ارسالها: 23330
#271
Posted: 22 Aug 2014 11:30
۱۹۷۸-جون ویت-Jon Voight
- نام اصلی جانتان "جون" ویت
- تولد ۲۹ دسامبر ۱۹۳۸ (۷۵ سال)
- یانکرز , نیویورک
- ملیت ایالات متحده آمریکا
- پیشه بازیگر
- سالهای فعالیت ۱۹۵۸-تاکنون
- همسر(ها) مارچلین برترند
- فرزندان آنجلینا جولی
- جیمز هون
جانتان «جون» ویت (به انگلیسی: Jon Voight) (زاده ۲۹ دسامبر ۱۹۳۸) بازیگر آمریکایی می‌باشد.او در نیویورک به دنیا آمد و پدر او اهل اسلواکی و مادرش آمریکایی آلمانی‌تبار بود.برادر او چیپ تیلور خواننده و آهنگساز می‌باشد. او یک جایزه اسکار برای بازی در فیلم بازگشت به خانه دریافت کرده‌است.وی همینطور نامزد جایزه اسکار برای بازی در دو فیلم گاوچران نیمه شب و قطار فرار بوده‌است.ویت در ۱۲ دسامبر ۱۹۷۱ با مارکلین برترند ازدواج کرد و صاحب دو فرزند به نام آنجلینا جولی و جیمز هون می‌باشد.ویت و برترند در سال ۱۹۷۶ از هم جدا شدند و در سال ۱۹۷۸ از یکدیگر طلاق گرفتند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#272
Posted: 22 Aug 2014 11:35
۱۹۷۹و ۱۹۸۸-داستین هافمن - Dustin Hoffman
- نام اصلی داستین لی هافمن
- زمینه فعالیت بازیگر
- تولد ۸ اوت ۱۹۳۷ (۷۷ سال)
- لوس آنجلس، کالیفرنیا
- والدین لیلین، هری
- ملیت آمریکایی
- همسر(ها) آنا بیرن ۱۹۸۰-۱۹۶۹
- لیزا گاتسگن ۱۹۸۰-تاکنون
- فرزندان کارینا، جنا (از همسر اول)
- جاکوب ادوارد، ربکا، مکسول جفری، الکساندرا لیدیا (از همسر دوم)
داستین لی هافمن (به انگلیسی: Dustin Hoffman) (زاده ۸ اوت ۱۹۳۷) بازیگر بزرگ آمریکایی برنده جایزه اسکار، او بیش تر به خاطر ایفای نقشهای ضد قهرمان و شخصیت‌های آسیب پذیر در دنیای سینما شناخته می‌شود.
هافمن در لس آنجلس بدنیا آمد. وی پسر دوم لیلیان و هری هافمن است. پدرش یهودی روسی الاصل بود که علاوه بر طراحی مبلمان به عنوان خیاط در کمپانی کلمبیا کار می‌کرد و مادرش هنرپیشه آماتور تئاتر بود. برادر بزرگترش رونالد وکیل و اقتصاددان است. خانواده هافمن نام داستین را از روی نام داستین فارنام بازیگر فیلم مرد زن صفت ساخته سیسیل ب دمیل برای فرزند خود برگزیدند. هافمن در ابتدا برای پزشکی درس خواند اما پس از مدتی تحصیل را رها کرد و به شغل‌های مختلفی مثل دستیاری روانپزشکی، پیشخدمتی، ظرف‌شوری، تایپیستی و روزنامه‌فروشی پرداخت تا اینکه به هنرستان موسیقی و هنر لس‌آنجلس آمریکا راه یافت.
هافمن در سال ۱۹۶۷ به لطف بازی در فیلم فارغ‌التحصیل به کارگردانی مایک نیکولز که از آن به عنوان یکی از فیلمهای نمادین سینمای آمریکا یاد می‌شود، یک شبه به مقام یک ستاره رسید و برای اولین بار نامزد اسکار بهترین بازیگر مرد شد. فارغ‌التحصیل به کارگردانی مایک نیکولز عنوان فیلمی پیش رو و تاثیرگذار بود که داستین هافمن ۳۰ ساله در آن نقش جوانی احساساتی و سر به هوا به نام بن برادوک را بازی می‌کرد که پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه، به اصرار خانواده متمول و اعیانش مجبور به ازدواج می‌شود. تصمیمی که در نهایت به اتفاقی مضحک و خنده دار اما جسورانه و موفقیت آمیز ختم می‌شود. فارغ‌التحصیل در آن سال، عنوان پرفروش ترین فیلم سال را از آن خود کرد و امروزه به عنوان بیست و یکمین فیلم پرفروش تاریخ سینما بر حسب نرخ تورم شناخته می‌شود. سال ۱۹۶۹ هافمن در فیلم کابوی نیمه شب ساخته تحسین برانگیز جان شلزینگر ایفای نقش کرد، این فیلم داستان زندگی ۲ جوان دست از پا درازتر که یکی از شهرستان به شهر آمده و دیگری مفلسی است مفلوک را روایت می‌کند. نقشی که در این فیلم هافمن بازی کرد همین مفلس کارتن خواب به نام راتسو ریتسو بود. او در این فیلم نیز بسیار خوش درخشید و بار دیگر کاندیدای دریافت اسکار بهترین بازیگر مرد شد. پس از دو فیلم موفق فارغ‌التحصیل و کابوی نیمه شب، هافمن در فیلم جان و مری ساخته پیتر یاتس حضور یافت.
شروع دهه هفتاد برای هافمن بسیار طلایی بود. و او این روند را در تمام این دهه با موفقیت ادامه داد. او که با سه سال سابقه حضور در سینما به تمامی خواسته‌هایش غیر از جایزه اسکار رسیده بود. در سال ۱۹۷۰ در فیلم بزرگمرد کوچک ساخته آرتور پن، نقش جک کراب را با مهارت ایفا نمود. فیلم عنوان هفتمین فیلم پرفروش سال را از آن خود نمود.
سال ۱۹۷۱ هافمن در فیلم سگ‌های پوشالی ساخته کارگردان برجسته سینمای آمریکا سام پکینپا به ایفای نقش پرداخت که موفقیت چندانی برای وی به همراه نیاورد. دو فیلم بعدی وی با نام‌های هری کلر من کیه و چرا این حرفهای وحشتناک رو در باره من گفته؟ و آلفردو، آلفردو کارهای ناموفقی در پرونده کاری هافمن محسوب می‌شوند. پس از این دو کار هافمن در سال ۱۹۷۳ در فیلم محبوب و پرفروش پاپیون در کنار استیو مک کوئین به ایفای نقش پرداخت. او نقش لویی دگا زندانی بینوایی را بازی می‌کند که برخلاف دوست خود پاپیون که به فکر فرار از زندان و تغییر وضعیت فعلی است. وی بسیار محافظه کار و خطرناپذیر است. و در پایان نیز با نگاهی پر معنا، آزادی دوست و یار دیرین خود را نظاره می‌کند.
در سال ۱۹۷۴ برای سومین بار در فیلم لنی ساخته باب فاسی نامزد اسکار نقش اول مرد شد. سال ۱۹۷۶ وی با حضور در دو فیلم موفق همه مردان رئیس جمهور و دونده دو ماراتن توانست موفقیت‌های سینمایی خود را تداوم بخشد. هافمن در فیلم همه مردان رئیس جمهور، نقش کارل برنشتاین گزارشگر جوان روزنامه واشنگتن پست را ایفا نمود. این فیلم که بعدها به یکی از مهم ترین فیلمهای سیاسی تاریخ سینما بدل گردید داستان تقلب انتخاباتی در زمان ریچارد نیکسون را که به رسوایی واترگیت مشهور شد. روایت می‌کند. کارل برنشتاین با بازی هافمن در کنار شخصیت باب وودوارد با بازی رابرت ردفورد در این فیلم از محبوب ترین قهرمان‌های تاریخ سینما به شمار می‌آیند. سال ۱۹۷۹ داستین هافمن با حضور در فیلم کرامر علیه کرامر توانست اولین جایزه اسکار بازیگری خود را بدست آورد. فیلم نیز جوایز مهمی چون جایزه اسکار بهترین فیلم و بهترین کارگردانی را تصاحب کرد.
دههٔ ۸۰ برای هافمن سرشار از موفقیت‌های سینمایی بود. وی در سال ۱۹۸۲ در فیلم بسیار پرفروش توتسی حضوری خاطره انگیز داشت و توانست در کنار نامزدی نقش اول جایزه اسکار، دو جایزه معتبر گلدن گلاب و بفتا را از آن خود کند. فروش فوق العاده توتسی در کنار نقدهای مثبت فیلم، هافمن را به عنوان یکی از معدود فاتحان گیشه که محبوب منتقدان سینما نیز می‌باشد تثبیت کرد. مرد بارانی ساخته بری لوینسون دیگر فیلم مطرح داستین هافمن در این دهه است که اکثر جوایز معتبر سینمایی از جمله اسکار نقش اول مرد را برای وی به ارمغان آورد. این فیلم نیز همچون فارغ‌التحصیل و کرامر علیه کرامر لقب پرفروش ترین فیلم سال را از آن خود کرد.
دهه ۹۰ آغاز میانسالی او و به هرحال کمتر شدن حضور وی در فیلمهای شاخص هم بود با این همه حضور او در فیلم سگ را بجنبان محصول ۱۹۹۷ در کنار رابرت دنیرو چشمگیر بود. و توانست برای هفتمین بار نامزد جایزه اسکار نقش اول مرد شود. فیلمهای دیک تریسی، هوک، قهرمان، شیوع، خواب‌گردها، شهر دیوانه، بوفالوی آمریکایی و پیام‌آور: سرگذشت ژاندارک دیگر کارهای وی در دههٔ ۹۰ می‌باشند.هافمن در سال ۱۹۹۷ جایزه افتخاری گلدن گلاب و در سال ۱۹۹۹ جایزه یک عمر دستاورد بنیاد فیلم آمریکا را از آن خود کرد.
او در دههٔ جدید بر خلاف ده‌های پیشین در کارهای‌های مهمی حضور نیافت. و فیلمهای هیات منصفه فراری، درجستجوی ناکجا آباد، سرگذشت ناگوار، ملاقات فوکرها، شهر از دست رفته، آخرین شانس هاروی ،فاکرهای کوچک و صداپیشگی در کارهای پاندای کونگ فو کار یک و دو مهم ترین کارهای وی در هزاره جدید میلادی می‌باشند.
وی در مقام کارگردانی نیز اولین فیلم خود با نام کوارتت را در سال ۲۰۱۲ ساخت. که توانست به فروش قابل توجه ٥٩$ دست یابد. هافمن در سال ۲۰۱۳ به دلیل ابتلا به بیماری سرطان تحت عمل جراحی قرار گرفت. که حال جسمانی وی، پس از عمل خوب و مساعد توصیف شد.
امروزه داستین هافمن، در کنار رابرت دنیرو، جک نیکلسون و آل پاچینو به عنوان بزرگان بازیگری در سینمای مدرن شناخته می‌شوند.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#273
Posted: 22 Aug 2014 11:42
۱۹۸۰-رابرت دِ نیرو - Robert De Niro
- نام اصلی رابرت ماریو دِ نیرو جونیور
- تولد ۱۷ اوت ۱۹۴۳ (۷۱ سال)
- شهر نیویورک، ایالت نیویورک، آمریکا
- ملیت آمریکایی
- سالهای فعالیت ۱۹۶۵ تاکنون
- همسر(ها) داین آبت (۱۹۷۶ - ۱۹۸۸)، گریس هایتور (۱۹۹۷ تاکنون)
- فرزندان درنا دِ نیرو، رافائل دِ نیرو
رابرت دِ نیرو (به انگلیسی: Robert De Niro) (متولد: ۱۷ اوت ۱۹۴۳) بازیگر، کارگردان و تهیه‌کننده آمریکایی است. از اولین فیلمهای خوب وی می‌توان به فیلم خیابانهای بدجنس اشاره نمود. بعد از عدم موفقیتش در دریافت نقش مایکل کورلئونه در فیلم پدرخوانده، نقش ویتو کورلئونه در قسمت دوم همین فیلم به وی داده شد. وی برنده جایزه اسکار بهترین نقش مکمل مرد بخاطر این نقشش شد.
همکاری وی با مارتین اسکورسیزی، کارگردان مشهور آمریکایی، از فیلم خیابانهای بدجنس شروع شد و بعد از آن این دو چندین فیلم دیگر را نیز با کمک یکدیگر ساختند که از آن جمله می‌توان به فیلم گاو خشمگین اشاره نمود، نقشی که رابرت بخاطر بازی در آن موفق به دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر شد. از دیگر فیلمهای این دو فیلم‌هایی همچون راننده تاکسی و تنگه وحشت است که بخاطر بازی در هردوی آنها وی نامزد دریافت جایزه اسکار شد. فیلم شکارچی گوزن نیز وی را نامزد دریافت جایزه اسکار نمود. کارگردان این فیلم، مایکل چیمینو بود.
رابرت د نیرو همچنین نامزدی دریافت چهار جایزه گولدن گلوب را بخاطر بازی در فیلمهای نیویورک، نیویورک (۱۹۷۷)، فرار نیمه‌شب (۱۹۸۸)، اینو ببین (۱۹۹۹) و ملاقات با والدین (۲۰۰۰) شد. در سمت کارگردانی نیز اثری همچون چوپان خوب از وی وجود دارد.
رابرت دِ نیرو به عنوان یکی از بزرگ‌ترین و استثنایی‌ترین بازیگران تاریخ سینما شناخته می‌شود. وی تاکنون در بیش از نود فیلم در طول دوران فعالیتش ظاهر شد.
رابرت دِ نیرو در هفدهم اوت سال ۱۹۴۳ در نیویورک بدنیا آمد. مادرش شاعر و پدرش در عرصه هنری هیجان‌نمایی انتزاعی فعال بود پدرش از تبار ایتالیایی-ایرلندی بوده و مادرش از نسل آلمانی، ایرلندی، انگلیسی، فرانسوی، هلندی.پدربزرگ و مادربزرگ وی از جمله مهاجران ایتالیایی به آمریکا بودند.
پدر و مادر رابرت که با همدیگر در یک کلاس هنری آشنا شده بودند، زمانی که فرزندشان سه ساله بود از یکدیگر طلاق گرفتند. رابرت توسط مادرش و در محله «ایتالیای کوچک» در منهتن نیویورک بزرگ شد. محل زندگی پدرش نیز فاصله کمی با آنها داشت از این رو بود که رابرت بیشتر اوقاع خود را نزد پدرش میگذراند.
رابرت د نیرو ده ساله بود که کارش را با تئاتر آغاز کرد و در نمایشنامه «جادوگر شهر اُز» هنرنمایی کرد و بعدها به کلاس بازیگری لی استراسبرگ رفت و بازیگری را نزد او آموخت و بدین ترتیب بود که به بازیگری متد اکتینگ تبدیل شد، سبکی که مارلون براندو و جیمز دین آغازگران آن بودند و با رابرت دِ نیرو ،آل پاچینو و داستین هافمن به اوج قدرت خود رسید. باید گفت که او بازیگری درونگراست و بازی‌های تأثیرگذار او منبع الهام بسیاری از بازیگران معاصر نظیر دانیل دی-لوئیس و شان پن بوده‌است تا جایی که دانیل دی-لوئیس را دنیروی انگلیس می‌خوانند و او نیز دنیرو را قهرمان خود در آغاز راه بازیگری دانسته است. دنیرو در سال ۱۹۶۸ اولین فیلم خود را با عنوان احوالپرسی اثر برایان دی پالما کارگردان جوان آن سالهای سینما بازی کرد، پس از آن نیز در چند فیلم از همین فیلمساز با عناوین جشن عروسی و سلام مادر ایفای نقش کرد. او در سال ۱۹۷۲ به عنوان یکی از کاندیدهای ایفای نقش در فیلم پدرخوانده مطرح شد ولی نقشی به وی نرسید و مجبور شد در فیلم دار و دسته‌ای که نمی‌توانست شلیک کند بازی کند. در سال ۱۹۷۳ در فیلم طبل را آهسته بزن که اولین فیلم حرفهای او محسوب می‌شود، در نقش یک بازیکن بیسبال که با بیماری مرگباری دست و پنجه نرم می‌کند خوش درخشید و در همان سال مارتین اسکورسیزی از او دعوت کرد تا در فیلم خیابانهای بی‌رحم نقش یک جوان خوشگذران خیابانی به نام جانی بوی را بازی کند، موفقیت آن فیلم هم چشمگیر بود و آغازی شد برای کارهای درخشان دنیرو و مارتین اسکورسیزی.
دِ نیرو خیلی زود با تیم مارتین اسکورسیزی و فرانسیس فورد کاپولا آشنا شد. این کارگردانان که همچون رابرت د نیرو اصل و ریشه‌ای ایتالیایی داشتند تصمیم بر ایجاد موجی از فیلمهای انتقادی از سیستم سرمایه‌داری و جو بی‌خیالی حاکم بر آمریکا گرفتند. علمدار این موج کوپولا بود. اما مارتین اسکورسیزی و رابرت د نیرو تیم هماهنگی از آب درآمدند. فیلمهای زیادی نیز تهیه و چند فیلم نیز کارگردانی کرده‌است مانند یک داستان برانکسی که فیلم بسیار زیبایی از آب در آمد.
مارلون براندو در مورد او گفته‌است:
"به گمان من حتی خود دِ نیرو هم نمی‌داند که تا چه حد مهارت دارد."
او در سال ۲۰۰۸ جایزه دوربین طلایی را به خاطر یک عمر حضور جاودان در عرصه سینما تحت عنوان شاهکار جهانی در برلین از دستان مارتین اسکورسیزی دریافت کرد. باید گفت که مارلون براندو و دِ نیرو دو نفری بودند که به خاطر بازی درخشانشان در نقش دون ویتو کورلئونه موفق به دریافت جایزه اسکار گشتند که از دیدگاه بسیاری از منتقدان ماندگارترین نقش تاریخ سینماست بسیاری از منتقدان او را تواناترین بازیگر تاریخ سینما می‌دانند و این هیچ اغراق و بزرگنمایی نیست زیرا د نیرو در بسیاری از ژانرهای سینمایی نقش آفرینی کرده‌است برای مثال می‌توان در سینمای وحشت آثاری همچون فرانکشتاین و موهبت الهی را نام برد و در سینمای کمدی هم شاهکاری همچون سلطان کمدی را که درآن مقابل غول دنیای کمدی آن عصر یعنی جری لوئیس نقش آفرینی می‌کند را نام برد و آثار دیگری همچون ملاقات با والدین و ملاقات با فاکرها و در ژانر ورزشی هم وی در اثر جاودان مارتین اسکورسیزی یعنی گاو خشمگین نقش آفرینی کرده‌است که از دیدگاه بسیاری از صاحب نظران سینمایی بهترین اثر ورزشی سینماست و همچنین از دیدگاه بنیاد فیلم آمریکا پس از همشهری کین، پدرخوانده و کازابلانکا بهترین فیلم تاریخ سینما است.اما در سبک گنگستری هم دِ نیرو شاهکاری دیگر همچون رفقای خوب اثر اسکورسیزی و تسخیرناپذیران اثر بیاد ماندنی برایان دی پالما را داراست.
رابرت دنیرو در سال ۲۰۱۲ با ایفای نقش پدر بردلی کوپر در فیلم دفترچه امیدبخش توانست پس از گذشت ۳۸ سال از فیلم پدرخوانده: قسمت دوم دوباره نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شود.او توانست جایزه فیلم هالیوود و انجمن منتقدان دیترویت را نیز برای همین نقش کسب کند.
مهم‌ترین فیلمهای رابرت د نیرو را مارتین اسکورسیزی کارگردانی کرده‌است و شاید بتوان بازی د نیرو در نقش «تراویس بیکل» را الگویی برای کل بازیگری وی در نظر گرفت. عنوان این فیلم راننده تاکسی بود و دِ نیرو در نقش یک سرباز از جنگ برگشته که بعلت بیداری ذهنی و دیدن زندگی کثیف مردم قادر به خوابیدن نیست در مؤسسه تاکسی‌رانی مشغول بکار می‌شود و شعار همیشگی اون اینه که:یه بارون حسابی لازمه تا پیاده روهای این شهرو تمیز کنه. اون با دردمندی حاضر به مسافرکشی شبانه در محله «هارلم» نیویورک می‌شود. تراویس پس از اندکی متوجه فجایعی که در خیابان‌ها و در بطن مردم در جریان است می‌شود و با وجود حالت انفعالی که دارد تصمیم به برطرف کردن این مشکلات می‌نماید. روشهای او خشونت بار است و نهایتاً تنها قادر به بازگردانیدن جودی فاستر (که در سن ۱۲ سالگی نقش یک فاحشه را بازی می‌کرد) به خانه می‌گردد. حس انزوای تراویس تا مدتهای مدیدی بر بازی دِ نیرو سنگینی می‌کرد. البته دِ نیرو بازیگری چیره دست است و با ایفای نقشهای متفاوتی پس از این فیلم سعی در دور شدن از کارکتر تراویس داشت.
فیلمهای خوب دِ نیرو بسیارند، او حضور ماندگاری در حماسه ۱۹۰۰ اثر برناردو برتولوچی دارد، شکارچی گوزن یک فیلم انتقادی محشر از جنگ ویتنام بود، در این فیلم رابرت دنیرو در نقش کارگر کارخانه فولاد است که به جنگ ویتنام می‌رود در آنجا دوستان خود را از دست می‌دهد، فیلم فجایع جنگ و پس از آن را به شدت تکان دهنده نمایش می‌دهد، سکانس بیاد ماندنی رولت روسی همچنان یکی از جنجالی ترین سکانس‌ها در تاریخ سینمای جهان است. او برای بازی در نقش جیک لاموتا (بوکسور موفق آمریکایی در دهه ۱۹۴۰ و اواسط ۱۹۵۰) در فیلم گاو خشمگین برنده اسکار بازیگری گردید. او برای ایفای نقش جیک لاموتا نزدیک به ۳۳ کیلوگرم وزن خود را افزایش داد و ضرب المثل بازیگری گردید، رکورد افزایش وزن او بعدها در سال ۱۹۸۷ توسط بازیگر فیلم غلاف تمام فلزی شکسته شد.در سلطان کمدی او با ایفای نقش روپرت پاپکین عاشقِ شهرت و روان پریش به زیبایی در کنار غول سینمای کمدی جری لوئیس قد علم کرد، روزی روزگاری در آمریکا شاهکار سرجیو لئونه یک اودیسه بود، که بخاطر اکران نامناسب در آمریکا و کوتاه کردن زمان فیلم به ۱۳۷ دقیقه با استقبال خوبی از جانب مردم و منتقدین روبرو نشد ولی اکنون در اکثر لیست‌های فیلمهای برتر تاریخ سینما خودنمایی می‌کند. بیداری‌ها فیلمی در مورد یک بیمار فلج ذهنی بود که دِ نیرو نقش او را بخوبی ایفا کرد. تنگه وحشت یک فیلم تکان دهنده در مورد وحشت از انتقام بود. دِ نیرو برای این فیلم دندان‌های خود را با اورتودنسی به هم ریخت و تنش را با جوهر گیاهی (که بعدها جذب بدن می‌شد) کلاً خالکوبی کرد تا نقش یک جنایت کار جنسی را بازی کند. کازینو آخرین همکاری دنیرو و مارتین اسکورسیزی تا کنون است که او با ایفای نقش سم راتستین کازینو دار بزرگ لاس وگاس توانست یکی از آخرین هنرنمایی‌های درخشان خود را در دهه ۹۰ به منصه ظهور گذارد، در همان سال و ایفای نقش نیل مک کالی در فیلم مخمصه و سکانس بیاد ماندنی دو پدرخوانده که به گفتگوی شنیدنی او و آل پاچینو - ایفاگران نقشهای ویتو کورلئونه و مایکل کورلئونه در حماسه مافیایی پدرخوانده اثر سترگ فرانسیس فورد کاپولای کبیر - می‌انجامد برگ زرین دیگری در کارنامه بلندبالای این غول سینمای جهان است. هر چند دنیرو در سال ۲۰۰۳ به بیماری سرطان پروستات مبتلا شد ولی توانست بر آن غلبه کند. در فهرست جدید بنیاد فیلم آمریکا که در سال ۲۰۰۷ منتشر شد فیلمهای گاو خشمگین، پدرخوانده: قسمت دوم، راننده تاکسی، شکارچی گوزن و رفقای خوب به ترتیب در رتبه‌های ۴#، ۳۲#، ۵۲#، ۵۳# و ۹۲# قرار گرفتند و از این حیث او در کنار جیمز استوارت با بیشترین تعداد فیلم رکورد دار شد.در سال ۲۰۰۶ نیز جمله معروف با من صحبت می‌کنی که دنیرو در فیلم راننده تاکسی آن را بداهه سازی کرد به عنوان دهمین نقل قول بیادماندنی تاریخ سینما برگزیده شد.
مجله پرمیر در سال ۲۰۰۲ دنیرو را هفتاد و هشتمین فرد قدرتمند جهان نامید.او همواره مریل استریپ را بازیگر زن محبوب خود برای ایفای نقش مقابلش نامیده است.بر اساس اعلام مجله وانیتی فیر او اولین کسی است که شیوه بازیگری متد اکتینگ را در یک فیلم کارتونی به کار گرفت، این فیلم ماجراهای راکی و بولوینکل نام داشت.]او در سال ۲۰۱۱ رئیس هیئت داوران جشنواره فیلم کن بود.دنیرو برای ایفای نقش بیل قصاب در فیلم دار و دسته نیویورکی انتخاب شده بود ولی پس از اطلاع از اینکه باید برای فیلمبرداری ۶ ماه به اروپا برود از کار کنار کشید و نقش به دانیل دی-لوئیس رسید.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#274
Posted: 22 Aug 2014 11:46
۱۹۸۱-هنری جینز فوندا - Henry Fonda
- زمینه فعالیت سینما و تلویزیون و تئاتر
- تولد ۱۶ مهٔ ۱۹۰۵
- گرند آیلند، نبراسکا
- مرگ ۱۲ اوت ۱۹۸۲ (۷۷ سال)
- لس آنجلس، کالیفرنیا
- ملیت آمریکایی
- پیشه بازیگر
- سالهای فعالیت ۱۹۳۵-۱۹۸۲
- همسر(ها) مارگارت سالیوان (۱۹۳۲-۱۹۳۱)
- فرنسیس فورد سیمور (۱۹۵۰-۱۹۳۶)
- سوزان بلانچارد (۱۹۵۶-۱۹۵۰)
- آفردا فرانکتی (۱۹۶۱-۱۹۵۷)
- شرلی می آدامز (۱۹۸۲-۱۹۶۵)
- فرزندان جین فوندا
- پیتر فوندا
- امی فیشمن
- نوه بریجیت فوندا (نوه)
هنری جینز فوندا (به انگلیسی: Henry Fonda) بازیگر سرشناس سینما . تلویزیون و تئاتر آمریکایی بود. موسسه فیلم آمریکا در سال ۱۹۹۹ نام او را در رده ششم برترین هنرپیشه های مرد تمام دوران قرار داد.
