ارسالها: 455
#241
Posted: 28 Apr 2015 15:12
ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫـــﻢ ﻭ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻤﺖ ﺗﺎ ﻧﻔﺴﻢ ﺑﻮﺩ
ﻣﯽ ﺳﻮﺧﺘﻢ ﺍﺯ ﺣﺴﺮﺕ ﻭ ﻋﺸﻖِ ﺗﻮ ﺑَﺴَﻢ ﺑﻮﺩ
ﻋﺸــــــــــﻖ ﺗﻮ ﺑَﺴَﻢ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺷﻌﻠﻪ ﺑﯿﺪﺍﺭ
ﺭﻭﺷـــــــﻨﮕﺮِ ﺷﺒــــــــــــﻬﺎﯼ ﺑﻠﻨﺪِ ﻗﻔﺴﻢ ﺑﻮﺩ
ﺁﻥ ﺑﺨﺖِ ﮔُﺮﯾﺰﻧﺪﻩ ﺩﻣﯽ ﺁﻣــــــــــــﺪ ﻭ ﺑﮕﺬﺷﺖ
ﻏــــــــــﻢ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ ﻧﻔﺲ ﺩﺭ ﻧﻔﺴﻢ ﺑﻮﺩ
ﺩﺳـﺖ ﻣﻦ ﻭ ﺁﻏﻮﺵ ﺗﻮ ! ﻫﯿﻬﺎﺕ ! ﮐﻪ ﯾﮏ ﻋﻤﺮ
ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻔﺴﯽ ﺑﺎ ﺗﻮ ﻧﺸﺴﺘﻦ ﻫﻮﺳـــــــــــﻢ ﺑﻮﺩ
ﺑﺎﻟﻠﻪ ﮐﻪ ﺑﺠﺰ ﯾﺎﺩِ ﺗﻮ ، ﮔــــﺮ ﻫﯿﭻ ﮐﺴﻢ ﻫﺴﺖ
ﺣﺎﺷـﺎ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﺰ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﮔﺮ ﻫﯿﭻ ﮐﺴﻢ ﺑﻮﺩ
ﻟﺐ ﺑﺴـــــــﺘﻪ ﻭ ﭘﺮ ﺳﻮﺧﺘﻪ ، ﺍﺯ ﮐﻮﯼ ﺗﻮ ﺭﻓﺘﻢ
ﺭﻓﺘﻢ ، ﺑـــــــــﺨﺪﺍ ، ﮔﺮ ﻫﻮﺳﻢ ﺑﻮﺩ ﺑَﺴَﻢ ﺑﻮﺩ . . .
من سالها عاشق شدم بی او ...
ی حس بی تفسیرِ وحشتناک . . .
ارسالها: 24568
#242
Posted: 1 May 2015 20:42
احساس می کنم که غریبم میانتان
بیگانه با نگاه شما ، با زبانتان
بال مرا به سنگ شکستید و خواستید
عادت کنم به کوچکی آسمانتان
قندیل های یخ ، دلتان را گرفته است
دیری ست رخنه کرده زمستان به جانتان
اینجا چقدر چلچله در برف مرده است
در شهر بی سخاوت بی آب و دانتان
دیگر تمام شد به نمک احتیاجی نیست
از پا فتاده زخمیِ زخم زبانتان
خود را کنار ثانیه ها دفن می کنم
شاید چنین جدا بشوم از زمانتان
تنها رها کنید مرا تا بمیرم ، آه
احساس می کنم که غریبم میانتان
" حسین صادقی پناه "
بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
ارسالها: 2890
#243
Posted: 6 May 2015 13:41
دامنت را بتکان قافیه پیدا بشود
رقص باید که عجین با دف و سرنا بشود
باده خوب است به اندازه مهیا بشود
داده ام دخترکان سیب بریزند به حوض
گفته ام تا همه جا هلهله برپا بشود
شاعران با غزل نیمه تمام آمده اند
دامنت را بتکان قافیه پیدا بشود
روسری سر کن و نگذار میان من و باد
سر آشفتگی موی تو دعوا بشود
هیچکس راهی میخانه نخواهد شد اگر
راز سکر آور چشمان تو افشا بشود
بلخ تا قونیه از چلچله پر خواهد شد
قدر یک ثانیه آغوشت اگر وا بشود
حیف ! یک کوه مذابی و کماکان باید
عشوه هایت فقط از دور تماشا بشود
"امیر توانا"
... الله ...
با هر چه عشق نام تو را می توان نوشت
با هر چه رود نام تو را می توان سرود
بیم از حصار نیست که هر قفل کهنه را
با دست های روشن تو می توان گشود
ارسالها: 24568
#244
Posted: 22 May 2015 11:59
مترسکانه نشاندی مرا بخاک سیاه
سفید بخت شوی ای عروسک خودخواه
من و تو از دو جهان از دو کهکشان دو زمین
دو روز همسفر هم شدیم در یک راه
تو رفته رفته عزیز و عزیز تر شدی و
من از بلندی عزت رها شدم در چاه
دل کبوتری و بخت پر کلاغی من
درخت پر ثمر و دست چیدنم کوتاه
خیال بود رسیدن به تو ولی شیرین
محال بود ولی غیر ممکنی دلخواه
کجای این شب پر غصه آفتاب شدی
چراغ مرده شب پرسه های بی همراه
سیاهچال مخوفی ست هر شبم بی تو
سری بزن به من ای نور از دریچه ماه
بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
ارسالها: 24568
#245
Posted: 3 Jun 2015 19:27
چند روزی ست وامانده درِ زندان من
حیف زنجیری به پایم بسته زندانبان من
آن سوی سلول سیلابی به راه افتاده بود
قطره ای اما نمی افتاد در لیوان من
ماه و من از درد غربت گاه گاهی می کشیم
یک دو نخ سیگار با هم بر لب ایوان من
ماه اشکم را که دیده قول داده سر زند
تا چهل شب بعد مرگم سمت گورستان من
تشنه است و گوشه ای افتاد اما باز هم
تا تو را دارد دلش گرم است تابستان من
گاه می پیچد صدای پایت اما نیستی
من نمی دانم چه می خواهی مگر از جان من ؟
دستهایم را گرفتی ، باز خندیدی به من
" سرنوشتت را گره زد عشق با دستان من "
سرنوشتم را خودم می دانم ، این خط ، این نشان
آخر این صفحه باشد نقطه پایان من
" آرش شفائی "
بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
ویرایش شده توسط: andishmand
ارسالها: 6368
#246
Posted: 4 Jun 2015 08:31
ﻧﺸﻨﻮ ﺍﺯ ﻧﻲ...
" ﻣﻦ " ﺣﮑﺎﻳﺖ ﻣﻴﮑﻨﻢ!
ﺍﺯ ﺧﺪﺍی " ﺧﻮﺩ " ﺷﮑﺎﻳﺖ ﻣﻴﮑﻨﻢ!
ﺍﺯ ﺧﺪﺍیی ﮐﻪ ﮔﻨﻪ ﺩﺭ ﻣﻦ ﻧﻬﺎﺩ!
ﺳﻴﺐ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺍﺫﻥ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺩ!
ﺍﺯ ﺧﺪﺍیی ﮐﻪ ﻣﺮﺍ ﺑﺎﺯﻧﺪﻩ ﮐﺮﺩ!
ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺁﻧﻲ ﮐﻪ ﺯﺍﺩﻡ،ﺑﻨﺪﻩ ﮐﺮﺩ!
ﺣﻮﺭﻳﺎﻥ ﺭﺍ ﺳﺠﺪﻩ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻳﺎﺩ ﺩﺍﺩ!
ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﻣﺮﺍ ﺑﺮ ﺑﺎﺩ ﺩﺍﺩ!
ﭼﻮن که ﺷﻴﻄﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﻧﻢ ﺗﺸﻨﻪ ﮐﺮﺩ!
ﺩﺳﺖ " ﻣﻦ " ﺑﺎ ﺧﻮﻥ " ﻣﻦ " ﺁﻏﺸﺘﻪ ﮐﺮﺩ!
ﺁﺭﻱ،ﺍﻭ ﺷﻴﻄﺎﻥ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻟﻢ ﮔﻤﺎﺭﺩ!
ﻫﺮ ﮔﻨﻪ ﺭﺍ ﭘﺎی ﻣﻦ ﺍﻣﺎ ﺷﻤﺎﺭﺩ!
ﻧﺸﻨﻮ ﺍﺯ نی...
" ﻣﻦ " ﺣﮑﺎﻳﺖ ﻣﻴﮑﻨﻢ!
ﺍﺯ " ﻣﻨﻪ ﻣﻦ " ﻣﻦ ﺷﮑﺎﻳﺖ ﻣﻴﮑﻨﻢ!
ﺍﺯ " منی " ﮐﻪ ﺑﺪﺗﺮ ﺍﺯ ﺷﻴﻄﺎﻥ ﺷﺪﻩ ﺳﺖ!
ﺑﺲ ﻏﺮﻳﺒﻪ ﺑﺎ " ﻣﻦ " ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺷﺪﻩ ﺳﺖ!
ﺍﺯ " منی " ﮐﻪ ﻣﻤﻠﻮ ﺍﺯ ﺭﻧﮓ ﻭ ﺭﻳﺎﺳﺖ!
ﺍﺯ " منی " ﮐﻪ ﺑﺎ ﺩﻏﻞ ﺩﻳﺮ ﺁﺷﻨﺎﺳﺖ!
ﺍی " ﻣﻦ "!
ﺍی ﺍﻧﺴﺎﻥ ﭼﻮﻥ ﺷﻴﻄﺎﻥ ﺷﺪﻩ!
ﺍی ﺩﺭﻧﺪﻩ ﺗﺮ ﺯ ﻫﺮ ﺣﻴﻮﺍﻥ ﺷﺪﻩ!
ﻧﺸﻨﻮ ﺍﺯ نی...
" ﻣﻦ " ﺣﮑﺎﻳﺖ ﻣﻴﮑﻨﻢ!
ﺍﺯ " ﺗﻮ " ﻭ " ﻣﻦ " ﻣﻦ ﺷﮑﺎﻳﺖ ﻣﻴﮑﻨﻢ!!!
هر شب دلم بهانه ی تـــو را ، هیچ ... بگذریم ...
امشب دلم دوباره تـــو را ... ، هیــچ ... بگذریم ...
ویرایش شده توسط: anything
ارسالها: 8967
#247
Posted: 12 Jun 2015 12:44
ﺗﺎ ﺗﻮﺍﻧﻰ ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺎﻫﻤﻪ ﻛﺲ ﻳﺎﺭﻣﺸﻮ ...
ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺧﺎﺭ ﻣﻜﻦ ﻟﻮﺗﻰ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﻣﺸﻮ ...
ﺗﻜﻴﻪ ﺑﺮ ﺧﻠﻖ ﻣﺰﻥ ﻋﺎﺯﻡ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﻣﺸﻮ ...
ﺑﺎ ﺑﺸﺮ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﻣﺤﺮﻡ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﻣﺸﻮ ...
ﺗﮑﯿﻪ ﺑﺮ ﻫﺮ ﮐﻪ ﺯﺩﻡ ﻋﺎﻗﺒﺘﺶ ﺭﺳﻮﺍ ﺑﻮﺩ ...
ﮐﻮﻩ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻋﻈﻤﺖ ﭘﺸﺘﻪ ﺳﺮﺵ ﺻﺤﺮﺍ ﺑﻮﺩ ...
ﺍﻳﻦ ﺭﻓﻴﻘﺎﻥ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﻣﺎﻳﻞ ﺩﻳﺪﺍﺭ ﺗﻮﺍﻧﺪ؛ ﺑﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﺎﻳﻞ ﺩﻳﻨﺎﺭ ﺗﻮﺍﻧﺪ ...
ﺑﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﻃﺎﻳﻔﻪ ﺍﻯ ﻣﻮﻧﺲ ﻭ ﻏﻤﺨﻮﺍﺭ ﻣﺸﻮ ...
ﻣﺎ ﻛﻪ ﺭﻓﺘﻴﻢ ﻭ ﻧﺪﻳﺪﻳﻢ ﻭﻓﺎ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ...
ﻧﻴﺴﺖ ﻳﻚ ﺭﻧﮓ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺷﻬﺮ ﺗﻮ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﻣﺸﻮ ...
نه دسترسی به یار دارم
نه طاقت انتظار دارم
هر جور که از تو بر من آید
از گردش روزگار دارم
ارسالها: 6368
#248
Posted: 19 Jun 2015 08:48
ﺩﻭ ﭼﺸﻤﺖ ﺍﺯ ﻋﺴﻞ ﻟﺒﺮﯾﺰ ﻭ ﻟﺐ ﻫﺎﯾﺖ ﺷﮑﺮ ﺩﺍﺭﺩ
ﺑﯿﺎ، ﻫﺮﭼﻨﺪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ : ﺷﯿﺮﯾﻨﯽ ﺿﺮﺭ ﺩﺍﺭﺩ
ﺯﺩﻡ ﺩﻝ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺣﺎﻓﻆ ، ﺩﯾﺪﻡ ﺍﻭ ﺍﻣﺸﺐ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ
" ﻟﺒﺶ ﻣﯽ ﺑﻮﺳﻢ ﻭ ﺩﺭ ﻣﯽ ﮐﺸﻢ ﻣﯽ " ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﺩﺍﺭﺩ
ﭘﺮﯾﺸﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻓﺴﻮﻥ ﻭ ﻫﻮﺱ ﺩﺭ ﭼﺸﻢ ﺍﻭ ﺟﻤﻊ ﺍﺳﺖ
ﭘﺮﯼ ﺭﻭ ﺍﺯ ﭘﺮﯾﺪﻩ ﺭﻧﮓ، ﺁﺧﺮ ﮐﯽ ﺧﺒﺮ ﺩﺍﺭﺩ ؟
ﺍﮔﺮﭼﻪ ﻣﺜﻞ ﻧﺮﮔﺲ ﻧﯿﺴﺖ ﭼﺸﻤﺶ ﺳﺨﺖ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺍﺳﺖ
ﮐﻤﺮ ﭼﻮﻥ ﻣﻮ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺍﻭ ، ﻭﻟﯽ ﻣﻮ ﺗﺎ ﮐﻤﺮ ﺩﺍﺭﺩ
ﻟﺒﺶ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﻭ ﺣﺮﻓﺶ ﺗﻠﺦ ﻭ ﭼﺸﻤﺶ ﻣﺴﺖ ﻭ ﻗﻠﺒﺶ ﺳﻨﮓ
ﺩﺭﺷﺖ ﻭ ﻧﺮﻡ ﺭﺍ ﺁﻣﯿﺨﺘﻪ ﺑﺎ ﺧﯿﺮ ﻭ ﺷﺮ ﺩﺍﺭﺩ
ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺑﯿﺖ ﺍﺯ ﮐﺘﺎﺏ ﺧﻮﺍﺟﻪ ﺍﻓﺘﺎﺩﻡ
ﺷﺮﻭﻉ ﻋﺸﻖ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺍﺳﺖ، ﺑﻌﺪﺵ ﺩﺭﺩﺳﺮ ﺩﺍﺭﺩ...
هر شب دلم بهانه ی تـــو را ، هیچ ... بگذریم ...
امشب دلم دوباره تـــو را ... ، هیــچ ... بگذریم ...
ارسالها: 14491
#249
Posted: 19 Jun 2015 14:42
من خود ای ساقی از این شوق که دارم مستم
تو به یک جرعه دیگر ببری از دستم
هر چه کوته نظرانند بر ایشان پیمای
که حریفان ز مل و من ز تأمل مستم
به حق مهر و وفایی که میان من و توست
که نه مهر از تو بریدم نه به کس پیوستم
پیش از آب و گل من در دل من مهر تو بود
با خود آوردم از آن جا نه به خود بربستم
من غلام توام از روی حقیقت لیکن
با وجودت نتوان گفت که من خود هستم
دایما عادت من گوشه نشستن بودی
تا تو برخاستهای از طلبت ننشستم
تو ملولی و مرا طاقت تنهایی نیست
تو جفا کردی و من عهد وفا نشکستم
سعدیا با تو نگفتم که مرو در پی دل
نروم باز گر این بار که رفتم جستم
آشفته سریم !
شانهی دوست کجاست ؟
ارسالها: 24568
#250
Posted: 19 Jun 2015 23:49
از دهانت چشیدنی ست غزل،بیش از آنکه شنیدنی باشد
قدری آهسته تر بخوان بگذار این حلاوت مکیدنی باشد
بیخیال عروض و قافیه باش فارغ از قید و بند شاعرها
روسری را بدست باد بده شعر باید که دیدنی باشد
واژه ها میوه های باغ تواند از لبان تو مزه می گیرند
تو نبودی کسی نمی دانست حرف باید چشیدنی باشد
ای نشسته به قله های سپید!شعر نو! پیش پای من بگذار
تا تو راهی که رفتنی باشد جاده ای که رسیدنی باشد
گردن آویز ناز زیبنده ست منتها این بخاطرت باشد
ناز خوب است تا زمانی که نازهایت خریدنی باشد
سعدی دخترانه سخنی مطلع شعر ناب انجمنی
آرزو می کنم گلستانت غنچه هایش نچیدنی باشد
بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند