ارسالها: 23330
#371
Posted: 17 Apr 2014 20:38
خلیفه‌گری ارامنه آذربایجان
خلیفه‌گری ارامنهٔ آذربایجان که در تقاطع خیابان‌های ارگ، شریعتی جنوبی و والمان در مرکزشهر تبریز و در یکی از باغ‌های تاریخی محلهٔ لیل‌آباد قرار گرفته، مسئولیت ادارهٔ امور ارامنهٔ منطقهٔ آذربایجان را برعهده دارد. باشگاه ورزشی آرارات، کلیساهای سرکیس مقدس، شوغاگات مقدس، مریم مقدس و مریم‌ننه، مراکز آموزشی (کودکستان، دبستان و دبیرستان) و موزه‌های ارامنهٔ تبریز به آن وابسته‌اند.
خلیفه‌گری ارامنهٔ آذربایجان تا سال ۱۸۴۵ در قره‌کلیسای شهرستان چالدران در شمال استان آذربایجان غربی قرار داشته که در این سال، این مرکز به تبریز منتقل شده‌است. ساختمان خلیفه‌گری نیز در سال ۱۸۷۰ توسط بانک شاهی احداث شده بود که در سال ۱۹۰۳ توسط ارامنه خریداری شده و به مقر خلیفه‌گری تبدیل شد.
خلیفه‌گری ارامنهٔ آذربایجان مسئولیت آموزش زبان ارمنی، ادارهٔ کلیساهای آذربایجان، برگزاری مراسم مذهبی و حفاظت از ارامنهٔ آذربایجان را برعهده دارد. این شورا از پنج عضو اصلی تشکیل یافته که «اسقف وارتاپت توپوزیان» ریاست آن را عهده‌دار است.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#372
Posted: 17 Apr 2014 20:42
ایرانیان ارمنی‌تبار
یرواند آبراهامیان
یرواند آبراهامیان (متولد ۱۳۱۹ در تهران) تاریخ‌نگار ارمنی ایرانی است. او در سال ۱۳۲۹ به بریتانیا مهاجرت نمود و به سال ۱۳۴۲ درجهٔ کارشناسی و کارشناسی ارشد خود را از دانشگاه آکسفورد دریافت کرد. آبراهامیان پس از مهاجرت به آمریکا موفق به گرفتن دکترای خود، در سال ۱۳۴۸ از دانشگاه کلمبیا شد.
وی در دانشگاه‌های پرینستون و آکسفورد به تدریس «تاریخ ایران» پرداخت و هم‌اکنون در کالج باروک دانشگاه شهر نیویورک (CUNY) به تدریس تاریخ جهان و خاورمیانه مشغول است. آبراهامیان در مقوله «تاریخ ایران معاصر»، از برجسته‌ترین تاریخ‌نگاران محسوب می‌شود. فرد هالیدی دانش‌پژوه ایرلندی، او را در زمینه نگارش تاریخ احزاب سیاسی ایران، برترین محقق دنیا میداند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#373
Posted: 17 Apr 2014 20:44
آثار
از شاخصترین آثار او می‌توان به این کتابها اشاره کرد: «ایران بین دو انقلاب» چاپ انتشارات دانشگاه پرینستون در سال ۱۹۸۲ در آمریکا؛ «اسلام رادیکال: مجاهدین ایرانی» که سیر تاریخچه و شکل‌گیری سازمان مجاهدین خلق را بررسی می‌نماید و به سال ۱۹۸۹ توسط انتشارات دانشگاه ییل منتشر شده است؛ «خمینیسم: نوشتارهایی درباره جمهوری اسلامی» چاپ ۱۹۹۳ در انتشارات دانشگاه کالیفرنیا، «اعترافات شکنجه‌شدگان» چاپ ۱۹۹۹ در دانشگاه کالیفرنیا که تحقیقی درباره شکنجه، ابراز ندامت‌ها و اعترافات علنی در تاریخ ایران معاصر (در دوران حکومت پهلوی و جمهوری اسلامی) بر اساس خاطرات زندانیان، گزارش سازمان‌های حقوق بشری و گزارش قربانیان می‌باشد و «تاریخ ایران مدرن» چاپ ۲۰۰۸ در انتشارات دانشگاه کمبریج. وی همچنین به همراه نوام چامسکی از جمله نویسندگان کتاب «هدف قرار دادن ایران» است.
سه کتاب از این نویسنده به فارسی ترجمه شده‌است: «ایران بین دو انقلاب» که دو ترجمه از آن موجود است؛ (ترجمه احمد گل‌محمدی و محمدابراهیم فتاحی، چاپ «نشر نی»، دیگری ترجمه کاظم فیروزمند و محسن مدیرشانه‌چی و حسن شمس‌آوری چاپ «نشر مرکز») این کتاب در دانشگاه‌های ایران منبع درسی برای دانشجویان رشته‌های تاریخ و علوم سیاسی است. کتاب «اعترافات شکنجه شدگان» با ترجمه رضا شریفها در «نشر باران» سوئد به چاپ رسیده‌است و کتاب «تاریخ ایران مدرن» نیز توسط محمدابراهیم فتاحی به فارسی برگردانده شده‌است.
آبراهامیان همچنین مقالات زیادی دربارهٔ تاریخ معاصر ایران نوشته‌است. یکی از مقالات وی با نام «پارانوید در سیاست ایران» در مجموعه‌ای بانام «جستارهایی دربارهٔ تئوری توطئه در ایران» (که مجموعه سه مقاله بلند از آبراهامیان، احمد اشرف و محمدعلی همایون کاتوزیان است) به فارسی ترجمه و چاپ شده‌است: همچنین «مقالاتی در جامعه‌شناسی سیاسی ایران» توسط «سهیلا ترابی فارسانی» به فارسی برگردانده شده‌است.
او در سال ۲۰۱۳ میلادی کتابی دربارهٔ کودتای ۲۸ مرداد به رشته تحریر درآورده است.
پایان یرواند آبراهامیان
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#374
Posted: 17 Apr 2014 20:47
پل آبکار
پل آبکار در سال ۱۲۸۷ خورشیدی در خانواده‌ای نسبتاً مرفه دیده به‌دنیا آمد. او تحصیلات ابتدایی خود را در دبستان سن لویی تهران گذراند و در سال ۱۳۰۴ برای ادامه تحصیل به فرانسه رفت. دیپلم متوسطه خود را از دبیرستان اورلئان فرانسه گرفت و در همان سال در دانشگاه سن لوک بروکسل در رشته معماری دوره‌های شبانه مجسمه‌سازی، مقاومت مصالح، دکوراسیون و منبت‌کاری را نیز طی کرد.
پل آبکار در سال ۱۳۱۶ خورشیدی به تهران بازگشت و در سازمان‌های دولتی عهده دار مشاغل فنی گردید. هفت سال رئیس دفتر فنی گمرکات و هفده سال رئیس دفتر فنی وزارت دارایی بود. سپس مسئولیت دفتر فنی شهربانی کل را عهده‌دار شد و در سال ۱۳۴۸ با درجه همردیف سرهنگ بازنشسته شد.
پل آبکار با ویژگی اصلی استفاده از آجر بهمنی و ورودی‌های تو رفته با حاشیه سنگی در الگوی مسکن تهران شناخته می‌شود. از آثار وی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: ساختمان بی سیم، کلیسای ارامنه کاتولیک، سینما نیاگارا، مدرسه باغچه بان
وی در سن ۶۱ سالگی در اردیبهشت ۱۳۴۹ درگذشت.
تاریخ تولد ۱۲۸۷
محل تولد تهران
تاریخ مرگ اردیبهشت ۱۳۴۹
سبک(ها) جنبش نوگرایی
پروژه‌های معروف ساختمان سینما نیاگارا
ایستگاه رادیو (بی‌سیم)
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#375
Posted: 17 Apr 2014 20:49
زندگی هنری
پل آبکار از پیشروان جنبش نوگرایی معماری در ایران بود. ساختمان‌های آبکار با آجر بهمنی او با ورودی‌های کمی فرورفته و سنگ‌هایی که در اطراف آن نصب شده قابل شناسایی است. پل آبکار ساختمان‌های بسیاری در تهران طراحی کرد از جمله:
- ساختمان سینما نیاگارا
- ایستگاه رادیو (بی‌سیم)
- ساختمان کلیسای ارامنه کاتولیک واقع در خیابان شمالی سفارت روسیه.
- مدرسه کر و لال‌های باغچه‌بان
- کلیه ساختمان‌های پیشکاری‌ها و ادارات وزارت دارایی استان‌ها و ساختمان‌های گمرکات.
پل آبکار تعداد زیادی ویلای مسکونی نیز ساخت و آخرین پروژه او در مسابقه طرح کاخ شهرداری تهران برنده اول شد که اجرا نگردید.
پایان پل آبکار
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#376
Posted: 17 Apr 2014 20:50
کلارا آبکار
کلارا آبکار ( ۱۳۷۵ - ۱۲۹۴ ) نگارگر ایرانی بود .
کلارا آبکار از تبار ارمنیان جلفای نو در سال ۱۲۹۴ خورشیدی در تهران به‌دنیا آمد او به نگارگری ایرانی (مینیاتور)، تذهیب، تشعیر، گره چینی و نقاشی زیر لاکی می‌پرداخت و ۳۰۰ اثر هنری از خود به جای گذاشت که به سازمان میراث فرهنگی اهدا کرده است و اکنون در موزه سعدآباد قرار دارد. وی شاگرد تجویدی، طاهرزاده بهزاد و مقیمی بود و در مکتب اصفهان فعالیت داشت و اکثرا در کشیدن مراسم بزم مشهور است.
از کلارا آبکار به عنوان نخستین زن مینیاتوریست ایرانی یاد کرده‌اند. او در هنرستان عالی هنرهای زیبا تحصیل کرد و در تابلوهای مینیاتورش مناظر اسب سواری، طبیعت بی جان، گلها، آرامگاه خیام، عطار، شیخ احمد و همچنین برج های فیروز آبادی جایگاه ویژه ای دارد.
وی در بامداد ۱ فروردین ۱۳۷۵ خورشیدی در پی یک بیماری چند ماهه درگذشت .
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#377
Posted: 17 Apr 2014 20:53
دیانا آناهیت آبکار
دیانا آناهیت آبکار (به ارمنی: )Անահիտ Հովհաննեսի Աբգարյան (یا دیانا آبگار یا آناهیت آقابگیان) (به ارمنی: Աղաբեկյան) (زاده ۱۷ اکتبر ۱۸۵۹ - درگذشته ۸ ژوئیه ۱۹۳۷ نخستین زنی است که نامش در جهان به عنوان سیاستمدار به ثبت رسیده است او سفیر دولت ارمنستان در ژاپن بود.
تولد دیانا آناهید آبگار
۱۷ اکتبر ۱۸۵۹
رانگون ، هندوستان
مرگ ۸ ژوئیه ۱۹۳۷ (۷۷ سال)
یوکوهاما، ژاپن
همسر میکائیل آبکار
فرزندان چهار فرزند
پیشه نویسنده سیاستمدار
دین مسیحی
کنیه(ها) آناهیت آقابگیان
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#378
Posted: 17 Apr 2014 20:54
زندگی
وی در ۱۷ اکتبر ۱۸۵۹م، در یک خانوادهٔ ارمنی، در رانگون، متولد شد. پدرش هوُانس آقابِک از ارمنیان ایران بود که پس از ازدواج با زمروخت آوِتومیان، دختری از ارمنیان شیراز، برای گسترش فعالیتهای بازرگانی خود اصفهان را ترک و تجارتخانهٔ خود را در برمه تأسیس کرد.
دیانا، که هفتمین و آخرین فرزند خانوادهٔ آقابک بود، تحصیلات خود را در مدارس ارمنیان کلکته به پایان رساند و پس از بازگشت به خانه در ۲۹ سالگی با یک جوان ارمنی اهل جلفا به نام میکائیل آبکار، از بازرگانان جلفای اصفهان، که به کار تجارت ابریشم بین هندوستان و ژاپن اشتغال داشت، ازدواج کرد. آبگار نیز، در ۱۸۹۱م، به همراه دیانا و دختر چند ماههشان، رانگون را ترک گفتند و در کوبه ژاپن مستقر شدند و تجارتخانهٔ جدید خود را به همراه مهمانخانه‌ای در این شهر بندری تأسیس کردند.
دیانا یک سال پس از اقامت در کوبه نخستین رمان خود را با نام (سوزان) منتشر ساخت. چندی بعد نیز رمان دوم خود را به نام (داستانهای خانگی جنگ)، در مورد مردم ژاپن، به چاپ رساند.
میکائیل و دیانا صاحب چهار فرزند دیگر شدند که دو فرزندشان به علت بیماری فوت کردند، به غیر از فرزند اول خانوادهٔ آبکار مابقی فرزندان و حتی نوه‌های آنها در ژاپن متولد شدند. در ۱۹۰۶م میکائیل آبکار به علت بیماری درگذشت.
با کشتار ارمنیان آدانا به دست دولت عثمانی، دیانا، که نمی‌توانست بی تفاوت از کنار این موضوع بگذرد، مطالبی در این خصوص در روزنامه‌های ژاپن منتشر ساخت و برای جلب حمایت مردم ژاپن سخنرانیهایی کرد که انعکاسی گسترده در روزنامه‌های ژاپن داشت.
پس از کشتار ارمنیان به دست حکومت عثمانی، حدود پانصد تن از ارمنیان، که توانسته بودند با گذشتن از سیبری در پایان ۱۹۱۰م خود را به شهر بندری ولادی وستوک برسانند، در شرایط بسیار وخیمی به سر می‌بردند. این گروه از ارمنیان زندگی خود را مدیون این زن نیکوکارند، او با استفاده از نفوذ خود در بین دولتمردان ژاپن توانست با جلب کمکهای دولتی به یاری آنان بشتابد، شماری را به ژاپن منتقل سازد و تحت سرپرستی خود قرار دهد و برای مابقی نیز امکانات زندگی فراهم آورد.
دیانا آبکار، که به غیر از زبان مادری خود، ارمنی، به زبانهای انگلیسی، هندی و ژاپنی تسلط کامل داشت. پس از استقلال ارمنستان دیانا آبکار، که نفوذ بسیاری در بین دولتمردان ژاپن داشت، آنان را ترغیب به شناسایی استقلال ارمنستان کرد و سرانجام در ۷ مارس ۱۹۲۰م ژاپن استقلال ارمنستان را به رسمیت شناخت و طی نامه‌ای رسمی این موضوع را به کشورهای شرکت کننده در کنفرانس صلح پاریس اعلان داشت.
در ۲۱ ژوئیه ۱۹۲۰م، هامو اوهانجانیان، وزیر امور خارجهٔ وقت ارمنستان، طی حکمی دیانا آبکار را به سمت سفیر ارمنستان در ژاپن منصوب کرد. آبکار نخستین زنی است که به این سمت منصوب شد. در اول سپتامبر ۱۹۲۳م زلزله‌ای مهیب شهر یوکوهاما را با خاک یکسان کرد و بیش از ۱۴۳ هزار کشته بر جای گذاشت. هر چند دیانا و خانواده اش از این حادثه جان سالم به در بردند خانه و تجارتخانهٔ آنان ویران شد و در آتش سوخت. در پی این واقعه دیانا به همراه خانوادهاش به کوبه مهاجرت کردند و با امکانات بسیار محدودی که داشت، بار دیگر کار تجارت را از سر گرفت. در همین ایام بود که یکی از دختران وی به همراه خانوادهاش از دیانا جدا شد و به امریکا مهاجرت کرد.
از ۶۵ سالگی بیماری و ضعف بینایی و شنوایی مانع از فعالیت دیانا شد و او به ناچار مسئولیت ادارهٔ تجارتخانه را به پسرش سپرد. او در ۸ ژوئیهٔ ۱۹۳۷م درگذشت و در قبرستان مسیحیان شهر یوکوهاما، در کنار همسرش، با حضور ارمنیان ژاپن و شماری از دولتمردان این کشور به خاک سپرده شد.
پس از مرگ دیانا و به علت به وجود آمدن شرایط جنگی در ژاپن دختر دوم دیانا نیز به همراه خانواده نزد خواهرش به امریکا مهاجرت کرد.
پایان دیانا آناهیت آبکار
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#379
Posted: 17 Apr 2014 21:01
مری آپیک
مری آپیک (زاده ۱۳۳۶ در تهران)، هنرپیشه تئاتر و سینما و تهیه کننده است.
مری آپیک دختر آپیک یوسفیان می‌باشد وی در ابتدا می خواست بالرین بشود اما در نهایت به سینما و موسیقی روی آورد و در سن ۱۴ سالگی به دعوت مسعود کیمیایی در فیلم داش آکل در نقش مرجان به ایفای نقش پرداخت
مری آپیک پس از انقلاب از ایران خارج شد و هم اکنون مقیم ایالات متحده آمریکا است. وی در کنار فعالیت هنری، در زمینه حمایت از حقوق زنان هم بسیار فعال است. این فعالیت بر کارهای هنری اش هم تأثیر گذاشته و در بیشتر آنها مسائل مربوط به زنان مطرح می شود.
زمینه فعالیت سینما ، تئاتر
تولد ۱۳۳۳ یا ۱۳۳۶
تهران
والدین آپیک یوسفیان - بازیگر سینما
محل زندگی ایالات متحده آمریکا
ملیت ایرانی ارمنی تبار
پیشه بازیگر ، تهیه کننده
سال‌های فعالیت ۱۳۵۰ تا کنون
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#380
Posted: 17 Apr 2014 21:04
فیلم‌ها
- ۱۳۵۰ - داش آکل به کارگردانی مسعود کیمیایی
- ۱۳۵۳ - مظفر به کارگردانی مسعود ظلی
- ۱۳۵۳ - اسرار گنج دره جنی به کارگردانی ابراهیم گلستان
- ۱۳۵۷ - بن‌بست به کارگردانی پرویز صیاد
- سرحد به کارگردانی پرویز صیاد (خارج از ایران ساخته شده)
- فرستاده به کارگردانی پرویز صیاد (خارج از ایران ساخته شده)
پایان مری آپیک
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
صفحه 38 از 65