صفحه 13 از 38: « پیشین 1 ... 12 13 14 ... 37 38 پسین »

تاجیکستان

sepanta_7

کاربر

ارسالها: 23330

#121 Posted: 5 Oct 2013 20:36

سینمای تاجیکستان
نخستین فیلم‌های سینمای تاجیکستان در آغاز دههٔ ۱۹۳۰ میلادی ساخته شدند، برای نمونه وقتی امیران می‌میرند با کارگردانی لیدیا پچنورینا در سال ۱۹۳۲ میلادی کارگردانی شد.

ولی نخستین گروه برجستهٔ فیلم‌ها متعلق به بوریس کیمیاگرف است که برخی از آنها عبارت اند از: داخونده (۱۹۵۶)، رستم و سهراب (۱۹۷۱) – بر پایهٔ شاهنامهٔ فردوسی - و آدم پوستش را عوض می‌کند در سال ۱۹۷۸ یک سال پیش از مرگ کارگردان. در میان کارگردانان همان نسل به نام‌های ولادیمیر موتیل با بچه‌های پامیر (۱۹۶۳)، مقدس محمودف، طاهر صابرف با افسانهٔ عشق (۱۹۶۳) و انور تورایف و سووَت حمیدف بر می‌خوریم.

در سال ۲۰۰۶ میلادی، فیلم تاجیکی بهشت فقط برای مردگان در ۵۹ امین جشنوارهٔ فیلم کن نمایش داده شد. کارگردان آن، جمشید عثمانف برای کارهایش، پرواز زنبور (که همراه مین بیونگ-هون ساخته شده بود) و به ویژه فرشتهٔ کتف راست که در کن ۲۰۰۲ برگزیده شد پیش از آن شناخته شده بود

این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.

sepanta_7

کاربر

ارسالها: 23330

#122 Posted: 5 Oct 2013 20:39

بحران در سینمای تاجیکستان
آیا سینمای تاجیکستان با مشکلاتی که دارد می تواند نماینده فرهنگ و هنر تاجیک باشد؟ سینماگران تاجیک خیلی خوشبین نیستند. گرچه جشنواره ها امیدهایی می آفرینند، اما بحران اصلی سینمای تاجیکستان در نداشتن حمایت مالی است.

در برابر رویدادهای مهم سیاسی، زندگی فرهنگی دوشنبه یکرنگ و یکنواخت به نظر می رسید تا اینکه جشنواره ی دیدار ۲۰۰۶ با ۷۳ فیلم، مثل نسیم سحری فضای این شهر زیبا را طراوت تازه ای بخشید. به نظر نمی رسد خیلی مهم باشد بگوییم کدام فیلم جایزۀ اول را صاحب شد. برای سینما گران تاجیک برگزاری چنین فستیوالی که جهانیان را از موجودیت فیلم تاجیک و فیلم سازی در تاجیکستان با خبر می کند، به خودی خود مهم تر از جشنواره بود. جشنواره، ابتکار اتحادیۀ سینماگران تاجیک بود و دولت سهمی در آن نداشت. اتحادیۀ سینما گران تاجیکستان، توانستند با مبلغی حدود پنجاه هزار دلار، جشن زیبای سینما را برگزار کنند.

آیا جشنوارۀ دیدار می تواند وضع سینمای تاجیکستان را دیگرگون کند؟ به این سوال می شود جواب مثبت داد. چرا که در فستیوال دوسال پیش تنها دو فیلم تاجیکی به نمایش گذاشته شد. اما در دیدار ۲۰۰۶، ۹ فیلم هنری و مستند دیدیم و یک گام دیگر به احیای سینمای تاجیک نزدیک شدیم.

مدیر هنری دیدار ۲۰۰۶ ، سعدالله رحیموف می گوید سینمای تاجیک طفل یتیمی را می ماند که نیاز به کمک و سرپرستی دارد. ما در اصل به کمک مالی نیاز داریم تا بتوانیم فیلم بسازیم. برای برگزاری جشنوارۀ دیدار، بعضی بانک ها، شرکت های تلفن همراه، و موسسات خارجی سرمایه گذاری کرده اند. این نشانی از آن است که آنها دارند به سینما توجه ودرآن سرمایه گذاری می کنند. البته برگزار شدن جشنواره می تواند تأثیر مثبتی بر سینما و فیلم سازی تاجیکستان بگذارد، ولی نمی تواند وضع را در این بخش فرهنگی بکلی تغییر بدهد.

منور منصورخدایوف، رئیس اتحادیۀ سینماگران تاجیکستان، می گوید حقیقت این است که به وضع سینمای تاجیک خیلی خوشبین نیستم. طی پانزده سال دوران استقلال هیچ فیلم سینمایی روی نوار سی و پنج میلی متری گرفته نشده است. به همین دلیل سینمای تاجیک در جشنواره های سینما حضور ندارد. فیلم هایی که امروز در تاجیکستان تولید می شوند فیلم های ویدیویی اند که نمی توانند در فستیوال های حرفه ای شرکت کنند. به نظر او دیگر تا سالهای زیادی در تاجیکستان نمی توان فیلمی مثل فیلم داستانهای شاهنامۀ فردوسی اثر کارگردان معروف تاجیک، باریس کیمیاگروف، ساخت. زیرا سینمای امروز تاجیکستان برخلاف دورۀ شوروی از کمکهای دولتی برخوردار نیست.

دولت سال گذشته برای راه اندازی سینمای تاجیک حدود ۵۰۰ هزار سامانی - واحد پول تاجیکستان - اختصاص داد. این در حالی است که به گفته منور منصور خدایوف برای ساختن یک فیلم متوسط حدود دو میلیون دلار لازم است.

البته تاجیکستان بعد از جنگ شهروندی ( داخلی ) دچار مشکلات زیاد از جمله مشکلات اقتصادی شده است و دولت نمی تواند به اندازۀ کافی از سینما پشتیبانی کند. اما سوالی که وجود دارد این است که آیا بهتر نیست در خرج جشن های مختلف که بیش از اندازه با شکوه برگزار شوند، قدری صرفه جویی نمایند و آن پول را به سینماگران بدهند تا آنها بتوانند هنر و فرهنگ تاجیکستان را در جهان معرفی کنند.

سینما در نظام کمونیستی از اهمیت و پشتیبانی خاص برخوردار بود. زیرا کمونیست ها به سینما به عنوان دستگاه تبلیغی خود می نگریستند و در همۀ شهرها و نواحی و حتی در روستاهای خیلی دوردست پخش فیلم سینما راه انداخته بودند. امروز در تاجیکستان تنها یک دوسالن نمایش فیلم وجود دارد که درآنجا تنها فیلم های ویدیویی هندی و غربی را به تماشا می گذارند. یعنی دولت تاجیکستان ازاین دستگاه تبلیغاتی اصلا استفاده نمی کند. واین در آینده می تواند برای این کشور پیامدهای خوب نداشته باشد. زیرا که نسل جوان تحت تاثیر فرهنگ بیگانه قرار می گیرد و می تواند اصالت خویش را فراموش سازد. در اواخر سالهای ۸۰ میلادی تاجیک فیلم هر سال پنج شش فیلم بلند هنری و ده پانزده فیلم مستند تولید می کرد و کارگردانهایی جوان و با استعداد مثل بختیار خداینظروف داشت. امروز با تاسف باید بگوییم که فیلم های اصیل که قبلا در تاجیکستان ساخته می شد دیگر وجود ندارد. کارگردان های جوان ترک وطن کرده و در خارجه بسر می برند.

تاجیکستان بعد از فروپاشی اتحاد شوروی نیاز به ایدئولوژی تازه داشت. طی چند سال دولت داران در جستجوی ایدئولوژی جدید می گشتند و برای پر کردن خلاء ایدئولوژی به نیاکان خود رو آوردند. در مرکز شهر دوشنبه مجسمۀ اسماعیل سامانی، به عنوان اساس گذار دولت داری تاجیکان برپا شد. ولی دولت هیچ کمکی نکرد تا فیلمی راجع به آن و یا دولت داری آن دورۀ تاریخی ساخته شود. در واقع برای تبلیغ ایدئولوژی جدید و برای معرفی تاجیکستان صاحب استقلال در عرصۀ جهانی در رشتۀ سینما به کمک دولت هیچ کاری صورت نگرفت. این یکی از نقاط ضعف دولت در تربیت نسل جدید است.

مروز ما تلاش های سینماگران جوان تاجیک را می بینیم که می خواهند فیلم بسازند، ولی از تجربه و شرایط لازم برای ساختن فیلم سی و پنج میلی متری برخوردار نیستند و از لحاظ حرفه ای باید آموزش بیشتری ببینند. با این حال فیلم آواره به کارگردانی گلندام محبتوا در جشنوارۀ اروپا- آسیا در شهر آلماتی جایزۀ بهترین نقش زن را از آن خود کرد. این فیلم ویدیویی بود و بازهم بدون کمک مالی دولت ساخته شده بود. به عقیدۀ کارشناسان اگر این کار گلندام محبتوا روی فیلم سی و پنج ملی متری بود، می توانست در جشنواره های دیگر نیز شرکت کند. سینما گران تاجیک بیشتر در شهرهای مسکو و سن پترزبورگ آموزش دیده اند، اغلب آنها خارج از تاجیکستان به سر می برند و در داخل کشور کسی نیست که نسل جدید فیلم سازان را آموزش بدهد.

در آخر بر این نکته می خواهم تاکید کنم که اگر وضع سینما در تاجیکستان به این حال که هست باقی بماند بعد از چند سال دیگر سینما همچون هنر در تاجیکستان بکلی از بین خواهد رفت. ولی دوستداران سینما در این کشور خوشبین تر و امیدوارند که وضع سینمای تاجیک در جهت مثبت تغییر کند و فیلم سازان تاجیک به وطن باز گردند و سینمای تاجیک را دوباره احیا کنند.

نويسنده : خورشيد نظرف

این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.

ویرایش شده توسط: sepanta_7

sepanta_7

کاربر

ارسالها: 23330

#123 Posted: 5 Oct 2013 20:44

سینمای تاجیکستان
تاجیک - کینو (بعدها تاجیکفیلم) در ۱۹۳۰ تأسیس شد و تا پیش از دههٔ ۱۹۸۰ تعداد اندکی فیلم تولید کرد (از جمله، مهاجر، ۱۹۳۴، از کامیل یارماتُف؛ و سلسله فیلم‌هائی از اسطوره‌ٔ ایرانی رستم مانند داستان رستم، ۱۹۷۱ و رستم و سهراب، ۱۹۷۲ از بوریس کیمیاگُرف [۷۹ - ۱۹۲۰] و چهره‌های اساطیری دیگری از منظومهٔ حماسی شناهنامهٔ فردوسی). اما با ظهور گلاسنوست و پرسترویکا، گونه و سبک‌های متنوعی از این سینما سربرآوردند تا تاریخ گذشتهٔ کشور را که سال‌های درازی فراموش شده بود زنده کنند. در این میان آثار دولت خدانطرُف (متولد ۱۹۴۴)، از چهره‌های پیشتاز نهضت ضدکمونیستی و اکنون مدیرکل اتحادیهٔ فیلمسازان (بازار مشترک کشورهای مستقل، CIS)، در سینمای تاجیکستان جایگاه تعیین‌کننده‌ای دارند.
مشهورترین فیلم‌های سینمائی خدانطرُف، اولین بهار جوانی (۱۹۸۲) و نغمهٔ جویبارها در زیر برف (۱۹۸۲)، تصویری غنائی از زندگی در کوهساران پیامبر را به نمایش می‌گذارند. او در فیلم استاد (۱۹۸۸) با استفاده از فیلم‌های آرشیوی می‌کوشد زندگی شاعر انقلابی، ابوالقاسم لاهوتی، و سیر و سلوک او را تصویر کند. در میان پیروان خدانطرُف چند تن قابل ذکر هستند: مستندسازی به‌نام مارگاریتا قاسموا (متولد ۱۹۳۸ - فریاد، ۱۹۸۸؛ جادهٔ سفید، ۱۹۸۹)، سفربک سُلیف (به‌نام اهورامزدا، ۱۹۸۹)، پولاد احمدفُ (دست اول، ۱۹۸۸) و جِنادیژ آرتیکُف (استالین آبد ۱۹۳۷، ۱۹۸۹)، که همگی با گرایشی مردم‌نگارانه تاریخ تاجیکستان را می‌کاوند. کارگردان پرآوازهٔ دیگر تاجیک، باکو سادیکُف، فیلم پایان‌نامه‌اش در VGIK، آدونیس چهاردهم، که در آن از حیوانات استفاده کرده بود، در سال ۱۹۷۷ توقیف شد اما ده سال بعد پس از آنکه تعدادی جایزهٔ جهانی گرفت آزاد شد. این طنز سیاسی همچنان در ذهن سادیکف زنده بود تا آنکه در فیلم بعدی خود، گردباد (۱۹۸۹)، دوباره بدان پرداخت و در 'بخش ویژهٔ' جشنوارهٔ کن به نمایش درآمد، و در فیلم دیگرش، بخارای خجسته (۱۹۹۱) نیز تاریخ اجمالی و سحرآمیز شهر بخارا از دوران باستان تا دوران مافیا -زدهٔ امروز را تصویر کرد.
بخاری خجسته نیز مانند فیلم شکل ظاهر (۱۹۸۸) از والری آخادُف (متولد ۱۹۴۵)، زمان علف‌های زرد (۱۹۹۱) از مریم یوسُپُوف و فیلم‌های برادران (۱۹۹۱) و کُش به کُش (۱۹۹۳ - جایزهٔ شیر نقره‌ای از جشنوارهٔ ونیز) از بختیار خداتظرُف چندین جایزه نصیب سادیکف کرد، و نمونه‌ای فرعی از سینمای 'موج نو' ی تاجیکستان شد. سینمای تاجیکستان پدیدهٔ غریبی است. زیرا پس از فروپاشی شوروی که سرمایه‌گذاری و نظارت مرکزی در آن دچار آشفتگی شد، ظاهراً به تولید مشترک با کمپانی‌های مستقلی متکی است که در حال حاضر تعدادشان به ده کمپانی می‌رسد. با این حال این کشور (با جمعیت ۷/۵ میلیونی) سالانه شش تا هفت فیلم سینمائی در همهٔ زمینه‌ها تولید می‌کند و پایتخت آن، شهر دوشنبه، اخیراً یک جشنوارهٔ فیلم به‌راه انداخته و در آن فیلم‌هائی از ترکیه، ایران، افغانستان و هند عرضه می‌شود.

این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.

sepanta_7

کاربر

ارسالها: 23330

#124 Posted: 5 Oct 2013 21:02

گفتگو با ستاره صفرآوه بازیگر تاجیکی نقش «لیلی» در چشم باد

"ستاره صفرآوه" متولد تاجیکستان است وی فارغ التحصیل رشته خبرنگاری صدا و سیما با گرایش کارگردانی، از دانشکده هنرهای زیبای تاجیکستان می‌باشد.
"صفرآوه" می‌گوید که قبل از این که بازیگر شود، در شبکه اول تاجیکستان خبر روسی، تاجیکی را می‌خوانده است. پس از این که بازی اش در سریال "در چشم باد" به پایان رسیده است، به کشور خود بازگشته سپس استاد دانشکده هنرهای زیبای تاجیکستان شده است.
بازیگر نقش "لیلی" سریال "در چشم باد" می‌گوید: هنگامی‌که برای بازی در سریال "در چشم باد" پذیرفته شدم، به همراه پدرم به ایران آمدم و بازی ام دو سال و نیم طول کشید. "صفرآوه" از پوشش ایرانی بسیار خوشش می‌آید و می‌گوید: فرهنگ ایران و تاجیکستان یکی است. همه از یک مردم و یک پدر و مادر هستیم. گفت وگو با "ستاره صفرآوه" با همان لحن و بیان شیرین تاجیکی نوشته شده است، تا تداعی گر بازی لیلی "در چشم باد" باشد.
چه شد که پیشنهاد بازی در مجموعه تلویزیونی "در چشم باد" را پذیرفتید؟
یک سال پیش از آن که برای ایفای نقش لیلی انتخاب شوم، یک شب در خانه، همراه فامیل به تماشای تلویزیون نشسته بودم. یک باره دیدم خانم "لطافت یوسفی" که از هنرمندان کلان تاجیکستان است، در حال مصاحبه می‌باشد. او می‌گفت در یک فیلم بزرگ ایرانی ایفای نقش کرده است. همراه با مصاحبه "لطافت" پاره ای از پشت صحنه و یک پاره از فیلم "در چشم باد" را به نمایش گذاشتند. آن قسمتی که "آقا حسام" سوار بر اسب به دیدار همسرش آمده بود. نمی‌دانم چرا یک باره دلم تپید، صحنه‌ها آن قدر نغز و زیبا بودند که آدمی ‌باور نمی‌کرد. خب صد البته "حبیب ا... رزاق" و "لطافت یوسفی"، از بازیگران کلان تاجیکستان هستند و همه آن‌ها را می‌شناسند. اما صحنه‌ها به قدری کلان و پررنگ بود که باور کردنش خیلی دشوار بود.
نمی‌دانم چرا من با همه دلم آرزو کردم که ای کاش، جای "لطافت" بودم. اما از آرزوی خودم خنده کردم. چرا که "لطافت یوسفی" یک هنرمند کلان است و من فقط بیست و سه سال داشتم و گوینده خبر بودم.
یک سال بعد شنیدم یک کارگردان کلان ایرانی، به همراه فیلم بردارش به تاجیکستان آمده است، تا در کشورمان یک خانم بازیگر را، برای آفریدن نقش در تلویزیون انتخاب کنند، خیلی خوشحال شدم. به پدرم گفتم که می‌شود من هم بروم و سرنوشتم را انتخاب کنم. پدرم گفت: "برو ایران کشور بسیار خوبی است. شاید تقدیر تو همین باشد." البته من از کودکی به سینما بسیار علاقه مند بودم. اما در تاجیکستان به سبب‌های زیاد، سینمای وطنی نداریم و من نمی‌توانستم آرزویم را برآورم. چرا که دلم می‌خواست در دانشگاه سینما بخوانم و راه دلم را بروم. این بود که از پیش آمد تازه خیلی شاداب شدم.
با این که خیلی نگران بودم و می‌ترسیدم، برای دادن تست به دیدار آقای جوزانی رفتم. وارد اتاق که شدم، سه مرد در کنار آقای "محمد غایب" رئیس سینما و شاعر کلان فارسی گوی تاجیکستان نشسته بودند. آن قدر ترسیده بودم که پایم می‌لرزید. فکر می‌کنم آقای جوزانی زود فهمید و به من گفت: "بفرمایید بنشینید." تا نشستم بی مقدمه چند شعر فارسی از سعدی خواندم. همه با تعجب به من نگاه کردند و من نگاهم را دزدیدم. چند جمله آقای "طاهری" از من سوال کردند. من حتی یادم نمی‌آید چه جواب‌هایی دادم. آقای کریمی ‌از من فیلم گرفتند و بعد من رفتم.
یک به هزار هم باور نمی‌کردم که قبول شوم. چرا که می‌دانستم بهترین بازیگران تاجیکستان هم، به سان من تست گذرانده اند. خیلی افسرده بودم. شب در خانه پدرم از من سوال کرد. گفتم: "نمی‌دانم ولی به طور حتم قبول نشدم." او گفت: "تو حتما قبول می‌شوی." آخر پدرم همیشه فکر می‌کند من هنرمند هستم. اما خودم باور نمی‌داشتم. وقتی به من زنگ زدند که قبول شده ام از شادی به پا بند نبودم. چون تازه فهمیده بودم که آقای جوزانی همان کارگردان سریال "در چشم باد" هستند که خانم "لطافت یوسفی" و آقای حبیب ا... رزاق"، در فیلم او ایفای نقش کرده اند.

چه شناختی از سینمای ایران و مسعود جعفری جوزانی داشتید؟
من از سینمای ایران شناخت نداشتم. اما همان جور که گفتم با دیدن قسمتی از سریال "در چشم باد"، می‌دانستم که آقای جوزانی یک کارگردان جهانی هستند بعد از این که در تست قبول شدم، در اینترنت درباره شخصیت آقای جوزانی نگاه کردم از این که برای بازی در فیلم ایشان دعوت شدم، بسیار خوشحال بودم.

وقتی فیلم نامه را مطالعه کردید چه موضوع آن برایتان جذابیت داشت؟
در آغاز، خواندن فیلم نامه برایم مشکل بود. چون فارسی را سخت می‌خواندم. اما در پایان نوشتن فارسی و خواندن آن را آموختم. خانم "شهربانو بهرامیه" و آقای "احمد رمضان زاده" فیلم نامه را، برایم به فارسی می‌خواندند من هم آن را با الفبای روسی می‌نوشتم. این فیلم نامه یک شاهکار بود. من را یاد "تولستوی" می‌انداخت که "جنگ و صلح" را نوشته است. با هیجان لحظه به لحظه آن را می‌خواندم و ترس و نگرانی ام، زیاد و زیادتر می‌شد. تازگی و جذابیت فیلم نامه مرا ترسانده بود. هر قسمت آن، مرا به سرزمین تازه ای می‌برد که هم احساس آشنایی با آن داشتم و هم همه چیز آن جا، در نظرم تازه بود.

"لیلی" را چگونه شخصیتی دیدید؟
شخصیت "لیلی" مثل یک اسطوره بود. من "لیلی و مجنون" نظامی ‌را خواندم. فکر کردم شاید قصه آقای جوزانی، یک لیلی اسطوره ای باشد که در قلب همه فارسی زبانان است. یک پاره‌هایی از شخصیت "لیلی" مرا یاد "گردآفرین" شاهنامه استاد بزرگ فردوسی می‌انداخت. وقتی به آقای جوزانی فکرم را گفتم، ایشان هم مرا راهنمایی کرد که این لیلی یک زن به تمام معنی کامل است. لیلی وسعت و معنی عشق را به شکل کامل می‌شناسد. محبت او به "بیژن" از حد زمینی هم فراتر است. بالاتر از همه "لیلی" مثل وطن است که فرهنگ و زبان و عقیده، در او جاری است. من به آقای جوزانی گفتم که می‌ترسم نتوانم این زن را درست بازی کنم. اما او با خونسردی و خوشرویی شانه‌هایش را بالا انداخت و گفت: "تردید نکن تو می‌توانی!" اما من هنوز هم حرف‌های او را باور نکرده ام.

با کارگردان چقدر هم فکری داشتید و چگونه در مقابل دوربین هدایتتان کرد؟
آقای جوزانی می‌دانست که "لیلی" چه کسی است و چه باید بکند، او همواره مرا راهنمایی می‌کرد و می‌گفت: "زیاد فکر نکن. تو باید باور کنی که لیلی هستی. فقط به احساس و قلبت باور داشته باش. اگر زیاد فکر کنی کار خراب می‌شود." او می‌گفت: "مهم نیست اگر در جایی که فیلم بردار به تو گفته مکث نکنی، اگر دلت خواست و دیدی احساس می‌کنی باید از آن نقطه هم عبور کنی، از آن بگذر. فیلم بردار خودش کارش را می‌داند." او همیشه می‌گفت: "خواهش می‌کنم زیاد فکر نکن، حرف و حرکت را احساس کن." اول این کار برایم خیلی مشکل بود. اما بالاخره حرف او را فهمیدم. با خود فکر کردم اگر من "لیلی" بودم چه کار می‌کردم؟ وقتی فکرم را به آقای جوزانی گفتم خوشحال شد و راهنمایی ام کرد.
من هم از راهنمایی‌های او استفاده کردم. آزاد و رها اما با احساس لیلی، جلوی دوربین فیلم برداری رفتم.

از هم بازی شدن با پارسا پیروزفر بگویید
من اول آقای "پارسا پیروزفر" را نمی‌شناختم. اما وقتی به ایران آمدم و آگاه شدم که او بازیگر کلانی است، خیلی نگران شدم. وقتی چند فیلم از او دیدم، بیشتر ترسیدم. اما آقای پارسا پیروزفر انسان بسیار خوبی هستند. ایشان مرا در رسیدن به نقش لیلی بسیار کمک رساند. من همیشه به شخصیت بزرگ و باسواد و هنرمند او احترام بسیار می‌گذارم. فکر نمی‌کردم یک بازیگر که در جوانی ستاره سینما است، می‌تواند صاحب فکر درخشان و مردم دوستانه باشد. او دیالوگ‌ها را با من تمرین می‌کرد. هر وقت لازم بود، از راهنمایی دریغ نداشت. می‌گفت: "وقتی "بیژن" می‌تواند نقش خود را خوب بازی کند که "لیلی" درست بازی کرده باشد." او برایم از داستان، بیژن در چاه گفت و تعجب کرد که من شاهنامه را خوانده ام و آن قصه را می‌دانم. اما دانش آقای پارسا پیروزفر، از من فراتر بود، چون معنی آن قصه را هم می‌دانست.

نظر مردم تاجیکستان درباره سریال "درچشم باد" چیست؟
مردم تاجیکستان تا به امروز، از دیدن این سریال محروم بوده اند. بعضی جوانان که در اینترنت و از طریق شبکه جام جم آن را دیده اند، خوشحالی خود را بسیار ابراز می‌کنند. روزنامه‌ها و مجله‌ها بسیار درباره "درچشم باد" نوشته دارند. رئیس تلویزیون تاجیکستان و آقای "محمد غائب" رئیس سینما که خودش هم در این سریال ایفای نقش کرده، از آقای ضرغامی ‌درخواست نمایش این سریال را در تلویزیون تاجیکستان کرده است.

اگر به شما پیشنهاد کاری دیگری در ایران بشود قبول می‌کنید؟
اگر فیلم نامه خوب داشته باشد، بسیار خوشحال می‌شوم که بازی کنم، من در اصفهان که بودم، آقای کریمی ‌برای سریال یک کارگردان به نام آقای ورزی، به من پیشنهاد کار داد و قرار است به دیدارشان بروم. تا چه پیش آید.

شیوه کار و بازیگری در سینمای ایران، با سینمای تاجیکستان چه تفاوت‌هایی دارد؟
متاسفانه ما سینمای وطنی زیادی نداریم که بشود مقایسه کرد .اما هنرمندان تاجیکستان در زمان اتحاد جماهیر شوروی، بسیار درخشان ایفای نقش کرده اند. آقای "سرگئی باندرچوک" که کارگردان تراز اول جهانی بود، مدت‌ها در تاجیکستان درس رسم هنر می‌داد. او فیلم‌های کلان و بسیار خوبی مثل "سرنوشت یک انسان" و "جنگ و صلح" را ساخته است. نمی‌دانم شما او را می‌شناسید یا نه؟ آقای "بوریس کیمیاگراوف" هم فیلم سینمایی "رستم و سهراب" را ساخته که هنوز هم زیبا و دیدنی است. سریال "درچشم باد" یک کار جهانی است که در سینمای ‌هالیوود هم کمتر از انگشتان یک دست، می‌شود هم تراز آن پیدا کرد. مثل "جنگ و صلح" ساخته "سرگئی باندرچوک" که هنوز هم مثل آن پیدا نمی‌شود. افتخار من و هنرمندان تاجیکستان که از حوزه فارسی زبان و مسلمان هستیم، ایفای نقش در این سریال تاریخی کلان است. آرزو دارم آقای ضرغامی ‌رئیس تلویزیون ایران، زودتر اجازه نمایش آن را در تلویزیون تاجیکستان بدهد چرا که این اثر افتخارآمیز تنها از آن ایران نیست، این فیلم متعلق به همه کشورهای فارسی زبان، مخصوصا تاجیکستان است.

منبع : برنامه تلویزیونی زنده رود

این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.

ویرایش شده توسط: sepanta_7

sepanta_7

کاربر

ارسالها: 23330

#125 Posted: 6 Oct 2013 22:12

اقتصاد تاجیکستان
پس از به دست آوردن استقلال در سال 1991 اوضاع اقتصادی تاجیکستان خیلی وخیم گردید. به علت فروپاشی اتحاد شوروی سوبسید های بودجه ای قطع گردید و مکانیسم های تجاری میان جمهوری ها از بین رفت. عامل دوم وخیم شدن اوضاع اقتصادی درگیری شهروندی بود که باعث خراب شدن قسمت عظیم زیربنایی کشور گردید. کلاً زیان اقتصادی بر اثر درگیری حدود 7 میلیورد دلار آمریکایی را تشکیل داد.
با نظرداشت شرایط فعلی حکومت جمهوری در برابر جستوجوی راه حل های برقراری صلح و امنیت در تاجیکستان مسایل اقتصادی را برای بیرون کردن کشور از بهران عمیق اقتصادی و برطرف کردن عاقبت های جنگ داخلی کوشش های زیادی به خرج داده است.
هدف از اصلاحات اقتصادی که در جمهوری تاجیکستان عملی می گردد بلند برداشتن سطح زندگی مردم و فقرزدایی می باشد. در حال حاضر در تاجیکستان برای بهبودی سیاست های اقتصادی، کشاورزی، مالی، بانکی سرمایه گذاری گام به گام تدابیر ضروری اندیشیده می شوند.
خصوصی گردانی کارخانه های بزرگ و کوچک انجام شده است. تا ماه ژانویه سال 2006 میلادی از 9121 کارخانه دولتی 8707 آن تقریباً 95 درصد خصوصی کرده شده اند. همزمان یک زمره قوانین و مقررات از جمله قانون های مدنی، مالیات و خصوصی گردانی اموال دولتی به تصویب رسیده اند. امروز در جمهوری تاجیکستان تهیه برنامه طویل المدت رشد ملی استراتژی برای سال های 2015 و نیز برنامه فقرزدایی برای سال های 2006-2008 در حال به اتمام رسیدن است. هدف اصلی این برنامه به دست آوردن رفاه سیاسی و اجتماعی و اقتصادی مردم تاجیکستان در شرایط الویت اصول های آزادی، شرف انسانی می باشد. در نظر است سطوح فقر از 61 درصد به 32 درصد در سال 2015 کاهش یابد، همزمان سایر علامت های اساسی اجتماعی: مرگ و میر کودک و مادر، تأمین آب تمیز و بهداشت، سطح معرفت و محیط زیست بهتر کرده شود

پول ملي
تاجيكستان از زمان استقلال تا سال 1995 در حوزه پولي روبل روسي قرار داشت و روبل روسيه در اين كشور جاري بود. دولت تاجيكستان در سال 1995 ابتدا روبل تاجيكي و در سال 2000 پول ملي به نام ساماني را منتشر نمود. ضمناً ساماني به واحد كوچكتر به نام درم تقسيم شده است كه هر ساماني 100 درم مي‌باشد.

اوضاع اقتصادي
تاجيكستان در ميان 15 جمهوري سابق شوروي كمترين درآمد سرانه را دارد. پنبه مهمترين محصول تاجيكستان است. منابع معدني متنوع، ولي از نظر كميت محدود شامل: نقره، طلا، اورانيوم و تنگستن مي‌باشد. از نظر صنايع مي‌توان به كارخانه آلومينيوم، تاسيسات نيروگاه آبي و كارخانه‌هاي كوچك كه اغلب در زمينه صنايع سبك و فرآورده‌هاي غذايي فعاليت دارند، اشاره نمود. اقتصاد تاجيكستان به شدت طي 6 سال جنگ داخلي (1997- 1992) و از دست دادن يارانه‌هاي مسكو و بازارهاي توليدات خود ضعيف شده است.

عضويت در سازمان هاي بين المللي
عضو کشورهاي مشترک المنافع، مجمع اقتصادي اورآسيا، سازمان همکاري هاي شانگهاي و سازمان معاهده امنيت مشارکتي

این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.

sepanta_7

کاربر

ارسالها: 23330

#126 Posted: 6 Oct 2013 22:24

آب ، ثروت‌ طلايي تاجيكستان

تاجيكستان کشوری كوهستاني با حدود ۱۴۳ هزار كيلومتر مربع مساحت ، در دل خود صدها رودخانه و درياچه را جاي داده است كه به گفته آگاهان اقتصادي با برنامه ريزي و سرمايه گذاري مناسب اين منابع ارزشمند آبي به مثابه ثروتي هنگفت و بكر اقتصاد اين كشور را شكوفا خواهد كرد.

دهه هاي ۱۹۲۰ تا ۱۹۳۰ ميلادي كه تقسيم كنندگان مغرض نظام كمونيستي ،سرزمين هاي جمهوري هاي شوروري منحله راناعادلانه تقسيم كردند اگر مي دانستند كه چه ثروث طبيعي و بكري در اين تقسيم بندي ها نصيب اين كشور فارسي زبان مي شود شايد هرگز سرزميني به نام تاجيكستان را به رسميت نمي شناختند و آن را به مناطق ديگر ملحق مي كردند.
امروزه اگر بسياري از كشورهاي منطقه به خصوص همسايگان تاجيكستان به منابع نفت و گاز خود مي بالند،اما تاجيكستان از منابع سرشار آب به مثابه طلاي روان برخوردار است.
تاجيكستان كوهستاني و سرسبز با بارندگي فراوان داراي رودخانه هاي فراواني است . شمار رودهايي كه طول آنها از ۱۰ كيلومتر تجاوز مي‌كند به ۹۴۷ ميرسد. در مجموع طول رودخانه هاي تاجيكستان بيش از ۲۸ هزار كيلومتر است.
همچنين در اين كشور بيش از يكهزار و ۳۰۰ درياچه و مرداب وجود دارد.
تاجيكستان يكي از كشورهاي صاحب مقام در منابع و ذخاير آب در منطقه و جهان است و به گفته حاتم دولت علي حاتم اف سفير تاجيكستان در ايران ، اين كشور هشت ميليون نفري با ۱۴۳ هزار كيلومتر مربع مساحت، ۶۴ درصد منابع آبي آسياي مركزي را در اختيار دارد و در جهان نيز در جايگاه سوم قرار دارد.

بزرگترين درياچه آب شيرين عميق جهان موسوم به آب بند سريز در تاجيكستان واقع شده كه با ۵۶ كيلومتر مربع مساحت و با ژرفاي حدود ۵۰۰ متر خود به تنهايي قادر به تامين آب شرب و انرژي برق آسياي ميانه و خاورميانه است.

اين درياچه كه حدود يكصد سال پيش به خاطر وقوع يك زلزله در ارتفاعات شكل گرفت و اكنون نيز اين نگراني وجود دارد كه ممكن است باز در اثر زلزله اي ديگر فرو ريزد و جان ميليون ها نفر از چند كشور مجاور را به خطر اندازد، پيشنهاد شده است كه نيروگاههاي آبي در اين مكان احداث شود و همچنين آب آن از طريق لوله كشي به كشورهاي كم آب انتقال يابد.
اين منابع و ظرفيت هاي عظيم طلاي روان در تاجيكستان در حالي است كه به گفته يك مقام ديپلماتيك اين كشور ، ميزان استفاده كلي از اين منابع آبي به خاطر نبود سرمايه لازم فقط پنج درصد است.
به عقيده كارشناسان چنانچه فقط از ۵۰ درصد اين ظرفيت منابع آبي تاجيكستان بهره برداري شود ضمن اينكه مشكل آب شرب و انرژي برق كشورهاي منطقه و خاورميانه رفع خواهد شد ، اقتصاد تاجيكستان شكوفا و به كشوري ثروتمند با درآمد سرانه بالاتغيير جايگاه خواهد داد.
از همين لحاظ است كه مسوولان اين كشور در تكاپوي حمايت بين المللي براي سرمايه گذاري در اين منابع عظيم آب هاي زلال و شيرين هستند.
امام‌علي رحمان رييس جمهوري اين كشور بارها به اهميت سرمايه گذاري در منابع آبي اين كشور تاكيد كرده است و سرانجام هم اهميت موضوع آب در تاجيكستان مورد پذيرش جامعه جهاني قرار گرفت.
سفير تاجيكستان مي گويد با موافقت سازمان ملل زمينه برگزاري كنفرانس بين‌المللي آب در اواخر مرداد سال جاري در شهر دوشنبه فراهم شده است.
حاتم علي اف هدف از برپايي كنفرانس بين‌المللي آب را مساعدت و همكاري فرا مرزي بين كشورها عنوان كرد و افزود: براي منفعت اقتصادي كه تاثير آن به خارج از مرزهاي ما هم خواهد رسيد و براي تامين ثبات انرژي منطقه در آينده اين كنفرانس را برگزار خواهيم كرد و سندي را هم به امضا خواهيم رساند.
تاكنون ۱۶ كشور آمادگي خود را براي حضور در اين كنفرانس اعلام داشته اند و ۲۳ تيم كارشناسي هم براي اين كنفرانس تشكيل شده است.معاون دبيركل سازمان ملل، دبير كميته اجرايي سازمان ملل، مديركل يونسكو، دبيركل هواشناسي از جمله اشخاصي هستند كه در كنفرانس بين‌المللي آب در شهر دوشنبه حضور مي‌يابند.
تاجيكستان تاكنون خود براي استفاده از اين منابع آبي تلاش هايي بعمل آورده است . توليد برق مي‌تواند اقتصاد تاجيكستان را متحول نمايد از اين رو در ۲۲ سال گذشته ۲۲۱ نيروگاه كوچك در نقاط مختلف كشور احداث شده اما اين نيروگاهها هنوز نتوانسته اند كمبود برق را در خود اين كشور هم برطرف كند.
تاجيكستان در نخستين حمايت فرامرزي دست كمك به سوي كشور برادر خود ايران دراز كرد و ايران نيز نيروگاه بزرگ سنگ توده ۲ را با دو توربين در اين كشور احداث كرده است. توربين اول اين نيروگاه پارسال افتتاح شد و ميزان زيادي از مشكل برق اين كشور را مرتفع كرد و توربين دوم هم آماده افتتاح شده است.
ايران در نظر دارد نيروگاه بزرگ عيني را نيز در شمال اين كشور احداث كند.
برغم سرمايه گذاري جمهوري اسلامي ايران براي احداث اين نيروگاهها اما مقامات تاجيك مي گويند از كشور برادر و دوست خود انتظار داريم ميزان سرمايه گذاري هاي خود در منابع آبي تاجيكستان را افزايش دهد.
نيروگاه سنگ توده ۱ هم كه در زمان شوروي سابق شروع شده بود بعد از استقلال اين كشور توسط روسيه تكميل شد.
طرفي ايراني نيروگاه سنگ توده ۲ را در كوتاهترين زمان ممكن تحويل تاجيكستان مي دهد ، اما روس ها بعد از گذشت ۲۵ سال نيروگاه ساخت خود را به تاجيك ها تحويل مي دهند. تاجيك ها مي گويند نيروگاه ايراني هم از كيفيت بهتري و منفعت بيشتري براي تاجيكستان برخوردار است اما نيروگاه روسي سودي براي تاجيك ها ندارد.
ساخت نيروگاه راغون بر روي رودخانه وخش در ۱۱۰ كيلومتري شمال شرق دوشنبه، پايتخت تاجيكستان نيز يكي از طرح هايي است كه تاجيكستان براي بهره برداري از منابع آبي خود از سالها پيش آغاز كرده است اما به خاطر كارشكني برخي كشورهاي همسايه هنوز به نتيجه نرسيده است.
در واقع راغون اكنون به پروژه‌اي ملي براي تاجيك‌ها بدل شده است و رييس جمهوري تاجيكستان ضمن درخواست كمك هاي بين الملي با صدور فرماني از شهروندان اين كشور دعوت كرد كه با خريد سهام اين نيروگاه حضوري فعال داشته باشند.
دوشنبه قصد دارد با احداث نيروگاههاي بزرگ مثل راغون برق توليدي خود را به كشورهاي منطقه انتقال دهد و به وضعيت اقتصادي خود بهبود بخشد.
نيروگاه راغون با سد ۳۳۵ متري داراي شش توربين با ظرفيت توليدي ساليانه ۱۳۱ميليارد كيلو وات ساعت است كه ساخت آن نياز دو ميليارد و ۵۰۰ ميليون دلار دارد.
آنچه مشخص است با راه‌اندازي راغون نه تنها برق تاجيكستان بلكه بخش زيادي از برق مورد نياز ديگر كشورهاي منطقه با قيمت ارزان تامين خواهد شد. در اين حال اين نيروگاه امنيت انرژي تاجيكستان را تامين و تضمين خواهد كرد و كمك شاياني به رشد و توسعه بخشهاي مختلف اقتصادي تاجيكستان و ساير كشورهاي آسياي مركزي خواهد كرد.
با توجه به تغيير اقليم در سراسر جهان و كاهش ذخاير آب، ساخت سد و ذخيره كردن آب يك ضرورت اجتناب‌ناپذير است و تاجيكستان در صدد است طرح‌هاي آبي خود را در چارچوب قطعنامه‌هاي سازمان ملل و حقوق بين‌المللي به انجام برساند.
تاجيكستان مي‌كوشد تا بر اساس قوانين بين‌الملل با كاهش فشارهاي منطقه‌اي و بين‌المللي و بهره‌گيري از قدرت‌هاي منطقه‌اي همچون ايران طرح هاي آبي خود از جمله راغون را تكميل كند.
در اين راستا مقام هاي اين كشور تاكيد كرده‌اند كه با وجود مشكلات مالي و تحميل انواع فشارها به تلاش خود براي به سرانجام رسيدن طرح هاي بزرگ نيروگاههاي برقابي ادامه خواهند داد.

این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.

ویرایش شده توسط: sepanta_7

sepanta_7

کاربر

ارسالها: 23330

#127 Posted: 6 Oct 2013 22:36

روابط اقتصادی ایران و تاجیکستان
طی چند سال اخیر حجم تجارت بین دو کشور افزایش نسبتا قابل ملاحظه ای یافته است، به نحوی که از ۴۰ میلیون دلار در سال ۱۳۸۰ به ۳۲۰ میلیون دلار در پایان سال ۱۳۸۸ بالغ گردید. نگاهی به حجم مبادلات اقتصادی میان ایران و تاجیکستان نشان می دهد که این دو کشور در سه سال اخیر و در دولت دهم ۷۳۳ میلیون دلار تبادل کالا داشتهاند که این رقم نسبت به دوره های قبل افزایش چشمگیری داشته است و در سال های اخیر علاوه برکالاهای ضروری، خدمات علمی و تخصصی مهندسی در راستای دایرکردن نیروگاه برق و... ازسوی متخصصان ایرانی به این کشور ارائه شده و ایرانیان نقش اساسی در این زمینه داشته اند. از جمله مهمترین پروژه هایی که ایران در تاجیکستان انجام داده است می‌توان به موارد ذیل اشاره کرد.

الف- تونل استقلال (انزاب)
پروژه حفر و احداث تونل استقلال (انزاب) به طول ۷/۴ کیلومتر در ۷۵ کیلومتری شمال شهر دوشنبه، توسط شرکت سابیر بین الملل در ژانویه ۲۰۰۴ شروع و در تاریخ ۱۷/۱۲/۱۳۸۴ دو دهانه شمال و جنوب آن به یکدیگر متصل شده و با حضور رؤسای جمهور دو کشور ایران و تاجیکستان در تاریخ ۴/۵/۱۳۸۵ بصورت رسمی افتتاح گردید. این تونل ارتباط جاده ای شمال و جنوب تاجیکستان را بویژه در ماه های سرد سال میسر می سازد. شایان ذکر است هر چند که اتمام آن در مراحل پایانی است و هنوز تکمیل نگردیده است، لیکن در حال حاضر امکان تردد از این تونل فراهم شده است. اجرای این پروژه دارای اهمیت فراوانی برای این کشور است و به عنوان نمادی از همکاری های دو کشور از آن یاد می شود. ارزش این پروژه ۳۹ میلیون دلار است که ۸/۷ میلیون دلار آن را دولت تاجیکستان تامین نموده و ۱۰ میلیون دلار در قالب کمک توسعه ای جمهوری اسلامی ایران و حدود ۲/۲۱ میلیون دلار نیز اعتبار از جانب جمهوری اسلامی ایران می باشد. کارهای تکمیلی تونل نظیر نصب سیستم روشنایی، سیستم تهویه و اطفاء حریق به دلیل اتمام بودجه هنوز به پایان نرسیده است. بدین منظور جمهوری اسلامی ایران یک میلیون دلار در قالب کمک توسعه ای و پنج میلیون دلار وام در اختیار دولت تاجیکستان قرار داده است.

ب- نیروگاه سنگ توده ۲:
قرارداد اجرای پروژه احداث نیروگاه آبی برقی سنگ توده ۲، به ارزش۲۵۶ میلیون دلار بین دو کشور در جریان سفر رئیس جمهور تاجیکستان به ایران (دی ماه ۱۳۸۴) به امضا رسید، که به موجب آن ۱۸۰ میلیون دلار آن را دولت ایران به صورت اعتبار ۱۰ ساله در اختیار تاجیکستان قرار داده و ۴۰ میلیون دلار نیز از سوی این کشور و الباقی توسط شرکت سنگاب، مجری این پروژه تامین می شود. مراسم آغاز احداث این پروژه در تاریخ ۱/۱۲/۸۴ با حضور وزرای نیروی ایران و افغانستان و رئیس جمهور تاجیکستان برگزار شد که بازتاب وسیعی در محافل خبری و مردمی داشت. اجرای این پروژه از اهمیت شایانی برای این کشور برخوردار است، به نحوی که این کشور خواهد توانست علاوه بر تامین برق خود، همه ساله میزان فراوانی نیروی برق به کشورهای دیگر بویژه افغانستان، صادر نماید. به همین دلیل و بر اساس پیشنهاد طرف ایرانی و همزمان با سفر وزیر نیرو کشورمان برنامه سفر وزیر انرژی افغانستان به تاجیکستان نیز برنامه ریزی شد و یک یادداشت تفاهم سه جانبه به منظور انتقال برق از مسیر افغانستان به ایران تنظیم و به امضاء وزرای نیرو سه کشور رسید. این پروژه توسط شرکت سنگاب و با نظارت و طراحی شرکت مهاب قدس و به مدت ۵ سال اجرا می شود. در مجموع بنا بر اظهار دست اندرکاران پروژه این کار تاکنون (تیرماه ۹۰) دارای حدود ۹۰% پیشرفت بوده است. پیشرفت این پروژه حدود ۶ درصد از برنامه زمان بندی شده جلوتر می باشد.

ج- احداث بیمارستان بوعلی سینا در شهر دوشنبه:
با توجه به نوع تغذیه و شرایط آب شرب مردم، وجود بیماریهای قلب و عروق و امراض کلیوی از بیماریهای شایع در این کشور محسوب می شود. به همین دلیل به همت بخش خصوصی جمهوری اسلامی ایران بیمارستان بوعلی سینا در شهر دوشنبه با سرمایه گذاری به مبلغ ۱۲ میلیون دلار احداث و در شهریور ماه ۱۳۸۷ به بهره برداری رسید.

بجز سه پروژه بزرگ فوق، شرکتهای ایرانی بسیاری در بخشهای مختلف اقتصادی تاجیکستان مشغول به کار می باشند. کارخانه مشترک تولید تراکتور، روغن خوراکی، مواد غذایی، مواد لبنی، البسه نظامی، مواد شیمیایی و شوینده، رنگ سازی، ساختمان سازی، خدمات شهری و خدمات پزشکی و نیز احداث نیروگاههای برق- آبی کوچک و پروژه های راه سازی از مهمترین این موارد محسوب می شود.

دورنمای رخداد:
به طور کلی علی رغم اینکه میتوان سیاست ایران در منطقه آسیای مرکزی و تاجیکستان را یک سیاست بسیار متعادل ارزیابی کرد با این حال نباید از یاد برد که سیاستهای اعلامی و اعمالی همواره با یکدیگر متفاوت میباشند. به نحوی که به اعتقاد برخی از کارشناسان در حال حاضر باید قبول کرد که در سیاست ایران در این منطقه هیچ نوع اولویت کاملا تعریف شده ای وجود ندارد. با اینکه در سال‌های اخیر ایران تلاش‌های خود را برای رقابت با سایر کشورها از جمله چین، ترکیه، کشورهای غربی و همچنین روسیه جزم کرده و اقدامات عملی مختلفی را نیز در این زمینه در دستور قرارداده است اما جا برای کارهای بیشتر وجود دارد.

این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.

sepanta_7

کاربر

ارسالها: 23330

#128 Posted: 17 Oct 2013 18:24

عید قربان در تاجیکستان

«معروف رحیم‌اف» عضو شورای علما و امام‌ جماعت مسجد جامعه «سرآسیا» دوشنبه در مورد جایگاه و شکوه عید قربان و سنت‌های مربوط به آن به خبرنگار فارس گفت: عید قربان بهترین و با شکوه‌ترین سنت‌های ملی و مذهبی در میان مردم مسلمان تاجیکستان بوده و جایگاه خاصی در بین مردم جامعه دارد.

به گفته این شخصیت مذهبی که از جمله افراد شناخته شده در میان علمای اسلامی تاجیکستان است، مساجد شهر دوشنبه در روز عید محل برگزاری نماز و برگزاری دیگر سنت‌های مرتبط با این عید اسلامی است.

همچنین در این مساجد مهمانان خارجی، کارمندان نهادهای دیپلماتیک کشورهای اسلامی و کارکنان مسلمان سازمان‌های بین‌المللی نیز برای اقامه نماز و شرکت در برنامه‌های فرهنگی مرتبط با این عید حاضر می‌شوند.

وی گفت: با توجه به سال‌های قبل با اطمینان می‌توان گفت که نماز عید قربان امسال نیز به صورت باشکوه و با حضور گسترده مردم در تمامی مساجد جامع کشور برگزار خواهد شد.

این دانشمند علوم اسلامی عیادت از افراد بیمار، اظهار همدری با بازماندگان درگذشتگان، قرائت قرآن برای شادی روح رفتگان و همچنین تهیه و اعطای هدایا به مستضعفان و کودکان را از دیگر سنت‌های رایج این عید در میان مردم مسلمان تاجیکستان دانست.

وی همچنین با اشاره به افرادی که از شرایط مالی خوبی برخوردارند، تأکید کرد: انجام مراسم حج و قربانی برای چنین خانواده‌هایی واجب بوده اما برای کسانیکه شرایط مالی خود را برای چنین کاری کافی نمی‌دانند، خرید پوشاک و تهیه هدایا برای همسر، فرزندان، خویشان و دوستان و افراد کم بضاعت نیز از سنت‌های رایجی است که در میان مردم تاجیک سنتی رایج و پسندیده است.

وی تصریح کرد: از آغاز استقلال تاجیکستان، 2 مناسبت بزرگ اسلامی یعنی اعیاد قربان و فطر ضمن ورود به تقویم این کشور، تعطیل و همواره از این سال به بعد، این اعیاد به بهانه‌ای برای بروز خوبی‌ها و نیکی‌ها تبدیل شد.

همچنین «سعدالله حیدری» استاد دانشگاه ملی تاجیکستان و از محققان سنت‌های مردمی اظهار داشت: در چند سال اخیر همزمان با توجه بیشتر مردم به اسلام و اصول رایج در آن، آیین گرامیداشت اعیاد قربان و فطر به نحو احسن در این کشور برپا می‌شود.

وی گفت: در تاجیکستان و همچنین در کشورهای دیگر آسیای مرکزی از جمله ازبکستان، قرقیزستان، ترکمنستان و قزاقستان که اغلب جمعیت آن‌ را مسلمانان تشکیل می‌دهند، برگزاری مراسم مذهبی نیز به صورت آزادانه و بدون هیچ مشکلی برگزار می‌شود.

وی انداختن سفرهای عیدانه، قربانی کردن گوسفند یا گاو، رفتن به عیادت خویشاوندان، سالمندان و بیماران و قرائت آیاتی از کتاب آسمانی به منظور شادی ارواح گذشتگان را از سنت‌های رایج در جامعه مسلمانان تاجیکستان دانست.

این کارشناس افزود: تجلیل از عید قربان از سنت‌هایی است که مردم تاجیک همانند سایر مسلمانان با اخلاص و محبت انجام می‌دهند.

وی معتقد است که حضور گسترده کودکان و جوانان و دادن هدایایی از سوی بزرگسالان به آنان و به تن کردن لباس‌های تمیز و نو در روز عید از دیگر دلایل شکوه چنین سنت‌های پسندیده‌ای است.

به گفته وی، اتخاذ تدابیری از سوی ادارات دولتی در زمینه برگزاری اعیاد مذهبی در مراکز شهرها و نواحی اطراف آن، به شکوه این مراسم افزوده است.

به گفته این محقق تاجیک، عید قربان با اینکه یک سنت مهم اسلامی بوده اما به تقویت روحیه همبستگی اقوام در هر جامعه‌ای منجر می‌شود.

وی تهیه انواع مختلف غذاها و شیرینی جات را عملی در جهت ایجاد نشاط، شادی، و همبستگی با خویشاوندان، دوستان و همسایگان دانست.

گفتنی است که انجام فریضه حج و زیارت خانه خدا از آرزو‌هایی است که همه مسلمانان تاجیکستان در قلب خود داشته و در سال جاری براساس سهمیه اختصاص داده شده از سوی وزارت حج عربستان، ۶ هزار نفر از اتباع این کشور عازم خانه خدا شدند.

در همین حال، رئیس جمهوری تاجیکستان نیز در آستانه عید قربان این عید را به مردم کشورش تبریک گفته و برای تاجیکان آرزوی صحت و سلامت و آرامش کرد.

این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.

sepanta_7

کاربر

ارسالها: 23330

#129 Posted: 17 Oct 2013 19:47

نوروز در تاجیکستان

این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.

sepanta_7

کاربر

ارسالها: 23330

#130 Posted: 17 Oct 2013 19:54

گفتگو بی بی سی فارسی با شریف رحیم زاده وزیر اقتصاد و تجارت تاجیکستان

این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.

صفحه 13 از 38: « پیشین 1 ... 12 13 14 ... 37 38 پسین »

پارسی زبانان غیر ایرانی /

تاجیکستان

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا