ارسالها: 23330
#41
Posted: 13 Apr 2014 22:30
احساسات ملی ارمنی
در فلات ارمنستان یک رشته مراکز روشنفکری ارمنی بوجود آمد عبارتند از:
اچمیادزین مقر سر اسقف یا کاتولیکوس و مرکز آکادمی یا دارالعلوم، ایروان، وان به دلیل اینکه مرکز کار خریمیان هایریک بود، ارزروم به دلیل وجود کالج ساناساریان، شوشی و ازمیر. در خارج از ارمنستان مهمترین مراکز روشنفکری عبارت بودند از قسطنطنیه،تفلیس،مسکو، و در اروپای غربی ونیز و وین به دلیل وجود مخیتاریستها در آن دو شهر و پاریس و ژنو به عنوان مراکز جوانان دانشجوی ارمنی و سپس مدتی بعد باستن به عنوان مرکز روشنفکری مهاجران ارمنی که به آمریکا رقته بودند.
این مراکز تبدیل به کانونهای فکر ارمنی شدند و نشانه محلهایی بودند که در آنها فکر احیای مجدد ملت ارمنی شکل گرفت و سپس در میان تمامی افراد ملت شیوع یافت. در حقیقت در قرن نوزدهم بود که پدیده رنسانس یا احیای مجدد فرهنگی به ارمنیان آموخت تا با بازگشت به پیشینه باستانی خویش از گذشته درخشان خود اطلاع حاصل کنند.
ارامنه مقیم ترکیه و روسیه و ایران بدون ارتباط و تماس با یکدیگر زندگی میکردند بعد از نیمه قرن نوزدهم جریانی از همکاری و تعاون در میان آنان آغاز گردید. از جمله ارامنه، روسیه با دادن عطایا و کمکهای مالی در تاسیس شبکه مدارس ارمنی در ارمنستان ترکیه بسیار یاری و همکاری کردند.
در ۱۸۷۲ آردزرونی در روزنامه مشاک چنین مینویسد:
<< دیروزی ما چیزی بجز یک اجتماع کلیسایی نبودیم، ولی فردا یک ملت خواهیم بود. >>
ملت ارمنی با وجود تقسیم شدنش بین سه دولت و پراکنده بودن قسمتی از ارامنه در نقاط مختلف دنیا، کمکم متوجه وحدت و یگانگی خود میشد.
تسیمر مورخ آلمانی در کتاب خود مینویسد:
<< فقط از قرن نوزدهم ببعد که نمایندگان برگزیده طبقه روشنفکر ارمنی به این اعتقاد رسیدند که ملتشان حق دارد وجودی آبرومند داشته باشد و در شرایط و اوضاع و احوال زندگی ملتهای اروپایی زندگی کند. آنان در اثبات این مدعا بر سه دلیل محکم تکیه کردهاند که هیچکس نمیتواند آنها را رد کند. نخست تاریخ پر افتخار کشور قدیم ارمنستان، دوم اصالت موسسات مذهبی آنان و پایداری و ثباتی که در راه حفظ و بقای آنها از خود نشان دادهاند، و بالاخره تماس نزدیک و قابلیت امتزاجشان با تمدن مغرب زمین. >>
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#42
Posted: 13 Apr 2014 22:32
andishmand: تبریک سپنتا جان
مثل همیشه تاپیکتون عالی و پر محتوی ست
خیلی ممنون از لطفتون
خوشحال شدم که مورد پسندتون قرار گرفته
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#43
Posted: 13 Apr 2014 22:33
جنگ ترکان عثمانی و ایرانیان بر سر ارمنستان
شاه عباس بزرگ در آغاز قرن هفدهم کوشید تا ارمنستان را باز پس بگیرد، و جنگ بین دو دولت ایران وعثمانی از ۱۶۰۲ تا ۱۶۲۰م به طول انجامید. در آغاز امر ایرانیان توانستند قسمت شرقی ارمنستان را متصرف شوند، لیکن بزودی ناگزیر شدند دربرابر تعرض مجدد ترکان عقب بنشینند. سرانجام با پیمان صلحی که در ۱۶۲۰ بین آن دو کشور بسته شد دولت عثمانی قسمت بزرگ ارمنستان را برای خود نگاه داشت، ولیکن مناطق مهم ایروان و نخجوان و قره باغ را به دولت ایران وامی گذاشت. بدین ترتیب ارمنستان در طول بیش از یک قرن میدان تاخت و تاز و جنگ و ستیز سپاهیان عثمانی و ایران بود و کشور از ویرانگریها و مصادرهها و سرقتها و غارتها که پیامد جنگ بود زیان دید.
این را باید خاطرنشان کرد که ایران در طول جنگ دراز مدت خود از ۱۶۰۲ تا ۱۶۲۰ تلاش کرد تا ترکان را از ارمنستان بیرون براند، و چون در برابر بازگشت تعرضی ترکان مجبور به عقب نشینی شد عقب نشینی خود را بدین گونه استتار کرد که میدان را تبدیل به بیابانی خالی از سکنه نمود، بدین طریق که قسمت بزرگ ارمنیان را مجبور کرد تا با او راه بیفتند و ارمنستان را خالی کنند. این مهاجرت اجباری لطمه شدیدی به عدهای در حدود پنجاه هزار ارمنی زد زیرا نزدیک به نصف آنان در راه از بی غذایی تلف شدند. شاه عباس اول این ارامنه را در محلهای در اصفهان سکنی داد و اسم آن محله را به یاد جلفای واقع بر رود ارس بود جلفای جدید گذاشت.
در دهههای نخستین قرن هیجدهم دوباره ارمنستان میدان جنگهای تقریبا" مداوم ایران و عثمانی شد و به این جهت روبه ویرانی و زوال رفت.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#44
Posted: 13 Apr 2014 22:35
نسلکشی ارمنیها (۱۹۲۱-۱۹۱۵)
نسلکشی ارامنه (به ارمنی:Հայոց Ցեղասպանություն، به ترکی استانبولی:Ermeni Kırımı) که گاهی با عناوین دیگری چون هولوکاست ارامنه، کشتار ارامنه و نیز توسط خود ارمنیها با عنوان جنایت بزرگ (به ارمنی:Մեծ Եղեռն) شناخته میشود، به نابودی عمدی و از پیش برنامهریزی شده (نسلکشی) جمعیت ارمنی ساکن سرزمینهای تحت کنترل امپراتوری عثمانی در خلال و درست پس از جنگ جهانی اول (۱۹۱۵ تا ۱۹۱۷ میلادی) توسط دولتمردان عثمانی و رهبران قیام ترکان جوان اطلاق میشود. عملیات در قالب کشتارهای دستهجمعی و نیز تبعیدهای اجباری در شرایطی که موجبات مرگ تبعیدشدگان را فراهم آورد، انجام میپذیرفت.امروزه تعداد کل قربانیان نسلکشی ارامنه به طور عام بین یک تا یک و نیم میلیون نفر برآورد شدهاست.در طی این دوران دیگر گروههای قومی منطقه، از جمله آشوریان و یونانیان، نیز به طریقی مشابه مورد حملهٔ ترکان عثمانی قرار گرفتند به گونهای که برخی از محققان این رویدادها را نیز بخشی از همان سیاست نابودسازی قومی دولتمردان ترک دانستهاند. امروزه این رویداد به طور گسترده به عنوان یکی از اولین نسلکشیهای قرن بیستم شناخته میشود.
علاوه بر دستگیری و اعدام ارامنه، جمعیت بسیار زیادی از مردان، زنان و کودکان ارمنی از خانه و کاشانه خود تبعید، بدون هیچ دسترسی به آب و غذا به قصد مرگ وادار به راهپیمایی در مسیرهای طولانی و بیابانی شدند. تجاوز و آزار و اذیت جنسی قربانیان توسظ نیروهای متخاصم در طول تبعید به دفعات گزارش شدهاست.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#45
Posted: 13 Apr 2014 22:42
اولین جمهوری ارمنستان (۱۹۲۰-۱۹۱۸)
موقعیت جغرافیائی اولین جمهوری ارمنستان
اولین جمهوری ارمنستان(به لاتینFirst Republic of Armenia به ارمنی Հայաստանի Հանրապետութիւն) در ۲۸ مه ۱۹۱۸اولین مجلس جمهوری مستقل ارمنستان اعلام شد و در اول اوت همان سال گشایش یافت. دولتی تشکیل گردید که در دست حزب داشناکسوتیون قرار داشت. هوانس کاچازونی بعنوان نخستوزیر، آلکساندر خادیسیان بعنوان وزیر امور خارجه و آرام مانوکیان بعنوان وزیر کشور تعیین شدند، و ترکیب دولت بعدا" دچار تغییراتی گردید.
بالاخره نخستین دولت ارمنی که از دوران دودمان باگراتونی بر فلات مرتفع ارمنستان وجود پیدا میکرد در ایروان تشکیل یافته بود. بدین قرار ارمنستان با دستی جسور رشته گسسته تاریخش را دوباره به هم گره زده بود.
جمهوری ارمنستان به مساحت ده هزار کیلومتر مربع، که جمعیت آن در ۱۹۱۴ سیصد هزار نفر بود، ولی در ۱۹۱۸ به دلیل حضور صدها هزار پناهنده از یک میلیون متجاوز بود دولت ارمنستان ناگزیر بود با مشکلات بزرگی دست و پنجه نرم کند.
با وجود مشکلات بزرگ که در راه اداره مملکت وجود داشت دولت به همت میهن پرست بزرگی به نام آرام مانوکیان که لنگر کشتی نجات ارمنستان را در دست با کفایت خود گرفته بود شروع به کار کرد. قحطی و تیفوس قربانیان زیادی گرفت تا وقتی که نخستین محمولات گندم از آمریکا رسید و از بهار سال ۱۹۱۹ زندگی کشور کوچکی را که جمعیتش بیش از حد بود تامین کرد.
دولت با کمال جدیت شروع به کار کرد و به آرامش بخشی و سازماندهی و نوسازی کشور پرداخت. اداراتی دایر گردید، ارتش تجدید سازمان یافت، دانشگاهی افتتاح شد و نخستین پایههای گسترش اقتصادی ریخته شد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#46
Posted: 13 Apr 2014 22:44
جنگ ارمنستان–ترکیه
جنگ ارمنستان–ترکیه اشاره به درگیری در پاییز سال ۱۹۲۰ بین اولین جمهوری ارمنستان و دولت موقت جنبش ملی ترکیه بوده است.
پیروزی ترکیه جدید در کنفرانس پیمان لوزان اگر پیش از هر چیز نتیجه اهمال و بی توجهی قدرتهای بزرگ و تبانی پنهانی بعضی از آنان بود ناشی از جهش احساسات ملی ترک هم بود که با ادامه کارهای ترکان جوان به ترکیه امکان داد با آنکه در جنگ جهانی اول مغلوب شده بود در دوران پس از جنگ ژست و قافیه غالب به خود بگیرد.
ارتش ترکیه قفقاز که به ارزروم پس نشسته بود از آغاز سال ۱۹۱۹ به ابتکار فرمانده خود ژنرال کیازیم قره بکر تبدیل به کانونی برای پرورش فکر انتقام جویی میشد. چیزی نگذشت که مصطفی کمال آتاترک نیز، که بعدا" رهبر نهضت ملی (ناسیونالیست) شد، به او پیوست. این نهضت زمینههای کاملا" آمادهای در میان اعضای سابق حزب (اتحاد و ترقی) پیدا کرد.
در کنگرههای حزبی ارزروم (ژوئیه ۱۹۱۹) و سپس سیواس (سپتامبر همان سال) نهضت کمالی مرام ناسیونالیستی افراطی و نژادپرستی خود را که ترکیه جدید به ارث برده بود پیاده کرد. طرفداران نهضت کمالی در آنکارا نخستین دولت دیکتاتوری ناشی از جنگ را در مخالفت با دولت ترکیه مستقر در قسطنطنیه تشکیل دادند.
آنگاه که زمامداران دولت قسطنطنیه (داماد فرید پاشا و سپس مارشال عزت پاشا) آمادگی خود را برای قبول واگذاری مناطق باسن و وان به دولت جمهوری ارمنستان اعلام کرده بودند، ولی دولت ناسیونالیستی آنکارا نه تنها از قبول هر گونه واگذاری ارضی استنکاف ورزیدند بلکه مدعی اشغال مجدد قارص و اردهان نیز شدند.
دولت آنکارا در آغاز مبارزه برای قطع نسل ارمنیان در ترکیه و برای ضمیمه کردن جمهوریهای قفقاز جنوبی به خاک خود اندک تردیدی به خود راه نداد. معمولا" دیپلماسی همه دولتها همواره هدف مهمش این بوده است که همسایگانش دولتهایی باشند از خودش کوچکتر و ضعیف تر، لیکن دیپلماسی ترک و ارتش ترکیه انگار با این مبارزه خودشان دادهاند که داشتن همسایه نیرومندی چون روسیه را بر همسایگانی چون سه جمهوری ماورای قفقاز ترجیح می دادهاند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#47
Posted: 13 Apr 2014 22:48
معاهده سور
معاهده سور (Treaty of Sèvres) در روز ۱۰ اوت سال ۱۹۲۰ میلادی برای تنبیه امپراتوری عثمانی که در جنگ جهانی اول در کنار امپراتوری آلمان و امپراتوری اتریش – مجارستان وارد جنگ شده بود، میان نیروهای پیروز متفق در جنگ جهانی اول (روسیه، بریتانیا و فرانسه)، و امپراتوری عثمانی امضا شد. در آن هنگام، بریتانیاییها و فرانسویها تنگههای داردانل و بسفور و شهر استانبول را تصرف خود داشتند. پیمان سور موجب ظهور جنبش ملیگرایان ترک شد. ملیگرایان ترک و بخش اعظم نیروهای ارتش علیه سلطان محمد ششم دست به شورش زدند.
در آگوست ۱۹۲۰ معاهده تنبیهی بر امپراتوری بر اساس این معاهده بود:
کلیه سرزمینهای عرب عثمانی از قلمرو آن جدا شدند؛
استقلال پادشاهی حجاز به رسمیت شناخته شد؛
ایتالیا در جنوب غربی آسیای صغیر به یک قلمرو نفوذ دست یافت. جزایر دودِکانس و رودس در دریای اژه به ایتالیا رسید و مابقی جزایر اژه نصیب یونان شدند؛
تراس (تراکیه) شرقی و محدوده اطراف ازمیر به یونان داده شد؛
تنگههای بسفر و داردانل بینالمللی شده و سرزمینهای اطراف آنها غیرنظامی اعلام شدند؛
یک جمهوری مستقل ارمنی در آناتولی شرقی ایجاد شد؛
نواحی کردنشین شمال موصل با شرط دریافت خودمختاری در قلمرو امپراطوری باقی ماند و حق آن برای ارجاع تقاضای استقلال به جامعه ملل طی یک سال به رسمیت شناخته شد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#48
Posted: 13 Apr 2014 22:52
ارمنستان اتحاد جماهیر شوروی (۱۹۹۱-۱۹۲۲)
جمهوری سوسیالیستی ارمنستان شوروی (به ارمنی: Հայկական Սովետական Սոցիալիստական Հանրապետություն، به روسی: Армянская Советская Социалистическая Республика) زمانی تشکیل شد که حزب کمونیست ارمنستان در ۲۹ نوامبر ۱۹۲۰ بر ارمنستان اعلام حاکمیت کرد. در یکم دسامبر ۱۹۲۰ سیمون وراتسیان، نخست وزیر ارمنستان، کنترل جمهوری را بدست گرفت.
ارمنستان مستقل (۱۹۹۱-تا امروز)
در ۲۱ سپتامبر ۱۹۹۱، در ارمنستان همهپرسی برگزار شد تا شهروندان کشور درباره جدایی از اتحاد جمهوریهای سوسیالیستی شوروی نظر بدهند. بیش از ۹۴ در صد شرکتکنندگان به استقلال ارمنستان «آری» گفتند. شورای عالی ارمنستان دو روز بعد بر اساس نتایج نظرخواهی ارمنستان را کشوری مستقل اعلام کرد و به این ترتیب آرزوی دیرینه مردم برای داشتن ارمنستانی مستقل تحقق پیدا کرد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#49
Posted: 13 Apr 2014 22:54
جنگ قره باغ
در ۱۰ دسامبر ۱۹۹۱م چند روز قبل از فرو پاشی حکومت اتحاد جماهیر شوروی، ارمنیان آرتساخ در نتیجهٔ همهپرسی عمومی که با موافقت کامل و اکثریت مردم انجام پذیرفت به نفع استقلال از جمهوری آذربایجان رأی دادند. بعد از این همهپرسی نمایندگان اقدام به تشکیل و انتخاب مجلس قره باغ کوهستانی کردند این مجلس اولین دولت مستقل قره باغ کوهستانی را تشکیل داد. این دولت در شرایطی شروع به فعالیت کرد که این کشور تازه استقلال یافته از طرف حکومت آذربایجان مورد محاصره و تهاجم قرار گرفته بود.
در حالی که نیروهای ناتو پشت مزرهای ارمنستان در کشور ترکیه مستقر بودند کشور اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی برای دفاع از خود و قفقاز ارتش چهارم خود را در منطقه نا آرام قره باغ مستقر کرده بودند ولی دکترین نظامی شوروی یک راهبرد دوگانه نسبت به ارمنستان و آذربایجان ایجاد کرده بود، پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در پاییز سال ۱۹۹۱ تجهیزات ارتش چهارم در آن منطقه باقی مانده بود هر دو طرف (ارمنستان – آذربایجان) سعی میکردند سهمی از آن تجهیزات داشته باشند ولی مزیت اولیه به نفع آذریها بود، پنج بخش از نیروهای نظامی در خاک آذربایجان بود و ۱۰۰۰۰ واگن مهمات نظامی به دست نیروهای آذری افتاد بعلاوه پنج فرودگاه نظامی استراتژیکی، ولی در آن سوی سهم ارمنستان تنها ۵۰۰ واگن مهمات نظامی بود و هیچ فرودگاه نظامی در اختیار نداشت.
به گزارش وزارت خارجه آذربایجان که در نوامبر سال ۱۹۹۳ منتشر شد آذربایجان در نبود خلاء قدرت دولت مرکزی (شوروی) توانسته بود ۲۸۶ تانک، ۵۵۸ نفربرزرهی، ۳۸۶ توپخانه به دست بیاورد. آذربایجان کمکهای نظامی فراوانی از کشورهای ترکیه و اسرائیل و اعراب دریافت کرده بود. و ادوات نظامی آذربایجان به ۴۳۶ تانک، ۸۴۲ نفربرزرهی،۳۸۹ خودرو زرهی،۶۳ هواپیمای جنگنده، ۴۵ هلیکوپتر و ۳۸۸ توپخانه رسید و ۴۲۰۰۰ نیروی نظامی و بعلاوه ۲۰۰۰ مزدور افغان و چچنی در اختیار داشت. در مقابل ارامنه با داشتن ۱۷۳ تانک، ۳۶۰ نفربرزرهی،۲۰۰ خودرو زرهی،۳ هواپیمای جنگنده، ۱۳ هلیکوپتر و ۱۸۷ توپخانه و با داشتن ۲۸۰۰۰ نیروی نظامی به جنگ آذریها میرود.
در ماه می ۱۹۹۲م نیروهای قره باغ کوهستانی موفق به آزاد کردن شهر شوشی از نیروهای متخاصم آذربایجانی شدند، همچنین از طریق منطقه شهرستان لاچین راهی به سمت جمهوری ارمنستان باز کردند، بدین نحو توانستند خود را از محاصرهٔ کامل نیروهای آذربایجانی بیرون آورند ولی در ماههای جون و جولای ۱۹۹۲م نیروهای آذربایجان موفق به تصرف در آوردن منطقه شاهومیان، مارتاگرد، ماردونی، اسکران و هادروت از قره باغ کوهستانی شدند.
برای مقابله با حملههای دولت متخاصم آذربایجان حکومت قره باغ کوهستانی کمیته دولتی پشتیبانی در ۱۴ آگوست ۱۹۹۲م تاسیس شد. گروهای کوچکی که در اقصی نقاط قره باغ کوهستانی اقدام به عملیات نظامی میکردند تبدیل به هستهٔ مرکزی ارتش جمهوری قره باغ کوهستانی شدند. این درگیریهای وسیع نظامی میان نیروهای ارمنی و جمهوری آذربایجان دست آخر منجر به پیروزی نیروهای ارمنیان شد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#50
Posted: 13 Apr 2014 22:59
مسئله ارمنی
مسئله ارمنی مسائلی است که نه تنها حکومت ارمنستان، بلکه ملت ارمنی خواستار احقاق حقوق پایمال شده خود میباشد. مسائل ارمنی که در جوامع بینالمللی مطرح میباشد را میتوان به:
معاهده سور، پیمان سن استفانو و برلین و مسئلهٔ نسل کشی ارمنیان و کشتار ارمنیان توسط جمهوری آذربایجان را میتوان نام برد.
استقلال ارمنستان اعتماد به نفس ملی ارمنیان را تقویت کرد و به مبارزهٔ آنان برای ادامهٔ حیات کیفیت تازهای بخشید. ملت ارمنی این حق را یافت، که بدون قید و شرط، بار دیگر به سرچشمههای تاریخی خود نزدیک شود. پس از استقلال، تمامی ملت ارمنی امکان منحصر به فردی به دستآورد تا از طریق دولت خود مسائل گوناگون مربوط به هویتش را مطرح سازد و در این راستا از منافع حیاتی خود دفاع کند. از این حیث به طبع، از مهم ترین مسائلی که در برابر حکومت ارمنستان قد بر افراشته بود مسئلهٔ نژادکشی ارمنیان بود که در ضمیر ناخودآگاه ارمنیان ریشه دوانیده و جزء جدایی ناپذیر هویت ملی ارمنیان شده است.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.