صفحه 215 از 464: « پیشین 1 ... 214 215 216 ... 463 464 پسین »

Molavi | مولوی

shakaat

کاربر

ارسالها: 6350

#2,141 Posted: 28 Jul 2012 12:20

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

غزل شمارهٔ ۱۱۵۹

عشق جانست عشق تو جانتر
لطف درمان وز تو درمانتر

کافری‌های زلف کافر تو
گشته ز ایمان جمله ایمانتر

جان سپردن به عشق آسانست
وز پی عشق توست آسانتر

همه مهمان خوان لطف تواند
لیک این بنده زاده مهمانتر

بی‌تو هستند جمله بی‌سامان
لیک من بی‌طریق و سامانتر

عشق تو کان دولت ابدست
لیک وصل جمال تو کانتر

تیغ هندی هجر برانست
لیک هندی عشق برانتر

هر دلی چارپره در پی توست
دل ما صدپرست و پرانتر

دیدن تو به صد چو جان ارزان
عوض نیم جانم ارزانتر

گر چه این چرخ نیک گردانست
چرخ افلاک عشق گردانتر

همه ز افلاک عشق در ترسند
وان فلک در غم تو ترسانتر

شمس تبریز همتی می‌دار
تا شوم در تو من عجب دانتر

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

shakaat

کاربر

ارسالها: 6350

#2,142 Posted: 28 Jul 2012 12:24

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

غزل شمارهٔ ۱۱۶۰

روی بنما به ما مکن مستور
ای به هفت آسمان چو مه مشهور

ما یکی جمع عاشقان ز هوس
آمدیم از سفر ز راهی دور

ای که در عین جان خود داری
صد هزاران بهشت و حور و قصور

سر فروکن ز بام و خوش بنگر
جانب جمع عاشقی رنجور

ساقی صوفیان شرابی ده
کان نه از خم بود نه از انگور

ز آن شرابی که بوی جوشش او
مردگان را برون کشد از گور

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

shakaat

کاربر

ارسالها: 6350

#2,143 Posted: 28 Jul 2012 12:25

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

غزل شمارهٔ ۱۱۶۱

مطربا عیش و نوش از سر گیر
یک دو ابریشمک فروتر گیر

ننگ بگذار و با حریف بساز
جنگ بگذار جام و ساغر گیر

لطف گل بین و جرم خار مبین
جعد بگشا و مشک و عنبر گیر

فربه از توست آسمان و زمین
این یک استاره را تو لاغر گیر

داروی فربهی خلق تویی
فربهش کن چو خواهی و برگیر

خرمش کن به یک شکرخنده
شکری را ز مصر کمتر گیر

بخت و اقبال خاک پای تواند
هر چه می‌بایدت میسر گیر

چونک سعد و ظفر غلام تواند
دشمنت را هزار لشکر گیر

ای دل ار آب کوثرت باید
آتش عشق را تو کوثر گیر

گر غلامی قیصرت باید
بنده‌اش را قباد و قیصر گیر

هر که را نبض عشق می‌نجهد
گر فلاطون بود تواش خر گیر

هر سری کو ز عشق پر نبود
آن سرش را ز دم مأخر گیر

هین مگو راز شمس تبریزی
مکن اسپید و جام احمر گیر

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

shakaat

کاربر

ارسالها: 6350

#2,144 Posted: 28 Jul 2012 12:25

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

غزل شمارهٔ ۱۱۶۲

مطربا عشقبازی از سر گیر
یک دو ابریشمک فروتر گیر

چونک در چرخ آردت باده
خانه بر بام چرخ اخضر گیر

ملک مستی و بیخودی داری
ترک سودای ملک سنجر گیر

مست شو مست کن حریفان را
بار گیر از کمیت احمر گیر

مستی آمد ز راه بام دماغ
برو اندیشه و ره در گیر

از ره خشک راه بسیارست
کشتیی ساز وین ره تر گیر

پر برآوردم و بپریدم
ز آنچ خوردم بخور تو هم پر گیر

فارغم همچو مرغ از مرکب
مرکبم را تو لنگ و لاغر گیر

گر نروید ز خاک هیچ انگور
مستی عشق را مقرر گیر

شیشه گر گر دگر نسازد جام
جام می عشق را میسر گیر

پاره روح را کند نقشی
گویدت دلبر مصور گیر

توبه کردم دگر نخواهم گفت
توبه مست را مزور گیر

عاشق و مست و آنگهی توبه
ترک سالوس آن فسونگر گیر

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

shakaat

کاربر

ارسالها: 6350

#2,145 Posted: 28 Jul 2012 12:41

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

غزل شمارهٔ ۱۱۶۳

عار بادا جهانیان را عار
از دو سه ماده ابله طرار

شکلک زاهدان ولی ز درون
لیس فی الدار سیدی دیار

به دو پول سیاه بتوان یافت
زین چنین خربطان دو سه خروار

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

shakaat

کاربر

ارسالها: 6350

#2,146 Posted: 28 Jul 2012 12:42

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

غزل شمارهٔ ۱۱۶۴

خلق را زیر گنبد دوار
چشم‌ها کور و دیدنی بسیار

جور او کش از آنک شورش دل
نور چشمست یا اولوالابصار

بر دو دیده نهم غمت کاین درد
داروی خاص خسرویست به بار

باغ جان خوش ز سنگ بارانست
ما نخواهیم قطره سنگ ببار

شمس تبریز گوهر عشقست
گوهر عشق را تو خوار مدار

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

shakaat

کاربر

ارسالها: 6350

#2,147 Posted: 28 Jul 2012 12:42

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

غزل شمارهٔ ۱۱۶۵

میر خرابات تویی ای نگار
وز تو خرابات چنین بی‌قرار

جمله خرابات خراب تواند
جمله اسرار ز توست آشکار

جان خراباتی و عمر عزیز
هین که بشد عمر چنین هوشیار

جان و جهان جان مرا دست گیر
چشم جهان حرف مرا گوش دار

خاک کفت چشم مرا توتیاست
وعده تو گوش مرا گوشوار

خمر کهن بر سر عشاق ریز
صورت نو در دل مستان نگار

ساغر بازیچه فانی ببر
ساغر مردانه ما را بیار

آتش می بر سر پرهیز ریز
وای بر آن زاهد پرهیزکار

حق چو شراب ازلی دردهد
مرد خورد باده حق مردوار

پرورش جان به سقاهم بود
از می و از ساغر پروردگار

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

shakaat

کاربر

ارسالها: 6350

#2,148 Posted: 28 Jul 2012 12:43

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

غزل شمارهٔ ۱۱۶۶

چند از این راه نو روزگار
پرده آن یار قدیمی بیار

آتش فرعون بکش ز آب بحر
مفرش نمرود به آتش سپار

چرخ فلک را به خدایی مگیر
انجم و مه را مشناس اختیار

شمس و شموسی که سرآخر شدست
چون خر لنگست در آن مستدار

باد چو راکع شد و خود را شناخت
نیست در آخر چو خسان بی‌مدار

چشم در آن باد نهادست خس
کو کشدش جانب هر دشت و غار

خیره در آن آب بماندست سنگ
کوش بغلطاند در سیل بار

گر بد و نیکیم تو از ما مگیر
ما همه چنگیم و دل ما چو تار

گاه یکی نغمه تر می‌نواز
گاه ز تر بگذر و رو خشک آر

گر ننوازی دل این چنگ را
بس بود اینش که نهی برکنار

نور علی نور چو بنوازیش
باده خوش و خاصه به فصل بهار

در کف عشقست مهار همه
اشتر مستیم در این زیر بار

گاه چو شیری متمثل شود
تا برمد خلق از او چون شکار

گاه چو آبی متشکل شود
خلق رود تشنه بدو جان سپار

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

shakaat

کاربر

ارسالها: 6350

#2,149 Posted: 28 Jul 2012 12:44

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

غزل شمارهٔ ۱۱۶۷

مست توام نه از می و نه از کوکنار
وقت کنارست بیا گو کنار

برجه مستانه کناری بگیر
چون شجر و باد به وقت بهار

شاخ تر از باد کناری چو یافت
رقص درآمد چو من بی‌قرار

این خبر افتاد به خوبان غیب
تا برسیدند هزاران نگار

لاله رخ افروخته از که رسید
سنبله پا به گل از مرغزار

سوسن با تیغ و سمن با سپر
سبزه پیادست و گل تر سوار

فندق و خشخاش به دست آمده
نعنع و حلبو به لب جویبار

جدول هر گونه حویجی جدا
تا مددی یابد از یار یار

کرده دکان‌ها همه حلواییان
پرشکر و فستق از بهر کار

میوه فروشان همه با طبل‌ها
بر سر هر پشته فشانده ثمار

لیک ز گل گوی که همرنگ اوست
جمله ز بو گو که پریست یار

بلبل و قمری و دو صد نوع مرغ
جانب باغ آمده قادم یزار

می‌زندم نرگس چشمک خموش
خطبه مرغان چمن گوش دار

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

shakaat

کاربر

ارسالها: 6350

#2,150 Posted: 10 Aug 2012 07:46

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

غزل شمارهٔ ۱۱۶۸

جان خراباتی و عمر بهار
هین که بشد عمر چنین هوشیار

جان و جهان جان مرا دست گیر
چشم جهان حرف مرا گوش دار

صورت دل آمد و پیشم نشست
بسته سر و خسته و بیماروار

دست مرا بر سر خود می‌نهاد
کای به غم دوست مرا دست یار

درد سرم نیست ز صفرا و تب
از می عشقست سرم پرخمار

این همه شیوه‌ست مرادش توی
ای شکرت کرده دلم را شکار

جان من از ناله چو طنبور شد
حال دلم بشنو از آواز تار

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

صفحه 215 از 464: « پیشین 1 ... 214 215 216 ... 463 464 پسین »

شعر و ادبیات /

Molavi | مولوی

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا