ارسالها: 401
#11
Posted: 31 May 2012 08:17
رابرت دنیرو (به انگلیسی: Robert De Niro) (۱۷ اوت ۱۹۴۳) بازیگر، کارگردان و تهیه‌کننده ایتالیایی-آمریکایی است. او تاکنون برنده دو اسکار شامل یک اسکار بهترین بازیگر نقش اول برای فیلم گاو خشمگین و یک اسکار بهترین بازیگر مکمل برای فیلم پدرخوانده: قسمت دوم شده است. رابرت دنیرو به عنوان یکی از بزرگترین و استثنایی‌ترین بازیگران تاریخ سینما شناخته می‌شود.او تا کنون ۶ بار نامزد جایزه اسکار شده‌است.وی به طور معمول در نقشهای انعطاف ناپذیر ظاهر می‌شود و متناوباً با کارگردان مارتین اسکورسیزی همکاری دارد.
زندگی نامه
رابرت دنیرو در هفدهم اوت سال ۱۹۴۳ در نیویورک بدنیا آمد. والدین رابرت هنرمند بوده‌اند. او کودکی‌اش را در محلهٔ «ایتالیای کوچک»[۳] نیویورک گذراند. ده ساله بود که کارش را با تئاتر آغاز کرد و در نمایشنامه «جادوگر شهر اُز» هنرنمایی کرد و بعدها به کلاس بازیگری لی استراسبرگ رفت و بازیگری را نزد او آموخت و بدین ترتیب بود که به بازیگری متد اکتینگ تبدیل شد، سبکی که مارلون براندو وجیمز دین آغازگران آن بودند و با رابرت دنیرو و داستین هافمن به اوج قدرت خود رسید. باید گفت که او بازیگری درونگراست و بازیهای تأثیرگذار او منبع الهام بسیاری از بازیگران بوده‌است.
دوران بازیگری
دنیرو خیلی زود با تیم مارتین اسکورسیزی و فرانسیس فورد کاپولا آشنا شد. این کارگردانان که همچون رابرت دنیرو اصل و ریشه‌ای ایتالیایی داشتند تصمیم بر ایجاد موجی از فیلمهای انتقادی از سیستم سرمایه‌داری و جو بی‌خیالی حاکم بر آمریکا گرفتند. علمدار این موج کاپولا بود. اما مارتین اسکورسیزی و رابرت دنیرو تیم هماهنگی از آب درآمدند. فیلمهای زیادی نیز تهیه و چند فیلم نیز کارگردانی کرده‌است مانند یک داستان برانکسی که فیلم بسیار زیبایی از آب در آمد.
رابرت دنیرو در جشواره فیلم برلین
مارلون براندو در مورد او گفته‌است:
« به گمان من حتی خود دنیرو هم نمی‌داند که تا چه حد مهارت دارد. »
او در سال ۲۰۰۸ جایزه دوربین طلایی را به خاطر یک عمر حضور جاودان در عرصه سینما تحت عنوان شاهکار جهانی در برلین از دستان مارتین اسکورسیزی دریافت کرد. باید گفت که مارلون براندو و دنیرو دو نفری بودند که به خاطر بازی درخشانشان در نقش دون ویتو کورلئونه موفق به دریافت جایزه اسکار گشتند که از دیدگاه بسیاری از منتقدان ماندگارترین نقش تاریخ سینماست [۱]
بسیاری از منتقدان او را تواناترین بازیگر تاریخ سینما می‌دانند و این هیچ اغراق و بزرگنمایی نیست زیرا دنیرو در بسیاری از ژانرهای سینمایی نقش آفرینی کرده‌است برای مثال میتوان در سینمای وحشت آثاری همچون فرانکشتاین و موهبت الهی را نام برد و در سینمای کمدی هم شاهکاری همچون سلطان کمدی را که درآن مقابل غول دنیای کمدی آن عصر یعنی جری لوئیس نقش آفرینی میکند را نام برد و آثار دیگری همچون ملاقات با والدین و ملاقات با فاکرها و در ژانر ورزشی هم وی در اثر جاودان مارتین اسکورسیزی یعنی گاو خشمگین نقش آفرینی کرده‌است که از دیدگاه بسیاری از صاحب نظران سینمایی بهترین اثر ورزشی سینماست[۲] و همچنین از دیدگاه AFI (انیستیتوی فیلم آمریکا) پس از همشهری کین، پدرخوانده و کازابلانکا بهترین فیلم تاریخ سینما است[http//www.afi.com] اما در سبک گانگستری هم دنیرو شاهکاری دیگر همچون رفقای خوب اثر اسکورسیزی و تسخیرناپذیران اثر بیاد ماندنی برایان دی پالما را داراست.
مروری بر چند فیلم
مهمترین فیلمهای رابرت دنیرو را اسکورسیزی کارگردانی کرده‌است و شاید بتوان بازی دنیرو در نقش «تراویس بیکل» را الگویی برای کل بازیگری وی در نظر گرفت. عنوان این فیلم راننده تاکسی بود و دنیرو در نقش یک سرباز از جنگ برگشته که بعلت بیداری ذهنی و دیدن زندگی کثیف مردم قادر به خوابیدن نیست در مؤسسه تاکسی‌رانی مشغول بکار می‌شود و با دردمندی حاضر به مسافرکشی شبانه در محله «هارلم» نیویورک می‌شود. تراویس پس از اندکی متوجه فجایعی که در خیابان‌ها و در بطن مردم در جریان است می‌شود و با وجود حالت انفعالی که دارد تصمیم به برطرف کردن این مشکلات می‌نماید. روشهای او خشونت بار است و نهایتاً تنها قادر به بازگردانیدن جودی فاستر (که در سن ۱۴ سالگی نقش یک فاحشه را بازی می‌کرد) به خانه می‌گردد. حس انزوای تراویس تا مدتهای مدیدی بر بازی دنیرو سنگینی می‌کرد. البته دنیرو بازیگری چیره دست است و با ایفای نقشهای متفاوتی پس از این فیلم سعی در دور شدن از کارکتر تراویس داشت.
دنیرو برای بازی در نقش جیک لاموتا (بوکسور موفق آمریکایی در دهه ۱۹۴۰ و اواسط ۱۹۵۰)در فیلم گاو خشمگین برنده اسکار بازیگری گردید. او برای ایفای نقش جیک لاموتا ۲۵ کیلوگرم وزن اضافه کرد و ضرب المثل بازیگری گردید. [۱] فیلمهای خوب دنیرو بسیارند. روزی روزگاری در آمریکا یک اودیسه بود. شکارچی گوزن یک فیلم انتقادی محشر از جنگ ویتنام بود. بیداری‌ها فیلمی در مورد یک بیمار فلج ذهنی بود که دنیرو نقش او را بخوبی ایفا کرد. تنگه وحشت یک فیلم تکان دهنده در مورد وحشت از انتقام بود. دنیرو برای این فیلم دندان‌های خود را با اورتودنسی به هم ریخت و تنش را با جوهر گیاهی (که بعدها جذب بدن میشد) کلاً خالکوبی کرد تا نقش یک جنایت کار جنسی را بازی کند. دنیرو در بیش از هشتاد فیلم بازی کرده‌است. دنیرو همچنان در حال بازی در فیلمهای مختلف است. جدیداً در فیلمهای اسکورسیسی بازی نکرده‌است. او توانست بر بیماری پروستات خود غلبه کند. در فهرست جدید موسسه فیلم آمریکا که در سال 2007 منتشر شد فیلم گاوخشمگین در رده 4 امین فیلم برتر تاریخ سینما قرار گرفت. او همکنون 66 ساله‌است و همچنان باقدرت به کار خود ادامه می‌دهد. درسالهای اخیردر ایران تماشاگران، بسیاری از آثار او را از طریق شبکه ویدئویی تماشا کرده‌اند .دوبلورهای او تاکنون مرحوم ایرج ناظریان، حسین عرفانی، بهرام زند، منوچهر اسماعیلی، خسرو خسروشاهی، چنگیز جلیلوند و منوچهر والی زاده بوده‌اند.
* رنگین کمان پاداش کسی است که تا آخرین قطره زیر باران می ماند *
ارسالها: 401
#12
Posted: 31 May 2012 08:18
آلفردو جیمز «اَل» پاچینو (زادهٔ ۲۵ آوریل ۱۹۴۰) هنرپیشه آمریکایی و از برندگان جایزه اسکار است.
زندگی
آلفردو جیمز پاچینو در نیویورک دیده به جهان گشود و پدرش سالواتور پاچینو (زاده شهر کورلئونه) کارمند شرکت بیمه و مادرش رز پاچینو (دارای تبار آمریکایی-ایتالیایی) خانه‌دار بود. والدین او هنگامی کودکی او از هم جدا شدند. پدربزرگ و مادربزرگ او در اصل اهل سیسیل بودند.
وی در دوران جوانی و در حالی که بیش از ۲۲ سال از زندگی‌اش نمی‌گذشت، مادرش را از دست داد. پاچینو پیش از مرگ مادرش، زندگی چندان لذت‌بخشی را پشت سر نگذاشته بود و چون والدینش خیلی زود از هم جدا شده بودند، مجبور شد به همراه مادرش به خانه پدربزرگش نقل مکان کرده و در آنجا اقامت کند.
بازیگری
دهه ۱۹۷۰
ورود او به عرصهٔ بازیگری را باید سال ۱۹۶۹ دانست. پاچینو در این سال در فیلم ناتالی و من بازی کرد و دو سال پس از آن نیز ایفای نقشی در وحشت در نیدل پارک را پذیرفت. اما بازی در این دو فیلم هرگز او را راضی نکرد تا اینکه فرانسیس فورد کاپولا تصمیم به ساخت یکی از شاهکارهای تاریخ سینما یعنی فیلم پدرخوانده گرفت و نقش «مایکل کورلئونه» به او واگذار شد. در ابتدا کاپولا جک نیکلسون را برای ایفای نقش در پدر خوانده انتخاب کرد اما نیکلسون این پیشنهاد را رد کرد چراکه به گفته خودش نقش یک ایتالیایی را باید یک ایتالیایی بازی کند و با این کار ناخواسته بزرگترین شانس زندگی پاچینو را به او بخشید. پاچینو برای این فیلم نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد که به آن نرسید.
دهه ۱۹۸۰
در سال ۱۹۷۳ او در فیلمهای مترسک و سرپیکو بازی کرد. در مترسک نقش آدمی سرگشته را داشت که در پی هویت خویش است و در سرپیکو نیز یک پاچینوی تمام عیار بود. وی در این فیلم نقش فرانک سرپیکو افسر پلیسی را بازی کرد که فساد افسران مافوق خود را افشا میکند. پاچینو در همان سال بار دیگر نامزد دریافت اسکار شد اما باز هم این جایزه نصیبش نشد. اما منتقدان، جایزهٔ گلدن گلوب را به سبب بازی در سرپیکو به وی اهدا کردند. از دیگر بازیهای چشمگیر پاچینو میتوان به حضورش در فیلمهای پدرخوانده ۲ (۱۹۷۴)،بعد از ظهر سگی (۱۹۷۵)و فیلم و عدالت برای همه (۱۹۷۹) اشاره کرد. پاچینو برای بازی در همه این فیلم‌ها نامزد اسکار شد ولی بدان دست نیافت. او می‌گوید:
«من برای اسکار بازی نمی‌کنم، چون بازیگری عشق من است، عشقی که هرگز نمی‌توانم رهایش کنم»
او برای بازی در فیلم‌هایی چون کرامر علیه کرامر (۱۹۷۹)، اینک آخرالزمان و متولد چهارم جولای (۱۹۸۹) دعوت شد ولی او این پیشنهادها را قبول نکرد. هنگامی که کاپولا برای فیلم اینک آخرالزمان او را دعوت کرد، پاچینو در یک جمله پاسخ منفی به او داد: «من با تو به جنگ نخواهم آمد».
دهه ۱۹۹۰
دههٔ ۱۹۹۰ را برای باید دههٔ نوینی برای پاچینو دانست، زیرا او که پس از بازی در فیلم انقلاب (۱۹۸۵) مبتلا به ذات الریه شده و مدت چهار سال نیز از عالم سینما دور مانده بود، در فیلم دریای عشق (۱۹۸۹) بار دیگر خوش درخشید. از فیلمهای معروف او در این دهه میتوان به دیک تریسی، پدرخوانده ۳ (۱۹۹۰)، فرانکی و جانی (۱۹۹۱)، گلن گری گلن راس (۱۹۹۲)، راه کارلیتو (۱۹۹۳)، التهاب (۱۹۹۵)، تالار شهر (۱۹۹۶)، وکیل مدافع شیطان، دنی براسکو (۱۹۹۷) و خودی (فیلم) (۱۹۹۸) اشاره کرد. اما برترین فیلم او در این دهه، بوی خوش زن در سال ۱۹۹۲ است که جایزه اسکار را برایش به ارمغان آورد. او در این فیلم ایفاگر نقش مرد نابینایی بود که عشق به همنوع را به بهترین شکل ممکن بیان میکند. علاوه بر جایزهٔ اسکار، جایزه گلدن گلاب نیز برای این فیلم از سوی منتقدان، به او اعطا شد. زمانی که نقش شیطان در فیلم وکیل مدافع شیطان (۱۹۹۷) را ایفا کرد، همه بزرگان، نامداران و تماشاگران سینما و مردم عادی او را نابغه خواندند.
در سال ۱۹۹۶ از سوی انجمن گوتام جایزه ویژهٔ یک عمر فعالیت هنری نصیبش شد و پیش از آن نیز از سوی فستیوال بین‌المللی فیلم سن سباستین اسپانیا، جایزه مشابهی به او اهدا شد.
سال۲۰۱۰ به بعد
او در سال ۲۰۰۲ در فیلم بی خوابی نقش یک کاراگاه را بازی کرد که در تعقیب یک قاتل حرفه‌ای است. تاجر ونیزی (۲۰۰۴) را باید بهترین فیلم او از سال ۲۰۰۰ به بعد دانست.
سبک بازی
پاچینو در بازیگری دارای سبک ویژه‌ای است و به واقع سرشار از استعداد است و به خوبی می‌تواند ایفاگر هر نقشی باشد. نکتهٔ برجسته در بیشتر بازیهای او این است که مخاطب را با خود همراه می‌سازد. صدای گرم و دلنشین او در بازی به پاچینو کمک فراوانی میکند، گویی اعضای بدنش همه هنگام بازی واقعاً بازیگر هستند.
کمتر بازیگری در سینمای جهان میتوان سراغ گرفت که نظیر پاچینو قدرت بازی با چشم را داشته باشد. چشمان پاچینو قدرت صحبت کردن با مخاطب را دارد و میتوان برق خاصی را در دیدگان وی احساس کرد. این یکی از امتیازات منحصر به فرد او است و فیلم پدرخوانده ۲ اوج بازی وی با چشمهایش به شمار می‌رود. قدرت و تأثیر نگاه او صحنه‌های جاودانه‌ای را در تاریخ سینمای جهان خلق کرده‌است. به‌عنوان مثال بازی استثنایی او در سکانس مرگ سولاتسو و پلیس خیانت کار در فیلم پدر خوانده ۱، استعداد بی نظیرش را به نمایش می‌گذارد.
در میان ستاره‌های هالیوود، بازیگران انگشت‌شماری چون مارلون براندو را میتوان یافت که صدایی مانند او داشته باشند.
زندگی شخصی
پاچینو تاکنون ازدواج نکرده‌است اما سه فرزند به او منسوب است که یکی از آنان دختری به نام جولی ماریاست (متولد ۱۹۸۸) که در پی رابطهٔ چندین ساله‌اش با مربی بازیگری آموزشگاه لی استراسبرگ، «جن ترنت»، به دنیا آمد و دو فرزند دیگر دوقلوهایی با نام‌های انتون و اولیویا هستند (متولد ۲۰۰۱) که آنها نیز ثمرهٔ رابطه ناموفقش با «بورلی دی آنجلو» بودند.
* رنگین کمان پاداش کسی است که تا آخرین قطره زیر باران می ماند *
ارسالها: 401
#13
Posted: 31 May 2012 08:21
برد پیت :
نام اصلی ویلیام بردلی پیت
زمینه فعالیت بازیگر، تهیه کننده
تولد ۱۸دسامبر ۱۹۶۳ (۴۸ سال)
شاونی، اوکلاهاما
سالهای فعالیت از سال ۱۹۸۷ میلادی تاکنون
همسر(ها) جنیفر آنیستون(۲۰۰۰-۲۰۰۵)
شریک(های)
زندگی آنجلینا جولی(۲۰۰۵-تاکنون)
فرزندان ۶ فرزند
ویلیام بردلی «بِرَد» پیت (به انگلیسی: William Bradley "Brad" Pitt) متولّد ۱۸ دسامبر ۱۹۶۳، (۲۷ آذر ۱۳۴۲) در شاونی، اوکلاهاما بازیگرآمریکایی و نامزد چهار جایزه اسکار است.
اوایل زندگی
پیت در شاونی، اوکلاهاما به دنیا آمد. والدین او ویلیام ا. پیت و جین اتا هیلهاوس بودند. تبار اصلی پیت به انگلستان برمی‌گردد. او و دو برادر و خواهرش، داو پیت و جولی پیت، در اسپرینگ‌فیلد، میسوری بزرگ شدند. مادر او مشاور مدرسه و پدرش مدیر کارخانه ماشین‌سازی بود.
از سال 1982- 1986 به دانشگاه میسوری رفت. رشته او خبرنگاری بود و در زمینه تبلیغات نیز فعالیت می‌کرد. سال 1986 به لس آنجلس رفت و وارد هالیوود شد. او از همان ابتدا علاقه خود را به بازیگری مطرح کرد و برای شروع در کلاس های بازیگری متعددی شرکت کرد. کم کم از کلاس‌های پایین به کلاس‌های بالا و از فیلمهای کوچک خود را به فیلمهای بزرگ رساند. وی آموزش بازیگری را نزد روی لندن دیده است.
برد پیت در سالهای ۱۹۹۵ و ۲۰۰۰، عنوان جذاب ترین مرد را دریافت کرد.
[ویرایش] فعالیت هنری
در سال 1991 در فیلم Thelma & louise نقش کوچکی به مدت 14 دقیقه بازی کرد. بخاطر همین فیلم از او درخواست بازی در فیلم دیگری شد. براد پیت با بازی های تاثیر گزار در نقشهای اصلی، طی سالهای 92 تا 95 خود را به یک فوق ستاره تبدیل کرد.
در سال 1995 در فیلم هفت بازی کرد. فیلم بسیار مورد توجه منتقدان و تماشاگران سینما قرارگرفت تا آنجا که از این فیلم به عنوان یکی از شاهکارهای دهه 90 نامبرده می‌شود. بازی براد پیت و مورگان فریمن در این فیلم خیره کننده بود. این فیلم اولین همکاری برد پیت با دیوید فینچر کارگردان صاحب سبک و بنام هالیوود بود.
در سال 1997 برد پیت در نقش یک بیمار روانی در تریلر روانشناختی تریگیلیام یعنی فیلم دوازده میمون ظاهر شد و جایزه گلدن کلاپ را برای بهترین بازیگر نقش دوم را از آن خود کرد. سپس در فیلم خوابگردها در کنار بازیگرانی چون رابرت دنیرو و داستین هافمن ظاهر شد و بعد از آن در فیلم متعلق به شیطان در کنار هریسون فورد بازی کرد.
برد پیت در سال 1997 به آرژانتین رفت تا در پروژه بلند مدت هفت سال در تبت ظاهر شود که بعدا این فیلم با نقدها و اظهارنظرهای عجیبی همراه شد.
فیلم بعدی او با جوبلک ملاقات کن با زمانی بیش از 3 ساعت ساخته شد و برد پیت در کنار آنتونی هاپکینز بار دیگر بازی عالی از خود نمایش داد.
برد پیت در سال ۱۹۹۹ (میلادی) پس از یک غیبت کوتاه بار دیگر با دیوید فینچر برای بازی در فیلم باشگاه مشت زنی همراه شد. این فیلم با بازی برد و همچنین ادوارد نورتون محبوبیتی دیگر برای برد پیت رقم زد.
وی در سال 2001 در یک کمدی جنایی به نام قاپزنی ساخت کشور انگلستان و به کارگردانی ریچی ظاهر شد و بنیسیو دل توره در این فیلم با برد همراه بود. در همین سال برد پیت در یک کمدی رمانتیک در کنار جولیا رابرتز ظاهر شد. وی با رابرت ردفورد در فیلم جاسوس بازی همبازی بود.
پیت در تاریخ 22 نوامبر 2001، در مقام بازیگر میهمان در فصل هشتم از مجموعه تلویزیونی دوستان ظاهر شد. و برای این عملکرد او برای جایزه امی در رده بازیگر برجسته مهمان در سری کمدی نامزد شد. در دسامبر سال 2001 پیت در فیلم استیون سودربرگ به نام یازده یار اوشن که بازسازی فیلمی در دهه شصت بود در نقش راستی رایان با جرج کلونی, مت دیمون, اندی گارسیا, و جولیا رابرتز همبازی شد.
سال 2003 پیت کار دوبلوری را با دوبله شخصیت سندباد در انیمیشن سندباد و افسانه هفت دریا و همچنین یک قسمت از انیمیشن پادشاه جهنم امتحان کرد.
در سال 2004 پیت در فیلم های تروا در نقش آشیل و در ادامه ی فیلم یازده یار اوشن نیز در نقش راستی رایان ایفای نقش کرد. وی برای بازی در فیلم تروا شش ماه دوره آموزش شمشیرزنی را پشت سر گذاشت. پیت در حین فیلمبرداری این فیلم دچار آسیب در ناحیه تاندون پا شد و فیلمبرداری تروا چند هفته به تعویق افتاد. فیلم تروا با 497 میلیون دلار سود ناخالص که 364 میلیون دلار آن در داخل ایالات متحده و 133 میلیون دلار در خارج از ایالات متحده بود موفق ترین فیلم پیت از نظر فروش تا کنون می باشد.
سال 2005 پیت به همراه همسرش آنجلینا جولی در فیلم کمدی-حادثه ای آقا و خانم اسمیت در نقش دو قاتل خونسرد و حرفه ای ظاهر شدند که در استفاده از انواع اسلحه‌ها متبحرند و هر کدام بر علیه دیگری دست به اقداماتی می زند. آنجلینا جولی بخاطر بازی در نقش شخصیت همسر جان اسمیت مورد تحسین قرار گرفت. آقا و خانم اسمیت با فروش 478 میلیون دلار در سراسر جهان یکی از پرفروش ترین فیلم های سال 2005 بود.
پیت از سال 2006 تا 2009 به ترتیب در هفت فیلم سیزده یار اوشن, ترور جسی جیمز توسط رابرت فورد بزدل, پس از خواندن بسوزان, سرگذشت عجیب بنجامین باتن, حرامزاده های لعنتی به ایفای نقش پرداخت که سرگذشت عجیب بنجامین باتن سومین همکاری او را با دیوید فینچر پس از فیلم های هفت و باشگاه مشت زنی رقم زد.
او سال 2010 شخصیت مترومن را در انیمیشن مگامیند دوبله کرد.
در سال 2011 در نقش بازیگر و تهیه کننده در درام درخت زندگی به کارگردانی ترنس مالیک ظاهر گشت که این فیلم توانست نخل طلای فستیوال فیلم کن را به دست آورد.
همچنین در سال 2011 برای بازی و تهیه کنندگی فیلم مانی بال نامزد دریافت دو جایزه اسکار در بخشهای جایزه اسکار بهترین فیلم و جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد شد.
علاقه وی به تهیه کنندگی باعث شده از سال ۲۰۰۶ تاکنون در بیش از ۱۰ فیلم به عنوان تهیه کننده نقش داشته باشد.
برد پیت در نوامبر سال 2011 در گفت‌وگو با برنامه '۶۰ دقیقه' استرالیا گفت که قصد دارد تنها ۳ سال دیگر در حرفه بازیگری فعالیت کند و در سن 50 سالگی از دنیای بازیگری خداحافظی خواهد کرد.
* رنگین کمان پاداش کسی است که تا آخرین قطره زیر باران می ماند *
ارسالها: 8967
#14
Posted: 31 May 2012 08:27
سلینا جتلی
متولد 24 نوامبر 1981 در کابل، افغانستان
در یک خانواده ی نظامی هندو بزرگ شده و برادرش هم در ارتش هندوستان خدمت میکند.
هنگامی که کوچک بود، دوست داشت خلبان یا دکتر شود یا مانند پدرش به ارتش ملحق شود. بیشتر دوران کودکیش را به خاطر شغل پدر، در ایالتهای مختلف به سر برد. خانواده اش در حال حاضر در کلکته زندگی می کنند. وی از دانشگاه ایندیرا گاندی در رشته ی مدیریت مالی فارغ التحصیل شده. بعد از فارغ التحصیلی، مدت کوتاهی در یک شرکت تلفن همراه مشغول به کار بوده است.
در سال 2001 مقام میس یونیورس را کسب کرد و در سال 2007، در اولین فیلم خود به نام "جانشین" ایفای نقش نمود و در همین سال اولین فیلم بین المللی خود را "Love Has No Language" که کمدی- رمانتیک بود، بازی کرد.
در 23 جولای سال 2011 با یک تاجر اتریشی به نام "Peter Haag" ازدواج کرد و در حال حاضر در دوبی سکونت دارد و در آوریل 2012 صاحب دو فرزند دوقلو خواهند شد.
نه دسترسی به یار دارم
نه طاقت انتظار دارم
هر جور که از تو بر من آید
از گردش روزگار دارم
ارسالها: 8967
#15
Posted: 31 May 2012 08:28
بیپاشا باسو
متولد 7 ژانویه 1979 در دهلی نو و در یک خانواده ی هندی_ بنگالی.
پیش از این که به مدرسه ی متوسطه برود، خانواده اش به کلکته نقل مکان نمودند. پیشترها علاقه داشت داروسازی بخواند اما به طور اتفاقی وارد کار مدلینگ و هنرپیشگی شد. هنگامی که 17 ساله بود با مهر جسیا که مدل معروفی بود، ملاقات کرد که به وی پیشنهاد داد در مسابقات سوپرمدلینگ شرکت کند و همین باعث شد بیپاشا برنده ی این مسابقات شود.
اولین فیلمی که به وی پیشنهاد شد و در آن بازی کرد، فیلم "عباس_مستان"، "اجنبی" بود و برای اجرایش جایزه ی بهترین هنرپیشه ی تازه وارد را دریافت نمود. سال 2002 در یک فیلم تلوگویی و سپس در فیلمی تریلر از "ویکرام بات" به نام Raaz بازی کرد که اجرایش در این فیلم باعث شد کاندید بهترین هنرپیشه ی زن در فیلم فیر شود. برای فیلم Jism در سال 2003 کاندید بهترین هنرپیشه ی نقش منفی شد.
او از سال 2002 تا 2011 با "جان آبراهام" رابطه ی عمیقی داشت و همیشه در رسانه ها از آنها به عنوان Super Couple یاد میشد و اکنون این رابطه به پایان رسیده است.
در سال 2005 و 2007 مجله ی انگلیسی Eastern Eye به وی لقب سکسی ترین زن آسیا را داد.
نه دسترسی به یار دارم
نه طاقت انتظار دارم
هر جور که از تو بر من آید
از گردش روزگار دارم
ارسالها: 8967
#16
Posted: 31 May 2012 08:32
ابرو گوندش
ابرو گوندش یکی از خوانندگان بزرگ و زیبا و خوش صدای ترکیه است . من که شخصا عاشقشم
ابرو در سال 12 اکتبر 1974 در استانبول بدنیا آمد . پس از تحصیل در مدرسه ابتدایی در آنکارا و نقل مکان به همراه خانواده اش به استانبول به علت مسائل مادی مجبور به ترک تحصیل می شود . اولین آلبوم او به نام مسافر خدا در دنیای موسیقی محشری به پا کرد . آلبوم دوم او tatli bela یعنی عشق شیرین بود . آلبوم سومش ben daha buyume dim یعنی من هنوز بزرگ نشده ام . بعد از آن آلبومهای دیگری به بازار عرضه کرد از جمله fiitinalar یعنی طوفانها و cok mu gordunuz یعنی آیا شادابی را برای من زیاد دانستید . آلبوم بعدی او huthar sofrasi یعنی سفره گرگها . آلبوم بعدیش که خیلی زیبا بود و غوغا کرد sen allahin bir lutfusun بود یعنی تو لطفی از جانب خداوند هستی . ابرو در سال 2000 با آلبوم جدیدی ظاهر شد به نام don ne olur یعنی برگرد چی میشه . ابرو در همان سال زمانی که داشت در استودیو یکی از ترانه هایش را تمرین می کرد ناگهان دچار خونریزی مغزی شد و به زمین افتاد . پس از بستری شدن او در بیمارستان به مدت طولانی با دعای طرفدارانش و مشیت الهی حالش خوب شد . طرفدارانش بخاطر اینکه به ابرو ابراز علاقه کنند و به او بگویند که دوستش دارند در مدتی که ابرو در بیمارستان بستری بود با خریدن آلبوم don ne olur آن سال ، بالاترین رکورد خرید آلبوم در ترکیه را رقم زدند . ابرو پس از بهبودی کامل دوباره به عرصه موسیقی قدم نهاد . ابرو پس از یک استراحت طولانی شب مارس 2000 در مرکز bostanci کنسرتی اجرا کرد که پول حاصل از آن را به بیمارستانی بخشید . سپس در سال 2001 آلبوم جدیدش را به نام ahdim olsun به بازار عرضه کرد . که بخاطر کلیپهای زیادی که این آلبوم داشت بسیاری را به خود جلب کرد . دوباره یک سال استراحت کرد و در سال 2003 آلبومی دیگر به نام sahane یعنی شاهانه را به بازار عرضه کرد . بعد از آلبوم شاهانه آلبوم دیگری به نام bize de bu yakisir را با 13 آهنگ زیبا عرضه کرد . ابرو گوندش زیباترین خواننده زن در ترکیه شناخته شده است . و قابل توجه ایرانیهای عزیز ابرو از ایرانیها خیلی خوشش می آید و می گوید ایران زیباترین کشور دنیا است .
برخی از آلبومهای ابروی عزیز
tann misafiri مسافر خدا
tatli bela عشق شیرین
ben daha buyume dim من هنوز بزرگ نشده ام
huthar sofrasi سفره گرگها
sen allahin bir lutfusun تو لطفی از جانب خداوند هستی
don ne olur برگرد چی میشه
ahdim olsun
sahane
bize de bu yakisir
نه دسترسی به یار دارم
نه طاقت انتظار دارم
هر جور که از تو بر من آید
از گردش روزگار دارم
ارسالها: 8967
#17
Posted: 31 May 2012 08:34
کیت وینسلت
تولد پنجم اکتبر 1975 لندن
کیت به همراه دی کاپریو دو کشف بزرگ فیلم عظیم تایتانیک بودند و از آن هنگام تا به حال شهرت خود را مدیون تایتانیک و جیمز کامرون هستند . کیت در نوامبر 1998 با جیم ترایپتس دستیار دوم فیلم عوضی بد قیافه که قبل از تایتانیک ساخته شده بود ازدواج کرد . در سن 11 سالگی اولین نقش نمایش خود را در پفکهای شکری تبلیغ نوعی غذای کودک تجربه کرد . او اجرا در مدرسه هنر را ادامه داد و در پی آن نقشهایی در نمایش درام تلویزیونی چروک سال 1988 ، مجموعه های تلویزیونی تصادف سال 1989 ، نقش داشت و همچنین در فیلم فصل تاریک سال 1991 ، برگشتن سال 1992 بازی کرد . فیلمهای او
عوضی بد قیافه 1998
تایتانیک 1998
پفکگهای شکری تبلیغ
چروک 1988
تصادف 1989
فصل تاریک 1991
برگشتن 1992
رفتارهای آنگلوساکسون 1993
زندگی دیوید گیل 2003
انگیما ( معما ) 2000
قلم پرها 2000
درد مقدس 1998
نه دسترسی به یار دارم
نه طاقت انتظار دارم
هر جور که از تو بر من آید
از گردش روزگار دارم
ارسالها: 401
#19
Posted: 13 Aug 2012 16:58
آرنولد شوارزنگر ( )
آرنولد آلویس شوارزنگر (به آلمانی: Arnold Alois Schwarzenegger) (زاده ۳۰ ژوئیه ۱۹۴۷) بدنساز اتریشی-آمریکایی، برنده جایزه گوی طلایی بازیگری، و سیاست‌مدار جمهوری‌خواه آمریکا است و فرماندار سابق ایالت کالیفرنیا می‌باشد.
زندگینامه
زندگی ورزشی
او ۷ بار قهرمانی در مسابقات مستر المپیا(معتبرترین مسابقات پرورش اندام)در سالهای ۱۹۷۰-۱۹۷۱-۱۹۷۲-۱۹۷۳-۱۹۷۴-۱۹۷۵-۱۹۸۰ را دارد و یکی از پرافتخارترین قهرمانان جهان است.
او بدنسازی را از ۱۴ سالگی شروع کرد و در ۲۳ سالگی اولین قهرمانی خود را در مستر المپیا بدست اورد. البته در سال ۱۹۶۹ و در ۲۲ سالگی در مستر المپیا مقام دوم را بدست اورد.
طبق گفته ی خود آرنولد او زیاد طعم شکست را در مسابقات نچشیده است و واقعا نیز همچین است زیرا از ۲۵ مسابقه ی رسمی و بین المللی که داشته است فقط ۲ مسابقه را اول نشده است و در ان دو مسابقه به مقام ۲ رسیده است. نام او در کتاب رکورد های گینس به عنوان بهترین و کاملترین بدن انسانی امده است..اندازه ی بدن او در زمانیکه در اوج شهرت و قهرمانی بود بدین شرح است:
بازوها: ۵۷ سانتی متر سینه: ۱۴۶ سانتی متر کمر: ۸۵ سانتی متر رانها: ۷۴ سانتی متر ساق پا: ۵۰ سانتی متر وزن بدن: ۱۰۸ کیلوگرم قد: ۱۸۸ سانتی متر
عناوین قهرمانی
سال ۱۹۶۳ مسابقه استرهاف اتریش نفر دوم
سال ۱۹۶۵ مسابقه جونیور (المان) نفر اول و مستر اروپا
سال ۱۹۶۶ عنوان بهترین بدنساز اروپا (المان)
سال ۱۹۶۶ قهرمان مستر اماتور اروپا
سال ۱۹۶۶ مسابقه NABBA (مستر یورنیوس) نفر دوم
سال ۱۹۶۷ مسابقه NABBA نفر اول
سال ۱۹۶۸ نفر اول مسابقات پاورلیفتینگ المان
سال ۱۹۶۸ نفر اول مسابقه IFBB مستر اینترنشنال (مکزیک)
زندگی شخصی
آرنولد و همسرش
او هم اکنون ۴ فرزند دارد (۲ دختر و ۲ پسر) و همسر او نیز ماریا شرایور کندی (خواهر زاده ی جان.اف. کندی) است..
از بهترین دوستان او میتوان به فرانکو کلمبو - فرانک زین - چارلز گینز و جورج باتلر اشاره کرد که در دوران ورزشی زندگی او خیلی تاثیرگذار بودند..
زندگی سیاسی
ArnoldSchwarzeneggerSDJun10.jpg
او در هفتم اکتبر ۲۰۰۳ فرماندار کالیفرنیا به جای گری دیویس شد و در هفدهم نوامبر ۲۰۰۳ سوگند خورد تا راه گری دیویس را ادامه دهد. در شانزدهم سپتامبر ۲۰۰۵ اعلام کرد که می‌خواهد درسال ۲۰۰۶ دوباره فرماندار کالیفرنیا شود. او در سال ۲۰۰۵ بهترین و محبوبترین سیاست‌مدار سال انتخاب شد.
مردم از او به عنوان فرشته نجات کالیفرنیا نام می‌بردند که همانند ترمیناتور با مشکلات مبارزه می‌کرد.
مردم به او القابی چون «درخت زیتون اتریشی»، «نابودگر»، «گاورنِیتور» (واژه مشتق از کلمات انگلیسی «گاورنِر» به معنای فرماندار و «ترمینِیتور» به معنای نابودگر) داده‌اند، او در جوانی در پرورش اندام شهرت زیادی کسب کرد.
زندگی هنری
فیلم‌شناسی
نابودگر
نابودگر ۲: روز قضاوت
نابودگر ۲: روز قضاوت
نابودگر ۳: انقلاب ماشین‌ها
رستگاری نابودگر
پایان روزها
تخریب موازی
دروغ‌های حقیقی
غارتگر
کونان: ویرانگر
کونان: بیگانه
داغ سرخ
هرکول در نیویورک
خداحافظی طولانی
وزنه‌برداری
کوماندو
بتمن و رابین
ششمین روز
دور دنیا در هشتاد روز
ArnoldSchwarzeneggerHWoFOct10.jpg
جونیور
دروغ‌های واقعی
جزیره بر تا
پارتی اخر
آخرین حضور قهرمان
RawDeal
Redsonja
Stay Hangry
Sintra
پلیس کودکستان
the jayne mansfield story
the long good bye
آرنولد شوارزنگر Arnold Schwarzenegger.jpg
شناسنامه
القاب Arnie , Austrian Oak , Conan the Republican , Styrian Oak , The Governator , The Running Man , Conan the Governor
ملیت اتریش-آمریکایی
زادروز ۳۰ ژوئیهٔ ۱۹۴۷ (۶۴ سال)
زادگاه Thal, اشتایرمارک , Flag of Austria.svg اتریش
قد ۱.۸۸ سانتی متر
وزن ۱۰۸ کیلوگرم
همسر ماریا شرایور کندی (۲۰۱۱-۱۹۸۶)
فرزندان کاترین (۱۹۸۹)
کریستینا (۱۹۹۱)
پاتریک (۱۹۹۳)
کریستوفر (۱۹۹۷)
ژوزف (۱۹۹۷)
والدین گوستاو
آئورلیا
فعالیت ها بدنساز، بازیگر، سیاست‌مدار نویسنده، تهیه کننده و کارگردان
سالهای فعالیت سینما (تاکنون-۱۹۶۹)
دین مسیحی کاتولیک
مدرک تحصیلی کالج سانتامونیکا
دانشگاه ویسکانسین-سوپریور
حزب سیاسی حزب جمهوری‌خواه
امضاء Arnold Schwarzenegger Signature.svg
۳۸ مین فرماندار کالیفرنیا
(۲۰۱۱-۲۰۰۳)
پس از گری دیویس
پیش از جری براون
* رنگین کمان پاداش کسی است که تا آخرین قطره زیر باران می ماند *
ارسالها: 401
#20
Posted: 13 Aug 2012 16:59
جیم کری ( )
جیمز یوجین "جیم" کری (به انگلیسی: James Eugene "Jim" Carrey) (زاده ۱۷ ژانویه ۱۹۶۲) هنرپیشه و کمدین کانادایی-آمریکایی است. وی ۲ بار برنده جایزه گلدن گلوب برای فیلمهای نمایش ترومن و مردی روی ماه شده است.
زندگینامه
جیم کری با نام «جیمز یوجین کری» به‌دنیا آمد. پدرش ساکسیفونیست جاز بود و به همین دلیل از کودکی در نمایش‌ها و برنامه‌های کمدی حضور داشت. با بی کاری پدرش وضعیت خانواده نا مساعد شد و وی مجبور شد بعد از مدرسه در یک کارخانه کار کند. به همین دلیل دبیرستان را رها کرد و پس از مدتی کارگری در ۱۹ سالگی از تورنتو به لس آنجلس نقل مکان کرد.
در هالیوود مدتی اجراهای کمدی تک نفره را در کلوب‌های شبانه تجربه کرد و آرام آرام وارد سینما شد.
تا یک دهه پس از انجام فعالیت‌های سینمایی نقش مهمی را بدست نیاورد. در اولین فیلمهایش هیچ نشانی از استعدادهای نمایشی خود بروز نداد و در سالهای بعد شاید مهمترین فیلم کارنامه‌اش پگی سو ازدواج کرد از فرانک کوپولا باشد که نقش حاشیه‌ای را در آن بعهده داشت. تا پایان سال ۱۹۹۲ جمعا در هشت فیلم و چند مجموعه تلوزیونی ایفای نقش کرد و در بعضی از آنها با نام جیمز کری ظاهر شد.
اما «ایس ونچورا» پایان این دوره از فعالیت‌هایش بود. در این فیلم شادیاک جیم کری هم یکی از سه فیلمنامه‌نویس بود و نقش نخست را نیز بر عهده داشت و برای هر دو این کار تنها ۳۵۰ هزار دلار دستمزد گرفت.
در اینجا بود که برای نخستین بار قابلیت‌های فراوان کمدی‌اش را به نمایش گذاشت و همین سبب شد با دستمزد کمی بیشتر نقش اول فیلم ماسک را از آن خود کند.
نمایش این دو فیلم در فاصله‌ایی کوتاه و فروش بالای هردو کری را تبدیل به یک ستاره کرد. برای احمق و احمق‌تر در همان سال ۷ میلیون دلار دستمزد گرفت و با قبول نقش ریدلر در فیلم همیشه بتمن که قبلا توسط رابین ویلیامز رد شده بود نشان داد که می‌خواهد متفاوت نیز باشد. در ۱۹۹۵ با نمایش قسمت دوم «ایس ونچورا» محبوبیتش بیشتر شد. در همین سال پس از هشت سال زندگی با «ملیسا وومر» که پیشخدمتی ساده بود از وی طلاق گرفت و یک سال بعد با لورن هالی همبازی‌اش در احمق و احمق‌تر ازدواج کرد که این هم یکسالی بیشتر دوام نیاورد.
پس از موفقیت ۴ کمدی پی در پی‌اش برای فیلم «نصب کننده تلویزیون کابلی» (مرد کابلی) ۲۰ میلیون دلار دستمزد گرفت تا لقب گرانترین ستاره کمدی را از آن خود کند.
شکست تجاری «نصب کننده...» که بیشتر بدلیل چرخش او از طنز سطحی به طنز تلخ بود بلافاصله با فیلم «دروغ گو دروغ گو» با همان چهره قبلی جیم کری دوباره موقعیت کاری او را مستحکم کرد.
پس از این فیلم نشان داد که جایگاهی که در آن قرار گرفته است راضی‌اش نمی‌کند و سعی فراوانی کرد تا در فیلم کارگردان‌های مطرح تر ظاهر شود و حاصل این تلاش بازی در نمایش ترومن از پیتر ویر بود که با شکستن دستمزدش به آن رسید.
نقش آفرینی کری در این فیلم خیره کننده بود و جایزه گلدن گلوب را برایش به ارمغان آورد. در دو فیلم بعدی او یعنی «مردی در ماه» و فیلم «من، خودم و آیرین» نیز خوب ظاهر شد و برای «مردی در ماه» دوباره جایزه گلدن گلوب را دریافت کرد و با دومی نیز محبوبیت بیشتری در بین سینماروها و صاحبان کمپانی‌ها بدست آورد.
از آغاز فیلمبرداری «من، خودم و آیرین» با همبازی‌اش رنی زلوگر رابطه‌ایی نزدیک داشت که تا آستانه ازدواج هم پیش رفت اما جنجال‌ها و حواشی رسانه‌ایی سبب شد این ازدواج منتفی شود.
اگر جری لوییس جایگزین ستاره‌های کمدی سینمای صامت بود جیم کری هم همان خصوصیات را از وی به عاریت گرفت و به آنها روح زمانه و سینمای مدرن دهه ۱۹۹۰ را دمید. در کمدی‌های جیم کری پرده دری‌های اخلاقی و شوخی‌های گاه وقیح به شلوغی و طنز بزن و بکوب جری لوییس و هم دوره‌هایش اضافه شده است.
در سالهای پایانی دهه ۱۹۹۰ کری سعی فراوانی کرد تا تنها یک کمدین موفق در گیشه نباشد. پذیرفتن نقش «ریدلر» در «همیشه بتمن» که نه نقش اول بود و نه دستمزد بالایی داشت و بعد از «نصب کننده تلویزیون کابلی» و عدم موفقیت هردو او را نا امید نکرد و با بازی در «نمایش ترومن» و «مردی در ماه» به آن هدف خود رسید.
هر چند در این سالها آکادمی، او را حتی شایسته دریافت کاندیدایی اسکار هم ندانست اما او هم از سوی کانون‌های منتقدان و هم از سوی جشنواره‌ها و هم در مراسم اهدای جوایز سالیانه مورد تقدیر قرار گرفت.
با بازی در فیلم خیره کننده «درخشش ابدی یک ذهن پاک» تجربه جدیدی را پشت سر گذاشت و نشان داد که در غیر کمدی نیز می‌توانند خوش بدرخشد.
کری با دو چهره متفاوت و حرکات مخصوص به خود در آسمان سینمای امروز ستاره‌ای محبوب است و همین دو چهره باعث می‌شود وی بازیگر مطرحی در سینمای معاصر به شمار آید.
فیلم‌شناسی
۲۰۱۱ - پنگوئن‌های آقای پوپر (مارک واتر)
۲۰۰۹ - دوستت دارم فیلیپ موریس (استیون راسل)
۲۰۰۸ - مرد پاسخ‌های مثبت (پیتون رید)
۲۰۰۷ -شماره ۲۳ (والتر)
۲۰۰۵ -شوخی با دیک و جین (دیک)
۲۰۰۴ -مجموعه وقایع ناگوار لمونی اسنیکت (کانت اولاف)
۲۰۰۴ -درخشش ابدی یک ذهن پاک (جوئل بریش)
۲۰۰۳ -بروس قادر (بروس نولان)
۲۰۰۱ -مجستیک (پیتر اپلتون)
۲۰۰۰ -چگونه گرینیچ کریسمس را دزدید (گرینیچ)
۲۰۰۰ -من، خودم و آیرین (چارلی بیلیگیتز/لوک تریمبل/خودم)
۱۹۹۹ -مردی بر ماه (تونی کلیفتون)
۱۹۹۸ -سیمون بیرچ (جوانی جو ونتوورت)
۱۹۹۸ -نمایش ترومن (ترومن بروبنک)
۱۹۹۷ -دروغگو دروغگو (فلچر رید)
۱۹۹۶ -مرد کابلی (مرد کابلی)
۱۹۹۵ -ایس ونچورا: هنگامی که طبیعت فرا می‌خواند (ایس ونچورا)
۱۹۹۵ -بتمن برای همیشه (ریدلر/ادوارد نیگما)
۱۹۹۴ -احمق و احمق‌تر (لوید کریسمس)
۱۹۹۴ -ماسک (استنلی اپکیس)
۱۹۹۴ -ایس ونچورا: کارآگاه حیوانات (ایس ونچورا)
۱۹۸۹ -کادیلاک صورتی (کمدین)
۱۹۸۸ -دختران زمینی ساده‌اند (ویلپاک)
۱۹۸۸ -استخر مرگ (جانی اسکوارز)
۱۹۸۶ -پگی سو ازدواج کرد (والتر گتز)
۱۹۸۳ -همه چیز در طعم خوب (رالف)
۱۹۸۳ -معرفی... جانت (تونی مورونی)
۱۹۸۳ -کوه مس (بابی تاد)
جیم کری
Jim Carrey horton hears a who 2008-crop.jpg
جیم کری، ۲۰۰۸
نام اصلی جیمز یوجین "جیم" کری
زمینه فعالیت سینما
ملیت Flag of Canada.svg کانادا
Flag of the United States.svg ایالات متحده آمریکا
تولد ۱۷ ژانویهٔ ۱۹۶۲ (۵۰ سال)
نیومارکت، اونتاریو، کانادا
پیشه بازیگر، کمدین
سالهای فعالیت ۱۹۷۹ تا کنون
همسر(ها) ملیسا وومر (از ۱۹۸۷ تا ۱۹۹۵)
لائورن هولی (از ۱۹۹۶ تا ۱۹۹۷)
وب‌گاه رسمی www.jimcarrey.com
* رنگین کمان پاداش کسی است که تا آخرین قطره زیر باران می ماند *
صفحه 2 از 10