صفحه 26 از 58: « پیشین 1 ... 25 26 27 ... 57 58 پسین »

حكايت ها

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#251 Posted: 22 Jun 2012 08:46

*****

ﻟﺸﮑﺮ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺟﻨﮓ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺳﻮﺍﺭﺍﻥ ﭘﺎ ﺑﺮ ﺭﮐﺎﺏ ﺍﺳﺐ ،
ﮐﻮﺭﺵ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺍﺯ ﻧﺰﺩﯾﮑﺎﻥ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ
ﻗﺼﺪ ﺭﺍﻫﺒﺮﯼ ﺳﭙﺎﻩ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺖ . ﯽﮑﯾ ﺍﺯ ﻧﺰﺩﯾﮑﺎﻥ ﺧﺒﺮ
ﺁﻭﺭﺩ ﻫﻤﺴﺮ ﺳﺮﺑﺎﺯﯼ ﭼﻬﺎﺭ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺑﺪﻧﯿﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ، ﻓﺮﻭﺍﻧﺮﻭﺍﯼ
ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺧﻨﺪﯾﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ ﺍﯾﻦ ﺧﺒﺮ ﺧﻮﺵ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﺣﺮﮐﺖ ﺳﭙﺎﻩ
ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺭﻭﺣﯿﻪ ﺑﺨﺶ ﻭ ﺧﻮﺵ ﯾﻮﻣﻦ ﺍﺳﺖ . ﺩﺳﺘﻮﺭ
ﺩﺍﺩ ﭘﺪﺭ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﻟﺒﺎﺱ ﺭﺯﻡ ﺍﺯ ﺗﻦ ﺑﺪﺭ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﺵ
ﺑﺮﻭﺩ ﭘﺪﺭ ﺍﺷﮏ ﺭﯾﺰﺍﻥ ﺧﻮﺍﻫﺎﻥ ﻫﻤﺮﺍﻫﯽ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﯼ ﺍﯾﺮﺍﻥ
ﺑﻮﺩ . ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍ ﺑﺎ ﺧﻨﺪﻩ ﺑﻪ ﺍﻭ ﮔﻔﺖ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﯼ ﻭ ﭘﺮﻭﺭﺵ
ﺁﻥ ﭼﻬﺎﺭ ﮐﻮﺩﮎ ﺍﺯ ﺟﻨﮓ ﻫﻢ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ . ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ
ﻭﻗﺘﯽ ﺳﭙﺎﻩ ﭘﯿﺮﻭﺯ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺍﺯ ﺟﻨﮓ ﺑﺎﺯ ﮔﺸﺖ ﮐﻮﺭﺵ ﺗﻨﻬﺎ
ﺳﻮﻏﺎﺗﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﭼﻬﺎﺭ ﻟﺒﺎﺱ
ﺯﯾﺒﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺁﻥ ﺳﺮﺑﺎﺯ ﺑﻮﺩ . ﺍﯾﻦ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽ
ﺩﻫﺪ ﮐﻮﺭﺵ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺍﯾﺮﺍﻥ ، ﺩﻟﯽ ﺳﺮﺷﺎﺭ ﺍﺯ ﻣﻬﺮ ﺩﺭ ﺳﯿﻨﻪ
ﺩﺍﺷﺖ . ﺍﺭﺩ ﺑﺰﺭﮒ ﻓﯿﻠﺴﻮﻑ ﮐﺸﻮﺭﻣﺎﻥ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ :
ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﯼ ﻣﺮﺩﻣﺪﺍﺭ ، ﻣﻬﺮ ﺧﻮﯾﺶ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺴﯽ ﺩﺭﯾﻎ ﻧﻤﯽ
ﮐﻨﺪ .
ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺑﻌﺪ ﺁﻥ ﭼﻬﺎﺭ ﮐﻮﺩﮎ ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻥ ﺭﺷﯿﺪﯼ
ﺷﺪﻧﺪ ، ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻥ ﺳﭙﺎﻩ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ
ﺩﯾﻮﺍﺭﻫﺎﯼ ﺁﺗﻦ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻭ ﻭﺍﺭﺩ ﭘﺎﯾﺘﺨﺖ ﯾﻮﻧﺎﻥ ﺷﺪﻧﺪ . ﻧﮑﺘﻪ
ﺟﺎﻟﺐ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﯽﮑﯾ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭼﻬﺎﺭ ﮐﻮﺩﮎ ﺩﺧﺘﺮ ﺑﻮﺩ ﻭ
ﻧﺎﻣﺶ ﭘﺎﺭﻣﯿﺲ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻧﺎﻡ ﺩﺧﺘﺮ ﺍﺭﺷﺪ ﮐﻮﺭﺵ ﺑﺰﺭﮒ
ﺍﻗﺘﺒﺎﺱ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#252 Posted: 22 Jun 2012 08:46

*****

ﺭﻭﺯﯼ ﺑﺰﺭﮔﺎﻥ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﻭ ﻣﺮﯾﺪﺍﻥ ﺯﺭﺗﺸﺘﯽ ﺍﺯ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﺑﺰﺭﮒ
ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﺮﺍﻥﺯﻣﯿﻦ ﺩﻋﺎﯼ ﻧﯿﮏ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﭘﺲ
ﺍﺯ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻥ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺁﺗﺶ ﻣﻘﺪﺱ ﺍﯾﻦﮔﻮﻧﻪ ﺩﻋﺎ ﮐﺮﺩ :
» ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍ، ﺍﻫﻮﺭﺍﻣﺰﺩﺍﯼ ﺑﺰﺭﮒ، ﺁﻓﺮﯾﻨﻨﺪﻩﯼ ﺍﯾﻦ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ
ﺑﺰﺭﮒ، ﺳﺮﺯﻣﯿﻨﻢ ﻭ ﻣﺮﺩﻣﻢ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺭﻭﻍ ﻭ ﺩﺭﻭﻏﮕﻮﯾﯽ ﺑﻪ
ﺩﻭﺭ ﺑﺪﺍﺭ «.
ﭘﺲ ﺍﺯ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪﻥ ﺩﻋﺎ، ﺷﻤﺎﺭﯼ ﺩﺭ ﻓﮑﺮ ﻓﺮﻭ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ
ﺷﺎﻩ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﺮﺍ ﺍﯾﻦﮔﻮﻧﻪ ﺩﻋﺎ ﮐﺮﺩﯾﺪ؟
ﮐﻮﺭﻭﺵ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩ : » ﭼﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﯽﮔﻔﺘﻢ؟ «
ﯽﮑﯾ ﮔﻔﺖ : »ﺑﺮﺍﯼ ﺧﺸﮑﺴﺎﻟﯽ ﺩﻋﺎ ﻣﯽﮐﺮﺩﯾﺪ «.
ﮐﻮﺭﻭﺵ ﺑﺰﺭﮒ ﮔﻔﺖ : »ﺑﺮﺍﯼ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮﯼ ﺍﺯ ﺧﺸﮑﺴﺎﻟﯽ
ﺍﻧﺒﺎﺭﻫﺎﯼ ﺁﺫﻭﻗﻪ ﻭ ﻏﻼﺕ ﻣﯽﺳﺎﺯﯾﻢ «.
ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺍﯾﻦﮔﻮﻧﻪ ﮔﻔﺖ : »ﺑﺮﺍﯼ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮﯼ ﺍﺯ ﻫﺠﻮﻡ ﺑﯿﮕﺎﻧﮕﺎﻥ
ﺩﻋﺎ ﻣﯽﮐﺮﺩﯾﺪ «.
ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩ : »ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﻧﻈﺎﻣﯽ ﺭﺍ ﻗﻮﯼ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﻭ ﺍﺯ
ﻣﺮﺯﻫﺎ ﺩﻓﺎﻉ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ «.
ﮔﻔﺘﻨﺪ : »ﺑﺮﺍﯼ ﭘﯿﺸﮕﯿﺮﯼ ﺍﺯ ﺳﯿﻠﻬﺎﯼ ﺧﺮﻭﺷﺎﻥ ﺩﻋﺎ
ﻣﯽﮐﺮﺩﯾﺪ «.
ﮐﻮﺭﻭﺵ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭ ﻧﯿﺰ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩ : »ﻧﯿﺮﻭ ﺑﺴﯿﺞ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﻭ
ﺳﺪﻫﺎﯾﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮﯼ ﺍﺯ ﻫﺠﻮﻡ ﺳﯿﻞ ﻣﯽﺳﺎﺯﯾﻢ «.
ﻭ ﻫﻤﯿﻦﮔﻮﻧﻪ ﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﭘﺎﺳﺦ ﺷﻨﯿﺪﻧﺪ .
ﺗﺎ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﯽﮑﯾ ﭘﺮﺳﯿﺪ : » ﺷﺎﻫﺎ ﺁﺭﻣﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ
ﺩﻋﺎ ﭼﻪ ﺑﻮﺩ؟ «!
ﻭ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﺗﺒﺴﻤﯽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: » ﻣﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﺮ ﭘﺮﺳﺶ
ﺷﻤﺎ ﭘﺎﺳﺨﯽ ﻗﺎﻧﻊﮐﻨﻨﺪﻩ ﺁﻭﺭﺩﻡ ﻭﻟﯽ ﺍﮔﺮ ﺭﻭﺯﯼ ﯽﮑﯾ ﺍﺯ
ﺷﻤﺎ ﻧﺰﺩ ﻣﻦ ﺁﯾﺪ ﻭ ﺩﺭﻭﻏﯽ ﮔﻮﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺯﯾﺎﻥ ﺳﺮﺯﻣﯿﻨﻢ
ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻦ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺎﺧﺒﺮ ﺷﻮﻡ ﻭ ﮐﺎﺭﯼ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﻢ . ؟
ﭘﺲ ﺑﯿﺎﯾﯿﻢ ﺍﺯ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺖ ﮔﻮﯾﯽ ﺭﻭﯼ
ﺁﻭﺭﻧﺪ ﻭ ﺩﺭﻭﻍ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺳﺮﺯﻣﯿﻨﻤﺎﻥ ﺩﻭﺭ ﺳﺎﺯﯾﻢ ﮐﻪ ﻫﺮ ﮐﺎﺭ
ﺯﺷﺘﯽ ﺍﺯ ﺩﺭﻭﻍ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﻣﯽﮔﯿﺮﺩ

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#253 Posted: 22 Jun 2012 08:48

*****

ﺩﻭ ﻧﻔﺮ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺩﻭﺳﺖ ﺻﻤﯿﻤﯽ ﺑﻮﺩﻧﺪ . ﺭﻭﺯﯼ ﯽﮑﯾ ﺍﺯ
ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺭﻓﺖ. ﻣﯿﺰﺑﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ ﺧﻮﺩ
ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺮﯾﺰ ﻭ ﺑﭙﺎﺵ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺳﻌﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ
ﭘﺬﯾﺮﺍﯾﯽ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻬﻤﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺑﮑﻨﺪ . ﻣﻬﻤﺎﻥ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺭﻓﺘﻦ
ﺷﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ : » ﻣﻦ ﺩﯾﮕﺮ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺑﺮﻭﻡ، ﺍﻣﺎ ﺑﺪﺍﻥ ﮐﻪ
ﺗﻮ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺘﯽ ﺍﺯ ﻣﻬﻤﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﭘﺬﯾﺮﺍﯾﯽ ﮐﻨﯽ ﮏﯾ ﺭﻭﺯ ﺑﺎﯾﺪ
ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﻦ ﺑﯿﺎﯾﯽ ﺗﺎﯾﺎﺩ ﺑﮕﯿﺮﯼ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺍﺯﻣﻬﻤﺎﻥ ﭘﺬﯾﺮﺍﯾﯽ
ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ . « ﻣﯿﺰﺑﺎﻥ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﮐﺸﯿﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻓﮑﺮ ﻓﺮﻭ ﺭﻓﺖ ﻭ
ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﮔﻔﺖ : » ﻣﮕﺮ ﻣﻦ ﭼﻪ ﮐﻮﺗﺎﻫﯽ ﮐﺮﺩﻡ؟ ﭼﻪ ﭼﯿﺰﯼ
ﺭﺍ ﻧﺎﺩﯾﺪﻩ ﮔﺮﻓﺘﻢ؟ « ﻣﺮﺩ ﻣﯿﺰﺑﺎﻥ ﻣﺪﺗﯽ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻓﮑﺮﻫﺎ ﺑﻮﺩ
ﺗﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺭﻭﺯﯼ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﺩﻭﺳﺖ ﺧﻮﺩ ﺳﻔﺮ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ
ﺍﻭ ﺭﻓﺖ . ﺁﻥ ﺩﻭﺳﺖ ﺍﺯ ﺩﯾﺪﻧﺶ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﺷﺪ ﻭ ﺧﻮﺷﺎﻣﺪ
ﮔﺮﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﻭ ﺑﺎ ﻫﻢ ﮔﺮﻡ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺷﺪﻧﺪ . ﻣﻮﻗﻊ ﻧﺎﻫﺎﺭ
ﮐﻪ ﺷﺪ ﺻﺎﺣﺒﺨﺎﻧﻪ ﻏﺬﺍﯾﯽ ﺳﺎﺩﻩ ﺩﺭ ﺳﻔﺮﻩ ﮔﺬﺍﺷﺖ،
ﮐﻤﯽ ﻧﺎﻥ ﻭ ﺳﺮﮐﻪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺟﻮﺭ ﭼﯿﺰﻫﺎ . ﻣﻬﻤﺎﻥ ﺑﺎ
ﺗﻌﺠﺐ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﮔﻔﺖ: » ﺣﺘﻤﺎً ﭘﺬﯾﺮﺍﯾﯽ
ﺩﺭﺳﺖ ﻭ ﺣﺴﺎﺑﯽ ﻓﺮﺩﺍ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ.

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#254 Posted: 22 Jun 2012 08:49

*****

ﻣﺮﺩﯼ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ » ﺍﺻﻤﻌﯽ « ﻣﯽ ﮔﻔﺖ : ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﺭﺱ
ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﺪﻡ ﻓﻘﯿﺮ ﻭ ﺑﯿﭽﺎﺭﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﺯﻧﺪﮔﯽ
ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ . ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺻﺒﺢ ﮐﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﭘﯿﺮﺍﻫﻦ ﺁﺑﯽ ﺧﻮﺩ
ﺭﺍﺑﻪ ﺗﻦ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ، ﻣﻦ ﻫﻢ ﻟﺒﺎﺱ ﮐﻬﻨﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﯽ
ﭘﻮﺷﯿﺪﻡ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﻋﻠﻢ ﻭ ﺩﺍﻧﺶ، ﺍﺯﺧﺎﻧﻪ
ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻣﯽ ﺭﻓﺘﻢ .
ﺩﺭ ﻣﺴﯿﺮ ﻣﻦ ﺑﻘﺎﻝ ﻓﻀﻮﻟﯽ ﺩﮐﺎﻥ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺗﺎ
ﻣﺮﺍ ﻣﯽ ﺩﯾﺪ، ﻣﯽ ﭘﺮﺳﯿﺪ : » ﭼﻪ ﮐﺎﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ؟ ﺗﻮ ﺩﺍﺭﯼ
ﻭﻗﺖ ﺧﻮﺩﺕ ﺭﺍ ﺗﻠﻒ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ. ﺗﻮ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﻣﺎﻝ ﻭ
ﺛﺮﻭﺗﯽ ﻧﺪﺍﺭﯼ ﭼﺮﺍ ﻧﻤﯽ ﺭﻭﯼ ﺣﺮﻓﻪ ﺍﯼ ﯾﺎﺩ ﺑﮕﯿﺮﯼ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁﻥ
ﭘﻮﻝ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﯼ؟ « ﺑﻌﺪ ﻫﻢ ﺷﺮﻭﻉ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﺑﻪ
ﻣﺴﺨﺮﻩ ﮐﺮﺩﻥ ﻣﻦ ﻭ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ: » ﺗﻤﺎﻡ ﮐﺎﻏﺬﻫﺎ ﻭ ﮐﺘﺎﺏ
ﻫﺎﯾﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺪﻩ ﺗﺎ ﺑﺮﯾﺰﻡ ﺗﻮﯼ ﺧﻤﺮﻩ ﺍﯼ ﻭ ﺭﻭﯼ ﺁﻥ ﺁﺏ
ﺑﺮﯾﺰﻡ . ﺍﮔﺮ ﮏﯾ ﻫﻔﺘﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﯿﺎﯾﯽ ﻭ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﯽ، ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯽ
ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺍﺵ ﺁﺏ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﯿﭻ ﻓﺎﯾﺪﻩ ﺍﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ. «
ﺑﻘﺎﻝ ﻓﻀﻮﻝ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺣﺮﻑ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺯﺩ ﻭ ﻣﺮﺍ
ﺳﺮﺯﻧﺶ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺍﻭ ﺧﯿﻠﯽ ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﻣﯽ
ﺷﺪﻡ.
ﺭﻭﺯﯼ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﻓﻘﯿﺮ ﻭ ﺑﯿﭽﺎﺭﻩ ﺷﺪﻡ ﮐﻪ ﻟﺒﺎﺱ ﺗﻨﻢ ﭘﺎﺭﻩ ﺷﺪ
ﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﻫﯿﭻ ﭘﻮﻟﯽ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ ﺗﺎ ﺑﺘﻮﺍﻧﻢ ﭘﯿﺮﺍﻫﻨﯽ ﺑﺮﺍﯼ
ﺧﻮﺩﻡ ﺑﺨﺮﻡ . ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ
ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ؛ ﮐﻪ ﮏﯾ ﻧﻔﺮ ﺁﻣﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ : » ﺍﻣﯿﺮ ﺑﺼﺮﻩ ﺑﺎ
ﺗﻮ ﮐﺎﺭ ﺩﺍﺭﺩ . « ﮔﻔﺘﻢ : » ﺍﻭ ﻣﺮﺍ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﺪ؟ ﺗﺎﺯﻩ
ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻟﺒﺎﺱ ﮐﻬﻨﻪ ﻭ ﭘﺎﺭﻩ ﭼﻄﻮﺭ ﭘﯿﺶ ﺍﻭ ﺑﺮﻭﻡ؟

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#255 Posted: 22 Jun 2012 08:49

*****

ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﻫﺎﯼ ﻗﺪﯾﻢ، ﻣﺮﺩﯼ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻗﻔﻞ ﺳﺎﺯﯼ ﻣﯽ
ﮐﺮﺩ . ﺍﻭ ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺑﻮﺩ . ﺍﻣﺎ ﺳﻮﺍﺩ
ﻧﺪﺍﺷﺖ . ﺭﻭﺯﯼ ﺻﻨﺪﻭﻗﭽﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﻓﻮﻻﺩ ﻭ ﺁﻫﻦ ﺳﺎﺧﺖ،
ﻗﻔﻠﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻥ ﺩﺭﺳﺖ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺁﻥ ﻗﻔﻞ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻗﻔﻞ ﺩﯾﮕﺮﯼ
ﺟﺎ ﺳﺎﺯﯼ ﮐﺮﺩ . ﻭﺯﻥ ﺁﻥ ﺻﻨﺪﻭﻗﭽﻪ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﻗﻔﻞ ﻫﺎﯾﺶ
ﺻﺪ ﮔﺮﻡ ﻫﻢ ﻧﻤﯽ ﺷﺪ .
ﻣﺮﺩ ﻗﻔﻞ ﺳﺎﺯ، ﺻﻨﺪﻭﻗﭽﻪ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺑﺮﺩ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺍﻭ
ﻫﺪﯾﻪ ﮐﻨﺪ . ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﭘﯿﺶ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺭﺳﯿﺪ، ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﯼ
ﻧﯿﺰ ﻭﺍﺭﺩ ﻗﺼﺮ ﺷﺪ . ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺍﺯ ﺟﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻥ
ﻣﺮﺩ ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪ ﺗﻌﻈﯿﻢ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ
ﺗﺨﺖ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﯽ ﻧﺸﺎﻧﺪ . ﺑﻌﺪ ﻫﻢ ﺑﺎ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﺍﻭ
ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﻧﺸﺴﺖ . ﻣﺮﺩ ﻗﻔﻞ ﺳﺎﺯ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺣﺮﮐﺎﺕ ﻧﮕﺎﻩ
ﻣﯽ ﮐﺮﺩ؛ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﮔﻔﺖ: » ﺑﺰﺭﮔﯽ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺩ ﺑﻪ ﻋﻠﻢ ﻭ
ﺩﺍﻧﺶ ﺍﻭﺳﺖ . ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ﻧﺼﻒ ﻋﻤﺮ ﺧﻮﺩﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻣﻮﺧﺘﻦ
ﻗﻔﻞ ﺳﺎﺯﯼ ﮔﺬﺭﺍﻧﺪﻩ ﺍﻡ ﻭ ﻧﺼﻒ ﺩﯾﮕﺮ ﺭﺍ ﻗﻔﻞ ﻣﯽ ﺳﺎﺯﻡ
ﮐﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﻡ ﺑﮕﺬﺭﺩ. ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﻧﺸﺪ ﺯﻧﺪﮔﯽ . ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﺗﺎ
ﺩﯾﺮ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻘﯿﻪ ﻋﻤﺮﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺳﻮﺍﺩ ﻭ ﻋﻠﻢ ﻭ
ﺩﺍﻧﺶ ﺑﮕﺬﺭﺍﻧﻢ . «
ﻣﺮﺩ ﻗﻔﻞ ﺳﺎﺯ ﻭﻗﺘﯽ ﺍﺯ ﭘﯿﺶ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺑﺮﮔﺸﺖ . ﺑﻪ ﻣﮑﺘﺐ
ﺍﺳﺘﺎﺩﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﺭﻓﺖ، ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺳﯽ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮﺩ . ﻣﺮﺩ ﻗﻔﻞ
ﺳﺎﺯ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﮔﻔﺖ : » ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺳﻮﺍﺩ ﯾﺎﺩ ﺑﮕﯿﺮﻡ .

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#256 Posted: 22 Jun 2012 08:50

*****

ﭘﺴﺮﯼ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺑﺎﻫﻮﺵ ﻭ ﺩﺍﻧﺎ ﺩﺍﺷﺖ. ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ، ﭘﺴﺮﺵ ﺭﺍ
ﻣﺜﻞ ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩﺵ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻫﻤﯿﺸﻪ
ﺁﺭﺯﻭﯾﺶ ﺍﯾﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﭘﺴﺮﺵ ﺟﺎﻧﺸﯿﻦ ﺍﻭ ﺷﻮﺩ. ﻋﺎﻗﺒﺖ
ﻣﺮﮒ ﺑﻪ ﺳﺮﺍﻍ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﯽ ﺭﺍ
ﺑﻪ ﭘﺴﺮﺵ ﺳﭙﺮﺩ، ﺍﺯ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﻓﺖ . ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﮒ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ
ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﻓﺮﺍﻭﺍﻧﯽ ﺍﺯ ﮔﻮﺷﻪ ﻭ ﮐﻨﺎﺭ ﮐﺸﻮﺭ ﭘﯿﺪﺍ ﺷﺪﻧﺪ .
ﺁﻧﻬﺎ ﺳﻌﯽ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺟﺪﯾﺪ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﺨﺖ ﭘﺎﯾﯿﻦ
ﺑﯿﺎﻭﺭﻧﺪ . ﺷﺎﻫﺰﺍﺩﻩ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺩﻟﺘﻨﮓ ﺷﺪ، ﭼﻮﻥ ﺍﻫﻞ ﺟﻨﮓ ﻧﺒﻮﺩ
ﻭ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﮐﻨﺪ . ﺍﯾﻦ
ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺭﻭﺯﯼ، ﻣﻘﺪﺍﺭﯼ ﻃﻼ ﻭ ﺟﻮﺍﻫﺮ ﮔﺮﺍﻧﺒﻬﺎ ﺍﺯ ﺧﺰﺍﻧﻪ
ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺑﺎ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﯾﺎﺭﺍﻥ ﺧﻮﺩ، ﻓﺮﺍﺭ ﮐﺮﺩ . ﻟﺒﺎﺱ
ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﻟﺒﺎﺱ ﺑﺎﺯﺭﮔﺎﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﭘﻮﺷﯿﺪ . ﺭﻓﺖ ﻭ
ﺭﻓﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺷﻬﺮﯼ ﺭﺳﯿﺪ . ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯﯼ ﺩﺭ ﺁﻥ
ﺷﻬﺮ ﺍﺳﺘﺮﺍﺣﺖ ﮐﻨﺪ. ﺭﻭﺯﯼ ﺑﺎ ﯽﮑﯾ ﺍﺯ ﻫﻤﺮﺍﻫﺎﻥ ﺧﻮﺩ، ﺩﺭ
ﺷﻬﺮ ﻣﯽ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺑﺎﺯﺍﺭﻫﺎ ﺭﺍ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ
ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺑﻪ ﺩﮐﺎﻧﯽ ﺭﺳﯿﺪ

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#257 Posted: 22 Jun 2012 08:50

*****

ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﻫﺎﯼ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﻫﻨﺪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ:
ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ » ﻓﻮﺭﻫﻨﺪﯼ « ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﻫﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻥ ﺷﺪ، ﺍﺯ
ﻣﯿﺎﻥ ﻭﺯﯾﺮﺍﻥ ﺷﺎﻩ ﻗﺒﻠﯽ ﻭﺯﯾﺮﯼ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﮐﺮﺩ، ﺑﺴﯿﺎﺭ
ﺑﺎﻫﻮﺵ ﻭ ﺩﺍﻧﺎ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺷﺠﺎﻋﺖ ﻭ ﺷﻬﺎﻣﺖ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ
ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺍﻭ ﻧﺒﻮﺩ . ﻓﻮﺭﻫﻨﺪﯼ ﺧﯿﻠﯽ ﺍﯾﻦ ﻭﺯﯾﺮ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ
ﻣﯽ ﺩﺍﺷﺖ، ﺑﻪ ﻃﻮﺭﯼ ﮐﻪ ﻭﺯﯾﺮﺍﻥ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺯ ﭼﺸﻢ ﺍﻭ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ
ﺑﻮﺩﻧﺪ . ﻭﺯﯾﺮﺍﻥ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﺁﻥ
ﻭﺯﯾﺮ ﺣﺴﺎﺩﺕ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﻧﻘﺸﻪ ﺍﯼ ﻣﯽ
ﮐﺸﯿﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺮﮐﻨﺎﺭ ﮐﻨﻨﺪ .
ﺭﻭﺯﯼ ﺍﯾﻦ ﻭﺯﯾﺮﺍﻥ ﺩﻭﺭ ﻫﻢ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﻧﻘﺸﻪ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﯼ
ﮐﺸﯿﺪﻧﺪ. ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﻗﺒﻠﯽ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻧﺎﻣﻪ
ﺍﯼ ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ » : ﺍﯼ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺑﺰﺭﮒ ! ﻣﻦ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﻧﯿﺎ ﺧﯿﻠﯽ
ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﻫﺴﺘﻢ . ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰﯼ ﮐﻢ ﻧﺪﺍﺭﻡ، ﺍﻣﺎ ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﯼ
ﻭﺯﯾﺮﻡ ﺗﻨﮓ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﻭ ﻫﻢ
ﺻﺤﺒﺖ ﺑﺎﺷﻢ . ﺑﺎﯾﺪ ﻭﺯﯾﺮﻡ ﺭﺍ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﭘﯿﺶ ﻣﻦ
ﺑﻔﺮﺳﺘﯽ ﺗﺎ ﺍﺯ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺩﺭ ﺑﯿﺎﯾﻢ. «
ﻭﻗﺘﯽ ﻧﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ، ﻣﻬﺮ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺁﻥ ﺯﺩﻧﺪ
ﻭ ﻫﻤﺎﻥ ﺷﺐ ﺩﺭ ﻓﺮﺻﺘﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ، ﻧﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﮐﻨﺎﺭ ﺗﺨﺖ
ﺧﻮﺍﺏ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ .
ﺻﺒﺢ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺷﺪ، ﻧﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﺩﯾﺪ ﻭ
ﺧﻮﺍﻧﺪ . ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﻭﺯﯾﺮ ﺭﺍ ﺻﺪﺍ ﺯﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ »: ﻧﺎﻣﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺁﻥ
ﺩﻧﯿﺎ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﻗﺒﻠﯽ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻭ ﺍﺯ ﻣﻦ
ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﭘﯿﺶ ﺍﻭ ﺑﻔﺮﺳﺘﻢ. ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺑﺎﺵ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ
ﺑﻪ ﺁﻥ ﺩﻧﯿﺎ ﺳﻔﺮ ﮐﻨﯽ!

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#258 Posted: 22 Jun 2012 08:52

*****

ﮏﯾ ﭼﻤﻨﺰﺍﺭﯼ ﺧﺮﻫﺎ ﻭ ﺯﻧﺒﻮﺭﻫﺎ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ.
ﺭﻭﺯﯼ ﺍﺯ ﺭﻭﺯﻫﺎﺧﺮﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﻋﻠﻒ ﺑﻪ ﭼﻤﻨﺰﺍﺭ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ
ﻭ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ . ﺍﺯ ﻗﻀﺎ ﮔﻞ ﮐﻮﭼﮑﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ
ﺯﻧﺒﻮﺭﯼ ﺩﺭ ﺑﯿﻦ ﮔﻠﻬﺎﯼ ﮐﻮﭼﮑﺶ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﻣﮑﯿﺪﻥ ﺷﯿﺮﻩ
ﺑﻮﺩ ، ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺯﻧﺒﻮﺭ ﺑﯿﭽﺎﺭﻩ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍﺑﯿﻦ ﺩﻧﺪﺍﻧﻬﺎﯼ ﺧﺮ
ﺍﺳﯿﺮ ﻭ ﻣﺮﺩﻧﯽ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﺪ ، ﺯﺑﺎﻥ ﺧﺮ ﺭﺍ ﻧﯿﺶ ﻣﯽ ﺯﻧﺪ ﻭﺗﺎ
ﺧﺮ ﺩﻫﺎﻥ ﺑﺎﺯ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺍﻭ ﻧﯿﺰ ﺍﺯ ﻻﯼ ﺩﻧﺪﺍﻧﻬﺎﯾﺶ ﺑﯿﺮﻭﻥ
ﻣﯽ ﭘﺮﺩ . ﺧﺮ ﮐﻪ ﺯﺑﺎﻧﺶ ﺑﺎﺩ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺳﺮﺥ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺩﺭﺩ
ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ، ﻋﺮ ﻋﺮ ﮐﻨﺎﻥ ﻭ ﻋﺮﺑﺪﻩ ﮐﺸﺎﻥ ﺯﻧﺒﻮﺭ ﺭﺍ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻣﯽ
ﮐﻨﺪ. ﺯﻧﺒﻮﺭ ﺑﻪ ﮐﻨﺪﻭﯾﺸﺎﻥ ﭘﻨﺎﻩ ﻣﯽ ﺑﺮﺩ . ﺑﻪ ﺻﺪﺍﯼ ﻋﺮﺑﺪﻩ
ﺧﺮ ، ﻣﻠﮑﻪ ﺯﻧﺒﻮﺭﻫﺎ ﺍﺯ ﮐﻨﺪﻭ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ ﻭ ﺣﺎﻝ ﻭ
ﻗﻀﯿﻪ ﺭﺍ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﺪ . ﺧﺮ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ :
» ﺯﻧﺒﻮﺭ ﺧﺎﻃﯽ ﺷﻤﺎ ﺯﺑﺎﻧﻢ ﺭﺍ ﻧﯿﺶ ﺯﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ
ﺑﮑﺸﻢ «. ﻣﻠﮑﻪ ﺯﻧﺒﻮﺭﻫﺎ ﺑﻪ ﺳﺮﺑﺎﺯﻫﺎﯾﺶ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ
ﮐﻪ ﺯﻧﺒﻮﺭ ﺧﺎﻃﯽ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﭘﯿﺶ ﺍﻭ ﺑﯿﺎﻭﺭﻧﺪ . ﺳﺮﺑﺎﺯﻫﺎ
ﺯﻧﺒﻮﺭ ﺧﺎﻃﯽ ﺭﺍ ﭘﯿﺶ ﻣﻠﮑﻪ ﺯﻧﺒﻮﺭﻫﺎ ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ ﻭ ﻃﻔﻠﮑﯽ
ﺯﻧﺒﻮﺭ ﺷﺮﺡ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﻧﺠﺎﺕ ﺟﺎﻧﺶ ﺍﺯ ﺯﯾﺮ
ﺩﻧﺪﺍﻧﻬﺎﯼ ﺧﺮ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﻪ ﻧﯿﺶ ﺯﺩﻥ ﺯﺑﺎﻧﺶ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ
ﮐﺎﺭﺵ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺩﺷﻤﻨﯽ ﻭ ﻋﻤﺪ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﻣﻠﮑﻪ
ﺯﻧﺒﻮﺭﻫﺎ ﻭﻗﺘﯽ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺭﺍ ﻣﯽ ﻓﻬﻤﺪ ، ﺍﺯ ﺧﺮ ﻋﺬﺭ
ﺧﻮﺍﻫﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ »: ﺷﻤﺎ ﺑﻔﺮﻣﺎﺋﯿﺪ ﻣﻦ
ﺍﯾﻦ ﺯﻧﺒﻮﺭ ﺭﺍ ﻣﺠﺎﺯﺍﺕ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ «. ﺧﺮ ﻗﺒﻮﻝ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ
ﻋﺮﺑﺪﻩ ﻭ ﻋﺮﻋﺮﺵ ﮔﻮﺵ ﻓﻠﮏ ﺭﺍ ﮐﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺧﯿﺮ
ﺍﯾﻦ ﺯﻧﺒﻮﺭ ﺯﺑﺎﻧﻢ ﺭﺍ ﻧﯿﺶ ﺯﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﮑﺸﻢ .
ﻣﻠﮑﻪ ﺯﻧﺒﻮﺭﻫﺎ ﻧﺎﭼﺎﺭ ﺣﮑﻢ ﺍﻋﺪﺍﻡ ﺯﻧﺒﻮﺭ ﺭﺍ ﺻﺎﺩﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ .
ﺯﻧﺒﻮﺭ ﺑﺎ ﺁﻩ ﻭ ﺯﺍﺭﯼ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ »: ﻗﺮﺑﺎﻥ ﻣﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻓﺎﻉ ﺍﺯ
ﺟﺎﻥ ﺧﻮﺩﻡ ﺯﺑﺎﻥ ﺧﺮ ﺭﺍ ﻧﯿﺶ ﺯﺩﻡ . ﺁﯾﺎ ﺣﮑﻢ ﺍﻋﺪﺍﻡ ﺑﺮﺍﯾﻢ
ﻋﺎﺩﻻﻧﻪ ﺍﺳﺖ ؟ « ﻣﻠﮑﻪ ﺯﻧﺒﻮﺭﻫﺎ ﺑﺎ ﺗﺎﺳﻒ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﻣﯽ
ﮔﻮﯾﺪ »: ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﮐﻪ ﻣﺮﮒ ﺣﻖ ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺖ . ﺍﻣﺎ ﮔﻨﺎﻩ ﺗﻮ
ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﺮ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﻃﺮﻑ ﺷﺪﯼ ﮐﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﻧﻤﯽ ﻓﻬﻤﺪ
ﻭ ﺳﺰﺍﯼ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﺮ ﻃﺮﻑ ﺷﻮﺩ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﺳﺖ

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#259 Posted: 22 Jun 2012 08:53

*****

ﺑﺮ ﺑﺎﻻﯼ ﺗﭙﻪﺍﯼ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﻭﯾﻨﺴﺒﺮﮒ ﺁﻟﻤﺎﻥ، ﻗﻠﻌﻪ ﺍﯼ
ﻗﺪﯾﻤﯽﻭ ﺑﻠﻨﺪ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﻣﺸﺮﻑ ﺑﺮ ﺷﻬﺮ ﺍﺳﺖ .
ﺍﻫﺎﻟﯽ ﻭﯾﻨﺴﺒﺮﮒ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﺟﺎﻟﺐ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﯾﻦ ﻗﻠﻌﻪ
ﺩﺍﺭﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﺯﮔﻮﯾﯽ ﺁﻥ ﻣﺎﯾﻪ ﻣﺒﺎﻫﺎﺕ ﻭ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭﺷﺎﻥ ﺍﺳﺖ :
ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﺣﺎﮐﯽ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻗﺮﻥ 15، ﻟﺸﮑﺮ ﺩﺷﻤﻦ
ﺍﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﺭﺍ ﺗﺼﺮﻑ ﻭ ﻗﻠﻌﻪ ﺭﺍ ﻣﺤﺎﺻﺮﻩ ﻣﯽﮐﻨﺪ .ﺍﻫﺎﻟﯽ
ﺷﻬﺮ ﺍﺯ ﺯﻥ ﻭ ﻣﺮﺩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﭘﯿﺮ ﻭ ﺟﻮﺍﻥ، ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻫﺎﯾﯽ ﺍﺯ
ﭼﻨﮕﺎﻝ ﻣﺮﮒ ﺑﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﻗﻠﻌﻪ ﭘﻨﺎﻩ ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ .
ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﺩﺷﻤﻦ ﺑﻪ ﻗﻠﻌﻪ ﭘﯿﺎﻡ ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﺪ ﮐﻪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ
ﺣﻤﻠﻪ ﻭﯾﺮﺍﻥ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺧﻮﺩ ﺣﺎﺿﺮ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ
ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺩﻫﺪ ﺗﺎ ﺻﺤﯿﺢ ﻭ ﺳﺎﻟﻢ ﺍﺯ ﻗﻠﻌﻪ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﺪﻩ ﻭ ﯽﭘ
ﮐﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺭﻭﻧﺪ .
ﭘﺲ ﺍﺯ ﮐﻤﯽﻣﺬﺍﮐﺮﻩ، ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﺩﺷﻤﻦ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺭﻋﺎﯾﺖ
ﺁﯾﯿﻦ ﺟﻮﺍﻧﻤﺮﺩﯼ ﻭ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﻗﻮﻝ ﺷﺮﻑ، ﻣﻮﺍﻓﻘﺖ
ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻫﺮ ﮏﯾ ﺍﺯ ﺯﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﺑﻨﺪ، ﮔﺮﺍﻧﺒﻬﺎ ﺗﺮﯾﻦ ﺩﺍﺭﺍﯾﯽ
ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﯿﺰ ﺍﺯ ﻗﻠﻌﻪ ﺧﺎﺭﺝ ﮐﻨﺪ ﺑﻪ ﺷﺮﻃﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ
ﻗﺎﺩﺭ ﺑﻪ ﺣﻤﻞ ﺁﻥ ﺑﺎﺷﺪ .
ﻧﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﭘﯿﺪﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﯿﺎﻓﻪ ﺣﯿﺮﺕ ﺯﺩﻩ ﻭ ﺳﺮﺷﺎﺭ ﺍﺯ
ﺷﮕﻔﺘﯽ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﺩﺷﻤﻦ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽﮐﻪ ﻫﺮ ﮏﯾ ﺍﺯ ﺯﻧﺎﻥ
ﺷﻮﻫﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﮐﻮﻝ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﺍﺯ ﻗﻠﻌﻪ ﺧﺎﺭﺝ ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ
ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺗﻤﺎﺷﺎﯾﯽ ﺑﻮﺩ

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#260 Posted: 22 Jun 2012 08:54

*****

ﺩﺭ ﻗﺮﻭﻥ ﻭﺳﻄﯽ ﮐﺸﯿﺸﺎﻥ ﺑﻬﺸﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻡ
ﻣﯽﻓﺮﻭﺧﺘﻨﺪ ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﺎﺩﺍﻥ ﻫﻢ ﺑﺎ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻫﺮ ﻣﻘﺪﺍﺭ
ﭘﻮﻟﯽ ﻗﺴﻤﺘﯽ ﺍﺯ ﺑﻬﺸﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺧﻮﺩ ﻣﯽﮐﺮﺩﻧﺪ .
ﻓﺮﺩ ﺩﺍﻧﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻧﺎﺩﺍﻧﯽ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﻧﺞ ﻣﯽﺑﺮﺩ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ
ﻫﺮ ﻋﻤﻠﯽ ﺯﺩ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺍﺣﻤﻘﺎﻧﻪ
ﺑﺎﺯ ﺩﺍﺭﺩ ﺗﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻓﮑﺮﯼ ﺑﻪ ﺳﺮﺵ ﺯﺩ ...
ﺑﻪ ﮐﻠﯿﺴﺎ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺑﻪ ﮐﺸﯿﺶ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﻓﺮﻭﺵ ﺑﻬﺸﺖ
ﮔﻔﺖ :ﻗﯿﻤﺖ ﺟﻬﻨﻢ ﭼﻘﺪﺭﻩ؟ﮐﺸﯿﺶ ﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ :
ﺟﻬﻨﻢ؟ ! ﻣﺮﺩ ﺩﺍﻧﺎ ﮔﻔﺖ: ﺑﻠﻪ ﺟﻬﻨﻢ. ﮐﺸﯿﺶ ﺑﺪﻭﻥ ﻫﯿﭻ
ﻓﮑﺮﯼ ﮔﻔﺖ : ۳ ﺳﮑﻪ ﻣﺮﺩ ﺳﺮﺍﺳﯿﻤﻪ ﻣﺒﻠﻎ ﺭﺍ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﮐﺮﺩ
ﻭ ﮔﻔﺖ : ﻟﻄﻔﺎ ﺳﻨﺪ ﺟﻬﻨﻢ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺑﺪﻫﯿﺪ .ﮐﺸﯿﺶ ﺭﻭﯼ
ﮐﺎﻏﺬ ﭘﺎﺭﻩ ﺍﯼ ﻧﻮﺷﺖ: ﺳﻨﺪ ﺟﻬﻨﻢ ﻣﺮﺩ ﺑﺎ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﺁﻥ
ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ ﺍﺯ ﮐﻠﯿﺴﺎ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﺪ .
ﺑﻪ ﻣﯿﺪﺍﻥ ﺷﻬﺮ ﺭﻓﺖ ﻭ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺯﺩ : ﻣﻦ ﺗﻤﺎﻡ ﺟﻬﻨﻢ ﺭﻭ
ﺧﺮﯾﺪﻡ ﺍﯾﻦ ﻫﻢ ﺳﻨﺪ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ . ﺩﯾﮕﺮ ﻻﺯﻡ ﻧﯿﺴﺖ
ﺑﻬﺸﺖ ﺭﺍ ﺑﺨﺮﯾﺪ ﭼﻮﻥ ﻣﻦ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺭﺍ ﺩﺍﺧﻞ ﺟﻬﻨﻢ ﺭﺍﻩ
ﻧﻤﯽﺩﻫﻢ !...
ﮐﺎﺵ ﯽﮑﯾ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﭘﯿﺪﺍ ﺑﺸﻪ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺟﻬﻨﻢ ﺭﻭ ﺍﺯ ﺑﻬﺸﺖ
ﻓﺮﻭﺷﺎ ﺑﺨﺮﻩ

صفحه 26 از 58: « پیشین 1 ... 25 26 27 ... 57 58 پسین »

شعر و ادبیات /

حكايت ها

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا