انجمن لوتی: عکس سکسی جدید، فیلم سکسی جدید، داستان سکسی
شعر و ادبیات
  
صفحه  صفحه 8 از 76:  « پیشین  1  ...  7  8  9  ...  75  76  پسین »

طنز ادبی


مرد

 
شعري به مناسبت روز مادر :‌
طفلي به پدر به روز مادر
گفت اي پدر بزرگوارم
هديه چه دهي دهم به مادر
كز مادر خويش شرمسارم
گفتا پدرش به مهر فرزند
من هديه قابلي ندارم
شايسته ترين هديه كه دارم
امشب كوس مادرت گذارم
((آرزوي مادر از آشپزخانه درجواب))
مادر كه شنيد گفت به به
من آرزوئي جز اين ندارم
اي كاش به سال و ماه يكسر
مي بود هميشه روز مادر
روز مادر مبارك با د
     
  
مرد

 
داستان رستم و سودابه
شبي فردوسي خواب زشتي بديد ---------- سراسيمه از خواب خوش بپريد
بديدا كه شرتش شده بس غني ---------- ز آب سفيد و غليظ مني
كتاب بزرگ خودش باز كرد ------------- ز رستم سخن گفتن آغاز كرد
برايت كنم نقل اين داستان ------------ كه آن پهلوان رستم سيستان
حشر شد شبي كير خود كرد راست -------- دو لنگش هوا كرد و دختر بخواست
پر مرغ خود را به آتش كشيد -------- پس از مدتي مرغش آمد پديد
بدو گفت كاي مرغ زيباي من --------- تمام سرت لاي پاهاي من
بسي رخش خود كردم اين سالها -------- بماليدم او را كس و يالها
بقدري كه كردم توي كس رخش -------- شده كس رخش از وسط بخش بخش
هم اكنون ز هاماوران وز شهر و دشت ----- ز توران و ايران و گرگان و رشت
بگرد و برايم زني برگزين -------- كه كونش نمايان شود پشت زين
بدو گفت سيمرغ كاي پهلوان ------ اگر داشته باشي تو جا و مكان
برايت نظر دارم اينك زني -------- كه گر بيني او را بپاشي مني
من اينك روم پس تو بركن لباس -------- ز مرغت مبادا شوي ناسپاس
ولي قبل از آن چيزي از من بگير -------- كه در شهر زابل كِشندش به كير
به آن چيز كاندوم لقب داده‌اند -------- براي زناني به است كز عقب داده‌اند
بگير و بكش بر سر كير خود -------- ز دوشت بيانداز نيزه و تير خود
برفت مرغ و رستم هراسان بشد -------- پس از مدتي لخت و عريان بشد
در افكار خوش روح او پر بزد ---------- به ناگه كسي حلقه بر در بزد
در را باز كرد و ديدا كه او ------------ همان دختر شاه پرورده گو
زن سال و زيباي توران زمين -------- با آن پيكر تركه و نازنين
همان دختر شاه هاماوران --------- كه آوازه‌اش رفته تا آسمان
هماني كه سودابه نامش بود -------- هماني كه كاووس رامش بود
كنون آمده كس به رستم دهد ---------- به كير تهمتن همي لم دهد
بدو گفت رستم كه اي جان من -------- فدايت همه عشق و ايمان من
بيا تا كست را بليسم همي -------- همي آب رويت بريزم همي
ببست اسب خود را نزد رخش قوي ------ ميان درخت سپيدار و سرو سهي
خودش را بيانداخت بر روي تخت -------- برايش تهمتن در آورد رخت
نخست كرست ساخت زابلستان ------ سپس شرت پشمين كابلستان
در آورد و پستان سودابه ديد ------- بترسيد و از جاي خود بپريد
كه اي دختر شاه هاماوران --------- نديدم چنين سينه‌اي تا الان
به پستان سودابه دستي كشيد -------- در كون سودابه شستي كشيد
نگاهي بزد كس سودابه ديد --------- به كيرش سپس كاندوم اندر كشيد
به سودابه فرمود تا پيش او ---------- كَند از كسش پرده و پشم و مو
سپس كير خود كس سودابه كرد ------ بشد رنگ سودابه از درد زرد
بدو گفت سودابه اي پهلوان ----------- برايت بليسم كنون دنبلان
به كير تهمتن بشد حمله ور -------- بگفتا كه كيرت بود كير خر
دهان بزرگ خويش باز كرد --------- به يكباره ليسيدن آغاز كرد
بپاشيد آب رستم بسي با شتاب -------- دهانش بشد پر چو درياي آب
به فرياد سودابه مي‌گفت آه --------- شنيدند همه اهل بازار گاه
گروهي از آن خايه مالان شهر ----- كه از خايه مالي ببردند بهر
رساندند خبر سوي كاووس شاه ------ هراسان بشد زهره و تير و ماه
همه برده سر در گريبان فرو -------- كه شاه و تهمتن شوند روبرو
دل شه همي از زنش تيره گشت ------ به اطرافيانش دمي خيره گشت
به روي سمندش نشست و برفت ------ همي ماند از كار گيتي شگفت
پس مدتي شه به مقصد رسيد --------- ولي زين و اسب تهمتن نديد
در خانه بگشود و سودابه ديد -------- ز نا راحتي جامه از تن دريد
تهمتن به گه خوردن افتاده بود -------- شد كس سودابه خيس و كبود
تهمتن به كاووس گفتا ببخش -------- از اين پس مجدد كنم كس رخش
ببخشود شاه و با خشم گفت --------- مبادا شوي با زنم باز جفت
تهمتن سپس توبه كرد و بگفت -------- كه دارد بسي دردسر كس مفت
     
  
مرد

 
همی یادم آید زعهد شباب
که همبسترم شد شبی دختری
به بازی گرفتم دو دستان او
چو بازیچه در دست بازیگری
چو دیدم نکرد اعتراضی به من
نمودم تقاضای افزون تری
بخندید و گفت دست درازی مکن
مزن دست بیهوده بر هر دری
خدا بسته این در تو بازش مکن
به یک شب که با من به یک بستری
کسی باید این در گشاید که او
شود طبق قانون مرا همسری
به کونش زدم دست و گفتم خدا
زپشتت گشوده در دیگری
خدا گر زحکمت ببندد دری
زرحمت گشاید در دیگری
     
  
مرد

 
کنون رزم ویروس و رستم شنو
دگر ها شنیدستی این هم شنو

که اسفندیارش یکی دیسک داد
بگفتا به رستم که ای نیک زاد

در این دیسک باشد یکی فایل ناب
که بگرفتم از سایت افراسیاب

برو سیر میکن بدین دیسک هان
که هم نون هم آب باشد در آن

تهمتن روان شد سوی خانه اش
شتابان به دیدار رایانه اش

چو آمد به نزد mini tower اش
بزد ضربه بر دکمه پاورش

دگر صبر و آرام و طاقت نداشت
مران دیسک را در drive اش گذاشت

نکرد هیچ صبرو نداد هیچ لفت
یکی list از root دیسکت گرفت

در آن دیسک دیدش یکی فایل بود
بزد enter آن رو اجرا نمود

کزان یک demo گشت زان پس عیان
به فیلم به موزیک و شرح بیان

به ناگه چنان سیستمش کرد هنگ
که رستم در آن ماند مبهوت و منگ

چو رستم دگر باره resetart نمود
همی کرد هنگ و همان شد که بود

تهمتن کلافه شد و داد زد
ز بخت بد خویش فریاد زد

چو تهمینه فریاد رستم شنود
بیامد که لیسانس رایانه بود

بدو گفت رستم همه مشکلش
وز آن دیسک و برنامه خوشگلش

چو رستم بدو داد قیچی و ریش
یکی bootable دیسک آورد پیش

یکی اندر آن دیسک بود
برآورد و آن را اجرا نمود

همی گشت toolkit هارد اندرش
چو کودک که گردد پی مادرش

به ناگه یکی رمز ویروس یافت
پی حذف امضای ایشان شتافت

چو ویروس را نیک بشناختش
مر از boot sector بر انداختش

یکی ضربه ضد بر سرش tool kit
که هر بایت آن گشت هشتاد bit

چنین گفت تهمینه با شوهرش
که این بار بگذشت از پل خرش

و گر باره اما جهالت مکن
ز رایانه اصلا تو صحبت مکن

قسم خورد رستم به پروردگار
نگیرد دگر دیسک از اسفندیار
     
  
مرد

 
شدم با چت اسیر و مبتلایش// شبا پیغام می دادم برایش
به من می گفت هیجده ساله هستم// تو اسمت را بگو، من هاله هستم
بگفتم اسم من هم هست فرهاد// زدست عاشقی صد داد و بیداد
بگفت هاله زموهای کمندش// کمان ِابرو و قد بلندش
بگفت چشمان من خیلی فریباست// زصورت هم نگو البته زیباست
ندیده عاشق زارش شدم من// اسیرش گشته بیمارش شدم من
زبس هرشب به او چت می نمودم// به او من کم کم عادت می نمودم
دراو دیدم تمام آرزوهام// كه باشد همسرواميّد فردام
برای دیدنش بی تاب بودم// زفكرش بي خور و بي خواب بودم
به خود گفتم كه وقت آن رسيده// كه بينم چهره ي آن نور ديده
به او گفتم كه قصدم ديدن توست// زمان ديدن وبوييدن توست
زرويارويي ام او طفره مي رفت// هراسان بود اواز ديدنم سخت
خلاصه راضي اش كردم به اجبار// گرفتم روز بعدش وقت ديدار
رسيد از راه وقت و روز موعود// زدم ازخانه بيرون اندكي زود
چوديدم چهره اش قلبم فروريخت// توگويي اژدهايي برمن آويخت
به جاي هاله ي ناز و فريبا// بديدم زشت رويي بود آنجا
نديدم من اثر از قد رعنا// كمان ِابرو و چشم فريبا
مسن تر بود او از مادر من// بشد صد خاك عالم بر سر من
زترس و وحشتم از هوش رفتم// از آن ماتم كده مدهوش رفتم
به خود چون آمدم ديدم كه اونيست// دگر آن هاله ي بي چشم ورو نيست
به خود لعنت فرستادم كه ديگر// نيابم با چت از بهر خود همسر
بگفتم سرگذشتم را به « جاويد» // به شعر آورد او هم آنچه بشنيد
كه تا گیرند از آن درس عبرت // سرانجامي ندارد قصّه ي چت
     
  
مرد

 
الهي تو بميري من بمونم
سرقبرت بيام روضه بخونم
الهي سرخک و عريون بگيري
تب مالت و فشار خون بگيري
اگر بردي از اينها جان سالم
الهي درد بي درمون بگيري

اي دوست اي دوست
به جهنم که مرا دوست نداري
از بهر تو هرگز نکنم گريه وزاري
اگر روزي بجز من يار بگيري
الهي تب کني فرداش بميري
الهي تب کني فرداش بميري
     
  
مرد

 
حق تقدم دررانندگی


اگـــه یـه روز رفتی یــه جــــای دنیــــــا
واسه خودت ماشین خریدی اونجــــــا

یه چی بخر شبیه پیکـــــان بـــــــاشه
صندلیاش مدل جـــــوانـــــان بــــــاشه

وقتی کـــه پشت فـرمونش نشستی
خواستی بفهمن کـه کجایی هستی

اوّل کـــــــــار واســـــــــه جـــلو پنجـره
یـــــه نعل اسب عــــالی یـــــادت نـره

یـــه وخ خیـــال نکن حــاجیت جــواده
اون ورِ دنیـــــــا بــد نظـــر زیـــــــــاده

تسبـیـــحتــو بـــپـیـــچ دور شصـــتـت
مبــــایلـــتم در آر بگیـــر تـــو دستــت

رعـــــــــــــــایت حــق تقــــدم بــــــده
گــــــــازو بــگیر به هچکی ام را نـــده

بـا هر کی خواس جلــو بیفته لـج کن
برو جلوش فرمــونـــو فوری کــــج کـن

یـه دفـه مثــل اسب وحشی رم کــن
روی تـمـــــوم آدمــــــا رو کــــــم کـــن

همیشه دوبلـه واستـا راهو ســد کن
افسر اگــــــه نبــود چراغـــــــو رد کـن

سبقتو هر جور کــه دلت خواس بگیر
از چپ اگـــه مشکـــله از راس بگـیــر

تـــــا می بیـنی را نمیرن جمــــــاعت
لایی بکش بــــــرو بــا انــد ســــرعت

نذار کسی تـــــــورو معـــطـل کنــــــه
هیچکی نباید بـــا تــو کـل کــل کنــه

پشت چـراغ اگه جلوت واســــــتـادن
چــراغ که سبز شد یــهو بــــوق بـزن

تمـــــوم آدمــــا بــــه جـــز تــــو خُـلن
نمیـــــدونن چـــــــراغ چـــــیه مُنگُـلن

همه به جــز تو دست و پــــا چُلُـفتن
بـــــوق نـــزنی مـمـکـــنه را نیــــفتن

راستی کـــــمر بنـدتو هــیچوخ نبـند
محل نده بــــــه این چیــزای چـــــرنـد

هر کی کمر بندشو بسته هـــــو کـن
خودت فقـــط روی شکـم ولـــــــو کـن

همینجوری کــه پشت رل نشـستی
بذار هـمه خیـــــال کنن کــــه بستی

گشنه شدی یه موقه پشــت فرمون
یــه چی بذار تــــــو دهنت بلمبــــون

دستــتو بیـــرون ببـــــــــر از پنجـــــره
هر چقد آشغال داری شــوت کن بره

تخـمه اگـــه خوردی لُپاتـــــــو پُف کن
پوستشو تـا هر جا که میره تُــف کن
     
  
مرد

 
شاهدon نیست!....کــــــــه مویی و میانی دارد؟؟
بنـــــــــــده ی طلعت آن باش کـــــــــه on ی دارد!

شاهد on نیست!.... کــــــــــــه pm بفرستد مارا؟
یــــــــــــا کـــــــــــــــه از ID بنده نشــــــانی دارد؟

شاهد off است و ز مــــــــو یا ز میانش چه ثمـــر
چون که بی webcam خــــــــــــود روی نهانی دارد!

اي خوش آن دوست که با ميل و مسنجـر همه شب
خوشتر از باد صبـــــــــــــا ، نامــــــــــــه رساني دارد

خرّم آنکس کــــه بــــــــــــــه دور از نظـــــــــر کاربران
بهــــر چت کردن خـــــــــــود دنج مکـــــــــــانی دارد!

یا کــــــه بـــــــــــــــا دلبـــــــر دلخواسته ای دورا دور
خلوتی خواسته در نیمــــــــــه شبــــــــــــانی دارد!

یا کــــــه از صورتک بوســـــــــــه به هنگامه ی چت
گــــــــــــاه و بیگــــــــاه لب بوســـــــــه ستانی دارد

انفعــــــــالاتي اگــــــــــــــر گشت پديــــد از چت او
بــــــــــــا نگــــــــــــاري فعـــــــلاتن فعــــــلاني دارد!

**

دوش دیدم کــــــه به جنّت بنشسته است عبــــوس
"خواجه" در زیـــــــــــــــر لبش آه وفغــــــــــانی دارد

گفتمش خواجه بگـــو اینهمـــــــــه اندوه ز چیــــست
ای کــــــــــــه اشعـــــــار تــــــو از غیب لسانی دارد

بکشید آهی و فرمـــــــــود کــــــــــه : خیل شعــرا
بوالفضــــــــــول الشعــــــرا نــــــــــام جوانی دارد!

قصد دیــــــــــوان مـــــــــــرا کـــرده و پنداشته است
این روانی بــــــــــه عبث ، طبـــــــــــع روانی دارد

چــون خــــــــــدا روز قیامت به حســــــــابش برسد
بنگر او را کــه چــــــــــــــه جزغــــــــــاله زباني دارد!

بوالفضـــــــــولي گــــر از اين است کــه ايشان دارد
با غ طنـــــــــــز از دم او طرفـــــــــــــــه خزاني دارد!

گفتـــــــــم : اي طوطي حـــق! نادره ي دورانهـــــا!
اي کـــــــــه هــر بيت تــــــو در خويش جهاني دارد

صاحب سفــــــره تــــو هستي و از اين بيش مرنج
سائلي گرسنه گــــــــر ديده بـــــــــه خـــواني دارد

بوالفضولانه پي شـــــــادي خلـــــــق است و به کــف
بهـــــــــر تاراندن غـــــــــم تيـــــــر و کمـــــــــاني دارد


بي امــــان هر کـــــــه امــــــــان غــم مــــردم ببُرد
از غــــــــــــــم و دلهـــــــــــــره ی حشـــر امانی دارد
     
  
مرد

 
مـــــردها کاین گریه در فقدان همســــــــر می کنند
بعد مرگ همســـــــر خود ، خاک بر سر می کنند !
خاک گورش را به کیسه ، سوی منزل مـــی برند !
دشت داغ سینـــــه ی خـــــود ، لاله پرور می کنند
چون مجانین ! خیره بر دیوار و بر در مــــــی شوند
خاک زیر پای خود ، از گریه ، هــــــی ! تر می کنند
روز و شب با عکــس او ، پیوسته صحبت می کنند
دیده را از خون دل ، دریای احمــــــــر مــــی کنند !
در میان گریه هاشان ، یک نظر ! با قصد خیــــــر !!
بر رخ ناهیـــــــد و مینـــــــــا و صنــــــوبر می کنند !
بعدٍ چنــــــدی کز وفات جانگــــــــداز ! او گذشـــت
بابت تسلیّت خـــــــود ! فکــــر دیگــــــر مـــی کنند
دلبری چون قرص ماه و خوشگل و کم سن و سال
جانشیـــــــــن بی بدیل یار و همســـــــر می کنند
کـــــــــج نیندیشید !! فکــر همســـــــر دیگر نیَند !
از برای بچـــه هاشان ، فکر مـــــــادر مـــی کنند
     
  
مرد

 
از يك استاد سخنور دعوت بعمل آمد كه درجمع مديران ارشد يك سازمان ايراد سخن نمايد.

محور سخنرانى درخصوص مسائل انگيزشى و چگونگى ارتقاء سطح روحيه كاركنان دورميزد.

استاد شروع به سخن نمود و پس از مدتى كه توجه حضار كاملا" به گفته هايش
جلب شده بود،

چنين گفت: "آرى دوستان، من بهترين سالهاى زندگى را درآغوش زنى گذراندم كه
همسرم نبود".

ناگهان سكوت شوك برانگيزى جمع حضار را فرا گرفت!

استاد وقتى تعجب آنان را ديد، پس از كمى مكث ادامه داد: "آن زن، مادرم بود".

حاضران شروع به خنديدن كردند و استاد سخنان خود را
ادامه داد...

-

-

-
تقريبا" يك هفته از آن قضيه سپرى گشت تا اينكه يكى از مديران ارشدهمان سازمان

به همراه همسرش به يك ميهمانى نيمه رسمى دعوت شد.

آن مدير از جمله افراد پركار و تلاشگر سازمان بود كه هميشه خدا سرش شلوغ بود.

او خواست كه خودى نشان داده و در جمع دوستان و آشنايان با بازگو كردن همان لطيفه،

محفل را بيشتر گرم كند. لذا با صداى بلند گفت:

"آرى، من بهترين سالهاى زندگى خود را درآغوش زنى گذرانده ام كه همسرم نبود!".

همانطورى كه انتظارميرفت سكوت توام با شك همه را فرا گرفت

و طبيعتا" همسرش نيز دراوج خشم
و حسادت بسر ميبرد.

مدير كه وقت را مناسب ميديد،‌ خواست لطيفه را ادامه دهد، اما از بد
حادثه، چيزى به خاطرش نيامد

وهرچه زمان گذشت، سوءظن ميهمانان نسبت به او بيشتر شد، تا اينكه بناچار گفت:

"راستش دوستان، هرچى فكر ميكنم، نميتونم بخاطر بيارم آن خانم كى بود!".

نتيجه اخلاقى:

Don't copy; if you can't paste
--
     
  
صفحه  صفحه 8 از 76:  « پیشین  1  ...  7  8  9  ...  75  76  پسین » 
شعر و ادبیات

طنز ادبی

رنگ ها List Insert YouTube video   

 ?

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

 

 
DMCA/Report Abuse (گزارش)  |  News  |  Rules  |  How To  |  FAQ  |  Moderator List  |  Sexy Pictures Archive  |  Adult Forums  |  Advertise on Looti
↑ بالا
Copyright © 2009-2024 Looti.net. Looti Forums is not responsible for the content of external sites

RTA