ارسالها: 14491
#761
Posted: 20 Sep 2013 11:35
من که هستم
من كه هستم ؟هيچ كس!
دختري رنجيده از جنس بشر!
عاشقي سرگشته از جنس قلم!
من كه هستم؟
دفتري سرشار از رنج و گله
پر حماسه ,مثنوي و فاصله!
قدر اشكش را كسي پاسخ نگفت
اندكي از نابساماني نخفت!
آينه من را نميشناسد دگر
عاشقي من را نميخواهد دگر
من كه هستم؟
يك زمين خشك و سرد
يك كوير تشنه لب از كين بد
يك درخت پير خشكيده به خاك
يك اسير مانده در پشت حجاب
آه از رنج دل و دلدادگي
اي فغان از عاشقي از بي كسي!
درد دل را با كه گويم اي خدا
محرمي نميابم دگر در اين سرا!
من كه هستم؟
من كه هستم؟
چيستم؟!
آدمم
يا كوه دردم كيستم؟!!
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#762
Posted: 20 Sep 2013 11:40
سفر
من از تمام هستي ام گذشته ام
سلام را به مردگان زنده اي
كه مانده اند
رسان به اين هبوط ترسناك
و من عروج كرده ام
به آسمان
نماز من شكسته شد
از آن زمان
كه از زمين رفته ام
تو بي درنگ ماند ه اي
مسافرم ؟
مسافرم در آسمان؟؟؟
شکایت
چرا دمي به من نظر نميكني
و شام _تيره اي به ياد من سحر نميكني
چرا به يك نگاه_ دردمند_ من به لحظه اي گذرنميكني
و يك نگاه _دلبري ,به رهگذر نميكني
چرا به خانه ام سفر نميكني؟
مرا به حال_ خويشتن, رها ,كرد ه اي
چرا ميان_ غم ها ,به من ,جفا كرد ه اي؟
به قول_ خود ,چه سنگ_ خانه اي , بنا كرده اي!
طبيبي ونگاه_ خسته ام , دوا كرده اي؟!!
بگو چرا مرا صدا كرده اي؟!!
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#763
Posted: 20 Sep 2013 11:47
یار امده
يار آمده يار آمده
عاشق نشاني بهر تيمار آمده
عشق و دل و دلدادگي اينك به بازار آمده
گلبوته سبزي به گلزار آمده
به به كه دلدار آمده
*****************
افتاده ام در پاي تو
مستم به چشمان تر و شهلاي تو
قربان آن لحن خوش و آن قد چون رعناي تو
دلداده اي هرگز نگيرد جاي تو
تنهاي تو ,تنهاي تو
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#764
Posted: 20 Sep 2013 11:56
شراب عشق
ويرانه ام
ويرانه ام
چون يك خرابه در پس ميخانه ام
چون يك هوس
از مغرب چشمان تو
تا يك طلوع
از مشرق لب هاي تو
ديوانه ام
ديوانه ام
زاييده درد و غمم
پرورده رنج و الم
چون مستي اندر كوي جان
گم شد همي پيمانه ام
ساقي بده پيمانه اي
يك بوسه رندانه اي
از هيبت ديدار تو
وانگه دريدم جامه اي
اي عاشق شيرين سخن
چون بلبلي در انجمن
آهي كشيدم از دلم
از بس كه بيرحمانه اي
در حسرت ديدار تو
مانده نگاه خسته ام
شرمي نداري لحظه اي
گفتم به خود
افسانه اي
افسانه اي!!
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#765
Posted: 20 Sep 2013 12:37
شاعر
شاعري ديدم در اين دنياي پست
عابري شعرش به يغما برده بود
دفتر شعرش همه آتش گرفت
آبرويش در دو عالم رفته بود
شاعري كز اين همه رنگ و ريا
دل به اين دنياي پوشالي نداد
از عطش جانش همي ميسوخت و
كام بر لبهاي هر ساقي نداد
درد دارد درد دارد درد سرد
هيچ كس او را نميفهمد چرا؟
شاعرانه شعر ميگويد ولي
درد را درمان نميخواهد دوا!!
اي عجيبا اين چه رسم زندگيست!
هر چه ميگويي دهانت بسته است
راز ميگويي ولي از بيم جان
جان از بند وجودت خسته است!
من ميدانم تو تنها نيستي
زندگي كن گر چه دلها سنگ است!
ميرسد دنياي زيبايي ولي
اين دل وامانده خيلي تنگ است!
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#766
Posted: 20 Sep 2013 12:52
دوستت دارم
من دوستت دارم
و به دل مهر تو را بسپارم
چه كنم با دل خود گر چه صبورم ولي
شوق ديدار تو بر سر دارم
به تو جان بسپارم
**********
اي عزيزم سلام
شده ام در ره عشقت غلام
اندكي دل بده تا در رخ تو محو شوم
جان دهم بر سر كويت آرام
و بگويم كلام
********
عاقبت او رسيد
عشق در بحر وفايش خميد
در دلم روح ازل تا ابديت دميد
كه شدم در ره كويش شهيد
خواب ديدم شنيد ...
************
در سرم غلغله شد
و وجودم پر از زلزله شد
كس نديده در اين ميكده مشكين چشمي
از ورودش پر از هلهله شد
در دلم ولوله شد
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#767
Posted: 20 Sep 2013 13:02
زلال دوری
اي كه از من دوري
اي كه از حادثه عشق كمي رنجوري
اي دل خسته و درگير و پريشان ز چه رو محزوني؟
اي كه در فاصله مهر و طلب محصوري
چه كنم بس كه صبوري!
من همانم, اسير
كه فتاده دل او در زنجير
به تمناي وصال رخ تو سجده زنم
چو ببينم نگهت در تصوير
كه همانست , تقدير
چند زلال
بگو چه شد؟(زلال عروضي قافيه دار)
بگو ترا چه شد؟
دلت ز عشق خسته شد؟
نسيم دلبري تو را ببرد از ديار
چه عاجزانه ضجه شد!
دلم شكسته شد!
زلال گو (پيوسته عروضي قافيه دار)
بيا دمي زحال گو
غزل غزل ترانه بهر زال گو
بيا به سبك روشن پس از زوال پنجره
طبق طبق بنفشه بهر سال گو
بيا دمي زلال گو
غزل شكسته شد
كه دفتر قصيده بسته شد
قسم به وزن خالص سپيد شعر نو
نهال كوچك زلال رسته شد
عجب خجسته شد
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#768
Posted: 20 Sep 2013 13:07
سکوت
سكوت كرده ام سكوت كرده ام سكوت
زمين خورده ام زمين خورده ام چه سخت!
دليري كه از پنجه سركشش
به آهي خموش ماند ه ام چه تلخ!
چو شيري به بندي كشيده در قفس
به موشي هراسان شدم چه بد!
كحايي تو اي روح سركشم؟
كجايي تو اي مهربانيم؟
سر از شور و عشق برداشتي
نگاهي بكن به هستي ام!
به پا خيز حماسه بيافرين
من اينجا انقلاب ميكنم!
به مشتي به سر لشگر بي كسي
به يكباره از ناي دل صدا كنم!
شعارم همه مهرباني و
نگاهم همه پر ز آرزو
براي تو ميخوانم اي صنم
برايت به عالم گله ميكنم!
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#769
Posted: 20 Sep 2013 13:14
شب های من
شب هاي من پر از ياد توست
دلشوره ام پر ز فرياد توست
اي عابري كه گذشتي از خيال من
در انتظار نشسته اي در فال من
تاريكي دو چشم سياه تو
سنگر گزيده دل در پناه تو
من مست ميشوم هر وقت ديدمت
سرمست ميشوم هر بار چيدمت
چشمان زيباي تو فروغ من
هوشياري ام تنها دروغ من
آتش زده نگاه تو بر اين جان
عشقت دگر رسيد به مغز استخوان
آوار ه ام آواره كوي تو
رو ميكنم هميشه سوي تو
من تا ابد هستم به پاي تو
اين جان و اين دلم فداي تو
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
ارسالها: 14491
#770
Posted: 20 Sep 2013 13:21
کرم ابریشم
عشق يا رنگ و ريا
راست بود يا دروغ؟
بيداري يا رويا؟
وصلت يا غفلت؟
پيله اي بسته ام به دور افكار خودم
چند صباحي تا پروانه شدن وقت باقيست؟
پر پرواز دلم را بستند!!
بال و پر بشكستند!!
آفت مزرعه شان است اين كرم ابريشم!!
اشک خورشید
باز باران باران
باز آن همهمه آب زلال بر سر جوي
باز آن اشك طلوع
گريه ات را پس گير
فردا نزديك است
تو خودت ميداني!!
ماه بي خورشيد ميمرد!
آسمان دلگير است!
گريه ات را پس گير
آشفته سریم !
شانه‌ی دوست کجاست ؟
صفحه 77 از 222