صفحه 105 از 222: « پیشین 1 ... 104 105 106 ... 221 222 پسین »

زنان ایرانی و سروده‌هایشان (لیست شاعران در صفحه نخست)

anything

کاربر

ارسالها: 6368

#1,041 Posted: 9 Nov 2013 14:00

سروده هایی از نغمه رضایی

آواز مرگ

در ابتدای این شب برفی
وقتی دلم نوازش نور است
قدی ورای قامت قلبم
با سایه ای بلند و درنده
از پشت شیشه های پر از لرز
سر میکشد به هر چه که دارم.
یعنی:"به شعله های نگاهت باز آمدم که گریه ببارم."
سر میکشد به هر چه که ندارم
یعنی:" میان خنده ی روحت باز آمدم که ضجه بکارم"
قدی بلند,مثل شکستن
هم وزن آن غروب
که در شعر
دیگر مجال وزن ندیدم.
هم پست آن سلوک
که هر بار
خود را بسوی هیچ کشیدم.
هم بهت آن سقوط که از عشق
حتی امید عشق بریدیم.
هم سنگ آن عبور
که در خاک
بر سنگهای گور دویدم.
جز سنگهای گور نبودند.
جز سنگهای گور ندیدم.
جز دفن و
دفن و
دفن و
دفینه
در خواب این قبور ندیدم...
آئین دفن , روح جهان است.
تابوت روی شانه ی مردان
بی اعتنا به سردی تاریخ
با اوج زن صدائی شیون
تا انتهای خاک روان است.
انگار دست های من آنجاست.
انگار شانه های تو آنجاست.
آمیزه ی نبودن و بودن
در تکه های مبهم جان است.
آغاز جاودانه ی هر مرگ
لبخند اقتدار زمین است,
پایان اعتبار زمان است.
آئین دفن , موج گسستن.
این بوی بی ترحم کافور
پر عطر ناب خاطره هامان
آن بانگ پر هراس شهادت
بر روزگار نرم صدامان
آخر کفن چگونه بپوشد؟
جسمی که بوسه زار تو بوده است
یادی که بی قرار غنوده ست...
آئین دفن...لحظه ی اجبار
آئین دفن...شوکت آزار
از سنگچین محکم در عمق
بر صورت کسی که کسی بود
تا خاکریز اینهمه سنگین
بر جان خسته ای که امیدش
از رنج هر نفس,
نفسی بود.
آئین دفن...غسل جدائی
در قطره های زجر رهائی
آئین دفن...مهر همیشه
بر رفتنت
که باز نیائی.
آئین دفن...نغمه ی باران
این راویان کوچک گریان.
باید کجای جمع عزادار
در این صف سیاه به هر بار
ویران و استوار بمانم؟
آنم که سوگوار عبور است؟
یا آنکه خود مسافر گور است؟
آئین دفن...رمز خدایان
آئین دفن...باور هجران
یک بار قلب قبله همین جاست
در ذره های این تن تنهاست
یک بار از تمامی ایمان
از نام سر شکسته ی انسان
وقتی بسوی خفته ی این جان
باید نماز مرگ بخوانند.
وقتی تمام دیده و دل را
تا قلب کور خاک برانند.
آواز
مرگ
دفن
دفینه

***
احساس
مرگ
دفن
دفینه

***
اعجاز
مرگ
دفن
دفینه

***
باقی ست, آن که مرده ست.
مرده ست آنکه باقی ست.
***بر من اگر که سنگ نچیدند
این شعله را هنوز ندیدند