صفحه 427 از 464: « پیشین 1 ... 426 427 428 ... 463 464 پسین »

Molavi | مولوی

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,261 Posted: 26 Feb 2013 23:44

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی۱۰۶ »

هستم به وصال دوست دلشاد امشب
وز غصهٔ هجر گشته آزاد امشب
با یار بچرخم و دل میگوید
یارب که کلید صبح گم باد امشب
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی۱۰۷ »

گرم آمد عاشقانه و چست شتاب
برتافته روح او ز گلزار صواب
بر جملهٔ قاضیان دوانید امروز
در جستن آب زندگی قاضی کاب
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی۱۰۸ »

گر می‌خواهی بقا و پیروز مخسب
از آتش عشق دوست میسوز مخسب
صد شب خفتی و حاصل آن دیدی
از بهر خدا امشب تا روز مخسب
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی۱۰۹ »

مستند مجردان اسرار امشب
در پرده نشسته‌اند با یار امشب
ای هستی بیگانه از این ره برخیز
زحمت باشد بودن اغیار امشب
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی۱۱۰ »

گر آب حیات خوشگواری ای خواب
امشب بر ما کار نداری ای خواب
گر با عدد موی سر تست امشب
یکسر نبری و سر نخاری ای خواب
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,262 Posted: 27 Feb 2013 00:10

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی۱۱۱ »

آسوده کسی که در کم و بیشی نیست
در بند توانگری و درویشی نیست
فارغ ز غم جهان و از خلق جهان
با خویشتنش بدرهٔ خویشی نیست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی۱۱۲ »

یاری کن و یار باش ای یار مخسب
ای بلبل سرمست به گلزار مخسب
یاران غریب را نگهدار مخسب
امشب شب بخشش است زنهار مخسب
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی۱۱۳ »

آب حیوان در آب و گل پیدا نیست
در مهر دلت مهر گسل پیدا نیست
چندین خجل از کیست خجل پیدا نیست
این راه بزن که ره به دل پیدا نیست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی۱۱۴ »

آب حیوان در آب و گل پیدا نیست
در مهر دلت مهر گسل پیدا نیست
چندین خجل از کیست خجل پیدا نیست
این راه بزن که ره به دل پیدا نیست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی۱۱۵ »

یارب یارب به حق تسبیح رباب
کش در تسبیح صد سالست و جواب
یارب به دل کباب و چشم پرآب
جوشان‌تر از آنیم که در خم، شراب
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,263 Posted: 27 Feb 2013 00:11

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۱۱۶‎ »

آمد بر من چو در کفم زر پنداشت
چون دید که زر نیست وفا را بگذاشت
از حلقهٔ گوش او چنین پندارم
کانجا که زر است گوش میباید داشت
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۱۱۷‎ »

آن آتش ساده که ترا خورد و بکاست
آن ساده به از دو صد نگار زیبا است
آن آتش شهوت که چو صاف و ساده است
بنگر چه نگاران که از آن آتش خاست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۱۱۸‎ »

آن بت که جمال و زینت مجلس ماست
در مجلس ما نیست ندانیم کجاست
سرویست بلند و قامتی دارد راست
کز قامت او قیامت از ما برخاست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۱۱۹‎ »

آن پیش روی که جان او پیش صف است
داند که تو بحری و جهان همچو کفست
بی‌دف و نیی، رقص کند عاشق تو
امشب چه کند که هر طرف نای و دفست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۱۲۰‎ »

آن تلخ سخنها که چنان دل شکن است
انصاف بده چه لایق آن دهن است
شیرین لب او تلخ نگفتی هرگز
این بی‌نمکی ز شور بختی منست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

ویرایش شده توسط: mereng

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,264 Posted: 27 Feb 2013 00:41

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۱۲۱‎ »

آنجا که توئی همه غم و جنگ و جفاست
چون غرقهٔ ما شدی همه لطف و وفاست
گر راست شوی هر آنچه ماراست تراست
ور راست نه‌ای چپ ترا گیرم راست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۱۲۲‎ »

آن جان که از او دلبر ما شادانست
پیوسته سرش سبز و لبش خندان است
اندازهٔ جان نیست چنان لطف و جمال
آهسته بگوئیم مگر جانانست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۱۲۳‎ »

آن جاه و جمالی که جهان‌افروز است
وان صورت پنهان که طرب را روز است
امروز چو با ما است درو آویزیم
دی رفت و پریر رفت که روز امروز است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۱۲۴‎ »

آن چشم فراز از پی تاب شده است
تا ظن نبری که فتنه در خواب شده است
صد آب ز چشم ما روان کردی دی
امروز نگر که صد روان آب شده است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۱۲۵‎ »

آن چشم که خون گشت غم او را جفت است
زو خواب طمع مدار کوکی خفته است
پندارد کاین نیز نهایت دارد
ای بیخبر از عشق که این را گفته است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,265 Posted: 27 Feb 2013 01:17

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۱۲۶‎ »

آن چیست کز او سماعها را شرف است
وان چیست که چون رود محل تلف است
می‌آید و میرود نهان تا دانند
کاین ذوق و سماعها نه از نای و دفاست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۱۲۷‎ »

آن چیست که لذتست از او در صورت
وان چیست که بی‌او است مکدر صورت
یک لحظه نهان شود ز صورت آن چیز
یک لحظه ز لامکان زند بر صورت
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۱۲۸‎ »

آن خواجه که بار او همه قند تر است
از مستی خود ز قند خود بیخبر است
گفتم که ازین شکر نصیبم ندهی
نی گفت ندانست که آن نیشکر است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۱۲۹‎ »

آن دم که مرا بگرد تو دورانست
ساقی و شراب و قدح و دور، آنست
واندم که ترا تجلی احسانست
جان در حیرت چو موسی عمرانست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۱۳۰‎ »

آن را که بود کار نه زین یارانست
کاین پیشهٔ ما پیشهٔ بیکارانست
این راه که راه دزد و عیارانست
چه جای توانگران و زردارانست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,266 Posted: 27 Feb 2013 14:55

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۱۳۱‎ »

آن را که خدای چون تو یاری داده است
او را دل و جان و بیقراری داده است
زنهار طمع مدار زانکس کاری
زیرا که خداش طرفه کاری داده است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۱۳۲‎ »

آن را که غمی باشد و بتواند گفت
گر از دل خود بگفت بتواند رفت
این طرفه گلی نگر که ما را بشکفت
نه رنگ توان نمود و نه بوی نهفت
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۱۳۳‎ »

آن روح که بسته بود در نقش صفات
از پرتو مصطفی درآمد بر ذات
واندم که روان گشت ز شادی میگفت
شادی روان مصطفی را صلوات
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۱۳۴‎ »

آن روی ترش نیست چنینش فعل است
می‌گوید و میخورد در اینش فعل است
آنکس که بر این چرخ برینش فعل است
این نیست عجب که در زمینش فعل است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۱۳۵‎ »

آن سایهٔ تو جایگه و خانهٔ ما است
وان زلف تو بند دل دیوانهٔ ما است
هر گوشه یکی شمع و دو سه پروانه است
اما نه چو شمع که پروانهٔ ما است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,267 Posted: 27 Feb 2013 15:08

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۱۳۶‎ »

آن شاه که خاک پای او تاج سر است
گفتم که فراق تو ز مرگم بتر است
اینک رخ زرد من گوا گفت برو
رخ را چه گلست کار او همچو زر است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۱۳۷‎ »

آن شب که ترا به خواب بینم پیداست
چون روز شود چو روز دل پرغوغاست
آن پیل که دوش خواب هندستان دید
از بند بجست طاقت آن پیل کراست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۱۳۸‎ »

آن شه که ز چاکران بدخو نگریخت
وز بی‌ادبی و جرم صد تو نگریخت
او را تو نگوی لطف، دریا گویش
بگریخت ز ما دیو سیه او نگریخت
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۱۳۹‎ »

آن عشق مجرد سوی صحرا می‌تاخت
دیدش دل من ز کر و فرش بشناخت
با خود می‌گفت چون ز صورت برهم
با صورت عشق عشقها خواهم باخت
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۱۴۰‎ »

