ارسالها: 23330
#541
Posted: 23 Aug 2014 17:56
مراکز فرهنگی ارمنستان
اگر بخواهیم یک تعریف خوب از ارمنستان بکنیم، باید آن را به عنوان یک پارک فرهنگی معرفی کنیم. گردشگران از وفور مراکز باستانی و فرهنگی در این کشور شگفت زده می شوند. به جرات می توان گفت که غیر ممکن است شما شهر و یا روستایی را در این کشور بیابید که یک اثر باستانی یا یک مرکز فرهنگی و تفریحی در آن وجود نداشته باشد.
امروزه در شهر ایروان موزه های متعددی وجود دارد كه از معروفترین آنها می توان از ماتناداران نام برد که محل نگهداری نسخ خطي بسیار قدیمی است. در این مرکز آثاری وجود دارند که تاریخ نویسان و شرق شناسان منطقه از آنها به عنوان منابع اصلی تحقیقاتی خود استفاده های فراوانی برده اند.
اپرای ایروان از دیگر مراکزی است که نمی توان از آن به سادگی گذشت. این مرکز محل برگزاری کنسرتها و نمایش های بسیاري در طي سال است.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#542
Posted: 23 Aug 2014 17:58
آثار مهم فرهنگی و تاریخی
کلیسای اجمیادزین مقر رهبر ديني كليساي ارمني کاتوقیکوس يا جاثليق، در سال 303 ميلادي بنا شده و در شهری به همین نام در غرب ایروان واقع شده است. مراسمی که در این کلیسا برگزار می شود و وسایل قدیمی موجود در آن، از جمله دیدنی ترین مكانهاي ارمنستان است.
دومین مکان بنای یادبود سارداراباد است كه به یادبود جنگی که در سال 1918 بین ارمنيان و ترک ها در گرفت و نهایتاً باعث تشكيل جمهوری اول ارمنستان 1918 گردید، بناشده است.
زيزرناكابرت به معني قلعه پرستوها از جمله آثار دیدنی در ايروان به یادبود یک و نیم میلیون ارمنی که در دوران جنگ جهانی اول توسط حكومت عثماني کشته شدند، ساخته شده است. معبد گارنی از آثار پيش از دوران مسیحیت است و بسیار شبیه آثار معماری یونانی است. كليساي خورویراپ در محل سیاه چاله ای بنا شده که گریگور مقدس به مدت 13 سال در آن زندانی بوده است.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#543
Posted: 23 Aug 2014 18:00
سینمای ارمنستان
سینمای ارمنستان در تاریخ ۱۶ آوریل ۱۹۲۳ ایجاد شد. در آن روز با یک فرمان دولتی، کمیته دولتی سینمای ارمنی تشکیل شد.
در ماه مارس ۱۹۲۴ نخستین استودیوی فیلم ارمنی به نام آرمن‌فیلم (به ارمنی: Հայֆիլմ، تلفظ: های‌کینو) در ایروان بنیاد شد و کار خود را با یک فیلم مستند به نام «ارمنستان شوروی» (۱۹۲۴) آغاز کرد.
ناموس به کارگردانی هامو بیک‌نظریان اولین فیلم صامت و سیاه و سفید ارمنی بود. داستان این فیلم بر پایه نمایش‌نامه‌ای از الکساندر شیروان‌زاده در مورد ناکامی‌های دو دلداده است. این دو در کودکی توسط خانواده‌شان نامزد شده بودند ولی به خاطر بی‌ناموسی دختر، پدرش او را به عقد شخص دیگری درآورد.
نخستین فیلم صدادار پِپو نام داشت که در سال ۱۹۳۵ توسط هامو بیک‌نظریان ساخته شد.
