انجمن لوتی: عکس سکسی جدید، فیلم سکسی جدید، داستان سکسی
شعر و ادبیات
  
صفحه  صفحه 194 از 270:  « پیشین  1  ...  193  194  195  ...  269  270  پسین »

Attar of Nishapur | عطار نیشابوری


زن

andishmand
 
شماره ۱۹

چو مهرهٔ مِهر بازی ای سرو سهی
چون از گهر حقیقتی حقه تهی

هرگه که همی حقی به دست تو بود
زنهار چنان کن که ز دستش ندهی








شماره ۲۰

گر بندِ امیدِ وصلِ او بست ترا
بندیش که هیچ جای آن هست ترا

عاجز بنشین و پای در دامن کش
در دامن او کجا رسد دست ترا






شماره ۲۱

هم هر ساعت در ره تاریکتری
هم هر روزی به دیده باریکتری

هرگز چو به وصلش نرسد هیچ کسی
چندانکه روی به هیچ نزدیکتری






شماره ۲۲

گر گنج به تو رسید پنهان میدار
ور نه بنشین مصیبت جان میدار

گر شادی وصل او به تو مینرسد
باری رسدت ماتم هجران، میدار






شماره ۲۳

ذرات جهان در اشتیاقند همه
اجزای فلک به عشق طاقند همه

از هر چه که هست و هرکه خواهی گوباش
امید ببر، که در فراقند همه






شماره ۲۴

ای کاش ترا دیدهٔ دیدن بودی
یا گوش مرا هیچ شنیدن بودی

در کرّی و کوریم نبایستی بود
گر یک سر مو روی رسیدن بودی








شماره ۲۵


تا جان دارم همچو فلک میپویم
وز درد وصال او سخن میگویم

آن چیز که کس نیافت آن میطلبم
آن چیز که گم نکردهام میجویم


بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
     
  
زن

andishmand
 
شماره۲۶

گر بشتابم نه روی بشتافتن است
ور سر یابم نه گنج سر یافتن است

جز حسرت و خون دل چه بر خواهد خاست
زین یافتنی که عین نایافتن است








شماره ۲۷

دردا که ز بی نشان نشانم نرسید
وز بحر عیان عین عیانم نرسید

عمری من تشنه بر لب دریایی
بنشستم و قطرهای به جانم نرسید






شماره ۲۸

نه دل دارم نه جان نه تن چتوان کرد
نه خرقه نه لقمه نه وطن چتوان کرد

از خورشیدی کزو همه کون پرست
یک ذرّه نمیرسد به من چتوان کرد






شماره ۲۹

تا چند غم این ره پر بیم کشیم
بر چهره ز خون، جدول تقویم کشیم

گردست به دامن وصالش نرسید
کو پای که در دامن تسلیم کشیم






شماره ۳۰

چون یار نمیکند دمی همدمیم
زین غم نفسی نیست سرِ آدمیم

ور در همه عمر یک دم آید بَرِ من
با گوشه نشاندم ز نامحرمیم






شماره ۳۱

من عاشقِ زارِ روی یارم چکنم
از معتکفانِ کوی یارم چکنم

گر دیدهٔ من شوند ذرّات دو کون
نتوان نگریست سوی یارم چکنم








شماره ۳۲

هر جان که فدای روی اونتوان کرد
از ننگ نظر به سوی او نتوان کرد

از طرهٔ او سخن توان گفت ولیک
انگشت به هیچ موی او نتوان کرد


بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
     
  
زن

andishmand
 
شماره ۳۳

دل تحفهٔ دلنواز نتوان آورد
دل کیست که جان فراز نتوان آورد

خواهی که جمال دوست در چشم آری
دریا به سکرّه باز نتوان آورد








شماره ۳۴

گنجت باید به رنج خو باید کرد
جان وقف بلای عشق او باید کرد

در پنجهٔ شیر اوفتادن به ازانک
با او نفسی پنجه فرو باید کرد






شماره ۳۵

دل در طلبش بجان گرفتار آمد
جان نیز چو شمع عاشق زار آمد

کس ره نبرد بدو که آن ماه دو کون
آن لحظه نهان شد که پدیدار آمد






شماره ۳۶

چون نیست دلم را جز ازو دلجویی
سرگشته شدم گردِ جهان چون گویی

چه غصّه بدین رسد که از ملکِ دو کون
او رادارم وزو ندارم بویی






شماره ۳۷

کو کس که چو بوده گشت نابوده نشد
وز آسِ سپهرِ سرنگون سوده نشد

بس کس که خیال چرخ پیمود و بسی
تا جمله فرو شدند و فرسوده نشد






شماره ۳۸

ای دل چو حجاب و پرده در کار بسی است
خون خورکه درین حجاب خون خوار بسی است

چون در ره او خرقه و زنار بسی است
از دیده نهان است که اغیار بسی است








شماره ۳۹

همچون شمعی چند گدازم چکنم
سیماب شدم تیز چه تازم چکنم

ای بس که ز ذرّه ذرّه، جُستم عمریش
میباز نیابمش چه سازم چکنم


بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
     
  
زن

andishmand
 
شماره ۴۰

دردا که قرار از دل سرمستم رفت
خون شد دلم و امید پیوستم رفت

بر بوی وصال او نشستم عمری
او دست نداد و جمله از دستم رفت








شماره ۴۱

گفتم: جانا هیچ کسی جانان یافت
یا در همه عمر آن چه همی جست آن یافت

گفت: از پس صدهزار قرن ای عاقل
بس زود بود هنوز گر بتوان یافت






شماره ۴۲

ای دل به امید هم نفس چند روی
تو هیچ نیی درین هوس چند روی

او خورشیدست از آسمان میتابد
تو سایهٔ بر زمین سپس چند روی






شماره ۴۳

چون وصل نیامد به کسی اولیتر
بی همنفسی هر نفسی اولیتر

چون نیست به وصل او رسیدن ممکن
در هجر گریختن بسی اولیتر






شماره ۴۴

این گنبد خاکستری پر اخگر
گه در خونم کشید و گه خاکستر

از غصهٔ آن کزو نمییافت خبر
از سر میشد به پای و از پای به سر






شماره ۴۵

ای بس که ز شوق چرخ دوّار بگشت
سرگشته شب و روز چو پرگار بگشت

آن گشتن او چه سود چون پیوسته
بر یک جایست اگرچه بسیار بگشت








شماره ۴۶


هم عقل طلسم جسم و جان باز نیافت
هم گنج زمین و آسمان باز نیافت

خورشید هزار قرن بر پهلو گشت
یک ذرّه سراپای جهان باز نیافت


بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
     
  ویرایش شده توسط: andishmand   
زن

andishmand
 
شماره ۴۷

جانا رخ چون تویی به حس نتوان دید
زر چون بینم به حس که مس نتوان دید

وصل تو به دو دست تهی نتوان یافت
روی تو به دو چشم نجس نتوان دید








شماره ۴۸

چون باد همی نیاید از سوی تو بر
کی چشم افتد به پرتو روی تو بر

چون مینرسد دست به یک موی تو بر
آن به که دهم جان به سر کوی تو بر






شماره ۴۹


جان نتواند هیچ سزاوار تو گشت
دل نتواند محرم دیدار تو گشت

ای بر شده بس بلند! کس نتواند
در گرد سراپردهٔ اسرار تو گشت






شماره ۵۰

آواز به عشق در جهان خواهم داد
پس شرحِ رُخِ تو بیزبان خواهم داد

چون زَهره ندارم که به روی تو رسم
بر پای تو سر نهاده جان خواهم داد






شماره ۵۱

گر در طلبت ز روی تو مانم باز
در کوی تو تن فرودهم در تک و تاز

گر دست طلب به وصل رویت نرسد
سر بر پایت بسر برم عمر دراز






شماره ۵۲

هر کو گهر وصل تو در خواهد خواست
اول قدم از دو کون بر باید خاست

صد دریا موج میزند از غم این
این کار، به اشکی دو، کجا آید راست








شماره ۵۳

هرگه که من از وصل تو بابی شنوم
شب خوش بادم که یاد خوابی شنوم

چو گنگ شوم با تو حدیثی گویم
چون کر گردم از تو جوابی شنوم


بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
     
  
زن

andishmand
 
شماره ۵۴

چون وصل تو یک ذرّه نیفتاد به دست
جز باد چه دارد دل ناشاد به دست

ازوصل تو چون به دست جز بادی نیست
باخاک شدم بی سر و بن باد به دست








شماره ۵۵

ای کاش دلم را سر آهی بودی
جان را ز وصال تو پناهی بودی

گرچه شدهام چون سر موئی بی تو
باری سر مویی به تو راهی بودی






شماره ۵۶

این خود چه عجایبست کامیختهای
هر لحظه هزار شور انگیختهای

دیدار تو چون ز حدّ ما بود دریغ
صد پرده ز هر ذرّه در آویختهای






شماره ۵۷

آنها که ز باغ عشق گل میرُفتند
از غیرت تو زیر زمین بنهفتند

و آنان که ز وصل تو سخن میگفتند
با خاک یکی شدند و در خون خفتند






شماره ۵۸

حاصل ز غم عشق توام بدنامیست
وین بدنامی جمله ز بیآرامیست

بر بوی وصال تو، من خام طمع
میسوزم و این سوختنم از خامیست






شماره ۵۹

نادیده ترا شرح سروپات خوش است
گر سود کنیم و گرنه، سودات خوش است

ما را همه وقت خوشی تست مراد
پس بی تو بمیریم چو بی مات خوش است








شماره ۶۰

گاهی ببریدی و گهی پیوستی
گاهی بگشادی و گهی در بستی

چون در دو جهان نبود کس محرم تو
در بر همه بستی و خوشی بنشستی


بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
     
  
زن

andishmand
 
شماره ۶۱
من بی دلم و اگر مرا دل بودی
کی در پیشم این همه مشکل بودی

کردم به محال عمر ضایع، وی کاش
از وصل تو جز محال حاصل بودی!





شماره ۶۲

تا پاک نگردد دل این نفس پرست
دستم ندهد بر سر کوی تو نشست

تا عشق تو برهم نزند هرچه که هست
ندهد سر مویی ز سر موی تو دست






شماره ۶۳

هر دم ز تو درد بیشتر خواهم برد
هر لحظه مصیبتی دگر خواهم برد

چون نیست به جشن وصل تو راه مرا
در ماتم خود عمر بسر خواهم برد






شماره ۶۴

در عشق تو با خاک یکی خواهم شد
سرگشته تر از هر فلکی خواهم شد

درگرد تو هرگز نرسم میدانم
گر بسیاری ور اندکی خواهم شد
بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
     
  ویرایش شده توسط: andishmand   
زن

andishmand
 
شماره ۶۵

جان بوی تو جست ازدل ناشاد و نیافت
دل نیز به عجز تن فروداد ونیافت

وان کس که نشان ز وصل تو جست بسی
در وادی خاکساری افتاد و نیافت






شماره ۶۶

زان روز که حسنت علم عشق افراخت
هر چیز که دید پردهٔ روی تو ساخت

دادی همه را به یکدگر مشغولی
تا با تو کسی می نتواند پرداخت






شماره ۶۷

چون گل یابم بوی تو زو میبویم
چون مه بینم روی تو زو میجویم

چون گوهر وصل تو به کس مینرسد
کم زان نبود تا که ازو میگویم







شماره ۶۸

ای جمله اشارات و رموزم از تو
پیوسته یجوز و لایجوزم از تو

بگداخته چون برف تموزم از تو
صد گونه حجاب است هنوزم از تو







شماره ۶۹

هرچند که نیست در رهت دولت یافت
مردند همه ز آرزوی لذت یافت

چون وصل ترا فراق تو بر اثرست
ذُل در طلب تو خوشتر از عزّت یافت








بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
     
  ویرایش شده توسط: andishmand   
زن

andishmand
 


شماره ۷۰

در عشق تودل هزار جان تاوان داد
تن در ستم هاویهٔ هجران داد

چو دید که ره نیست به وصلت هرگز
خون گشت و به صد هزار زاری جان داد






شماره ۷۱

چون نیست ره هجرِ ترا پایان باز
پس چون بگشایم گرهِ هجران باز

تا کی باشم فتاده از جانان باز
چون کودک شیرخواره از پستان باز






شماره ۷۲

اول ز همه کار جهان پاک شدم
واخر ز غمت بادل غمناک شدم

دستم چو به دامن وصالت نرسید
سر در کفن هجر تو با خاک شدم






شماره ۷۳

مینشناسد کسی زبان من و تو
بیرون ز جهان است جهان من و تو

دایم چو تو بامنی و من با تو به هم
دوری ز چه افتاد میان من و تو
بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
     
  ویرایش شده توسط: andishmand   
زن

andishmand
 
شماره ۷۴

یکتا بودم دوتائی افتاد مرا
در سلطانی گدائی افتاد مرا

در لذت قُرب جمله من بودم و بس
چندین الم جدائی افتاد مرا









شماره ۷۵

چون وصل تو تخم آشنائی انداخت
هجر آمد ودام بیوفائی انداخت

گر من بنگویم تو نکو میدانی
آن را که میان ما جدائی انداخت








شماره ۷۶

هم عمر به بوی تو به آخر بردیم
هم لوح دل ازنقش جهان بستردیم

ز امید وصال و بیم هجرت هر روز
صد بار بزیستیم و صد ره مردیم






شماره ۷۷

تا بی رخ یار محرمم بنشسته
برخاستهای به صد غمم بنشسته

این نادره بین که یار بی تیغ مرا
خود کشته و خود به ماتمم بنشسته






شماره ۷۸

گه قصد دل ممتحنم میداری
گه عزم به خون ریختنم میداری

چون میدانی که بی تو بیخویشتنم
از بهر چه بیخویشتنم میداری
بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
     
  
صفحه  صفحه 194 از 270:  « پیشین  1  ...  193  194  195  ...  269  270  پسین » 
شعر و ادبیات

Attar of Nishapur | عطار نیشابوری


این تاپیک بسته شده. شما نمیتوانید چیزی در اینجا ارسال نمائید.

 

 
DMCA/Report Abuse (گزارش)  |  News  |  Rules  |  How To  |  FAQ  |  Moderator List  |  Sexy Pictures Archive  |  Adult Forums  |  Advertise on Looti
↑ بالا
Copyright © 2009-2024 Looti.net. Looti Forums is not responsible for the content of external sites

RTA