هنری جینز فوندا در ۱۶ مه ۱۹۰۵ در گرند آیلند، نبراسکا به دنیا آمد و در ۱۲ اوت ۱۹۸۲ در لس آنجلس، کالیفرنیا بر اثر ناراحتی قلبی در سن ۷۷ سالگی درگذشت. فرزندان وی جین و پیتر نیز بازیگر سینما می باشند
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#275
Posted: 22 Aug 2014 11:48
۱۹۸۲- بن کینگزلی - Ben Kingsley
- زمینه فعالیت بازیگر
- تولد ۳۱ دسامبر ۱۹۴۳ (۷۰ سال)
- اسکاربرو، یورکشایر، انگلستان
- ملیت انگلستان
- سالهای فعالیت ۱۹۶۶ - تاکنون
سر بن کینگزلی (به انگلیسی: Sir Ben Kingsley) (زاده ۳۱ دسامبر ۱۹۴۳) بازیگر انگلیسی دریافت کننده جایزه اسکار در فیلم گاندی است. گفتنی است وی برای ایفای نقش ابن سینا در فیلم پزشک با مسولین این پروژه قرارداد امضا کرده است.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#276
Posted: 22 Aug 2014 11:52
۱۹۸۳-رابرت دووال- Robert Duvall
- زمینه فعالیت بازیگر و کارگردان
- تولد ۵ ژانویه ۱۹۳۱
- کالیفرنیا (در آمریکا)
رابرت دووال (به انگلیسی: Robert Duvall) بازیگر آمریکایی در ۵ ژانویه ۱۹۳۱ در شهر سن دیگو از ایالت کالیفرنیا به دنیا آمد .
او فرزند یک افسر ارتش بود که بعدها دریاسالار شد .او دو سال قبل از فارغ‌التحصیل شدن در سال ۱۹۵۳ در ارتش خدمت می‌کرد .در سال ۱۹۵۵ مشغول تحصیل در رشتهٔ بازیگری از یک مدرسهٔ تئاتر در نیویورک شد که در آنجا با داستین هافمن هم‌اتاقی بود و این دو هم‌اتاقی دوستی داشتند به نام جین هاکمن .دووال چهار بار ازدواج کرد اولین ازدواج او با باربارا بنیامین در سال ۱۹۶۴ بود و آخرین ازدواجش با شارون بروفی بود که در سال ۱۹۹۶ از یکدیگر جداشدند و هم‌اکنون با لوسیانا پدرازا زندگی می‌کند
کشتن مرغ مقلد اولین فیلمی است که رابرت دووال در آن نقش‌آفرینی کرده‌است (در نقشرو رادلی) ولی او نام و آوازهٔ خود را بیشتر مدیون حضور در فیلم پدرخوانده در نقش تام هاگن وکیل خانواده کورلئونه است که دو سال بعد یعنی در سال ۱۹۷۴ نیز این نقش را در فیلم پدرخوانده: قسمت دوم تکرار کرد .
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#277
Posted: 22 Aug 2014 11:56
۱۹۸۴-فهرید موری آبراهام - Fahrid Murray Abraham
- تولد ۲۴ اکتبر ۱۹۳۹ (۷۴ سال)
- پیتسبورگ، پنسیلوانیا
- ملیت آمریکایی
- پیشه بازیگر
- سالهای فعالیت ۱۹۷۱-تاکنون
فهرید موری آبراهام (به انگلیسی: Fahrid Murray Abraham) هنرپیشهٔ اهل آمریکا می‌باشد که نخستین فیلم وی شاید غول باشند (۱۹۷۱) است و موفقیت‌هایی همچون جایزه اسکار و جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر برای فیلم آمادئوس (۱۹۸۴) را در کارنامه دارد.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#278
Posted: 22 Aug 2014 12:00
۱۹۸۵-ویلیام هرت- William Hurt
- نام اصلی ویلیام مک چورد هرت
- تولد ۲۰ مارس ۱۹۵۰ (۶۴ سال)
- واشنگتن دی سی
- ملیت آمریکایی
- پیشه بازیگر
- سالهای فعالیت ۱۹۷۸-تاکنون
ویلیام مک چورد هرت (به انگلیسی: William McChord Hurt) (متولد ۲۰ مارس ۱۹۵۰) بازیگر آمریکایی است که برای بازی در فیلم بوسه زن عنکبوتی برنده جایزه اسکار شد . از دیگر فیلم های او می توان به طبقه چهارم اشاره کرد .
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ارسالها: 23330
#279
Posted: 22 Aug 2014 12:09
۱۹۸۶-پل نیومن - Paul Newman
- زمینه فعالیت سینما
- تولد ۲۶ ژوئیهٔ ۱۹۲۵
- کلیولند، اوهایو
- مرگ ۲۶ سپتامبر ۲۰۰۸ (۸۳ سال)
- وست‌پورت، کانکتیکت
- ملیت آمریکایی
- پیشه بازیگر و کارگردان
- همسر(ها) جوآن وودوارد
- تأثیرات بوچ کسیدی و ساندنس کید . نیش
پل لئونارد نیومن (به انگلیسی: Paul Leonard Newman) (۲۶ ژوئیه ۱۹۲۵ - ۲۶ سپتامبر ۲۰۰۸) بازیگر برنده جایزه اسکار و کارگردان آمریکایی و انسان‌دوست و دوست‌دار مسابقات اتومبیل‌رانی بود.او در اوهایو (در آمریکا) به دنیا آمد. پدرش یهودی آلمانی و مادرش مسیحی کاتولیک مجارستانی بود.
پل نیومن جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد را برای ایفای نقش در فیلم رنگ پول در سال ۱۹۸۷ بدست آورد.پل نیومن در ۲۶ سپتامبر ۲۰۰۸ بعد از مدتی مبارزه با بیماری سرطان ریه در ۸۳ سالگی درگذشت.
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
ارسالها: 23330
#280
Posted: 22 Aug 2014 12:13
۱۹۸۷-مایکِل داگلاس- Michael Douglas
- نام اصلی مایکِل کِرک داگلاس
- تولد ۲۵ سپتامبر ۱۹۴۴ (۶۹ سال)
- نیو برانزویک، نیوجرسی
- والدین کرک داگلاس
- ملیت آمریکایی
- پیشه بازیگر
- سالهای فعالیت ۱۹۶۶-تاکنون
- همسر(ها) دیاندارا لاکر (۲۰۰۰-۱۹۷۷)
- کاترین زتا جونز (ازدواج ۲۰۰۰)
- فرزندان کامرون داگلاس
مایکِل کِرک داگلاس (به انگلیسی: Michael Douglas) (زادهٔ ۲۵ سپتامبر ۱۹۴۴) بازیگر آمریکایی و فرزند کرک داگلاس، بازیگر مشهور سینمای آمریکا است. او دو جایزه اسکار در مقام تهیه‌کنندهٔ فیلم پرواز بر فراز آشیانه فاخته و بازیگر فیلم وال‌استریت دریافت کرده است.
مایکل کرک دمسکی (مایکل داگلاس) پسر کرک داگلاس بازیگر نامدار دهه‌های پیشین سینمای آمریکا است. او در دانشگاه سانتاباربا در کالیفرنیا در رشته هنرهای دراماتیک درس خوانده است.
در مجموعه تلویزیونی خیابانهای سانفرانسیسکو از ۱۹۷۲ تا ۱۹۷۶ بازی کرد. با فیلم در جستجوی الماس سبز در سینما درخشید. در ۱۹۷۵ برای تهیه کنندگی فیلم دیوانه از قفس پرید برنده جایزه اسکار بهترین فیلم شد. در ۱۹۸۸ برای بازی در فیلم وال‌استریت بار دیگر برنده جایزه اسکار شد.
در سال ۱۹۷۷ با دیاندارا لاکر ازدواج کرد. از این ازدواج پسری بدنیا آمد به نام کامرون. در سال ۲۰۰۰ پس از جدا شدن از دیاندارا با کاترین زتا جونز ازدواج کرد.
در تاریخ ۱۶ اوت ۲۰۱۰ اعلام شد که داگلاس به سرطان گلو مبتلا شده و تحت شیمی درمانی و پرتو درمانی قرار گرفته است. او بعداً در گفتگویی اعلام کرد "بدون آنکه وارد جزئیات بشوم، ویروس پاپیلوما باعث این نوع خاص سرطان می‌شود و این ویروس از راه سکس دهانی منتقل می‌شود." درسال۲۰۱۳ مایکل داگلاس و کاترین زتا جونز تصمیم گرفتند پس از ۱۳ سال ازدواج «برای مدتی از یکدیگر جدا زندگی کنند» تا دربارهٔ زندگی مشترکشان تصمیم بگیرند
این کاربر به دلیل توهین به مدیریت بن شد.
ویرایش شده توسط: sepanta_7
صفحه 28 از 78