ارسالها: 23330
#491
Posted: 21 May 2014 20:35
گالوست گورگیان
گالوست گورگیان متخصص امور فنی و متخصص صدا بود.
از دستن درکاران ارمنی سینمای ایران که فعالیت گسترده‌ای در بخش فنی تا قبل از ۱۳۵۷ داشت.
- خداحافظ تهران (۱۳۴۵)
- شکوه قهرمان (۱۳۴۸)
- جهنم + من (۱۳۵۱)
- کج کلاه خان (۱۳۵۲)
- ممل آمریکایی (۱۳۵۲)
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#492
Posted: 21 May 2014 20:38
لرتا
صحنه‌ای از نمایشنامهٔ مردم در سالهای ۱۳۲۰. از راست: حسین خیرخواه، مصطفی اسکوئی و لرتا
لرتا هایراپتیان در سال ۱۲۹۰ در تهران متولد شد به مدرسه ی فرانسوی ژاندارک رفت و از کلاس سوم دبستان, خود را به مدرسه روس ها منتقل کرد, وارد گوره تئاتری مدرسه شد و در ده سالگی بر صحنه رفت. در چهارده سالگی در نمایشی موزیکال به کارگردانی ساتنیک آقابابیان (ساتو پری) در تئاتر گراند هتل (در نقش یک غنچه گل) ظاهر شد و در پانزده سالگی برای بازی در نمایش های هایک کاراکاش به آموختن زبان فارسی پرداخت. پس از گرفتن دیپلم از مدرسه ی روس ها, لرتا فعالیت تئاتری اش را به طور حرفه ای دنبال می کند و به زودی گل سرسبد گروها و مجامع تئاتری دوران خود می شود و در کلوپ موزیکال, کمدی اخوان, کمدی ایران, جامعه ی باربد, گروه نکیسا, کانون ایران جوان, کانون صنعتی, مجمع تئاترال تهران همراه با چهره های برجسته ی تئاتر همکاری می کند. در سال ۱۳۱۲ در نمایش های واهرام پاپازیان (کارگردان و بازیگر بزرگ تئاتر ارمنستان و روسیه که به دعوت سازمان شیر و خورشید برای احیاء تئاتر به ایران آمده بود) بازی می کند و در همین سال در سه نمایش (تابلو) از داستان های شاهنامه در جشن هزاره فردوسی (که به همت نوشین و مجتبی مینوی و حسین خیرخواه در کلوب فردوسی برگزار شد به ایفای نقش می پردازد.
در هجده سالگی در تعدادی از نمایش‌های ویلیام شکسپیر به کارگردانی واهرام پاپازیان بازی کرد و در ۱۳۱۴ پس از ازدواج با نوشین فعالیت تئاتری اش را گسترش داد و در کلوب ایران در نمایش اتللو بازی کرد از دیگر نمایش هایی که بازی کرده میتوان به ولپن پرنده آبی و چراغ گاز اشاره کرد.
در سال ۱۳۱۳ با عبدالحسین نوشین (برجسته ترین چهره ی تئاتری وقت) ازدواج می کند. در سال ۱۳۱۶ همراه با نوشین و خیرخواه به جشنواره ی تئاتر مسکو دعوت می شود. در بازگشت به ایران, گروه نوشین چندین نمایش (ولپن, مستنطق, سرنوشت, پرنده آبی, شنل قرمز) در تئاتر سعدی بر صحنه می برد که لرتا مثل همیشه نقش اول زن را برعهده دارد. در پی کودتا و تعطیلی تئاترها و غارت تئاتر سعدی, نوشین دستگیر می شود به زندان می افتد اما ارتباطش را با جریان تئاتر قطع نمی کند. لرتا در این دوره با جمعی از یاران نوشین, نمایش نامه هایی را که او در زندان می نوشت یا ترجمه می کرد به اجرا در می آورد. در سال ۱۳۳۲ (پس از خروج پنهانی نوشین از زندان و کشور), لرتا نیز از طریق فرانسه برای پیوستن به او به شوروی رفت و در دوران هجرت (۱۳۳۲ تا ۱۳۴۲) در استودیوی تئاتر هنری مسکو تحصیل کرد. با اعلام ممنوع الورود بودن نوشین, لرتا به ایران بازگشت و همراه با همکاران قدیمی, تئاتر کسری را تشکیل داد و به عنوان اعلام موجودیت, نمایش "گناهکاران بی گناه", را بر صحنه برد.
در دهه پنجاه, او به جمع جوانان "کارگاه نمایش" می پیوندد و در چند نمایش (به کارگردانی آربی آوانسیان, ایرج انور و داریوش فرهنگ) بازی می کند. به افتخار پنجاه سال خدمت تئاتری, سالن چارسو (در مجتمع تئاتر شهر), با اجرای نمایش "خلوت خفتگان" (به کارگردانی آربی آوانسیان و بازی لرتا و سوسن تسلیمی) به نام لرتا افتتاح می شود و ...
لرتا هایراپتیان بدون تردید در قلمرو تئاتر حضوری تاریخی دارد و به وِیژه پس از همفکری و همکاری با نوشین, زندگی او با حساس ترین و مهم ترین برهه ی تاریخ سیاسی تئاتر معاصر ایران گره خورده است, اما حضور او در سینمای ایران, بیشتر شبیه به یک زنگ تفریح است.
نخستین فبلمش را در ۱۳۴۹ نام به شب اعدام (داود ملاپور) بازی کرد و سپس در پنج فیلم دیگر حضور یافت که همگی در سالهای ۱۳۵۰ و ۱۳۵۱ تولید شدند که از آن جمله همای سعادت به عنوان یک محصول مشترک با هند و اسرار گنج دره جنی به کارگردانی ابراهیم گلستان قابل اشاره اند. هم چنین در فیلم احساس داغ و معرکه نیز با کارگردان ارمنی روبیک زادوریان همکاری کرد . مجموعه تلویزیونی خسرو میرزای دوم (نصرت کریمی) آخرین کار تصویری این بانوی بازیگر است.
در ۱۳۵۸ همراه تنها پسرش, کاوه از ایران مهاجرت کرد و سالهای آخر عمرش را در وین-اتریش گذراند در ۱۳۷۷ درگذشت
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#493
Posted: 21 May 2014 20:40
کارو لوکس
کارو لوکس یا لوکاس (۱۳۲۸ در اصفهان — ۱۷ تیر ۱۳۸۹ در تهران) از پژوهشگران به‌نام سیستم‌های هوشمند در ایران بود. زمینهٔ پژوهش‌های او پیش‌بینی سری‌های زمانی، مدل‌های عاطفی و منطق فازی بود. او در سال ۱۳۸۵ خورشیدی به عنوان چهره ماندگار شناخته شد. وی همچنین به عنوان «پدر علم رباتیک ایران» شناخته می‌شود.
کارو لوکس همسر امیلیا نرسیسیانس، استاد دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، بود.
کارو لوکاس در سال ۱۳۲۸ خورشیدی در در خانواده‌ای از ارمنی‌های ایران در اصفهان زاده شد. وی مدرک کارشناسی ارشد مهندسی برق را از دانشگاه تهران (۱۹۷۳ میلادی) دریافت کرد و در سال ۱۹۷۶ میلادی مدرک دکترای خود را از گروه مهندسی برق و علوم کامپیوتر دانشگاه برکلی با گرایش مهندسی کنترل دریافت کرد. او سال‌ها استاد دانشکده فنی دانشگاه تهران و دوره‌ای هم رئیس گروه برق این دانشکده بود و مرکز «کنترل و پردازش هوشمند» را در این دانشگاه بنیان گذاشت. کارو لوکاس سابقه تدریس در چند دانشگاه مطرح دنیا از جمله دانشگاه تورنتو و دانشگاه برکلی را نیز داشت.
کارو لوکاس یکسال با بیماری سرطان روده مبارزه کرد و بر بیماری‌اش غلبه کرد اما علت اصلی مرگ او زخم ایجاد شده در اثر عدم دقت کافی در انجام کولونوسکوپی روده و تبدیل آن به عفونت بود که باعث شد در غروب ۱۷ تیر ۱۳۸۹ در بیمارستان امام خمینی درگذرد. پیکر وی در آرامگاه ارامنه تهران به خاک سپرده شد.
