صفحه 9 از 34: « پیشین 1 ... 8 9 10 ... 33 34 پسین »

Ahmad Shamloo | بهترین اشعار احمد شاملو

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#81 Posted: 10 Jul 2012 07:17

*****
ﺩﻭ ﺷﺒﺢ
ﺭﯾﺸﻪ ﺩﺭ ﺧﺎﮎ
ﺭﯾﺸﻪ ﺩﺭ ﺁﺏ
ﺭﯾﺸﻪ ﺩﺭ ﻓﺮﯾﺎﺩ
***
ﺷﺐ ﺍﺯ ﺍﺭﻭﺍﺡ ﺳﮑﻮﺕ ﺳﺮﺷﺎﺭ ﺍﺳﺖ .
ﻭ ﺩﺳﺖ ﻫﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺍﺭﻭﺍﺡ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺭﺍﻧﻨﺪ
ﻭ ﺩﺳﺖ ﻫﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺍﺭﻭﺍﺡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻭﺭ، ﺑﻪ ﺩﻭﺭ
ﺩﺳﺖ، ﻣﯽ ﺗﺎﺭﺍﻧﻨﺪ .
***
- ﺩﻭ ﺷﺒﺢ ﺩﺭ ﻇﻠﻤﺎﺕ
ﺗﺎ ﻣﺮﺯﻫﺎﯼ ﺧﺴﺘﮕﯽ ﺭﻗﺼﯿﺪﻩ ﺍﻧﺪ .
- ﻣﺎ ﺭﻗﺼﯿﺪﻩ ﺍﯾﻢ .
ﻣﺎ ﺗﺎ ﻣﺮﺯﻫﺎﯼ ﺧﺴﺘﮕﯽ ﺭﻗﺼﯿﺪﻩ ﺍﯾﻢ .
- ﺩﻭ ﺷﺒﺢ ﺩﺭ ﻇﻠﻤﺎﺕ
ﺩﺭ ﺭﻗﺼﯽ ﺟﺎﺩﻭﺋﯽ، ﺧﺴﺘﮕﯽ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻧﻤﻮﺩﻩ
ﺍﻧﺪ .
- ﻣﺎ ﺭﻗﺼﯿﺪﻩ ﺍﯾﻢ
ﻣﺎ ﺧﺴﺘﮕﯽ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﯾﻢ .
***
ﺷﺐ ﺍﺯ ﺍﺭﻭﺍﺡ ﺳﮑﻮﺕ ﺳﺮﺷﺎﺭ ﺍﺳﺖ
ﺭﯾﺸﻪ ﺍﺯ ﻓﺮﯾﺎﺩ
ﻭ
ﺭﻗﺺ ﻫﺎ ﺍﺯ ﺧﺴﺘﮕﯽ

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#82 Posted: 10 Jul 2012 07:17

ﺷﺒﺎﻧﻪ 1-
ﺷﺐ، ﺗﺎﺭ
ﺷﺐ، ﺑﯿﺪﺍﺭ
ﺷﺐ، ﺳﺮﺷﺎﺭ ﺍﺳﺖ .
ﺯﯾﺒﺎﺗﺮ ﺷﺒﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺮﺩﻥ .
ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﮕﻮ ﺍﺯ ﺍﻟﻤﺎﺱ ﺳﺘﺎﺭﮔﺎﻧﺶ ﺧﻨﺠﺮﯼ ﺑﻪ
ﻣﻦ ﺩﻫﺪ .
***
ﺷﺐ، ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺷﺐ، ﮏﯾ ﺳﺮ
ﺍﺯﺣﻤﺎﺳﻪ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﺑﻬﺎﻧﻪ
ﺟﻮ
ﺑﯿﺨﻮﺍﺏ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ .
ﺩﺭﯾﺎﯼ ﺧﺎﻟﯽ
ﺩﺭﯾﺎﯼ ﺑﯽ ﻧﻮﺍ ...
***
ﺟﻨﮕﻞ ﺳﺎﻟﺨﻮﺭﺩﻩ ﺑﻪ ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ ﻧﻔﺴﯽ ﮐﺸﯿﺪ ﻭ
ﺟﻨﺒﺸﯽ ﮐﺮﺩ
ﻭ ﻣﺮﻏﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﮐﺮﺍﻧﻪ ﻣﺎﺳﻪ ﭘﻮﺷﯿﺪﻩ ﭘﺮ
ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ
ﻏﺮﯾﻮ ﮐﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺗﺎﻻﺏ ﺗﯿﺮﻩ ﮔﻮﻥ ﺩﺭ ﻧﺸﺴﺖ .
ﺗﺎﻻﺏ ﺗﺎﺭﯾﮏ
ﺳﺒﮏ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﺮ ﺁﻣﺪ
ﻭ ﺑﺎ ﻻﻻﯼ ﺑﯽ ﺳﮑﻮﻥ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﺑﯿﻬﻮﺩﻩ
ﺑﺎﺯ
ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺑﯽ ﺑﯽ ﺭﺅﯾﺎ ﻓﺮﻭ ﺷﺪ ...
***
ﺟﻨﮕﻞ ﺑﺎ ﻧﺎﻟﻪ ﻭ ﺣﻤﺎﺳﻪ ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ ﺍﺳﺖ
ﻭ ﺯﺧﻢ ﺗﺮ ﺭﺍ
ﺑﺎ ﻟﻌﺎﺏ ﺳﺒﺰ ﺧﺰﻩ
ﻓﺮﻭ ﻣﯽ ﭘﻮﺷﺪ .
ﺣﻤﺎﺳﻪ ﺩﺭﯾﺎ
ﺍﺯ ﻭﺣﺸﺖ ﺳﮑﻮﻥ ﻭ ﺳﮑﻮﺕ ﺍﺳﺖ .
***
ﺷﺐ ﺗﺎﺭ ﺍﺳﺖ
ﺷﺐ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺳﺖ
ﺍﺯ ﻏﺮﯾﻮ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﻭﺣﺸﺖ ﺯﺩﻩ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺍﺳﺖ
ﺷﺐ ﺍﺯ ﺳﺎﯾﻪ ﻫﺎ ﻭ ﻏﺮﯾﻮ ﺩﺭﯾﺎ ﺳﺮ ﺷﺎﺭ ﺍﺳﺖ،
ﺯﯾﺒﺎ ﺗﺮ ﺷﺒﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ .
ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺗﻮ
ﻣﺮﺍ
ﺑﻪ ﺍﻟﻤﺎﺱ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﻫﺎﯼ ﻧﯿﺎﺯﯼ ﻧﯿﺴﺖ،
ﺑﺎ ﺁﺳﻤﺎﻥ
ﺑﮕﻮ

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#83 Posted: 10 Jul 2012 07:18

*****
ﻃﺮﺡ
ﺷﺐ ﺑﺎ ﮔﻠﻮﯼ ﺧﻮﻧﯿﻦ
ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺳﺖ
ﺩﯾﺮ ﮔﺎﻩ .
ﺩﺭﯾﺎ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺳﺮﺩ .
ﮏﯾ ﺷﺎﺧﻪ
ﺩﺭ ﺳﯿﺎﻫﯽ ﺟﻨﮕﻞ
ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﻧﻮﺭ
ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻣﯽ ﮐﺸﺪ

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#84 Posted: 10 Jul 2012 07:21

*****

ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﻫﯿﭻ
ﻓﺮﯾﺎﺩﯼ ﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﻫﯿﭻ .
ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﺍﻣﯿﺪ ﺁﻧﭽﻨﺎﻥ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻧﯿﺴﺖ
ﮐﻪ ﭘﺎ ﺳﺮ ﯾﺎﺱ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﻧﻬﺎﺩ .
***
ﺑﺮ ﺑﺴﺘﺮ ﺳﺒﺰﻩ ﻫﺎ ﺧﻔﺘﻪ ﺍﯾﻢ
ﺑﺎ ﯾﻘﯿﻦ ﺳﻨﮓ
ﺑﺮ ﺑﺴﺘﺮ ﺳﺒﺰﻩ ﻫﺎ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﭘﯿﻮﻧﺪ
ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺍﯾﻢ
ﻭ ﺑﺎ ﺍﻣﯿﺪﯼ ﺑﯽ ﺷﮑﺴﺖ
ﺍﺯ ﺑﺴﺘﺮ ﺳﺒﺰﻩ ﻫﺎ
ﺑﺎ ﻋﺸﻘﯽ ﺑﻪ ﯾﻘﯿﻦ ﺳﻨﮓ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺍﯾﻢ
***
ﺍﻣﺎ ﯾﺎﺱ ﺁﻧﭽﻨﺎﻥ ﺗﻮﻧﺎﺳﺖ
ﮐﻪ ﺑﺴﺘﺮﻫﺎ ﻭ ﺳﻨﮓ ﻫﺎ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﺋﯽ ﺑﯿﺶ
ﻧﯿﺴﺖ !
ﻓﺮﯾﺎﺩﯼ
ﻭ ﺩﯾﮕﺮ
ﻫﯿﭻ

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#85 Posted: 10 Jul 2012 07:22

*****

ﻟﻮﺡ ﮔﻮﺭ
ﻧﻪ ﺩﺭ ﺭﻓﺘﻦ ﺣﺮﮐﺖ ﺑﻮﺩ
ﻧﻪ ﺩﺭﻣﺎﻧﺪﻥ ﺳﮑﻮﻧﯽ .
ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺭﯾﺸﻪ ﺟﺪﺍﯾﯽ ﻧﺒﻮﺩ
ﻭ ﺑﺎﺩ ﺳﺨﻦ ﭼﯿﻦ
ﺑﺎ ﺑﺮﮒ ﻫﺎ ﺭﺍﺯﯼ ﭼﻨﺎﻥ ﻧﮕﻔﺖ
ﮐﻪ ﺑﺸﺎﯾﺪ .
ﺩﻭﺷﯿﺰﻩ ﻋﺸﻖ ﻣﻦ
ﻣﺎﺩﺭﯼ ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ
ﺍﺳﺖ
ﻭ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﭘﺮ ﺷﺘﺎﺏ
ﺩﺭ ﮔﺬﺭﮔﺎﻫﯽ ﻣﺎﯾﻮﺱ
ﺑﺮ ﻣﺪﺍﺭﯼ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﻪ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺩ

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#86 Posted: 10 Jul 2012 07:24

ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻭﺍﺩﯼ ...
ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ِ ﺯﻧﺪﻩﯼ ﺟﺎﻭﺩﺍﻥ ﻣﺮﺗﻀﺎ ﮐﯿﻮﺍﻥ
ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻭﺍﺩﯼ ﭘﺎﺗﺎﻭﻩ ﮔﺸﺎﺩﯾﻢ
ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻩﯾﯽ ﺍﯾﻦﺟﺎ ﺩﺭ ﺧﺎﮎ ﻧﻬﺎﺩﯾﻢ .
ﭼﺮﺍﻍﺍﺵ ﺑﻪ ﭘُﻔﯽ ﻣُﺮﺩ ﻭ
ﻇﻠﻤﺖ ﺑﻪ ﺟﺎﻥﺍﺵ ﺩﺭﻧﺸﺴﺖ
ﺍﻣﺎ
ﭼﺸﻢﺍﻧﺪﺍﺯ ِ ﺟﻬﺎﻥ
ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺷﻨﺎﻭﺭ ﻣﺎﻧﺪ
ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ِ ﺟﻬﺎﻥ .
□
ﻣُﺮﺩﻩﮔﺎﻥ
ﺩﺭ ﺷﺐ ِ ﺧﻮﯾﺶ
ﺍﺯ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﺑﯽﺑﻬﺮﻩ ﻣﯽﻣﺎﻧﻨﺪ
ﺍﻣﺎ ﺑﻨﺪ ِ ﻧﺎﻑ ِ ﭘﯿﻮﻧﺪ
ﻫﻢ ﺍﺯﺁﻥﺩﺳﺖ
ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺍﺳﺖ . ــ
ﯽﮑﯾ ﻭﺍﮔَﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺩﯾﺮﻭﺯ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﮐﻦ :
ﺁﻥ ﺳﻮﯼ ﻓﺮﺩﺍﻫﺎ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻪ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﭘﺎ
ﻧﻬﺎﺩ

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#87 Posted: 10 Jul 2012 07:25

*****
ﺁﻥ ﺭﻭﯼ ﺩﯾﮕﺮﺕ ...
ﺁﻥ ﺭﻭﯼ ﺩﯾﮕﺮﺕ
ﺯﺷﺘﯽ ﻫﻼﮐﺖﺑﺎﺭﯼﺳﺖ
ﺍﯼ ﻧﯿﻢﺭﺥ ِ ﺣﯿﺎﺕﺑﺨﺶ ِ ﮊﺍﻧﻮﺱ

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#88 Posted: 10 Jul 2012 07:25

*****

ﺑﺒﺮ
ﺁﻥ ﺩَﻻّﺩَﻝِّ ﺣﯿﺎﺕ
ﮐﻪ ﺍﺳﺘﺘﺎﺭ ِ ﻣﺮﺍﻗﺒﺖﺍﺵ
ﺩﺭ ﺯﺧﻢ ِ ﺧﺎﮎ
ﺳﺮﺍﺳﺮ
ﻧﻔﺴﯽ ﻓﺮﻭﺧﻮﺭﺩﻩ ﺭﺍ ﻣﺎﻧَﺪ .
ﺳﺎﯾﻪ ﻭ ﺯﺭﺩ
ﻣﺮﮒ ِ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺭﺍ ﻣﺎﻧَﺪ،
ﻣﺮﮒ ِ ﺧﻔﺘﻪ ﺭﺍ ﻭ ﻗﯿﻠﻮﻟﻪﯼ ﺧﻮﻑ ﺭﺍ .
ﻫﺮ ﮐَﺸﺎﻟﻪﺍﺵ ﮐِﯿﻔﯽ ﺑﯽﻗﺮﺍﺭ ﺍﺳﺖ
ﻧﻬﺎﻥ
ﺩﺭ ﺍﻋﺼﺎﺏ ِ ﮔﺮﺳﻨﻪﮔﯽ،
ﺳﺎﯾﻪﯼ ﺑﻬﻤﻨﯽ
ﺑﻪ ﺧﻮﯾﺶ ﺍﻧﺪﺭ ﭼﭙﯿﺪﻩ ﺑﻪ ﻫﯿﺎﺀﺕ ِ ﺍﻋﻤﺎﻕ .
ﻫﺮ ﺳﮑﻮﻥﺍﺵ
ﻟﺤﻈﻪﯼ ﻣﻘﺪﺭ ِ ﭼﻨﮕﺎﻝ ِ ﻧﺎﻣﻨﺘﻈﺮ،
ﺟﻠﮕﻪﯼ ﺑﺮﻑﭘﻮﺵ
ﺳﺮﺍﺳﺮ
ﺍﻋﻼﻡ ِ ﺣﻀﻮﺭ ِ ﭘﻨﻬﺎﻥﺍﺵ :
ﺑﻪ ﺧﻮﻥ ﺩﺭﻏﻠﺘﯿﺪﻥ ِ ﺧﻔﺘﻪﮔﺎﻥ ِ ﺑﯽﺧﺒﺮﯼ
ﺩﺭ ﮔُﺮﺩﻩﮔﺎﻩ ِ ﺗﺎﺭﯾﺦ .
□
ﺍﯼ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺏ ِ ﺧﺮﮔﻮﺭﺍﻥ ﻓﺮﻭﺷﺪﻩ
ﺑﻪ ﻧﻮﺍﺯﺵ ِ ﺩﺳﺘﺎﻥ ِ ﺷﺮﻭﺭ ِ ﯽﮑﯾ ﺑﺪﻧﻬﺎﺩ !
ﺍﯼ ﺯﻧﺠﯿﺮ ِ ﺧﻮﺍﺏ ﮔﺴﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺁﻭﺍﺯ ِ ﭘﺎﯼ ﺭﻩﮔﺬﺭﯼ
ﺧﻮﺵﺳﮕﺎﻝ

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#89 Posted: 10 Jul 2012 07:26

*****
ﺑﺮ ﮐﺪﺍﻡ ﺟﻨﺎﺯﻩ ﺯﺍﺭ ﻣﯽﺯﻧﺪ ...؟
ﺑﺮ ﮐﺪﺍﻡ ﺟﻨﺎﺯﻩ ﺯﺍﺭ ﻣﯽﺯﻧﺪ ﺍﯾﻦ ﺳﺎﺯ؟
ﺑﺮ ﮐﺪﺍﻡ ﻣُﺮﺩﻩﯼ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻣﯽﮔﺮﯾﺪ
ﺍﯾﻦ ﺳﺎﺯ ِ ﺑﯽﺯﻣﺎﻥ؟
ﺩﺭ ﮐﺪﺍﻡ ﻏﺎﺭ
ﺑﺮ ﮐﺪﺍﻡ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﻣﯽﻣﻮﯾﺪ ﺍﯾﻦ ﺳﯿﻢ ﻭ ﺯِﻩ، ﺍﯾﻦ
ﭘﻨﺠﻪﯼ ﻧﺎﺩﺍﻥ؟
ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺑﺮﺧﯿﺰﺩ ﻣﺮﺩﻡ ِ ﺑﯿﻠﺐﺧﻨﺪ
ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺑﺮﺧﯿﺰﺩ !
ﺯﺍﺭﯼ ﺩﺭ ﺑﺎﻏﭽﻪ ﺑﺲ ﺗﻠﺦ ﺍﺳﺖ
ﺯﺍﺭﯼ ﺑﺮ ﭼﺸﻤﻪﯼ ﺻﺎﻓﯽ
ﺯﺍﺭﯼ ﺑﺮ ﻟﻘﺎﺡ ِ ﺷﮑﻮﻓﻪ ﺑﺲ ﺗﻠﺦ ﺍﺳﺖ
ﺯﺍﺭﯼ ﺑﺮ ﺷﺮﺍﻉ ِ ﺑﻠﻨﺪ ِ ﻧﺴﯿﻢ
ﺯﺍﺭﯼ ﺑﺮ ﺳﭙﯿﺪﺍﺭ ِ ﺳﺒﺰﺑﺎﻻ ﺑﺲ ﺗﻠﺦ ﺍﺳﺖ .
ﺑﺮ ﺑﺮﮐﻪﯼ ﻻﺟﻮﺭﺩﯾﻦ ِ ﻣﺎﻫﯽ ﻭ ﺑﺎﺩ ﭼﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ
ﺍﯾﻦ ﻣﺪﯾﺤﻪﮔﻮﯼ ﺗﺒﺎﻫﯽ؟
ﻣﻄﺮﺏ ِ ﮔﻮﺭﺧﺎﻧﻪ ﺑﻪﺷﻬﺮﺍﻧﺪﺭ ﭼﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ
ﺯﯾﺮ ِ ﺩﺭﯾﭽﻪﻫﺎﯼ ﺑﯽﮔﻨﺎﻫﯽ؟
ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺑﺮﺧﯿﺰﺩ ﻣﺮﺩﻡ ِ ﺑﯿﻠﺐﺧﻨﺪ
ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺑﺮﺧﯿﺰﺩ

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#90 Posted: 10 Jul 2012 07:26

*****
ﺑﻮﺳﻪ
ﻟﺐ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻟﺐ
ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺳﮑﻮﺕ
ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﮔﻮﯾﺎ
ﮔﻮﯾﺎﺗﺮ ﺍﺯ ﻫﺮﺁﻧﭽﻪ ﺷﮕﻔﺖﺍﻧﮕﯿﺰﺗﺮ ﮐﺮﺍﻣﺖ ِ ﺁﺩﻣﯽ
ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﺍﺳﺖ
ﺩﺭ ﺭﺷﺘﻪﯼ ﺑﯽﺍﻧﺘﻬﺎﯼ ﻣﻌﺠﺰﺗﯽ ﮐﻪ ﺍﻭﺳﺖ ...
ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺍﻋﺘﺮﺍﻑ ِ ﺧﺎﻣﻮﺵ،
ﺩﺭ ﺍﯾﻦ »ﻫﻤﺎﻥ «
ﮐﻪ ﺗﻮﺍﻧَﺪ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﻧﻬﺎﺩ
ﺑﺎ ﻟﺒﯽ
ﻟﺒﯽ
ﺑﯽﻭﺳﺎﻃﺖ ِ ﺁﻧﭽﻪ ﺷﻨﻮﺩﻥ ﺭﺍ ﺑﺎﯾﺪ ...
ﺁﻥ ﺍﺣﺴﺎﺱ ِ ﻋﻤﯿﻖ ِ ﺍﻣﺎﻥ، ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﭘﯿﺮﺍﻧﻪﺳﺮ
ﮐﻪ ﻫﻨﻮﺯ
ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺩﺭ ﺗﺪﺍﻭﻡ ﺍﺳﺖ
ﻫﻢ ﺍﺯﺁﻥﮔﻮﻧﻪ ﮐﺰ ﺁﻏﺎﺯ :
ﺭﺍﺑﻄﻪﯾﯽ ﻣﻌﺠﺰﺁﯾﺖ
ﺍﺯ ﯾﻘﯿﻨﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺁﺷﯿﺎﻥ ﮔﺬﺷﺖ
ﺩﺭ ﭘﺎﯾﺎﻥ ِ ﺍﯾﻦ ﺑﻬﺎﺭﺍﻥ
ﺗﺎ ﮔﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮﯼ ﮔﺬﺭﺩ
ﺩﺭ ﺁﻏﺎﺯ ِ ﯽﮑﯾ ﺧﺰﺍﻥ

صفحه 9 از 34: « پیشین 1 ... 8 9 10 ... 33 34 پسین »

شعر و ادبیات /

Ahmad Shamloo | بهترین اشعار احمد شاملو

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا