ارسالها: 23330
#81
Posted: 14 Apr 2014 14:45
پادشاهان اورارتو
ایشپوئینی
مینوآ
آرگیشتی یکم
ساردوری دوم
روسای یکم
روسای دوم
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#82
Posted: 14 Apr 2014 14:47
ایشپوئینی
دوران ۸۲۰ پ. م.
پیش از منوآ
پس از از پیشوایان نخست
فرزندان منوآ
دین ادیان محلی
ایشپوئینی پیشوای اورارتوییان، در خلال سال‌های -۸۲۷ تا ۸۲۳ پ. م. - هنگامیکه شامشی آداد پنجم پادشاه آشور سرگرم استقرار حکومتی واحد در سراسر خاک آشور بود، از فرصت استفاده نمود و به کرانه‌های غربی دریاچه اورمیه یورش برد و پادشاهی گیلزان را به اورارتو منضم ساخت و ظاهراً شکست سختی به فرمانفرمای ماننا وارد کرد.
خالدی، خدای اورارتو
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#83
Posted: 14 Apr 2014 14:48
تصرف گیلزان
سرزمین گیلزان در الواح ایشپوئینی یاد نشده ولی از این عصر به بعد گیلزایی در منابع آشوری دیده نمی‌شود. انضمام این ناحیه به اورارتو از آنجا نیز پیداست که اورارتوییان در آن زمان موساسیر را که با آن ناحیه مجاور بود متصرف بودند و از آغاز حکومت مینوآ پسر ایشپوئینی اورارتوییان بارها به جنوب دریاچه اورمیه لشکرکشی کردند. اگر اصطلاح دریای برآمدن خورشید را که در الواح شامشی آداد پنجم آمده مربوط به دریاچهٔ اورمیه بدانیم، چون از مسکونهٔ «اوشپینا» نیز در کنار آن یاد شده. این خود دلیل دیگری بر متصرفات ایشپوئینی در اراضی دریاچه اورمیه می‌باشد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#84
Posted: 14 Apr 2014 14:50
دریای بر آمدن خورشید
حریفان عمدهٔ شامشی آداد پنجم، «شارسینا» و «ایشپوئینی» پادشاهان اورارتو بودند. در لوح شامشی آداد پنجم مذکور است که سردار مورتارّیس - آشور به «دریای بر آمدن خورشید» رسید. معلوم نیست که منظور دریاچه اورمیه است یا دریای خزر. ولی احتمال اخیر به صواب نزدیک تر است.
در این مورد باید گفت که آشوریان دریای خزر را با دریای سیاه و دریای مدیترانه مربوط ولی از خلیج فارس مجزا می‌دانستند. این نظر دربارهٔ دریای خزر در عهد نفوذ فرهنگ و تمدن یونان (هلنیسم) نیز رواج داشت و حال آنکه حتی هرودوت در گذشته از نادرستی آن مطلع بوده است.
شرح تصرف شهر موساسیر توسط ایشپوئینی در سنگ‌نوشته کیله‌شین که در عراق و در نزدیکی مرز ایران قرار دارد آمده است.
پایان ایشپوئینی
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#85
Posted: 14 Apr 2014 14:52
مِنوآ
مِنوآ فرزند و جانشین ایشپوئینی پیشوای قبایل اورارتو. وی در دوران حکومت آداد نراری سوم پادشاه آشور به مستعمرات آشور یعنی سرزمین ماننا یورش برد. لشکرکشی منوآ به ماننا در پایان قرن نهم پیش از میلاد صورت گرفت و تعداد این لشکرکشی‌ها کمتر از دو نبود. پیشوای اورارتو قلعه‌ای در خاک ماننا احداث یا احیا کرد و لوحی از وی در آنجا باقی است که حاکی از آن می‌باشد.
دوران ۸۱۰ پ. م.
لقب(ها) سوارکار
پیش از آرگیشتی
پس از ایشپوئینی
پدر ایشپوئینی
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#86
Posted: 14 Apr 2014 14:53
یورش نخست
نخستین لشکرکشی اورارتو به ماننا در زمان حکومت مشترک ایشپوئینی و منوآ وقوع یافته بوده و مربوط است به سال‌های - ۸۲۰ تا ۸۱۰ پ. م. - لشکرکشی دوم را می‌باید به بعد از سال - ۸۰۶ پ. م. - و حتا محتملا بعد از سال - ۸۰۲ پ. م. - مربوط دانست. در عین حال لشکرکشی‌های آشور علیه خوبوشکیه در جنوب دریاچه وان را که در سال - ۸۰۱ پ. م. - آغاز گردیده بوده باید همچون اقدام متقابلی علیه تهاجم اورارتوییان به جناح شرقی آشور دانست. بدین سبب و به ظن اقوی، سلطه و سیادت اورارتو در ماننا در تاریخ - ۸۰۲ و ۸۰۱ پ. م. - صورت گرفته بود.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#87
Posted: 14 Apr 2014 14:54
جنگ‌های منوآ
سمیرامیس و پسرش آداد نراری سوم با منوآ پیشوای قبایل اورارتوییان دو بار در ماننا و پنج بار در جنوب دریاچه وان در خوبوشکیه و یک بار در درّهٔ علیای فرات پیکار کردند.
سلمنسر چهارم جانشین آداد نراری سوم نیز از سال - ۷۸۱ تا ۷۷۸ پ. م. - با اورارتو در جنگ بود، ولی کامیاب نگردید. در آن زمان قبایل جنگجوی اورارتو برای آشور خطری جدّی بشمار می‌رفت]. حتا در پایان قرن نهم پ. م. اورارتوییان موساسیر را در بخش علیای زاب بزرگ در مرز آشور اشغال کردند و مستقیماً مرکز خاک آشور را مورد تهدید قرار دادند و در آغاز قرن هشتم وارد قسمت علیای رود فرات گشتند.
پایان منوآ
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#88
Posted: 14 Apr 2014 14:58
آرگیشتی یکم
آرگیشتی یکم (به زبان اورارتویی: آرگیشتیشه، به ارمنی: Արգիշտի) ششمین پادشاه کشور باستانی اورارتو در خاور آناتولی بود.
آرگیشتی یکم از سال - ۷۸۵ تا ۷۶۳ پیش از میلاد - فرمانروایی کرد و پایتختی که به نام اربونی بنیاد نهاد هم‌اکنون شهر ایروان، پایتخت کشور ارمنستان است.اما از مجموع اسناد بررسی شده چنین بر می‌آید که سال - ۷۷۴ پ. م. - با سال ششم جکومت آرگیشتی مطابق است و بنابر این وی در سال - ۷۷۹ پ. م. - به تخت سلطنت اورارتو جلوس کرد. شاید هم سال اول آرگیشتی طبق متن سال‌نامهٔ خورخور که محفوط مانده سال اول حکومت آرگیشتی نبوده و سال دوم باشد. بدین قرار دوران حکومت آرگیشتی یکم را باید از سال - ۷۸۰ تا ۷۵۸ پ. م. - دانست و به همهٔ ارقام سال‌های حکومت این پادشاه که ذکر شد واحدی افزود.
آرگیشتی پسر منوآس بود و کار پدرش در کشورگشایی را ادامه داد. وی بر آشور چیرگی یافت و شمال سوریه را نیز تصرف کرد و اورارتو را تبدیل به نیرومندترین کشور در دوران پس از هیتی‌ها در خاور نزدیک کرد.
از سوی شمال، آرگیشتی پادشاهی خود را تا دریاچه سوان گسترش داد و بیشتر نواحی دیائهی و دره آرارات را متصرف شد. آرگیشتی، دژ اربونی را در سال ۷۸۲ و دژ آرگیشتی‌خینیلی را در سال ۷۷۶ ساخت.
از مصادمهٔ آرگیشتی یکم با آشوریان دوبار در ذیل سال پنجم سال‌نامه خورخور بمناسبت لشکرکشی به نامار و ذیل سال ششم بمناسبت لشکرکشی علیه قلعهٔ بوشتو در پارسوا، یاد شده است. در جدول‌های آشوری نام دهندگان، ذیل سال -۷۷۶ پ. م. - از لشکرکشی آشوریان علیه اورارتو و ذیل سال - ۷۷۴ پ. م. - علیه اورارتو و نامار یاد شده است. لشکرکشی آرگیشتی‌یکم در سال پنجم سلطنت ممکن است پاسخی بوده به تجاوز آشوریان در سال قبل از آن. نام‌جای آرسیتانی که در سال‌نامهٔ آرگیشتی ذیل وقایع آن ذکر شده در کوه‌های پارسوا می‌باشد. در این مورد اشاره‌ای به پادشاه آشور نشده و فقط مذکور است که: « در نقاط مسکونی آشور مانند (؟) کشور خود جنگجویان را گرد آوردم ». ظاهراً سخن از تهاجم به نامار و شاید هم به ایالت آشوری زاموا در میان می باشد. و چون ابتکار ناشی از آرگیشتی بوده طبیعی است که فهرست نام دهندگان ( اپونیم ها ) در ذیل سال مزبور از لشکرکشی آشور یادی نمی‌کند در عوض این لشکرکشی آرگیشتی موجب شد که آشوریان در سال بعد - ۷۷۴ پ. م. - به نامار لشکرکشند.
شمشی ایلو که سرکردگی لشکریان آشور را به عهده داشت خویشتن را غالب بر کوتیان و نامار می‌خواند و در کتیبهٔ خود از جنگ با آرگیشتی سخن می‌گوید. سال‌نامهٔ آرگیشتی نیز ظاهراً، خبری می‌دهد که پادشاه اورارتو: « آشور را از کشور خویش بیرون راند و تارو و مار ساخت ». گذشته از این در ذیل سال هشتم آرگیشتی، سال‌نامهٔ خورخور خبر می‌دهد که پادشاه اورارتو به هنگام لشکرکشی به سرزمین ماننا تا مرز آشور رسید و چون از مرز مزبور تجاوز نکرد در جدول نام دهندگان آشور اشاره‌ای به تصادم با اورارتو نشده است.
دوران ششمین پادشاه اورارتو
از ۷۸۵ تا ۷۶۳ (پیش از میلاد)
پس از منوآس
پدر منوآس
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#89
Posted: 14 Apr 2014 15:01
ساردوری دوم
ساردوری دوم جانشین آرگیشتی یکم در دههٔ پنجم قرن هشتم بر تخت سلطنت کشور اورارتو جلوس نمود. در زمان وی سرزمین ماننا یا بحشی از اراضی دریاچه اورمیه بویژه قسمت شمالی آن تحت انقیاد شاهان اورارتو قرار داشت. به رغم لشکرکشی‌های خانمان بر بادده آرگیشتی یکم دو حملهٔ دیگر توسط ساردوری دوم انجام گرفت اما اورارتوییان دیگر نتوانستند سرزمین ماننا را کاملا و بطور قطع مطیع و منقاد خویش سازند.
ماننا در پایان حکومت آرگیشتی یکم کاملا تابع اورارتو شد زیرا که سارودری دوم پسر آرگیشتی باری دیگر به نامار در سال - ۷۵۰ پ. م. - لشکر کشید و حمله به نامار مستلزم این بود که از اراضی ماننا عبور نماید. شاید نیرومندی مجدد ماننا با ضعف موقعیت اورارتو و تقویت آشور که مقارن با سلطنت تیگلت پیلسر سوم پادشاه قدرتمند آشور بود، مربوط باشد. این پادشاه، چنانکه اسناد گواهی می‌دهند در طی نخستین لشکرکشی خویش علیه ماد با ماننا تماس عملیاتی داشت.
به نظر می رسد که سارودری دوم در همان سال با ماننا - در خاک ماننا - پیکار کرد و چنانکه در سال‌نامه‌ها مذکور است پس از اشغال دژ داربو آن سرزمین را به خاک اورارتو منظم ساخت. اما بعد نفوذ ماننا به هر تقدیر بر نقاط دور دست جنوب و محتملا به ماوراء ناحیهٔ مسیر رود جغتو بسط یافت. و اینکه لشکرکشی ساردوری دوم به نامار رسماً لشکرکشی به ماننا خوانده شد نیز حاکی از بسط ماننا به نواحی مزبور است. لشکرکشی‌های اورارتوییان علیه ماننا بعدها بر اثر شکستی که از طرف تیگلت پیلسر سوم پادشاه آشور در سال - ۷۴۳ پ. م. - به آنان وارد کرد، متوقف گشت.
اوشکایا - اسکو ی کنونی در دامنهٔ غربی سهند - که قلعهٔ مرزی اورارتو با ماننا بود و محتملا در عهد ساردوری دوم هنگام تسخیر ناحیهٔ سوبی واقع در کرانهٔ شرقی دریاچه اورمیه ساخته شد.
دوران ۷۵۰ پ. م.
پیش از روسای یکم
پس از آرگیشتی یکم
پدر آرگیشتی
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#90
Posted: 14 Apr 2014 15:09
موقعیت‌های استقرار دولت اورارتو
توشپا
رازلیق
دهستان رازلیق
قلعه رازلیق
توشپا
نمای کنونی درون یکی از سازه‌های توشپا(یادگاری نوشتن روی آثار باستانی مثل اینکه اپیدمی شده !)
توشپا (به ارمنی کلاسیک:Տոսպ Tosp؛ به اکدی:Turuspa) نام شهری بوده که در سدهٰ نهم پیش از میلاد پایتخت دولت اورارتو بوده‌است. ویرانه‌های این شهر امروزه در غرب شهر وان در خاور دریاچه وان و در استان وان در کشور کنونی ترکیه جای‌گرفته‌است.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
صفحه 9 از 65