پایان فرهنگ کشور ارمنستان
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#544
Posted: 23 Aug 2014 18:16
پوشاک ارمنیان جلفا
لباس همانند خوراک، مسکن، امنیت و مانند آن از نیازهای اولیه و اساسی بشر محسوب می شود اما در دنیای صنعتی امروز با رواج و رونق صنایع ماشینی بسیاری از هنرهای بومی از جمله انواع بافندگی و دوزندگی های سنتی و ... به کلی از رونق افتاده اند و قادر به رقابت با تولیدات انبوه صنایع ماشینی نیستند.
آنچه امروزه توجه مردم شناسان و جامعه شناسان را به خود جلب کرده پیام ها و راز و رمزهای موجود در پوشاک ملل گوناگون در ادوار مختلف است؛ پیام هایی که از باورها، آداب، سنن و خاستگاه قومی ملت ها برخاسته اند. شاید تلاش همین اندیشمندان برای رمزگشایی این پیام های نمادین بوده که اصطلاح نوین زبان پوشاک را در میان پژوهشگران این رشته رایج ساخته است.
امروزه جامعه شناسان در بررسی های میدانی خود دربارهٔ اقوام، جوامع، ایلات و اقشار مختلف اهمیتی خاص برای پوشاک و زیورآلات آنان قائل اند و نقش پیام های موجود در نقوش زیورآلات و شیوه های آرایش و پیرایش بدن را در شناسایی اقوام کمتر از خود لباس نمی دانند. به همین دلیل نمی توان ارتباط پوشاک را با هنر، ادبیات، مذهب، اقتصاد، طبقه و حتی هویت اجتماعی نادیده گرفت. شناخت دقیق حوادث، انگیزه ها و باورداشت های افراد و پرداختن به حقایق امور و سرمنشاء جریانات سبب خواهد شد تا پژوهشگران درک درستی از زبان پوشاک داشته باشند.
عوامل تأثیر گذار بر نوع پوشاک عبارت اند از:
- 1. جنسیت: هم چنان که در اکثر جوامع نگهداری و مراقبت از کودکان و دوشیدن دام ها بر عهدهٔ زنان بوده و مردها به دامداری، کشاورزی و انجام کارهای سنگین می پرداختند تن پوش آنان نیز متناسب با طبیعت و خصوصیات جسمانی آنها متفاوت بوده است.
- 2. شرایط جغرافیایی و آب و هوا: از جمله کاربردهای لباس پوشاندن بدن از سرما و گرماست لذا آب و هوا عامل مهمی در تعیین جنس لباس محسوب می شود به طوری که در مناطق سرد پارچه های پشمی و ابریشمی با رنگ های تیره و در مناطق گرم پارچه های کتانی و پنبه ای با رنگ های روشن برای تهیهٔ لباس مورد استفاده قرار می گیرند.
- 3. سن: انسان ها در مقاطع سنی مختلف از لباس های مناسب همان سن استفاده می کنند که رنگ و شکل لباس تأثیر بسیاری در این تناسب دارد.
- 4. شغل و موقعیت اجتماعی: شغل و حرفهٔ افراد نیز در انتخاب لباس مناسب برای آنان دخیل است. مشاغلی مانند چوپانی، پرستاری، خلبانی، آتش نشانی و ... هریک لباس مخصوص به خود را می طلبند. در گذشته هنگامی که شخصی به شغل دولتی مهمی منصوب می شد به فرمان پادشاه خلعتی برای وی می فرستادند. این خلعت که از یک یا چند جامه تشکیل می شد گاهی با شمشیر یا انگشتری ای نیز همراه بود. نمونه ای از این فرمان ها در موزهٔ کلیسای وانک به شمارهٔ 167 موجود است. در این فرمان، به حکم شاه عباس دوم در 1052 ق/1642م خواجه سرفراز به منصب کلانتری جلفا انتخاب و به همین مناسبت عبا و بالاپوش زربفتی از طرف شاه به وی اهدا شده است.
- 5. شرایط تاریخی: دوره های گوناگون و شرایط تاریخی و سیاسی نیز از عوامل تأثیر گذار بر پوشش اقوام مختلف اند. در طول تاریخ، گروهای غالب همواره شیوهٔ پوشش خود را بر اقوام مغلوب تحمیل کرده اند. سرزمین ارمنستان نیز به دلیل اینکه سال ها میدان تاخت و تاز امپراتوری های بزرگ بوده از این قاعده مستثنی نیست و به اجبار تأثیرات بسیاری را از آنان پذیرفته. گاه نیز نه به اجبار که به اختیار و انتخاب شیوه ای از پوشش همسایگانش را اقتباس کرده و با آمیزش آن با فرهنگ خودی نمونه ای جدید ارائه داده است.
- 6. اعتقادات و آداب و رسوم: نقوش و تزیینات به کار رفته در لباس های اقوام مختلف مبین اعتقادات و آداب و رسوم آنان است. رنگ ها نیز برای هر قوم معنا و نشانه ای خاص دارند. با مطالعهٔ شکل و رنگ لباس هر قوم می توان به روحیات آنها پی برد.
- 7. مذهب: ادیان و مذاهب با ایجاد پیوندهای دینی و اعتقادات مذهبی پیروان خود را ملزم به رعایت اصولی خاص می سازند که بر شکل و رنگ لباس آنان تأثیر می گذارد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#545
Posted: 23 Aug 2014 18:19
معرفی لباس لباس های سنتی اهالی جلفا تا اوایل قرن بیستم
تکیهٔ این مقاله بر معرفی لباس های سنتی اهالی جلفا تا اوایل قرن بیستم است. معرفی لباس های جدیدتر با مدل های کمابیش اروپایی، که در دوره های بعدی تا اواخر دوران پهلوی باب شد، مبحثی جدا و خارج از حوصلهٔ این نوشتار است.
البته اشاراتی گذرا به وضعیت طبقات اجتماعی ارمنیان در شکل دهی به انواع پوشاک شده اما بی تردید در تمامی جوامع اقتصاد نقشی تعیین کننده در این شکل دهی دارد.
در خانواده های ارمنی رسم آماده سازی و دوخت لباس های جهیزیه به وسیلهٔ دختران سبب حفظ انواع لباس ها و تداوم شیوه های پوشش زنان ارمنی شده اما این مسئله در مورد مردان صدق نمی کند زیرا آنان از طرفی در انتخاب لباس آزادتر از زنان بوده اند و از طرف دیگر به دلیل مسائل اجتماعی و سیاسی و زیر سلطه بودن سرزمینشان ناگزیر به انتخاب لباس های معمول حکومتی می شدند. از این رو ملاک تشخیص صحیح نوع لباس و شیوهٔ سنتی پوشش ارمنیان پوشاک زنان ارمنی است که ارزشی والا در ثبت هویت و فرهنگ ملی ارمنیان دارد.
در طی سده های گذشته، لباس ارمنیان از عناصر حفظ هویت ملی و فرهنگی آنان بوده است. لباس زن ارمن هنر، صنعت، فضایل اخلاقی و سلیقهٔ اجتماعی او را نمایان می ساخت و هر اندازه خلاقیت و ابتکار و هنر وی در به کار بردن سوزن دوزی و تزیین لباس بیشتر بود به همان اندازه وجههٔ او در اجتماع استوارتر می شد. اعمال این سلیقه های شخصی از یک سو و نکته سنجی های اجتماعی از دیگر سو لباس های سنتی زن ارمنی را قرن های متوالی پا برجا نگاه داشت.
با مهاجرت اجباری ارمنیان به ایران در زمان شاه عباس اول صفوی (سدهٔ هفدهم میلادی) بیم آن می رفت که فرهنگ ارمنیان به کلی از میان برود اما ارمنیان جلفای قدیم به چنان مرتبه ای از تمدن و رشد فرهنگی رسیده بودند که نه فقط نابود نشدند بلکه در زمان سلطنت شاه عباس اول و دوم صفوی دوران جدیدی از شکوفایی و سازندگی را آغاز و هنرها و دستاوردهای خود را نثار یکی از بزرگ ترین و پرجمعیت ترین شهرهای آن زمان خاورمیانه کردند.
در مهاجرت به ایران زنان ارمنی جلفا نوع پوشش خود را، که به شیوهٔ لباس های ملی و سنتی نواحی آرارات، نخجوان و جلفای قدیم بود، به همراه خود به ایران آوردند و سالیان متمادی در کمال آزادی آن را حفظ کردند.
از ویژگی های پوشاک دورهٔ صفوی استفاده از پارچه های مجلل و پرنقش و نگار با تزیینات و دوخت های بسیار ظریف است اما به دلیل کمبود منابع تحقیقاتی دربارهٔ پوشاک ارمنیان از اواخر حکومت صفویه تا استقرار حکومت قاجار اطلاعات چندانی از لباس آنان در این دوره در دست نیست و بر اساس اطلاعات فعلی تغییرات چندانی در پوشاک ارمنیان این دوره دیده نمی شود، مگر کاسته شدن از کیفیت پارچه ها و ظرافت دوخت لباس ها.
با مطالعهٔ بایگانی عکس های موجود از ارمنیان در اواخر دورهٔ قاجار و اوایل دورهٔ پهلوی می توان نفوذ مدل های غربی لباس را در پوشاک ایرانیان از جمله اهالی جلفا مشاهده کرد. در این دوران، به مرور لباس رسمی از لباس بومی و سنتی فاصله گرفت و الگوهای خارجی بیش از پیش آشکار شدند. این سیر تحول پوشاک همچنان ادامه داشت تا زمان حکومت پهلوی و وقوع اتفاقات قابل تأملی چون کشف حجاب و احیای مجدد آن در نظام جمهوری اسلامی.
ارمنیان ایران نیز از این تحولات اجتماعی و سیاسی بی بهره نماندند و با ورود لباس های خارجی، مدهای رنگارنگ و البسهٔ راحت اروپایی لباس های سنتی خود را اندک اندک کنار گذاشتند و همچون سایر ایرانیان از شیوه های اروپایی پیروی کردند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#546
Posted: 23 Aug 2014 18:21
لباس زنان جلفا
زنان جلفایی معمولاً دو نوع لباس داشتند: لباس هایی که در مجالس و مراسم خاص می پوشیدند و دیگر لباس هایی که به طور معمول و روزمره به تن می کردند. لباس مجلسی معمولاً از پارچه های زری و گران قیمت دوخته می شد اما انتخاب جنس پارچه و تزیینات آن به قدرت و توان مالی خانواده بستگی داشت. خانواده هایی که دارای توان مالی بیشتری بودند از پارچه های گران قیمت و اروپایی، که تاجران به ایران می آوردند، استفاده می کردند و برای تزیین و شکوه بخشیدن بیشتر به آن یراق آلات طلا و نقره و سنگ های قیمتی و نیمه قیمتی به کار می بردند. در برخی مواقع این لباس های مجلسی به دلیل داشتن کیفیت عالی و نگهداری خوب از نسلی به نسل دیگر به ارث می رسید اما لباس های روزمرهٔ خانم ها از پارچه های ساده و ارزان قیمت دوخته می شد و کمترین تزیینات بر روی آنها صورت می گرفت. در ادامه به معرفی تن پوش، سربند، زیورآلات و ... زنان ارمنی خواهیم پرداخت.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#547
Posted: 23 Aug 2014 18:25
انواع تن پوش زنان جلفا
انواع تن پوش زنان جلفا شامل لباس های زیر می شد:
- تاگالا
- مندیل
- شابیک
- کولاجا
- شالوار
تاگالا
تاگالا عبارت بود از تن پوشی بلند و جلوباز با یقهٔV یا U شکل و بدون برگردان. آستین های تاگالا بلند و ساده بود و معمولاً روی آستین بلندتر از حد معمول دوخته می شد به شکلی که امتداد آن روی دست ها به صورت نوک تیز قرار می گرفت.
قد تاگالا به طور معمول تا زیر زانو بود و پیراهن از زیر آن معلوم می شد. دامن لباس در پهلوها چاکی حدود سی تا چهل سانتی متری داشت و بر روی لباس کمربند بسته می شد.
در گذشته برای تهیهٔ تاگالا از پارچه های سوزن دوزی شده استفاده می کردند اما عکس های موجود از پوشاک ارمنیان نشان می دهد که پارچه ها روز به روز ساده تر و از تزیینات آنها کاسته شده و در نهایت هم به پارچه هایی مانند ترمه و اطلسی ختم شده است. رنگ پارچهٔ تاگالا را معمولاً مخالف پیراهن زیر انتخاب و دور گردن، پایین لباس و سرآستین ها را حاشیه دوزی و نواردوزی می کردند. در مواردی جلوی سینه دکمه های نقره ای دوخته می شد که هم کار دکمه را می کرد و هم تزیین لباس محسوب می شد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#548
Posted: 23 Aug 2014 18:28
مَندیل
مندیل تور قرمزرنگی بود با حاشیه های طلایی که معمولاً آن را از هندوستان وارد می کردند. زنان این تور را که نقوش و حاشیهٔ طلایی رنگ داشت مانند پیش بند کودکان بر روی سینه و شانه ها می بستند و آن را در پشت گردن محکم می کردند. بلندی قد مندیل تا زیر سینه بود. مندیل بر روی تزیینات سینه مانند دوش پوق بسته می شد. به مرور زمان و با نبود پارچهٔ مندیل سنتی در جلفا پارچه های ساده تری برای مندیل به کار گرفته شد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#549
Posted: 23 Aug 2014 18:31
شابیک
در اصطلاح محلی به پیراهن شابیک گفته می شود. شابیک لباس بلند کمرچینی بود که خانم ها آن را تنها یا زیر تاگالا می پوشیدند. این لباس آستین هایی ساده و بلند با یقهٔ ایستاده (آخوندی) داشت و در قسمت وسط سینه از یقه تا کمر دارای سجافی بود که معمولاً با چند دکمهٔ نقره، سوزن دوزی و نواردوزی تزیین می شد. دامن شابیک چند برابر بالاتنه عرض داشت و با چین های سوزنی و گاهی پیلی به بالا تنه وصل می شد. جنس این پیراهن از تافته، ترمه، قلمکار، اطلس یا چیت گلدار بود که هر کس با توجه به توانایی مالی خود از پارچهٔ مناسب استفاده می کرد. بلندی شابیک تا قوزک پا بود و معمولاً پایین دامن پانزده تا بیست سانتی متر بالاتر از لبه نواردوزی می شد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#550
Posted: 23 Aug 2014 18:34
کولاجا
در اصطلاح محلی به کت (پالتو) کولاجا می گفتند. کولاجا نیم تنه ای جلو باز بود از جنس ماهوت یا مخمل با آستین های ساده و اغلب دکمه های نقره ای بسیار زیبایی داشت و سر آستین ها و دور یقهٔ آن حاشیه دوزی و نواردوزی می شد. کسانی که توانایی مالی بیشتری داشتند در کنار تزیینات حاشیه پوست حیوانات را نیز به صورت نوار می دوختند. کولاجا را در فصل زمستان بر روی تاگالا می پوشیدند.
شالوار
شلوار یا در اصطلاح محلی شالوار یا تنبان زیرجامه ای لیفه دار بود که با بندی پشمی به دور کمر محکم می شد. شلوارهای زنان ارمنی معمولاً دو تکه بود: تکهٔ بالا تا سر زانو و از جنس چیت، متقال و کرباس (معمولاً سفید رنگ) و تکهٔ پایین حاشیه دار و دارای تزیینات.
پایان انواع تن پوش زنان جلفا
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
صفحه 55 از 65