حسین فاتحی در کتاب اشک مرجانی غزل پیکره را خطاب به وی سروده است. دانیل استون ابراز افسوس کرد که چرا فردی با ارزش مانند پروفسور لوکاس بر اثر بی دقتی بیمارستان در انجام وظایفش فوت کند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#494
Posted: 21 May 2014 20:43
مارتیک
مارتیک ۲۶ تیر ماه سال ۱۳۲۸ در آبادان متولد شد اصلیت وی از پدر و مادری بختیاری و ارمنی بوده وی در سن ۱۶ سالگی عازم تهران شد و فعالیت خود را با خواندن ترانه‌های خارجی آغاز نمود.
همه چیز از برنامهٔ اول او با نواختن گیتار در گروه سل همراه گوگوش در کنسرتی در برج ایفل پاریس بود. مارتیک بعدها ترانهٔ "چلچله" را برای حسن شماعی زاده، که خود نیز از آهنگ سازان مشهور آن زمان بود، ساخت تا شماعی زاده برای تشکر از زحمات او آهنگی دیگر را به مارتیک هدیه دهد
معروفترین ترانه بیادماندنی از مارتیک می توان به ترانه پرنده واجرای شوی زیبا و کامپیوتری در دهه ۱۳۶۰ نامبرد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#495
Posted: 21 May 2014 20:45
مارتیک درآوانسیان
مارتیک درآوانسیان (۱۳۱۶ در حبشه اتیوپی - ۲۴ تیر ۱۳۸۸ تهران) پایه‌گذار رشته ارتوپدی فنی ایران و دارای لقب پدر ارتوپدی فنی ایران. وی در سانحه هوائی تهران - ایروان (پرواز شماره ۷۹۰۸ هواپیمایی کاسپین) در ۲۴ تیر ۱۳۸۸ در گذشت.
مارتیک درآوانسیان در سال ۱۳۱۶ خورشیدی در حبشه اتیوپی متولد شد و در سن ۱۴ ساگی پدر و مادر خود را از دست داد و به همراه برادر و دو خواهر خود عازم ایران شدند تا تحت سرپرستی تنها عموی خود قرار گیرند و پس از به اتمام رساندن تحصیلات عالیه، خود را به وزارت بهداری معرفی نمود و به دلیل تسلط داشتن به دو زبان انگلیسی و فرانسه وزارت بهداری آوانسیان را به عنوان یکی از دستیاران در جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران (صلیب سرخ، هلال احمر، کریستال سرخ) منصوب نمودند.
- در سال ۱۳۴۱ خورشیدی اولین مرکز فنی ارتوپدی (ارتوز و پروتز) را راه اندازی نمود.
- در سال ۱۳۴۵، سازمان ملل این مرکز را بعنوان مرکز آموزش شرق مدیترانه معرفی نمود و مسئولیت آموزش حدود ۲۴ نفر از دانشجویان خارجی را به این مرکز سپرد.
- انتخاب کردن ۲۵ نفر از جوانان برای گذراندن دوره ویژه زیر نظر اساتید ارتوز و پروتز (ارتوپدی فنی یا اعضای مصنوعی) از کشور آلمان.
- سال ۱۹۶۲ میلادی با همکاری سازمان بهداشت جهانی (WHO) اقدام به پایه‌گذاری این رشته توانبخشی برای درمان بیماران جسمی – حرکتی را در ایران نمود.
- وی سال‌ها در مرکز توانبخشی هلال احمر، بیماران جسمی و حرکتی از جمله جانبازان و معلولان کشور را درمان می‌کرد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#496
Posted: 21 May 2014 20:48
مارکار گالستیانس
مارکار گالستیانس (متولد ۱۲۶۷ خورشیدی-وفات ۱۳۶۴ خورشیدی)، معروف به الگال، مهندس معمار، در جلفای اصفهان به دنیا آمد. وی دانش‌آموختهٔ کالج کینگز لندن بود.
- ساختمان پستخانهٔ مرکزی (خیابان امام خمینی)
- بانک شاهی ایران (بانک تجارت شعبهٔ میدان امام خمینی)
- ساختمان شمارهٔ ۱ وزارت امور خارجه
ژرژ مارکاریان
ژرژ مارکاریان بازیکن سابق فوتبال اهل ایران است. وی سابقه بازی در باشگاه فوتبال تاج تهران را دارد.
وی سابقه ۴ بازی ملی نیز در کارنامه دارد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#497
Posted: 21 May 2014 20:53
هوانس خان ماسحیان
هوانس خان ماسحیان در سال ۱۲۴۳ خورشیدی (۱۸۶۴ میلادی) در کوچه ارامنه، محله شاه‌عبدالعظیم تهران دیده به جهان گشود. پدر وی زورنی ماسحیان (زرگر و جواهر ساز) و مادرش آنا یرواندیان بودند.
وی تحصیلات خویش را ابتدا در تهران و سپس در پاریس به پایان رساند. پس از بازگشت به ایران ابتدا سمت مترجمی و سپس مشاورت سفیر ابران در لندن، برلین، درسدن و توکیو راعهده دار بود. در سالهای فعالیت در تهران سمت دبیری وزارت امورخارجه و مدیریت بخش‌های متعدد آن را به عهده داشت وی همچنین در سال ۱۳۰۶ (۱۹۲۷) به عنوان نمایندهٔ ارامنه وارد مجلس شورای ملی شد.
جدای از سیاست، وی فعالیت چشمگیری نیز در عرصه ادبیات داشته و به عنوان یکی از بهترین مترجمین آثار شکسپیر شناخته شده است. از وی به عنوان چهرهٔ درخشان ترجمهٔ معاصر زبان ارمنی یاد می‌گردد. وی همچنین آثاری چند به زبان فارسی ترجمه کرده است. از جمله کارهای وی میتوان به ترجمه ۱۵ از اثر شکسپیر به زبان ارمنی و همچنین سفرنامه برادران شرلی اشاره کرد.
هوانس خان ماسحیان همچنین دارای فعالیت مطبوعاتی بوده و در سال ۱۲۷۳ (۱۸۹۴) روزنامهٔ "شاویق" را تاسیس نمود که تا سال ۱۲۷۶ (۱۸۹۷) سردبیری آن را به عهده داشت.
هوانس خان در طول سالهای فعالیت خویش مفتخر به دریافت مدال‌ها و نشان‌های فراوانی گشته که از آن جمله میتوان به نشان‌های درجه یک و دو شیر و خورشید و نشان استانیسلاوسکی که از روسیه اشاره نمود
در ادبیات سیاسی اسران از وی به القاب "عماد الوزرا" و "مساعد السلطنه" یاد شده است.
هوانس خان ماسحیان در سال ۱۳۲۰ خورشیدی (۱۹۴۱ میلادی) دیده از جهان فروبست و مقبره وی هم اکنون در کلیسای مریم مقدس در خیابان میرزا کوچک خان جنگلی تهران قرار دارد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#498
Posted: 21 May 2014 20:55
آرداک مانوکیان
زادروز ۲۲ ژانویه ۱۹٣۱
بیروت
درگذشت اکتبر ۱۹۹۹
تهران
نقش‌های برجسته اسقف اعظم ارامنه تهران
از سال ۱۹۶۱ تا ۱۹۹۹
آرداک مانوکیان (زاده ۲۲ ژانویه ۱۹٣۱ بیروت لبنان - درگذشته اکتبر ۱۹۹۹ تهران ایران) اسقف اعظم ارامنه تهران از سال ۱۹۶۱ تا ۱۹۹۹ بود.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#499
Posted: 21 May 2014 20:57
هنریک مجنونیان
هنریک مجنونیان در سال ۱۳۳۰ در شهرستان ارومیه بدنیا آمد، وی تحصیلات ابتدایی خود را در دبستان بزرگمهر و دوره متوسطه را در دبیرستان فروغی آن شهرستان به پایان رسانید، سپس وارد دانشکده منابع طبیعی کرج شده و پس از اخذ لیسانس در سال ۱۳۵۲ تحصیلات خود را تا سال ۱۳۵۶ در دوره فوق لیسانس دراین دانشکده ادامه داد.
وی بعنوان عضو هیئت علمی و استاد یار از سال ۱۳۵۴ در آموزشکده محیط زیست مشغول به کار بوده‌است. در کنار تدریس، به عنوان کارشناس، مدت طولانی در سازمان حفاظت محیط زیست به فعالیت اجرائی پرداخته و در انتخاب و توسعه شبکه مناطق حفاظت شده کشور نقش موثری داشته‌است. بسیاری از راهبردها و ابتکارات حفاظت و مدیریت مناطق حفاظت شده و پارکهای ملی کشور در سه دهه گذشته بوسیله وی ترویج پیدا کرده‌اند.
هنریک مجنونیان در همه سطوح تحصیلی از آموزش و تربیت نیروهای اجرائی محیط زیست گرفته تا سطح عالی دانشگاه‌های دولتی تدریس کرده‌است. بسیاری از دانشجویان وی به مدارج شغلی و تحصیلی بالایی دست یافته و در حال حاضر از کارشناسان یا مدرسین کار آزموده سازمانهای اجرائی و مراکز آموزشی کشور بشمار می‌روند. وی همچنین در کنار آموزش رسمی در دانشگاه‌ها از طریق نشر وسیع اطلاعات نظری و تجربیات عملی خود در میان اقشار مختلف جامعه به آموزش غیر رسمی نیز پرداخته‌است.
تاکنون نزدیک به ۵۷ کتاب در سطوح مختلف تخصصی – ترویجی بصورت تالیف یا ترجمه از وی چاپ و منتشر شده‌است، نشر این حجم اطلاعات نه تنها در تاریخ سازمانهای اجرائی بلکه در سطح مراکز آموزش عالی نیز کم سابقه‌است. کتابهای وی در زمینه انتخاب، حفاظت و مدیریت پارکهای ملی و مناطق حفاظت شده و پناهگاه‌های حیات وحش سالیان درازی است که بصورت کتب درسی و کمک درسی در دانشگاه‌های کشور مورد تدریس و استفاده قرار می‌گیرد. تهیه راهبرد حفاظت از تنوع زیستی، نخستین گزارش ملی ایران به کنفرانس ریو و تهیه و تدوین دستور العملهای لازم الاجرای طرح ریزی اکوسیستم‌های خشکی ساحلی و دریایی از دیگر کارهای شناخته شده وی می‌باشد. هنریک مجنونیان جدا از اهل قلم بودن و تدریس در کمیته‌های مختلف تخصصی محیط زیست نیز فعال بوده‌است.
وی بصورت رسمی فعالیت خود را به عنوان محقق و مشاور در کمیته‌های فنی وعلمی نظیر کمیته فنی سازمان محیط زیست در طرح‌های بهره برداری پایدار، کمیته توسعه شبکه مناطق حفاظت شده، کمیته تعیین ده درصد حفظ جنگل‌ها، کمیته تخصصی بهسازی پارک ملی گلستان تدوین سیاست‌های گردشگری کمیته صیانت از جنگل‌های شمال کشور، کمیته بررسی طرح‌های مدیریت مناطق تحت حفاظت، کمیته ملی انسان و زیستکره یونسکو تا سال ۱۳۸۵ ادامه داد و پس از ۳۳ سال فعالیت رسمی به عنوان استادیار، کارشناس و مشاور ارشد در سال ۱۳۸۶ بازنشسته شده و در حال حاضر بعنوان عضو هیئت تحریریه نشریات محیط زیست، ویراستاری، تالیف و ترجمه مقالات و عرضه کتب محیط زیست به فعالیتهای علمی خود ادامه می‌دهد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#500
Posted: 21 May 2014 20:59
مخیتار هری
مخیتار هری (Mekhitar of Her) ، پزشک ارمنی بود که در هر، واقع در ارمنستان ایران زاده شد؛ احتمالا در بغداد تحصیل کرد و در حدود ۱۱۸۴ میلادی، در ارمنستان کیلیکیه به شهرت رسید.
طبیبی بسیار باسواد بود که یونانی، عربی و فارسی می‌دانست. در ۱۱۸۴ میلادی (سال ۶۳۳ تاریخ ارمنی)، در کیلیکیه رساله‌ای نوشت به نام تسلیت بیمار تب‌دار. عنوان کتاب ظاهراً تجنیسی از نام خود موٴلف است، چون مخیتار به معنی تسلی‌دهنده، و مخیتاروتیون به معنی تسلیت‌دادن است. این رساله چهل و شش فصل دارد و مطالب آن از مآخذ عربی، فارسی و ارمنی اقتباس شده است. اغلب اصطلاحات آن عربی ارمنی شده است. مخیتار رساله‌های دیگری هم درباره‌ٴ طب و کالبدشناسی تألیف کرد، ولی آنها را فقط از طریق منتخباتی که در آثار بعدی نقل شده است، می‌شناسیم.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
صفحه 50 از 65