صفحه 366 از 464: « پیشین 1 ... 365 366 367 ... 463 464 پسین »

Molavi | مولوی

mereng

کاربر

ارسالها: 7797

#3,651 Posted: 19 Feb 2013 18:20

غزل شماره ی ‏۲۶۶۱
‏
دلا رو رو همان خون شو که بودی
بدان صحرا و هامون شو که بودی

در این خاکستر هستی چو غلطی
در آتشدان و کانون شو که بودی

در این چون شد چگونه چند مانی
بدان تصریف بی‌چون شو که بودی

نه گاوی که کشی بیگار گردون
بر آن بالای گردون شو که بودی

در این کاهش چو بیماران دقی
به عمر روزافزون شو که بودی

زبون طب افلاطون چه باشی
فلاطون فلاطون شو که بودی

ایم هو کی اسیرانه چه باشی
همان سلطان و بارون شو که بودی

اگر رویین تنی جسم آفت توست
همان جان فریدون شو که بودی

همان اقبال و دولت بین که دیدی
همان بخت همایون شو که بودی

رها کن نظم کردن درها را
به دریا در مکنون شو که بودی

هله

ویرایش شده توسط: mereng

mereng

کاربر

ارسالها: 7797

#3,652 Posted: 19 Feb 2013 18:21

غزل شماره ی ‏۲۶۶۲
‏
کجا شد عهد و پیمانی که کردی
کجا شد قول و سوگندی که خوردی

نگفتی چرخ تا گردان بود گرد
از این سرگشته هرگز برنگردی

نگفتی تا بود خورشید دلگرم
نکاهد گرم ما را هیچ سردی

نگفتی یک دل و مردانه باشیم
به جان جمله مردان و بمردی

مرا گویی اگر من جور کردم
بدان کردم که پیش از من تو کردی

چرا شاید که با چون من گدایی
چو تو شاهنشهی گیرد نبردی

میان ما و تو سرکنگبین است
ز من سرکه ز تو شکرنوردی

چو من سرکه فروشم پس تو شکر
بیفزا چون به شیرینی تو فردی

منم خاک و چو خاکی باد یابد
تو عذرش نه مگویش گرد کردی

نباشد راه را عار از چو من گرد
که زر را عار نبود رنگ زردی

شهاب آتش ما زنده بادا
چو القاب شهاب سهروردی

هله

ویرایش شده توسط: mereng

mereng

کاربر

ارسالها: 7797

#3,653 Posted: 19 Feb 2013 18:28

غزل شماره ی ‏۲۶۶۳
‏
مرا چون ناف بر مستی بریدی
ز من چه ساقیا دامن کشیدی

چنین عشقی پدید آری به هر دم
پدیدآرنده چون ناپدیدی

دهل پیدا دهلزن چون است پنهان
زهی قفل و زهی این بی‌کلیدی

جنون طرفه پیدا گشت در جان
جنون را عقل‌ها کرده مریدی

هزاران رنگ پیدا شد از آن خم
منزه از کبودی و سپیدی

دو دیده در عدم دوز و عجب بین
زهی اومیدها در ناامیدی

اگر دریای عمانی سراسر
در آن ابری نگر کز وی چکیدی

در آن دکان تو تخته تخته بودی
اگر خود این زمان عرش مجیدی

در اقلیم عدم ز آحاد بودی
در این ده گر چه مشهور و وحیدی

همان جا رو چنان ز آحاد می‌باش
از آن گلشن چرا بیرون پریدی

بر این سو صد گره بر پایت افتاد
ز فکر وهمی و نکته عمیدی

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7797

#3,654 Posted: 19 Feb 2013 18:29

غزل شماره ی ‏۲۶۶۴
‏
از این تنگین قفس جانا پریدی
وزین زندان طراران رهیدی

ز روی آینه گل دور کردی
در آیینه بدیدی آنچ دیدی

خبرها می‌شنیدی زیر و بالا
بر آن بالا ببین آنچ شنیدی

چو آب و گل به آب و گل سپردی
قماش روح بر گردون کشیدی

ز گردش‌های جسمانی بجستی
به گردش‌های روحانی رسیدی

بجستی ز اشکم مادر که دنیاست
سوی بابای عقلانی دویدی

بخور هر دم می شیرینتر از جان
به هر تلخی که بهر ما چشیدی

گزین کن هر چه می‌خواهی و بستان
چو ما را بر همه عالم گزیدی

از این دیگ جهان رفتی چو حلوا
به خوان آن جهان زیرا پزیدی

اگر چه بیضه خالی شد ز مرغت
برون بیضه عالم پریدی

در این عالم نگنجی زین سپس تو
همان سو پر که هر دم در مزیدی

خمش کن رو که قفل تو گشادند
اجل بنمود قفلت را کلیدی

هله

ویرایش شده توسط: mereng

mereng

کاربر

ارسالها: 7797

#3,655 Posted: 19 Feb 2013 18:32

غزل شماره ی ‏۲۶۶۵
‏
صلا ای صوفیان کامروز باری
سماع است و نشاط و عیش آری

صلا کز شش جهت درها گشاده‌ست
ز قعر بحر پیدا شد غباری

صلا کاین مغزها امروز پر شد
ز بوی وصل جانی جان سپاری

صلا که یافت هر گوشی و هوشی
ز بی‌هوشی مطلق گوشواری

صلا که ساعتی دیگر نیابی
ز مشرق تا به مغرب هوشیاری

در آن میدان که دیاری نمی‌گشت
به هر گوشه‌ست روحانی سواری

چو هیزم اندر این آتش درآیید
که تا هفتم فلک دارد شراری

میان شوره خاک نفس جز وی
به هر سویی درختی جویباری

تو اندر باغ‌ها دیدی که گیرد
درختی مر درختی را کناری

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7797

#3,656 Posted: 19 Feb 2013 18:47

غزل شماره ی ‏۲۶۶۶
‏
به تن این جا به باطن در چه کاری
شکاری می‌کنی یا تو شکاری

کز او در آینه ساعت به ساعت
همی‌تابد عجب نقش و نگاری

مثال باز سلطان است هر نقش
شکار است او و می‌جوید شکاری

چه ساکن می‌نماید صورت تو
درون پرده تو بس بی‌قراری

لباست بر لب جوی و تو غرقه
از این غرقه عجب سر چون برآری

حریفت حاضر است آن جا که هستی
ولیکن گر بگوید شرم داری

به هر شیوه که گردد شاخ رقصان
نباشد غایب از باد بهاری

مجه تو سو به سو ای شاخ از این باد
نمی‌دانی کز این با دست یاری

به صد دستان به کار توست این باد
تو را خود نیست خوی حق گزاری

از او یابی به آخر هر مرادی
همو مستی دهد هم هوشیاری

بپرس او کیست شمس الدین تبریز
بجز در عشق او تا سر نخاری

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7797

#3,657 Posted: 19 Feb 2013 18:48

غزل شماره ی ‏۲۶۶۷
‏
مبارک باد بر ما این عروسی
خجسته باد ما را این عروسی

چو شیر و چون شکر بادا همیشه
چو صهبا و چو حلوا این عروسی

هم از برگ و هم از میوه ممتع
مثال نخل خرما این عروسی

چو حوران بهشتی باد خندان
ابد امروز فردا این عروسی

نشان رحمت و توقیع دولت
هم این جا و هم آن جا این عروسی

نکونام و نکوروی و نکوفال
چو ماه و چرخ خضرا این عروسی

خمش کردم که در گفتن نگنجد
که بسرشت است جان با این عروسی

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7797

#3,658 Posted: 19 Feb 2013 18:49

غزل شماره ی ‏۲۶۶۸
‏
خبر واده کز این دنیای فانی
به تلخی می‌روی یا شادمانی
عجب یارا ز اصحاب شمالی
عجب ز اصحاب ایمان و امانی
عجب همراز نفس سگ پرستی
عجب همراه شیر راه دانی
عجب در آخرین بازی شدی مات
عجب بردی اگر بردی تو جانی
بسی کژباز کاندر آخر کار
ببرد از اتفاق آسمانی
بود رویت به قبله اندر آن گور
گر اهل قبله بودی در نهانی

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7797

#3,659 Posted: 19 Feb 2013 18:49

غزل شماره ی ‏۲۶۶۹
‏
برفتیم ای عقیق لامکانی
ز شهر تو تو باید که بمانی
سفر کردیم چون استارگان ما
ز تو هم سوی تو که آسمانی
یکی صورت رود دیگر بیاید
به مهمانخانه‌ات زیرا که جانی
که مهمانان مثال چار فصلند
تو اصل فصل‌هایی که جهانی
خیال خوب تو در سینه بردیم
شفق از آفتاب آمد نشانی
به پیشت ماند دل با ما نیامد
دل از تو کی رود چون دلستانی
سر دل‌ها به زیر سایه‌ات باد
که دل‌ها را در این مرعا شبانی
فروریزید دندان‌های گرگان
از آنگه که نمودی مهربانی
بهل تا بحر گوید قصه خویش
که تا باری ببینی قصه خوانی

هله

sinarv1

کاربر

ارسالها: 6789

#3,660 Posted: 19 Feb 2013 18:57

غزل شمارهٔ ۲۷۰۰

ز هر چیزی ملول است آن فضولی
ملولش کن خدایا از ملولی

به قاصد تا بیاشوبد بجنگد
بدو گفتم ملولی هست گولی

بخورد آن بازی من خشمگین شد
مرا گفتا خمش دیوانه لولی

نگوید هیچ را بد مرد این راه
مبین بد هیچ را ور نی تو غولی

بگفتم عین انکار تو بر من
نه بد دیدن بود یا بی‌حصولی

مرا گفت او تناقض‌های بینا
بود از مصلحت نه از بی‌اصولی

محالی گر بگوید مرد کامل
تو عین حال دانش ای حلولی

گهی درد که داند گه بدوزد
گهی شاهی کند گاهی رسولی

به تأویلات تو او درنگنجد
که تو هستی فصولی او اصولی

ز خود منگر در او از خود برون آ
که بر بی‌حد ندارد حد شمولی

خمش ای نفس تازی هم بگویم
دوباره لا تقولی لا تقولی

ویرایش شده توسط: sinarv1

صفحه 366 از 464: « پیشین 1 ... 365 366 367 ... 463 464 پسین »

شعر و ادبیات /

Molavi | مولوی

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا