صفحه 277 از 464: « پیشین 1 ... 276 277 278 ... 463 464 پسین »

Molavi | مولوی

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#2,761 Posted: 5 Feb 2013 12:05

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« غزل شماره ی ۱۷۷۳ »

بار دگر جانب یار آمدیم
خیره نگر سوی نگار آمدیم

بر سر و رو سجده کنان جمله راه
تا سر آن گنج چو مار آمدیم

نافه آهو چو بزد بر دماغ
دام گرفتیم و شکار آمدیم

دام بشر لایق آن صید نیست
پس تو بگو ما به چه کار آمدیم

پار دل پاره رفوی تو دید
بر طمع دولت پار آمدیم

ای همه هستی مکن از ما کنار
زانک ز هستی به کنار آمدیم

همچو ستاره سوی شیطان کفر
نفط زنانیم و شرار آمدیم

همچو ابابیل سوی پیل گبر
سنگ زنانیم و دمار آمدیم

باز چو بینیم رخ عاشقان
با طبق سیم نثار آمدیم

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#2,762 Posted: 5 Feb 2013 12:06

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« غزل شماره ی ۱۷۷۴ »

ما به تماشای تو بازآمدیم
جانب دریای تو بازآمدیم

سیل غمت خانه دل را ببرد
زود به صحرای تو بازآمدیم

چون سر ما مطبخ سودای توست
بر سر سودای تو بازآمدیم

از سر چه صد رسن انداختی
تا سوی بالای تو بازآمدیم

ناله سرنای تو در جان رسید
در پی سرنای تو بازآمدیم

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#2,763 Posted: 5 Feb 2013 12:06

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« غزل شماره ی ۱۷۷۵ »

گر تو کنی روی ترش زحمت از این جا ببرم
گر تو میی من قدحم ور ترشی من کبرم

عبس وجها سندی کان سناه مددی
کل هوی یهویه ذاک جمیل و کرم

زنده نباشد دل من گر به مهش دل ندهم
عقل ندارد سر من گر ز نباتش نچرم

مبسمه بلبلنی عابسه زلزلنی
ما شطه شیبنی غیبته الف هرم

گر کژی آرم سوی او همچو کمان تیر خورم
ور هنر آرم سوی او عرضه کنم بی‌هنرم

بارحتی فکرته هیجنی قلقلنی
قمت اطوف سکرا مغتنما حول حرم

گر پی رایش نروم باد گسسته رگ من
ور سوی بحرش نروم باد شکسته گهرم

ظلت به مقتنیا مرتزقا مجتنیا
نخله خلد نبتت وسط ریاض و ارم

چونک شکارش نشوم خواجه یقین دان که سگم
چون پی اسپش ندوم خواجه یقین دان که خرم

کنت ثقیلا کسلا خففنی جذبته
نمت علی قارعه عاصفنی سیل عرم

گفتم بسته‌ست دلم گفت منم قفل گشا
گفتم کشتی تو مرا گفت من از تو بترم

رو سخن کار مگو کز همه آزاد شدم
رو سخن خار مگو چون همه گل می سپرم

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#2,764 Posted: 5 Feb 2013 12:07

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« غزل شماره ی ۱۷۷۶ »

منم آن بنده مخلص که از آن روز که زادم
دل و جان را ز تو دیدم دل و جان را به تو دادم

کتب العشق بانی بهوی العاشق اعلم
فالیه نتراجع و الیه نتحاکم

چو شراب تو بنوشم چو شراب تو بجوشم
چو قبای تو بپوشم ملکم شاه قبادم

قمر الحسن اتانی و الی الوصل دعانی
و رعانی و سقانی هو فی الفضل مقدم

ز میانم چو گزیدی کمر مهر تو بستم
چو بدیدم کرم تو به کرم دست گشادم

نصر العشق اجیبوا و الی الوصل انیبوا
طلع البدر فطیبوا قدم الحب و انعم

چه کنم نام و نشان را چو ز تو گم نشود کس
چه کنم سیم و درم را چو در این گنج فتادم

لمع العشق توالی و علی الصبر تعالی
طمس البدر هلالا خضع القلب و اسلم

چو تویی شادی و عیدم چه نکوبخت و سعیدم
دل خود بر تو نهادم به خدا نیک نهادم

خدعونی نهبونی اخذونی غلبونی
وعدونی کذبونی فالی من اتظلم

نه بدرم نه بدوزم نه بسازم نه بسوزم
نه اسیر شب و روزم نه گرفتار کسادم

ملک الشرق تشرق و علی الروح تعلق
غسق النفس تفرق ربض الکفر تهدم

چه کساد آید آن را که خریدار تو باشی
چو فزودی تو بهایم که کند طمع مزادم

نفس العشق عتادی و عمیدی و عمادی
فمن العشق تدثر و من العشق تختم

روش زاهد و عابد همگی ترک مراد است
بنما ترک چه گویم چو تویی جمله مرادم

لک یا عشق وجودی و رکوعی و سجودی
لک بخلی لک جودی و لک الدهر منظم

چو مرا دیو ربودی طربم یاد تو بودی
تو چنانم بربودی که بشد یاد ز یادم

الف الدهر بعادی جرح البعد فؤادی
فقد النوم وسادی و سعاداتی نوم

به صفت کشتی نوحم که به باد تو روانم
چو مرا باد تو دادی مده ای دوست به بادم

فاری الشمل تفرق و اری الستر تمزق
و اری السقف تخرق و اری الموج تلاطم

من اگر کشتی نوحم چه عجب چون همه روحم
من اگر فتح و فتوحم چه عجب شاه نژادم

و اری البدر تکور و اری النجم تکدر
و اری البحر تسجر و اری الهلک تفاقم

چو به بحر تو درآیم به مزاج آب حیاتم
چو فتم جانب ساحل حجرم سنگ و جمادم

فقد اهدانی ربی و اتی الجد بحبی
نهض الحب لطبی و تدارک و ترحم

به خدا باز سپیدم که به شاه است امیدم
سوی مردار چه گردم نه چو زاغم نه چو خادم

نزل العشق بداری معه کاس عقاری
هو معراج سواری و علی السطح کسلم

چو بسازیم چو عیدم چو بسوزیم چو عودم
ز تو گریم ز تو خندم ز تو غمگین ز تو شادم

بک احیی و اموت بک امسک و افوت
بک فی الدهر سکوت بک قلبی یتکلم

چو ز تبریز بتابد مه شمس الحق والدین
بفروزد ز مه او فلک جهد و جهادم

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#2,765 Posted: 5 Feb 2013 12:08

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« غزل شماره ی ۱۷۷۷ »

انا فتحنا بابکم لا تهجروا اصحابکم
لا تیئسوا من غابکم لا تدنسوا اثوابکم

الحمد لله الذی من علینا بالثنا
فی ظل دین مسند لا تغلقوا ابوابکم

یا اولیا لا تحزنوا اربحتکم لا تغبنوا
اشجعتکم لا تجبنوا لا تحقروا القابکم

یا رب اشرح صدرنا یا رب ارفع قدرنا
یا رب اظهر بدرنا لا تعبدوا اربابکم

ما لی اله غیره نال البرا یا خیره
طاب الموافی سیره لا تخسرو اعقابکم

بوی دل آید از سخن دل حاصل آید از سخن
تا مقبل آید از سخن لا تهتکوا جلبابکم

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#2,766 Posted: 5 Feb 2013 12:08

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« غزل شماره ی ۱۷۷۸ »

رحت انا من بینکم غبت کذا من عینکم
لا تغفلوا عن حینکم لا تهدموا دارینکم

اخواننا اخواننا ان الزمان خاننا
لا تنسؤا هجراننا لا تهدموا دارینکم

قد فاتنا اعمارنا و استنسیت اخبارنا
و استثقلت اوزارنا لا تهدموا دارینکم

استوثقوا ادیانکم و استغنموا اخوانکم
و استعشقوا ایمانکم لا تهدموا دارینکم

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#2,767 Posted: 5 Feb 2013 12:09

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« غزل شماره ی ۱۷۷۹ »

اتیناکم اتیناکم فحیونا نحییکم
و لو لاکم و لقیاکم لما کنا بودایکم

دخلنا دارکم سکری فشکرا ربنا شکرا
ذکرتم عهدنا ذکرا و نادانا منادیکم

خرجنا من قری الوادی دخلنا القصر یا حادی
توافیتم بمیعادی و باح الراح ساقیکم

فاخف القصر لا تبدی و من یسئلک لا تهدی
فانت الغوث و المجدی اذا ناجی مناجیکم

و تسقینا و تشفینا و مثل السر تخفینا
و هذا کله فضل فانا لا نکافیکم

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#2,768 Posted: 5 Feb 2013 12:10

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« غزل شماره ی ۱۷۸۰ »

اقبل الساقی علینا حاملا کاس المدام
فاشربوا من کاس خلد و اترکوا کل الطعام

اشبعوا من غیر اکل و اسمعوا من غیر اذن
و انطقوا من غیر حرف و اسکتوا تم الکلام

ایها العشاق طیبوا و اسکروا من کأسنا
و ارکبوا ظهر المعالی و ادخلوا بین الزحام

انهضوا نادی المنادی الصلا این الرجال
جاء کم نادی القیامه فی الهوی نعم القیام

اشربوا سقیا لکم ثم اطربوا غنما لکم
ان هذا یوم عید عیدوا بعد الصیام

وافقونا وافقونا فی طریق الاتحاد
انما نحن کنهر فرقوه و السلام

یا ندیمی سل سبیلا نحو عین السلسبیل
قم لنا نفتح جنانا من جنان یا غلام

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#2,769 Posted: 5 Feb 2013 12:10

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« غزل شماره ی ۱۷۸۱ »

قد رجعنا قد رجعنا جائیا من طورکم
انظرونا انظرونا نقتبس من نورکم

کل من یرجو وجودا یغتنم من جودکم
کل من ارداه عسر نال من میسورکم

لیس یشقی بالرزایا من یکن محفوظکم
لا یبالی بالبرایا خاضعی منصورکم

حارت ابصار البرایا فی بدیهیاتکم
من یلاقی من یسوق الخیل فی مستورکم

لیس یهدی قلبنا الا نسیم منکم
لیس یجلی طرفنا الا بقربی دورکم

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#2,770 Posted: 5 Feb 2013 12:11

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
« غزل شماره ی ۱۷۸۲ »

ظننتم ایا عذال ان قد عدلتم
تظنون ان الحق فیما عذلتم

و ما ضاء ذاک البدر الا لاهله
و غادرکم انواره فضللتم

فما مل من ذاق الصبابه و الهوی
و انکم ما ذقتم فمللتم

و ان ذقتموا ما ذقتموه بحقها
و لا مشرب العشاق یوما وصلتم

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

صفحه 277 از 464: « پیشین 1 ... 276 277 278 ... 463 464 پسین »

شعر و ادبیات /

Molavi | مولوی

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا