انجمن لوتی: عکس سکسی جدید، فیلم سکسی جدید، داستان سکسی
شعر و ادبیات
  
صفحه  صفحه 205 از 270:  « پیشین  1  ...  204  205  206  ...  269  270  پسین »

Attar of Nishapur | عطار نیشابوری


زن

andishmand
 

شماره ۱۱

چون برگِ گلت بدید گلبرگِ طری
شق کرد قَصَب به دست بادِ سحری

شد تا به برِ گلابگر جامه دران
از شرم رخت در آتش افتاد و گری




*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★



شماره ۱۲

در پیش رخ تو آفتاب افسانهست
در جنبِ لبت جام شراب افسانهست

چون گل بشکفت و رونقِ روی تو دید
از شرمِ تو آب شد، گلاب افسانهست



*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★

شماره ۱۳

گل بین که گلابِ ابر میدارد دوست
وز خنده چو پسته مینگنجد در پوست

تا بادِ صبا بر سرِ گل مُشک افشاند
مینازد از آن باد که اندر سرِ اوست



*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★


شماره ۱۴

گل گفت که رفتنم یقین افتادست
یک یک ورقم فرا زمین افتادست

از عمرِ عزیز اگرچه صد برگم من
بی برگ فتادهام، چنین افتادست



*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★

شماره ۱۵

گل گفت: اگرچه ابر صدگاهم شُست
آن دست همی ز عمر کوتاهم شُست

بلبل بر گل ازین سخن زار گریست
یعنی همه روز خون به خون خواهم شُست


بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
     
  
زن

andishmand
 

شماره ۱۶

گل گفت که دست زرفشان آوردم
خندان خندان سر به جهان آوردم

بند از سرِ کیسه برگرفتم رفتم
هر نقد که بود با میان آوردم




*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★



شماره ۱۷

گل گفت که تا روی گشادند مرا
هم بر سر پای سر بدادند مرا

هر چند لطیفِ عالمم میخوانند
بنگر تو که چه خار نهادند مرا



*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★

شماره ۱۸

گل گفت که تا چشم گشادند مرا
دیدم که برای مرگ زادند مرا

هر چند که صد برگ نهادند مرا
بی برگ به راه سر بدادند مرا



*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★


شماره ۱۹

گل گفت: کسم عمر به دریوزه نداد
دادِ دلِ من گنبدِ فیروزه نداد

ایام اگر چه داد صد برگ مرا
چه سود که برگِ عمر یک روزه نداد



*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★

شماره ۲۰


گل گفت: ز رخ نقاب باید انداخت
جان در خطر عذاب باید انداخت

چون در آتش گلاب میباید شد
ناکامْ سپر بر آب باید انداخت


بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
     
  
زن

andishmand
 

شماره ۲۱

گل گفت: که گه زخم زند صد خارم
گه باد به خاک ره فشاند خوارم

گه مردِ گلابگر بر آتش نهدم
آخر منِ غم کش چه جنایت دارم




*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★



شماره ۲۲

گل گفت که تا روی گشادند مرا
هم بر سر پای سر بدادند مرا

هر چند لطیفِ عالمم میخوانند
بنگر تو که چه خار نهادند مرا



*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★

شماره ۲۲

گل گفت: مرا خون جگر خواهد ریخت
بر خاک رهم کنار زر خواهد ریخت

ای ابر! بیا و آب زن بر رویم
کآبِ رخ من گلابگر خواهد ریخت



*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★


شماره ۲۳

گل گفت که چند اوفتم در پستی
بیرون تازم با سپری از مستی

تا غنچه بدو گفت: سپر میچکنی
انگار که چون من کمری بر بستی



*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★

شماره ۲۴

گل گفت: نقاب برگشادیم و شدیم
از دست به دسته اوفتادیم و شدیم

چون عمر وفا نکرد هم بر سرِ پای
ما دستهٔ خویش باز دادیم و شدیم


بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
     
  
زن

andishmand
 

شماره ۲۵

گل گفت: چنین که من کنون میآیم
حقا که خلاصهٔ جنون میآیم

شاید اگر آغشتهٔ خون میآیم
چون از رحمِ غنچه برون میآیم




*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★


شماره ۲۶

گل گفت: کسم هیچ فسون مینکند
درمان من غرقه به خون مینکند

زین پای که من بر سر آتش دارم
کس خار گلابگر برون مینکند



*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★

شماره ۲۷

گل گفت: گلابگر چو تابم ببرد
در زیرِ جُلَیلِ غنچه خوابم ببرد

من میشکفم گلابگر میآید
تا بر سرِ آتش همه آبم ببرد



*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★


شماره ۲۸

گل گفت: که با گلابگر هر سحری
اول پیکان نمودم آخر سپری

چون جنگ نداشت سود زر بر کفِ دست
بنمودمش و نکرد این هم اثری



*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★

شماره ۲۹

گل گفت: منم فتاده صد کار امروز
در آتش و خون مانده گرفتار امروز

چه بر سر آتشم نشانید آخر
در پای تمامست مرا خار امروز


بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
     
  
زن

andishmand
 

شماره ۳۰

گل گفت: چو نیست هفتهای روی نشست
از کم عمری پشت امیدم بشکست

هر چند چو آتشم بدین سیرآبی
بر خاک فتاده میروم باد به دست




*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★


شماره ۳۱

گل گفت ز تفِّ دل عرق خواهم کرد
زر از پی عمر بر طبق خواهم کرد

چون مینالد بلبل عاشق بر من
شک نیست در آن که جامه شق خواهم کرد



*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★

شماره ۳۲

گل بر سر پای غرقهٔ خون زانست
کاو روز دویی درین جهان مهمانست

پیکان در خون عجب نباشد دیدن
در غنچه نگر که خونِ در پیکان است




*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★


شماره ۳۳

یارب صفت رایحهٔ نسرین چیست
این روح ریاحین چمن چندین چیست

گر مصحف حسن نیست گلبرگ لطیف
پس بر ورقش دَه آیهٔ زرّین چیست



*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★

شماره ۳۴

افکند گلابگر ز بیدادگری
صد خار جفا در ره گلبرگ طری

گل گفت: آخر کنار پُر زر دارم
تو سنگدلم بینی و بازم نخری


بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
     
  
زن

andishmand
 

شماره ۳۵

بلبل به سحرگه غزلی تر میخواند
تا ظن نبری کان غزل از بر میخواند

از دفتر گل باز همی کرد ورق
وز هر ورقش قصّهٔ دیگر میخواند




*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★



شماره ۳۶

زین شیوه که اکنون گل تر میخیزد
از بلبل مست ناله بر میخیزد

در مدت یک هفته به صد دست بگشت
زان هر نفس از دست دگر میخیزد



*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★



شماره ۳۷

تاگل ز گریبان چمن سر بر کرد
بلبل هر دم مشغلهٔ دیگر کرد

چون خندهٔ گل ز غنچه بس زیبا بود
در تاخت صبا و دهنش پر زر کرد




*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★



شماره ۳۸

ای گل به دریغِ عمر دل پُر خون کن
ور ماتم خویش میکنی اکنون کن

وی صبح چو عمر گل به یک دم گرو است
آن دم بزن و از گروش بیرون کن



*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★



شماره ۳۹

گرچه گل تر درآمدن سر تیز است
چه سود که در وقت شدن خونریز است

تاروی نمود گل همی پشت بداد
دردا که وصال گل فراق آمیز است


بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
     
  
زن

andishmand
 

شماره ۴۰

میریخت گل و ز خاک مفرش میکرد
وز بیم شدن سینه پُر آتش میکرد

دردا که چو بیوفایی عمر بدید
نابرده شبی به روز، شب خوش میکرد




*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★



شماره ۴۱

بشکفت به صد هزار خوبی گل مست
وز رعنایی جلوه گری در پیوست

وآخر چو ندید در جهان جای نشست
ننشست ز پای و میبشد دست به دست




*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★



شماره ۴۲

غنچه که چو پسته لب شود خندانش
از کم عمری بر لبش آمد جانش

چون نیست بجز نیست شدن درمانش
خون میبچکد به درد از پیکانش



*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★


شماره ۴۳


با گل گفتم که داد بستان و برو
آب رخ خود خواه ز باران و برو

گل گفت که برمن ابر از آن میگرید
یعنی که بشوی دست از جان و برو



*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★



شماره ۴۴


بلبل سخنی گفت به گل آهسته
یعنی که بپیوند بدین دلخسته

گل گفت: آخر در که توانم پیوست
بشکفتن من ریختن پیوسته


بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
     
  
زن

andishmand
 

شماره ۴۵

گل گفت که در خاک چرا ننشینم
چون از زر خود دست تهی می‌بینم

زر بر کف دست داشتم باد بریخت
در خاک فتاده ام زرم میچینم




*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★



شماره ۴۶

بلبل به سحر نعره زنان میآشفت
وز غنچهٔ سر تیز حدیثی میگفت

چون غنچه درون پوست زر داشت نهفت
در پوست نگنجید و ز شادی بشکفت




*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★



شماره ۴۷

در غنچه نگاه کن که چون میجوشد
پیکانش نگر که همچو خون میجوشد

بلبل سرِپیکانش به منقار بسفت
خون از سرِ پیکانش برون میجوشد



*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★


شماره ۴۸


چون شور ز گل در دل بلبل افتاد
در هر رگ او هزار غلغل افتاد

از باد صبا شور ز عالم برخاست
وز گریهٔ ابر خنده بر گل افتاد



*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★



شماره ۴۹

گل قصّهٔ بی خویشتنی خواهد گفت
و افسانهٔ شیرین سخنی خواهد گفت

گل کیست به طفلی دهنی پُرآتش
موسی است مگر او«اَرِنِی» خواهد گفت


بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
     
  
زن

andishmand
 

شماره ۵۰

با گل گفتم: چو چشم آن میدارم
کز خندهٔ تو گشاده گردد کارم

گل گفت: چو ابر گرید آید زارم
کز خندیدن ریختن آرد بارم




*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★



شماره ۵۱

بشکفت گل و رونق شمشاد ببرد
آرام دل بنده و آزاد ببرد

بلبل گل را جملهٔ شب دم میداد
تا لاجرمش زان همه دم باد ببرد




*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★



شماره ۵۲

گل از پی عمری به طلب میآید
از پردهٔ غنچه زین سبب میآید

گل نیست که آن غنچه نمود از پیکان
جان است که غنچه را به لب می آید



*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★


شماره ۵۳


گل عمر بسی کرد طلب پس چه کند
آورد ز غنچه جان به لب پس چه کند

بلبل سبقی از ورق گل میخواند
تکرار همی کند به شب پس چه کند



*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★



شماره ۵۴

با گل گفتم که با چنین عمر که هست
انگار که نیست رخت بر باید بست

گل گفت: چو نیست در جهان جای نشست
هم بر سر پای میروم دست به دست


بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
     
  
زن

andishmand
 

شماره ۵۵

گل بین که به صد غنج و به صدناز رسید
وز غنچهٔ سرکش به صد اعزاز رسید

رازی که صبا به گوش گل درمیگفت
امروز به بلبل آن همه باز رسید




*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★



شماره ۵۶

تا پرده ز روی گلِ تر باز افتاد
بلبل با گل همدم و همراز افتاد

ناآمده گویی به سرانجام رسید
زین شیوه که کار غنچه آغاز افتاد




*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★



شماره ۵۷

آن نقد نگر که در میان دارد گل
یعنی که کنار زرفشان دارد گل

گل میخندد که زعفران خورد بسی
شک نیست در آن که زعفران دارد گل



*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★★¸.·¨`*·.¸★`*·.¸★


شماره ۵۸


گل عمر بسی کرد طلب پس چه کند
آورد ز غنچه جان به لب پس چه کند

بلبل سبقی از ورق گل میخواند
تکرار همی کند به شب پس چه کند






بی تو
اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند
     
  
صفحه  صفحه 205 از 270:  « پیشین  1  ...  204  205  206  ...  269  270  پسین » 
شعر و ادبیات

Attar of Nishapur | عطار نیشابوری


این تاپیک بسته شده. شما نمیتوانید چیزی در اینجا ارسال نمائید.

 

 
DMCA/Report Abuse (گزارش)  |  News  |  Rules  |  How To  |  FAQ  |  Moderator List  |  Sexy Pictures Archive  |  Adult Forums  |  Advertise on Looti
↑ بالا
Copyright © 2009-2024 Looti.net. Looti Forums is not responsible for the content of external sites

RTA