامه نورگیانک، که انتشار آن در ۱۹۲۷م / ۱۳۰۶ش متوقف شده بود، به نام دکتر وارطان هُوانسیان، که قبلاً نیز دومین صاحب امتیاز نورگیانک بود، برای نشریه آلیک، تجدید اعتبار شد. امتیاز مستقل به نام روزنامه آلیک طی سالهای بعد صادر شد. بدین ترتیب، هفته نامه آلیک در ۱۹۳۱م /۱۳۱۰ ش، با حداقل امکانات و بودجه‌ای بالغ بر ۱۶۰۰ تومان تأسیس شد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#356
Posted: 17 Apr 2014 19:24
شناسنـامه هفتـه نـامه آلیـک
آلیـک از ۲۲ مـارس ۱۹۳۱م ـ ۳ دسامبـر ۱۹۳۴م به صورت هفتگی به چاپ می‌رسید. نخستین سردبیر آن هووسِپ تادئوسیـان بود که حدود پنج سال (۱۹۳۱ ـ ۱۹۳۵م) در این سمت باقی ماند. در مدت سردبیری وی چاپ نشریه از حالت هفتگی به صورت یک روز در میان درآمد.
نخستین صاحب امتیاز آلیک، دکتر وارطان هُوانسیان، حدود بیست سال از ۲۲ مارس۱۹۳۱ ـ ۱۰ژوئیهٔ۱۹۵۱م عهده دار این مسئولیت بود. از ۱۹۳۱ـ ۱۹۳۴م آلیک هر هفته در چهار صفحه به چاپ می‌رسید که در این مقطع مجموعاً ۱۷۵ شماره از آن منتشر شد. حق اشتراک ماهیانه در شروع کار سه قران، برای خارج از کشور پنج فرانک و قیمت تک فروشی آن یک قران بود.
در پایان سال اول انتشار، یعنی از ۲۲ مارس ۱۹۳۲م، مسئولیت چاپ و انتشار نشریه به یکی از مسئولان آلیک به نام استپان خانبابیان محول شد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#357
Posted: 17 Apr 2014 19:25
چاپ یک روز در میان آلیک (۱۷ژانویهٔ۱۹۳۵ ـ ۳۱ دسامبر۱۹۴۰م)
از ۱۷ژانویهٔ ۱۹۳۵م (اواخر ۱۳۱۴ش)، آلیک حدود شش سال به صورت یک روز در میان و با عنوان نشریه یک روز در میان ملی، اجتماعی، سیاسی و ادبی آلیک، در ۸۷۵ شماره چهار صفحه‌ای، منتشر شد. در این دوره نشریه صبح روزهای یکشنبه، سه شنبه و پنجشنبه به چاپ می‌رسید و شنبه‌ها تعطیل بود. این تغییر در دورهٔ آخر سردبیری هووسِپ تادئوسیان صورت گرفت. وی فعالیت خود را تا ۲۶ آوریل ۱۹۳۶م ادامه داد و در طی این مدت ۳۴۹ شماره از نشریه را تهیه و تنظیم کرد.
