ارسالها: 23330
#361
Posted: 1 Feb 2015 19:23
مهتاب کرامتی(۱۳۸۷)
- تولد ۲۵ مهر ۱۳۴۹ملایر
- پیشه بازیگری
- همسر(ها) ب ابک ریاحی‌پور (همسر سابق)
- مدرک تحصیلی کارشناسی میکروبیولوژی از دانشگاه آزاد اسلامی
مهتاب کرامتی (زاده ۲۵ مهر ۱۳۴۹ در ملایر) بازیگر زن سینمای ایران است. او در بیست و هفتمین جشنواره فیلم فجر جایزه سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن مکمل را برای بازی در فیلم بیست به‌دست‌آورد.مهتاب کرامتی شیخ الاسلامی تحصیلاتش را در رشته میکروبیولوژی با مدرک کارشناسی از دانشگاه آزاد اسلامی به پایان رساند. دوره را در کلاسهای آزاد بازیگری می‌گذراند و همان جا برای ایفای نقش هلن در فیلم - مجموعه مردان آنجلس انتخاب میشود. کرامتی با همین مجموعه شناخته میشود ولی نمی‌تواند از این موقیعت استفاده مناسبی کند. سال ۱۳۷۷ در مردی از جنس بلور به کارگردانی سعید سهیلی ایفای نقش می‌کند که نمی‌تواند درخششی برایش محسوب شود. یک سال پس از آن در فیلم مومیایی ۳ و مرد بارانی بازی می‌کند. اولین فیلم کمدی خوش ساخت با بازی پرویز پرستویی بود که جای کار چندانی برای او به نقش یک دلال عتیقه نداشت و دومین فیلم به کارگردانی ابوالحسن داوودی با بازی ابوالفضل پورعرب بود که در آن ایفاگر نقش یک وکیل بود. کرامتی برای همین کاندیدای دریافت جایزه از هجدهمین جشنواره فیلم فجر میشود. سال ۱۳۷۹ را درحالی به پایان برد که یک مجموعه تلویزیونی و یک فیلم سینمایی را به کارنامه‌اش اضافه کرده بود.
مریم مقدس باز هم یک اثر تاریخی مذهبی به کارگردانی شهریار بحرانی بود. که به صورت فیلم/ مجموعه تلویزیونی ساخته شد و بهشت از آن تو تجربه‌ای متفاوت از علیرضا داوودنژاد بود که بازی خوب کرامتی به آن جلوه داد. سال ۸۰ تنها به بازی در مجموعه تلویزیونی خاک سرخ می‌پردازد که اولین تجربه تلویزیونی حاتمی کیا محسوب میشود. او نقش یک زن جنوبی که به دنبال دخترش می‌گردد برای دومین بار رویاروی پرویز پرستویی قرار می‌گیرد که شاید تا به امروز بهترین بازی کرامتی در یک اثر محسوب میشود. پس از آن در سال ۸۱ در اکشن ملاقات با طوطی همراه با ماهایا پطروسیان و محمدرضا فروتن ظاهر میشود که دومین همکاری او علیرضا داوودنژاد محسوب میشود. شاه خاموش در سال بعد به کارگردانی همایون شهنواز تجربه ناموفقی تاریخی بود و نتوانست هیچ موفقیتی چه از لحاظ تجاری و چه از لحاظ هنری برای او در پی داشته باشد. هشت پا حاصل سومین همکاری او با علیرضا داودنژاد می‌باشد. پس از آن در همکاری با سیروس الوند رستگاری در هشت و بیست دقیقه را بازی می‌کند که در آن با شهاب حسینی و بهرام رادان همبازی است. وی در فیلم زندگی خصوصی آقا و خانم میم هم بازی ابراهیم حاتمی کیا می‌باشد.وی بعنوان سفیر حسن نیت یونیسف فعالیت می‌کند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#362
Posted: 1 Feb 2015 19:28
شیرین یزدان‌بخش(۱۳۸۸)
- زمینه فعالیت بازیگر
- تولد ۱۳۲۷
- اصفهان
- ملیت ایرانی
شیرین یزدان بخش (زاده ۱۳۲۷ - اصفهان) بازیگر زن سینمای ایران است. او برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن از بیست و هشتمین جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم«لطفا مزاحم نشوید» شد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#363
Posted: 1 Feb 2015 19:36
مهناز افشار(۱۳۸۹)
- زمینه فعالیت بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون
- تولد ۲۱ خرداد ۱۳۵۶
- تهران، ایران
- محل زندگی تهران
- ملیت ایران
- پیشه بازیگری
- سال‌های فعالیت از ۱۳۷۶ تاکنون
- همسر(ها) محمد یاسین رامین
مهناز افشار (متولد ۲۱ خرداد ۱۳۵۶ در تهران) بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون ایران است.مهناز افشار دیپلم اش را در رشته تجربی گرفت و برای ادامه تحصیل به مدت چهار سال در موسسه‌ای غیرانتفاعی به تحصیل در رشته تدوین پرداخت. خانواده اش ریشه مذهبی دارند، به همین دلیل هم در ابتدا مخالف بودند که دخترشان وارد بازیگری شود. در کلاسهای بازیگری استاد حمید سمندریان تعلیم دید.
مهناز افشار بازیگری را با مجموعه تلویزیونی گمـشده در سال ۱۳۷۷ آغاز کرد و پس از آن با ایفای نقش در فیلم دوستان به کارگردانی علی شاه حاتمی در سال ۱۳۷۷ به سینما راه یافت و با ایفای نقش در فیلم شور عشق به کارگردانی نادر مقدس در سال ۱۳۷۹ به شهرت رسید. شباهت زیاد مهناز افشار به گوگوش، خواننده مشهور، در توجه رسانه‌ها به او در شروع کارش تأثیرگذار بود. مهناز افشار در دههٔ هشتاد از چهره‌های تأثیرگذار سینمای تجاری ایران شد و در سال‌های پایانی این دهه با بازی در فیلم‌های کارگردانان متفاوت سعی کرد تصویر شناخته‌شده‌اش را تغییر دهد؛ تلاشی که به دریافت چندین جایزه و تقدیرنامه از سوی منتقدان و جشنواره‌های داخلی انجامید.
مهناز افشار، یکی از نقشهای اصلی در فیلم "آموزگار" به کارگردانی ناصر سعیداف، کارگردان سرشناس تاجیک، ایفای نقش می‌کند.
مهناز افشار در خرداد ۱۳۹۳ با محمد یاسین رامین فرزند محمدعلی رامین معاون مطبوعاتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در دوره دوم ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد ازدواج کرد.مرضیه برومند ادعا کرده که مهریه او یک ملک ۳۰ میلیارد تومانی است. او همچنین قبل از ازدواج شرط کرده بوده که همسرش باید زن اول خود را طلاق دهد.در مهر ۱۳۹۳ محمد علی رامین سکوت خود را شکست و گفت که از این ازدواج رضایت ندارد و حتی تاپیش از مراسم در جریان آن هم نبوده است.
در تیر ماه ۹۳ در پی حمله اسرائیل به غزه ، اصغر فرهادی به همراه نسرین ستوده با انتشار عکسی از خود که جمله "stop killing your fellow beings" به معنای کشتن همنوعان خود را متوقف کنید باعث ایجاد کمپین "stop killing" شد. در ادامه چند ده هزار نفر به این کمپین پیوستند از جمله افراد مانند هانی ابواسعد، خاویر باردم ، مهناز افشار و صابر ابر.
اخبار ۲۰:۳۰ شبکه دو صدا و سیمای ایران در روز دوشنبه ۶ مرداد ۹۳ با حمله به اصغر فرهادی، مهناز افشار و صابر ابر با عنوان عدم حمایت مستقیم از غزه از آنها انتقاد کرد. فردای آن روز افشار در صفحه رسمی فیسبوک خود جوابیه با عنوان "هجمه صدا و سیما" به این شرح منتشر کرد :
آیا قرار است در خاک خودمان به خاطر داشتن ابتدایی‌ترین عواطف انسانی که منجر به دفاع بی قید و شرط هر وجدان بیداری از مظلوم میشود، مورد هجمه قرار بگیریم؟
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#364
Posted: 1 Feb 2015 19:38
یکتا ناصر(۱۳۹۰)
- زمینه فعالیت بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر
- تولد ۱۲ آبان ۱۳۵۷
- تهران، ایران
- محل زندگی تهران
- ملیت ایران
- پیشه ب ازیگری
- سال‌های فعالیت از ۱۳۷۶ تاکنون
- مدرک تحصیلی فارغ‌التحصیل رشته محیط زیست از دانشگاه آزاد اسلامی
یکتا ناصر (متولد ۱۲ آبان ۱۳۵۷ در تهران) بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر ایرانی است. وی فعالیت در سینما را با بازی در فیلم ساقی شروع کرده‌است.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#365
Posted: 1 Feb 2015 19:41
پگاه آهنگرانی(۱۳۹۱)
- نام اصلی پگاه آهنگرانی فراهانی
- زمینه فعالیت سینما، تئاتر
- تولد ۲ مرداد ۱۳۶۳
- اراک
- والدین منیژه حکمت
- جمشید آهنگرانی
- محل زندگی تهران
- ملیت ایرانی
- پیشه بازیگری و کارگردانی
- سال‌های فعالیت ۱۳۶۹ تاکنون
پگاه آهنگرانی (زاده ۲ مرداد ۱۳۶۳ در اراک) هنرپیشه و مستندساز ایرانی است. پگاه فرزند منیژه حکمت از کارگردانان ایرانی و جمشید آهنگرانی، کارگردان سینما است. در ۶ سالگی در فیلم گربه آوازخوان (به کارگردانی کامبوزیا پرتوی) در سال ۱۳۶۹ بازی کرد.
اما شاید در دومین بازی کارنامه هنری اش در سن پانزده سالگی بود که درخشید: بازی در نقش تداعی در فیلم دختری با کفش‌های کتانی نظرات مثبتی را برای او در پی داشت. تا جائی‌که جایزه بهترین بازیگر زن را از جشنواره فیلم قاهره، جایزه بهترین بازیگر از جشن دنیای تصویر، دیپلم افتخار از جشنواره بین‌المللی فیلم اجتماعی آبادان و جایزه بهترین نقش‌آفرینی از جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوانان اصفهان را در سال ۱۳۷۸ به دست‌آورد.
او در اولین تجربه کارگردانی منیژه حکمت (مادرش) فیلم زندان زنان در سه نقش متفاوت بازی کرد. زندان زنان جایزه بهترین فیلم و فیلمنامه را در دوره ششم جشن خانه سینما به دست‌آورد.
او در سال ۱۳۸۰ به همراه باران کوثری در مستند روزگار ما که درباره انتخابات ریاست جمهوری است ایفای نقش می‌کند.
پگاه آهنگرانی در سال ۱۳۸۶ در فیلم آتش سبز بدون حضور بازیگر بدل در حین فیلمبرداری به علت سقوط، دچار سانحه و شکستگی مهره‌های کمر شد و تا مدتها به علت این حادثه بستری بود.
او هم چنین سابقه بازی در فیلم پرهزینه و با مضمون تاریخی راه آبی ابریشم به کارگردانی محمد بزرگ نیا را نیز در کارنامه بازیگری خود دارد.
دو فیلم ورود آقایان ممنوع و مکس از جمله فیلم‌های با مضمون طنز و پرفروشی هستند که پگاه آهنگرانی در آنها به ایفای نقش پرداخته‌است.
پگاه آهنگرانی در سال ۱۳۸۷ در بیست و هفتمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم فجر کاندیدای نقش دوم زن برای فیلم زادبوم به کارگردانی ابوالحسن داوودی شد.
او در فیلم‌های دیگری نظیر آقا یوسف، صداها، خواب زمستانی، سه زن و طبقه سوم نیز به ایفای نقش پرداخته‌است.
پگاه آهنگرانی مستندهایی نظیر سیب، تماشاخانه، محاکات غزاله علیزاده و ده نمکی‌ها را نیز کارگردانی کرده‌است.
مستند "تماشاخانه" درباره تئاتر شهر است. او جایزه ویژه هیأت داوران جشنواره فیلم کوتاه اصفهان را برای کارگردانی فیلم مستند "تماشاخانه" در سال ۱۳۸۴ به دست‌آورد.
پگاه آهنگرانی در ساخت مستند "محاکات غزاله علیزاده " ضمن مصاحبه با نزدیکان این نویسنده، از جمله دخترش سلمی، و دوستان مشهور او از جمله مسعود کیمیایی، محمد علی سپانلو و بهرام بیضایی تلاش کرده‌است از زوایای مختلف زندگی غزاله علیزاده نویسنده معروف را مورد بررسی قرار دهد.
مستند ده نمکی‌ها نیز درباره مسعود ده نمکی کارگردان فیلم اخراجی‌ها و از رهبران سابق انصار حزب الله می‌باشد و در برنامه آپارات شبکه فارسی بی‌بی‌سی پخش شد.
او هم چنین در نمایش‌های تئاتر مانند منهای دو به کارگردانی داوود رشیدی و متولد ۱۳۶۱ به کارگردانی پیام دهکردی در سال ۱۳۸۹ به ایفای نقش پرداخته‌است.
نمایش تئاتر متولد ۱۳۶۱ دارای مضمونی سیاسی بود و در در اسفند سال ۱۳۸۹ به علت مخالفت اداره کل هنرهای نمایشی توقیف شد.
پگاه آهنگرانی هم چنین به عنوان نوازنده ساز ویلونسل سابقه عضویت در گروه نوازندگان آثار حسین علیزاده و هوشنگ کامکار در ارکستر ملی را دارد.
او هم چنین به عنوان نویسنده ستونی در روزنامه اعتماد فعالیت می نماید.
آهنگرانی در آذر ماه ۱۳۹۲ در گفت گو با ایسنا از ساخت دو فیلم مستند خبر داد و اظهار داشت : «مشغول تصويربرداري مستندي به همراه درنا مدني با موضوع هنروران سينما هستم. کساني که از دهه 40 به «ارباب جمشيد» آمده اند و به خاطر علاقه شان به سينما در همانجا مانده اند.» وي افزود: «اين افراد ضمن اينکه سر فيلم هاي مختلف مي روند و هنروري مي کنند، هر چند وقت يک بار فيلم داستاني مي سازند و نقش هايي را که به آن علاقه دارند و فرصت بازي در آن را در سينما پيدا نمي کنند در فيلم شان بازي مي کنند.»
آهنگراني فيلم ديگرش را مستندي درباره تاريخچه محله هاي تهران عنوان کرد و به «ايسنا» گفت: «اين کار فعلادر مرحله تحقيق است و به صورت شخصي مشغول کار بر روي 16 محله از تهران هستم و به حمام ها، امامزاده ها و ساير ويژگي هاي هر محله خواهم پرداخت.»
به دنبال دعوت دویچه وله، پگاه آهنگرانی قرار بود از ۱۳ تا ۲۱ تیرماه ۱۳۹۰ برای پوشش وبلاگی جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۱۱ به آلمان برود که مقامات ایرانی از خروج او از کشور امتناع ورزیدند و در ۱۹ تیر ماه ۱۳۹۰ توسط پنج نفر از اعضای حفاظت اطلاعات نیروی انتظامی در منزل شخصی‌اش دستگیر شده و تحت بازجویی قرار گرفت. مریم مجد نیز مانند پگاه آهنگرانی پیش از سفر به آلمان و تهیه گزارش از جام جهانی فوتبال زنان، دستگیر شد. پس از چندی خبرگزاری تابناک به نقل از العربیه دستگیری و بازداشت این بازیگر را تایید کرد.
این در حالی است که برخی خبرگزاری‌ها این خبر را تکذیب کردند و به نقل از مادر پگاه آهنگرانی گفته‌اند که (پگاه آهنگرانی) به تازگی و برای ارائه برخی توضیحات احضار شد اما مشکل خاصی برای وی پیش نیامد.
پگاه آهنگرانی پیش از بازداشت، درباره تبعات دعوتش به آلمان به دویچه‌وله گفته بود: «یک روز قبل از سفر به آلمان، از طرف وزارت اطلاعات با من تماس گرفته شد و گفته شد که به فرودگاه نروم وگرنه در همانجا دستگیر خواهم شد.» به همین دلیل وی از سفر به آلمان منصرف شد.
پگاه آهنگرانی پیش از این در سال ۲۰۰۹، جشنواره فیلم برلین را برای دویچه وله در آلمان پوشش وبلاگی داده بود.روزنامه کیهان نیز در آستانه برگزاری جشنواره فیلم برلین خطاب به پگاه آهنگرانی نوشت: «مواظب باشید وقتی به آلمان می‌روید وطن‌فروشی نکنید.»
پگاه آهنگرانی پیش از این نیز در مرداد ماه سال ۱۳۸۸ و پس از اعتراضات به نتایج انتخابات ریاست جمهوری دور دهم برای ارائه برخی توضیحات به دادسرای انقلاب فراخوانده شده بود.
پگاه آهنگرانی هم چنین عضو ستاد انتخاباتی میر حسین موسوی در انتخابات ریاست جمهوری دور دهم بود.
گفته میشود از دیگر دلایل بازداشت پگاه آهنگرانی، ساخت مستندی درباره مسعود ده نمکی کارگردان فیلم اخراجی‌ها و از رهبران سابق انصار حزب الله می‌باشد، این مستند در برنامه آپارات شبکه فارسی بی‌بی‌سی پخش شد. پگاه آهنگرانی پیش از بازداشت گفته بود که به دلیل ساخت مستند ده نمکی‌ها توسط وزارت اطلاعات مورد بازخواست قرار گرفته‌است.
پس ازانتشار خبر دستگیری پگاه آهنگرانی موجی از اعتراض و انتقاد نسبت به بازداشت این بازیگر را در میان مردم در برداشت. مردم با اعتراضات خود در سالنهای برخی از سینماهای تهران نسبت به بازداشت این بازیگر اعتراض کردند. پس از اتمام فیلمها در برخی از سالنهای سینماهای تهران حاضرین در سالن با تشویق‌های مستمر خود و فریاد زدن نام پگاه آهنگرانی، اعتراض شان را نسبت به دستگیری پگاه آهنگرانی اعلام داشتند و بدین طریق خواهان آزادی او شدند.
خانه سینمای ایران، انجمن بازیگران سینمای ایران، منیژه حکمت و هم چنین حزب سوسیال دموکرات آلمان و حزب سبزهای آلمان و جمعی از فعالان سیاسی، هنرمندان و زندانیان سیاسی نظیر حسین زمان، مصطفی تاج زاده و فخرالسادات محتشمی‌پور نیز خواهان آزادی پگاه آهنگرانی شدند. هفته نامه آلمانی اشپیگل نیز درباره بازداشت پگاه آهنگرانی می‌نویسد:طبق اطلاعات به دست آمده، پگاه آهنگرانی در زندان اوین بسر می‌برد.
علیرضا سجادپور معاونت سینمایی دولت نیز پس از مراجعه به زندان اوین درباره بازداشت پگاه آهنگرانی گفت: «مشکل پگاه آهنگرانی غیرسینمایی است و به هیچ عنوان به عرصه سینما مربوط نمی‌شود. با این وجود تلاش اهالی سینما اعم از مجموعه معاونت سینمایی، اصناف سینمایی و به ویژه انجمن بازیگران، برای حل این مشکل در طول هفته گذشته ادامه داشت.»
بعد از واکنش‌ها نسبت به بازداشت این بازیگر، محسنی اژه‌ای در نشست خبری هفتگی به عنوان سخنگوی قوه قضاییه در تاریخ ۳ مرداد ۱۳۹۰ پس از گذشت ۱۵ روز از بازداشت پگاه آهنگرانی، خبر از آزادی قریب‌الوقوع او را داد. وی همچنین مطرح نمود که پگاه آهنگرانی به درخواست یک نهاد امنیتی بازداشت شده‌است.
پس از اعلام خبر آزادی پگاه اهنگرانی جمعی از هنرمندان نظیر حبیب رضایی، رخشان بنی‌اعتماد، رسول صدر عاملی، جعفر پناهی، پرویز پرستویی، مهناز افشار، کامبوزیا پرتوی و منیژه حکمت در مقابل زندان اوین حاضر شده و تا نیمه شب ۳ مرداد ۱۳۹۰ در انتظار آزادی او بودند، اما پس از ساعت‌ها انتظار به آنها اعلام شد که آزادی پگاه آهنگرانی منتفی است.
پگاه آهنگرانی به همراه مهناز محمدی مستندساز، در تاربخ ۵ مرداد ۱۳۹۰ پس از ۱۷ روز حبس انفرادی در زندان اوین با سپردن وثیقه ۱۰۰ میلیون تومانی آزاد شد. هم چنین ماموران با ممنوع‌کردن حضور خانواده پگاه آهنگرانی در برابر زندان خودشان او را به خانه آوردند و به پگاه آهنگرانی و خانواده او اجازه مصاحبه با رسانه‌ها را ندادند.
روز ششم آبان ۹۲ خبر رسید که پگاه آهنگرانی به «۱۸ ماه حبس تعزیری» محکوم شده است.منیژه حکمت مادر پگاه آهنگرانی، در گفت‌وگویی با ایسنا، درباره مطالب منتشر شده پیرامون صدور حکم محکومیت پگاه آهنگرانی اظهار کرد: وی در دادگاه بدوی به ریاست قاضی "مقیسه" به ۱۸ ماه حبس تعزیری محکوم شده است. گفته میشود اتهامات پگاه آهنگرانی به شرکت در اعتراضات سال ۱۳۸۸ مربوط بوده است. وی توضیح داد: پگاه آهنگرانی قریب به سه سال است که از طرف دادسرای امنیت تهران ممنوع‌الخروج است و به‌رغم دعوت از سوی جشنواره‌های مختلف، موفق به حضور در آنها نشده است. به عنوان مثال، فیلم دربند که این بازیگر برای بازی در آن موفق به دریافت سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر شد، بدون وی در جشنواره شیکاگو حضور یافت.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#366
Posted: 1 Feb 2015 19:47
شبنم مقدمی(۱۳۹۲)
- زمینه فعالیت سینما و تلویزیون
- تولد ۱۳۵۱
- تهران
- ملیت ایران
- پیشه بازیگر
شبنم مقدمی متولد ۱۳۵۱ در تهران است. وی دارای مدرک کارشناسی ادبیات فارسی و دانش‌آموخته آموزشگاه آزاد بازیگری امین تارخ است. او فعالیت خود در رادیو را در سال ۷۷ با اجرای برنامه "خانهٔ کاغذی" به کارگردانی شهرام کرمی آغاز کرد و سابقه اجرا در برنامه‌هایی چون "هفت شنبه"، "خط خطیم، "کبوتری ناگهان" و "هفت ترانه" را داراست. وی به موازات فعالیت‌های رادیویی خود کار بازیگری در سینما را با فیلم "زخمی" (کامران قدکچیان، ۱۳۷۷) آغاز نمود و تا کنون در فیلم‌های از "صمیم قلب" (بهرام کاظمی، ۱۳۷۹)، به نام پدر (ابراهیم حاتمی کیا، ۱۳۸۴)، "پاداش سکوت" (مازیار میری، ۱۳۸۵) و "فرزند خاک" (محمدعلی آهنگر، ۱۳۸۵) نقش آفرینی کرده است.
پایان برندگان سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 12930
#367
Posted: 6 May 2015 12:59
نظر کارگردان زن مصری در مورد سکس پیش از ازدواج جنجال آفرید
در مصر سکس پیش از ازدواج مورد نادری نیست، اما کسی در مورد آن صحبت نمی‌کند. اظهارنظر ایناس دغیدی، کارگردان سرشناس مصری در این مورد خشم مسلمان محافظه‌کار را برانگیخته است. آنها خواستار شلاق زدن این کارگردان زن شده‌اند.
ایناس دغیدی، کارگردان زن مصری معتقد است که سکس بخشی از آزادی شخصی هر فرد است که قبل و بعد از ازدواج ندارد. او شنبه شب میهمان برنامه تلویزیونی "گفت‌وگوی شباب" در دویچه‌وله بود. خانم دغیدی در این برنامه که مخاطب آن جوانان در کشورهای عربی هستند، گفت: «برای داشتن رابطه جنسی حتمأ نباید متأهل بود.»
این اظهارنظر خشم بسیاری از مسلمانان تندروی مصر را برانگیخت. سخنگوی موسسه پژوهش اسلامی در قاهره، ایناس دغیدی را مسلمانی خواند که به دستورهای دین خود عمل نمی‌کند. او تأکید کرد که "رابطه جنسی خارج از ازدواج با وجدان یک فرد مسلمان سازگار نیست".
یاسر بورهامی، روحانی شناخته شده سلفی هم گفت کسی که به سکس پیش از ازدواج اعتقاد دارد فرامین قرآن، انجیل و تورات را رد می‌کند.
یکی از استادهای دانشگاه الزهرا نیز در یک برنامه تلویزیونی سخنان ایناس دغیدی را "مصداق پورنوگرافی" خواند که "مخالف تمام دستورات آسمانی است". یک وکیل هم از وزارت کشور مصر خواست شرایط مجازات و شلاق زدن ایناس دغیدی را فراهم کند.
تهدید به مرگ
منتقدان این کارگردان سرشناس مصری از او خواسته‌اند حرف خود را پس بگیرد و تلویحأ تهدید کرده‌اند که در غیراینصورت او از دین برگشته (ملحد) خواهد بود که مجازات آن از دید مسلمانان تندرو مرگ است.
بااین حال تعدادی نیز از اظهار نظر او حمایت کردند. جهاد عبدل منعم، روزنامه نگار نامدار مصری در روزنامه لیبرال "الوفد" نوشته است: «ایناس دغیدی دروغ نمی‌گوید و ظاهرسازی هم نمی‌کند».
این روزنامه‌نگار تأکید کرده است که سکس خارج از ازدواج در مصر امری رایج است "چون بسیاری از جوانان قادر به تأمین هزینه‌های ازدواج نیستند". او در مقاله خود در روزنامه الوفد تصریح کرده است که "مصر با مشکلی جدی در مورد برداشت اخلاقی جوانان از رابطه جنسی مواجه است".
پافشاری دغیدی بر موضع خود
یک همه‌پرسی که سال ۲۰۱۳ میان دانشجویان مصر صورت گرفته نشان داده است که ۳۳ درصد دانشجویان پسر و ۲۵ درصد دانشجویان دختر پیش از ازدواج رابطه جنسی داشته‌اند. برخی نیز تلاش می‌کنند با ازدواج عرفی یا صیغه ممنوعیت رابطه جنسی پیش از ازدواج را دور بزنند.
آنها با حضور دو شاهد پیمان ازدواج موقت می‌بندند، که حقی برای زن قائل نیست. در مصر هم بچه حاصل ازدواج موقت نامشروع است و پدر مکلف به پرداخت خرجی او نیست. از آن گذشته دخترانی که حاضر به ازدواج موقت می‌شوند می‌د‌انند که با آینده خود بازی می‌کنند، چون برای بسیاری از مردان مصر ازدواج با دختر غیرباکره غیرقابل تصور است.
ایناس دغیدی یک روز پس از حضور در برنامه "گفت‌وگوی شباب" در یک گفت‌وگوی تلویزیونی دیگر بر موضع خود تأکید کرد.
او افزود: «من نگفتم که سکس قبل از ازدواج حلال است. من نه احمق هستم و نه بی‌دین، دین خود را هم خوب می‌شناسم.»
دغیدی در ادامه تأکید کرد: «من اما نظر خودم را در این مورد گفتم.» او در عین حال تصریح کرده است که این اظهارنظر تشویق برای داشتن رابطه‌جنسی خارج از ازدواج نیست.
این کارگردان ۶۲ ساله پیش‌تر نیز بارها خشم مسلمانان محافظه‌کار مصر را برانگیخته بود. سکس و حقوق زنان موضوع‌های محوری فیلم‌های او هستند.
سازمان سانسور مصر حتی سال ۲۰۱۲ از ایناس الدغیدی خواست فیلمنامه آخرین اثر خود با نام "سکوت" را تغییر کرد. این فیلم در مورد دختری بود که توسط پدرش مورد آزار جنسی قرار می‌گیرد. مقامات دولت مصر از دغیدی خواستند فیلمنامه را طوری تغییر دهد که فرد مجرم یعنی پدر دختر بیمار روانی باشد تا معرف مردان مصر به شمار نرود.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
ارسالها: 24568
#368
Posted: 27 May 2015 18:59
سینمای فرانسه
سینمای فرانسه شامل هنر فیلم‌سازی در داخل و خارج از فرانسه میشود. فرانسه زادگاه سینما است و سهم قابل توجهی در سینمای جهان دارد و به توسعه این صنعت کمک کرده است. جدا از صنعت بومی فیلم‌سازی در فرانسه این کشور هنرمندان بسیاری را از سرتاسر جهان در فرانسه گرد هم آورده است. به همین دلیل، سینمای فرانسه است گاهی اوقات با سینمای کشورهای خارجی در هم تنیده شده است .رومن پولانسکی، کریستوف کیشلوفسکی، آندره ژولاوسکی از لهستان، (گاسپر نوئه، ادگاردو گوزارینسکی از آرژانتین، آناتول لیتواک و الکساندر الکسیف از روسیه، مایکل هانکه از اتریش جز برجسته‌ترین هنرمندان سینمای فرانسه به شمار می‌آیند.
یکی دیگر از عناصر حمایت از این صنعت این است که پاریس دارای بالاترین تراکم سینما در جهان می‌باشد. با ۲۰۶،۵ میلیون بلیط فروخته شده در سال ۲۰۱۰ و ۲۱۵،۶ میلیون نفر در سال ۲۰۱۱ فرانسه در جایگاه سوم بزرگترین بازارهای فیلم پس از پس از ایالات متحده و هند در جهان است. و همچنین از نظر درآمد پس از ایالات متحده و ژاپن قرار می‌گیرد. و در اروپا با رکورد ۲۶۱ فیلم تولید شده در سال ۲۰۱۰ موفق‌ترین صنعت سینما متعلق به فرانسه می‌باشد.
موج نوی فرانسه جنبشی در سینمای فرانسه است که در دهه ۱۹۵۰ به رهبری منتقدان جوان تحریریه مجله سینمایی کایه دو سینما در فرانسه شکل گرفت و به سایر نقاط دنیا سرایت یافت. موج نو در فرانسه در دو دوره اتفاق افتاد. دورهٔ اول از سال ۱۹۵۸ تا ۱۹۶۲ طول کشید و از مشخصه‌های آن تاکید بر مولف و میزانسن بود. فیلمسازان این دوره از قواعد فیلم‌سازی دههٔ ۵۰ میلادی، هم به لحاظ روایی و هم تصویری، روی‌گردان شدند. روایت و داستان و یا آغاز و پایانی برای فیلمها وجود نداشت. تنها برشی از زندگی در فیلم نشان داده می‌شد و به این ترتیب اقتباس ادبی در این سینما از بین رفت. ادبیات جای خود را به قصه‌های عامه‌پسند داد و زمان در فیلمها همان دههٔ حاضر بود و حرف‌هایی که در فیلمها زده می‌شد، درباره جوانان بود. صحبت از تمایلات جنسی که نشان از پدیدهٔ «عشق آزاد» داشت، در سینمای موج نو رواج یافت و هویت آدم‌ها در فیلمها مطرح شد. نقش زنان هم در روایت محوری تر شد و مثبت تر شد. استفاده از نماهای معمول که زمان و مکان را توصیف می‌کرد منسوخ شد و جامپ کات و نماهای نامنطبق در تدوین جای خود را باز کرد. دوربین‌های سبک برای فیلمبرداری در خیابان‌ها به کار می‌رفت و دیگر فیلمها در استودیو ساخته نمی‌شد.
سینما نگاه
سینما-نگاه (به فرانسوی: Cinéma du look) جنبشی در سینمای فرانسه بود که در دهه هشتاد آغاز شد. این جنبش برای نخستین بار توسط رافائل باسان به این نام خوانده شد. فیلمسازان اصلی این جنبش شامل لوک بسون، لئو کاراکس و ژاکوس بینکس می‌شوند. کارگردانانی که گفته میشود که سبک را بر محتوا و منظره یا فضای بصری فیلم را بر داستان ترجیح می‌دهند. خصوصیت کار فیلمسازان این جنبش سبک بصری دقیق و تأکید بر روی جوانان بیگانه شده و به حاشیه رانده شده در دوره فرانسوا میتران است. تم‌هایی چون سرنوشت عشقی تلخ، افراد جوان دور از خانواده و دیدگاه تلخی نسبت به پلیس در آثار این افراد دیده میشود. در آثار این افراد از مترو به عنوان استعاره‌ای بر جهانی زیرزمینی بسیار استفاده شده است.
رئالیسم شاعرانه
رئالیسم شاعرانه (به فرانسه: Réalisme poétique) جنبشی در سینمای فرانسه بود که از اوایل دهة ۱۹۳۰ آغاز شد. ژان رنوار، مارسل کارنه، ژولین دوویویه و ژان گرمیون فیلمسازانی بودند که در این دهه در قالب گروه نه چندان منسجمی به فیلم سازی پرداختند و جنبش رئالیسم شاعرانه را به وجود آوردند.[۶] گرچه این جنبش همچون جنبش مونتاژ شوروی یا امپرسیونیسم فرانسه، حرکتی منسجم و متحد نبود. فیلم های رئالیسم شاعرانه دارای لحنی توام با حسرت و ناامیدی است.
جشنواره‌ها
جشنواره فیلم کن
جشنواره فیلم کن (به فرانسوی: Le Festival International du Film de Cannes) یک جشنواره سالانه فیلم است که در کن فرانسه برگزار میشود. این جشنواره یکی از بزرگترین و باشکوهترین رویدادهای سینمایی جهان و محلی برای پیش‌نمایش فیلم‌های جدید از تمامی ژانرها از جمله مستند به‌شمار می‌آید. جشنواره فیلم کن ۲۰۱۳ به‌عنوان شصت و ششمین دوره آن در فرانسه به پایان رسید. ریاست هیات داوران جشنواره امسال را که از ۱۵ تا ۲۶ ماه مه برگزار شد، استیون اسپیلبرگ کارگردان آمریکایی برعهده داشت.در این دوره، عبداللطیف کشیش کارگردان عرب فرانسوی - تونسی‌تبار برنده جایزه نخل طلایی در شصت و ششمین دوره جشنواره سینمایی کن شد.
جایزه سزار
جایزه سزار جایزه سینمایی ملی فرانسه است که نخستین بار در سال ۱۹۷۵ برگزار شد. نامزدهای این جایزه توسط اعضای آکادمی هنرها و فنون سینمایی فرانسه (به فرانسوی: Académie des Arts et Techniques du Cinéma) برگزیده می‌شوند که مراسم آن در پاریس معمولاً در فوریه برگزار میشود. این جایزه که نام خود را از سزار بالداچینی، مجسمه‌ساز فرانسوی گرفته‌است به اسکار فرانسوی معروف است.
شرکت‌های فیلم‌سازی فرانسه
اروپاکورپ
اروپاکورپ یک استودیوی فیلم‌سازی فرانسوی است که مقر آن در پاریس قرار دارد. این شرکت با همکاری لوک بسون و پیر-آنژ لو پوگام در سال ۲۰۰۰ تاسیس شده است. این شرکت در طیف گسترده‌ای از فعالیت‌های سینمایی و تلویزیونی مانند توزیع فیلم در فرانسه، توزیع دی وی دی، فروش حقوق پخش تلویزیونی در فرانسه، و تولید تبلیغات به کار مشغول است.
گومون
گومون Gaumont: شرکت فرانسوی تولید و پخش فیلم سینمایی و همچنین دارای سالنهای نمایش فیلم است. این شرکت قدیمی ترین شرکت سینمایی جهان است و در سال ۱۸۹۵ تاسیس شده و عمری برابر عمر سینما دارد.
شرکت‌های فرانسوی تولید فیلم
اروپاکورپ
بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
ویرایش شده توسط: andishmand
ارسالها: 24568
#369
Posted: 27 May 2015 19:07
موج نوی فرانسه
موج نوی سینمای فرانسه جنبشی در سینمای فرانسه است که در دهه ۱۹۵۰ به رهبری منتقدان جوان تحریریه مجله سینمایی کایه دو سینما در فرانسه شکل گرفت و به سایر نقاط دنیا سرایت یافت.
موج نو در فرانسه در دو دوره اتفاق افتاد. دورهٔ اول از سال ۱۹۵۸ تا ۱۹۶۲ طول کشید و از مشخصه‌های آن تاکید بر مولف و میزانسن بود. فیلمسازان این دوره از قواعد فیلم‌سازی دههٔ ۵۰ میلادی، هم به لحاظ روایی و هم تصویری، روی‌گردان شدند. روایت و داستان و یا آغاز و پایانی برای فیلمها وجود نداشت. تنها برشی از زندگی در فیلم نشان داده می‌شد و به این ترتیب اقتباس ادبی در این سینما از بین رفت. ادبیات جای خود را به قصه‌های عامه‌پسند داد و زمان در فیلمها همان دههٔ حاضر بود و حرف‌هایی که در فیلمها زده می‌شد، درباره جوانان بود. صحبت از تمایلات جنسی که نشان از پدیدهٔ «عشق آزاد» داشت، در سینمای موج نو رواج یافت و هویت آدم‌ها در فیلمها مطرح شد. نقش زنان هم در روایت محوری تر شد و مثبت تر شد. استفاده از نماهای معمول که زمان و مکان را توصیف می‌کرد منسوخ شد و جامپ کات و نماهای نامنطبق در تدوین جای خود را باز کرد. دوربین‌های سبک برای فیلمبرداری در خیابان‌ها به کار می‌رفت و دیگر فیلمها در استودیو ساخته نمی‌شد. البته تنها نمادی که در سینمای موج نو تغییر نیافت همان شهر پاریس بود. دورهٔ دوم موج نو بین سال‌های ۱۹۶۶ تا ۱۹۶۸ اتفاق افتاد. دراین دورهگفتمان ها سیاسی‌تر شد و ایده‌یولوژی کم رنگ تر. فیلم‌های گدار مانند دو سه چیزی که از آن زن می‌دانم(۱۹۶۶) و زن چینی و آخر هفته، هر دو محصول سال ۱۹۶۷، از این دسته هستند. در این دوره اسطوره‌های بورژوازی از بین رفت و مسایلی مانند ازدواج و خانواده در فیلمها مطرح نمی‌شد. به جای آنها موضوعاتی مانند سیاست‌ورزی دانشجویان، بلوغ، مصرف‌گرایی و ویتنام در فیلمها رواج یافت. رویهٔ فیلم‌سازی در این دوره یعنی تکنولوژی آن، رویهٔ اجتماعی یعنی مصرف را برملا می‌کرد. به این معنی که دیگر فیلم‌های هالیوودی با تولیدات عظیم، سرمشق نبودند و دوربین روی دست، حذف ستاره‌ها و استودیو به عنوان ضد سینما در برابر تکنولوژی فیلم سازی در آمریکا، به روی کار آمد. تنش‌های شخصی و بعد از آن تنش‌های سیاسی که نسل‌های جوان تر با آنها روبرو بودند، درون مایهٔ فیلمها را تشکیل می‌داد.
موج نو تلاش می‌کرد از سوژه‌های متفاوت و سبک روایت متفاوت در ساخت و تهیه فیلم استفاده کند و برخلاف سینمای کلاسیک آمریکا، از ستاره‌های سینمایی استفاده نمی‌کرد (به همین دلیل استفاده از نابازیگر زیاد دیده میشود). در این فیلمها تماشاگر در قضاوت و خوانش فیلم آزادی دارد.
فرانسوا تروفو
در اواخر ۱۹۵۰ چند تن از این منتقدان اولین فیلم‌هایشان را کارگردانی کردند که منعکس کننده این نظریهٔ آنان بود که به عنوان موج نوی فرانسه از آن یاد میشود. از پیشروان این نظریه می‌توان از فرانسوا تروفو با فیلم چهارصد ضربه، و ژان لوک گدار با اولین فیلم بلندش از نفس افتاده نام برد که این فیلم توانست قواعد عصیان‌گرانه موج نو را به بهترین شکل ممکن مجسم کند.
از دیگر منتقدین فرانسوی که بر اساس همین نظریه پا به عرصهٔ کارگردانی نهادند، می‌توان از ژاک ریوت، اریک رومر، کلود شابرول، و همچنین فیلمسازانی چون آلن رنه، ژاک دمی، گی دوبور و آنیس واردا نام برد.
کلود شابرول
منتقدان از آنچه که به عنوان فیلم‌های ادبی در فرانسه ساخته می‌شد، ناراضی بودند و به نظر آنان در این‌گونه فیلمها، نقش فیلمنامه‌نویس بیشتر از کارگردان مشهود بود. آنان معتقد بودند که تنها کارگردانان هالیودی مانند آلفرد هیچکاک به معنی واقعی سازندهٔ فیلم هستند، زیرا از آنجایی که آنها خود نویسندهٔ فیلم‌هایشان هستند، توانایی کاملی در به تصویر کشیدن آنها دارند. آنها عقیده داشتند صرف نظر از این که چه کسانی این فیلمها را تولید، فیلمبرداری یا بازی کرده‌اند یا نوشته‌اند، و فارغ از نوع استودیو و مقدار پولی که فیلم با آن ساخته میشود، باید تداوم را در مجموعه فیلم‌هایی یافت که تحت یک عنوان به یکدیگر پیوسته‌اند: کارگردان.
موج نوی فرانسه باعث حیات دوبارهٔ سینمای این کشور شد و بار دیگر سینمای فرانسه را در رأس سینمای فرهنگی جهان قرارداد. موج نو تمام فیلمسازان جوان سرکش را تحت تأثیر قرار داد و دنباله‌های آن به سایر کشورها از جمله چکسلواکی، ژاپن و برزیل نیز سرایت کرد.
نمونه فیلمها
سرژ زیبا (کلود شابرول)
از نفس افتاده (ژان لوک گدار)
چهارصد ضربه (فرانسوا تروفو)
هیروشیما عشق من (آلن رنه)
بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
ارسالها: 12930
#370
Posted: 13 Jun 2015 13:01
سینماهای سوئیس ایده پس دادن پول بلیط را بررسی می‌کنند
این ایده در اصل در فرانسه متولد شد: اگر به تماشای فیلمی رفتید که آن را نپسندید، سینما پول بلیط شما را حساب نمی‌کند. حال تعدادی از سینماهای سوئیس در حال بررسی این ایده و اجرای احتمالی آن هستند.
دوازده سینمای پاریس یک ایده جدید را تست کردند. این سینماها کارت‌هایی با قیمت ۵۰ یورو فروختند که با آنها می‌شد ده فیلم را تماشا کرد.
در این سینماها اگر تماشاچی فیلمی را نمی‌پسندید می‌توانست در نیم ساعت نخست پخش فیلم، سالن را ترک کند بدون آنکه ورود به سالن روی کارت او حساب شود. این تست موفقیت‌آمیز بود چون هیچ کدام از خریداران این کارت‌ها، هنگام تماشای ده فیلم خود سالنهای سینما را ترک نکردند.
حال تعدادی از سینماهای سوئیس می‌خواهند این ایده فرانسوی را کپی‌برداری کنند. مدیر سینه‌ریو، سینماهای زنجیره‌ای غرب سوئیس اعلام کرده که مایل است این ایده را اجرا کند.
او تصریح کرده است که پس از فراهم شدن شرایط فنی، این ایده از اواخر تابستان در یکی از سالنهای سینما سینه‌ریو اجرا میشود.
اجرای این ایده البته منتقدانی هم دارد که می‌گویند سینما ارزانترین عرضه فرهنگی است که قیمت بیلط‌های آن در مقایسه با بلیط کنسرت‌های موسیقی یا اپرا ناچیز است.
منتقدان می‌گویند این ایده مانند این است که نوشیدنی جدیدی سفارش دهید و اگر مزه آن را نپسندید برای باقی مانده آن در لیوان، پول‌تان پس بگیرید.
با این حال مدیران سینماها می‌توانند خود در مورد اجرای این ایده یا اید‌ه‌های دیگری که تماشاچی‌های بیشتری را جذب سالنهای آنها کنند، تصمیم بگیرد. دو گرداننده بزرگ سالنهای سینما در سوئیس، کیتاگ و پاته هنوز در مورد این ایده اظهارنظر نکردند.
به راستی آیا این خداوند است که انسان را آفریده است یا عکس آن؟؟
صفحه 37 از 38