آن قاضی ما چو دیگران قاضی نیست
میلش بسوی اطلس مقراضی نیست
شد قاضی ما عاشق از روز ازل
با غیر قضای عشق او راضی نیست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,268 Posted: 27 Feb 2013 15:13

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۱۴۱‎ »

آنکس که امید یاری غم داده است
هان تا نخوری که او ترا دم دادهاست
در روز خوشی همه جهان یار تواند
یار شب غم نشان کسی کم داده است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۱۴۲‎ »

آنکس که بروی خواب او رشک پریست
آمد سحری و بر دل من نگریست
او گریه و من گریه که تا آمد صبح
پرسید کز این هر دو عجب عاشق کیست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۱۴۳‎ »

آنکس که ترا به چشم ظاهر دیده است
بر سبلت و ریش خویشتن خندیده است
وانکس که ترا ز خود قیاسی گیرد
آن مسکین را چه خارها در دیده است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۱۴۴‎ »

آنکس که درون سینه را دل پنداشت
گامی دو سه رفت و جمله حاصل پنداشت
تسبیح و سجاده توبه و زهد و ورع
این جمله رهست خواجه منزل پنداشت
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۱۴۵ »

آنکس که ز سر عاشقی باخبر است
فاش است میان عاشقان مشتهر است
وانکس که ز ناموس نهان میدارد
پیداست که در فراق زیر و زبر است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,269 Posted: 27 Feb 2013 15:21

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۱۴۶‎ »

آنکس که سرت برید غمخوار تو اوست
وان کو کلهت نهاد طرار تو اوست
وانکس که ترا بار دهد بار تو اوست
وانکس که ترا بی‌تو کند یار تو اوست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۱۴۷‎ »

آنکو ز نهال هوست شبخیزانست
چون مست بهر شاخ در آویزنست
کز شاخ طرب حاملهٔ فرزند است
کو قرهٔ عین طرب‌انگیزانست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۱۴۸‎ »

آن نور مبین که در جبین ما هست
وان ض یقین که در دل آگاهست
این جملهٔ نور بلکه نور همه نور
از نور محمد رسول‌الله است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۱۴۹‎ »

آواز تو ارمغان نفخ صور است
زان قوت و قوت هر دل رنجور است
آواز بلند کن کهتا پست شوند
هرجا که امیریست و یا مأمور است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۱۵۰ »

از بسکه دل تو دام حیلت افراخت
خود را و ترا ز چشم رحمت انداخت
مانندهٔ فرعون خدا را نشناخت
چون برق گرفت عالمی را بگداخت
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

mereng

کاربر

ارسالها: 7796

#4,270 Posted: 27 Feb 2013 15:28

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۱۵۱‎ »

از کفر و ز اسلام برون صحرائیست
ما را به میان آن فضا سودائیست
عارف چو بدان رسید سر را بنهد
نه کفر و نه اسلام و نه آنجا جائیست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۱۵۲‎ »

از جمله طمع بریدنم آسانست
الا ز کسی که جان ما را جانست
از هرکه کسی برد برای تو برد
از تو که برد دمی کرا امکان است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۱۵۳‎ »

از حلقهٔ گوش از دلم باخبر است
در حلقهٔ او دل از همه حلقه‌تر است
زیر و زبر چرخ پر است از غم او
هر ذره چو آفتاب زیر و زبر است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۱۵۴‎ »

از دوستی دوست نگنجم در پوست
در پوست نگنجم که شهم سخت نکوست
هرگز نزید به کام عاشق معشوق
معشوق که بر مراد عاشق زید اوست
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
‎« رباعی شماره ی ‏۱۵۵‎ »

از دیدن اغیار چو ما را مدد است
پس فرد نه‌ایم و کار ما در عدد است
از نیک و بد آگهیم و این نیک و بد است
هردل که نه بی‌خود است زیر لگد است
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

هله

صفحه 427 از 464: « پیشین 1 ... 426 427 428 ... 463 464 پسین »

شعر و ادبیات /

Molavi | مولوی

برای دسترسی به این قسمت میبایست عضو انجمن شوید. درصورتیکه هم اکنون عضو انجمن هستید با استفاده از نام کاربری و کلمه عبور وارد انجمن شوید. در صورتیکه عضو نیستید با استفاده از این قسمت عضو شوید.

↑ بالا