یرواند هایراپتیان، که فارغ التحصیل رشتهٔ حقوق از چکسلواکی بود، عهده دار سمت سردبیری شد و حدود یک سال و نیم در این سمت باقی ماند.(۲۸ آوریل ۱۹۳۶م)
از ۲۳ سپتامبر ۱۹۳۷م تا آخرین روزهای اوت ۱۹۴۱م (احتمالاً تا ۲۸ اوت)، مقارن ورود نیروهای متفقین به خاک ایـران، اداره نشریـه را آندره دِراوهانیـان (آ. آموریان)، سومین سردبیر آلیک، به عهده گرفت. در دوران سردبیری وی آلیک به صورت نشریه مسلسل هر روز منتشر می‌شد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#358
Posted: 17 Apr 2014 19:28
روزنامهٔ صبح آلیـک (۳ ژانویهٔ۱۹۴۱ ـ ۱سپتامبر۱۹۶۰م)
صفحهٔ اول: آلیک بر فراز قطب شمال! و میکروفیلم صفحهٔ اول شمارهٔ اول ژانویهٔ ۱۹۵۷م روزنامهٔ آلیک که در قطب شمال فرود آمد
از جمعه، ۳ ژانویهٔ ۱۹۴۱م آلیک تبدیل به روزنامه صبح شد و با این منوال تا پایان اوت ۱۹۶۰م به صورت روزنامه‌ای چهار صفحه‌ای انتشار یافت (حدود ۵۶۵۰ شماره، از شمارهٔ ۱۰۵۱ ـ ۶۷۰۰). در آن سالها کلیه روزنامه‌های کشور بدون تعطیلی و در تمام روزهای هفته چاپ می‌شدند. بنابراین، نخستین شمارهٔ روزنامه آلیک در روز جمعه منتشر شد. با وجود این همچنان در روزهای شنبه روزنامه به چاپ نمی‌رسید.
از سپتامبر ۱۹۴۱م مسئولیت هیئت تحریریهٔ روزنامه در مدتی محدود بر عهده مانوئل ماروتیان گذارده شد. وی، که در اصل بازیگری هنرمند و کارگردان باسابقهٔ تئاتر بود.
در نیمهٔ اول ۱۹۴۲م، هووسِپ هُوانسیان (ه. اِلمار)، روزنامه نگار مجرب و باسابقه، مسئولیت سردبیری روزنامه را تقبل کرد و به منزلهٔ پنجمین سردبیر آلیک مسئولیت سنگین ادارهٔ روزنامه را در سالهای جنگ جهانی دوم و پس از آن، که آکنده از کشمکشهای اجتماعی، سیاسی و بازتابهای درون اقلیتی آن بود، تا ۱۹۴۸م به دوش کشید.
در دورهٔ اول سردبیری هووسِپ هُوانسیان دو تن از مترجمان جوان، آرسِن مامیان و زاون قازاریان، که با روزنامه همکاری می‌کردند. در این دوره همچنین دکتر اونیک ساهاکیان و آلبرت برناردی، که در آن سالها دانشجوی رشتهٔ حقوق دانشگاه تهران بودند و نیز نویسنده تازه کار به نام هاکوپ کاراپتیان، که تازه از تبریز به تهران آمده بود، همکاری را با روزنامه شروع کردند.
<< در پی اغتشاشات حاکم بر کشور در جنگ جهانی دوم، تهران در آذر۱۳۲۱ش (۸ دسامبر۱۹۴۲م) در آستانه جنگ شهری قرار گرفت و در نتیجه قوام السلطنه، چاپ کلیهٔ جراید کشور را موقتاً ممنوع کرد و تنها به خبرنامه رسمی دولتی اجازهٔ انتشار داد. این وضعیت تا پایان تهیه و تصویب قانون جدید مطبوعات از سوی مجلس به طول انجامید. انتشار آلیک نیز به پیروی از این اوضاع متوقف و بار دیگر از ۵ مارس ۱۹۴۳م (نیمهٔ اسفند ۱۳۲۲ش) از سر گرفته شد >>.
هووانِس شاهیجانیان، او تکنسین امور چاپ و سرپرست حروفچین‌های چاپخانه مدرن بود. از اواخر ۱۹۴۷م لئون کلانتریان به مدیریت انتشار روزنامه گمارده و با موافقت مدیریت روزنامه سفارش خرید محموله جدیدی از حروف چاپی به زبان ارمنی داده شد. از اول ۱۹۴۸م آلیک در چاپخانهٔ فرانسوا ملک کرم، واقع در کوچهٔ گوهرشاد خیابان نادری (خیابان جمهوری، روبه روی هتل نادری) و با استفاده از بخش حروفچینی شخصی روزنامه به چاپ رسید.
از تاریخ ۹ مه ۱۹۵۰م آلیک صاحب ماشین چاپ شخصی و دیگر ملزومات چاپی شد.
در بیست و پنجمین سال تأسیس آلیک، یعنی در ۱۹۵۶م، با خرید ساختمان استیجاری محل استقرار روزنامه، سرانجام آلیک صاحب ساختمانی تحت مالکیت خود شامل بخشهای هیئت تحریریه، حسابداری، انتشارات، کتابخانه، چاپخانه، انبار و تالار اجتماعات شد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#359
Posted: 17 Apr 2014 19:30
ساختمان جدید آلیـک
طی ۱۹۶۶ـ۱۹۶۷م عملیات اولیهٔ ساخت بنای جدید روزنامه، که از سالها قبل برنامه ریزی شده بود، آغاز شد. این ساختمان مدرن، که مجهز به کلیه تأسیسات و امکانات رفاهی بود، در مجاورت چاپخانه و هئیت تحریریه، در دو طبقه و یک طبقه نیمه همکف بنا شد و با ساخت آن هئیت تحریریه، انتشارات، حسابداری، دفاتر، کتابخانه، تالار اجتماعات و چاپخانه به محل ساختمان جدید انتقال یافت.
نقشهٔ ساختمان کار رستم وسکانیان، بود و مهندسی سازهٔ آن به دست مهندس آندرانیک آندریاسیان و تحت نظارت مهندس نشان پیرومیان صورت گرفت. تأسیسات تهویه و گرمایش مرکزی نیز به دست مهندس خاچاتوریان طراحی شد.
ساختمان نو بنیاد مؤسسه آلیک در ۲۲ ژوئیهٔ ۱۹۹۷م/۳۱ تیر ۱۳۷۶ش طی تشریفاتی خاص به دست عالیجناب آرام اول، رهبر مذهبی ارمنیان حوزهٔ دینی سیلیسیه، افتتاح شد.
از ۳۱ اکتبر همان سال کادر هئیت تحریریه، حروفچینی کامپیوتری و صفحه بندی به ساختمان جدید منتقل شدند ولی بخشهای اداری، حسابداری و چاپخانه به طور موقت در ساختمان پیشین، واقع در خیابان جمهوری، باقی ماندند.
طراحی ساختمـان به دست مهندسان معمار، آلبرت عجمیان و مرحوم کاجونی گراسکیان، صورت گرفت و محاسبـات فنـی آن را مهندس مووسِس عابدیان عهده دار بود. عملیات اجرایی و نظارتی ساختمان را نیز مرحوم باگو ساهاکیان بر عهده داشته است.
در ۲۹ اکتبر ۲۰۰۱م (۱۳۸۰ش) جشن هفتادمین سال تأسیس روزنامه در باشگاه ارامنهٔ تهران برگزار شد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#360
Posted: 17 Apr 2014 19:32
جوایز و افتخارات
در ۱۵ اکتبر، روزنامه آلیک در زمرهٔ موفقترین رسانه‌های خبری ارمنی زبان به دریافت دیپلم رسمی و جایزهٔ وزارت جماعت ارمنیان پراکنده و کنگره جامعهٔ جهانی ارمنیان به پاس تلاش پرثمر در حفظ هویت فرهنگی ارمنی نائل آمد.
مهمترین وقایع ثبت شده در روزنامه آلیک
- از ۷ نوامبر ۱۹۷۸م ـ ۷ ژانویهٔ ۱۹۷۹م آلیک به اعتصاب ۶۲ روزهٔ مطبوعات ایران در مخالفت علیه اعمال حکومت نظامی و ممنوعیت آزادی بیان به بهانهٔ «درج اخبار و مطالب تحریک آمیز» پیوست.
- جنگ هشت سالهٔ ایران و عراق. صفحات روزنامه به طور گسترده به انعکاس اخبار جبهه‌های جنگ در غرب و جنوب غرب کشور اختصاص یافت و تجلیل از سربازان ارمنی می‌پرداخت.
- واقعه جنگ قراباغ.
- زلزلهٔ مهیب منطقه اسپیتاک، در ارمنستان.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
صفحه 36 از 65